ในเวลานั้นเอง โรจิก็เดินเข้ามา

“ท่านลอร์ด ข้ามีเรื่องมารายงานขอรับ!”

เขากล่าวด้วยความเคารพ

“มีอะไร?”

โจวโจวถาม

“เมื่อท่านโจมตีเมืองรัตติกาลทมิฬ ซาฮาได้ส่งลูกน้องของมันไปแจ้งกับเมืองปีศาจตะวันตกและเมืองตัวต่อแดงให้ส่งกำลังเสริมมาช่วย อย่างไรก็ตาม ในเวลานั้นข้าก็ได้จงรักภักดีต่อท่านแล้ว ดังนั้นปีศาจหมอกหัวเขียวที่ถูกส่งออกไปจึงถูกจับกุมและสังหารโดยข้าแล้วระหว่างทาง ส่วนจดหมายขอความช่วยเหลือก็อยู่ในมือของข้าแล้ว”

“อย่างไรก็ตาม การบุกเมืองรัตติกาลทมิฬของท่านก็คงจะเป็นที่รู้กันในไม่ช้า เพื่อป้องกันการโจมตีจากพวกมัน ท่านควรจะเตรียมตัวไว้แต่เนิ่นๆ”

โรจิกล่าว

โจวโจวมองไปที่มันด้วยความประหลาดใจ

หมอนี่ฉลาดมาก มันไปหยุดการขอความช่วยเหลือได้จริงๆ

เขาต้องการใช้โอกาสนี้เพื่อดูว่าเขาสามารถต่อสู้กับกำลังเสริมของอีกฝ่ายได้หรือไม่

“ระดับดินแดนของลอร์ดสีชาดในเมืองปีศาจตะวันตกและเมืองตัวต่อแดงคือระดับอะไร? แล้วคนที่แข็งแกร่งที่สุดในดินแดนของพวกมันอยู่ในระดับไหน?”

โจวโจวคิดอยู่ชั่วขณะและถามออกมา

“เมืองปีศาจตะวันตกคือดินแดนระดับแพลตตินั่มขาวขั้นต้น ส่วนเมืองตัวต่อแดงคือดินแดนระดับทองคำเหลืองขั้นกลาง”

“เพราะทั้งสองเมืองนี้อยู่ใกล้กับเมืองรัตติกาลทมิฬที่สุด ซาฮาเลยต้องการจะขอความช่วยเหลือจากพวกมัน”

“ส่วนคนที่แข็งแกร่งที่สุดในเมืองปีศาจตะวันตกนั้นคือเจ้าตั๊กแตนตำข้าวหมอกระดับเพชรขั้นต้น ส่วนคนที่แข็งแกร่งที่สุดในเมืองตัวต่อแดงคือเจ้าต่อโลหิตเนตรสีแดงระดับแพลตตินั่มขาวขั้นกลาง”

โรจิกล่าว

โจวโจวถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอก

ถ้าคนที่แข็งแกร่งที่สุดอยู่ในระดับเพชรขั้นต้น เนซาโอ้ก็จะยังพอรับมือกับมันได้

เนซาริโอ้ที่ตอนนี้อยู่ในระดับทองคำเหลืองขั้นสูงนั้นสามารถรับมือกับลอร์ดสีชาดระดับเพชรขั้นสูงได้อย่างไม่มีปัญหาเลย และด้วยโชคชะตาผู้กล้าของมัน มันยังสามารถต่อสู้กับลอร์ดสีชาดระดับเหนือสามัญได้เลย

นี่เป็นที่มาของความมั่นใจของเขา

แต่ในเวลานั้นเอง โรจิก็กล่าวว่า “นอกเหนือจากยอดฝีมือที่แข็งแกร่งที่สุดทั้งสองคนนั้น เมืองปีศาจตะวันตกยังมีกองทัพมอนสเตอร์แห่งหมอก 150,000 ตัว และเมืองตัวต่อแดงก็ยังมีกองทัพผึ้งจักรพรรดินี 50,000 ตัวอยู่อีกด้วย”

โจวโจวขมวดคิ้วเล็กน้อย

ถ้าอย่างนั้นมันคงมีมอนสเตอร์แห่งหมอกรวมกัน 200,000 ตัวใช่ไหม?

เนซาริโอ้คงไม่กลัว แต่ถ้าพวกเขาต้องสู้กันจริงๆ กองทัพตะวันสาดแสงของเขาก็อาจจะเสียหายหนักได้

เมื่อคิดได้เช่นนี้ ความคิดเรื่องการเผชิญหน้าในใจของเขาก็จางหายไปทันที

ถ้าเขามีทหาร 200,000 คน การต่อสู้กับกำลังเสริมจากทั้งสองเมืองนี้ก็คงจะไม่มีปัญหาอะไร

อย่างไรก็ตาม ถ้าพวกเขาเป็นฝ่ายเสียเปรียบแบบนี้ มันคงดีกว่าที่จะถอยออกมาก่อนแทนที่จะเลือกสู้กันแบบซึ่งๆ หน้า

ด้วยการเติบโตของกองทัพในปัจจุบัน เขาคงมีทหารแตะ 200,000 คนในเวลาอีกไม่กี่วันเท่านั้น

การต่อสู้กับพวกมันในตอนนั้นจะไม่ดีกว่าเหรอ?

ในเวลานั้นเอง ไป่อี้ก็เดินเข้ามารายงาน

“ข้ามีเรื่องมารายงานท่านลอร์ด ข้าพบแผ่นหินดินแดนของเมืองรัตติกาลทมิฬแล้ว”

เธอกล่าวด้วยความเคารพ

“พาข้าไปดูหน่อย”

โจวโจวได้สติกลับมาและพูดขึ้น

“เจ้าค่ะ! ตามข้ามาได้เลย”

ไป่อี้กล่าว

จากนั้นทั้งสองคนก็เดินไปยังปราสาทของลอร์ดในเมืองรัตติกาลทมิฬ ในห้องนิรภัยในปราสาท โจวโจวก็เห็นแผ่นหินดินแดน

โจวโจวอดเดาะลิ้นด้วยความประหลาดใจไม่ได้เมื่อเขาเห็นความทนทานของแผ่นหินที่มากกว่า 3,000,000

โชคดีที่ไป่อี้นั้นไม่เหมือนเดิมแล้ว เธอโจมตีมันแค่ 20 ครั้งและสามารถทำลายแผ่นหินดินแดนนี้ได้

ตราภูมิภาคและตราดินแดนปรากฏขึ้นจากแผ่นหินดินแดน

โจวโจวเดินเข้าไปและหยิบตราดินแดนขึ้นมา

เขาพบว่ามันคือตราดินแดนระดับทองคำเหลืองขั้นสูง

“ด้วยตราดินแดนระดับทองคำเหลืองอันนี้ ฉันก็จะสามารถอัพเกรดดินแดนของฉันได้เมื่อกลับไป”

โจวโจวยิ้มออกมา

เป้าหมายหลักของเขาในการโจมตีเมืองรัตติกาลทมิฬก็คือตราดินแดนระดับทองคำเหลือง

ในตอนนี้เขาก็บรรลุเป้าหมายของเขาแล้ว

จากนั้นเขาก็หยิบตราภูมิภาคขึ้นมา

โจวโจวมองดูมัน และข้อมูลของมันก็ปรากฏขึ้นมา

[ชื่อไอเท็ม: ตราภูมิภาค]

[ชื่อภูมิภาค: เมืองรัตติกาลทมิฬ (สามารถเปลี่ยนแปลงได้)]

[ระดับภูมิภาค: ระดับทองคำเหลือง]

[พื้นที่: ประมาณ 10,212 ตารางกิโลเมตร]

[รายละเอียดไอเท็ม: ตราภูมิภาคของเมืองรัตติกาลทมิฬ ลอร์ดที่ครอบครองตราภูมิภาคนี้และผสานมันเข้ากับแผ่นหินดินแดนของตนจะกลายเป็นลอร์ดประจำภูมิภาคของเมืองรัตติกาลทมิฬและได้รับกล่องสมบัติประจำภูมิภาค!]

“พื้นที่มากกว่าหนึ่งหมื่นตารางกิโลเมตร นี่มันเทียบได้กับภูมิภาคระดับเงินขาว 3-4 แห่งเลย”

โจวโจวคิด

จากนั้นเขาก็เก็บมันไป

หลังจากนั้นเขาก็เดินออกมาจากห้องและบินขึ้นไปเหนือเมืองรัตติกาลทมิฬเพื่อมองลงมาที่เมืองข้างล่างอยู่เงียบๆ

มันแตกต่างจากเมืองตะวันสาดแสงของเขา

เนื่องจากเมืองรัตติกาลทมิฬถูกก่อตั้งมาหลายร้อยปีแล้ว เมืองจึงมีขนาดใหญ่กว่าเมืองตะวันสาดแสงหลายสิบเท่า

สิ่งปลูกสร้างทั้งหมดล้วนมีครบถ้วนสมบูรณ์ และมันก็มีสิ่งปลูกสร้างระดับทองคำเหลืองอยู่หลายอันด้วย

อย่างไรก็ตาม เนื่องจากโจวโจวหยิบเอาตราดินแดนออกมาแล้ว สิ่งปลูกสร้างทั้งหมดจึงสูญเสียคุณสมบัติของพวกมันไปและกลายเป็นสิ่งปลูกสร้างธรรมดาๆ เท่านั้น

“เป็นสถานที่ที่ดีจริงๆ ช่างน่าเสียดาย ถ้าฉันสามารถยึดครองสถานที่แห่งนี้ได้ล่ะก็ฉันก็คงจะไม่เอาตราภูมิภาคออกมา”

โจวโจวพูดด้วยความเจ็บใจ อย่างไรก็ตาม เขาก็ไม่เสียใจกับมัน

โจวโจวคิดไว้แล้ว

แม้ว่าตอนนี้เขาจะสามารถต่อสู้กับฝ่ายระดับอาณาจักรได้แล้ว แต่การต่อสู้แบบนี้ก็ไม่เหมือนกับการเข้ายึดเมืองของศัตรูและการต่อสู้ที่ยาวนานกับกองกำลังเสริมต่างๆ หรือแม้กระทั่งกองกำลังหลักของอาณาจักร

กลับกัน เขาควรจะร่วมมือกับอาณาจักรออโรร่า อาณาจักรออโรร่าจะยับยั้งกองกำลังหลักของอาณาจักรทาฮันไว้ที่สนามรบส่วนหน้า ในขณะที่เขาต่อสู้กับศัตรูจากด้านหลังและล่าถอย และศัตรูก็จะล่าถอยไปเรื่อยๆ ในขณะที่เขาต่อสู้ในสงครามกองโจรและปล้นสะดม!

สิ่งนี้จะทำให้อาณาจักรทาฮันไม่สามารถช่วยเหลือกันได้ ในท้ายที่สุด พวกเขาก็จะค่อยๆ กลืนกินอีกฝ่ายไปได้

ดังนั้นเขาจึงตัดสินใจแล้วว่าจะไม่รั้งอยู่ที่นี่นาน นับประสาอะไรกับการทิ้งลูกน้องไว้ข้างหลัง

เมื่อเป็นเช่นนั้น เขาก็จะเอาตราดินแดนของมันมาและทำลายที่นี่ซะ

เขาจะไม่ให้โอกาสกำลังเสริมจากอาณาจักรทาฮันใช้ประโยชน์จากเมืองนี้อีกอย่างแน่นอน

มันจะง่ายกว่าสำหรับเขาที่จะกลับมาในอนาคต

กว่าหนึ่งชั่วโมงต่อมา ศพของปีศาจหมอกหัวเขียวทั้งหมดก็ถูกเก็บไอเท็มดรอปจนเสร็จ

ในเวลาเดียวกัน ทหารที่ได้รับบาดเจ็บและตายก็ถูกรักษาและคืนชีพด้วยความร่วมมือกันของเหล่าหมอและนักบวช

เมื่อรวมกับปีศาจหมอกหัวเขียวกว่า 4,500 ตัวที่รอดชีวิตอยู่ ไม่เพียงแต่จำนวนลูกน้องของเขาจะไม่ลดลงแต่มันยังเพิ่มขึ้นด้วย

หลังจากนั้นโจวโจวก็ไม่รั้งอยู่อีก หลังจากให้ทหารเก็บไอเท็มดรอปแล้ว เขาก็พากันขึ้นไปบนภูติทมิฬและเตรียมกลับเมืองตะวันสาดแสง

ในคราวนี้โจวโจวไม่ได้บินไปมั่วๆ เขาให้ภูติทมิฬผ่านเข้าไปยังแดนต้องห้ามพายุทราย จากนั้นก็กลับเมืองตะวันสาดแสงทันที

…

ณ เมืองตะวันสาดแสง

โจวโจวที่เพิ่งกลับมาก็เห็นว่าเจิ้งหยวนฉีกำลังหาคนไปลงทะเบียนชาวเมืองใหม่ ซึ่งอยู่ตรงหน้าของเจิ้งหยวนฉี และมันก็มีจำนวนคนมากกว่า 200 คนเลยในแต่ละแถวจากแถว 4 แถว

“ทำไมถึงมีคนมากมายขนาดนี้?”

โจวโจวอึ้ง

จากนั้นเขาก็คิดถึงบางสิ่งขึ้นมาได้และเปิดหน้าต่างแจ้งเตือนของเขาขึ้นมาในทันที ตรงนั้นเขาก็พบว่ามีการแจ้งเตือนหลายอันก่อนหน้านี้ที่เขาไม่ได้สนใจ

[หมายเหตุพรสวรรค์แห่งลอร์ด: ท่านได้พิชิตดินแดนของลอร์ดสีชาดระดับเหล็กดำ ภายใต้อิทธิพลของพรสวรรค์แห่งลอร์ด—อ้อมกอดแห่งผู้พิชิต (ระดับเงินขาว) ผู้เชี่ยวชาญ 10 คนที่มีศักยภาพระดับเหล็กดำขั้นสูงได้เข้าร่วมกับดินแดนของท่าน!]

…

[หมายเหตุพรสวรรค์แห่งลอร์ด: ท่านได้พิชิตดินแดนของลอร์ดสีชาดระดับเงินขาว ภายใต้อิทธิพลของพรสวรรค์แห่งลอร์ด—อ้อมกอดแห่งผู้พิชิต (ระดับเงินขาว) ผู้เชี่ยวชาญ 10 คนที่มีศักยภาพระดับเงินขาวขั้นสูงได้เข้าร่วมกับดินแดนของท่าน!]

…

[หมายเหตุพรสวรรค์แห่งลอร์ด: ท่านได้พิชิตดินแดนของลอร์ดสีชาดระดับทองคำเหลือง ภายใต้อิทธิพลของพรสวรรค์แห่งลอร์ด—อ้อมกอดแห่งผู้พิชิต (ระดับเงินขาว) ผู้เชี่ยวชาญ 10 คนที่มีศักยภาพระดับทองคำเหลืองขั้นสูงได้เข้าร่วมกับดินแดนของท่าน!]

…

มันมีการแจ้งเตือนของพรสวรรค์แห่งลอร์ดเช่นนี้อยู่เป็นจำนวนมาก

โจวโจวนับดูคร่าวๆ และพบว่ามันมีจำนวนทั้งหมดถึง 76 อัน ซึ่งมันคือจำนวนดินแดนของลอร์ดสีชาดและดินแดนต่างเผ่าพันธุ์ทั้งหมดที่เขาได้พิชิตในวันนี้

ดังนั้นมันจึงกลายเป็นผู้เชี่ยวชาญทั้งหมด 760 คนที่มาเข้าร่วมกับดินแดนของเขา!

เมื่อรวมกับผู้ลี้ภัยที่ถูกดึงดูดมาโดยพรสวรรค์แห่งลอร์ดสุขสงบในวันนี้และลูกน้องที่ถูกอัญเชิญออกมาจากประตูอัญเชิญ ดินแดนของเขาจึงได้รับลูกน้องมากว่า 31,000 คนในวันนี้เพียงวันเดียว!

โจวโจวครุ่นคิด

ประชากรของเมืองตะวันสาดแสงกำลังเพิ่มขึ้น

เขาควรย้ายประชากรบางส่วนไปยังเมืองทรายทองคำดีไหม?