บทที่ 302: สำนักกระบี่สวรรค์

แม้ว่าเซี่ยเทียนซิงจะดูมั่นใจ แต่ซือเหยาก็ยังรู้สึกไม่สบายใจเล็กน้อย

มันมียาปราชญ์เพียงเจ็ดเม็ดจริงๆ หรอ?

ยิ่งไปกว่านั้น จนถึงตอนนี้ พวกเขาก็ยังไม่รู้ว่าใครกันที่ยืนอยู่ข้างหลังสำนักมรณาเก้าสวรรค์ มันไม่น่าเชื่อว่าพวกเขาจะใจกว้างได้ขนาดนี้

ฮุ่ยฉีเป็นเพียงปราชญ์และเขาก็เพิ่งจะทะลวงผ่านเท่านั้น ด้วยเหตุนี้เอง มันจึงไม่มีใครคิดว่าเขาจะเป็นคนสร้างยาปราชญ์ขึ้นมา

เพราะฉะนั้นแล้ว มันก็จะต้องมีสิ่งมีชีวิตที่ทรงพลังอย่างหาที่เปรียบมิได้อยู่เบื้องหลังเขาแน่ๆ

ตราบเท่าที่บุคคลนี้ยังคงอยู่ ยาปราชญ์ก็จะยังคงถูกผลิตออกมา

ด้วยเหตุนี้เอง ซือเหยาจึงไม่ได้ดูผ่อนคลายเหมือนกับเซี่ยเทียนซิง เธอยังคงรู้สึกว่ามันมีมากกว่าเจ็ดเม็ด

ผู้ที่รีบไปที่ดาวชงหยางอาจจะสามารถซื้อยาเพิ่มมาได้อีกสักหนึ่งเม็ด

ตราบใดที่พวกเขาสามารถซื้อมันมาได้ มันก็เพียงพอแล้วที่จะทำให้อาณาจักรห้าทัศนะตกอยู่ในความบ้าคลั่ง ผู้คนและกองกำลังจำนวนมากจะมุ่งหน้ามาที่ดาวชงหยาง

ซือเหยาเดินออกมาจากสำนักหมื่นกระบี่และมองขึ้นไปบนท้องฟ้า เธอคิดกับตัวเองว่า “ แม้ว่าจะยังเหลือยาเพียงเม็ดเดียว แต่มันก็คุ้มแล้วที่จะลองดู”

“ โดยเฉพาะอย่างยิ่งกองกำลังโบราณที่มีรากฐานลึกล้ำแต่ไม่มีปราชญ์ที่มีชีวิต แค่ยาปราชญ์เพียงเม็ดเดียวก็เพียงพอแล้วที่จะทำให้พวกเขาบ้าคลั่งและยอมจ่ายทุกราคา”

“ หากเครื่องมือปราชญ์ หนังสือและสมบัติของพวกเขาทั้งหมดถูกใช้เพื่อแลกกับยาปราชญ์เม็ดเดียว มันก็จะเป็นเรื่องยากมากสำหรับข้าที่จะรวบรวมทรัพยากรเพื่อชำระหนี้ของข้า ถึงตอนนั้น ข้าก็จะสามารถมองหาเป้าหมายนอกขอบเขตได้เท่านั้น”

“ ข้ายังต้องกลับไปดูอีก ไม่อย่างนั้น ข้าก็คงจะไม่สามารถนอนหลับได้แน่”

….

ดาวชงหยางในปัจจุบันได้ผ่านการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่เมื่อเทียบกับเมื่อก่อน

เรือเหาะจำนวนนับไม่ถ้วนบินมาจากทุกทิศทุกทาง สำนักและตระกูลที่ผู้คนไม่เคยได้ยินชื่อมาก่อนได้ปรากฏตัวขึ้นและรีบมุ่งหน้าไปที่สำนักมรณาเก้าสวรรค์

เมื่อกองกำลังเหล่านี้มาถึงที่ดาวชงหยาง พวกเขาก็ตกตะลึงเล็กน้อยเช่นกัน

อาณาจักรห้าทัศนะมียอดฝีมือมากมายขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่?

เซียงไป่หลี่ซึ่งมาจากดาวซานโชวกำลังตกตะลึง

เขามาจากสำนักกระบี่สวรรค์ซึ่งเป็นเพียงสำนักเล็กๆ มันมีเพียงสามคนในสำนักทั้งหมดรวมทั้งเขาด้วย คนหนึ่งคืออาจารย์ของเขา และอีกคนคือศิษย์ของเขา

มันมีเพียงเขาเท่านั้นที่เป็นเซียนอนันต์ทอง อาจารย์ของเขาเป็นเพียงเซียนทองเท่านั้น และศิษย์ของเขาก็เพิ่งจะมาถึงขอบเขตเทวา

ในช่วงหลายปีที่ผ่านมาในชีวิตของเขา เซียงไป่หลี่ก็คิดอยู่เสมอว่าสำนักของเขาเป็นเพียงสำนักเล็กๆ ธรรมดาๆ

แม้ว่าอาจารย์ของเขาจะคุยโวเป็นครั้งคราวว่าสำนักกระบี่สวรรค์นั้นมีอดีตอันรุ่งโรจน์และเป็นสำนักที่เก่าแก่ที่สุดในอาณาจักรห้าทัศนะทั้งหมด และแม้แต่เซียนทองก็ยังมีค่าเพียงเป็นศิษย์ของสำนักเท่านั้นในอดีต แต่กระนั้นเขาก็ไม่เคยเชื่อมันเลย

ท้ายที่สุดแล้ว นี่ก็เป็นสำนักที่มีเซียนอนันต์ทองเพียงคนเดียวเท่านั้น พวกเขาแทบจะเอาชีวิตไม่รอดบนดาวซานโชวที่แสนวุ่นวาย หากวันหนึ่งพวกเขาเผลอไปรุกรานปราชญ์เข้า พวกเขาก็อาจจะประสบกับหายนะได้

แบบนี้แล้วเขาจะไปเชื่อคำพูดของอาจารย์ของเขาได้อย่างไร?

อย่างไรก็ดี เมื่อข่าวของยาปราชญ์ได้แพร่กระจายมาถึงยังดาวซานโชว อาจารย์ของเซียงไป่หลี่ก็รีบเรียกเขาไปที่โถงบรรพชนและหยิบเครื่องมือปราชญ์หกชิ้นออกมาราวกับว่าเขากำลังแสดงมายากล!

เครื่องมือปราชญ์!

หกชิ้น!

นี่คือเครื่องมือปราชญ์จริงๆ สำนักเล็กๆ ของพวกเขามีเครื่องมือปราชญ์ถึงหกอันเลยหรอ?

มันยากจะเชื่อจริงๆ

เขาคิดว่าอาจารย์ของเขาบ้าไปแล้วและไปขโมยสมบัติเหล่านี้มาจากสำนักอื่นๆ

อย่างไรก็ตาม เมื่อคิดอย่างรอบคอบแล้ว อาจารย์ของเขาก็เป็นเพียงเซียนทองเท่านั้น

ด้วยขอบเขตการฝึกตนเช่นนี้ แม้ว่าเขาตะต้องการขโมยสมบัติมาจากสำนักเซียนจริง แต่เขาก็ยังไม่น่าจะมีความสามารถพอ

ถึงอย่างนั้น ภายใต้คำอธิบายของอาจารย์ เขาก็ได้รู้ความจริงอย่างรวดเร็ว

ปรากฎว่าสิ่งที่อาจารย์ของเขาพูดมาเกี่ยวกับอดีตอันรุ่งโรจน์ของสำนักนั้นเป็นความจริง สำนักกระบี่สวรรค์เดิมไม่ได้ถูกเรียกว่าสำนักกระบี่สวรรค์ แต่มันเป็นสำนักยอดเต๋าสวรรค์ มันเป็นสำนักที่แข็งแกร่งที่สุดในอาณาจักรห้าทัศนะทั้งหมด

ที่จุดสูงสุด สำนักยอดเต๋าสวรรค์ก็มีปราชญ์มากกว่า 20 คน, ราชาปราชญ์ 3 คนและสมบัติอีกนับไม่ถ้วน พวกเขามีเครื่องมือปราชญ์มากกว่า 20 ชิ้น

แม้ว่าเครื่องมือปราชญ์เหล่านี้จำนวนมากจะสูญหายหรือเสียหายไปในช่วงหลายแสนปีที่ผ่านมา แต่มันก็ยังมีเหลืออยู่อีกถึง 13 ชิ้นในคลัง

แค่นี้มันก็เพียงพอแล้วที่จะซื้อยาปราชญ์สี่เม็ดกลับมา

อย่างไรก็ตาม เพื่อหลีกเลี่ยงการดึงดูดความสนใจมากจนเกินไป เขาจึงควรจะซื้อยาสักสองเม็ดก่อนจะดีกว่า

เมื่อเขากลายเป็นปราชญ์แล้ว เขาก็จะปลอดภัยมากขึ้น

ปฏิกิริยาแรกของเซียงไป่หลี่หลังจากได้รู้ความจริงก็คือบรรพบุรุษของเขาช่างใจดีจริงๆ

จากนั้นมันก็มีคำถามปรากฏขึ้น สำนักที่ยิ่งใหญ่และทรงพลังเช่นนี้จบลงได้อย่างไร?

ไม่ต้องพูดถึงปราชญ์เลย แม้แต่เซียนทองก็ยังแทบจะหาตัวไม่พบในหน้าประวัติศาสตร์ของพวกเขา

มันไร้สาระเกินไป!

โชคไม่ดีที่อาจารย์ของเขายังคงเก็บงำเรื่องนี้ไว้เป็นความลับและไม่เต็มใจที่จะเปิดเผยเรื่องนี้ออกมา

อาจารย์ของเขาเพียงแค่กระตุ้นให้เขาไปที่ดาวชงหยางโดยเร็วที่สุดและพยายามซื้อยามาอย่างน้อยหนึ่งเม็ดเพื่อที่เขาจะได้กลายเป็นปราชญ์โดยเร็วที่สุด

เมื่อถึงเวลานั้น สำนักกระบี่สวรรค์ก็จะปลอดภัยอย่างแท้จริง

ในตอนแรก เซียงไป่หลี่ก็มีความมั่นใจมาก เขารู้สึกว่าตราบเท่าที่ยายังไม่หมด เขาก็จะสามารถซื้อมันได้อย่างแน่นอน

และยิ่งไปกว่านั้น เขาก็ยังอาจจะเพิ่มราคามันได้!

แม้ว่าจำนวนเครื่องมือปราชญ์ที่เขานำมาด้วยจะไม่เพียงพอ แต่มันก็ยังมีสมบัติธรรมชาติและหนังสือจากสำนักที่เขาสามารถใช้มันเพื่อแลกเปลี่ยนกับเม็ดยาได้

เขาต้องได้รับยาปราชญ์กลับไปหนึ่งเม็ดเป็นอย่างน้อย!

ถึงอย่างนั้น เมื่อเขามาถึงดาวชงหยาง เขาก็เริ่มรู้สึกไม่แน่ใจเล็กน้อย