ตอนที่ 105 : การเปลี่ยนแปลงใหม่ของกำแพงเมือง! แหล่งที่มาของความมั่นใจของโจวโจว!

ณ จักรวรรดิเอลฟ์ อลาโนส ในพระราชวัง

“คาราวานเร้นลับได้ปรากฏตัวขึ้นใกล้กับดินแดนของลอร์ดเผ่ามนุษย์งั้นเหรอ?”

หลังจากได้ยินรายงานจากโหรเมโอลต์ จักรพรรดินีเอลฟ์ต้นกำเนิด เอลิซาเรียล ก็ขมวดคิ้วเล็กน้อย

คาราวานเร้นลับ!

บางทีกองกำลังระดับอาณาจักรอาจไม่มีความเข้าใจอย่างลึกซึ้งเกี่ยวกับกลุ่มพ่อค้าลึกลับนี้

อย่างไรก็ตาม ในฐานะผู้นำของฝ่ายระดับจักรวรรดิ เธอย่อมรู้ดียิ่งกว่าใคร

เธอจำได้แม่น

เมื่อนานมาแล้ว ฝ่ายระดับอาณาจักรศักดิ์สิทธิ์ที่มีชื่อว่าล่าจันทราก็ต้องการจะครอบครองอาวุธระดับเจ้าแห่งเทพที่ไม่สมบูรณ์ซึ่งถูกขายโดยคาราวานเร้นลับ

อย่างไรก็ตาม พวกเขาก็ไม่มีเงินทุนมากพอที่จะซื้อมันได้ ดังนั้นพวกเขาจึงเกิดความโลภขึ้นมาและเปลี่ยนเป็นการปล้นตอนกลางวันแสกๆ!

ในท้ายที่สุด ไม่เพียงแต่การปล้นตอนกลางวันแสกๆ จะล้มเหลว แต่คาราวานเร้นลับก็ยังไม่ได้รับอันตรายอะไรด้วย

และในวันเดียวกันนั้น ดาวขนาดใหญ่ที่ปราศจากสิ่งมีชีวิตก็พุ่งลงมาจากท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยดวงดาวและทำลายอาณาจักรศักดิ์สิทธิ์ของฝ่ายล่าจันทราโดยตรง

เทพแท้จริงแห่งฝ่ายล่าจันทราได้ตายลงในอาณาจักรศักดิ์สิทธิ์!

ไม่นานหลังจากนั้น ฝ่ายอาณาจักรศักดิ์สิทธิ์นี้ก็หายไปด้วย

มันจึงไม่มีกองกำลังไหนกล้าโจมตีคาราวานเร้นลับอีกนับตั้งแต่นั้น

กลุ่มพ่อค้าลึกลับก็กลายเป็นหนึ่งในข้อห้ามที่ทุกคนรู้ดี

อย่างไรก็ตาม สิ่งชีวิตในทวีปจื้อเกาก็เข้าใจอารมณ์ของพ่อค้ากลุ่มนี้ด้วย

พวกเขาไม่ได้มีความสนใจที่จะโจมตีฝ่ายอื่นตราบใดที่ฝ่ายนั้นไม่ได้คิดที่จะยั่วยุพวกเขา

มันราวกับว่าพวกเขามีตัวตนอยู่เพียงเพื่อการค้าขายเท่านั้น

“แล้วพวกเขาขายอะไร?” เอลิซาเรียลถาม

“พวกเขาขายของที่ธรรมดามากๆ” เมโอลต์กล่าว

“งั้นก็ไม่ต้องเป็นกังวลเกี่ยวกับพวกเขา โอ้ใช่ ลอร์ดเผ่ามนุษย์ที่มีเอลฟ์ศรเพลิงโลหิตรุ่นที่สองเป็นยังไงบ้าง?” เอลิซาเรียลถาม

“เขากำลังไปได้สวยเลย เขาน่าจะเป็นหนึ่งในคนที่แข็งแกร่งที่สุดในเผ่าพันธุ์ พรุ่งนี้จะมีการทดสอบลอร์ดมือใหม่ที่ถูกจัดขึ้นโดยเจตจำนงสูงสุด ตราบใดที่เขาไม่รนหาที่ตาย มันก็ไม่น่าจะยากอะไรที่เขาจะผ่านการทดสอบ”

เมโอลต์พูดด้วยความเคารพ

“ให้พวกเอลฟ์จับตาดูเขาไว้ เมื่อฝ่ายของเขาถูกทำลายก็ให้ปกป้องเอลฟ์ศรเพลิงโลหิตรุ่นที่สองและพาเธอกลับมา” เอลิซาเรียลพูดอย่างไม่แยแส

นับตั้งแต่ที่หน้ากากสุญญตาได้ปกปิดข้อมูลของโจวโจวและทำให้การทำนายไร้ประโยชน์ พวกเธอก็ได้จ่ายราคาเป็นพิเศษเพื่อวาร์ปเอลฟ์บางส่วนที่ทำงานด้านข่าวกรองให้ไปยังบริเวณใกล้เคียงของเมืองตะวันสาดแสงเพื่อคอยเก็บข้อมูลเกี่ยวกับโจวโจวและคนอื่นๆ

พวกเธอไม่ได้ขอข้อมูลอะไรมากนัก ตราบใดที่พวกเธอได้รับข้อมูลทั่วๆ ไปและยืนยันว่าลอร์ดมนุษย์ผู้นี้เป็นหรือตาย รวมถึงการยืนยันความปลอดภัยของเอลฟ์ศพเพลิงโลหิตรุ่นที่สอง มันก็โอเคแล้ว

ด้วยวิธีนี้ แม้แต่หน้ากากสุญญตาก็ไม่สามารถหยุดยั้งพวกเธอได้

ครู่ต่อมา เมโอลต์ก็จากไป

“ออกมา” เอลิซาเรียลพูดอย่างไม่แยแส

หลังจากที่เธอพูดจบ เอลฟ์ตนหนึ่งที่มีผมยาวสีแดงเพลิงและมีอักขระเพลิงอยู่ที่หางตาก็เดินออกมาจากทางด้านหลังด้วยความเขินอาย

เธอคือเอลฟ์ศรเพลิงโลหิตรุ่นแรก นาเดีย!

เธอฟื้นคืนชีพกลับขึ้นมาแล้ว

“ฝ่าบาท!” เธอกล่าวด้วยความเคารพและระมัดระวัง

“เจ้าก็ได้ยินแล้วหนิ ลอร์ดมนุษย์ผู้นั้นที่เจ้าห่วงใยไม่ได้ตกอยู่ในอันตรายอะไร และกำลังไปได้สวยด้วย เขามีโอกาสสูงมากที่จะผ่านการทดสอบลอร์ดมือใหม่ของเจตจำนงสูงสุด อย่าให้เขามารบกวนเจ้าได้ อย่าลืมซะละ จักรวรรดิได้จ่ายราคาไปก้อนโตเพื่อคืนชีพเจ้าขึ้นมา ทุกๆ สิ่งที่เจ้ามีในตอนนี้ก็มาจากจักรวรรดิทั้งนั้น”

“สิ่งที่เจ้าต้องทำในตอนนี้ก็คือการมุ่งเน้นไปที่การได้รับการเลี้ยงดูจากจักรวรรดิและเติบโตให้เร็วที่สุด! พวกเราต้องการให้เจ้าสู้เพื่อจักรวรรรดิเอลฟ์ให้ได้โดยเร็วที่สุด”

เอลิซาเรียลจ้องไปที่เธอ

“ผู้น้อยจะทำให้ความปรารถนานั้นเป็นจริงให้ได้ ตราบใดที่เป็นการทำให้ความปรารถนานั้นบรรลุผลแล้ว ข้าก็ยินดีที่จะสู้เพื่อจักรวรรดิไปตลอดชีวิตจนตาย!”

นาเดียคุกเข่าลงในทันใดและพูดออกมา

“ความปรารถนาของเจ้าคืออะไรกัน?” เอลิซาเรียลถาม

“ผู้น้อยต้องการเห็นเจ้าตะวันสาดแสงผ่านการทดสอบลอร์ดมือใหม่ด้วยตาของข้าเอง” นาเดียกระซิบ

“เจ้าจำได้ใช่ไหมว่าเจ้าพบกับเขาเพียงไม่กี่ครั้งเพราะการสืบทอดผู้กล้า? เจ้าเพิ่งฟื้นขึ้นมาในวันนี้ ทำไมทายาทของเจ้าจึงไม่ใช่สิ่งแรกที่เจ้าเป็นกังวลถึงหลังจากที่เจ้าคืนชีพขึ้นมา? ทำไมเจ้าถึงเป็นห่วงลอร์ดมนุษย์ผู้นั้นนัก?”

เอลิซาเรียลกล่าวอย่างไม่แยแส

นาเดียยังคงเงียบ

ไม่กี่อึดใจต่อมา เธอก็ตอบ

“ก่อนที่ข้าจะฟื้นกลับขึ้นมา ตราประทับแห่งโชคชะตาของข้าได้ล่องลอยอยู่ในแม่น้ำแห่งกาลเวลา ข้าปรากฏตัวขึ้นตรงหน้าของเจ้าตะวันสาดแสงก็เพราะโบราณสถานกาลเวลา ในเวลานั้น ข้ามีแค่ความทรงจำก่อนที่จะตายเท่านั้น ที่นั่น ข้าได้เจอกับการล่มสลายของเมืองอินเดร์ซ้ำแล้วซ้ำเล่า”

“เจ้าตะวันสาดแสงได้เช็ดน้ำตาของผู้ใต้บังคับบัญชาคนนี้และบอกข้าว่าข้าทำได้ดีมากแล้ว เขายังได้ช่วยชีวิตข้าและสมาชิกทุกคนในทีมด้วย ทุกครั้งที่เขาเข้ามาในโบราณสถานกาลเวลา… เขาจะทำมันกับข้า ดังนั้น… ข้าจึงอยากเจอเขาแบบเป็นๆ ก็เท่านั้น”

นาเดียกล่าว

เอลิซาเรียลไม่ได้พูดอะไรอีก

ครู่ต่อมา เธอก็พูดขึ้นมาว่า “จำที่เจ้าพูดไว้ด้วย”

“ขอบพระทัยเพคะฝ่าบาท!”

นาเดียมีความสุขมาก

ณ อาณาจักรออโรร่า ในวังหลวง ภายในห้องทำงาน

ราชาองค์ปัจจุบันแห่งอาณาจักรออโรร่า หลี่หยวนกันกำลังมองไปยังบันทึกความทรงจำในมือของเขา

ผมของเขาเป็นสีขาวแล้วหลังจากได้เป็นราชามา 50-60 ปี

อย่างไรก็ตาม ดวงตาของเขาก็ยังคงสดใส มั่นคง และทรงพลัง

กลิ่นอายที่น่าประทับใจได้แผ่ออกมาจากร่างกายของเขา

ใครก็ตามที่ได้เห็นชายชราผู้นี้จะรู้สึกว่าเขาสามารถปกครองอาณาจักรออโรร่าได้อีก 50 ปี!

ครู่ต่อมา เขาก็วางบันทึกความทรงจำลง

“เจ้าตะวันสาดแสง เขาสามารถพิชิตพื้นที่ระดับเหล็กดำได้ในเวลาแค่ 7 วัน และดูเหมือนจะมีผู้กล้าอยู่ข้างกายเขาด้วย แม้แต่เจิ้งหยวนฉีก็ยังไปทำงานให้เขา ข้าคิดว่าจ้าวฉางโจวก็อยู่กับเขาด้วยเหมือนกัน อู๋ซินก็ดูเหมือนจะไปหาเขาด้วย… คนรุ่นใหม่จะแซงหน้าเราไปแล้ว”

หลี่หยวนกันโอดครวญ

“ข้าควรให้รางวัลกับเขายังไงดี… ถ้าเขาต้องการคริสตัลออโรร่า พวกเราก็สามารถมอบสิทธิ์ในการซื้อขายคริสตัลออโรร่าให้กับเขา แต่รางวัลแค่นั้นก็ดูจะไม่คู่ควรกับเขา…”

เขาครุ่นคิด

ในเวลานั้นเอง คนเฝ้าประตูก็นำเอาแผ่นบันทึกความทรงจำอีกอันเข้ามาให้กับเขา

“ฝ่าบาท มีข้อความด่วนจากเมืองบ่อปลา”

บริวารกล่าวด้วยความเคารพ

หลี่หยวนกันรับแผ่นบันทึกความทรงจำมา

เขาเปิดมันและเลิกคิ้วขึ้น

“คาราวานเร้นลับได้ปรากฏตัวขึ้นในเมืองบ่อปลางั้นเหรอ? โชคดีที่พวกเขาไม่ได้ขายอะไรดีๆ มิฉะนั้นอาณาจักรออโรร่าอันเล็กน้อยของข้าคงจะไม่อาจต้านทานแรงกดดันจากกำลังภายนอกได้”

เขาถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอก

สินค้าที่ขายโดยพ่อค้าเร้นลับ หากพวกมันเป็นของที่ดี มันย่อมต้องดึงดูดการแข่งขันของผู้เชี่ยวชาญจากทั่วทุกมุมโลกอย่างแน่นอน

นั่นเป็นเพราะสำหรับผู้เชี่ยวชาญ มันคือโอกาสของพวกเขา!

ส่วนสำหรับลอร์ดเจ้าของพื้นที่… นั่นคงจะเป็นหายนะ

ลอร์ดเจ้าของพื้นที่ไม่อาจบาดหมางกับผู้เชี่ยวชาญเหล่านี้ได้เลย

หลังจากที่เหล่าผู้เชี่ยวชาญจากไป สิ่งที่เหลืออยู่สำหรับลอร์ดเจ้าของพื้นที่ก็คงจะมีแต่ความวุ่นวายเท่านั้น

เขาได้สติกลับมา

เขาคิดถึงเจ้าตะวันสาดแสง

“พรุ่งนี้จะเป็นการทดสอบลอร์ดมือใหม่ของพวกเขาแล้ว มาดูกันว่าเขาจะไปได้ไกลแค่ไหน ถ้าเขาสามารถทำผลงานได้ดีในการทดสอบลอร์ดมือใหม่ ในศึกชิงเจ้าแห่งลอร์ดในอนาคต อาณาจักรออโรร่าของข้าก็อาจจะช่วยเขาได้”

หลี่หยวนกันครุ่นคิด

เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว ในชั่วพริบตา ท้องฟ้าก็มืดลงแล้ว

ณ เมืองตะวันสาดแสง ในลานของลอร์ด

ในอ่างอาบน้ำ ณ ห้องน้ำ

โจวโจวที่ถอดเสื้อผ้าออกจนหมดแล้วกำลังนอนอย่างเงียบๆ อยู่ในอ่างอาบน้ำพร้อมกับโคจรเคล็ดวิชาใต้สมุทรเร้นลับเพื่อเพิ่มความแข็งแกร่งของเขา

ครู่ต่อมา เขาก็รู้สึกว่าเขาถึงขีดจำกัดเวลาดำน้ำแล้ว ดังนั้นเขาจึงลุกขึ้นมาจากอ่างอาบน้ำ

หลังจากเช็ดตัวให้แห้งแล้ว โจวโจวก็สวมเสื้อผ้าและนั่งลงในห้องนั่งเล่น

“แม้ว่าเคล็ดวิชาใต้สมุทรเร้นลับจะสามารถทำให้ผู้ฝึกได้รับพลังงานเสริมแกร่งโดยไม่ต้องฆ่าฟัน แต่ปริมาณของมันก็ด้อยกว่าเมื่อเทียบกับพลังงานเสริมแกร่งที่ร่างกายของฉันต้องการ”

“มันด้อยกว่าการที่ทหารนับพันที่สังหารหมู่และให้พลังเสริมแกร่งแก่ฉันมาก ภายใต้สถานการณ์เช่นนี้ ฉันสามารถหาวรยุทธ์ระดับที่สูงขึ้นเพื่อเพิ่มประสิทธิภาพในการได้รับพลังงานเสริมแกร่งได้ หรือไม่งั้นฉันก็ต้องอดทนและอาศัยการสะสมเพื่อรับพลังเสริมแกร่งเอา”

โจวโจวคิดกับตัวเอง

เคล็ดวิชาใต้สมุทรเร้นลับก็ไม่เลว

อย่างไรก็ตาม มันก็คงจะต้องใช้เวลานานถ้าเขาต้องพึ่งพามันในการเลื่อนระดับไปยังขั้นต่อไป

อย่างไรก็ตาม เขาก็ไม่ได้หมดความอดทน

เขาไม่มีอะไรให้ทำในดินแดนอยู่แล้ว

เขาแค่ต้องฝึกฝนไปอย่างช้าๆ

เพราะไม่ว่ายังไง มันก็คงไม่ส่งผลต่อพลังงานเสริมแกร่งที่เขาได้มาจากทหารผ่านการสังหาร

เขาจะถือว่ามันเป็นรายได้เสริมจากพลังงานเสริมแกร่งก็แล้วกัน

ในเวลานั้นเอง

“ท่านลอร์ด ข้า จ้าวฉางโจว มีเรื่องมารายงาน! กำแพงเสร็จสมบูรณ์แล้วขอรับ”

เสียงแห่งความสุขของจ้าวฉางโจวดังขึ้นจากทางด้านนอก

ดวงตาของโจวโจวเป็นประกาย

เขาเดินออกไปจากลานของลอร์ดทันทีและไปที่กำแพงเมืองพร้อมกับจ้าวฉางโจว

เขามองไปที่กำแพงเมือง

ในเวลานี้ กำแพงคริสตัลทรายก็ดูต่างไปจากเดิมมาก

ความเปลี่ยนแปลงที่ชัดเจนที่สุดก็คือ ในอดีต กำแพงคริสตัลทรายนั้นกว้างแค่ 1 เมตรเท่านั้น มันไม่สะดวกที่จะเดินบนกำแพงเมืองเลย

แต่ในตอนนี้ กำแพงคริสตัลทรายได้ถูกเสริมแกร่งขึ้นและหนาขึ้นมาก

ตอนนี้มันดูเหมือนจะแคบที่ด้านบนและกว้างที่ด้านล่าง!

ด้านล่างของกำแพงเมืองนั้นกว้างกว่า 10 เมตร

และกำแพงเมืองด้านบนสุดก็กว้าง 5-6 เมตรเลย!

ด้วยความกว้างของกำแพงเมืองนี้ แม้ว่าปืนใหญ่จะระดมยิงใส่มัน พวกมันก็คงสร้างหลุมเล็กๆ บนผิวของกำแพงเมืองได้เท่านั้น

ถ้ามันตกลงบนพื้นผิวของกำแพงเมืองที่ผสมด้วยทรายคริสตัล พวกมันอาจจะไม่สามารถสร้างหลุมเล็กบนกำแพงได้เลยด้วยซ้ำ

สำหรับความกว้างของกำแพงเมือง แม้ว่าทหารสี่แถวเดินเคียงข้างกันก็ยังรู้สึกว่ามันกว้างมาก

นอกเหนือจากนั้น จ้าวฉางโจวยังได้สร้างทางลาดภายในกำแพงเมืองด้วย

เขาเรียกทางลาดนี้ว่าทางม้า

หน้าที่หลักของมันคือการอำนวยความสะดวกในการขนส่งทหาร เสบียงอาหาร และอาวุธออกจากกำแพงเมือง

แม้แต่ทหารม้าก็ยังสามารถใช้ทางม้าเพื่อขี่จากกำแพงเมืองไปยังกำแพงเมืองอีกฝั่งได้โดยตรง

นอกจากนี้ ทางม้ายังสร้างขึ้นที่ด้านในของกำแพงเมือง

มันยังเอื้อต่อการสร้างกำแพงเมืองให้แข็งแกร่งอีกด้วย!

นอกจากนี้มันยังสร้างได้ง่ายและรวดเร็วมาก

กล่าวโดยสรุปแล้ว มันมีประโยชน์มากมายเลย

นอกเหนือจากการเปลี่ยนแปลงด้านความหนาของกำแพงเมืองแล้ว มันยังมีการเปลี่ยนแปลงที่สำคัญอีกประการหนึ่ง

นั่นคือจำนวนของหอคอยออโรร่าบนกำแพงเมืองได้เพิ่มขึ้นแล้ว

เดิมทีมันมีหอคอยออโรร่าแค่ 1 อันบนกำแพงเมือง

ในภายหลัง โจวโจวก็ได้มอบคริสตัลออโรร่าระดับบรอนซ์เขียว 1,091 อันและคริสตัลออโรร่าระดับทองคำเหลือง 10 อันให้กับจ้าวฉางโจว

จ้าวฉางโจวได้ใช้วัสดุพื้นฐานและแกนหมอกเป็นจำนวนมากเพื่อสร้างหอคอยออโรร่าขั้นสูงอีก 6 อันและหอคอยออโรร่าระดับทองคำเหลืองขั้นต้นอีก 1 อันขึ้นมา!

ดังนั้นมันจึงมีหอคอยออโรร่าที่เต็มไปด้วยพลังงานอยู่บนกำแพงเมืองถึง 8 อัน!

แม้ว่ามอนสเตอร์แห่งหมอกระดับแพลตตินั่มขาวจะกล้าโจมตีเมืองตะวันสาดแสง แต่หอคอยออโรร่าทั้งแปดก็จะเปลี่ยนให้มันกลายเป็นศพได้โดยตรง!

โจวโจวเห็นเช่นนี้และยิ้มออกมาอีกครั้ง

หอคอยออโรร่าทั้งแปด เมื่อรวมกับกำแพงเมืองที่หนาเช่นนี้แล้ว ย่อมทำให้เขามีความมั่นใจในการต่อสู้เพื่อรางวัลระดับสูงสุดแล้ว!