"กริ้กก"

เสียงคำรามอย่างโกรธเกรี้ยวดังไปทั่วพื้นที่ทุ่งหญ้าอย่างต่อเนื่อง

หลังจากที่เหล่าราชันโจมตีอย่างหนักมาเป็นเวลา 7-8 นาที ในที่สุดท้องของราชามดกลืนวิญญาณก็ระเบิดออก ทำให้มันไม่สามารถเรียกฝูงมดกลืนวิญญาณออกมาได้อีก

ราชามดกลืนวิญาณที่ได้รับบาดเจ็บสาหัสก็ได้ในการโจมตีที่ทรงพลังของมันออกมา ก้าม 2 ข้ามของกวัดแกว่งอย่างดุเดือด เป็นการดิ้นรนเฮือกสุดท้าย

เหล่าราชันจากทั่วทุกทิศต่างตื่นเต้น ค่อยๆเข้าไปหาราชามดกลืนวิญญาณ

บรรยากาศบนทุ่งหญ้าเริ่มดุเดือด

แต่ครั้งนี้ หลิน ยู ไม่ได้เปิดโอกาสให้พวกเขาเลย

ชิง กังที่อยู่ด้านหน้าสุด ใช้สกิลเสียงคำรามแห่งโทสะ ทำให้มีออร่าสีแดงปรากฏบนกองทัพพืชของเขา

ทันใดนั้นก็เกิดเสียง "ฟวั่บ" ดังขึ้น

บริเวณที่ราชามดกลืนวิญญาณอยู่ ทันใดนั้นก็มีเถาวัลย์ขนาดยักษ์ยังหลายสายพุ่งออกมา เจาะทะลวงเข้าไปในร่างของราชามดกลืนวิญญาณ

[ขอแสดงความยินดีด้วย ท่านได้สังหารมอนสเตอร์ระดับ 8 ได้สำเร็จได้รับพลังเวทย์ 100000 แต้ม]

เถาวัลยักษ์ที่ได้รับบัพจากเสียงคำรามแห่งโทสะทรงพลังอย่างมาก

ด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียว ก็ได้สังหารราชันมดกลืนวิญญาณไป

ไม่ว่าจะเป็นการสังหารคนสุดท้ายหรือช่วยเหลือ พลังเวทย์ที่ได้รับก็คือ 100000 แต้มเหมือนกัน

อย่างไรก็ตาม หลิน ยู นั้นได้พบว่าพลังงานต้นกำเนิดของเขาได้มีความคืบหน้าเพิ่มขึ้นมาถึง 5% เป็น 27% ในครั้งเดียว มันได้มากกว่ามอนสเตอร์บอสถึง 10 เท่า

มันเป็นการปิดฉากที่คุ้มค่าอย่างมาก

จากนั้น ในวินาทีต่อมา

ราชามดกลืนวิญญาณก็ส่งเสียงโหยหวยออกมา ทันใดนั้นร่างขนาดใหญ่ของมันก็ระเบิดกลายเป็นลำแสงนับสิบออกไปรอบๆ

มันแบ่งเป็นสมบัติ 3 อันและแก่นแท้ดินแดน

ดวงตาของ หลิน ยู เปล่งประกายอย่างรวดเร็ว เขาก็สั่งให้เถาวัลย์ม้วนหนึ่งในสมบัติกลับมาที่เขาทันที

ส่วนแก่นแท้ดินแดนระดับ 8 และแก่นแท้ดินแดนระดับ 7 อีก 2 อันก็ถูกหลิง ซี ใช้ใบไม้กวาดมาทางเขา

"แย่แล้ว! มอนสเตอร์ราชันตายแล้ว รีบเข้าไปเร็ว!"

"เร็วเข้า! เอาสมบัติมาให้ได้"

"ไปให้พ้น! สมบัตินี้เป็นของข้า!"

"ตรงนั้นมีแก่นแท้ดินแดนอยู่ หยุดพวกมันเอาไว้เร็วเข้า"

ในชั่วพริบตาเดียว กองกำลังราชันทั้งหมดต่างตกอยู่ในความโกลาหล

มีราชันบางคนเข้ามาหา หลิน ยู ต้องการแย่งสมบัติที่อยู่ในมือของเขา

"ระเบิด!!"

กระบองเพชรยอดนักมวยและกองกำลังเห็ดระเบิดที่รออยู่นานแล้ว ก็ขว้างบอลหนามและเห็ดระเบิดลงมาจากด้านบน

"ตูมมม ตูมม ตูมมม!"

"อ๊ากกก!"

เสียงระเบิดดังขึ้นอย่างต่อเนื่องผสานกับเสียงกรีดร้องอย่างโหยหวนของเหล่าราชัน

ราชันที่เข้ามาใกล้เขาถูกระเบิดที่โยนลงมากระเด็นออกไป

"ถอยย!"

หลิน ยู ตัดสินใจอย่างเด็ดขาด กระโดดขึ้นไปบนหลังของ ราชสีห์เงามรณะ เปิดใช้สกิลเงาเร้นลับ กลายเป็นภาพติดตามหลบหนีออกไปทางช่องว่าง

กระบวนการทั้งหมดเป็นไปอย่างราบรื่นไม่มีความผิดพลาดแม้แต่น้อย

ในชั่วพริบตาเดียว ราชสีห์เงามรณะ พุ่งฝ่าวงล้อมออกมา ทิ้งราชันเหล่านั้นไว้ด้านหลัง

สำหรับทหารพืชตัวอื่นๆ ก็ถูกเขาเรียกกลับไปยังดินแดน.

จนกระทั่งเขาออกมาจากพื้นที่ทุ่งหญ้า ตรวจสอบให้แน่ใจว่าไม่มีใครไล่ตามเขามา ในที่สุดความเร็วของเขาก้ค่อยๆช้าลง

แต่ในตอนนั้นเอง

จู่ๆ ความรู้สึกอันตรายก็พุ่งเข้ามาในหัวใจของ หลิน ยู ทำให้สีหน้าของเขาเปลี่ยนทันที

ไม่มีเวลาให้ตอบสนองแม้แต่น้อย

พื้นดินบริเวณด้านล่างของเขาก็ระเบิดดัง "ตูม" ตัวเขาและราชสีห์เงามรณะถูกพัดกระเด็นไป ร่างกายเสียศูนย์ไปในทันที

ในเวลาเดียวกันนั้น ก็ได้มีเสียงแหวกอากาศดังขึ้นอีกครั้ง

ลูกธนูที่ทรงพลังที่ติดระเบิด ก็ได้พุ่งเข้าใส่เขาอีกครั้ง

แต่มันยังไม่จบ

เมื่อ หลิน ยู พยายามจะหลบ

เขารู้สึกกว่า จู่ๆจิตใจของเขาก็ถูกพายุโหมกระหน่ำอย่างรุนแรง เขาทั้งมึนงงและสับสน

การโจมตีทางจิตวิญญาณ!

หลิน ยู ตกตะลึงเป็นอย่างมาก

เขาเข้าใจได้ทันทีนี้เป็นการประสานการโจมตีถึง 3 ครั้งมันไม่ใช่สิ่งที่ราชันคนเดียวจะสามารถทำได้

กล่าวอีกอย่างหนึ่ง คือเขาตกเป็นเป้าหมายของราชันกลุ่มหนึ่งเข้าให้แล้ว

อีกทั้งยังเป็นกลุ่มราชันที่ทรงพลังมากด้วย!

เขาไม่กล้าคิดมากอีกต่อไป รีบกัดลิ้นของตัวเอง บังคับให้ตัวเขาได้สติ ในเวลาเดียวกันนั้น ฝ่ามือของเขาก็ได้ยื่นออกไป กำแพงกระจกได้ปรากฏขึ้นมารอบตัวเขา โอบล้อมเขาเอาไว้

"บูมมม!"

ด้วยความรุนแรงของระเบิด กำแพงกระจกได้แตกออกเป็นเสี่ยงๆ

หลิน ยู ที่อยู่ภายในกำแพงกระจกก็ได้รับแรงกระแทกจากแรงระเบิดระเด็นออกไป เขากระโดดพลิกตัวกลับลงสู่พื้นอย่างมั่นคง แต่สถานการณ์ในตอนนี้ยังเลวร้ายอย่างมาก

"หือ? เจ้าต้องการจะหนี?"

จากระยะไกล บนที่ราบสูง ณ ชายขอบของพื้นที่ทุ่งหญ้า

ชายหนุ่ม 2 คน และหญิงสาวอีก 1 คน ค่อยๆเผยรูปร่างของเขาออกมา มองไปยังหลิน ยู ซึ่งไม่ได้รับบาดเจ็บใดๆ แม้แต่น้อย ด้วยความประหลาดใจ พวกเขาไม่คิดว่า หลิน ยู จะรอดจากการโจมตีผสานของเขามาได้อย่างง่ายดายขนาดนี้

หญิงสาวที่อยู่ตรงกลางเลียริมฝีปากของเธอด้วยใบหน้าที่ทรงเสน่ห์

"มันดีจริงๆ ที่จะได้สังหารชายหนุ่มที่หล่อเหลาและแข็งแกร่งแบบนี้~"

คำพูดของเธอเต็มไปด้วยความเย้ายวนบวกใบหน้าที่ทรงเสน่ห์ของเธอ ทำให้อีก 2 คนที่อยู่ข้างๆอดที่จะขมวดคิ้วออกมาไม่ได้

"ซู หยูเจียว พวกเราไม่ได้มาที่นี้เพื่อหาผู้ชายให้เจ้านะ!"

"อย่าลืมว่าพวกเรามายังที่นี้เพื่อทำอะไรกัน!"

"คิกคิก .... ดูท่าทางพวกเจ้าจะรีบร้อนกันจริงนะ เหล่าผู้คนกำลังพูดถึงเรื่องนี้กันสนุกปาก ดังนั้นพวกเขาต้องอิจฉาอย่างแน่นอน!?"

ซู หยูเจียว ขมวดคิ้วขึ้นมองไปที่พวกเขาทั้ง 2 คนด้วยรอยยิ้มที่แปลกประหลาด

อาศัยโอกาศนี้ ในที่สุด หลิน ยู ก็มองเห็นราชันทั้ง 3 และกองกำลังรอบๆพวกเขา

พวกเขาเป็นราชันเผ่าสัตว์ร้าย เทวดา และปิศาจ

และคนมีทหารระดับ 8 อยู่นับร้อย แต่ละด้วยปลดปล่อยออร่าที่ยิ่งใหญ่ออกมา พวกเขาแข็งแกร่งยิ่งกว่าจางเหิงซะอีก

โดยเฉพาะหญิงสาวที่อยู่ตรงกลายเธอให้ความรู้สึกที่อันตรายแก่เขา

เพราะการโจมตีทางจิตวิญญาณเมื่อครู่ ถูกส่งมาจากกองกำลังซัคคิวบัสที่อยู่ข้างๆอีกฝ่าย

หากไม่ใช่เพราะเขามีชิ้นส่วนเทวะ 2 อันบวกกับจิตวิญญาณของเขาที่แข็งแกร่ง เขาคงจะเสียท่าอีกฝ่ายไปแล้วเขาสามารถจินตนาการได้เลยว่าอีกฝ่ายแข็งแกร่งเพียงใด

ในขณะที่พวกเขาเข้ามา กองกำลังจำนวนมากก็เริ่มปรากฏตัวรอบๆพวกเขา ล้อมรอบหลิน ยูเอาไว้ตัดเส้นทางหลบหนีของเขาอย่างสิ้นเชิง

"เจ้าหนู เจ้าเป็นคนที่ทำร้ายจางเหิงใช่ไหม?"

ราชันเผ่าเทวดาที่ถือพัดมองอย่างเฉยชามาที่หลิน ยู

น้ำเสียงดูถูกเหยียดหยามทำให้ หลิน ยู ขมวดคิ้ว ดวงตาของเขาค่อยๆหรี่ลง

"พวกนายมาจากโลกอู๋ซางงั้นเหรอ?"

ทันทีที่พวกเขาพูดออกมา พวกเขาก็คาดเดาตัวตนของอีกฝ่ายได้

เพียงแต่เขาไม่คิดว่าอีกฝ่ายจะมาหาเขารวดเร็วเช่นนี้

"ในเมื่อเจ้ารู้แล้ว ก็จงมอบสมบัติมาซะดี หรือจะให้พวกเราต้องลงมือ!?" ราชันสัตว์ร้ายที่มีผิวคล้ำกล่าวขึ้นทันที

กองกำลังของเขาคือมังกรดินที่ปกคลุมด้วยเกาะหินสีน้ำตาล

เห็นได้ชัดว่าระเบิดก่อนหน้าเกิดจากเขา

เมื่อสังเกตจากหลายๆอย่าง มันแข็งแกร่งกว่าระดับ 8 ทั่วไปมาก

ราชันที่ทรงพลัง ปรากฏตัวพร้อมกันถึง 3 คน นับว่าให้เกียรติเขาไม่น้อยเลย

ใบหน้าของ หลิน ยู กลายเป็นเคร่งขรึม

แม้เขามันใจว่าจะสามารถหลบหนีไปได้อย่างแน่นอน แต่ราคาที่เขาต้องจ่ายก็มากมายด้วยเช่นกัน

โดยเฉพาะอย่างยิ่งตัวเขาที่ไม่ทราบการโจมตีของอีกฝ่ายแม้แต่น้อย การต่อสู้แบบ 3 ต่อ 1 นี้เสียเปรียบอย่างมาก

เพราะไม่ว่าทหารราชวงศ์ของเขาจะทรงพลังขนาดไหน มันก็เป็นไปไม่ได้ที่จะจัดการกับทหารระดับ 8 จำนวนมากขนาดนี้พร้อมกันได้ ตัวเขาคงจะหมดแรงซะก่อน

แต่......

ทันใดนั้น หลิน ยู ก็หัวเราะออกมาเบาๆ

ถึงตัวเขาเป็นคนที่ระมัดระวังตัวมาก แต่เขาก็ไม่ได้เป็นคนขี้กลัวเช่นกัน

เมื่ออีกฝ่ายมาหาเข้าถึงหน้าประตูบ้าน เขาก็จะสู้ด้วยก็แล้วกัน

หลังจากที่ครุ่นคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ เขาก็เงยหน้าขึ้นและมองไปยังราชันทั้ง 3 คนอย่าเย้ยหยัน

"ต้องการสมบัติจากฉันงั้นเหรอ? มันขึ้นอยู่กับว่าพวกนายมีความสามารถหรือไม่!!!"

เมื่อเสียงเงียบลงแรงกดดันที่ทรงพลังก็ปะทุขึ้นมาจากตัวเขา

กองทัพพืชรอบตัวเขาดูเหมือนจะรู้สึกได้ถึงความมุ่งมั่นของเขา ทำให้พวกเขาสั่นสะท้าน พร้อมที่จะต่อสู้ขึ้นมาแล้ว

"ฮ่าๆ เจ้าพูดได้ดีนิ!"

ทันใดนั้นก็มี เสียงดังขึ้นจากระยะไกลโดยไม่คาดคิด

หลิน ยู รวมถึง ซู หยูเจียวและพวกเขาเธออีก 2 คนก็ตกตะลึง มองไปทิศทางของเสียงนั้น

พวกเขาเห็นร่างที่แข็งแกร่ง 2 ร่าง ควบม้าคำรามมาทางด้านนี้

ดวงตาของ หลิน ยู เปล่งประกาย เพราะพวกเขาพบว่าอีกฝ่ายนั้นเหมือนกับเขา เป็นราชันแห่งโลกดึกดำบรรพ์ เพราะเขาไม่รู้สึกการถูกปฏิเสธใดๆ

"หยาน ลี่! ซือถู เจี้ยน! ทำไมพวกเจ้าถึงได้มาที่นี้"

เมื่อทั้ง 2 คนปรากฏตัวขึ้น ใบหน้าของ ซู หยูเจียวก็เคร่งขรึม น้ำเสียงของเธอแฝงไปด้วยความหวาดกลัว

รวมถึงสหายทั้ง 2 ที่อยู่ข้างๆเธอ สีหน้าของพวกเขาก็กลายเป็นเคร่งขรึมราวกับพวกเขากำลังเผชิญหน้ากับศัตรูตัวฉกาจ

ในทางตรงกัน หยาน ลี่ ที่เพิ่งได้เข้ามาได้ส่งรอยยิ้มที่ดูจริงใจให้กับพวกเขา

"พี่สาวหยูเจียว อย่าหยาบคายซิ ท่านไม่ได้ชอบมองหาผู้ชายไปทุกที่เหรอ ทำไมท่านถึงไม่คิดถึงข้าบ้าง ข้าก็แข็งแกร่งนะ ท่านจะทำอะไรก็ได้ ฮ่าฮ่า"

ในตอนนี้

เธอได้เผชิญกับหน้ากับคนที่ดุร้ายและไม่สามารถควบคุมได้แล้ว

หลิน ยู ที่สงบอารมณ์ได้ในตอนแรกก็ตกตะลึงกับคำพูดของอีกฝ่ายทันที

ในขณะเดียวกัน

เขาก็ยังประหลาดใจกับชื่อ ซู หยูเจียวพูดออกมา

หยาน ลี่ กับ ซือถู เจียว คือราชัน 2 คนที่ผลักเขาลงรายการจัดอันดับภายในอาณาจักรลับไม่ใช่หรือ?

ไม่คิดว่าเลยว่าจะได้มาเจอพวกเขาที่นี้ แถมยังได้มาพบกันในลักษณะนี้อีกด้วย

เขาไม่ได้คิดว่าอีกฝ่ายมาพื้นสนับสนุนเขา

ทุกท้ายเป็นเพราะพวกเขาไม่ได้รู้จักกัน

แต่พวกเขาไม่ได้เปิดโอกาศให้เขาครุ่นคิดแม้แต่น้อย

ซู หยูเจียวถ่มน้ำลายออกมาด้วยความขยะแขยง

"หยาน ลี่ เจ้ายังเหมือนเดิมเลยนะ หยาบคายสิ้นดี!"

"ว่าไงนะ!? เจ้าว่าข้าหยาบคาย? เจ้ารู้ได้ยังไงกัน? เจ้าแอบเฝ้ามองข้างั้นเหรอ?"

หยาน ลี่ ดูประหลาดใจ ไม่สะทกสะท้านกับการเยอะเย้ยของอีกฝ่ายแม้แต่น้อย

จากการเปรียบเทียบนี้ ทำให้ท่าทางของ ซู หยูเจียวกลายเป็นน่าเกียจ สีหน้าของเธอกลายเป็นเย็นชา

แม้แต่ ซือถู เจี้ยน ที่อยู่ข้างๆก็ยังขมวดคิ้วกล่าวขึ้นมา "หยุดพูดไร้สาระ เราไม่ได้ที่นี้เพื่อพูดคุยกับพวกเขา"

"อือ ใช่จริงๆด้วย"

หยาน ลี่ตบหัวของเขาพลางตอบสนองทันที

จากนั้นเขาก็หันศรีษะไปทางหลิน ยู ที่ถูกล้อมอยู่ด้านล่าง พูดออกมาด้วยรอยยิ้ม "น้องชาย ขอโทษด้วย พอดีเจ้าสามคนนี้มีความแค้นเคืองกับเรา เจ้าจะช่วยพวกเราได้หรือไม่"

เห็นได้ชัดว่าพวกเขาจดจำได้ทันทีว่าหลิน ยู มาจากดินแดนเดียวกับพวกเขา ดังนั้นพวกเขาจึงค่อนข้างสุภาพ

แต่เขานั้นไม่ได้รู้จัก หลิน ยู แม้แต่น้อย คิดว่าเขาเป็นเพียงเจ้าไก่อ่อนผู้อ่อนแอที่ถูกราชันจากโลกอู๋ซางปิดล้อม

หลิน ยู ไม่ได้พูดอะไรมากเกี่ยวกับเรื่องนี้

เงยหน้าขึ้นมองร่างที่แข็งแกร่งของหยาน ลี่ เขาพูดออกมาเบาๆ "ในเมื่อคนเหล่านี้ต้องการจะสังหารฉัน ยังไงฉันต้องก็คิดบัญชีกับพวกเขาอยู่ดี!"

โทสะของเขาระเบิดออกมาแล้ว จะให้เขาล่าถอยง่ายๆได้อย่างไรกัน?

เขาจะใช้โอกาสนี้ ต่อสู้กับราชันระดับสูงเหล่านี้เพื่อดูว่าตัวเขานั้นอยู่ในระดับไหนแล้ว นี้เป็นสิ่งที่เขาเตรียมใจมานานแล้ว

แต่ที่เขาคาดไม่ถึงก็คือ

เมื่อเผชิญหน้ากับการปฏิเสธของเขา หยาน ลี่ ไม่เพียงไม่โกรธ แต่เขายังหัวเราะออกมายิ่งกว่าเดิมซะอีก "ฮ่าฮ่า ต้องแบบนั้น! อย่างที่คิดเจ้าสมแล้วที่เป็นราชันแห่งโลกดึกดำบรรพ์เช่นเดียวกับพวกเรา ถ้าเช่นนั้น หลี่ เหนียน ที่อยู่อีกฝั่งข้ามอบให้เจ้าก้แล้วกัน อย่าโดนโจมตีจนถูกสังหารไปก่อนก็แล้วกัน"