"นายได้ยินไหม สายลับจากโลกหยวนซาถูกค้นพบแล้ว"

"หะ? ทำไมเร็วขนาดนี้ ใครกันเป็นคนหาเจอ"

"ดูเหมือนจะเป็นจักพรรดิเซิ่งเหยาที่เป็นคนพบมันแล้ว รู้ไหมใครกันที่เป็นสายลับ? นายต้องไม่อยากเชื่อแน่ๆถ้าฉันพูดออกไป"

"โอ้ ใครกัน! ถึงเวลาขายหน้าแล้ว พูดออกมาเร็ว!"

"เอาละ ฟังให้ดี สายลับของโลกหยวนซาคือกษัตริย์แห่งอาณาจักรภายใต้จักรวรรดิเซิ่งเหย่า"

"บัดซบ! ราชันระดับ 10??"

"ฉันก็ไม่คิดว่าจะเป็นแบบนั้น? จริงๆแล้วมีหลายคนเห็นเหตุการณ์ที่ด้านนอกเมืองเมื่อวาน....."

"ที่นั้นเกิดอะไรขึ้นรีบพูดมา!?"

ข่าวที่ว่าสายลับจากโลกหยวนซาถูกสังหารแล้วแพร่กระจายออกไปเร็วกว่าที่คิดไว้มาก

เพียงเวลาสั้นๆแค่ครึ่งวัน มันก็ได้แพร่กระจายไปทั่วเมืองหลักแล้ว

แม้แต่ช่องแชทของอาณาจักรใหญ่ก็ยังถกเถียงเรื่องนี้กันอย่างดุเดือด พวกเขาตื่นตระหนกกับความจริงอันน่าประหลาดใจนี้

ผู้คนจากโลกหยวนซาได้แทรกซึมเข้ามาในทวีปดึกดำบรรพ์ของพวกเขาอักนั้นยังกลายเป็นกษัตริย์แห่งอาณาจักร?

ไม่เพียงแค่ราชันหน้าใหม่เท่านั้นที่สับสน

แม้แต่ราชันหน้าเก่าอย่างพวกเขายังสับสน พวกเขากำลังสอบถามเกี่ยวกับความเป็นมาของเรื่องนี้

และ หลิน ยู ที่เป็นจุดเริ่มต้นและจุดสิ้นสุดของเรื่องราวนี้

ในเวลานี้ เขาได้ใช้คะแนนเกียรติยศที่เพิ่งได้รับมาแลกเปลี่ยนทรัพยากรและเดินทางกลับไปยังดินแดน พร้อมที่อัพเกรดในทุกๆด้านแล้ว

สิ่งแรกที่เขาทำคือใช้งานโทเค็นทหารหายากที่ จักรพรรดิเซิ่งเหยา มอบให้กับเขา

[โทเค็นทหารหายาก (สู่ม) : หลังจากใช้งานท่านจะสู่มรับทหารหายากในระดับที่สอดคล้องกับดินแดนของท่าน]

ใช่แล้ว!

มันต้องสู่มเลือกอีกที!

สิ่งที่ทำให้หลิน ยู ลุ้น คือเขาไม่รู้ว่าจะได้กองกำลังแบบไหน

หลังจากสูดหายใจเข้าลึกๆ เข้าเปิดเข้าไปที่หน้าต่างเพื่อใช้งานมัน

[ท่านต้องการใช้โทเค็นทหารหายาก (แบบสู่ม) เมื่อใช้แล้วจะไม่สามารถเรียกคืนได้ ดังนั้นโปรดตัดสินใจอย่างรอบครอบ]

"ใช่เอาเลย"

เสียงของ หลิน ยู พูดออกมาอย่างมีความหวัง

ทันใดนั้นเอง โทเค็นทหารที่อยู่ในมือของเขาก็กลายเป็นลำแสงจมลงไปในต้นไม้แห่งชีวิต ในขณะนั้นก็เสียงแจ้งเตือนที่น่ายินดีดังขึ้น

[ขอแสดงความยินดีด้วย ท่านได้ปลดล๊อกทหารหายากระดับ 6 ได้สำเร็จ : ต้นวิลโลว์]

ต้นวิลโลว์

ทำไมชื่อมันแปลกๆแบบนี้

หลิน ยู รู้สึกสงสัยในขณะเดียวกัน เขาก็เคลื่อนไหวอย่างช้าๆ เปิดไปหน้าต่างเพื่ออัญเชิญทหารใหม่

หวืด

ลำแสงสีเขียวปรากฏขึ้น

ต้นวิลโลว์ที่มีหนามสีเขียวดำค่อยๆผุดขึ้นมาขึ้นมาจากพื้นดินและเติบโตขึ้นอย่างรวดเร็ว สูงมากกว่า 10 เมตร ข้อมูลของมันปรากฏในดวงตาของหลิน ยู

[ชื่อ : ต้นวิลโลว์]

[เผ่าพันธุ์ : พฤกษา]

[ระดับ : ระดับ 6 (อัพเกรดตามระดับของดินแดน)]

[ความแข็งแกร่ง : ? ? ?]

[ร่างกาย : ? ? ?]

[ความว่องไว : ? ? ?]

[วิญญาณ : ? ? ?]

[สกิล : แปลงกาย (มันสามารถคักลอกรูปลักษณ์ของมอนสเตอร์ประเภทใดก็ได้ แต่ระดับของมอนเสอร์ที่มันคัดลอกต้องไม่เกินระดับของตัวมันเอง) , จุติวิญญาณ (ทำการเชื่อมต่อกับต้นไม้แห่งชีวิต ทำให้สถานที่ๆมันตั้งอยู่นั้นเทียบเท่ากับดินแดน) ]

[หมายเหตุ : พืชที่สามารถควบคุมพลังวิญญาณได้อย่างดีเยี่ยม ด้วยการที่มันเชื่อมต่อกับต้นไม้แห่งชีวิต ทำให้มันสามารถใช้เป็นตัวแทนแกนกลางของดินแดนได้]

? ? ?

ตอนนี้ในหัวของ หลิน ยู นั้นเต็มไปด้วยเครื่องหมายคำถาม เช่นเดียวกับข้อมูลของเจ้าต้นวิลโลว์นี้

เพราะสกิลของทหารตัวนี้นั้นแปลกจริงๆ

ถึงแม้ว่าการอัพเกรดระดับจะแตกต่างจากทหารตัวอื่นคือขึ้นอยู่กับระดับของดินแดน

อีกทั้งยังดูเหมือนทหารพืชประเภทต่อสู้ที่ค่อนข้างใช้งานได้ยาก

สกิลแปลกกายนั้นถือว่าแปลกประหลาดแต่เข้าใจได้ง่าย มันสามารถคัดลอกรูปลักษณ์ของมอนสเตอร์ตัวอื่นได้ตามต้องการ

ตัวอย่างเช่น หากมันแปลงกายเป็นทหารราชวงศ์ระดับขุนพล

ทันทีที่มันถูกคัดลอก มันก็จะกลายเป็นทหารทรงพลังทันที

ปัญหาคือสกิลที่ 2

มันจะทำการเชื่อมต่อกับต้นไม้แห่งชีวิต ทำให้พื้นที่ๆมันอยู่เทียบเท่ากับดินแดน?

หากเขาคิดถูก หมายความว่าตราบใดที่มีต้นวิลโลว์อยู่ พืชรอบๆตัวมันก็ได้รับบัพจากดินแดนใช้ไหม

หากเป็นกรณีนี้แสดงว่าจะทำให้ความแข็งแกร่งกองกำลังของเขาเพิ่มขึ้นอีกมาก

เพราะในดินแดนของของนั้น มีวัตถุศักดิ์สิทธิ์ที่ทรงพลังอยู่

นั้นคือพรเพิ่มค่าสถานะทั้งหมด 8% และเพิ่มความเร็วในการฟื้นฟูอีก 10% มันเทียบเท่ากันออร่าแห่งพฤกษาของหลิง ซีเลยทีเดียว

อีกทั้งเขายังสามารถขอพรจากดินแดนก่อนจะออกไปจากดินแดนได้อีกด้วย

ที่สำคัญหากในอนาคตเขาได้รับวัตถุศักดิ์สิทธิ์มาเพิ่มเติม

เมื่อถึงเวลานั้น การย้ายต้นวิลโลว์ออกไปตั้งฐานที่ด้านนอก จะไม่ทำให้เขาได้รับราชันคนอื่นงั้นเหรอ?

มันเป็นสกิลที่ดีจริงๆ

หลิน ยู ดีใจสุดๆ เขาให้ต้นวิลโลว์อยู่ข้างเขาก่อน

เขาต้องลองดูก่อนหากว่าเขาใช้สกิลกลายพันธุ์ของดูซิว่าจะสร้างทหารพืชตัวอื่นที่สืบทอดสกิลจุติวิญญาณได้หรือไม่

หลังจากเสร็จสิ้นแล้ว

เขาก็หยิบพิมพ์เขียวสิ่งก่อสร้าง แท่นเทเลพอร์ตดินแดน ออกมาจากกระเป๋ามิติของเขา

ใช่แล้วมันคือพิมพ์เขียวสิ่งก่อสร้างที่เขาเพิ่งแลกเปลี่ยนมา

สุดท้ายแล้ว คะแนนเกียรติยศของเขานั้นเหลือเพียง 200000 แต้ม หนทางข้างหน้ายังอีกยาวไกลกว่าจะแลกเปลี่ยนโทเค็นทหารหายากได้ ดังนั้นเขาจึงเลือกใช้คะแนนเกียติยศ 100000 แต้ม เพื่อแลกเปลี่ยนพิมพ์เขียวนี้ก่อน

เมื่อมองไปยังพิมพ์ที่เขียวที่ตรงกลางมือของ หลิน ยู เขาสูดหายใจเข้าลึกๆเลือกใช้มันทันที

ด้วยเสียงแจ้งเตือนที่ดังขึ้น แท่นเทเลพอร์จที่คุ้นเคยก็ถูกสร้างขึ้นอย่างรวดเร็ว ตรงพื้นที่โลกซึ่งอยู่ไม่ไกลนัก ถัดจากแท่นเทเลพอร์จของเมืองหลัก

หลิน ยู รีบเดินเข้าไปเปิดดูหน้าต่างข้อมูลเพื่อตรวจสอบ

[ชื่ออาคาร : แท่นเทเลพอร์ตดินแดน]

[คำแนะนำสิ่งก่อสร้าง : แท่นที่เชื่อมต่อกับดินแดน สามารถเทเลพอร์ตกลับมายังดินแดนได้ในทันที ใช้พลังเวทย์ตามระยะทางในการเทเลพอร์ต สามารถเทเลพอร์ตไปพร้อมกับทหารได้]

[การใช้งานเทเลพอร์ต : พลังเวทย์ 500 แต้ม/กิโลเมตร]

โชคดีที่พลังเวทย์ที่ใช้ในการเทเลพอร์ตไม่แพงจนเกินไป

เขายังมีพลังเวทย์เหลืออยู่อีกเกือบ 700000 แต้ม ซื่อเขาสามารถเทเลพอร์ตกลับมาได้ไกลถึง 1400 กิโลเมตร ในที่สุดเขาก็ไม่ต้องกังวลว่าดินแดนจะถูกโจมตีอีกต่อไป

ในอนาคตหากเขามีพลังเวทย์มากกว่า เขาก็สามารถเดินทางออกไปได้ไกลยิ่งขึ้น

"ต่อไปก็เหลือแค่อัพเกรดสิ่งก่อสร้างซินะ"

เขายุ่งอยู่กับการออกเดินทางไปยังเมืองหลักในช่วง 2 3 วันที่ผ่านมา ทำให้อาคารพื้นฐานต่างๆในเมืองเกือบจะถูกลืมไป

หลังจากที่ช่วงนี้เขารวบรวม แร่ต่างๆมาได้เป็นจำนวนมาก ซึ่งมันเพียงพอที่จะยกระดับสิ่งก่อสร้างพื้นฐานทั้งหมดให้กลายเป็นระดับ

โดยไม่ลังเลใดๆ เขาเริ่มดำเนินการบนหน้าต่างบริหารทันที และจัดการอัพเกรดอาคารต่างๆในเมืองหวงซามั้งหมด ทีละหลังๆ

ทุกครั้งที่เขากดอัพเกรด จะไม่ลำแสงสว่างขึ้นในเมืองหวงซา ซึ่งมันทำให้ดึงดูดผู้คนที่เดินผ่านไปมาในเมืองจากระยะไกลทันที

อีกทั้ง

เขายังใช้ทรัพยากรที่เหลืออยู่เพื่อสร้างป้อมปราการที่ด่านหน้าบนกำแพงเมืองหวงซา เพื่อยกระดับความสามารถในการป้องกันของเมืองหวงซา

หลังจากที่เสร็จสิ่นท้องฟ้าด้านนอกก็ค่อยๆมืดลง

หลิน ยู ไม่ได้ออกไปข้างนอกอีก เขานั่งอยู่ใต้ต้นไม้แห่งชีวิตเริ่มจัดการกับอาหารเย็นที่ชาวเมืองส่งมาให้ ระหว่างนั้นก็เฝ้ามองช่องแชทไปด้วย

มันเป็นอย่างที่เขาคิด

หลังจากข่าวลือเกี่ยวกับสายลับโลกหยวนซาแพร่กระจายออกไป ราชันส่วนมากกำลังพูดคุยเกี่ยวกับเรื่องนี้ เมื่อเทียบอาณาจักรอื่นๆ อาณาจักรหลิวฮู่นั้นโกรธแค้นอย่าเห็นได้ชัด เพราะสายลับนั้นเป็นคนจากอาณาจักรของพวกเขา

โดยเฉพาะกษัตริย์แห่งอาณาจักรหลิวฮู่ พวกเขาเกือบทั้งหมดประนามกษัตริย์ของเขาด้วยความโกรธ

ในเวลาเดียว หลิน ยู ก็ได้ค้นพบว่า

มันมีราชันหน้าใหม่ในช่องแชทมากขึ้นกว่าเดิม

เขาไม่รู้ว่าภูมิภาคเริ่มต้นที่ถูกปิดล้อมนั้นถูกจัดการไปแล้วหรือยัง

แม้ว่าท้องฟ้าจะมือสนิท แต่เขาก็ได้เห็นลำแสงที่คุ้นเคยมุ่งลงมายังทางใต้ของเมืองหวงซา ทำให้ท้องฟ้ายามราตรีสว่างไสว

"หือ.. ทางนั้นมันเมืองโม่หยวนนิ?"

ดวงตาของ หลิน ยู เต็มไปด้วยความประหลาดใจ เขาไม่คิดว่าหลังจากผ่านไปไม่กี่วัน ก็มีราชันคนใหม่มาเยือนเมืองโม่หยวน

ดูเหมือนว่าเขามีเพื่อนบ้านเพิ่มอีก 1 แล้ว!

ด้วยรอยยิ้มที่ปรากฏออกมาเล็กน้อย เข้าปิดหน้าต่างข้อมูล และลุกขึ้นกลับไปยังบ้านต้นไม้เพื่อพักผ่อน!

ราชันกลายพันธุ์ตอนที่ 172