อีกด้านหนึ่ง หลังจากเซียวซวนออกมาจากปราสาทของลอร์ดแล้ว เขาก็มุ่งหน้าไปยังที่พักของกองทัพวาดสวรรค์ทันทีด้วยความตื่นเต้นและไปพบกับอู๋ตู่

อู๋ตู่ไม่ได้เข้าร่วมการประชุมกองทัพในครั้งนี้เพราะเขากำลังวาดแผนที่อยู่

เมื่อเขาพบว่าเซียวซวนน้อยได้มาที่นี่เพื่อเข้าร่วมกับเขา และท่านลอร์ดยังสั่งให้อีกฝ่ายบัญชาการพวกเขา เขาก็อึ้งไปในทันที

แต่เขาก็คิดถึงบางสิ่งและหัวเราะออกมาในทันใด

ภาพฉากนี้คล้ายกับสถานการณ์ของเขาในตอนนั้นมาก

ตอนที่เขามายังดินแดนตะวันสาดแสงเป็นครั้งแรก ลูกน้องคนอื่นๆ ก็คิดว่าเขายังเด็กและคงไม่สามารถรับตำแหน่งสำคัญได้ แต่ท่านลอร์ดก็ไม่ลังเลที่จะไว้ใจเขาและให้เขาได้นำกองทัพออกไปวาดแผนที่

ในตอนนี้ มันก็มีเด็กอีกคนปรากฏกายขึ้น

นอกจากนี้ อีกฝ่ายยังเด็กกว่าเขาด้วย

ท่านลอร์ดยังเหมือนเดิมไม่เปลี่ยน…

อู๋ตู่ลอบถอนหายใจออกมา

เขายอมรับเซียวซวนได้ในทันที

เซียวซวนอึ้งไปเมื่อเขาเห็นว่าอีกฝ่ายยอมรับเขาได้อย่างรวดเร็วขนาดนี้

แม้ว่าเขาจะยังเด็ก แต่เขาก็รู้ว่าอีกฝ่ายจะรู้สึกยังไงเมื่อรู้เรื่องนี้

อย่างไรก็ตาม แม่ทัพอู๋ตู่แห่งกองทัพวาดสวรรค์ตรงหน้าของเขาก็ไม่พูดอะไรออกมาเลยและยังปล่อยให้เขาสั่งการได้ตามชอบใจ

เซียวซวนประหลาดใจมากกับเรื่องนี้

นอกจากนี้ เขาก็ยังประทับใจอีกฝ่ายด้วย

อย่างไรก็ตาม เขาก็ไม่คิดมากเกินไปเกี่ยวกับมัน

“นี่เป็นเรื่องสำคัญมาก ดังนั้นแม่ทัพอู๋และสามยอดฝีมือระดับเหนือสามัญแห่งกองทัพมอนสเตอร์จะตามมาสมทบในไม่ช้า โปรดรอสักพักเถอะขอรับ”

เซียวซวนกล่าว

“ได้สิ”

อู๋ตู่ยิ้มและพยักหน้า

“พี่อู๋ตู่ ท่านดูแก่กว่าข้าไม่มากเลย ท่านกลายมาเป็นแม่ทัพใหญ่แห่งกองทัพวาดสวรรค์ได้ยังไงกัน?”

เซียวซวนถามด้วยความสงสัย

“เจ้ายิ่งเด็กกว่าไม่ใช่เหรอ เจ้ายังมาบัญชาการกองทัพวาดสวรรค์ได้เลยหนิ?”

อู๋ตู่กล่าว

เซียวซวนอึ้งไปชั่วขณะก่อนที่เขาจะค่อยๆ เข้าใจ จากนั้นเขาก็ยิ้มออกมา

จากนั้นไม่นาน อู๋ซินและสามยอดฝีมือระดับเหนือสามัญแห่งกองทัพมอนสเตอร์ก็มาถึง จากนั้นทุกคนก็ออกจากเมืองธารสีชาดไปโดยไม่พูดอะไรอีก

…

นอกเมืองธารสีชาด

อู๋ตู่ เซียวซวน อู๋ซิน สามยอดฝีมือแห่งกองทัพมอนสเตอร์ และทหารอีก 5,000 คนจากกองทัพวาดสวรรค์ก็มารวมตัวกันที่นี่

“เซียวซวน พวกเราควรแบ่งกันไปกลุ่มละกี่คน? และพวกเราควรไปสำรวจกันในทิศทางไหน?”

อู๋ตู่ถามในขณะที่มองไปยังเซียวซวน

ในอดีต หน้าที่นี้ก็นับว่าเป็นของเขา

อย่างไรก็ตาม ท่านลอร์ดก็บอกว่าอีกฝ่ายจะเป็นคนบัญชาการในวันนี้ อู๋ตู่จึงอยากจะเห็นเหมือนกันว่าเด็กน้อยคนนี้จะมีความสามารถขนาดไหน

“ในอดีตพี่อู๋ตู่แบ่งกลุ่มกันยังไงขอรับ?”

“ในอดีตข้าจะแบ่งกองทัพวาดสวรรค์ออกเป็นสิบกลุ่ม แต่ละกลุ่มจะมีนักวาดแผนที่มากประสบการณ์ 3-5 คนและยอดฝีมืออีกหลายคนร่วมกลุ่ม จากนั้นพวกเขาก็จะไปสำรวจพื้นที่ที่ยังไม่ได้รับการสำรวจและทำการวาดแผนที่ นี่ยังเป็นวิธีการที่มีประสิทธิภาพมากที่สุดในตอนนี้ด้วย”

อู๋ตู่กล่าว

“งั้นข้าก็จะทำแบบนั้นด้วยเหมือนกันขอรับ”

เซียวซวนรู้สึกผิดขึ้นมาในทันที

อู๋ตู่ค่อนข้างพอใจเมื่อเห็นสิ่งนี้ เด็กน้อยคนนี้ดูจะไม่ใช่คนที่เย่อหยิ่งเลย

เขาคิดว่าอีกฝ่ายจะไม่ถามอะไรและจัดแจงทุกเรื่องอย่างบุ่มบ่ามซะอีก

“ข้ามีความคิดบางอย่างเกี่ยวกับทิศทางของการสำรวจ…”

อู่ตู่หยิบแผนที่ออกมาและเตรียมจะแบ่งปันความเห็นของเขา เพื่อหวังว่าน้องชายผู้นี้จะได้ไม่ต้องเสียเวลา

อย่างไรก็ตาม ในเวลานั้นเอง อีกฝ่ายก็กลับไม่มองไปยังแผนที่ในมือของอู๋ตู่เลยและมองไปยังแผนที่อีกอันทันที

แผนที่นี้ไม่ใช่ของใครอื่นนอกจากแผนที่ที่เขามอบให้โจวโจวหลังจากวาดมัน

เขาไม่คาดคิดเลยว่าท่านลอร์ดจะมอบมันให้กับเซียวซวนโดยตรง

ท่านลอร์ดเชื่อใจอีกฝ่ายมากขนาดไหนกันนะ…

อู๋ตู่เดาะลิ้น

จากนั้นการกระทำของเซียวซวนก็ทำให้อู๋ตู่และคนที่อยู่รอบๆ อึ้งไป

อีกฝ่ายใช้นิ้วชี้แตะแผนที่อย่างลวกๆ จากนั้นเขาก็หลับตาลงและเริ่มแตะแบบสุ่มๆ ในขณะที่เขาแตะ เขาก็จะพูดออกมาด้วยความตื่นเต้นว่า “จุดนี้ จุดนี้ ข้าจะเลือกจุดที่ข้าชี้!”

เมื่อเซียวซวนลืมตาขึ้นและเห็นจุดที่เขาหลับตาชี้ เขาก็หยิบปากกาออกมาและทำเครื่องหมายไว้ทันที

จากนั้นเขาก็จะหลับตาจิ้มต่อ

หลังจากหลับตาจิ้มได้ 10 จุด เซียวซวนก็หยิบแผนที่มาดู เขาพยักหน้าด้วยความพึงพอใจและมอบมันให้กับอู๋ตู่

“พี่อู๋ตู่ ให้กองทัพวาดสวรรค์ทั้ง 10 กลุ่มไปสำรวจตามพื้นที่ที่ข้าทำเครื่องหมายไว้ได้เลย!”

เขาพูดด้วยความมั่นใจ

ผู้คนที่อยู่รอบๆ เงียบไปเมื่อพวกเขาได้เห็นเช่นนี้

แม้แต่สามยอดฝีมือแห่งกองทัพมอนสเตอร์ที่เพิ่งเข้าร่วมก็เบิกตากว้างขึ้นในทันที

“เซียวซวน เจ้าเอาจริงเหรอ?”

อู๋ตู่อดถามไม่ได้

เขากลายเป็นแม่ทัพของกองทัพวาดสวรรค์ขึ้นมาได้เพราะเขามีความรู้มากมายเรื่องการทำแผนที่

แต่สิ่งที่เด็กคนนี้เพียงทำเมื่อครู่ล่ะ?

เขาแค่หลับตาจิ้มไม่ใช่เหรอ?

เขาเป็นนักทำแผนที่มานาน แต่นี่ก็เป็นครั้งแรกที่เขาได้เห็นวิธีการระบุตำแหน่งที่ไร้สาระเช่นนี้

“พี่อู๋ตู่ ท่านไม่เชื่อใจข้าเหรอ?”

เซียวซวนแสร้งทำเป็นคับอกคับใจ

อันที่จริง จิตใจของเขาก็เต้นระรัว อย่างไรก็ตาม นี่ก็เป็นวิธีการตัดสินใจในอดีตของเขา ยิ่งไปกว่านั้น มันยังมีโอกาสสูงที่มันจะมอบผลประโยชน์ที่คาดไม่ถึงให้กับเขาด้วย

เขาไม่ใช่นักทำแผนที่ เมื่อไม่มีความรู้จากอาชีพ ย่อมจึงสามารถพึงพอได้แค่วิธีการนี้เพื่อ ‘สั่งการ’ ผู้เชี่ยวชาญในด้านนี้

อู๋ตู่และคนอื่นๆ เงียบไป และสุดท้ายก็พยักหน้าออกมา พวกเขาเชื่อมั่นในท่านลอร์ด!

ท่านลอร์ดต้องตัดสินใจถูกอยู่แล้ว!

ทุกคนที่อยู่ ณ ที่แห่งนี้เชื่อมั่นในสิ่งนี้

อู๋ตู่ไม่พูดอะไรอีก เขาเริ่มจัดกลุ่มทหาร และจากนั้นก็เริ่มสำรวจแยกกันตามตำแหน่งบนแผนที่ที่เซียวซวนทำเครื่องหมายเอาไว้

เซียวซวนติดตามกลุ่มของอู๋ตู่และอู๋ซินไป

หลังจากผ่านไประยะหนึ่ง เมคาโนสไตรเดอร์ 500 ตัวก็ร่อนลงมาจากท้องฟ้าและร่อนลงมาบนพื้นดินสีโลหิตอย่างช้าๆ

นี่เป็นป่าทึบ แต่ต้นไม้เหี่ยวเฉาไปแล้ว และไม่มีสีเขียวเลย

บางทีมันอาจจะเป็นเพราะดินที่เพาะปลูกพวกมันคือดินเลือดที่ทำให้ลำต้นของต้นไม้ที่เหี่ยวเฉาพวกนี้มีสีแดงโลหิต

อู๋ตู่สั่งให้ทหารกระจายตัวออกไปและสำรวจพื้นที่

หลังจากผ่านไปสักพัก กองทัพวาดสวรรค์ที่ถูกส่งออกไปสำรวจก็กลับมารายงานอู๋ตู่ทีละคนๆ

น่าเสียดายที่ที่นี่คือดินแดนรกร้อง ไม่ต้องพูดถึงลอร์ดสรรพเผ่าพันธุ์เลย แม้แต่มอนสเตอร์แห่งหมอกเร่ร่อนก็ยังไม่มีด้วยซ้ำ

“น้องเซียว เจ้าแน่ใจนะว่ามีของดีๆ อยู่ที่นี่”

อู๋ตู่มองมาที่เขา

“เป็นไปไม่ได้ ข้ารู้สึกว่าจะมีสิ่งดีๆ ปรากฏขึ้นในทิศทางนี้ หรือว่ามันจะแค่บังเอิญ…”

เซียวซวนพึมพำ

ไม่ใช่ว่าสิ่งนี้ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน

เพราะพรสวรรค์ของเขาก็เป็นแค่พรของเทพแห่งโชคลาภ ไม่ใช่เทพแห่งโชคลาภจุติ

มันมักจะมีสถานการณ์ที่ไม่มีอะไรดีๆ เกิดขึ้นก็ได้

เมื่ออู๋ตู่และอู๋ซินได้ยินเช่นนี้ พวกเขาก็ถอนหายใจออกมาและไม่ได้พูดอะไรอีก กลับกัน พวกเขาได้มุ่งหน้าไปยังสถานที่อื่นๆ ที่ทำเครื่องหมายไว้โดยเฉพาะเพื่อสำรวจ

ในเวลานั้นเอง เซียวซวนก็เปล่งเสียงอุทานเบาๆ ก่อนจะยกขาขึ้นมองที่เท้าของเขา

เขาอึ้งไป จากนั้นเขาก็ดึงกระดูกแขนที่ขาวราวกับหิมะออกมาจากพื้นดินโลหิตที่อยู่ใต้ฝ่าเท้าของเขา มันมีคริสตัลสีเลือดอยู่บนกระดูกแขน

“ทำไมคริสตัลสีเลือดนี้ถึงดูคุ้นๆ จัง?”

เซียวซวนขมวดคิ้ว

ในด้านหนึ่ง เมื่อเซียวซวนคว้ากระดูกแขนขึ้นมาและพบคริสตัลสีเลือดที่อยู่บนนั้น อู๋ตู่และอู๋ซินที่กำลังมองอยู่นั้นก็เงียบลงทันทีและมองดูคริสตัลสีเลือดด้วยความงุนงง

นี่มัน…

ไม่ใช่ว่าท่านลอร์ดเตือนพวกเขาเป็นพิเศษว่าให้ต้องให้ความสนใจกับคริสตัลโลหิตสุดท้ายในระหว่างการประชุมงั้นเหรอ?

แต่เด็กน้อยคนนี้กลับสามารถเก็บมันขึ้นมาได้จากเท้าทั้งแบบนี้เหรอ?

บ้าไปแล้ว!?

…

สองชั่วโมงผ่านไปหลังจากกองทัพวาดสวรรค์ออกไปสำรวจ

ณ เมืองธารสีชาด ภายในเต็นท์

โจวโจวและไป่อี้กำลังหารือเกี่ยวกับการเตรียมการในวันนี้

ในเวลานั้นเอง ทหารคนหนึ่งก็วิ่งเข้ามารายงาน

“ท่านลอร์ด รองแม่ทัพอู๋และคนอื่นๆ กลับมาแล้วขอรับ”

เขากล่าวออกมาด้วยความเคารพ

“ให้พวกเขาเข้ามา”

โจวโจวกล่าว

“ขอรับ!”

ทหารผู้นั้นกล่าวด้วยความเคารพ จากนั้นเขาก็เดินออกไป

ในไม่ช้า อู๋ซิน อู๋ตู่ และเซียวซวนก็เดินเข้ามาในเต็นท์และเดินมาหาโจวโจว

“คาราวะท่านลอร์ด!” x3

ทั้งสามคนกล่าวออกมาด้วยความเคารพ

อย่างไรก็ตาม สีหน้าของพวกเขาก็แปลกไปเล็กน้อย

ในหมู่พวกเขา อู๋ตู่และอู๋ซินก็ดูเหมือนพวกเขากำลังสงสัยในชีวิตของพวกเขา มีเพียงแต่เซียวซวนเท่านั้นที่ทำตัวสบายๆ

โจวโจวไม่คิดมากเกี่ยวกับมันและถามออกมา

“การสำรวจเป็นยังไงบ้าง?”

“...รายงานท่านลอร์ด พวกเราสำรวจพื้นที่ในรัศมี 5,000 กิโลเมตร ในรัศมีนี้ พวกเราพบดินแดนของลอร์ดสีชาด 32 แห่ง ตำแหน่งของลอร์ด 16 คน คริสตัลโลหิตสุดท้าย 2 อัน คัมภีร์ระดับมหากาพย์ 1 อัน และการ์ดที่ไม่ทราบความสามารถอีก 1 อัน”

อู๋ตู่ตอบด้วยสีหน้ามึนงง

โจวโจวพยักหน้า จากนั้นเขาก็ตระหนักได้ถึงบางสิ่ง

โจวโจว “???”