“ท่านปู่ ท่านลอร์ด”

อาจ้วงอมยิ้ม

“เข้ามาสิ”

โจวโจวยิ้ม

“เข้ามาๆ”

ซูหลี่ก็ทำอะไรไม่ถูกเท่าไร ผู้ใหญ่กำลังพูดคุยเรื่องสำคัญกันอยู่ ทำไมต้องมีเด็กเข้ามาแทรกด้วย?

โจวโจวไม่ได้สนใจอะไรเท่าไร เพราะเขาชอบเด็กที่กตัญญูแบบนี้

อาจ้วงแลบลิ้นออกมาและไม่กล้าไปนั่งข้างๆ ปู่ของเขา เขาเลือกมานั่งข้างๆ โจวโจวแทน

โจวโจวลูบหัวของเขา

“เจ้ามีเรื่องอะไรงั้นเหรอ?” เขาถามออกมาพร้อมกับรอยยิ้ม

“ท่านลอร์ด พวกเราน่าจะได้เห็นต้นไม้เขียวๆ ในไม่ช้านี้ใช่ไหม เนื่องจากพวกเราทุกคนจะออกไปจากที่นี่กันแล้ว?”

อาจ้วงพยักหน้าและถามออกมาด้วยความสงสัย

เขาอยู่ในที่ราบป่าเฉามาตั้งแต่เกิด ดังนั้นจนถึงตอนนี้ เขาก็ยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่าต้นไม้สีเขียวหน้าตาเป็นยังไง

เมื่อซูหลี่ได้ยินเช่นนี้ ดวงตาของเขาก็เต็มไปด้วยความละอายและความรัก

“แน่นอนสิ แต่พวกเราไม่ต้องรอจนถึงตอนนั้นก็ได้ ข้าสามารถโชว์ต้นไม้สีเขียวให้เจ้าได้เห็นในตอนนี้เลย”

โจวโจวตบไหล่ของเด็กน้อยและยืนขึ้นเพื่อเดินไปที่ประตู จากนั้นเขาก็สั่งการทหารที่อยู่ตรงประตู

ทหารจากไปหลังจากได้ยินคำสั่งนี้

ในไม่ช้าเขาก็กลับมาพร้อมกับทหารอีกคน

ทหารคนนี้คือทหารคนที่เขาสั่งอะไรบางอย่างเมื่อตอนที่เขากลับมายังหมู่บ้านไม้ผี

ในเวลานี้ เขาก็กำลังถือกระถางไม้อันหนึ่งเอาไว้

มันมีกองดินอยู่ในกระถางไม้ กลางดินมีต้นไม้เล็กๆ ใบสีทองสูงมากกว่าหนึ่งเมตรอยู่ มันดูสวยงามมากเลย

มันคือต้นตะวันหยกระดับบรอนซ์เขียวขั้นสูงนั่นเอง!

ก่อนหน้านี้โจวโจวได้มอบเมล็ดพันธุ์ตะวันหยกระดับบรอนซ์เขียวขั้นสูงและขวดยาพฤกษาฟื้นพลังระดับบรอนซ์เขียวขั้นสูงที่สามารถลดระยะเวลาการเติบโตของพืชระดับบรอนซ์เขียวขั้นสูงลงมาได้ 10% ให้กับทหารผู้นี้

จากนั้นเขาก็บอกให้อีกฝ่ายรีบปลูกต้นตะวันหยกนี้ขึ้นมา

ดูเหมือนว่าเอฟเฟกต์ของยาพฤกษาฟื้นพลังจะไม่เลวเลย แต่ก็น่าเสียดายที่มันไม่สามารถซ้อนทับการลดเวลาเติบโตได้

พืชแต่ละต้นสามารถใช้ยาพฤกษาฟื้นพลังได้เพียงครั้งเดียวเท่านั้นในระหว่างการเจริญเติบโต

มิฉะนั้นมันคงจะกลายเป็นต้นตะวันหยกที่โตเต็มวัยไปแล้ว

จากนั้นโจวโจวก็ให้ทหารนำต้นตะวันหยกมาวางไว้ในห้องโถง

ดวงตาของอาจ้วงและซูหลี่เปล่งประกายขึ้นมาเมื่อพวกเขาเห็นต้นตะวันหยก

ซูหลี่ตื่นเต้น

นอกจากความตื่นเต้นแล้ว อาจ้วงก็มีความสงสัยมากยิ่งกว่า

นี่คือต้นไม้เขียวงั้นเหรอ?

มันดูดีมากกว่าต้นไม้เฉาพวกนั้นเยอะเลย

ไม่แปลกเลยที่ท่านปู่และลุงป้าน้าอาคนอื่นๆ ในหมู่บ้านจะไม่สามารถลืมพวกมันได้

“นี่คือต้นตะวันหยก ในอนาคต มันจะงอกผลไม้แสนอร่อยออกมาด้วย มันเป็นของเจ้าแล้ว”

โจวโจวยิ้มและวางกระถางต้นตะวันหยกไว้ตรงหน้าของอาจ้วง

อาจ้วงอึ้งไปชั่วขณะก่อนที่จะดีใจมาก

ซูหลี่แก่และมีความรู้ เขารู้ว่าต้นไม้ต้นนี้ไม่ใช่ต้นไม้ธรรมดา เขารีบปฏิเสธทันที

“ไม่เป็นไรขอรับท่านลอร์ด มันมีค่าเกินไป”

“ไม่เป็นไร” โจวโจวโบกมือของเขา

มันก็แค่ต้นตะวันหยกระดับบรอนซ์เขียว ในอนาคต ผลผลิตต่ำสุดของฟาร์มมอนสเตอร์ของเขาคือต้นตะวันหยกในระดับนี้อยู่แล้ว ดังนั้นมันจะล้ำค่าเกินไปได้ยังไง?

ซูหลี่เดาะลิ้นให้กับความมั่งคั่งของเขาเมื่อเห็นว่าท่านลอร์ดไม่ได้สนใจต้นไม้ต้นนี้เลยและพูดกับอาจ้วงว่า “รีบขอบคุณท่านลอร์ดเร็วเข้า!”

“ขอบคุณขอรับท่านลอร์ด!”

หลังจากอาจ้วงพูดพบ เขาก็คิดบางสิ่งขึ้นมาได้และหยิบเอาแกนหมอกระดับเหล็กดำออกมาจากกระเป๋าและยื่นมันให้โจวโจว

“ท่านลอร์ด นี่ตามที่ข้าได้รับปากไว้ก่อนหน้านี้”

เขาพูดออกมา

ในทันทีที่เขาพูดจบก็มีการแจ้งเตือนปรากฏขึ้นมา

[หมายเหตุ! ภารกิจ: เมล็ดพันธุ์ที่แห้งเหี่ยว (ไร้ระดับ) เสร็จสมบูรณ์แล้ว!]

[ท่านได้รับแกนหมอกระดับเหล็กดำ 1 ชิ้น!]

[ท่านได้รับมิตรภาพของอาจ้วง!]

โจวโจวไม่ได้สนใจเกี่ยวกับการแจ้งเตือนที่บอกว่าภารกิจเสร็จสมบูรณ์แล้วเลย

เขายิ้มเมื่อเขาเห็นว่าอาจ้วงยื่นแกนหมอกระดับเหล็กดำให้กับเขา จากนั้นเขาก็รับมันไปและเก็บเอาไว้

เมื่อซูหลี่เห็นภาพฉากนี้ เขาก็อึ้งไปโดยไม่รู้ว่าทั้งสองคนกำลังทำอะไร

ในเวลานั้นเอง เขาก็เห็นอาจ้วงหลานของเขาอุ้มต้นตะวันหยกมาให้เขาด้วยความพยายามเป็นอย่างมาก

“ท่านปู่ ต้นตะวันหยกนี้เป็นของท่านปู่แล้ว!” อาจ้วงยิ้ม

ซูหลี่อึ้ง

ในเวลานั้นเอง เขาก็เข้าใจสิ่งที่ท่านลอร์ดและอาจ้วงพูดกันในทันที

“หลานรักของข้า…” ซูหลี่จับแขนของอาจ้วง และน้ำตาก็ไหลออกมาพร้อมกับรอยยิ้ม

วันนี้เขามีความสุขเหลือเกิน

…

ครึ่งชั่วโมงต่อมา ชาวบ้านไม้ผีทั้งหมดก็เก็บสัมภาระจนเสร็จและได้มาพร้อมกันอยู่ที่ทางเข้าของหมู่บ้านแล้ว พวกเขาเตรียมที่จะออกเดินทางพร้อมกับความคาดหวัง ไม่มีใครไม่อยากจากไป นอกจากเด็กที่ไม่รู้อิโหน่อิเหน่

โจวโจวไม่เสียเวลาต่ออีก

เขาให้พวกเขานั่งอยู่ในเกวียนหลังเมคาโนสไตรเดอร์และกลับไปยังเมืองตะวันสาดแสงพร้อมกับกองทัพตะวันสาดแสง

เพื่อหลีกเลี่ยงไม่ให้คนชราอย่างซูหลี่ได้รับบาดเจ็บจากถนนที่เป็นหลุมเป็นบ่อ โจวโจวจึงจัดให้พวกเขานั่งอยู่ในที่นั่งคนขับของเมคาโนสไตรเดอร์ระดับเงินขาวขั้นต้น

มันมีที่นั่งอีกสามที่นั่งในห้องคนขับนอกจากที่นั่งของคนขับ มันมากเกินพอที่จะรองรับคนชราแค่สองสามคน

ยิ่งไปกว่านั้น มันจะไม่มีการกระแทกใดๆ บนถนน ตราบใดที่พวกมันลอยอยู่ในอากาศอย่างมั่นคง มันจะไม่มีความวุ่นวายหากสภาพอากาศดี นอกจากนี้ยังสามารถรับประกันความปลอดภัยของผู้สูงอายุเหล่านี้ได้ด้วย

สามชั่วโมงต่อมา กว่าหนึ่งชั่วโมงก่อนที่หมอกสีชาดจะปรากฏ ในที่สุดทุกคนก็กลับมาถึงเมืองตะวันสาดแสง

หลังจากกลับมาถึงเมืองตะวันสาดแสงแล้ว โจวโจวก็เรียกเจิ้งหยวนฉีเข้ามาและให้อีกฝ่ายเป็นธุระเรื่องชาวบ้านเหล่านี้แทนเขา

หลังจากนั้นไม่นาน เจิ้งหยวนฉีก็จัดหาอาหารและที่พักให้กับเหล่าชาวบ้าน และการแจ้งเตือนเรื่องการเพิ่มขึ้นของความภักดีก็ปรากฏขึ้นตรงหน้าของโจวโจว

[ความภักดีของลูกน้องของท่าน โจวหลิง เพิ่มขึ้นถึง 100 เธอกลายเป็นลูกน้องที่ภักดีต่อท่านจนตาย!]

…

[ความภักดีของลูกน้องของท่าน จางต้าชุน เพิ่มขึ้นถึง 100 เขากลายเป็นลูกน้องที่ภักดีต่อท่านจนตาย!]

…

[ความภักดีของลูกน้องของท่าน ซูหลี่ เพิ่มขึ้นถึง 100 เขากลายเป็นลูกน้องที่ภักดีต่อท่านจนตาย!]

…

การแจ้งเตือนเรื่องการเพิ่มขึ้นของความภักดีได้ปรากฏขึ้นตรงหน้าของโจวโจวเป็นชุดๆ

หลายๆ คนกระทั่งกลายเป็นลูกน้องที่ภักดีต่อเขาจนตาย นี่ยังรวมถึงหัวหน้าหมู่บ้านซูหลี่ด้วย

โจวโจวถอนหายใจออกมา

ความภักดี

ลูกน้องของลอร์ดบางคนอาจจะไม่ได้กลายเป็นลูกน้องที่ภักดีจนตายแม้ว่าพวกเขาจะมีประสบการณ์ร่วมกันขนาดนี้ แต่ในบางครั้ง พวกเขาอาจจะต้องการแค่อาหารสักมื้อก็ยอมกลายเป็นลูกน้องที่ภักดีจนตายแล้ว

เขาเข้าใจบางสิ่งขึ้นมาได้ในทันที บางครั้งสิ่งที่ลูกน้องต้องการก็อาจจะเป็นสิ่งที่เรียบง่ายที่สุด

อาหารและความปลอดภัย

นั่นคือทั้งหมดที่ทำให้พวกเขาไม่ก่อกบฏแล้ว

แน่นอนว่าโจวโจวย่อมไม่เพียงแต่จะตอบสนองความต้องการพื้นฐานเหล่านี้เท่านั้น เนื่องจากลูกน้องไว้ใจเขา เขาก็ย่อมไม่ปล่อยให้คนเหล่านั้นผิดหวังได้!

เขาจะมอบชีวิตที่มีความสุขให้กับเหล่าลูกน้องที่ไว้ใจในตัวเขา

จากนั้นโจวโจวก็หยุดคิดเกี่ยวกับมันและกลับไปยังที่พำนักของลอร์ด จากนั้นเขาก็หยิบเอาลูกแก้วพรสวรรค์แห่งลอร์ดสีชาดระดับแพลตตินั่มขาวออกมา

“ฉันสงสัยเหลือเกินว่าพรสวรรค์แห่งลอร์ดระดับแพลตตินั่มขาวอันนี้จะเป็นอะไร?”

โจวโจวมองไปที่ลูกแก้วพรสวรรค์แห่งลอร์ดสีชาดระดับแพลตตินั่มขาวและคิดด้วยความคาดหวัง

Kaimah - ทรานสเลท (กลุ่มลับอ่านล่วงหน้า)