"อะไรกัน!?"

ราชันอันเดดที่กำลังหัวเราะอยู่นั้นก็หน้าเปลี่ยนสีไปในทันที

เขาไม่คิดว่าจะใครมาปรากฏบนเส้นทางที่เขาใช้หลบหนี

เมื่อหันกลับไปเขาเห็นเถาวัลย์ยักษ์อันน่าสะพรึงกลัวพุ่งมาทางเขา และแม้แต่บนท้องฟ้าก็ยังเต็มไปด้วยมังกรพืชขนาดยักษ์

เถาวัลย์ยักษ์ทำให้เขาตกใจจนต้องถอยกลับมาด้วยความตื่นตระหนก

แม้แต่เหล่าราชันที่ไล่ตามมายังชะงักด้วยความตกตะลึง

"คุณพระ! นั้นมันตัวบ้าอะไรกันเนี้ย !!"

"ทำไมมันถึงใหญ่ขนานนั้น"

"นี่ นี่ มันทหารประเภทไหนเนี้ย??"

"เป็นไปไม่ได้!"

ในตอนนั้น แม้แต่จะไล่ตาม พวกเขาก็ลืมคิดด้วยซ้ำ

พวกเขาเงยหน้าขึ้นไปทีละคนมองไปที่ป่าเถาวัลย์ที่โผล่ออกมาอย่างรวดเร็วรอบแอ่ง กองกำลังพืชกระจายไปทั่วทั้งหุบเขา ดวงตาของพวกเขาเบิกกว้าง

อย่างไรก็ตามสิ่งที่ทำให้พวกเขาตกตะลึงยิ่งกว่าคือต้นเถาวัลย์ทีบิดเบี้ยวอยู่ท่ามกลางป่าเถาวัลย์

ตรงนั้นมีราชันคนหนึ่ง

เขามองมายังพวกเขาราวกับสายตาที่มองมายังคนตาย

"อ๊ากกก"

ในขณะนั้นเอง มีเสียงกรีดร้องโหยหวนดังมาจากข้างในป่าเถาวัลย์

ราชันเหล่านั้นถึงกับตัวสั่นหน้าของพวกเขาเปลี่ยนสี

เสียงกรีดร้องนี้มัน!

มันคือราชันอันเดดที่พวกเขาตามล่าเมื่อกี้

ราชันที่มีทหารระดับ 7 อยู่นับ 10 ถูกสังหารทันทีไม่สามารถต้านทานได้แม้แต่น้อย!?

ความหวาดกลัวแทรกซึมเข้าไปในจิตใจของราชันทุกคนทันที

"สัตว์ประหลาด นี้มันสัตว์ประหลาดชัดๆ หนีเร็ววว!"

ในที่สุดก็มีราชันคนหนึ่งตะโกนออกมาด้วยความหวาดกลัว หันหลังหนีไปพร้อมกับกองกำลังของเขาทันที

ในตอนนี้ ราชันคนอื่นๆ ก็ได้สติขึ้นมาทีละคน มีราชันอีก 2 3 คนได้หลบหนีออกจากแอ่งน้ำไป พวกเขาเห้นว่าสถานการณ์เริ่มไม่ดีแล้ว

แต่คนที่เหลือส่วนใหญ่ยังคงจ้องไปยังลำแสงที่เคลื่อนไหวอยู่ในป่าเถาวัลย์

ในที่สุดความโลภอยากได้สมบัติก็เอาชนะความกลัวในใจได้

ทันใดนั้นก็มีคนยืนและตะโกนออกมา "ทุกคนไม่ต้องกลัว! เขาก็แค่คนๆเดียว พวกเรามีกันตั้งเยอะ จะไปกลัวเขาทำไมกัน!"

"ใช่แล้ว! สังหารเขาและแย่งโทเค็นมาจากเขาซะ!"

แน่นอนว่ามีราชันอยู่อย่างน้อยหลายร้อยคนในตอนนี้

อีกทั้งพวกเขายังมีทหารระดับ 7 อยู่อีกไม่น้อย รวมกันๆอย่างน้อยน่าจะหลายพันตัว

แม้ว่าเจ้าต้นเถาวัลย์ยักษ์นั้นจะน่ากลัวขนาดไหน แต่มันก็ไม่สามารถจัดการพวกเขาพร้อมกันทั้งหมดได้หรอก!

ในไม่ช้า พวกเขาก็ออกคำสั่งโจมตีไปยังกองกำลังของตน

ชั่วพริบตาเดียว กองกำลังจำนวนนับไม่ถ้วนก็กลายเป็นดังสายน้ำพุ่งเข้าไปในป่าเถาวัลย์ที่ล้อมรอบด้วยเถาวัลย์ยักษฺสีเขียวจากทุกทิศทาง

การโจมตีจากระยะจำนวนมากบินว่อนทั่วท้องฟ้ามุ่งตรงไปยังต้นเถาวัลย์ยัง

เหตุการณ์ต่อมาทำให้ทุกคนต้องตกตะลึง

การโจมตีของพวกเขาถูกสกัดรอบๆป่าเถาวัลย์ เถาวัลย์ยักษ์ที่ถูกระเบิดทำลายเริ่มเติบโตด้วยความเร็วที่น่าทึ่ง กลับคืนสู่สภาพเดินในชั่วพริบตา

"มันเป็นไปได้ยังไงกัน"

ราชันหลายคนอดที่จะร้องออกมาไม่ได้!

ภายใต้การโจมตีจำนวนมากของทหารระดับ 7 นับพัน เขาไม่ได้รับบาดเจ็บแม้แต่น้อยย

นี้มันสัตว์ประหลาดชัดๆ

ไอ้เจ้านี้มันโผล่มาในสนามรบระดับ 6 ได้ยังไงกัน?

แต่ว่า

หลิน ยู นั้นไม่ได้ให้โอกาศพวกเขาครุ่นคิดแม้แต่น้อย

หลังจากค้นหาโดยรอบแล้วไม่พบราชันจากทวีปดึกดำบรรพ์ เขาก็ออกคำสั่งให้กับทหารพืชของเขา

"สังหารพวกมันให้หมด!"

ทันใดนั้น เถาวัลย์ยักษ์ก็พุ่งออกไปโจมตีพร้อมกับทหารพืชที่อยู่รอบๆ

ทหารพืชตัวอื่นๆ นำโดนภูติไม้สงครามโบราณ เริ่มออกมาจากป่าเถาวัลย์เริ่มทำสงครามปะทะเขากับแนวหน้าของศัตรู

ที่ด้านหลังมังกรราชาปิศาจบนท้องฟ้า มีเห็ดระเบิดจำนวนมากถูกโยนลงมา ตกลงในพื่นที่ๆศัตรูอยู่กันหนาแน่นที่สุด

"ตูมม ตูมมมม!"

เกิดระเบิดอย่างรุนแรงหลายชุดสั่นทะเทือนไปทั่วพื้นที่แอ่งน้ำ ระเบิดกองกำลังของศัตรูเหล่านั้นทันที

กองกำลังเหล่านั้นที่อยู่ในระยะระเบิดของราชันปิศาจเห็ดนั้นยิ่งโกลาหล พวกเขาต่อสู้กันเองที่บริเวณนั้น

"กร๊าสสสส!"

ในตอนนั้นเองเสียงคำรามอันน่ากลัวก็ดังขึ้น

ปิศาจต้นไม้ระดับ 8 ขนาดใหญ่ทั้ง 2 ก็ปรากฏขึ้นที่ชายขอบของป่าเถาวัลย์แกว่งแขนที่บิดเบี้ยวไปมาอย่างดุเดือดรอบๆตัวมัน เจาะทะลวงเข้าไปในร่างของศัตรู

และสิ่งที่น่ากลัวที่สุดคือต้นเถาวัลย์

โดยปกติแล้ว ทุกครั้งที่มันโจมตีไป จะมีทหารของราชันเหล่านั้นตกตายภายใต้การโจมตีของเถาวัลย์ยักษ์ ย้อมป่าเถาวัลย์ทั้งหมดกลายเป็นสีแดง มันมีซากศัตรูที่ถูกฉีกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยอยู่ทุกหนแห่ง ราวกับมันกำลังชำระล้างโลก

สถานการณ์ฝั่งศัตรูยิ่งแย่ลงไปอีก

เพราะหลังจากที่กองกำลังพวกเขาตายลง พวกมันได้เกิดใหม่กลายเป็นดอกไม้มรณะและเข้าร่วมการต่อสู้

เพียงชั่วพริบตาเดียว กระแสการต่อสู้ทั้งหมดเอนเอียงมาทางหลิน ยู ฝั่งเดียว กองกำลังทหารทั้งหมดตกอยู่ภายใต้การควบคุมของเขา ทำให้ราชันเหล่านั้นถึงกับสั่นสะท้าน

ใบหน้าของพวกเขาทุกคนเต็มไปด้วยความหวาดกลัวและตื่นตระหนก

หนี!

นี้เป็นความคิดเดียวที่ปรากฏอยู่ในหัวของเขาในเวลานี้

หลังจากที่ได้เห็นความน่ากลัวของ หลิน ยู พวกเขาไม่มีโอกาสชนะแม้แต่นิดเดียว พวกเขาหันหลังกลับและหลบหนีไปไม่สนใจกองกำลังแม้แต่น้อย

อย่างไรก็ตาม หลิน ยู จะปล่อยให้เหยื่อที่เข้าปากแล้วหลุดรอดไปได้อย่างไร

ทันทีที่เขาสั่งการออกไป ชิง ถัง ที่ดูดเลือดเพียงพอแล้วก็พุ่งเข้าไปไล่ล่าสังหาร ราชันเหล่านั้นทั้งหมด

ราชันหลายคนที่หนีไม่ทันก็ได้ถูกเถาวัลย์ 2 3 สายแทงลากขึ้นมาจากพื้น เขาตายลงทันที

[สังหารราชันต่างโลกระดับ 6 ได้รับพลังเวทย์ 3000 แต้ม แก่นแท้ดินแดนระดับ 6 1 อัน]

[สังหารราชันต่างโลกระดับ 6 ได้รับพลังเวทย์ 3000 แต้ม แก่นแท้ดินแดนระดับ 6 1 อัน]

[สังหาร...]

เสียงแจ้งเตือนดังขึ้นในหัวของหลิน ยู อย่างต่อเนื่อง

ในชั่วพริบตาเดียว พลังเวทย์ที่ได้รับก็มากกว่า 20000 แต้มมันยังคงเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว  ราชันจำนวนมากได้ตกตายภายใต้เถาวัลย์ยักษ์สีเขียว

จนกระทั่ง 10 นาทีต่อมา

ในที่สุดราชันทุกคนที่อยู่บริเวณแอ่งน้ำได้ถูกสังหารโดยเขา เหลือไม่กี่คนเท่านั้นที่อยู่วงนอกที่โชคดีรอดออกไปได้

นี้คือความน่ากลัวของ ชิง ถัง

ความว่องไวของ ชิง ถัง เพิ่มขึ้นจาก 700 เป็นมากกว่า 1000

แล้วระดับ 7 ธรรมดาจะสู้ได้อย่างไร?

"เอาล่ะ พวกเราไปกันเถอะ"

เมื่อเห็นว่าราชันทุกคนตรงนี้ถูกสังหารหมดแล้ว หลิน ยู จึงบอกกับกองทัพพืชของเขา

หลังจากที่ตรวจสอบความเสียหายจากการต่อสู้แล้ว เขาก็ให้เอลฟ์ผู้ส่งสารใช้สกิลฟื้นฟูแบบหมู่ จากนั้นเขาหยิบโทเค็นทหารที่เพิ่งได้รับออกมา

[โทเค็นทหาร : มนุษย์หมาป่า (เผ่ามนุษย์)]

[ระดับ : ระดับ 6]

[หมายเหตุ : หลังจากที่ใช้งานแล้ว ท่านจะปลดล๊อกทหารมนุษย์หมาป่าที่มีรูปร่างคล้ายมนุษย์สามารถตกได้]

แย่ชะมัด

มันเป็นเพียงโทเค็นทหารธรรมดา ไม่ใช่ทหารพืช

นี้อาจมีค่ามากกว่าราชันคนอื่นๆ แต่สำหรับเขามันมีประโยชน์เพียงเล็กน้อยเท่านั้น

"ชั่งมันไปก่อนก็แล้วกัน ไว้ค่อยเอาไปแลกทรัพยากรในภายหลัง"

มนุษย์หมาป่าเป็นทหารที่ใกล้เตียงมนุษย์มากที่สุด ความสามารถในการต่อสู้ก็ยังยอดเยี่ยมอย่างมาก จะต้องมีราชันเผ่ามนุษย์ต้องการมันมากมายแน่นนอน

นี้ไม่จำเป็นต้องพูดถึงผู้ที่อ่อนแออยู่แล้ว เกรงว่าเขาคงทำทุกวิถีทางให้ได้มันมา

เมื่อถึงเวลานั้น มันน่าจะเป็นทางเลือกที่ดีที่จะไปยังเมืองหลักเพื่อตั้งแผงขายหรือนำมันไปลงขายในตลาดแลกเปลี่ยน

เมื่อคิดถึงสิ่งนี้ หลิน ยู เก็บโทเค็นกลับไป จากนั้นรีบวิ่งไปยังทิศทางที่ลำแสงอื่นๆส่องประกายออกมาพร้องกับกองทัพพืชของเขา ลองดูว่าจะสามารถคว้าสมบัติชิ้นอื่นมาได้หรือไม่ ก่อนที่สกิลกระหายเลือดของ ชิง ถังจะหายไป

การสังหารหมู่นี้จบลงเพียงชั่วคราว

แต่สิ่งที่ หลิน ยู นั้นไม่รู้ก็คือ

เพียงไม่นานหลังจากที่เขาออกมาแอ่งน้ำ ก็เกิดความโกลาหลขึ้นในสนามรบทั้งหมด

ไม่ใช่อะไร แต่เป็นเพราะการเปลี่ยนแปลงอันดับในรายการ

[รายชื่อการจัดอันดับการสังหาร]

อันดับ 1 : หลิน ยู (ทวีปดึกดำบรรพ์) สังหาร 101

อันดับ 2 : โลวิส (โลกเวทย์มนต์) สังหาร 20

อันดับ 3 : วู ซงหมิง (โลกรัคซาซ่า) สังหาร 19

อันดับ 4 : ถัง หลิวชิง (โลกแสงนภา) สังหาร 19

....

[รายชื่อการจัดอันดับพลังเวทย์]

อันดับ 1 : หลิน ยู (ทวีปดึกดำบรรพ์) พลังเวทย์ 154000

อันดับ 2 : โลวิส (โลกเวทย์มนต์) พลังเวทย์ 32000

อันดับ 3 : ชิ หยิง (โลกแห่งความลับ) พลังเวทย์ 30000

อันดับ 4 : วู ซงหมิง (โลกรัคซาซ่า) พลังเวทย์ 29000

.....

ใช่แล้ว!

อันดับ 1 ในทั้ง 2 รายชื่อจัดอันดับ คือหลิน ยู !!

เขาแซงหน้าราชันอันดับ 2 ไปถึง 5 เท่า

ไม่จำเป็นต้องพูดถึงราชันที่มีความแข็งแกร่งน้อยเหล่านั้น แม้แต่ราชันที่เป็นดาวรุ่งของโลกอื่นๆยังตื่นตระหนกกับการเปลี่ยนแปลงที่เกินขึ้นอย่างกระทันหันในรายชื่อ ทำให้สีหน้าของพวกเขากลายเป็นเคร่ดขรึม

ต้องเข้าใจก่อนว่าสนามรบหมื่นโลกนั้นเพิ่งเปิดได้เพียง 1 ชั่วโมงเท่านั้น

เขาสังหารราชันหลายร้อยคนในเวลาสั้นๆแค่นี้?

แข็งแกร่งเกินไปแล้ว!

ที่นี้คือสนามรบหมายเลข 1

ยกเว้นเหล่าราชันหน้าใหม่จำนวนเพียงเล็กน้อย เกือบทั้งหมดเป็นบุคคลระดับสูงของระดับ 6 พวกเขามีทหารระดับ 7 อย่างน้อย 50 ตัวกันทั้งนั้น

ด้วยการที่พวกเขาถูกสังหารในเวลาสั้นๆ มันเป็นเรื่องที่อธิบายได้ยากจริงๆ

เขาแข็งแกร่ง

ราวกับสัตว์ประหลาดเลย!

"ชายที่ชื่อหลิน ยู คนนี้ไม่ธรรมดาเลย"

ภายในป่าแห่งหนึ่งในสนามรบ ชายหนุ่มคนหนึ่งยืนอยู่บนกองซากศพที่ปกคลุมด้วยลำแสงเขาพูดกับตัวเอง

.....

"ทวีปดึกดำบรรพ์งั้นเหรอ? ฉันเคยมายังสนามรบหมายเลข 1 นี้มาก็หลายครั้ง ทำไมฉันถึงไม่เคยได้ยินเรื่องราวเกี่ยวกับราชันที่ทรงพลังขนาดนี้มาก่อน"

บนภูเขาอีกด้าน ชายหนุ่มคนที่ยืนถือม้วนกระดาษก็ประหลาดใจเช่นกัน มองดูรายชื่อจัดอันดับตรงหน้าเขา

....

"ฮึ่ม! พวกมนุษย์เองก็ต้องการแย่งชิงความโดดเด่นไปจากพวกเราด้วยงั้นเหรอ ค้นหาให้ทั่ว ดูว่า หลิน ยู คนนี้อยู่ที่ไหน พวกเราต้องแย่งชิงทรัพยากรมาจากเขาให้ได้"

บริเวณน่านน้ำใกล้กับสนามรบ ราชันเผ่าทะเลหลายคนพูดด้วยใบหน้าที่เคร่ดขรึ้มปากที่ใหญ่โตเต็มไปด้วยเขี้ยวฟันแหลมคม

คำพูดของพวกเขาเต็มไปด้วยความดูถูกเหยียดหยาม

แต่ไม่ว่าจะมีท่าทีอย่างไรก็พวกเขาก็ต้องยอมรับมัน

พวกเขาถือว่า หลิน ยู นั้นเป็นภัยคุมคามที่ใหญ่ที่สุดในสนามรบนี้

แน่นอนว่า

นอกจากนี้ยังมีหลายคนที่ไม่เชื่อว่า หลิน ยู แข็งแกร่งขนาดนั้น ดูเหมือนว่าเขาจะใช้วิธีพิเศษในการสังหารราชันเหล่านั้น เขาจึงสามารถเข้าไปอยู่ในรายชื่อจัดอันดับ

ในไม่ช้า หลายคนก็ได้เริ่มค้นหาที่อยู่ของ หลิน ยู พวกเขาต้องการทรัพยากรมหาศาลที่อยู่ในมือ หลิน ยู

ในตอนนั้นเอง ด้วยความช่วยเหลือของรายชื่อจัดอันดับ ข่าวก็ได้แพร่กระจายออกไปเป็นวงกล้างมากขึ้นเรื่อยๆ

เพียงชั่วพริบตา ราชันทั้งหมดในสนามรบหมายเลข 1 ก็ได้รู้จักชื่อ หลิน ยู จาก ทวีปดึกดำบรรพ์

และในครั้งนี้

ภายในถ้ำแห่งหนึ่งของสนามรบ

ราชันหน้าใหม่ทั้ง 2 คนซ่อนตัวอยู่ที่นั้น มองดูรายชื่อด้วยความตื่นเต้น

"หลัว เหล่ย นายคิดว่าราชันอันดับ 1 ในรายการนี้มาจากทวีปดึกดำบรรพ์ของเราจริงๆงั้นเหรอ?"

"น่าจะใช่ รายการจัดอันดับไม่เคยผิดพลาดมาก่อน"

หลัว เหล่ย หายใจเข้าลึก ดวงตาของเขาก็สั่นไหวจับจ้องไปยังรายชื่อที่อยู่ด้านบนสุดของรายชื่อ

หลิน ยู....

คนที่เขารู้จักที่ภูมิภาคเริ่มต้น ก็ชื่อ หลิน ยู

ไม่รู้ว่าจะใช่คนเดียวกันหรือไม่?

เขานึกถึงความหลัง

ในตอนนั้น หลิน ยู ก็เป็นเช่นนี้ เขาเป็นลูกระเบิดที่คอยบดขยี้ราชันทุกคนที่ด้านล่าง

ทำให้เขารู้สึกเหมือนอยู่คนละโลก

แต่คิดอีกทีก็ไม่น่าจะเป็นไปได้

สุดท้าย หลิน ยู ที่เขารู้จักนั้นก็เพิ่งถูกเทเลพอร์ตมาได้ไม่ถึง 4 เดือน

ในช่วงเวลาสั้นๆแบบนี้  มันจะทำให้เขาแข็งแกร่งเป็นสัตว์ประหลาดสังหารราชันระดับ 6 มากมายขนาดนั้นได้อย่างไรกัน?

น่าจะแค่ชื่อเดียวกัน

.

.

ตอนนี้ VIP 4 (201-250) เปิดให้เข้าแล้วนะ

ติดตามได้ผ่านทาง Facebook : - นิยายแปลไทย