บทที่ 38 แค่เริ่มต้นก็เพิ่มค่าสถานะตั้ง 11 แต้ม?!

แน่นอนว่ามันยาก อย่างน้อยก็ในมุมมองของจางเหริน

ไท่จี้ฉวนนั้นแม้ว่าจะมีพรสวรรค์ระดับสูง แต่ก็ต้องใช้เวลาอย่างน้อยสามปีในบรรลุถึงระดับเริ่มต้น และต้องใช้เวลาอีกห้าปีเพื่อเข้าสู่ระดับกลาง และต้องใช้เวลาอีกห้าปีเพื่อเข้าสู่ระดับต่อไป สำหรับขอบเขตต้าเฉิงถ้าไม่ฝึกฝนเป็นเวลาสิบปีก็ยากที่จะบรรลุถึงได้

จากการคำนวณนี้ ก็เป็นเวลาสิบแปดปีนั่นเอง อันที่จริงนี้ก็ถือว่าเร็วมากแล้ว หากเจ้าสามารถบรรลุศิลปะการต่อสู้ที่ยอดเยี่ยมได้ภายในยี่สิบหรือสามสิบปีมันก็ถือว่าน่าทึ่งอย่างมากแล้ว

ขอบเขตหลังจากต้าเฉิงได้มาถึงระดับสุดยอดนั้นส เมื่อสิบปีที่แล้วมีปรมาจารย์เพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่สามารถไปถึงระดับนั้นได้ แม้ว่าพวกเขาจะมีผมหงอก แต่ก็มีพลังและความแข็งแกร่งที่สะท้านโลก นั้นเป็นผลมาจากการฝึกฝนไท่จี้ฉวนเป็นเวลายาวนาน

สำหรับขอบเขตแห่งความสมบูรณ์ที่สูงขึ้น อาจมีอยู่แค่ในตำนานเท่านั้น

ดังนั้นหลายๆ คนมักจะหันไปฝึกศิลปะการต่อสู้แบบอื่น เช่น สิงอี้เฉวียน,ปากัวฉาง เป็นต้น

เพราะยังไงซ่ะเมื่อพวกเขาฝึกฝนศิลปะการต่อสู้ไปเรื่อยๆ พวกเขาอาจจะสามารถทะลวงระดับได้โดยไม่ได้ตั้งใจ และในทางกลับกันผู้ที่สามารถฝึกฝนเทคนิคหมัดมวยเป็นมานานหลายทศวรรษนั้นแน่นอนว่าพวกเขาจะต้อมีความรักในศิลปะการต่อสู้อย่างจริงใจ และเมื่อพวกเขาตั้งใจที่จะฝึกฝนศิลปะการต่อสู้อื่น ๆ และสัมผัสความแตกต่างระหว่างเทคนิคหมัดมวยแบบต่างๆ นอกจากนี้พวกเขาก็รู้สึกยินดีที่ได้ชื่นชมเสน่ห์อันเป็นเอกลักษณ์ของเทคนิคแต่ละอย่าง

แน่นอนว่าในปัจจุบันนี้สิ่งต่างๆ ได้เปลี่ยนแปลงไปมากแล้ว และการฝึกฝนศิลปะการต่อสู้ในอดีตนั้นสามารถนำมาใช้ในสถานการณ์ปัจจุบันได้หรือป่าวก็ยังเป็นคำถาม เฉินฟานยังไม่ได้เริ่มต้นด้วยซ้ำ แต่เขากลับกำลังคิดที่จะฝึกฝนวิธีเทคนิคที่สองแล้ว ความคิดของเขาช่างตื้นเขินจริงๆ

เขาส่ายหัวพร้อมกับเดินไปหาหวังปิงและคนอื่นๆ และเริ่มชี้ให้เห็นถึงความบกพร่องของการฝึกซัดหอก

เฉินฟานมองไปที่แถบทักษะ และด้วยความคิดเขาก็เพิ่มแต้มค่าประสบการณ์ 1 แต้มให้กับมัน

ความเชี่ยวชาญไท่จี้ฉวนเพิ่มขึ้นโดยตรง 5%

ในขณะเดียวกัน ความรู้และประสบการณ์ของไท่จี๋ฉวนในใจของเขาก็ลึกซึ้งขึ้นเล็กน้อยเช่นกัน การเคลื่อนไหวที่ดูเหมือนจะติดขัดก่อนหน้านี้ตอนนี้ก็ดูเหมือนจะลื่นไหลขึ้นเล็กน้อย

"เพิ่มค่าความเชี่ยวชาญได้น้อยมาก"

เฉินฟานถอนหายใจ รู้สึกเป็นเสียดายล็กน้อย

แต้มค่าประสบการณ์ที่ใช้โดยไท่จี้ฉวนนี้มากเกินไปหรือไม่? มันกลับต้องการแต้มค่าประสบการณ์ 20 แต้มเพื่อแค่เข้าถึงระดับเริ่มต้น?

ความรู้เบื้องต้นเกี่ยวกับท่าไท่จี้พื้นฐานใช้เพียง 4 แต้มเท่านั้น ซึ่งค่อนข้างแตกต่างกันอย่างมาก

"และนี้เป็นเพียงแค่ระดับเริ่มต้นเท่านั้น หลังจากระดับเริ่มต้นไปแล้ว แต้มค่าประสบการณ์ที่ต้องการจะเพิ่มมากขึ้นมากมายแน่ๆ"

เมื่อคิดถึงสิ่งนี้ เฉินฟานก็รู้สึกเศร้าใจเล็กน้อยเช่นกัน

ใจเย็นๆ ขอแค่เดินไม่หยุดก็จะถึงเป้าหมายอย่างแน่นอนและเรือที่ไหลไปเรื่อยๆจะต้องเจอสะพานโดยธรรมชาติ แค่เริ่มต้นก็ยากขนาดนี้แล้ว ความแข็งแกร่งที่ทักษะที่นำมาให้จะต้องไม่น้อยอย่างแน่นอน

ความคาดหวังในใจก็คือความคาดหวัง แต่มันต้องมีกระบวนการที่ค่อยเป็นค่อยไป แม้ว่ากระบวนการที่ค่อยเป็นค่อยไปนี้จะเป็นกระบวนการที่ค่อยเป็นค่อยไปเหมือนจรวดก็ตาม

เขาหายใจเข้าลึกๆ และผ่อนคลายร่างกาย จากนั้นก็ฝึกไท่จี้ฉวนอีกครั้ง

หลังจากเวลานี้ ความเชี่ยวชาญของเขาก็เพิ่มขึ้น 0.03

"ดูเหมือนว่าจะใช้เวลาไม่ถึงสามปีในการบรรลุถึงระดับเริ่มต้นแล้ว ยิ่งการเคลื่อนไหวมีความชำนาญมากเท่าไร ความเชี่ยวชาญที่เขาได้รับก็จะยิ่งดีขึ้นเท่านั้น อย่างไรก็ตามข้ายังคงคุ้นเคยกับการเพิ่มแต้มค่าประสบการณ์มากกว่า"

จากนั้นเฉินฟานเพิ่มแต้มค่าประสบการณ์เพิ่มอีก 1 แต้ม ความเชี่ยวชาญของทักษะไท่จี้ฉวนก็เพิ่มขึ้น 5% อีกครั้ง

และจากนั้นเวลาก็ผ่านไปทุกนาที

"เฮือก..."

จางเหรินที่เข้ามาตรวจสอบก็อดไม่ได้ที่จะอ้าปากค้าง

เขาดูเฉินฟานฝึกไท่จี้ฉวนมาหลายครั้ง แต่เขาไม่ได้สนใจมันมากนักในตอนแรก แต่แล้วเขาก็รู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ ทุกครั้งที่เขาฝึกจนครั้งละชุด! ไม่ใช่เรื่องเกินจริงที่จะบอกว่าเขามีความก้าวหน้าอย่างรวดเร็ว!

หากเขายังคงดำเนินการต่อด้วยความเร็วนี้ และหลังจากทำมากกว่าสิบชุด เขาเกรงว่าเฉินฟานจะบรรลุถึงระดับเริ่มต้นได้ทันที!

แต่สิ่งนี้เป็นไปได้อย่างไร? นี่มันเป็นไปได้ด้วยงั้นเหรอ?

แต่วันหนึ่ง ไม่สิแค่ไม่กี่ชั่วโมงเขาก็สามารถบรรลุถึงระดับเริ่มต้นของไท่จี้ฉวนได้งั้นเหรอ?

ไม่ต้องพูดถึงว่าเขาไม่เคยได้ยินมาก่อน! แค่คิดเขาก็ยังไม่เคยคิดถึงสถานการณ์เช่นนี้มาก่อน! มันรวดเร็วจนบ้าคลั่งมาก

เป็นไปได้ไหมที่ร่างกายของเขาเป็นร่างกายระดับสวรรค์ จางเหรินตกตะลึงอย่างมาก และดวงตาของเขาก็ขยายกว้างขึ้นอย่างกะทันหัน เขาได้พบกับอัจฉริยะศิลปะการต่อสู้ในตำนานจริงๆงั้นหรือ? แล้วพรสวรรค์ประเภทไหนที่ทำให้เขาสามารถเรียนรู้ไท่จี้ฉวนได้ทันทีที่พึ่งเรียนมัน?

เมื่อเห็นอาการของจางเหรินเป็นอย่างนั้น เฉินฟานก็แอบภูมิใจเล็กน้อย

ใช่แล้ว อาการของเขาเช่นนี้คือสิ่งที่เขาต้องการเห็น ฮ่าๆ

จริงๆเขาไม่จำเป็นต้องไท่จี๋ฉวนที่นี่ซ้ำแล้วซ้ำอีกเช่นนี้ เขาสามารถกลับไปที่บ้านและเพิ่มระดับของมันทีเดียวได้เลย แต่เป้าหมายของเขาไม่ใช่แค่ไท่จี๋ฉวนเท่านั้น ดังนั้นหากเขาต้องการเรียนรู้เทคนิคมวยอื่น ๆ ในอนาคต เขาจะต้องทำให้ลุงจางยอมรับเขาก่อน ด้วยการทำให้ลุงจากเห็นว่าเขานั้นเป็นอัจฉริยะในการฝึกฝนศิลปะการต่อสู้ขนาดไหน

วันหนึ่งหากเขาก็วิ่งไปหาเขาแล้วบอกเขาว่าเขาเชี่ยวชาญไท่จี้ฉวนได้แล้ว และคงเป็นเรื่องยากสำหรับลุงจางที่จะยอมรับมันได้

ดังนั้นเขาทำได้เพียงพิสูจน์ความเป็นอัจฉริยะต่อหน้าลุงจากเท่านั้นและแสดงความก้าวหน้าที่รวดเร็วให้เขาได้เห็น แม้ว่าความก้าวหน้าเช่นนี้จะกล่าวได้ว่าขัดต่อสวรรค์อย่างมาก แต่ความเร็วของการฝึกฝนของเขานั้นขัดต่อสวรรค์แล้วมันจะทำไมล่ะ?

เมื่อคิดอย่างนั้นในใจ เขาจึงมองดูจางเหรินด้วยสีหน้าสงสัยและถามว่า "ลุงจาง ทำไมท่านถึงมองข้าแบบนั้นล่ะ? เป็นเพราะข้าทำได้ไม่ดีงั้นเหรอ?"

จางเหรินไออย่างรุนแรงสองครั้งแล้วพูดว่า "ไม่ๆ เจ้าฝึกไปต่อเถอะ"

หลังจากพูดแล้วเขาก็หันหลังกลับแล้วเหลือบมองที่นี่เป็นครั้งคราว

หนึ่งครั้ง สองครั้ง สามครั้ง…

หัวใจของจางเหรินก็ค่อยๆ พองขึ้นจนถึงลำคอของเขา ถูกต้อง เจ้าเด็กคนนี้ยังก้าวหน้าอยู่เรื่อยๆ เช่นนี้เขาจะสามารถบรรลุได้ภายในวันเดียวจริงๆใช่ไหม?

ในขณะนั้นเองเฉินฟานหยุดการเคลื่อนไหวของเขาและเดินช้าๆออกจากพื้นที่โล่ง

"ฮู้..."

จางเหรินรู้สึกโล่งใจ

ไม่เป็นไร ดีที่ไม่ใช่แค่วันเดียว แต่เมื่อเขาพิจารณาดูแล้ว ดูเหมือนว่าเฉินฟานจะต้องใช้เวลาสองหรือสามวันในการบรรลุถึงระดับเริ่มต้น แล้วมีความแตกต่างอะไรระหว่างวันเดียวกับสองสามวันงั้นเหรอ? ในเมื่อเอาไปเทียบกับสามสี่ปี!

ทันใดนั้นเขาก็ตกตะลึงอย่างมาก

ใช่ ดูเหมือนว่ามันจะไม่มีความแตกต่างกันเลย?

เขาเกรงว่าเด็กคนนี้น่าจะเป็นอัจฉริยะศิลปะการต่อสู้อย่างแท้จริงแล้ว

‘แต่ข้าควรจะดีใจไม่ใช่หรอ? ยิ่งเด็กคนนี้แข็งแกร่งมากเท่าไหร่ ความปลอดภัยของหมู่บ้านก็จะยิ่งสูงขึ้นเท่านั้น แต่ทำไมข้าถึงรู้สึกสูญเสียอยู่ในใจล่ะ?’

จางเหรินมองขึ้นไปบนท้องฟ้า และดูเหมือนว่าจะมีน้ำตาอุ่นๆอยู่ที่หางตาของเขา

"ดูเหมือนว่าลุงจางน่าจะยอมรับความรวดเร็วในการฝึกฝนของเขาไม่มากก็น้อย"

เฉินฟานถอนหายใจด้วยความโล่งอก และมองไปทางอื่นอย่างเงียบๆ

เขาไม่ได้ตั้งใจที่จะหยุดพัฒนาทักษะไท่จี้ฉวนแค่นี้ เพราะพรุ่งนี้เขาจะออกไปล่าสัตว์อีก โดยธรรมชาติแล้วยิ่งมีความแข็งแกร่งมากเท่าไรก็ยิ่งดีเท่านั้น ด้วยความคิดนี้ เขาก็เพิ่มแต้มค่าประสบการณ์มากกว่า 10 แต้มลงไปทันที

"บูม!"

ใจของเขาสั่นสะท้านทันที แต่ก็นิ่งสงบอย่างมาก

หลังจากนั้นความร้อนมหาศาลก็พุ่งออกมาจากมัน ซึ่งมากกว่าการเพิ่มระดับของทักษะอื่นๆอย่างมาก มันเหมือนชำระล้างแขนขาและกระดูกของเขาทั้งหมด และกระดูกทั่วร่างก็ลั่นดังเอี๊ยด และแม้แต่เท้าก็รู้สึกเบาขึ้นอย่างมาก

ในเวลาเดียวกัน มีความทรงจำเพิ่มเติมเข้ามาในใจของเขา ราวกับว่าเขาฝึกฝนไท่จี้ฉวนมาหลายร้อยครั้งแล้ว และมันถูกจารึกไว้ในกระดูกของเขาด้วยซ้ำ

กระบวนการนี้กินเวลาห้าวินาทีเท่านั้น และเมื่อกระแสความร้อนหายไป เฉินฟานก็ยังคงจมอยู่กับความรู้สึกก่อนหน้านี้เล็กน้อย

หลังจากนั้นไม่กี่วินาทีเขาก็หายใจเข้าลึกๆ และผ่อนลมหายใจออกช้าๆ ความรู้สึกจากร่างกายบอกเขาว่าการเลื่อนตำแหน่งนี้อาจจะไม่ง่ายดายอย่างที่เขาคิด

【ไท่จี้ฉวน: ระดับเริ่มต้น (1.2%) คุณสมบัติ: อายุยืนและอายุยาวนานระดับ 1, ความแข็งแกร่งระดับ 1, ตัวเบาระดับ 1]

"สามคุณสมบัติ!"

จู่ๆ เฉินฟานก็อุทานออกมา ไม่น่าแปลกใจเลยที่ต้องใช้แต้มค่าประสบการณ์มากมายขนาดนี้ และคุณสมบัติเหล่านี้ล้วนเป็นคุณสมบัติใหม่ทั้งหมด

เขาพิจารณาดูพวกมันทีละอย่าง

[อายุยืนและอายุยาวนาน: ทุกระดับที่เพิ่มขึ้นจะเพิ่มค่าสถานะกายภาพ 5 แต้ม]

【ความแข็งแกร่ง: ทุกระดับที่เพิ่มขึ้นจะเพิ่มค่าสถานะความแข็งแรง 3 แต้ม】

【ตัวเบา: ทุกระดับที่เพิ่มขึ้นจะเพิ่มค่าสถานะความคล่องตัว 3 แต้ม】

"กายภาพ 5 แต้ม, ความแข็งแรง 3 แต้ม, และความคล่องตัว 3 แต้ม กล่าวคือ ความเชี่ยวชาญที่เพิ่มขึ้นแค่ครั้งเดียวนี้ทำให้ข้าได้รับค่าสถานะถึง 11 แต้ม?"

ริมฝีปากของเฉินฟานสั่นไหว นี่เป็นเทคนิคไท่จี้ฉวนที่ไร้เทียมทานอย่างนั้นหรือ? ทำไมมันถึงทรงพลังได้มากขนาดนี้?!