ตอนที่ 160 ความลับก้นทะเลสาบ

ตำแหน่งของราชันเผ่าธาตุนั้นอยู่กับริมฝั่งมาก

ก่อนที่เขาจะได้ก้าวออกไป ร่างกายของเขาก็ถูกแรงโน้มถ่วงกดทับอย่างรุนแรงกระแทกเขาลงกับพื้นทันที

ชั้นน้ำแข็งแตกออกเป็นเสี่ยงๆ

น้ำในทะเลสาบผสมกับทรายทะลักเข้าปากของเขา เขาสำลักออกมาอย่างรุนแรง

"หลิง ซี!"

หลิน ยู ตัดสินใจเด็ดขาดสั่งการหลิง ซีที่อยู่ข้างๆ เขา

หลิง ซีโบกไม้เท้าไปในอากาศ

ร่างของราชันเผ่าธาตุถูกพันธนาการด้วยเถาวัลย์หนาม หนามไม้หลายอันพุ่งออกมาจากพื้น เล็งไปยังจุดสำคัญของเขา!

แต่การตอบสนองของอีกฝ่ายก็น่าทึ่งเช่นกัน

เมื่อชีวิตของเขาตกอยู่ในอันตราย เขาพลิกตัวหลบหนามไม้ที่พุ่งเข้ามา วิ่งออกจากสนามพลังแรงโน้มถ่วงอย่างเชื่องช้า ขนาดเดียวกันก็พยายามสลัดเถาวัลย์หนามที่พันธนาการร่างกายของเขาออก

ชิง กัง อยู่ที่อยู่ห่างราชันเผ่าธาตุเพียงเล็กน้อง เขาก็ใช้พลังแรงโน้มถ่วงคลุมอีกฝ่ายไว้อีกครั้ง

พร้อมกับเคลื่อนที่เข้าไป ธาตุน้ำแข็งจำนวนมากออกมาขวางเขาเอาไว้

ตูมมม!

ชิง กัง เหวี่ยงแขนของเขาออกสังหารธาตุน้ำแข็งตรงหน้าไปทันที

ในตอนนั้นเอง บัพของเสียงคำรามแห่งโทสะก็หมดลง แสงสีแดงที่ปรากฏบนเหล่าพืชก็ค่อยๆจางหายไป

ราชันเผ่าธาตุรู้สึกยินดีอย่างยิ่ง เขารีบหยิบคริสตัลแวววาวออกมาจากกระเป๋ามิติของเขา แสงว่างวาบปะทุออกจากคริสตัล

คริสตัลเทเลพอร์ต!

สีหน้าของ หลิน ยู กลายเป็นน่าเกียจ

คริสตัลเทเลพอร์ตใช้เวลาเตรียมตัวประมาณ 5 วินาที หากอีกฝ่ายใช้มันได้สำเร็จ ความพยายามทั้งหมดของเขาจะสูญเปล่าทันที

"ฮ่าๆ ลาล่ะนะเจ้าไก่อ่อน!"

ราชันเผ่าธาตุหัวเราะเสียงดัง คริสตัลเทเลพอร์ตในมือของเขาเปล่งแสงออกมามากขึ้นเรื่อยๆ พื้นที่รอบๆตัวเขาเริ่มบิ้วเบี้ยว

หวือออ-

หวือออออ-

ในตอนนี้ เกิดเสียงระเบิดขึ้นในอากาศอย่างแผ่วเบา

กระสุนถั่วเยือกแข็งปรากฏขึ้นทะลวงผ่านช่องว่างของธาตุน้ำแข็งเข้ามาอย่างแม่นยำ

ราชันเผ่าธาตุที่ยังคงหัวเราะอย่างบ้าคลั่งถูกโจมตีเข้าที่แขนของเขา เลือดสาดกระเด็นออกมา

กระสุนถั่วเยือกแข็งระเบิดออก เกิดเป็นผลึกน้ำแข็งผสานเข้ากับคริสตัลเทเลพอร์ต ขัดจังหวะการเทเลพอร์ตทันที

"เป็นไปได้ยังไงกัน!"

ดวงตาของราชันเผ่าธาตุแทบจะถลนออกมา เขามองไปที่หลิน ยู อย่างไม่อยากเชื่อ

ในตอนนั้นเองเขาเห็น ห่ากระสุนถั่วหลายนัด เล็งมาที่เขา

ความเร็วของมันนั้นรวดเร็วอย่างมาก บังคับให้เขาต้องเลิกใช้คริสตัลเทเลพอร์ต หลบออกไปด้านข้างทันที

ในขณะที่เขานั้นกำลังจะหนีลงไปในทะเลสาบ ก็มีกแรงสั่นสะเทือนอย่างรุนแรงดังมากจากด้านหลังของเขา

มันมีทั้งต้นไม้ ใบหญ้า เถาวัลย์ เหล่าเถาวัลย์ก่อตัวเป็นหนามขวางทางลงไปในทะเลสาบของเขาเอาไว้

นี้เป็นสิ่งที่หลิงซีให้กำเนิดด้วยสกิลเจ้าแห่งพฤกษา!

แต่มันยังไม่จบ

ทันทีพืชเหล่านั้นปรากฏขึ้น เหล่าภูติก๊อบลินที่อยู่รอบๆ หลิง ซี ก็ค่อยๆลงมือ ใช้สกิลกลายพันธุ์ให้พืชเหล่านั้นกลายเป็นปิศาจต้นไม้ ปิดล้อมราชันเผ่าธาตุเอาไว้

ภายใต้การโจมตีของหลิน ยู เจ้าแห่งธาตุก็เริ่มเสียเปรียบ

เขาตื่นตะหนกเรียกธาตุน้ำแข็งกลับมาป้องกันอีกครั้ง

อย่างไรก็ตามในตอนนั้นเอง ทหารพืชแบนชี รอโอกาศนี้อยู่แล้วทะลวงผ่านแนวป้องกันของพายุหิมะ เข้ามาด้วยเถาวัลย์จำนวนนับไม่ถ้วน เจาะเข้ามาในพื้นดินพุ่งออกมาจากเท้า

"ฟุ่ดๆ"

ราชันเผ่าธาตุตกตะลึงไปครู่หนึ่ง ดวงตาของเขาเบิกกว้างด้วยควาหวาดกลัวถึงขีดสุดเมื่อเถาวัลย์ขนาดใหญ่ทะลวงผ่านหน้าอกของเขา

[ขอแสดงความยินดีด้วย ท่าได้สังหารราชันต่างโลกระดับ 7 ได้สำเร็จ ได้รับพลังเวทย์ 270000 แต้ม คะแนนเกียรติยศ 100 แต้ม แก่นแท้ดินแดนระดับ 7 1 อัน]

เสียงแจ้งเตือนของระบบดังขึ้น

ราชันเผ่าธาตุล้มลงกับพื้นในที่สุด

ธาตุน้ำแข็งรอบตัวเขาแจกเป็นเสี่ยงๆ กลายเป็นเศษน้ำแข็งตกลงสู่พื้นทันที

เมื่อได้ยินเสียงแจ้งเตือน ในที่สุด หลิน ยู ก็ถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอก ในขณะเดียวกันเขาก็รู้สึกตื่นเต้นอย่างมาก

เขานั้นสังหารราชันระดับ 7 ของโลกหยวนซาด้วยความแข็งแกร่งของเขาเอง!

แม้ว่าอีกฝ่ายจะไม่มีทหารระดับ 8 แต่ก็ถือได้ว่าเขานั้นมีระดับมากกว่า หลิน ยู

ในตอนเริ่มต้นนั้น พายุหิมะอันหนาวเหน็บทำให้เขาลำบากไม่น้อย

โชคดีที่เขาวางแผนล่วงหน้าเอาไว้แล้วยกระดับ ชิง กัง เป็นระดับ 7 ก่อนออกเดินทาง ไม่อย่างนั้นผลลัพธ์คงไม่ออกมาแบบนี้

หลังจากที่สังหารอีกฝ่ายไปแล้ว เขาก็รีบเดินไปยังร่างของราชันเผ่าธาตุและหยิบคริสตัลเทเลพอร์ตที่ตกลงในน้ำ

น่าเสียดายคริสตัลนี้มันมีพลังของโลกหยวนซาอยู่

ในฐานะที่เป็นราชันจากทวีปดึกดำบรรพ์ เขาจึงไม่สามารถใช้มันได้ ทำได้เพียงโยนมันทิ้งเป็นขยะลงในทะเลสาบ

สำหรับรางวัลจากการสังหารราชันต่างโลกนั้น มันก็เหมือนกับที่สนามรบหมื่นโลก เขาได้รับเพียงพลังเวทย์และแก่นแท้ดินแดนเท่านั้น มันไม่มีทรัพยากรอย่างอื่นอีก

ดูเหมือนพวกเราทรัพยากรของทั้ง 2 โลกจะไม่เชื่อมต่อกัน

แต่ถึงอย่างนั้น รางวัลสำหรับการสังหารราชันผู้นี้ก็มากมายมหาศาลจริงๆ เขาได้รับพลังเวทย์ถึง 270000 แต้ม ทำให้พลังเวทย์ที่เขามีตอนนี้เกือบ 400000 แต้ม

หากนับรวมแก่นแท้ดินแดนระดับ 7 ไปด้วยนะ

การเดินทางครั้งนี้คุ้มค่าแล้ว!

ด้วยความหวัง เขาค้นร่างของอีกฝ่ายอีกครั้ง

แต่ก็ไม่พบสิ่งใดเพิ่มเติม แต่กับพบสิ่งแปลกๆในทะเลสาบทมิฟ

เมื่อเขามองเข้าไปในใกล้ๆ ก้นทะเลสาบที่อยู่ใกล้ริมฝั่ง มันมีช่องว่างมิติที่ทอดยาวออกไป เขาไม่รู้ว่ามันจะนำไปสู่ที่ไหน

ดูเหมือนนี้จะเป็นเส้นทางลับ หากไม่ใช่เพราะว่าเขาค้นพบโดยบังเอิญ เกรงว่ามันคงยากที่จะหาได้พบ

เป็นไปได้ไหมว่านี้เป็นเส้นทางลับที่ถูกเปิดโดยโลกหยวนซา ?

หลิน ยู ตกตะลึงในทันที มันทำให้เขานึกถึงถ้ำของราชันโลกหยวนซาที่เขาตามหา มันอาจจะเป็นที่นี้

มันเป็นไปได้!

เหตุผลที่ราชันเผ่าธาตุโจมตีเขา อาจเป็นเพราะเขาไม่ต้องการให้ใครมาเจอทางลับที่นี้ ดังนั้นเขาจึงเลือกลงมือทันที

เมื่อเขาคิดว่าราชันจากโลกหยวนซาแอบเข้าใกล้เมืองหลัก มันก็ทำให้เขาอดที่จะสั่นสะท้านไม่ได้

ในตอนนั้นเองมีเสียงฝีเท้าดังออกจากป่าบนภูเขาจากระยะไกล

"เร็วเข้า! ดูเหมือนว่าจะมีเสียงการต่อสู้ที่ด้านหน้านี้"

ดูเหมือนว่ากลุ่มราชันที่กำลังสังหารมอนสเตอร์อยู่ใกล้ๆได้ยินเสียงบางอย่างจึงรีบมาที่นี้

หลิน ยู ไม่ได้คิดอะไรมากนัก เขาเรียกทหารพืชของเข้ากลับไปยังดินแดนทันที จากนั้นก็ขึ้นมังกรราชาปิศาจ บินออกจากที่นี้ไปยังทิศทางอื่นอย่างรวดเร็ว

เขาต้องกลับไปรายงานเรื่องนี้ที่ด่านตรวจอย่างเร็วที่สุด ไม่อย่างนั้น มันคงเป็นเรื่องเลวร้ายอย่างมากสำหรับเขาหากมีราชันระดับสูงคนอื่นจากโลกหยวนซา ผ่านเข้ามาช่องว่างมิตินี้

ในเมื่อได้รับการยืนยันแล้วว่าที่นี้เป็นรังของศัตรู ภารกิจของเขาก็ถือว่าสำเร็จ เขาได้รับคะแนนเกียรติยศ 1500 แต้มอย่างแน่นอน

ทำไมเขาถึงจะไม่ทำล่ะ

ผ่านไปไม่นาน

เขาบินออกจากทะเลสาบทมิฟ กลับยังด่านตรวจที่กำแพงป้องกันอย่างแน่นหนา

ภายใต้การสอบถามของทหารระดับล่าง เขาก็ได้พบกับผู้บัญชาการทหารที่ประจำการอยูที่นี้อย่างรวดเร็วบอกเล่าถึงสิ่งที่เขาได้พบเจอ

"เจ้าพูดว่าอะไรนะ! มีช่องว่างมิติจากโลกหยวนซาซ่อนอยู่ที่ก้นทะเลสาบทมิฟ?"

ผู้บัญชาการทหารที่กำลังฟังเรื่องราวของ หลิน ยู ถึงกับลุกจากที่นั่งทันที

"ใช่แล้ว ฉันเพิ่งเป็นคนค้นพบมัน มันอยู่ตรงก้นทะเลสาบ"

หลิน ยู ไม่ได้พูดอะไรเกี่ยวกับการต่อสู้กับราชันระดับ 7 เขาเพียงแค่รายงานผลเท่านั้น

ผู้บัญชาการทหารเป็นคนขององค์ชายสาม เขารู้มานานแล้วว่าองค์ชายสามต้องการ เชิญ หลิน ยู ไปเป็นพวกด้วย นี้จึงทำให้เขาไม่สงสัยเลยแม้แต่น้อย เขาขมวดคิ้วและพูดว่า

"ไม่น่าละ ก่อนหน้านี้ข้าได้ส่งคนไปค้นหาตั้งนานแต่ก็ไม่พบ กลายเป็นว่ามันอยู่ที่ก้นทะสาบนี้เอง ข้าจะเป็นยืนยันด้วยตัวเอง หากเป็นเรื่องจริงก็นับเป็นผลงานชั้นเยี่ยมให้กับเจ้า"

"ฉันเพียงแค่พยายามเล็กน้อยเท่านั้น" หลิน ยู ยิ้มออกมา

อย่างไรก็ตาม เขาไม่กล้าไปตรวจสอบมันด้วยตัวเอง

หากเขาพบกับราชันระดับ 8 เข้าระหว่าง เขาจะไม่ตายงั้นเหรอ

ปล่อยเรื่องนี้ผู้บัญชาการทหารที่มีอำนาจเป็นคนจัดการละกัน

นี้คือเรื่องราวทั้งหมด

หลังจากที่อธิบายเสร็จ หลิน ยู ออกจากด่านตรวจไปยังด้านนอกทันที

ในตอนนี้เป็นเวลาเกือบเที่ยงแล้ว

ด่านตรวจนี้วุ่นวายมากในตอนเช้าที่เขามาถึง

ราชันหลายคนได้มารวมตัวกันที่นี้เพื่อจัดหาเสบียงและรับสมัครพรรคพวกเพื่อเตรียมความพร้อมสำหรับการเดินทางเที่ยวถัดไป เพื่อรวบรวมทรัพยากร

เดิมที หลิน ยู นั้นไม่ได้สนใจ

แต่เขาออกไปไม่ได้ไกลมากนัก เขาก็ได้ยินเสียงพูดคุยอันแผ่วเบาออกมาจากด้านข้าง

จากคำพูดพวกเขา หลิน ยู ได้ยินคำว่า "จักรวรรดิเซิ่งเหยา"

ราชันกลายพันธุ์ตอนที่ 162