ตอนที่ 540 : ผู้ฝึกปราณ! รากวิญญาณโกลาหล! ร่างเทวะโกลาหล!

“ฝ่าบาทช่างมีวาสนาจริงๆ”

ซื่อซวนเถียนประหลาดใจเล็กน้อย จากนั้นเขาก็ไม่ได้พูดอะไรอีก เขาพลิกมือขวาและใบเปลี่ยนอาชีพที่เต็มไปด้วยพลังงานเซียนก็ปรากฏขึ้นในมือของเขา

โจวโจวมองดูมัน

[ชื่อไอเท็ม: ใบเปลี่ยนอาชีพผู้ฝึกปราณ]

[ระดับ: ระดับพิเศษ]

[เอฟเฟกต์: ใบเปลี่ยนอาชีพสายต่อสู้พิเศษ! หลังจากใช้มัน ท่านจะกลายเป็นอาชีพสายต่อสู้พิเศษ—ผู้ฝึกปราณ! ท่านจะได้รับเคล็ดวิชาบ่มเพาะสองรากฐาน เคล็ดวิชากลั่นปราณ ความรู้การฝึกฝนลมปราณ และความแข็งแกร่งเริ่มต้นของผู้ฝึกปราณ]

[รายละเอียด: ใบเปลี่ยนอาชีพสายต่อสู้พิเศษ! มันจะทำให้มนุษย์กลายเป็นผู้ฝึกปราณในตำนานและไล่ตามเส้นทางของเต๋าเซียนอมตะ!]

[หมายเหตุ 1: ผู้ฝึกปราณคืออาชีพพิเศษหายากของเผ่าพันธ์ุมนุษย์ มีแค่มนุษย์บางคนที่มีศักยภาพเพียงพอเท่านั้นจึงจะสามารถเปลี่ยนอาชีพนี้ได้]

[หมายเหตุ 2: มีแค่คนที่มีรากวิญญาณเท่านั้นที่สามารถบ่มเพาะการเป็นผู้ฝึกปราณได้]

โจวโจวตั้งความหวังไว้เมื่อเขาเห็นใบเปลี่ยนอาชีพนี้เป็นครั้งแรก

อย่างไรก็ตาม เมื่อเขาเห็นเงื่อนไขว่าต้องมีรากวิญญาณ เขาก็เริ่มเป็นกังวลขึ้นมาทันที

รากวิญญาณ?

เขาไม่รู้ว่ามนุษย์แห่งความโกลาหลอย่างเขาจะมีรากวิญญาณหรือไม่ ดังนั้นเขาจึงไม่คิดมากเกี่ยวกับมันและเลือกใช้มัน

ใบเปลี่ยนอาชีพที่เต็มไปด้วยพลังงานเซียนได้กลายเป็นพลังงานเซียนอันเข้มข้นและพุ่งเข้าสู่กลางกระหม่อมของเขา

ความรู้สึกเย็นแผ่ซ่านจากจิตวิญญาณของเขาไปยังส่วนต่างๆ ของร่างกาย ทำให้เขารู้สึกสบายตัว

ในโลกภายนอก เมื่อซื่อซวนเถียนเห็นว่าฝ่าบาทสามารถใช้ใบเปลี่ยนอาชีพผู้ฝึกปราณได้สำเร็จ เขาก็ค่อยๆ ยิ้มออกมา

แต่ในไม่ช้า เขาก็ต้องตกใจ

นี่เป็นเพราะในการรับรู้ของเขา ผิวกายของโจวโจวได้เปล่งแสงเจิดจ้าออกมา

ในเวลาเดียวกัน ออร่าแห่งความโกลาหลบางๆ ก็ปรากฏขึ้นบนผิวกายของเขา และบรรยากาศที่ดูเหมือนเป็นต้นกำเนิดของสรรพสิ่งก็ได้แผ่ออกมาจากร่างกายของโจวโจว

ซื่อซวนเถียนพบว่ามันยากที่จะอธิบายความรู้สึกนี้

ความรู้สึกนี้…

มันเหมือนกับคนพเนจรที่ได้พบกับพ่อแม่ และจู่ๆ ก็รู้สึกอยากกลับบ้าน

“นี่มัน… ร่างกายพิเศษนี้ทรงพลังมากๆ และมีศักยภาพสูงมากด้วย มันเหนือล้ำยิ่งกว่าร่างเซียนเซียนกระบี่สวรรค์ของข้าซะอีก”

ซื่อซวนเถียนคาดเดา

อย่างไรก็ตาม มันก็เป็นเพราะเหตุนี้ทำให้เขาตกใจมากยิ่งขึ้น

ร่างเซียนกระบี่สวรรค์ของเขาถือได้ว่าเป็นร่างเซียนระดับเต๋าสวรรค์ในสายตาของเบื้องบนจากนิกายหมื่นเซียนกระบี่แล้ว!

มันหมายความว่ามันขึ้นอยู่กับเวลาเท่านั้นก่อนที่เขาจะก้าวขึ้นไปถึงจุดสูงสุดของมหาเต๋าในอนาคต!

แล้วมันต้องเป็นร่างกายแบบไหนกันที่จะน่าสะพรึงกลัวยิ่งกว่าร่างเซียนกระบี่สวรรค์ของเขา?

นอกจากนี้… ออร่าแห่งความโกลาหลนี้ก็พิเศษมากด้วย

พูดตามปกติแล้ว มันคงมีแค่ตัวตนที่อยู่เหนือกว่าระดับสุดยอดเซียนสวรรค์ทองคำเท่านั้นที่จะสามารถสัมผัสกับปราณโกลาหลได้ แต่ฝ่าบาทกลับมีออร่าเช่นนั้นแล้ว

มันช่างน่าเหลือเชื่อจริงๆ

เขาคิดถึงบางสิ่งในทันใด และสีหน้าของเขาก็เปลี่ยนไปเล็กน้อย

ในเวลาเดียวกัน โจวโจวก็ลืมตาขึ้นมา

หน้าต่างข้อมูลของอาชีพผู้ฝึกปราณปรากฏขึ้นตรงหน้าของเขา

[สมญานามแห่งลอร์ด: เจ้าตะวันสาดแสง]

[อาชีพ: ผู้ฝึกปราณ]

[รากวิญญาณ: รากวิญญาณโกลาหล]

[ร่างกาย: ร่างเทวะโกลาหล]

[อาชีพผู้ฝึกปราณ: ก่อตั้งรากฐานที่สมบูรณ์แบบ (ปรับแต่งความว่างเปล่าขั้นต้น)]

[เคล็ดวิชาบ่มเพาะปราณ: เคล็ดวิชากลั่นปราณ (ระดับสอง) (สมบูรณ์ ต้องการเคล็ดวิชาการบ่มเพาะขั้นสูง)]

[เวทมนตร์: ไม่มี]

“นี่คือศักยภาพเต๋าเซียนของฉันงั้นเหรอ? รากวิญญาณโกลาหล? มันดีจริงๆ ที่มีรากวิญญาณ ร่างเทวะโกลาหล? มันฟังดูดีเหมือนกัน”

โจวโจวหัวเราะออกมาในขณะที่เขามองไปยังหน้าต่างข้อมูลของผู้ฝึกปราณ

ดูเหมือนว่าศักยภาพของเขาในฐานะมนุษย์แห่งความโกลาหลนั้นจะไม่เลวเลยในฐานะผู้ฝึกปราณ

“ฝ่าบาท รากวิญญาณของท่านคือรากวิญญาณโกลาหลงั้นเหรอขอรับ?”

ในเวลานั้นเอง ซื่อซวนเถียนก็ถามออกมาในทันใด

“เจ้ารู้ด้วยเหรอ?”

โจวโจวอึ้ง

“มันคือรากวิญญาณโกลาหลจริงๆ ด้วย งั้นฝ่าบาทก็น่าจะมีร่างเทวะโกลหลด้วยใช่ไหมขอรับ?”

ซื่อซวนเถียนพูดออกมาเบาๆ

โจวโจวพยักหน้า

“ทั้งสองอันนี้มีความพิเศษยังไงเหรอ?”

เขาถามด้วยความสงสัย

“รากวิญญาณโกลาหลสามารถบ่มเพาะเคล็ดวิชาเต๋าเซียนได้ทุกชนิดในโลก ไม่ว่าจะเป็นปราณห้าธาตุ ปราณสายฟ้า ปราณแสงสว่าง ปราณความมืด ปราณโลหิต รากวิญญาณโกลาหลก็สามารถฝึกฝนได้ทุกชนิด มหาเต๋านับพันจะเปิดประตูต้อนรับฝ่าบาท”

“สำหรับร่างเทวะโกลาหล มันจะทำให้ผู้ครอบครองมีความเข้าใจในระดับสูงสุด ทำให้ผู้ครอบครองเรียนรู้และเชี่ยวชาญเวทมนตร์เต๋าเซียนนานาชนิดในโลกหล้าได้ นอกจากนี้ ร่างกายนี้ยังสามารถกลั่นพลังมรรคโกลาหลได้ด้วย ผู้ครอบครองสามารถใช้งานเวทมนตร์ต่างๆ ได้โดยไม่มีข้อขัดแย้ง ว่ากันว่าร่างเทวะโกลาหลยังสามารถควบคุมสายเลือดนับพันในโลกหล้าได้ อย่างไรก็ตาม เรื่องนี้มันก็น่าเหลือเชื่อเกินไป ผู้ฝึกปราณมากมายก็ไม่รู้ว่ามันเป็นความจริงหรือไม่ ซึ่งข้าเองก็ไม่แน่ใจเหมือนกันขอรับ”

ซื่อซวนเถียนกล่าว

โจวโจวครุ่นคิด

ความสามารถเหล่านี้สอดคล้องกันดีกับความสามารถของสายเลือดมนุษย์แห่งความโกลาหล

อย่างไรก็ตาม เขาก็ไม่ได้รู้สึกว่าตัวเองเกิดความเข้าใจที่ลึกซึ้งอะไร

บางทีมันคงเป็นเพราะสายเลือดมนุษย์แห่งความโกลาหลของเขาในตอนนี้ยังไม่ได้เลื่อนระดับเป็นระดับสูงสุดก็ได้

“ฝ่าบาท เคล็ดวิชาการบ่มเพาะพลังปราณของท่านในตอนนี้น่าจะมาถึงขีดจำกัดของระดับการบ่มเพาะแล้ว ท่านจึงสามารถเลื่อนระดับได้แค่ขอบเขตก่อตั้งรากฐานสมบูรณ์เท่านั้น นี่คือเคล็ดวิชาการบ่มเพาะที่จะช่วยให้ท่านทะลวงระดับต่อไปได้ขอรับ”

ซื่อซวนเถียนหยิบก้อนหยกออกมาและยื่มมันให้กับโจวโจว

โจวโจวรับมันมาดู

[ชื่อไอเท็ม: แผ่นหยกถ่ายทอดวิชา]

[ระดับ: ไร้ระดับ]

[เอฟเฟกต์: มันบันทึกเคล็ดวิชาเต๋าเซียน–เคล็ดวิชาโกลาหลต้นกำเนิดเอาไว้ เคล็ดวิชาการบ่มเพาะนี้ถูกสร้างขึ้นโดยมนุษย์แห่งความโกลาหลในตำนานและสามารถเรียนรู้ได้โดยมนุษย์แห่งความโกลาหลเท่านั้น ต่อมาเมื่อมนุษย์แห่งความโกลาหลหายไป มันจึงไม่มีใครสนใจเคล็ดวิชาการบ่มเพาะนี้อีก]

[รายละเอียด: ไอเท็มถ่ายทอดเคล็ดวิชาของอารยธรรมเต๋าเซียน มันบันทึกเคล็ดวิชาการบ่มเพาะพลังที่สาบสูญเอาไว้]

“เจ้าไปได้เคล็ดวิชานี้มาจากไหน?”

โจวโจวประหลาดใจระคนดีใจ

เคล็ดวิชาการบ่มเพาะนี้เหมาะสมกับเขาที่สุด

“ข้าพบมันในหอตำราของนิกาย ข้าเห็นว่าแม้เคล็ดวิชานี้จะไม่สามารถบ่มเพาะได้ แต่ทฤษฎีการฝึกฝนภายในบางอย่างนั้นลึกซึ้งและเก่าแก่มาก ดังนั้นข้าจึงเอามันมาไว้ศึกษา”

ซื่อซวนเถียนกล่าว

“เคล็ดวิชานี้เป็นสิ่งที่ข้ากำลังต้องการอยู่พอดีเลย”

โจวโจวกล่าว

“ตามประสงค์ของฝ่าบาทเลยขอรับ”

ซื่อซวนเถียนกล่าว

“เจ้าไปหาเจ้าหน้าที่กองทัพและรับคะแนนความดีความชอบหนึ่งล้านหน่วยได้เลย ถือซะว่าเป็นรางวัลของเจ้าสำหรับใบเปลี่ยนอาชีพและเคล็ดวิชานี้ก็แล้วกัน มันน่าจะมีทรัพยากรที่เจ้าต้องการอยู่เป็นจำนวนมาก”

โจวโจวคิดอยู่ชั่วขณะและพูดออกมา

ซื่อซวนเถียนไม่ปฏิเสธ

ในฐานะผู้ฝึกปราณขอบเขตหลอมรวมกาย เขาต้องการทรัพยากรที่ใช้ในการบ่มเพาะเป็นจำนวนมากเพื่อเพิ่มระดับความแข็งแกร่งของเขาจริงๆ

หลังจากพวกเขาคุยกันต่อสักพักก็แยกจากกัน

โจวโจวกลับไปยังวังของลอร์ดและเข้าไปในห้องฝึกยุทธ์เพื่อเรียนรู้และบ่มเพาะเคล็ดวิชาโกลาหลต้นกำเนิด

หลังจากผ่านไปกว่าหนึ่งชั่วโมง ณ ห้องฝึกยุทธ์

โจวโจวลืมตาขึ้นและถอนแรงกดดันทางจิตวิญญาณอันน่าสะพรึงกลัวที่ปล่อยออกมาจากร่างกายของเขาโดยธรรมชาติ จากนั้น เขาก็เปิดหน้าต่างข้อมูลผู้ฝึกปราณของเขา

[สมญานามแห่งลอร์ด: เจ้าตะวันสาดแสง]

[อาชีพ: ผู้ฝึกปราณ]

[รากวิญญาณ: รากวิญญาณโกลาหล]

[ร่างกาย: ร่างเทวะโกลาหล]

[อาชีพผู้ฝึกปราณ: ก่อตั้งรากฐานที่สมบูรณ์แบบ (ปรับแต่งความว่างเปล่าขั้นต้น)]

[เคล็ดวิชาบ่มเพาะปราณ: เคล็ดวิชาโกลาหลต้นกำเนิด (ขั้นที่หก ระดับหนึ่ง)]

[เวทมนตร์: เคล็ดวิชาหอกโกลาหลโบยบิน, เคล็ดวิชาขวานโกลาหลล่าอสูร, เคล็ดวิชาเกราะโกลาหลบรรพกาล, เคล็ดวิชาความโกลาหลฟื้นกาย, ความโกลาหลระบำศึก, พิธีเต๋าโกลาหล]

โจวโจวรู้สึกถึงความแข็งแกร่งอันทรงพลังของเขาและเขาก็ยิ้มออกมาโดยไม่รู้ตัว

“ตอนนี้ฉันแข็งแกร่งขึ้นกว่าเดิมไม่ต่ำกว่าสิบเท่าแล้ว!”

เขาพึมพำกับตัวเอง

หลังจากผ่านไปสักพัก เขาก็ข่มอารมณ์เอาไว้และเริ่มตรวจสอบเวทมนตร์ใหม่ของเขา