คำตอบ จี้ หยุนซวง ทำให้ หลิน ยู ถึงกับตกตะลึง

เขานั้นไม่คิดมาก่อนเลยว่าคนที่ยืนอยู่ตรงหน้าเขาจะเป็นเจ้าหญิงแห่งอาณาจักรหวงหวู่ที่เขาอยู่ ลูกสาวของกษัตริย์ จี้ ชิงเห่อ

อะไรจะบังเอิญขนาดนี้?

ด้วยสิ่งนี้ทำให้เขาประหยัดเวลาในการตีซี้ไปได้เยอะเลยทีเดียว

"หือ? หรือว่านายก็มาจากอาณาจักรหวงหวู่งั้นเหรอ?"

เมื่อเห็นปฏิริยาของ หลิน ยู จี้ หยุนซวงก็ถามออกไปโดยไม่รู้ตัว ดวงตาของเธอเปล่งประกายออกมาทันที

หาก หลิน ยู มาจากอาณาจักรของพวกเขา เรื่องราวกมันก็คงจะแตกต่างออกไป

สุดท้าย เธอนั้นได้เห็นความแข็งแกร่งที่แท้จริงของ หลิน ยู แล้วในตอนนี้ แน่นอนว่าตัวเธออยู่ในอยู่ในจุดสูงสุดของระดับ 6 แล้ว เรื่องนี้เธอให้ความสำคัญกับมันมาก

คำถามที่เธอถามย้อนกลับมานั้น ทำให้ หลิน ยู หน้าเปลี่ยนสีทันที

อย่างไรก็ตาม เมื่อเขาเป็นฝ่ายถามอีกฝ่ายก่อน เขาจึงยอมรับโดยตรงทันที "ใช่แล้ว ฉันเป็นคนจากอาณาจักรหวงหวู่"

"จริงเหรอ?"

เสียงของ จี้ หยุนซวง เต็มไปด้วยความประหลาดใจ

แม้แต่อารมณ์ขุ่นมัวในตอนแรกก็ถูกพัดหายไป

จากนั้น เธอราวกับครุ่นคิดบางอย่าง ในตอนนั้นเองดวงตาของเธอก็เปล่งประกายขึ้น "ออ ฉันเข้าใจแล้ว นายคือ หลิน ยู คนนั้นนี่เอง"

หลิน ยู "..."

? ? ?

หญิงสาวผู้นี้ชั่วร้ายเกินไปแล้ว เธอเดาออกได้ทันที?

หรือเธอแอบตรวจสอบเขา?

หลิน ยู รู้สึกว่าตัวเขานั้นโดนสอดแหนม

เมื่อคิดดูแล้ว ก่อนหน้านี้ไม่นานดูเหมือนชื่อเสียงของเขาจะโด่งดังจากการเพิ่มความแข็งแกร่งไปยังจุดสูงสุดของรายชื่อจัดอันดับระดับ 6 ดูเหมือนว่าเธอจะคาดเดาตัวตนของเขาได้ไม่ยาก

เขาพูดพร้อมไอเบาๆ "คุณเดาได้ถูกแล้ว.."

"เป็นนายจริงด้วยๆ"

จี้ หยุนซวง ไม่คิดว่าราชันระดับ 6 ที่ทรงพลังอย่าง หลิน ยู จะเป็นคนจากอาณาจักรของเธอ อีกทั้ง หลิน ยู ยังได้รับความสนใจเมื่อไม่นานมานี้เอง

เธอประหลาดใจสุดๆ

เมื่อนึกถึงความแข็งแกร่งที่ หลิน ยู แสดงออกมานั้นมันเหนือกว่าราชันทั่วไปอย่างมากในการต่อสู้กับ ราชันจากโลกหยวนซา ในตอนนั้น

ในขณะเดียวกันอารมณ์ที่ซับซ้อนก็พลันเกิดขึ้น เธอไม่คิดว่าชายคนนี้จะแซงหน้าเธอได้อย่างง่ายดายด้วยวิธีนี้ มันทำให้เธอไม่สบอารมณ์จริงๆ

อย่างไรก็ตาม ในฐานะลูกสาวของกษัตริย์ เธอต้องมีจิตใจที่กว้างขวาง ดังนั้นเธอจึงลดความโกรธในหัวใจลงทันทีและถามว่า "นายจะบอกว่า...นายต้องการยืนยันสิ่งนี้กับฉัน มันคืออะไรงั้นเหรอ?"

"มันเกี่ยวกับภูมิภาคเริ่มต้น ฉันว่าในฐานะที่เป็นองค์หญิงของอาณาจักรคุณน่าจะพอรู้เรื่องนี้บ้างใช่ไหม" หลิน ยู เกริ่นเรื่องขึ้น

"ฉันก็พอรู้แหละ" จี้ หยุนซวง พยักหน้า "นายต้องการถามอะไรกันแน่?"

"มันเกี่ยวการเชื่อมต่อกับภูมิภาคเริ่มต้น" หลิน ยู พูดพลางสังเกตการแสดงออกของ จี้ หยุนซวง "เพราะฉันเพิ่งมาจากที่นั้น ฉันจึงอยากรู้มาตลอดว่ากษัตริย์เปิดช่องว่างมิติและส่งราชันระดับ 6 เหล่านั้นขึ้นมาอย่างไรกัน"

"ฉันไม่รู้เกี่ยวกับมากนัก เพราะพ่อของฉันไม่ได้รับผิดชอบเรื่องมานานแล้ว และตอนนี้ภูมิภาคเริ่มต้นเหล่านั้นได้รับการจัดการโดยกษัตริย์คนอื่นๆหลายคน"

กษัตริย์คนอื่นๆรับผิดชอบทั้งหมดงั้นเหรอ?

ดวงตาของ หลิน ยู เปล่งประกาย

ด้วยสิ่งนี้ ทำให้กษัตริย์แห่งอาณาจักรหวงหวู่ผู้ยิ่งใหญ่กำจัดข้อสงสัยออกไปได้ทันที

สำหรับ จักรพรรดิเซิ่งเหยานั้น ไม่ต้องพูดถึง หากเขาเป็นคนทรยศจากโลกหยวนซาคงจะไม่แจกจ่ายทรัพยากรไปยังอาณาจักรภายใต้จักรวรรดิของเขาเพื่อให้พวกเขาพัฒนาความแข็งแกร่ง

แต่นี้ไม่ใช่แต้มต่อของโลกหยวนซางั้นเหรอ?

ถ้าหากคนทรยศได้ปะปนอยู่กับเหล่ากษัตริย์แห่งอาณาจักร ราชันคนอื่นก็ไม่จำเป็นอีกต่อไป

อย่างไรก็ตาม เพื่อเป็นการระวังตัวไว้ก่อน เขายังพูดให้ลักษณะที่แตกต่างออกไป "ขอบคุณที่บอกฉัน อันที่จริง ฉันเองก็อยากจะถามเรื่องนี้เหมือนกันน่ะ เพราะฉันเห็นภาพแปลกๆตอนที่ฉันถูกส่งออกมา"

"ภาพแปลกๆงั้นเหรอ มันคืออะไรกัน?"

"มันคือ..."

จากนั้น หลิน ยู อธิบายให้ จี้ หยุนซวง เกี่ยวกับภาพปากยักษ์กลืนกินพวกเขาเมื่อเคลื่อนย้ายออกมาจากภูมิภาคเริ่มต้น

หลังจากที่ได้ฟังคำพูดของเขา การแสดงออกของ จี้ หยุนซวง ก็ค่อยๆเคร่งขรึม

"นี้นายพูดจริงงั้นเหรอ?"

"ไม่ผิดแน่นอน ฉันเห็นมันกับตาตัวเอง ในตอนนั้นฉันคิดว่าราชันถูกส่งออกมาไปแบบนั้น แต่ตอนนี้ฉันรู้แล้วมันไม่ใช่"

"เอาละ เข้าใจแล้ว ฉันจะกลับไปถามท่านพ่อให้"

ในที่สุด จี้ หยุนซวง ก็ดูเหมือนจะตะหนักได้ถึงความร้ายแรงของเรื่องนี้เธอพูดออกมาอย่างเคร่งขรึม

เธอไม่ได้สนใจเขาอีกต่อไป หยิบคริสตัลเทเลพอร์ตออกมา หลังจากนั้นผ่านไป 5 วินาที มันกลายเป็นแสงสว่างวาบสีขาวหายไปต่อหน้า หลิน ยู ทันที

เมื่อมองดูรอบๆที่ว่างเปล่าแล้ว หลิน ยู ก็ยิ้มออกมาเล็กน้อย

แผนของเขาดูเหมือนจะสำเร็จ

ต่อไปเราก็แค่รอดูสถานการณ์ และดูปฏิกิริยาของ กษัตริย์หวงหวู่และจักรพรรดิเซิ่งเหยา

หากมันเป็นไปได้ด้วยดี เขาคงจะได้เห็นภาพการตายอย่างอนาจของคนร้ายตัวจริง

ดูเหมือนว่าการทำงานหนักของเขาในช่วงนี้ไม่ไร้ประโยชน์แล้ว มันมีซากศพจำนวนมากที่ตายอยู่ที่นี้

เมื่อคิดดูแล้ว

ด้วยดอกไม้แห่งการกลืนกิน 2 ตัวอยู่ที่ข้างเขา มันก็เริ่มกลืนกินซากศพที่อยู่รอบๆ

สุดท้ายแล้ว สิ่งเหล่านี้ล้วนแต่เป็นค่าประสบการณ์จะให้มันเสียเปล่าไม่ได้เด็ดขาด

แม้ว่าศพทุกศพที่อยู่เหนือระดับ 7 แต่เขาก็จะได้รับค่าประสบการณ์เพียงแค่ 1 แต้มมันเพิ่มขึ้นเร็วกว่าการล่ามอนสเตอร์มากทีเดียว

น่าเสียดายเพียงอย่างเดียวคือศพเกือบทั้งหมดที่อยู่ใกล้กับทะเลสาบทมิฬถูกไฟเผาไปหมดแล้ว เหลือเพียงส่วนเล็กบนฝั่งเท่านั้น

ก่อนที่เหล่าทหารจากจักรวรรดิจะเริ่มเก็บกวาด เขาก็ปล่อยให้ดอกไม้แห่งการกลืนกินเริ่มกลืนกินซากศพทันที

"หะ? นั้นมันอะไรน่ะ"

ทันใดนั้น สายตาของหลิน ยู ก็ถูกดึงดูดด้วยศพที่อยู่ไกลๆ

ศพนั้นถูกปกคลุมด้วยชุดคลุมสีดำ มีไม้เท้าโครงกระดูกที่แตกออกเป็นเสี่ยงอยู่ด้านข้าง

ถึงแม้ว่ามันจะตายไปแล้ว แต่ก็ยังรู้สึกได้อย่างชัดเจนว่ามันแตกต่างกับโครงกระดูกตัวอื่นๆ

มันลองมองดูใกล้ๆ นี้มันไม่มีทหารหมอผีที่อยู่ถัดจากราชันเผ่าอันเดดงั้นเหรอ?

หลิน ยู มีความสุขอยากมาก เขาจำได้ว่านอกจากกลืนกินศพเพื่อรับค่าประสบการแล้วดอกไม้แห่งการกลืนกินยังสามารถคัดลอกสกิลของศพได้อีกด้วย

หากเขาสามารถคัดลอกสกิลอัญเชิญคลื่นกองทัพโครงกระดูกได้ละ...

เมื่อนึกถึงสิ่งนี้ เขาไม่ลักเลที่จะให้ดอกไม้แห่งการกลืนกินตัว 1 กินศพของเจ้าหมอผีนี้

ทันใดนั้น เสียงแจ้งเตือนก็ดังขึ้น

[ขอแสดงความยินดีด้วย สกิลได้รับการคัดลอกสำเร็จ ดอกไม้แห่งการกลืนกิน ได้รับสกิลใหม่ "อาณาจักรคนตาย"]

[อาณาจักรคนตาย : ร่างกายทั้งหมดจะถูกปกคลุมด้วยความพลังงานแห่งความตาย หลังจากที่มีสิ่งมีชีวิตตายลง ซักพักหนึ่งพวกเขาจะถูกเปลี่ยนเป็นดอกไม้มรณะและฟื้นคืนชีพขึ้นมาอีกครั้ง ระดับของซากศพ จะไม่เกินดอกไม้แห่งการกลืนกิน ดดอกไม้มรณะจะไม่สามารถฟื้นคืนชีพได้อีกหากตายลง]

! ! !

หลังจากที่ได้อ่านความสามารถของสกิล หลิน ยู ตกตะลึงโดนสมบูรณ์

ถึงแม้ว่าดอกไม้แห่งการกลืนกินจะไม่ได้รับสกิลอัญเชิญคลื่นกองทัพโครงกระดูกจากหมอผีมา แต่ก็ได้รับสกิลอื่นมาแทน

เนื่องจากตัวมันมีความสัมพันธ์กับพืช ทำให้ซากศพที่อัญเชิญกลับมากลายเป็นดอกไม้มรณะ

เมื่อมีสิ่งมีชีวิตในระยะตายลง มันจะเกิดใหม่กลายเป็นทหารของเขา

นี้มันหมายความว่าหาก ดอกไม้แห่งการกลืนกิน อยู่ตรงนั้นมันจะสามารถเรียกดอกไม้มรณะออกได้ไม่จำกัดงั้นเหรอ

เยี่ยม!

หลิน ยู ดีใจสุดๆ

ความสุขเอ่อล้มออกมา เขาค้นไปทั่วทั้งริมฝั่ง หลังจากนั้นไม่นานเขาก็พบกับร่างของหมอผีอีกตัว

หลักจากให้ดอกไม้แห่งการกลืนกินอีกตัวกลืนกินแล้ว เขาก็ได้รับสกิล อาณาจักรคนตายมา ทันใดนั้น เขาก็มีหมอผีต้นไม้ 2 ตัว

"ไม่เลว มันคุ้มแล้วกับเวลาที่เสียไป"

หลิน ยู พอใจอย่างมาก

ด้วยดอกไม้แห่งการกลืนกินทั้ง 2 ตัวนี้ ทำให้การต่อสู้แบบกลุ่มของเขาพัฒนาขึ้นไปอีกระดับ

สิ่งเดียวที่เขาเสียใจก็คือมีหมอผีเพียงแค่ 2 ศพเท่านั้นที่เขาพบบนชายฝั่ง

อีกทั้ง 2 ตัวนี้ ไม่ยังไม่สามารถกลายพันธุ์เพื่อให้ทหารพืชของเขาสืบทอดสกิลที่ทรงพลังนี้ได้อีก ดูเหมือนว่าเราต้องหาซากศพที่ทรงพลังกว่านี้ในอนาคต

ในขณะที่กำลังคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ หลิน ยู ก็ยังให้พวกมันกลืนกินซากศพต่อไป

จนกระทั่งค่าประสบการณ์ของพวกมันเพิ่มขึ้นมามากกว่า 1000 แต้ม ซากศพรอบๆก็ถูกกลืนกินหายไปจนหมด

เขาเรียกกองทัพพืชกลับไปยังดินแดนทันที ขี่มังกรราชาปิศาจบินออกจากทะเลสาบทมิฬ กลับไปยังเมืองหลัก

เขานั้นไม่ได้ร่ำรวยเหมือนกับ จี้ หยุนซวง ที่ใช้คริสตัลเทเลพอร์ตวาปกลับไปทันที

ราชันกลายพันธุ์ตอนที่ 168