มันหนักอย่างมากแถมยังมีรูปร่างที่แปลกประหลาด

มีอัญมณีประดับอยู่ตรงกลางด้วย

จากอัญมณีที่มีนั้น หลิน ยู สามารถสัมผัสได้ถึงออร่าแห่งแสงศักดิ์สิทธิ์ที่ทรงพลังมากๆ แข็งแกร่งยิ่งกว่าสกิลรักษาของ หลิง ซี ซักที

หลิน ยู เต็มไปด้วยความสงสัยนี้เป็นไอเทมที่เดียวกับเผ่าเทวดาใช่ไหม

หากเป็นอย่างนั้นเขาก็ยุ่งซะแล้ว

หลังจากที่คิดเกี่ยวกับมัน เขาตรวจสอบดูข้อมูลของไม้กางเขน

[วัตถุศักดิ์สิทธิ์แห่งดินแดน : การลงทัณฑ์แสงศักดิ์สิทธิ์ (เผ่าเทวดา) ]

[ระดับ 1 : พลังสกิล +5% , ความเร็วในการฟื้นฟูแสงศักดิ์สิทธิ์เพิ่มขึ้น +10%]

[ระดับ 2 (ปลดล๊อก) : พลังสกิล +5% , ความเร็วในการฟื้นฟูแสงศักดิ์สิทธิ์เพิ่มขึ้น +10%]

[ระดับ 3 (ปลดล๊อก) : พลังสกิล +5% , ความเร็วในการฟื้นฟูแสงศักดิ์สิทธิ์เพิ่มขึ้น +10%]

[ระดับ 4 (ปลดล๊อก) : สกิลดินแดน "ลำแสงลงทัณฑ์"]

[คุณลักษณะของดินแดน : พลังสกิล +5% , ความเร็วในการฟื้นฟูแสงศักดิ์สิทธิ์เพิ่มขึ้น +10%]

วัตถุศักดิ์สิทธิ์แห่งดินแดนเผ่าเทวดา?

ดวงตาของ หลิน ยู เต็มไปด้วยความประหลาดใจ เขาไม่คิดว่ามันจะเป็นวัตถุศักดิ์สิทธิ์

น่าเสียดายที่เผ่าพฤกษาของเขานั้นไม่สามารถใช้ได้ แต่วัตถุศักดิ์สิทธิ์การเติบโตอันป่าเถื่อนของเขาก็ไม่ได้อ่อนแอไปกว่ากันเท่าไรนัก

อย่างไรก็ตาม เขาสามารถเก็บไว้ขายได้ในภายในหลัง หรือแลกเปลี่ยนเป็นทรัพยากรอื่นๆ

สุดท้ายแล้ว วัตถุศักดิ์สิทธิ์พื้นฐานนั้นมีเพียง 3 ระดับเท่านั้น แต่นี้มันมีถึง 4 ระดับ แถมยังมีสกิลดินแดนอีกด้วย

นี้เป็นของดีที่เหล่าราชันเผ่าเทวดาต่างโหยหาอย่างแน่นอน ไม่น่าจะมีปัญหามันต้องขายได้ราคาดีอย่างแน่นอน

หลังจากที่คิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ เขาก็เก็บไม้กางเขนเข้าไปในกระเป๋ามิติของเขาเริ่มเก็บกวาดซากศพโดยรอบ

เพราะเขาพบว่าเหล่าราชันและกองกำลังเหล่านี้เริ่มที่จะกลายร่างเป็นซอมบี้หลังจากตายลง มันจะดีกว่าหากเขาไม่ทิ้งซากมันเอาไว้

สำหรับ ลั่ว เหล่ย และเซียงตง เป็นธรรมดาอยู่แล้วที่เขาจะไม่มีความเห็นใดๆ

สุดท้ายแล้ว พวกเขานั้นโชคดีแล้วที่ได้ติดตามหลิน ยู กับ หลิน ยูที่ช่วยชิวิตพวกเขาเอาไว้ พวกเขาจะกล้าขอสิ่งใดได้อีก

หลังจากที่กำจัดซากศพหมดแล้ว เขาก้ได้ยินที่ ซู เซียงคงพูด "ตอนนั้นดูเหมือนคนเหล่านี้ดูเหมือนจะบอกว่าราชันคนอื่นเข้ามาในพระราชวังเพื่อบางสิ่ง แต่ฉันไม่ได้ยินว่ามันคืออะไร"

"เป็นไปได้ไหมว่ามีสมบัติที่น่าตกตะลึงซ่อนอยู่ที่นี้?" ลั่ว เหล่ยสงสัย

"ก็เป็นไปได้" ซู เซียงตง พยักหน้า "ฟังจากน้ำเสียงของพวกเขา ดูเหมือนพวกเขารู้ว่ามันเป้นอะไรแต่มันค่อนข้างแปลกนิดหน่อย"

"ดูเหมือนจะจริง"

ดวงตาของ ลั่ว เหล่ย เป้นประกายราวกับว่าเขานั้นเพิ่งค้นพบบางสิ่งที่ไม่ธรรมดา

ขณะที่พูดคุยกับอยู่นั้น เขาก็ได้รวมรวมกองทัพพืชทั้งหมดมายังด้านข้างของเข้าทันที และมุ่งหน้าต่อไปยังพระราชวัง สังหารซอมบี้ระหว่างทางไปด้วย

จนกระทั่งเวลาล่วงเลยมาถึงช่วงเที่ยงการกระทำของพวกเขาก็ถูกขัดจังหวะขึ้นอีกครั้ง

[ราชันทุกท่านโปรดทราบสมบัติสนามรบปรากฏขึ้นอีกครั้ง ระบบจะสู่มเกิดสมบัติสนามรบ]

"มันเป็นสมบัติสนามรบ!!"

ลั่ว เหล่ยร้องออกมาด้วยความประหลาดใจ ทันใดนั้นก็เงยหน้าขึ้นมองไปบนท้องฟ้า

ทันใดนั้นเขาก็เห็นลำแสง 3 สายปรากฏขึ้นบนท้องฟ้าพุ่งลงสู่สนามรบอย่างรวดเร็วไปยังตำแหน่งในวัง

การเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นนี้ทำให้เกิดความโกลาหลในหมู่ราชันที่รอดชีวิตทันที ซึ่งพวกเขารีบเข้าไปในวงมุ่งหน้าไปยังลำแสงทันที

หลิน ยู มองดูลำแสงที่อยู่ใกล้เขามากที่สุด มันอยู่ในสวนหยูหยวนทางตะวันออกเฉียงใต้ห่างออกไปเพียง 2-3 กิโลเมตรเท่านั้น

"เอาละพวกเราไปดูกันเถอะ"

เมื่อสมบัติสนามรบปรากฏขึ้น เป็นไปไม่ได้เลยที่เขาจะพลาด

เปลี่ยนทิศทางกลุ่มของเขามุ่งหน้าไปยังสวนหยูหยางทันที

แต่สิ่งที่ทำให้ หลิน ยู คิดไม่ถึงก็คือ

เมื่อเขาใช้เวลาเดินทางเพียงแค่ 10 นาทีเท่านั้นก็มาถึงสวนหยูหยวน พบว่าทั้งสวนถูกปกคลุมไปด้วยใยแมงมุมหนาทึบ

ทุกที่ๆเขามองไป จะมีไข่แมงมุมดิ้นอยู่ตลอดเวลา แมงมุมตัวเล็กๆนับไม่ถ้วน คลานไปมา กลายเป็นรังแมงมุมขนาดยักษ์

แม้แต่ซอมบี้ที่ผ่านมาก็ยังติดอยู่กับใยแมงมุมเลือดและเนื้อของมันถูกสูบไปจนหมด ทำให้พวกมันกลายเป๋นมัมมี่ห้อยลงมาจากด้านบน มันทำให้หนังศรีษะของเขาถึงกับด้านชา

สิ่งที่น่ากลัวที่สุดคือลำแสงที่แสดงสัญลักษณ์ของสมบัติสนามรบที่ตกลงมายังใจกลางสวนหยูหยวน

"นั้นมันอะไรน่ะ!?"

ลั่ว เหล่ย กลืนน้ำลายมองไปที่หลิน ยู อีกครั้ง

อย่างไรก็ตามก่อนที่ หลิน ยู จะทันได้ตอบสนอง เสียงกรีดร้องก็ดังออกจากระยะไกล

ราชันที่เพิ่งมาถึงถูกใยแมงมุมพันรัดคอในทันทีถูกมันลากเข้าไปในถ้ำ แม้แต่กองกำลังนับ 10 ที่อยู่รอบตัวเขาก็ไม่รอด พวกเขาทั้งหมดถูกแมงที่โผล่ออกมาอย่างบ้าคลั่งลากไปสังหารในถ้ำ

เสียงกรีดร้องผสานกับเสียงคำรามดังก้องอยู่ในหู และในที่สุดมันก็หายไปพร้อมกับเสียงกัดแทะทำให้ราชันที่มาทีหลังต่างพากันหวาดกลัว

"ทุกคนระวังด้วย! แมงมุมพวกนี้ล้วนเป็นระดับ 7 ทั้งหมด!"

หลิน ยู ออกคำสั่งกับกองทัพพืชของเขาให้เข้าไปในสวนทันที

เมื่อเห็นแบบนี้ ลั่ว เหล่ยและ เซียงตง ก้พอกันตกใจทันที รีบเรียกกองกำลังของพวกเขาตามหลิน ยู ไปติดๆ

ในวินาทีต่อไปพวกเขาก็กล่าวเข้าในรังของแมงมุม เหล่าแมงมุมตัวน้อยจำนวนนับไม่ถ้วนออกจากถ้ำพุ่งเข้ามาหาพวกเขา

[ชื่อ : แมงมุมพิษโรคระบาด]

[เผ่าพันธุ์ : แมลง]

[ระดับ : ระดับ 7]

[ความแข็งแกร่ง : 650]

[ร่างกาย : 650]

[ความว่องไว : 870]

[วิญญาณ : 650]

[สกิล : เขี้ยวพิษ , ฟาดฟัน , ใยแมงมุมพิษ ]

[หมายเหตุ : ลูกหลานของแมงมุมพิษหน้าคนมันเคลื่อนที่ได้ไวอย่างมาก]

ค่าสถานะของแมงมุมตัวน้อยเหล่านี้แม้จะไม่สูงนัก มันมีขนาดตัวเพียงแค่ 2 ฝ่ามือเท่านั้น แต่ด้วยจำนวนของพวกมันที่เยอะอย่างมาก

ในเวลาเพียงไม่กี่วินาที ก็มีแมงมุมพิษโรคระบาดนับพันโผล่ออกมา ราวกับกระแสน้ำที่น่าสะพรึงกลัว

"ไปกำจัดพวกมันให้หมดซะ!"

แน่นอนว่าทหารพืชของ หลิน ยู นั้นก็ไม่ใช่อ่อนแอ

ด้วยคำสั่งของเขา กองทัพดอกไม้มรณะและป่าเถาวัลย์ก็กระจายออกไปโดยรอบโจมตีไปยังเหล่าแมงมุมพิษโรคระบาดพุ่งออกมา

ด้วยบัพจากหลิง ซี และต้นวิลโวล์ การต่อสู้ทั้งหมดเรียกได้ว่าเป็นการสังหารของพวกเขาเพียงฝ่ายเดียว

เหล่าแมงมุมพิษโรคระบาดตกอยู่ภายใต้การกระหน่ำโจมตีของกองทัพพืช ซากศพของพวกเขาถูกเปลี่ยนเป็นกองทัพดอกไม้มรณะเข้าร่วมการต่อสู้อีกครั้ง

ในชั่วพริบตาเดียว จำนวนของกองทัพดอกไม้มรณะรอบๆหลิน ยู ก็เพิ่มขึ้นจาก 600 เป็น 700 และมากกว่า 1000 ตัวในที่สุด และเมื่อแมงมุมพิษโรคระบาดตายมากขึ้น กองทัพดอกไม้มรณะก้ยิ่งฟื้นคืนชีพขึ้นมาอีกเรื่อยๆ

นี้มันเป็นสวรรค์ของเขาโดยแท้

หลิน ยู ประหลาดใจ เขาไม่คิดว่าที่นี้จะมีประโยชน์แบบนี้

เขาจะยั้งมือเอาไว้ได้อย่างไร สังหารแมงมุมพิษโรคระบาดรอบๆอย่าเมามัน

ราชันธาตุไฟที่บุกเข้าไปในสวนหยูหยวนอีกด้านหนึ่ง ด้วยเปลวเพลิงที่ร้อนแรง

ราชันหลายกลุ่มค่อยๆเข้ามายังส่วนลึกของสวนหยูหยวน ที่สมบัติสนามรบตกลงมา พวกเขาตกตะลึงกับภาพที

จะเห็นได้ชัดว่าท่ามกลางไข่เหล่านั้น มีใยแมงมุมปกคลุมทั่วไปหมด มีเหยื่อชนิดต่างๆ ถูกลากมาเป็นอาหาร

ด้านบนใยแมงมุม มีแมงมุมขนาดใหญ่ห้อยหัวลงมา มันดูน่าหวาดกลัวอย่างมาก

ลำพังแค่ขาของมันก้ยาวเกือบ 20 เมตรแล้ว

แต่สิ่งที่ทำให้ตกใจที่สุดหัวและลำตัวของมัน

ที่หัวของมันมีใบหน้าของมนุษย์และลำตัวเป็นร่างกายของมนุษย์ผสานเข้าไปกับตัวของแมงมุมอย่างแน่นหนา!

[ชื่อ : แมงมุมพิษหน้าคน (โกลาหล)]

[เผ่าพันธุ์ : แมลง]

[ระดับ : ระดับ 8]

[ความแข็งแกร่ง : 2600]

[ร่างกาย : 2600]

[ความว่องไว : 2500]

[วิญญาณ : 2500]

[สกิล : การให้กำเนิด , ใยแมงมุมพิษ , เสียงกรีดร้องแห่งความกลัว ]

[ความเครียดแค้น : ความแค้นที่ไม่มีที่สิ้นสุดสะสมอยู่ในหัวใจของเธอ ค่าสถานะทั้งหมดเพิ่มขึ้น 20%]

[หมายเหตุ : นางสนมของราชาแห่งอาณาจักรต้าหยาน โดยไม่ทราบสาเหตุเธอได้กลายพันธุ์เป็นมอนสเตอร์ที่ในหน้าเหมือนมนุษย์และร่างเป็นแมงมุม เหลือสติเพียงบางส่วนในช่วงชีวิตของเธอเอาไว้]

มันคืนมอนสเตอร์โกลาหลระดับ 8!

หลิน ยู ตกใจอย่ามาก

เมื่อดูจากค่าสถานที่เกิดขีดจำกัดระดับ 8 ของมัน เขาสามารถพูดได้ทันทีเจ้านี้คือมอนสเตอร์ระดับ 8 ที่มีค่าสถานะสูงสุดในตอนนี้

พลังของมันพอๆกับ ชิง ถังและ หลิง ซีที่มีมอสหุ้มเกราะ

สิ่งเหล่านี้ไม่ได้น่าสนใจอะไรมากนัก

สิ่งที่ดึงดูดความสนใจของ หลิน ยู คือ หมายเหตุด้านล่าง เธอคือนางสนมของราชาแห่งอาณาจักรต้าหยาน

เป็นไปได้ไหมว่ามอนสเตอร์แมงมุมหน้าคนตัวนี้กลายพันธุ์มาจากมนุษย์?

"โฮ่โฮกกโอกกฮ่าา เลือดด ฉันได้กลิ่นเลือด!"

เมื่อคิดเกี่ยวกับมัน แมงมุมหน้าคนก็พูดภาษามนุษย์ออกมารอยยิ้มอันน่าสะพรึงกลัวปรากฏขึ้นบนใบหน้าของมัน

ที่ใจกลางใยแมงมุมนั้น มีลำแสงส่องประกายออกมา ซึ่งนั้นทำให้เหล่าราชันโดยรอยเต็มไปด้วยความยินดี

"นั้น สมบัติสนามรบ!"

"ไป! เอามันมาให้ได้!"

"สมบัตินั้นเป็นของฉัน"

"หยุดมันเอาไว้!"

ในชั่วพริบตา เหล่าราชันก็ได้เริ่มลงมือทีละคนรีบเข้าไปพร้อมกับกองกำลัง

แต่ในเวลานั้นเอง

แมงมุมพิษโรคระบาดจำนวนมาก็โผล่มาจากก้อนหิน ขวางพวกเขาเอาไว้

ร่างอันมหึมาของแมงมุมหน้าคนก็ร่วงหล่นลงมายังพื้นอย่างแรง ใบมีดอันแหลมคนที่ส่วนหน้าของมันก็กวาออกไปในทันที

"ฟลับบ"

ร่างของกองกำลังทหารของพวกเขาถูกผ่าครึ่งในทันที เลือดไหลนองเต็มพื้น

จากนั้นแมงมุมหน้าคนก็เงยหน้าขึ้น นัยน์ตาที่เต็มไปด้วยความกระหายเลือดจ้องไปยังเหล่าราชันที่อยู่ด้านหลังกองกำลัง พุ่งเข้าหาพวกเขาพร้อมกับเสียงหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง

"ตายซะ! พวกเจ้าสมควรตายทั้งหมดด! ข้าจะฆ่าให้ตายให้หมด! ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า...เจ้าพวกหัวขโมยตายไปซะได้หมดยิ่งดี"

"มันบ้าไปแล้ว มอนสเตอร์ตัวนี้มันบ้าไปแล้วว"

"นี้มันมอนสเตอร์บ้าอะไรกันเนี้ย!?"

"มันพุ่งมาทางนี้แล้ว รีบหนีเร็วเข้า!"

เสียงคำรามของแมงมุมหน้าคมผสานเข้ากับเสียงกรีดร้องของราชันภายในสวนหยูหยวน

เพียงแค่พวกเขาเผชิญหน้ากับมันก็ทำให้กองกำลังทั้งหมดของพวกเขาถูกกวาดล้างไปจนหมดทันที

เห็นได้ชัดว่าแมงมุมหน้าคนนี้มีสติปัญญา มันจ้องไปยังเหล่าราชันและไล่ล่าสังหารพวกเขาอย่างเมามัน

ราวกับผู้หญิงที่เป็นบ้า

โชคดีที่หลิน ยู มองการณ์ไกลเขาซ่อนตัวอยู่ป่าหินด้านหลัง ไม่มีสังเกตุเห็นการมีอยู่ข้างเขา

ในขฯะที่แมงมุมหน้าคนกำลังไล่ล่าราชันคนอื่นๆอยู่นั้น เถาวัลย์ยักษ์ก็ปรากฏขึ้นที่ด้านนอกของป่าหิน ฉวยโอกาศนั้นคว้าสมบัติสนามรบหนีไป

สุดท้ายแล้ว ด้วยค่าสถานะของแมงมุมหน้าคนนั้นมันค่อนข้างยุ่งยากให้การจัดการมันกับ

แต่เขานั้นไม่คิดมาก่อน

เมื่อเถาวัลย์เพิ่งข้ามป่าหินมาถึงในแมงมุม แมงมุมหน้าคนที่กำลังไล่ล่าเหล่าราชันที่อยู่ห่างออกไปก็หันกลับมา

"นังนั้น เป็นเพราะมัน เป็นเพราะมัน มันแย่งชิงเอาตำแหน่งของข้าาไป!!"

เสียงกรีดร้องดังขึ้น มันทิ้งราชันคนอื่นพุ่งเข้าหาเขาทันที