บทที่ 378: เจตจำนงสวรรค์

เมื่อออร่าของซุยเฮ็งพุ่งออกจากโลกถ้ำสวรรค์ เจียงไฉ่หยุนก็สัมผัสได้ถึงการมีอยู่ของเขาแล้ว

อย่างไรก็ตาม ในเวลานั้น เธอก็ยังไม่อยากจะเชื่อ

ในความเข้าใจของเธอ ซุยคังเซิงได้เสียชีวิตลงไปแล้ว เธอเป็นคนฝังศพเขาเองกับมือ เพื่อนคนนี้ที่มีความสำคัญอย่างยิ่งต่อเธอไม่ได้อยู่กับเธออีกต่อไปแล้ว

อย่างไรก็ตาม ออร่านี้ก็ยังคล้ายกันมาก

เมื่อซุยเฮ็งปรากฏตัวขึ้น เธอก็มองไปที่ร่างบนท้องฟ้าและรู้สึกสับสนมากยิ่งขึ้น

ซุยคังเซิงและซุยเฮ็งดูแตกต่างกัน

ในตอนที่ซุยเฮ็งเปลี่ยนตัวตนของเขาเพื่อทำความเข้าใจกฎและระเบียบ เขาก็ได้เปลี่ยนรูปลักษณ์และออร่าของเขาโดยธรรมชาติ อย่างไรก็ตาม เนื่องจากซุยคังเซิงก็คือหนึ่งในตัวเขา ดังนั้นมันจึงอดไม่ได้ที่พวกเขาจะยังคงมีความคล้ายคลึงกัน

ด้วยเหตุนี้เอง หลังจากที่เจียงไฉ่หยุนเห็นซุยเฮ็ง เธอจึงรู้สึกเหมือนกับว่าเพื่อนของเธอได้ฟื้นกลับมาจากความตาย

อย่างไรก็ตาม ก่อนที่ซุยคังเซิงจะเสียชีวิต เขาก็อยู่ที่ขอบเขตเซียนเทียนเท่านั้น เขาจะเป็นผู้ดำรงอยู่สูงสุดที่ทรงพลังเช่นนี้ได้อย่างไร?

เธอไม่เข้าใจสถานการณ์เช่นนี้เลย

ในตอนนี้ ซุยเฮ็งก็ได้ปรากฏตัวขึ้นต่อหน้าเธอ

ในขณะนี้ ในที่สุดเธอก็เชื่อแล้วว่าการดำรงอยู่สูงสุดต่อหน้าเธอนี้คือเพื่อนสนิทที่เธอได้ฝังศพเองเป็นการส่วนตัว

ชั่วขณะหนึ่ง หัวใจของเจียงไฉ่หยุนก็ซับซ้อนอย่างมาก

ซุยเฮ็งยืนอยู่ที่นั่นและมองไปที่เจียงไฉ่หยุนอย่างอ่อนโยน เขายิ้มและพูดว่า “ เจ้าเป็นยังไงบ้าง?”

“…” เจียงไฉ่หยุนเงียบลงเมื่อได้ยินสิ่งนี้ เธอจ้องไปที่ซุยเฮ็งอย่างเงียบสงบอยู่เป็นเวลานานโดยไม่รู้จะพูดอะไร หลังจากนั้นไม่นาน เธอก็ถอนหายใจเบาๆ และพูดว่า “ ใครคือซุยคังเซิง?”

“ ซุยคังเซิงก็คือข้าเอง” ซุยเฮ็งพยักหน้าเล็กน้อยก่อนที่จะส่ายหัวเบา ๆ “ แต่ข้าไม่ใช่ซุยคังเซิง”

ซุยคังเซิงเป็นส่วนหนึ่งในกระบวนการฝึกตนของเขา ดังนั้นตัวตนของ ซุยคังเซิงจึงเป็นส่วนหนึ่งของเขา อย่างไรก็ตาม มันก็เป็นไปไม่ได้ที่จะเอาซุยเฮ็งไปเทียบกับซุยคังเซิง

นี่คือความแตกต่างระหว่างส่วนหนึ่งกับทั้งหมด

“ ท่านจงใจให้ซุยคังเซิงหยุดฝึกตนและตายเมื่ออายุขัยของเขาหมดลงอย่างงั้นหรอ?” เจียงไฉ่หยุนถาม

“ ไม่เลย” ซุยเฮ็งส่ายหัวและพูดว่า “ ตัวตนของซุยคังเซิงไม่เคยตั้งใจที่จะอยู่เหนือกว่าขอบเขตโลกมนุษย์ตั้งแต่ต้นอยู่แล้ว ผลลัพธ์ของตัวตนนี้ได้รับการตัดสินเอาไว้ตั้งแต่ต้นแล้ว”

“…” เจียงไฉ่หยุนตกอยู่ในความเงียบเป็นเวลานานอีกครั้ง เธอหลับตาลงเบาๆ ราวกับว่าเธอกำลังสงบสติอารมณ์และพูดช้าๆ ว่า “ นี่คือวิธีการฝึกตนของขอบเขตขั้นสูงใช่ไหม?”

“ ไม่ มันคือวิธีการฝึกตนที่ข้าได้ค้นพบมาด้วยตัวเอง” ซุยเฮ็งส่ายหัว วิธีการฝึกตนของเขานั้นแตกต่างอย่างมากจากวิธีการฝึกตนระดับสูงของโลกใบนี้

“ ท่านจะไม่สูญเสียตัวตนหลักไปในตัวตนปลอมอย่างงั้นหรอ?” เจียงไฉ่หยุนขมวดคิ้ว “ เช่นบางครั้ง ท่านอาจจะไม่สามารถบอกได้ว่าท่านคือซุยคังเซิงหรือตัวตนดั้งเดิมของท่าน?”

“ ไม่” ซุยเฮ็งส่ายหัวและหัวเราะเบาๆ “ หลังจากที่จิตวิญญาณของเจ้าสมบูรณ์แบบแล้ว มันก็จะไม่มีสถานการณ์ใดที่จะทำให้ความเข้าใจของเจ้าสับสน หลังจากที่เจ้าเพาะเมล็ดเต๋าแล้ว เจ้าก็จะเข้าใจมันเองโดยธรรมชาติ”

หลังจากปรับแต่งเมล็ดเต๋าแล้ว คนๆ นั้นก็จะกลายเป็นเซียนทอง

“ …ข้าเข้าใจแล้ว” จู่ๆ คิ้วของเจียงไฉ่หยุนก็ผ่อนคลายลง เธอโค้งคำนับ ซุยเฮ็งด้วยความเคารพและยิ้มอย่างอ่อนโยน “ ขอบคุณสำหรับคำตอบของท่าน ผู้อาวุโส”

“ โอ้?” คราวนี้ซุยเฮ็งตกตะลึง เขามองดูเจียงไฉ่หยุนเล็กน้อยและพยักหน้าด้วยรอยยิ้ม “ ธรรมชาตินี่แหละดีที่สุดแล้ว”

ทัศนคติที่เปลี่ยนไปอย่างกะทันหันของเจียงไฉ่หยุนทำให้เขาประหลาดใจ

เขาพร้อมที่จะอธิบายแนวคิดการฝึกตนให้เจียงไฉ่หยุนฟัง

ในฐานะซุยคังเซิง เขาก็รู้ดีว่าความสัมพันธ์ระหว่างทั้งสองนั้นเป็นอย่างไร

แม้ว่าพวกเขาจะไม่มีความรู้สึกรักที่โรแมนติกต่อกัน แต่พวกเขาก็เป็นเพื่อนสนิทกัน

หลังจากซุยคังเซิงถึงแก่กรรม เจียงไฉ่หยุนก็ยังยืนอยู่หน้าหลุมฝังศพของเขาเป็นเวลาหนึ่งเดือนก่อนจะจากไป

อารมณ์ดังกล่าวไม่ใช่สิ่งที่จะสามารถบรรยายได้ด้วยถ้อยคำ

เขาไม่ได้คาดคิดว่าเธอจะเข้าใจเขา

“ อย่างไรก็ตาม ข้าก็ยังมีคำถามอยู่” เจียงไฉ่หยุนพูดขึ้นมาในทันที

“ พูดมาได้เลย” ซุยเฮ็งพยักหน้าเล็กน้อย

“ ขอบคุณท่านผู้อาวุโส เรื่องมันเป็นแบบนี้…” เจียงไฉ่หยุนโค้งคำนับด้วยความเคารพและพูดว่า “ อันที่จริง ในตอนแรกหัวใจของข้าก็เต็มไปด้วยความสับสนและความสงสัย”

“ ข้าอยากจะคว้าชายเสื้อของท่านมาแล้วถามว่าทำไม.. ทำไมท่านถึงโกหก? ทำไมท่านถึงแกล้งตาย เราไม่ใช่เพื่อนสนิทกันมาก่อนหรอ?”

“ แต่เมื่อท่านยืนอยู่ต่อหน้าข้าแล้ว และอธิบายให้ข้าฟังว่าเขาคือท่านและท่านไม่ใช่เขา และชีวิตของเขาก็ได้ถูกกำหนดเอาไว้แล้ว ข้าก็เข้าใจได้ในทันที”

“ ซุยคังเซิงเพื่อนที่ดีของข้าได้เสียชีวิตลงไปแล้ว เขาได้เดินตามชะตากรรมของเขาและทำภารกิจของเขาจนสำเร็จแล้ว”

“ ข้าได้ฝังศพเขาด้วยมือของข้าเอง และตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา ซุยคังเซิงก็ไม่มีตัวตนอยู่บนโลกใบนี้อีกต่อไป เขาจะอาศัยอยู่แค่ในความทรงจำของข้าเท่านั้น”

“ อย่างไรก็ตาม สิ่งนี้ก็ทำให้เกิดความสงสัยขึ้นในใจของข้า ในเมื่อชีวิตของซุยคังเซิงได้ถูกจัดการไปแล้ว มันเป็นไปได้ไหมว่าทุกอย่างระหว่างท่านกับข้าจะได้ถูกจัดการเรียบร้อยแล้ว?”

“ มันมีเจตจำนงสวรรค์อันเร้นลับที่ชอบเล่นสนุกกับด้ายแห่งโชคชะตาของสรรพสิ่งรึเปล่า? ขอบเขตของข้านั้นต่ำเกินไป และข้าก็ไม่สามารถเข้าใจมันได้ ผู้อาวุโสโปรดให้ความกระจ่างแก่ข้าด้วย”

“ เจตจำนงสวรรค์ โชคชะตา…” สายตาของซุยเฮ็งเปลี่ยนไป ในขณะที่เขาจมดิ่งลงไปในห้วงความคิด ทันใดนั้นเขาก็เงยหน้าขึ้นมองเจียงไฉ่หยุนตรงหน้าเขา

หลังจากนั้นไม่นาน เขาก็ส่ายหัวและพูดอย่างตรงไปตรงมาว่า “ มันเป็นเรื่องยากที่จะถามตอบเกี่ยวกับเจตจำนงสวรรค์ ข้าเองก็ไม่เข้าใจมันเหมือนกัน”

แม้แต่ซุยเฮ็งผู้ได้ทะลวงเข้าสู่ขอบเขตก่อเกิดวิญญาณแล้ว เขาก็ยังไม่สามารถทำความเข้าใจเจตจำนงสวรรค์ได้