บทที่ 83: พลังปราณสีม่วงจากทิศตะวันออก

“ ไม่ได้!” เฉินหยิงปฏิเสธโดยไม่ลังเล

กระบี่เซียนเมฆาม่วงนี้เป็นหนึ่งในห้ากระบี่เซียนที่ผู้ก่อตั้งสำนักเซียนอรุณทิ้งไว้ มันทรงพลังมาก!

แม้จะอยู่ในมือของปรมาจารย์ขอบเขตเซียนเทียน แต่มันก็ยังสามารถใช้เพื่อฆ่ายอดฝีมือขอบเขตเทพได้ตามต้องการ

อาจกล่าวได้ว่ามันเป็นสมบัติชั้นยอดของสำนักเซียนอรุณ

ถ้าไม่ใช่เพราะกระบี่เซียนมีจิตวิญญาณที่จะเลือกเจ้านายของมันเอง มันก็คงจะไม่ใช่ตาของเฉินหยิงที่จะได้ครอบครองสมบัติล้ำค่าชิ้นนี้

และเมื่อพูดตามเหตุและผลแล้ว มันจึงเป็นไปไม่ได้ที่เธอจะมอบกระบี่เซียนเมฆาม่วงให้กับคนอื่น

แม้ว่าบุคคลผู้นี้จะบรรลุความสำเร็จสูงสุดในศาสตร์กระบี่เซียนอรุณแล้ว แต่มันก็ยังเป็นไปไม่ได้

ถึงจะแค่มองก็ตาม

“ ท่านผู้ว่าการ โปรดอภัยให้กับความหยาบคายของน้องสาวข้าด้วย” เฉินตงรีบคำนับและขอโทษซุยเฮ็ง ในเวลาเดียวกัน เขาก็เตือนเฉินหยิงด้วยเสียงต่ำ “ เจ้าจะพูดแบบนั้นกับท่านผู้ว่าการไม่ได้นะ!”

“ พี่ชายไม่ใช่ว่าข้าหยาบคายนะ” เฉินหยิงหยิบกระบี่เมฆาม่วงมาไว้ในมือและหายใจเข้าลึกๆ เธอคำนับซุยเฮ็งและพูดว่า “ ท่านผู้ว่าการ มันไม่ใช่ว่าข้าไม่เต็มใจนะ แต่กระบี่เล่มนี้นั้นสำคัญมาก และมันก็ไม่สามารถส่งต่อให้กับคนอื่นได้”

“ ข้าเข้าใจ” ซุยเฮ็งพยักหน้าเบาๆ โดยไม่โกรธ เขายิ้มและพูดว่า “ ข้าคิดว่าดาบเล่มนี้มีจิตวิญญาณของมันเองนะ ถ้ามันต้องการจะมาหาข้าเอง แบบนั้นมันก็ไม่เป็นไรใช่ไหม?”

“ ห้ะ?” เฉินหยิงรู้สึกตกใจอีกครั้ง

“ ทำไมเจ้าไม่ลองชักมันออกมาดูล่ะ” ซุยเฮ็งกล่าวแนะนำ

“ …” เฉินหยิงเงียบ หลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง เธอก็พูดว่า “ แค่เท่านั้นนะ”

ขณะที่เธอพูด เธอก็ค่อยๆ ดึงกระบี่เมฆาม่วงออกมาจากฝัก

ฉวิ้ง!

เพียงแค่ปลดกระบี่ออกมาจากฝักเล็กน้อย เสียงกระบี่ก็ดังขึ้นในทันที

ในเวลาเดียวกัน พลังปราณของกระบี่ที่แหลมคมและมองไม่เห็นก็ได้กระจายออกไป มันย้อมความว่างเปล่าโดยรอบด้วยแสงสีม่วง มันทำให้อาวุธทั้งหมดที่เก็บไว้ในสำนักงานสั่นสะท้าน

ราวกับว่าพวกมันกำลังทำการเคารพบูชา

“ มันคือกระบี่เซียน!” เฉินตงอดไม่ได้ที่จะอุทานออกมา นี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้เห็นเฉินหยิงปลดฝักกระบี่เมฆาม่วง

“ แค่นี้พอนะ” เฉินหยิงกล่าวในขณะที่เธอพยายามใส่กระบี่เมฆาม่วงกลับเข้าไปในฝัก อย่างไรก็ตาม ทันใดนั้นเธอก็ต้องตกตะลึง ดวงตาคู่งามของเธอเบิกกว้างในขณะที่เธอพูดด้วยความตกใจ “ เป็นไปได้ยังไงกัน!”

เธอตระหนักได้ว่ากระบี่เมฆาม่วงซึ่งมักจะเชื่อฟังเธอราวกับเป็นแขนของเธอนั้นกำลังต่อต้านการถูกเก็บเข้าไปในฝัก ยิ่งไปกว่านั้น มันก็ยังกระตือรือร้นที่จะออกจากฝักและบินไปยังทิศทางใดทิศทางหนึ่ง

และมันก็คือจุดที่ซุยเฮ็งกำลังยืนอยู่

เคล้ง!

ในท้ายที่สุด เฉินหยิงก็ไม่สามารถปราบปรามกระบี่เมฆาม่วงได้อีกต่อไป เธอทำได้เพียงปล่อยให้มันบินออกมาจากฝักและเปลี่ยนเป็นแสงกระบี่สีม่วงก่อนจะตกลงบนฝ่ามือของซุยเฮ็ง

“ ท่านทำแบบนั้นไม่ได้นะ!”

เธอตกใจมากและอยากจะรีบคว้ากระบี่เซียนกลับมา

อย่างไรก็ตาม เมื่อกระบี่เมฆาม่วงตกไปอยู่ในมือของซุยเฮ็ง จู่ๆ ลายเมฆาม่วงบนด้ามกระบี่ก็เริ่มดูมีชีวิตขึ้นมา มันกระจายแสงสีม่วงอันลึกลับและสูงส่งที่ห่อหุ้มร่างของซุยเฮ็งเอาไว้

“ นี่คือ…”

เฉินหยิงหยุดการเคลื่อนไหวในทันทีและจ้องมองไปที่การเปลี่ยนแปลงบนมือของซุยเฮ็ง

คิ้วเรียวของเธอขมวดเข้าหากัน และใบหน้าที่สวยงามของเธอก็แสดงสีหน้าตกใจอย่างมาก เธอพึมพำกับตัวเองว่า “ ปรากฏการณ์กระบี่เซียน… ปรากฏการณ์กระบี่เซียน?!”

บ้าไปแล้ว!

ทันใดนั้น เสียงฟ้าร้องก็ดังก้องบนท้องฟ้า

ฮุ่ยฉีซึ่งยังคงยืนอยู่ข้างนอกอดไม่ได้ที่จะเงยหน้าขึ้นมอง

ท้องฟ้าสีครามเดิมได้เปลี่ยนแปลงไป

จู่ๆ เมฆสีม่วงก็ลอยมาจากทางทิศตะวันออก

เขามองดูมันอย่างใกล้ชิดและตระหนักได้ว่ามันยังมีพลังปราณสีม่วงที่ไม่มีที่สิ้นสุดอยู่เบื้องหลังกลุ่มเมฆสีม่วงนี้

เมฆหนาทึบเต็มท้องฟ้าทอดยาวราวกับไม่มีที่สิ้นสุด!

“ พลังปราณสีม่วงจากทิศตะวันออก?!” ฮุ่ยฉีอดไม่ได้ที่จะอุทานออกมา

ในขณะนี้ ดวงตาของเขาก็เต็มไปด้วยความตกใจ เขารีบหันไปมองทางห้องโถงด้านในและเห็นซุยเฮ็งกำลังถือกระบี่เซียน นอกจากนี้ ร่างกายของเขาก็ยังถูกห่อหุ้มเอาไว้ด้วยแสงสีม่วง

เฉินตงสังเกตเห็นความผิดปกติด้านนอกและรีบออกไปในทันที เขาเงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้าและพลังปราณสีม่วงจากทิศตะวันออกก็ส่องเข้ามาในดวงตาของเขา มันเผยให้เห็นถึงความลึกลับและความสูงส่ง

ในเวลาเดียวกัน ทุกคนในมณฑลลู่ก็เห็นปรากฏการณ์ที่จู่ๆ ก็ปรากฏขึ้นบนท้องฟ้า

ไม่ว่าจะเป็นสามัญชนในท้องถิ่น คนที่ติดตามซุยเฮ็งมาจากมณฑลลู่หรือพ่อค้าที่อยู่ที่นี่ พวกเขาทั้งหมดเห็นพลังปราณสีม่วงอันไร้ขอบเขตลอยอยู่เหนือท้องฟ้าทางทิศตะวันออก

ชั่วขณะหนึ่ง มณฑลลู่ทั้งหมดก็ตกอยู่ในความโกลาหล

“ สัญญาณมงคล! นี่เป็นสัญญาณมงคล! พลังปราณสีม่วงจากทิศตะวันออก การลงมาจุติของปราชญ์! มณฑลลู่ของเราจะมีปราชญ์แล้ว!”

“ มันคือท่านผู้ว่าการ มันจะต้องเป็นท่านผู้ว่าการอย่างแน่นอน!”

“ ถูกต้อง มันจะต้องเป็นท่านผู้ว่าการอย่างแน่นอน! มันมีเพียงผู้ยิ่งใหญ่อย่างท่านผู้ว่าการเท่านั้นที่จะสามารถทำให้สวรรค์ส่งสัญญาณมงคลแบบนี้ได้!”

“ พลังปราณสีม่วงจากทิศตะวันออก การลงมาจุติของปราชญ์ ท่านผู้ว่าการเป็นปราชญ์ที่สวรรค์ส่งมาเพื่อช่วยพวกเราเหล่าสามัญชน!”

ประชาชนจำนวนนับไม่ถ้วนโห่ร้องขึ้นไปบนท้องฟ้า ทุกคนตื่นเต้นอย่างหาที่เปรียบมิได้

บางคนคุกเข่าลงตรงจุดนั้นและหมอบกราบไปทางสำนักงานเทศมณฑล

หลังจากที่คนแรกคุกเข่าลง ผู้คนจำนวนมากก็เริ่มคุกเข่าลงตาม ในช่วงเวลาสั้นๆ เกือบทุกคนในมณฑลลู่ก็คุกเข่าลง

เช่นเดียวกับผู้ศรัทธาที่เคร่งครัด พวกเขาต่างก็โค้งคำนับไปทางสำนักงานเทศมณฑล

ในความเป็นจริง ในช่วงหลายวันที่ผ่านมา พลเมืองของมณฑลลู่ก็ใช้ชีวิตด้วยความหวาดกลัว

แม้ว่าธุรกิจของพ่อค้าจอมละโมบจะถูกบุกโจมตีและกองกำลังของตระกูลใหญ่และสำนักต่างๆ จะได้ถูกกำจัดไปแล้ว และชีวิตของผู้คนจะดีขึ้นมาก… แต่พวกเขาก็ยังกังวลมากว่าวิธีการที่โหดเหี้ยมของซุยเฮ็งนี้จะดึงดูดการแก้แค้นจากกองกำลังที่ทรงพลังในโลก

อย่างไรก็ดี สัญลักษณ์อันเป็นมงคลอย่างกะทันหันนี้ก็แสดงถึงการรับรู้ของสวรรค์สำหรับการกระทำของซุยเฮ็งในสายตาของคนทั่วไป มันทำให้พวกเขามั่นใจในตัวเขามากขึ้น

ด้วยเหตุนี้เอง ความรู้สึกขอบคุณที่พวกเขาสะสมเอาไว้ในช่วงหลายวันที่ผ่านมาจึงปะทุขึ้นในที่สุด!