บทที่ 109 เทคนิคการฝึกฝนร่างกายและจิตวิญญาณ ข้าต้องการมันทั้งหมด!

หลังจากคิดอยู่ครู่หนึ่ง เฉินฟานก็พูดอย่างใจเย็น "ปรมาจารย์ หนังสือเหล่านี้มีพลังเท่าที่ท่านพูดจริง ๆ หรือไม่?"

"น้องชาย!"

ชายชราเบิกตากว้างด้วยสีหน้าที่แบบทำไมเจ้าไม่เชื่อข้าหรือ "เจ้าเป็นลูกค้าประจำ แม้ว่าข้าจะโกหกคนอื่น ข้าก็ไม่สามารถโกหกเจ้าได้"

เฉินฟานยิ้มออกมา พยักหน้าและพูดว่า "ในเมื่อท่านพูดเช่นนั้นแล้ว มันไม่สุภาพเลยที่ข้าจะสงสัย"

"ถูกต้องๆ"

ชายชราพยักหน้าเหมือนไก่จิกข้าว

ดูเหมือนเขาจะเห็นว่าธนบัตรแปดสิบหยวนโบกมือให้เขา

พูดตามตรง เหมือนเงินจะมาหาเขาอย่างง่ายดายและรวดเร็วจริง

รอสักพักจึงจะกลับไป เขาก็จะเขียนหนังสืออีกสองสามเล่ม และพยายามเพิ่มราคาสักเล็กน้อย ตอนนั้นเขาจะขายสักสองร้อยไม่สิ..สามร้อยเลยดีกว่า

ถ้าจะพูดถึงความรู้สึกผิดชอบชั่วดี แม้ว่าเขาจะมีแต่ก็มีไม่มากนัก

ถึงแม้ว่าหลังจากนี้เขาจะถูกจับได้ในที่สุด แล้วใครสนกันล่ะ?

"ปรมาจารย์"

เฉินฟานพูดอย่างใจเย็นว่า "จริงๆ แล้ว มีอีกสิ่งหนึ่งที่ข้าไม่ได้บอกท่าน"

"อะไรหรือ..?"

ชายชราผงะและรู้สึกไม่สบายใจในใจ จากนั้นจึงถามออกไปโดยไม่รู้ตัวว่า "มีอะไรเกิดขึ้นงั้นหรือ?"

“มันเกี่ยวกับหนังสือประมาณสิบเล่มที่ข้าซื้อจากท่านเมื่อครั้งที่แล้ว”

หลังจากพูดจบ มือขวาของชายชราก็สั่นโดยไม่สมัครใจ และรอยยิ้มบนใบหน้าของเขาก็แข็งทื่อเล็กน้อย

สถานการณ์เป็นอย่างไร? เด็กโง่คนนี้รู้แล้วงั้นหรือว่าสิ่งที่เขาซื้อมาเป็นของปลอม?

แต่ในเมื่อเขารู้เหตุใดเขาจึงกลับมาซื้อมันอีกครั้งในตอนนี้? หรือว่าเป็นไปได้ไหมที่เขามาที่นี่เพื่อมาเล่นตลก?

เฉินฟานไม่ได้พูดอะไร และทั้งสองก็ได้แต่จ้องหน้ากัน

ในที่สุดชายชราก็ไอออกมาและพูดว่า "น้องชาย เราตกลงกันตั้งแต่ครั้งก่อนแล้วว่าเมื่อเจ้าซื้อมันแล้ว จะไม่มีการคืนเงินในภายหลัง และข้าก็ใช้เงินทั้งหมด 30 หยวนเพื่อที่เจ้าซื้อไปหมดแล้ว"

หลังจากพูดจบ เขาก็มองไปที่เฉินฟานด้วยท่าทางที่บ่งบอกว่าถึงเจ้าจะมาขอเงินคืนแต่เขาไม่ยอมให้อย่างแน่นอน

“ปรมาจารย์ ข้าบอกตอนไหนว่าอยากให้ท่านคืนเงิน?”

"แล้วเจ้าหมายถึงอะไร?"

ชายชราตกตะลึง

เขาพบว่าเด็กที่อยู่ข้างหน้าเขาดูไม่ง่ายอย่างที่คิด

แต่ถ้าจะบอกว่าเขาฉลาด มันก็ไม่เหมือนจะเป็นเช่นนั้น

“หนังสือหลายสิบเล่มที่ข้าซื้อคืนจากคุณครั้งที่แล้ว ข้าแสดงให้ผู้อาวุโสในหมู่บ้านดู และเขาบอกว่าส่วนใหญ่เป็นหนังสือปลอม”

เฉินฟานกล่าวพร้อมกับมองไปที่ชายชรา

จู่ๆ ผิวหน้าของฝ่ายหลังก็เปลี่ยนไป ดวงตาของเขาลอกแลกและเขาพูดว่า "ขะ..เขาเป็นผู้อาวุโสแบบไหนกัน ทำให้เขาถึงได้ใส่ร้ายป้ายสีคนบริสุทธิ์ได้กัน หนังสือของข้าที่เจ้าซื้อไปเป็นของจริงหมด"

“ผู้อาวุโสของข้าก็บอกว่ามีของจริงอยู่เหมือนกัน” เฉินฟานพยักหน้า "เขาบอกว่าถึงแม้ว่าส่วนใหญ่จะเป็นของปลอม แต่ก็มีของจริงอยู่สองเล่มด้วย ซึ่งแค่ไม่สมบูรณ์ แต่ราคาไม่สูงเขาบอกว่าข้าสามารถซื้อได้เลยถ้าเป็นราคานี้"

ริมฝีปากของชายชราขยับแต่ไร้สุ่มเสียง

หนังสือของเขาไม่สมบูรณ์จริงๆ และบุคคลนั้นดูเหมือนจะพอมีฝีมืออยู่บ้าง

เขาถามอย่างสงสัย "ผู้อาวุโสของเจ้าพูดถึงหนังสือสองเล่มไหน?"

“มีดบินไร้เงาและเทคนิคตัวเบาเดินบนน้ำ” เฉินฟานได้ตอบกลับ

"แอ้กๆ"

ชายชราไอสองครั้งเมื่อเขาได้ยินคำพูดนี้ และยังคงปฏิเสธ "น้องชายจริงๆ แล้ว หนังสือทุกเล่มที่ข้าขายไปนั้นเป็นของจริงทั้งหมด แต่ผู้อาวุโสของเจ้าดูออกเพียงสองเล่มเท่านั้น"

หลังจากพูดจบเขาก็โล่งใจเล็กน้อย ผู้อาวุโสของเจ้าเด็กโง่คนนี้ดูเหมือนจะอยู่ในระดับเริ่มต้นเท่านั้น ทำให้เขามองออกได้เพียงสองเล่มเท่านั้น และตอนนี้มันทำให้เขารู้สึกมั่นใจมากขึ้น

“ปรมาจารย์ ผู้อาวุโสของข้าเป็นผู้เชี่ยวชาญพลัง ดังนั้นเขาควรมีความเข้าใจที่ลึกซึ้งใช่ไหม?”

ชายชราตัวสั่น

ผ..ผู้เชี่ยวชาญพลัง?

แม้ว่าผู้นำของป้อมปราการแห่งนี้ก็เป็นเพียงนักรบที่แข็งแกร่งเท่านั้น แต่เจ้าเด็กคนนี้มองแวบแรกเขาดูเหมือนคนที่จากหมู่บ้านเล็กๆ ภายนอก เขาจะรู้จักผู้เชี่ยวชาญที่แข็งแกร่งระดับนั้นได้อย่างไร?

หากตัวตนเช่นนั้นต้องการฆ่าเขา มันก็ง่ายเหมือนกับการขยี้มด

เขาค่อนข้างสงสัยอย่างมาก และจ้องมองเข้าไปในดวงตาของเฉินฟาน พยายามดูว่าอีกฝ่ายจงใจหลอกลวงเขาหรือไม่

แต่เฉินฟานดูสงบ และไม่มีร่องรอยของความผิดในดวงตาของเขา เพราะสิ่งที่เขาพูดเป็นความจริง

อย่างไรก็ตาม เขายังกังวลเกี่ยวกับการทำให้อีกฝ่ายกลัว ดังนั้นเขาจึงหยุดข่มขู่เขา

“ปรมาจารย์ ที่ข้าบอกท่านเรื่องนี้ไม่ได้มีจุดประสงค์อื่น เขาบอกว่าสิ่งที่ท่านขายมันเหมาะสมกับราคาจริงๆ มันสมเหตุสมผลมาก”

"ใช่..ใช่..ใช่"

ชายชราปาดเหงื่อเย็นออกจากหน้าผาก ยกนิ้วให้แล้วพูดว่า "น้องชาย ผู้อาวุโสของเจ้าเป็นคนมีเหตุผลและเป็นผู้ทรงเกียรติจริงๆ เขาพูดถูกว่าทุกสิ่งที่ข้าขายนั้นคุ้มค่ากับราคาที่เจ้าซื้อ"

เขารู้สึกโล่งใจจริงๆ

ฟังจากเจ้าเด็กโง่นี้ อีกฝ่ายไม่ได้ตั้งใจจะสร้างปัญหาให้เขา นี่มันยอมเยี่ยมจริงๆ

มิฉะนั้นเขาจะไม่ปลอดภัยแม้ว่าจะซ่อนตัวอยู่ในซ่งเจียเป่าก็ตาม!

มุมปากของเฉินฟานโค้งงอขึ้น จากนั้นเขาก็เปลี่ยนเรื่อง "จริงๆ แล้ว การซื้อหนังสือทั้งห้าเล่มนี้กลับก็ไม่ใช่ว่าไม่ได้ แต่ถ้าไม่มีหนังสือสักเล่มในนี้เป็นของจริง ผู้อาวุโสคนนั้นก็จะลงโทษข้า และอาจจะห้ามข้าไม่ให้มาที่นี่เพื่อซื้ออีก”

ประโยคสุดท้ายได้การทีเดียว

เขาเชื่อว่าอีกฝ่ายจะต้องเข้าใจความหมายของประโยคนั้นอย่างแน่นอน

"ไม่มีปัญหา ไม่มีปัญหา"

ชายชราโล่งใจที่เพิ่งกลืนหัวใจที่อยู่บนคงลงไปในท้องได้อีกครั้ง

ตามที่อีกฝ่ายพูด หากหนังสือเหล่านี้ที่เขาซื้อไปถูกพบไม่มีของจริงเลยแม้แต่เล่มเดียว ผู้เชี่ยวชาญนั้นอาจจะมาหาเขาด้วยตัวเอง

และอีกอย่างหนึ่งการสูญเสียแหล่งรายได้เพียงแหล่งเดียวก็น่าเจ็บปวดใจอย่างมากเช่นกัน

แน่นอนว่าสิ่งที่น่าอายที่สุดคือหนังสือทั้ง 5 เล่มนี้ไม่มีของจริงเลย…

“ปรมาจารย์ สิ่งที่ข้าพูดเมื่อกี้ไม่มีความหมายอื่นแล้ว ไม่ต้องกังวล”

เฉินฟานยิ้มออกมา “ท่านบอกว่าหนังสือทั้งห้าเล่มนี้ราคาเท่าไหร่นะ? 80 หยวนงั้นหรือ?”

หลังจากพูดจบเขาก็ทำท่าทางจะควักเงิน

"เดี๋ยวก่อน!"

ชายชรารีบหยุดเขาและพูดด้วยรอยยิ้มเขินอาย "น้องชาย คราวนี้เจ้าไม่ต้องซื้อหนังสือห้าเล่มนี้หรอก หนังสือห้าเล่มนี้..."

เขาสะดุดและพูดติดขัด

หากเขารู้อย่างนี้ เขาควรจะทำของจริงไว้สักเล่มสองเล่มก็ยังดี

“เกิดอะไรขึ้นกับหนังสือห้าเล่มนี้งั้นหรือ?”

เฉินฟานหยุดกลางอากาศและสงสัยว่า "หรือว่าหนังสือทั้งห้าเล่มนี้มีอะไรผิดปกติงั้นเหรอ?"

“อา ใช่ มีบางส่วนที่ผิดปกติเล็กน้อย!”

ชายชรารู้สึกตื่นเต้นและสมทบว่า "ตอนที่เขียนนั้นข้ายังอยู่ในสภาพไม่ดี และมีบางส่วนที่ต้องปรับปรุง น้องชาย ทำไมไม่รออีกสองวันค่อยกลับมาล่ะ? ข้าจะทำให้เจ้าพอใจอย่างแน่นอน”

‘ใช่ ก็แค่นี้แหล่ะ’

เฉินฟานหัวเราะออกมาดังๆ ในใจ แต่ภายนอกเขายังคงมั่นคงราวกับสุนัขแก่ ดวงตาของเขาแสดงความไม่เต็มใจอย่างยิ่ง และเขาพูดด้วยน้ำเสียงผิดหวัง "น่าเสียดายจริงๆ การมาที่นี่ใช้เวลานานมาก แต่ข้าต้องกลับไปมือเปล่าแบบนี้"

“เป็นความผิดของข้า เป็นความผิดของข้าเอง”

ชายชราขอโทษซ้ำแล้วซ้ำอีก "น้องชาย ไม่ต้องกังวลข้าจะทำให้เจ้าพอใจอย่างแน่นอนในครั้งต่อไปที่เจ้ามาที่นี่"

"อืม"

เฉินฟานถอนหายใจแล้วพูดในเวลาที่เหมาะสมและพูดว่า "ปรมาจารย์ ท่านมีเทคนิคลับที่ใช้สำหรับการฝึกฝนร่างกายบ้างไหม อย่างเช่นไท่เปาเหิงเหลียนสิบสามกระบวนท่านหรือเทคนิคกายาระฆังทองคำ อะไรอย่างนี้?

ข้าคิดว่า หากข้าสามารถเรียนรู้เทคนิคการฝึกฝนร่างกายหนึ่งหรือสองอย่างนี้ และเมื่อต่อสู้กับสัตว์อสูรเหล่านั้น ข้าก็ไม่ต้องกังวลว่าจะได้รับบาดเจ็บใช่ไหม "

เขารู้สึกว่าแผนการของเขาที่นำจางเหรินออกมาข่มขู่นั้นไม่เลวเลย และตัวตนเช่นเขาก็ทำให้ตาเฒ่าคนนี้เกรงกลัวเล็กน้อย

ถึงเวลาที่จะเริ่มขอเทคนิคการฝึกฝนร่างกายแล้ว แม้ว่าเขาจะเขียนความจริงใส่แค่ส่วนเดียวก็ตาม แต่เขาก็สามารถทำมันให้มันสมบูรณ์แบบได้

และแม้ราคาจะสูงหน่อย แต่เขาก็รับได้

“เทคนิคการฝึกฝนร่างกายงั้นเหรอ?”

ชายชราคิดอยู่พักหนึ่งแล้วพยักหน้า "ได้น้องชาย แต่ข้าเกรงว่าเจ้าจะทนความยากลำบากแบบนั้นไม่ได้นี้สิ"

“ทนความยากลำบากไม่ได้เหรอ?”

"ใช่"

ชายชราไม่ค่อยแสดงสีหน้าจริงจังก็แสดงออกมาและพูดว่า "เทคนิคการฝึกฝนร่างกายนี้ได้ผลและรวดเร็วจริง ๆ แต่มันก็ยากลำบากมากกว่าอย่างอื่น และมันอาจจะสามารถสร้างความเสียหายต่อร่างกายอย่างถาวรก็เป็นได้

เว้นแต่เจ้าจะประสบความสำเร็จในการฝึกร่างกาย ไม่เช่นนั้นเมื่อเจ้าอายุมากขึ้น ก็จะสูญเสียพลังงานและเลือด มันจะทำให้เจ้ารู้สึกเจ็บปวดอย่างมาก"

ถ้าไม่ใช่เพราะผู้ชายที่อยู่ข้างหน้าเขาเป็นบ่อเงินของเขาและผู้เชี่ยวชาญพลังที่อยู่ข้างหลังเขา เขาก็คงไม่ต้องการที่จะพูดเรื่องไร้สาระกับเขามากมายขนาดนี้

"เป็นอย่างนั้นนั่นเอง"

เฉินฟานพยักหน้า "ขอบคุณที่เตือนข้า แต่ข้าก็ยังอยากฝึกมันอยู่ดี"

ชายชรามองไปที่เฉินฟาน และหลังจากนั้นไม่นานเขาก็ถอนหายใจและพูดว่า "เอาล่ะ ในเมื่อเจ้าต้องการมัน แล้วข้าก็จะเขียนให้เจ้าเมื่อถึงเวลา ตกลงไหม?"

เฉินฟานรู้สึกยินดีเป็นอย่างยิ่ง

ตามคำบอกเล่าของชายชรา หมายความว่าเขามีเทคนิคทั้งสองอย่างนี้งั้นเหรอ?

ตัวตนของตาเฒ่าคนนี้คืออะไร? เป็นไปได้ไหมว่าสิ่งที่เขาพูดนั้นเป็นความจริง เขาเป็นผู้อาวุโสของนิกายห้าดาบศักดิ์สิทธิ์จริงๆงั้นหรือ?

"แอ้กๆ"

เฉินฟานไอเบา ๆ “ปรมาจารย์ ข้าอยากจะถามว่าท่านมีเทคนิคลับสำหรับการฝึกฝนทางจิตวิญญาณหรือไม่?”

“ฝึกฝึนจิตวิญญาณงั้นหรือ?”

ชายชราเปิดปากเล็กน้อย ราวกับว่าเขาไม่คาดคิดว่าเฉินฟานจะพูดประโยคนี้ออกมา

"ใช่"

เฉินฟานพยักหน้า “ข้าคิดว่านักรบไม่ควรฝึกเพียงฝึกกล้ามเนื้อและกระดูกเท่านั้น แต่ยังต้องฝึกจิตวิญญาณของพวกเขาด้วย ท่านคิดว่าสิ่งที่ข้าพูดนั้นสมเหตุสมผลหรือไม่?”

"มันสมเหตุสมผล มันสมเหตุสมผลอย่างมาก"

ชายชราพึมพำ "แต่การฝึกฝนจิตวิญญาณนั้นมันยากมาก และต้องใช้ความเข้าใจอย่างมาก"

ขณะที่เขาพูด เขาก็มองไปที่เฉินฟาน

"..?"

เฉินฟานขมวดคิ้วเล็กน้อย เขาหมายถึงอะไร?

เป็นไปได้ไหมว่าตาเฒ่าคนนี้คิดว่าความเข้าใจของเขานั้นต่ำเกินไป?

ชายชราคิดเช่นนั้นจริงๆ

ในความเป็นจริง ไม่เพียงแต่เขารู้สึกว่าเฉินฟานทำไม่ได้เท่านั้น แต่เขายังรู้สึกว่าแม้แต่ผู้เชี่ยวชาญพลังที่เฉินฟานพูดถึงก็ไม่สามารถเรียนรู้มันได้เช่นกัน แม้ว่าจะได้รับเทคนคิลับแห่งการฝึกฝนจิตวิญญาณของเขาไปก็ตาม

นี่ไม่ใช่การเยาะเย้ยหรือดูถูกอะไร แต่มันเป็นความจริง

เฉพาะผู้อเวคซึ่งมีพลังทางจิตวิญญาณสูงกว่าคนธรรมดามากเท่านั้นที่สามารถเปิดประตูบานนี้ได้

อย่างไรก็ตาม เขาจะไม่อยากได้เงินส่งถึงหน้าบ้านของเขาได้อย่างไร?

“น้องชาย นอกจากเทคนิคลับฝึกร่างกายแล้ว เจ้ายังต้องการพัฒนาพลังทางจิตวิญญาณของเจ้าด้วยใช่ไหม?”

มีรอยยิ้มที่มีความหมายบนใบหน้าของชายชรา

“ใช่ครับ ถ้าท่านมีมันเราสามารถพูดคุยเรื่องราคากันได้”

เฉินฟานกัดฟันแล้วแสดงสีหน้าเจ็บปวดออกมา

“เอาล่ะ ในเมื่อน้องชายอยากได้ข้าก็จะไม่ขัดขวางอีกต่อไป หนังสือเทคนิคทั้งสามนี้มีราคาเล่มละ 100 หยวน เป็นอย่างไรบ้าง?”

"อะไรนะ..?"

เฉินฟานผงะไปครู่หนึ่ง จากนั้นถามว่า "มันเป็นสำเนาที่สมบูรณ์แบบหรือไม่?"

ถ้ามันสมบูรณ์เขาก็คิดว่าราคานี้สมเหตุสมผลอยู่

"แอ้กๆๆ"

ชายชราไอออกมาหลายครั้ง จากนั้นเขามองไปรอบๆ และพูดด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา "น้องชาย ในเมื่อเจ้ารู้ทุกอย่างแล้วข้าก็จะอธิบายให้เจ้าฟัง ข้าจะจำเทคนิคลับทั้งหมดได้อย่างไร แน่นอนว่าข้าจำมันได้แค่บางส่วนเท่านั้น

..แต่ถ้าคิดว่าราคาสูงเกินไปเราก็สามารถคุยกันใหม่ได้ใช่ไหม?"

เขามองไปที่เฉินฟานอย่างกระตือรือร้น

เฉินฟานแสดงท่าทีต่อสู้ดิ้นรนและถามอย่างสงสัยว่า "ปรมาจารย์ ท่านขายหนังสือที่ไม่สมบูรณ์ให้ข้า นี่ก็ทำให้ข้าฝึกมันอย่างยากลำบากมากขึ้นไม่ใช่หรือ?"

“80 หยวน” ชายชรากัดฟัน “อย่างน้อยเล่มละ 80 หยวน หากเจ้าต้องการ เจ้าสามารถนำเงินมาในครั้งต่อไปได้”

เมื่อเห็นเช่นนี้ เฉินฟานก็ไม่สนใจที่จะเสแสร้งอีกต่อไป

เพราะท้ายที่สุดแล้ว หนังสือทั้งสามเล่มรวมกันได้เพียงสองถึงสามร้อยหยวนเท่านั้น ดังนั้นจึงเป็นราคาที่ดี

“เอาล่ะ หนังสือเล่มละ 80 หยวน” เขาพยักหน้า “หากคุณมีเทคนิคที่ทรงพลังอื่นๆ ในขณะนั้น ท่านสามารถเขียนและนำมันออกมาพร้อมกันได้ และข้าจะยืมเงินจากผู้อาวุโสคนนั้นแล้วพยายามซื้อพวกมันทั้งหมดกลับไป"

"ดีดี..ดี"

ชายชรารู้สึกสะเทือนใจมากเมื่อได้ยินเช่นนั้น

เจ้าเด็กนี้ช่างเป็นเด็กดีอะไรเช่นนี้? แม้จะยืมเงินมาแต่เขาก็ต้องการสนับสนุนธุรกิจแผงลอยของตาเฒ่าผู้นี้

มันไม่ใช่แค่เทคนิคที่ไม่สมบูรณ์แบบไม่ใช่หรือ เขามีมันมากมาย และราคาเพิ่มขึ้นเป็น 80 หยวนจากเดิมเล่มล่ะ 10 หยวน เขาทำเงินได้มากมายจริงๆ!

“เอาล่ะน้องชาย กลับมาอีกครั้งในสามหรือสี่วันข้างหน้า ข้าสัญญาว่าจะทำให้เจ้าพอใจอย่างแน่นอน อย่างไรก็ตามเจ้าต้องเตรียมเงินมาให้มากพอ เพราะมันจะไม่มีการค้างชำระ”

เขาเงยหน้าขึ้นเตือนเฉินฟานอย่างจริงจัง