สายตาของโจวโจวมองไปยังจำนวนสมาชิกเผ่าพันธุ์เจ้ามังกรที่อยู่ด้านบนสุด
อย่างน้อยก็มีสมาชิกเผ่าพันธุ์เจ้ามังกรอีกสามตัวเข้าร่วมกับกองทัพมังกรของเขา
ในตอนนี้กองทัพมังกรของเขาได้มีมังกรเลือดบริสุทธิ์ทั้งหมด 68 ตัวแล้ว!
ความแข็งแกร่งในการต่อสู้ของพวกมันเทียบได้กับทหารนับล้านคน!
เมื่อพวกมันเติบโตเต็มที่ มันคงเป็นเรื่องง่ายสำหรับมังกรเลือดบริสุทธิ์ที่จะสามารถทำลายอาณาจักรได้
หลังจากนั้นโจวโจวและฮาริสก็ไม่ได้คุยอะไรกันอีก ฮาริสกลับไปยังพื้นที่บริเวณหอคอยศักดิ์สิทธิ์สังเวยมังกรของมัน และโจวโจวก็กลับไปยังวังของลอร์ดของเขา
ในขณะที่เขามาถึงทางเข้าวัง โจวโจวก็เห็นใครบางคนกำลังรอเขาอยู่อย่างเงียบๆ
มันคือเหวินหยา
ในเวลานี้ หลี่ย่าก็กำลังสวมชุดเดรสสีชมพูอ่อน เธอแต่งหน้าบางๆ และภายใต้แสงจันทร์ เธอก็ดูงดงามมาก
โจวโจวอึ้ง
“โจวโจว”
เสียงของหลี่ย่าเรียกสติของเขากลับมา
“นี่เป็นครั้งแรกเลยที่ข้าเห็นเจ้าสวมชุดแบบนี้”
โจวโจวได้สติกลับมาและยิ้ม
“ข้าแต่งมาเพื่อเจ้าโดยเฉพาะ”
หลี่ย่ากล่าว
หลังจากพูดเช่นนั้นออกมา ใบหน้าของเธอก็แดงขึ้นเล็กน้อย
“ข้างนอกมันหนาว เข้าไปข้างในกันก่อนเถอะ”
โจวโจวเชิญหลี่ย่า
หลี่ย่าฮัมเพลงเบาๆ และทั้งสองก็เดินเข้าไปข้างในด้วยกัน
…
วันต่อมา โจวโจวก็ลืมตาขึ้นด้วยความงุนงงและเห็นหลี่ย่านอนหลับสนิทอยู่ข้างๆ เขา
เขาขยับตัวเล็กน้อยและกำลังจะลุกขึ้น แต่เขาก็ไปปลุกอีกฝ่ายเข้า
จากนั้นใบหน้าของเธอก็กลายเป็นสีแดงด้วยความเร็วที่มองเห็นได้ด้วยตาเปล่า
“ขอโทษทีนะ” โจวโจวพูดอย่างกระอักกระอ่วน
หลี่ย่าดูจะขดตัวมากยิ่งขึ้นไปอีก
“เจ้ายังเจ็บอยู่ไหม? ให้ข้าช่วยรักษาให้ไหม”
หลังจากโจวโจวลุกขึ้น เขาก็ถามออกมาด้วยความเป็นกังวล
เขามีทักษะอยู่มากมาย รวมถึงทักษะอย่างการรักษาด้วย ดังนั้นการรักษาอาการบาดเจ็บเล็กๆ น้อยๆ นี้จึงไม่ใช่ปัญหาเลย
หลี่ย่าไม่พูดอะไรออกมาและพยักหน้าเบาๆ เท่านั้น
โจวโจวกำลังจะรักษาเธอ แต่เมื่อเขาเห็นร่างกายอันละเอียดอ่อนของเธอ หัวใจของเขาก็ร้อนรุ่มขึ้นมา
“มาทำกันอีกครั้งเถอะ” เขาพูดออกมาในทันใด
หลี่ย่า “...เบาๆ นะ”
โจวโจวไม่พูดอะไรอีกและเริ่ม ‘โถม’ ด้วยพลังทั้งหมดของเขา
…
ในช่วงสาย โจวโจวที่ใช้เวลาไปทั้งเช้าก็ได้เดินออกมาจากห้องนอนด้วยความพึงพอใจ
มันไม่มีใครจะมาตำหนิเขาที่ใช้เวลานานขนาดนี้ เพราะเขาก็มีอายุเกือบ 40 ปีแล้วถ้ารวมทั้งชีวิตก่อนหน้านี้และปัจจุบัน แต่เขาก็ไม่เคยมีประสบการณ์เช่นนี้มาก่อนเลย มันจึงเป็นธรรมดาที่เขาจะไม่สามารถต้านทานการทำแบบนั้นได้อีกต่อไป
“คาราวะท่านลอร์ด”
อาลีย่าและแอทลีย์กำลังเฝ้าอยู่ที่ประตู เมื่อพวกเธอเห็นโจวโจวเดินออกมา พวกเธอก็กล่าวแสดงความเคารพเขาทันที
“ไปเตรียมอาหารอร่อยๆ แล้วเอาเข้าไปให้หลี่ย่าด้วย”
โจวโจวสั่ง
“เจ้าค่ะท่านลอร์ด!”
สองสาวกล่าวออกมาด้วยความเคารพ
โจวโจวพยักหน้าและเดินออกไปจากประตู
“องค์หญิงหลี่ย่าต้องการอะไรบำรุงเป็นพิเศษไหม? นี่เป็นครั้งแรกเลยที่ข้าได้ยินท่านลอร์ดสั่งเช่นกัน ว่าแต่เมื่อคืนนี้มันเสียงอะไรกัน? มันฟังดูแปลกๆ นะว่าไหม?”
แอทลีย์ถามด้วยความสงสัย
“เด็กๆ ไม่ควรไปยุ่งเรื่องของผู้ใหญ่”
อาลีย่าหน้าแดงขึ้นมาและถลึงตามองแอทลีย์
เธอแก่กว่าแอทลีย์หลายปี ดังนั้นเธอย่อมรู้อะไรมากกว่า
เสียงจากเมื่อคืนเกือบทำให้ขาของเธออ่อนแรงและยืนไม่อยู่
แอทลีย์เบ้ปากและรู้สึกแปลกๆ
ใครเป็นเด็กกัน? ข้าเองก็โตแล้วนะ?
…
โจวโจวมองไปยังแสงแดดด้านนอกและถอนหายใจออกมา
ดินแดนที่อ่อนโยน สุสานของวีรบุรุษ
นี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้เดินออกมาจากที่พักสายแบบนี้นับตั้งแต่ที่เขามายังทวีปจื้อเกา
มันเป็นเวลานานมากจริงๆ
เขายังคิดที่จะสะสางเรื่องกับอาณาจักรทาฮันในวันนี้อยู่เลย
“จากพรุ่งนี้เป็นต้นไป ฉันต้องตื่นเช้าในทุกๆ วัน!”
โจวโจวตัดสินใจ
สำหรับสิ่งที่เกิดขึ้นในอาณาจักรทาฮันนั้นขึ้นอยู่กับว่าเขาจะทำสำเร็จในเวลาที่เหลือหรือไม่
แม้ว่าเวลาสามวันจะเป็นเวลาพัก แต่มันก็คงจะดีกว่าที่จะจัดการกับเรื่องนี้ให้ได้เร็วที่สุด
“ท่านลอร์ด”
ในเวลานั้นเอง ไป่อี้ก็เดินเข้ามาจากระยะไกล
“โปรดยกโทษให้ข้าด้วย ข้าเห็นว่าท่านลอร์ดยุ่งอยู่ ดังนั้นข้าจึงนำกองทัพไปกวาดล้างโบราณสถานกาลเวลาและฟาร์มมอนสเตอร์ก่อน รวมถึงข้ายังได้อัญเชิญโกเล็มออกมาจากรังโกเล็มแล้วด้วย”
ไป่อี้ยื่นรายงานไอเท็มดรอปให้เขาและกล่าวด้วยความเคารพออกมา
อย่างไรก็ตาม เขาก็ไม่รู้ว่าเขามองผิดไปรึเปล่า โจวโจวรู้สึกว่าสายตาของไป่อี้ดูเหมือนจะเต็มไปด้วยความน้อยใจ…
เธอรู้เหรอว่าเมื่อคืนฉันทำอะไรลงไป?
เธอคงต้องรู้แน่ๆ เพราะปกติแล้วเขาจะเป็นคนนำกองทัพไปกวาดล้างฟาร์มมอนสเตอร์ทุกวัน แต่วันนี้เขาก็ไม่อยู่
เมื่อไป่อี้เห็นสถานการณ์นี้ เธอก็ย่อมต้องมาสอบถามทันที และบางทีเธอก็คงจะได้ยินเสียงของเขาในตอนนั้น
เมื่อโจวโจวคิดได้เช่นนี้ เขาก็อดรู้สึกทำอะไรไม่ถูก
ช่างเถอะ!
“อะแฮ่ม ไม่เป็นไร เมื่อข้าไม่มีเวลา ในฐานะผู้บัญชาการกองทัพคนแรกของดินแดนตะวันสาดแสง เจ้าก็สามารถรับผิดชอบกับเรื่องนี้ได้เลย”
โจวโจวกล่าว
“มันเป็นหน้าที่ของข้าอยู่แล้ว!”
ไป่อี้พยักหน้า
เมื่อโจวโจวได้ยินเช่นนี้ สายตาของเขาก็มองไปยังรายงานไอเท็มดรอป
เธอได้รับแกนหมอกระดับบรอนซ์เขียวมาทั้งหมด 40,123,960 ชิ้น ระดับเงินขาว 12,000,3950 ชิ้น ระดับทองคำเหลือง 6,219,875 ชิ้น ระดับแพลตตินั่มขาว 3,507,875 ชิ้น และระดับเพชร 113,600 ชิ้น!
ใบเปลี่ยนอาชีพทหารประเภทต่างๆ 1,217,780 อัน!
หนังสือรับสมัครราชาทองคำเหลือง 95,000 เล่ม!
ใบเปลี่ยนอาชีพราชาทองคำเหลือง 95,000 อัน!
หนังสือรับสมัครทหารหน้าไม้พิษ 40,035 เล่ม!
หนังสือรับสมัครนักธนูพลังธาตุ 384 เล่ม!
หนังสือรับสมัครทหารม้าออโรร่า 132,200 เล่ม!
หนังสือรับสมัครวิญญาณวายุคลั่ง 180,000 เล่ม!
ใบเปลี่ยนอาชีพวิญญาณวายุคลั่ง 180,000 อัน!
ชิ้นส่วนหลักฐานกองทัพ 132 อัน!
คริสตัลสีชาดระดับศรัทธาแท้จริง 243,984 อัน ระดับจิตตั้งมั่น 161,105 อัน และระดับจิตศรัทธา 129,960 อัน!
สัญญาสัตว์พาหนะระดับแพลตตินั่มขาวและระดับทองคำเหลือง 201 อัน!
ไข่หมีกินเหล็ก 60,000 อัน!
ปีกเหยี่ยวเวหา 60,000 อัน เรดาห์เหยี่ยวเวหารุ่นสาม 60,000 อัน และทองคำดิบ 9.5 ล้านหน่วย!
สำหรับไอเท็มดรอปอื่นๆ มันก็ไม่จำเป็นต้องพูดถึง
โจวโจวพึงพอใจมากกับไอเท็มดรอปพวกนี้
โดยเฉพาะอย่างยิ่งไอเท็มดรอปที่ได้จากราชาทองคำเหลือง
“ราชาทองคำเหลืองครอบครองพื้นที่ของฟาร์มมอนสเตอร์กี่แห่ง?”
โจวโจวถามออกมาทันที
“รายงานท่านลอร์ด มู่กู่ตอนนี้สามารถควบคุมฟาร์มมอนสเตอร์ได้ทั้งหมด 34 แห่งแล้ว ในจำนวนนี้กิ้งก่าหมอกทะเลทรายครอบครอง 2 แห่ง สาวกทรายคลั่งครอบครอง 2 แห่ง และมนุษย์ทรายครอบครอง 3 แห่ง ซึ่งทั้งหมดนี้ได้ถูกแทนที่ด้วยราชาทองคำเหลืองแล้ว”
โจวโจวพยักหน้าด้วยความพึงพอใจ
มู่กู่นั้นคู่ควรกับพรสวรรค์แห่งลอร์ดของเขาจริงๆ
ความคิดของอีกฝ่ายตรงกับที่เขาคิดไว้เลย
สำหรับทหารดาบโล่ชั้นสูงระดับพิเศษ ความสามารถของราชาทองคำเหลืองย่อมเหมาะสมเป็นอย่างยิ่งที่จะเข้ามาแทนที่ทหารดาบโล่และทหารราบ!
สำหรับมนุษย์ทรายที่สามารถผลิตคริสตัลวาดแสงได้ ด้วยการมีอยู่ของมหากำแพงสูงสุด คริสตัลวาดแสงจึงยังไม่จำเป็นในตอนนี้
“เจ้าใช้ใบเปลี่ยนอาชีพและหนังสือรับสมัครทหารทั้งหมดแล้วใช่ไหม?”
โจวโจวถาม
“เรียบร้อยแล้วเจ้าค่ะ พวกเราได้อัญเชิญทหารออกมาทั้งหมด 447,619 คน และอัพเกรดทหารดาบโล่ทั้งหมด 95,000 คนในกองทัพตะวันสาดแสงให้กลายเป็นทหารประเภทพิเศษอย่างราชาทองคำเหลืองแล้วเจ้าค่ะ! ตอนนี้จำนวนทหารในกองทัพของดินแดนตะวันสาดแสงก็มีถึง 2,457,903 คนแล้วเจ้าค่ะ!”
เสียงของไป่อี้ฟังดูตื่นเต้นเมื่อเธอรายงาน
เมื่อโจวโจวได้ยินเช่นนี้ เขาก็อดยิ้มออกมาไม่ได้