มันคือผู้กล้าระดับตำนานจากอาณาจักรขั้นกลาง—อาณาจักรอสูรเหมันต์

หนามภูติโลหิตน้ำแข็ง—อาร์โน!

“ทำไมต้องรออนาคตด้วย? พวกเราจะสร้างสถานการณ์ขึ้นในพิธีสถาปนาของพวกมันและสร้างความอับอายให้กับราชาใหม่ผู้นั้นในวันนี้! พวกเจ้าสามารถใช้คัมภีร์ข้ามมิติแบบสุ่มที่ข้ามอบให้ได้ทันทีหลังจากที่ก่อความวุ่นวายขึ้นมาแล้ว ไม่ว่าราชาตะวันสาดแสงผู้นี้จะแข็งแกร่งแค่ไหน แต่มันก็ไม่สามารถไล่ตามพวกเจ้าที่อยู่ห่างออกไปหลายล้านกิโลเมตรได้หรอกใช่ไหม? ไม่ต้องเป็นห่วงเรื่องความปลอดภัย จัดการได้เลย” อาร์โนพูดอย่างเย็นชา

แม้แต่ในอาณาจักรอสูรเหมันต์ มันก็ยังติดอันดับหนึ่งในห้า

มันเหมือนกับถูกดูถูกที่ราชาของมันได้สั่งการให้มันมาที่นี่เพื่อจัดการกับราชาของอาณาจักรใหม่

อย่างไรก็ตาม เมื่อมันคิดถึงผลลัพธ์ที่อีกฝ่ายแสดงออกมา มันก็รู้สึกตื่นตัวขึ้นมาเล็กน้อย

“ความจริงที่ว่าราชาตะวันสาดแสงผู้นี้สามารถสังหารผู้กล้าได้ถึงเจ็ดคนด้วยตัวเองย่อมไม่ใช่เพราะมันแข็งแกร่งมากๆ แต่มันคงจะเป็นเพราะมันมีสมบัติที่ทำให้มันต่อสู้ข้ามระดับได้! บางทีมันคงเป็นสมบัติที่ได้รับเป็นรางวัลจากเจตจำนงสูงสุดหลังจากที่มันกลายเป็นลอร์ดสรรพเผ่าพันธุ์ที่แข็งแกร่งที่สุดในกิจกรรมก่อนหน้านี้! สมบัตินั้นจะต้องเป็นของข้าตราบใดที่ข้าสังหารมันได้”

“เมื่อเวลานั้นมาถึง สถานะของข้าในอาณาจักรอสูรเหมันต์ก็จะต้องเพิ่มขึ้นเป็นอย่างมากแน่ๆ ข้าอาจจะสามารถใช้สมบัตินี้เพื่อแอบดูเส้นทางของเทพเจ้าและก้าวไปเป็นจิตวิญญาณเทพเจ้าก็ได้! เมื่อถึงเวลานั้น อาณาจักรอสูรเหมันต์ก็ยังต้องเคารพข้า!”

ยิ่งอาร์โนคิดเท่าไร มันก็ยิ่งตื่นเต้น เธออยากที่จะบินไปหาราชาตะวันสาดแสงทันทีเพื่อสังหารอีกฝ่ายและชิงสมบัติชิ้นนั้นมา

อย่างไรก็ตาม เธอก็ยังไม่เคลื่อนไหว เธอใจเย็นมากและรู้ว่าต้องระวังไว้ตลอดเวลา

ในทวีปจื้อเกา มันมีอยู่หลายครั้งที่ยอดฝีมือบางคนถูกผู้เชี่ยวชาญที่มีระดับต่ำกว่าสังหารเพราะอีกฝ่ายพึ่งพาสมบัติบางอย่าง

ดังนั้นแม้ว่ามันจะดูถูกอีกฝ่าย แต่มันก็ยังตัดสินใจที่จะทุ่มสุดตัวเพื่อจัดการกับอีกฝ่าย

อาร์โนมองไปยังผู้กล้าหกคน ผู้กล้าหกคนนี้ต่างก็มาจากอาณาจักรต่างเผ่าพันธุ์ซึ่งได้ร่วมกันเป็นกองทัพพันธมิตรต่างเผ่าพันธุ์เมื่อวาน

สำหรับอาณาจักรและกลุ่มอื่นๆ ที่เข้าร่วมในกองทัพพันธมิตรต่างเผ่าพันธุ์ พวกมันก็หวาดกลัวราชาตะวันสาดแสงมาก เมื่อพวกมันได้ยินว่าอาณาจักรอสูรเหมันต์อยากจะจัดการกับราชาตะวันสาดแสงอีก พวกมันก็ไม่อยากส่งผู้กล้ามาช่วยเลย

ส่วนคนที่กล้ามาในวันนี้ก็เป็นเพราะความจองหองและผลประโยชน์เท่านั้น

“พวกเจ้าเตรียมการอะไรมาบ้าง?”

อาร์โนเหลือบมองผู้กล้าหกคนและถามออกมาอย่างใจเย็น

เมื่อผู้กล้าคนอื่นๆ ได้ยินเช่นนี้ พวกมันก็เล่าสิ่งที่พวกมันได้เตรียมตัวมาในวันนี้

อาร์โนรับฟังอย่างใจเย็น

ในฐานะผู้กล้าระดับตำนานของอาณาจักรขั้นกลาง วิธีการเหล่านี้ที่ผู้กล้าระดับเหนือสามัญและระดับมหากาพย์ถือว่าเป็นไพ่ตายที่แข็งแกร่งที่สุดของพวกมันจึงเป็นแค่ไพ่ตายธรรมดาๆ สำหรับมันเท่านั้น

แต่มันก็เกิดความสนใจขึ้นมาได้หลังจากได้ฟังไพ่ตายที่ถูกเตรียมมาโดยผู้กล้าสองคน

ผู้กล้าสองคนนี้มาจากอาณาจักรปีศาจสายฟ้าและอาณาจักรจิตวิญญาณกู่

คนแรกได้เตรียมม้วนคัมภีร์เวทมนตร์ต้องห้ามหมื่นวายุสายฟ้ากระหน่ำที่มีพลังของระดับเทพชั้นกลางขั้นต้น

มันบอกว่าม้วนคัมภีร์เวทมนตร์ต้องห้ามระดับเทพชั้นกลางนี้เป็นสมบัติที่จักรพรรดิผู้ก่อตั้งอาณาจักร ราชาวานรปีศาจ ได้สังเวยตัวเองและผสานเข้ากับวัสดุระดับเทพมากมายเพื่อสร้างมันขึ้นก่อนที่จะตาย

ส่วนผู้กล้าจากอาณาจักรจิตวิญญาณกู่ก็ได้เอาคำสาปโลหิตมรณะระดับเทพชั้นต่ำมาด้วย

แม้ว่าคำสาปโลหิตมรณะนี้จะอยู่ในระดับเทพชั้นต่ำเท่านั้นและอ่อนแอกว่าม้วนคัมภีร์เวทมนตร์ต้องห้ามระดับเทพชั้นกลางของอาณาจักรปีศาจสายฟ้า แต่คำสาปโลหิตมรณะก็บรรจุทักษะแห่งกฎเกณฑ์ที่สมบูรณ์เอาไว้

แม้ว่าทักษะแห่งกฎเกณฑ์จะสูงส่ง แต่ในสายตาของขุมพลังระดับเหนือสามัญ ระดับมหากาพย์ และระดับตำนานที่อยู่ในทวีปจื้อเกามานับร้อยนับพันปี ในสายตาของพวกมันก็คิดว่าใครจะไม่มีไพ่ตายที่สามารถใช้ต่อสู้ข้ามระดับบ้างหรืออาณาจักรไหนจะไม่มีสมบัติไว้คอยใช้ข่มขู่ศัตรูกัน?

อย่างไรก็ตาม เมื่อผู้กล้าจากอาณาจักรจิตวิญญาณกู่บอกถึงคุณสมบัติของทักษะแห่กฎเกณฑ์นี้ สีหน้าของผู้กล้าทุกคนรวมถึงอาร์โนก็เปลี่ยนไปในทันที

ผู้กล้าทุกคนมองไปยังหนอนสีเลือดด้วยความหวาดกลัว ราวกับว่าหนอนตัวนี้บรรจุความน่าสะพรึงกลัวสุดหยั่งเอาไว้

แม้ว่าอาร์โนจะเกรงกลัว แต่แววตาของมันก็ปรากฏความโลภขึ้นมาด้วย

ถ้าไม่ใช่เพราะความจริงที่ว่ามันต้องทำตามคำสั่งของอาณาจักรและครอบครัวของมันก็ยังอยู่ในอาณาจักรอยู่ มันก็อาจจะละทิ้งภารกิจนี้และชิงหนอนน้อยตัวนี้ไปแล้วก็ได้

“ตามที่คาดไว้จากไพ่ตายที่แข็งแกร่งที่สุดของอาณาจักรจิตวิญญาณกู่ ข้าไม่คิดเลยว่าเจ้าจะสามารถเลี้ยงหนอนคำสาปที่บรรจุทักษะแห่งกฎเกณฑ์สั่งตายได้ด้วย”

อาร์โนดึงความโลภในดวงตาของเธอออกมาอย่างแรงและตรวจสอบด้วยรอยยิ้มจางๆ

“บรรพบุรุษของอาณาจักรพวกเราเคยเป็นหนึ่งในสาขาของจักรวรรดิหมื่นคำสาป แมลงคำสาปโลหิตมรณะนี้ได้รับการสืบทอดมาจากบรรพบุรุษเช่นกัน ซึ่งมันก็เหลืออยู่แค่ตัวเดียวแล้วเท่านั้น”

“นอกจากนี้ยังมีแค่คนในตระกูลอย่างข้าที่มีสายเลือดของจักรวรรดิหมื่นคำสาปเท่านั้นที่สามารถควบคุมมันได้ สิ่งมีชีวิตอื่นที่ไม่มีสายเลือดของอาณาจักรหมื่นคำสาปย่อมไม่สามารถควบคุมคำสาปนี้ได้ ถ้าพวกมันฝืนควบคุมมัน พวกมันก็จะโดนผลสะท้อนกลับของคำสาปโลหิตมรณะเข้าซะเอง”

ผู้กล้าของอาณาจักรจิตวิญญาณกู่พูดอย่างใจเย็น ส่วนผู้กล้าคนอื่นๆ ก็ผิดหวังเล็กน้อยเมื่อได้ยินเช่นนี้

อาร์โนแทบจะปัดความคิดที่จะชิงคำสาปโลหิตมรณะทิ้งไปทันที

หลังจากได้เห็นสีหน้าของผู้กล้าคนอื่นๆ แล้ว ผู้กล้าจากอาณาจักรจิตวิญญาณกู่ก็ถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอก

มันต้องแบกรับความเสี่ยงเป็นอย่างมากที่นำเอาคำสาปโลหิตมรณะนี้ออกมาเพราะมันต้องการแก้แค้นให้กับผู้กล้าจากอาณาจักรของมันที่ถูกราชาตะวันสาดแสงสังหารไปบนสมรภูมิเมื่อวาน!

โม่หยาและมันเป็นพี่น้องทางสายเลือดที่เติบโตมาด้วยกัน ความสัมพันธ์ของพวกมันลึกซึ้งมาก หลังจากได้ยินว่าโม่หยาถูกราชาตะวันสาดแสงสังหาร มันก็ตัดสินใจนำสมบัติประจำอาณาจักรจิตวิญญาณกู่อย่างคำสาปโลหิตมรณะออกมา

ในตอนนี้ มันหวังแค่ว่ามันจะได้สังหารราชาตะวันสาดแสงได้ด้วยมือของตัวเองและได้แก้แค้นให้กับพี่น้องของมัน!

แน่นอนว่ามันก็ต้องการต่อสู้เพื่อผลประโยชน์บางอย่างสำหรับอาณาจักรของมันด้วย

“มาตกลงกันให้ชัดๆ ก่อนนะ ถ้าข้าใช้คำสาปโลหิตมรณะสังหารราชาตะวันสาดแสงได้ ข้าจะไม่เอายุทธภัณฑ์เทวะประจำเผ่าพันธุ์หลังจากที่อาณาจักรตะวันสาดแสงถูกทำลายลงแล้วก็ได้ แต่ข้าอยากได้ทรัพย์สมบัติ 30% ของอาณาจักรตะวันสาดแสงในนามของอาณาจักรจิตวิญญาณกู่!” มันพูดออกมาอย่างเยือกเย็น

“แน่นอนสิ ถ้าเจ้าสามารถสังหารราชาตะวันสาดแสงได้จริงๆ ความดีความชอบก็ต้องยกให้เจ้าก่อน ทรัพย์สมบัติ 30% ไม่นับว่าเป็นอะไรเลย”

“ใช่แล้ว”

…

อาร์โนและผู้กล้าคนอื่นๆ ตกลง

ไม่มีใครรู้ความคิดที่แท้จริงของกันและกันเลย อาร์โนยืนขึ้นหลังจากที่พวกมันหารือกันอีกครั้งเสร็จแล้ว

“เอาล่ะ ข้าจะทวนซ้ำแผนการในครั้งนี้อีกครั้ง เป้าหมายหลักของพวกเราคือการทำลายพิธีสถาปนาของราชาตะวันสาดแสง ในเวลาเดียวกัน พวกเราก็จะพยายามทดสอบความสามารถของราชาตะวันสาดแสงอย่างเต็มที่ ส่วนเป้าหมายรองของพวกเราก็คือการสังหารมัน”

“แน่นอนว่าถ้าพวกเราสามารถสังหารราชาตะวันสาดแสงได้จริงๆ เป้าหมายรองและเป้าหมายหลักของพวกเราก็จะไม่ใช่เรื่องสำคัญอีกแล้ว” อาร์โนกล่าว

“เข้าใจแล้ว!”

ผู้กล้าหกคนพยักหน้า

“งั้นก็เตรียมตัวลงมือกันเถอะ”

“ตกลง!”

“ได้!”

…

ในเวลาเดียวกัน ณ เมืองตะวันสาดแสง ในวังของลอร์ด

มันเป็นเวลาเก้าโมงครึ่งแล้วและยังมีเวลาอีกครึ่งชั่วโมงก่อนที่พิธีสถาปนาจะเริ่มขึ้นอย่างเป็นทางการ

โจวโจวที่เปลี่ยนชุดเป็นชุดคลุมจักรพรรดิมังกรและกำลังจะไปยังสถานที่จัดพิธี จู่ๆ เขาก็รู้สึกได้ถึงอันตรายที่ไม่สามารถอธิบายได้

สัญญาณเตือนนี้ชัดเจนมาก และดูเหมือนจะอยู่ไม่ไกลจากเขา

โจวโจวหรี่ตาลงเล็กน้อย

เขารู้ว่านี่เป็นเพราะสัมผัสมรณะของเขาได้ส่งสัญญาณแจ้งเตือนมา

มันมีศัตรูต้องการทำร้ายเขา

เขาไม่ได้ตื่นตระหนก

นับตั้งแต่เวลาที่เขาได้รุ่งโรจน์ขึ้นมา เขาก็ได้นำกองทหารของเขาไปสังหารศัตรูนับไม่ถ้วน ดังนั้นเขาจึงสะสมศัตรูไว้มากมาย

มันจึงเป็นเรื่องที่เข้าใจได้ว่าว่าทำไมศัตรูเหล่านี้ถึงเลือกโจมตีเขาในวันสำคัญเช่นนี้

“พวกเราไม่อาจปล่อยให้ไอ้พวกหนูท่อพวกนี้ทำลายวันสำคัญแบบนี้ได้”

โจวโจวพึมพำ

ทันใดนั้นไอเท็มชิ้นหนึ่งก็ปรากฏขึ้นตรงหน้าของเขาด้วยความคิด

มันคือไอเท็มที่เขาได้รับมาจากอาณาจักรออโรร่า จิตรกรรมพันภูผานที!