บทที่ 191 คะแนนการบริจาคสิบล้าน

ในถิ่นทุรกันดารที่มีสายลมพัด และปลายวัชพืชก็ปลิวไปตามลมเช่นเคย

ตั้งแต่วินาทีที่ทั้งสองรีบวิ่งหนีไปจนถึงจุดที่ลูกธนูพุ่งออกไปและทำให้พวกเขาทั้งสองลอยออกไป เวลาก็ผ่านไปเพียงพริบตาเดียวเท่านั้น

เฉินฟานเดินช้าๆ มองดูศพทั้งสองที่อยู่บนพื้นอย่างเงียบๆ และทันใดนั้นก็รู้สึกเหมือนเขาเป็นผู้ร้าย

จริงๆ แล้ว เขาค้นพบคนสองคนนี้ตั้งนานแล้ว เมื่อตอนที่พวกเขากำลังรวบรวมศพมา แต่เขาไม่แน่ใจว่าพวกเขามาจากหอการค้าหรือเปล่า? หรือเป็นแค่คนสัญจรไปมา? ดังนั้นเขาไม่ได้เคลื่อนไหวในทันที แต่เพียงเข้ามาใกล้อย่างเงียบ ๆ เท่านั้น

แต่เมื่อได้ยินคำพูดของพวกเขา เขาก็ตระหนักรู้ได้ทันที

ปรากฎว่าพวกเขามาจากหอการค้าจริงๆ

เช่นนั้นเขาจึงลงมือโดยไม่ต้องลังเลอะไร

“อย่างไรก็ตาม ตอนนี้ฝ่ายตรงข้ามน่าจะระวังมากขึ้นแล้ว”

เฉินฟานขมวดคิ้ว

คนของหอการค้าหงชางไม่ใช่คนโง่ พวกเขาส่งคนออกมาสองระลอกเพื่อมาฆ่าเขา แต่สุดท้ายเขาก็ไปปรากฏตัวต่อหน้าพวกเขาอย่างปลอดภัย ไม่ว่าพวกเขาจะโง่แค่ไหน แต่พวกเขาก็ตจ้องตระหนักได้ว่ามีบางอย่างผิดปกติ

เหมือนกับที่ทั้งสองคนคุยกันก่อนหน้านี้ หากถึงเวลานั้นหากอีกฝ่ายส่งผู้อเวคออกมาโดยตรง เขาก็อาจจะลำบากเล็กน้อย

แม้ว่าความเป็นไปได้นี้จะค่อนข้างน้อยก็ตาม

“ตอนนี้ก็ไปล่าสัตว์อสูรต่อก็แล้วกัน จากนั้นค่อยกลับไปหลังจากปรับปรุงความแข็งแกร่งก่อนก็แล้ว ตอนนี้ข้ามีเม็ดยาพลังงานเลือดมากมาย มันไม่มีความหมายถ้าข้าปล่อยมันไว้เฉยๆ”

เมื่อนึกถึงสิ่งนี้ เขามองไปที่ศพตรงหน้า และเมื่อเขาจ้องมองไปที่กระบี่ยาวที่ห้อยอยู่ที่เอวของอีกฝ่าย ดวงตาของเขาก็สว่างขึ้น

เขาเดินไปอย่างรวดเร็ว พร้อมยื่นมือออกไปเพื่อแก้เชือก และเมื่อชั่งน้ำหนักมันด้วยมือแล้ว มันมีน้ำหนักมันอย่างน้อยก็เจ็ดหรือแปดร้อยปอนด์

เมื่อดึงกระบี่ออกมา ตัวกระบี่มันส่องแสงประกายเย็นยะเยือกและดูคมกริบมาก

การสะบัดของเขาเบา ๆ ก็ทำให้เกิดเสียงที่คมชัดมากดังขึ้น มันเป็นดาบโลหะอัลลอยด์อันดับสอง

"เยี่ยม"

เฉินฟานพอใจอย่างมาก ราคาของดาบโลหะอัลลอยด์อันดับสองที่หนักเช่นนี้ในสาขานั้นก็ราคาเกือบหนึ่งล้าน

สำหรับดาบของเขา แม้ว่าจะเป็นดาบอัลลอยด์อันดับสองเหมือนกันก็ตาม แต่น้ำหนักมันก็เบาเมื่ออยู่ในมือ คาดว่าเมื่อจ้าวจ้าซื้อมันมาเพื่อใช้เป็นเครื่องประดับมากกว่า

ตอนนี้เขามีมีดเล่มนี้แล้ว เขาก็แข็งแกร่งขึ้นมากกว่าเดิม

เขาใส่มีดกระบี่เล่มเดิมลงในอุปกรณ์มิติ หลังจากรัดเข็มขัดกระบี่แล้ว เฉินฟานก็คลำหาของจากร่างคู่ต่อสู้อีกครั้ง และพบขวดเม็ดยาพลังงานเลือดสี่ขวด

อย่างไรก็ตาม สองขวดนั้นเป็นเม็ดยาพลังงานเลือดระดับสูง!

อีกสองขวดที่เหลือก็เป็นเม็ดยาพลังงานเลือดระดับสูงสุดเช่นกัน

เฉินฟานพอใจมาก และเดินไปที่ศพด้านหน้าอีกครั้ง

เขาปลดดาบยาวออกจากร่างของคู่ต่อสู้ มันมีน้ำหนักพอๆ กับกระบี่ยาวและดูมีคุณค่ามาก

เฉินฟานโยนมันเข้าไปในอุปกรณ์มิติและคลำต่อไป ครั้งนี้เขาพบเม็ดยาพลังงานเลือดเพียงสองขวดเท่านั้น ซึ่งทั้งสองขวดเป็นยาระดับสูง

นี่ทำให้เขาผิดหวังเล็กน้อย ดูเหมือนว่าแม้แต่เม็ดยาพลังงานเลือดระดับสูงก็เป็นของหายากสำหรับนักรบในหอการค้าแห่งนี้

นอกจากนี้ยังมีเทคนิคหมัดมวยอีกเทคนิคหนึ่งคือ 【ฟู่ฮูฉวน】

เทคนิคหมัดมวยนี้มีความพิเศษเล็กน้อย เขาต้องมีพลังปราณที่แท้จริงอยู่ในร่างกายจึงจะฝึกฝนได้

นอกจากเทคนิคหมัดมวยนี้ก็ไม่มีอะไรอีกเลย

"น่าเสียดายจริงๆ"

เฉินฟานถอนหายใจออกมาเบา ๆ

ไม่มีหนังสือเทคนิคลับสำหรับนักรบที่คนสองคนนี้ได้เรียนรู้เลย

และเทคนิคนี้ก็มีเพียงนักรบขอบเขตกลั่นชีพจรเท่านั้นที่สามารถฝึกฝนมันได้ และหนึ่งในนั้นที่พกติดตัวไปด้วยเพื่อมาอ่านทำความเข้าใจเท่านั้น

แต่การเก็บเกี่ยวแค่นี้ก็ถือว่าไม่เลว

เขาคำนวณโดยบวกกับกำไรครั้งก่อนด้วย ในขณะนี้เขามีเม็ดยาพลังงานเลือดระดับสูงสิบสี่ขวดแล้ว และเม็ดยาพลังงานเลือดระดับสูงสุดสี่ขวดแล้ว

เม็ดยาพลังงานเลือดระดับสูงจำนวนมากเหล่านี้สามารถให้คะแนนศักยภาพแก่เขาถึง 1.68 ล้านคะแนน และเม็ดยาพลังงานเลือดระดับสูงสุดเป็นห้าเท่าของเม็ดยาพลังงานเลือดระดับระดับสูง สี่ขวดนี้คิดเป็ฯคะแนนก็มากกว่า 2.4 ล้านคะแนน!

รวมคะแนนศักยภาพที่เขาจะได้รับคือ 4.08 ล้าน!

คะแนนศักยภาพจำนวนมหาศาลดังกล่าวนี้ ถ้าคำนวณตามราคาของเม็ดยาพลังงานเลือดระดับสูงนั้นเป็น 6.8 ล้านหยวน ซึ่งเทียบเท่ากับราคาของสัตว์อสูรระดับสูงสองตัว

“ดูเหมือนว่าการตกเป็นเป้าหมายของคนอื่น และนั่นก็ไม่ได้เลวร้ายไปซะหมด” เมื่อคิดถึงสิ่งนี้ เขายักไหล่และนี่ไม่รวมถึงทักษะและอาวุธที่เขายึดมาได้นะ

ทันใดนั้นเขารู้สึกถึงบางสิ่งบางอย่างในใจ เขาเงยหน้าขึ้นมองไปข้างหน้า และเห็นร่างสองร่างปรากฏขึ้นในระยะไกล ที่กำลังเข้าใกล้ที่นี่

“เป็นคนจากหอการค้าอีกแล้วเหรอ?”

เฉินฟานขมวดคิ้วเล็กน้อย แล้วคิดอย่างเยาะเย้ยในใจ

เอาล่ะ ในเมื่อพวกเจ้าทุกคนต้องการแสวงหาความตาย ดังนั้นข้าไม่รังเกียจที่จะเติมเต็มมันให้เจ้า

อย่างไรก็ตาม หลังจากที่เห็นว่าใครกำลังมา เขาก็ผ่อนคลายมือที่ถือคันธนูทันที

เพราะเขารู้จักสองคนนี้ คนหนึ่งคือประธานซุนเว่ย และอีกคนคือหลินฮุ่ย

“ประธานงั้นหรือ ทำไมพวกเขาถึงมาที่นี่? เป็นไปได้ไหมว่าพวกเขากังวลเกี่ยวกับตัวเขา?”

ในระยะไกลนั้น ซุนเว่ยและหลินฮุ่ยก็พากันเดินเข้ามาอย่างระมัดระวัง หลังจากที่เห็นว่าร่างนั้นคือเฉินฟาน ในที่สุดพวกเขาก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก

จากนั้นทั้งสองเร่งความเร็วแล้ววิ่งไปทางนี้

เมื่อพวกเขาเข้าไปใกล้ พวกเขาเห็นศพทั้งสองอยู่บนพื้น ดวงตาของพวกเขาแสดงความตกใจ

นี่ไม่ใช่เฟิงเหวินและกัวเหลียงงั้นเหรอ? หลายปีที่ผ่านมา พวกเขาเคยเป็นนักรบของสาขาเขา แต่ไม่นานหลังจากนั้น พวกเขาก็จากไปและเข้าร่วมกันหอการค้า

พวกเขาสองคนนี้แข็งแกร่งมาก แต่ตอนนี้พวกเขาตายอยู่ที่นี่จริงๆ เป็นไปได้ไหมที่เฉินฟานฆ่าพวกเขา?

ไม่นานทั้งสามก็รวมตัวกัน

ก่อนที่เฉินฟานจะพูดได้ หลินฮุ่ยก็เป็นผู้นำและถามว่า "น้องเฉิน สบายดีไหม?"

"ข้าไม่เป็นไร"

เฉินฟานยิ้มแล้วมองซุนเว่ยพร้อมพูดว่า "ท่านประธาน ท่านกับผู้อาวุโสหลินควรจะกังวลเกี่ยวกับตัวข้าใช่ไหม?"

"อืม"

ซุนเว่ยยิ้มอย่างเบี้ยวและพูดว่า: "ไม่นานหลังจากที่เจ้าจากไป ข้าก็ได้รับโทรศัพท์จากตาเฒ่าหลิน เมื่อรู้ว่าเจ้าตกเป็นเป้าหมายของคนของหอการค้า ข้าก็ไม่ค่อยสบายใจและอยากจะมาดูสถานการณ์ด้วยตัวเอง แต่สุดท้ายข้าก็สายเกินไป"

"ใช่" หลินฮุ่ยเหลือบมองไปข้างหลังเขาแล้วพูดว่า "น้องเฉิน ข้าเกรงว่าเจ้าจะไม่รู้ว่าสองคนนี้เป็นผู้เชี่ยวชาญในหอการค้า แม้ว่าประธานและข้าจะเป็นคนเผชิญหน้ากับพวกเขา เราก็ไม่สามารถทำอะไรได้นอกจากต้องหลบหนี”

ขณะที่เขาพูด เขาก็หันศีรษะและมองดูเฉินฟานด้วยความชื่นชมในดวงตาของเขา "แต่เจ้าแค่คนเดียวก็สามารถจัดการกับพวกเขาสองคนได้ มันน่าทึ่งมาก"

“ผู้อาวุโสหลินชื่นชมข้ามากเกินไปแล้ว และข้าทำมันได้ด้วยความโชคดี”

เฉินฟานส่ายหัว

“โชคดีงั้นเหรอ?”

ซุนเว่ยและหลินฮุ่ยมองหน้ากันด้วยสีหน้ากึ่งๆยิ้ม

โชคดี? มันจะง่ายขนาดนั้นได้ยังไง?

พวกเขามองไปรอบ ๆ และไม่มีวี่แววของการต่อสู้เลย พวกเขาเกรงว่าทั้งสองคนนี้จะถูกยิงตายก่อนที่จะมีโอกาสเข้าใกล้เฉินฟานด้วยซ้ำ

“ยังไงก็ตามท่านประธาน รอข้าอยู่ที่นี่ก่อน ข้าไปแป๊บเดียวเดี๋ยวก็มา” หลังจากที่เฉินฟานพูดจบ เขาก็วิ่งไปทางเหนือ

"..???"

ทั้งสองต่างพากันงุนงง

แต่ในไม่ช้า ดวงตาของพวกเขาก็เบิกกว้างด้วยความตกใจ

“งูจุดสีเทา?”

หลินฮุ่ยพูดด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ

ด้วยตัวคนเดียว หากพวกเขาตกเป็นเป้าหมายของสัตว์อสูรตัวนี้ อันตรายนั้นมันยิ่งใหญ่กว่าการเผชิญหน้ากับหมีคลั่งอย่างมาก

เฉินฟาน เขาก็สามารถจัดการกับสัตว์อสูรตัวนี้ได้งั้นเหรอ?

ซุนเว่ยยังแสดงความสุขบนใบหน้าของเขาด้วย

“ผู้อาวุโสหลิน ราคาที่สมาคมรับซื้องูจุดสีเทาตัวนี้ราคาเท่าไหร่?” เฉินฟานลากเหยื่อไปถาม

“เนื้อของงูจุดสีเทามีคุณภาพดี พิษของมันมีค่ามากกว่าทองคำเป็นร้อยเท่า และเขี้ยวคู่หนึ่งก็มีค่ามากเช่นกัน ดังนั้นราคาซื้อจึงต่ำกว่าราคาของหมีคลั่งเพียงเล็กน้อยเท่านั้น 3.5 ล้านต่อตัว” หลินฮุ่ยหัวเราะ

“3.5 ล้านหยวนงั้นเหรอ ไม่เลวๆ”

เฉินฟานยิ้มเมื่อได้ยินสิ่งนี้

“น้องเฉิน เจ้าช่างสุดยอดจริงๆ”

หลินฮุ่ยถอนหายใจ "วันนี้เป็นวันที่สองหลังจากที่เจ้าเข้าร่วมสมาคมของเรา และเจ้าได้ฆ่าสัตว์อสูรระดับสูงสองตัวติดต่อกัน โดยมีมูลค่ารวมทั้งสิ้น 7.5 ล้าน และในไม่ช้าคุณจะเป็นหนึ่งในสามอันดับแรกของรายชื่อการบริจาคประจำเดือนอย่างแน่นอน" ”

"งั้นเหรอ?"

เฉินฟานตระหนักได้ทันทีว่า "ถ้าข้าสามารถบุกเข้าไปในสามอันดับแรกได้ภายในสองวันข้างหน้า ข้าจะได้รับโอกาสพิเศษในการใช้ห้องแรงโน้มถ่วงเพิ่มเติมใช่หรือไม่?"

รายชื่อการบริจาคประจำเดือนที่หลินฮุ่ยพูดถึงนั้นรวมอยู่ในรายชื่อการบริจาคของนักรบขอบเขตจินอยู่แล้ว นับเฉพาะมูลค่าของเหยื่อที่นักรบล่าและฆ่าสัตว์อสูรเท่านั้น และไม่รวมรางวัลสำหรับภารกิจการล่าสัตว์ และมันเป็นเดือนละครั้ง

"ใช่แล้วล่ะ"

ซุนเว่ยหัวเราะเมื่อเขาได้ยินคำพูดนั้นและพูดว่า "น้องเฉินฟาน ข้าเชื่อว่าด้วยความสามารถของเจ้า เจ้าจะสามารถบุกเข้าไปในสามอันดับแรกได้อย่างแน่นอน ไม่สิ บุกเข้าไปในที่หนึ่งได้ด้วยซ้ำ

นี่คือการแข่งขันกับสมาคมนักรบเขตเจียงหนานทั้งหมด หากได้ที่หนึ่งก็จะมีรางวัลพิเศษจากสมาคมอีกด้วย "

“มีรางวัลพิเศษด้วยงั้นหรือ?”

ดวงตาของเฉินฟานเป็นประกาย

เช่นนี้อันดับแรกเขาต้องคว้ามาอย่างแน่นอนแล้ว

จากนั้นพวกเขาทั้งสามก็พากันกลับเมืองอันชาน และเมื่อพวกเขามาถึงหมู่บ้านรอบนอก พวกเขาก็ทำให้เกิดความวุ่นวายอีกครั้ง

เพียงแต่เมื่อเทียบกับครั้งที่แล้ว การเคลื่อนไหวครั้งนี้น้อยกว่ามาก

ทุกคนคงมึนงงเล็กน้อย

ไม่กี่นาทีต่อมา โทรศัพท์มือถือของเฉินฟานได้รับการแจ้งเตือนว่าคะแนนการบริจาคแล้ว รวมถึงคะแนนการมีส่วนร่วม 3.5 ล้านคะแนนจากงูจุดสีเทา และ 800,000 คะแนนจากดาบยาวโลหะอัลลอยด์ รวมเป็น 4.3 ล้านคะแนน

เมื่อนับยอดเดิม 6.1 ล้าน คะแนนในบัญชีของเขาในขณะนี้สูงถึง 10.4 ล้าน!

"ตี๊ด"

มีเสียงบี๊บเบาๆ จากโทรศัพท์ และหน้าจอแสดงว่าได้รับข้อความใหม่

เฉินฟานคลิกอ่านทันที

ทันใดนั้นสีหน้าประหลาดใจก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเขา

ข้อความนี้ถูกส่งมาจากสำนักงานใหญ่ เนื่องจากผลงานการบริจาคของเขาเกิน 10 ล้านคะแนน เขาจึงได้รับการเลื่อนตำแหน่งจากสมาชิกหนึ่งดาวเป็นสมาชิกสองดาว

เพลิดเพลินกับสิทธิประโยชน์และสิทธิประโยชน์ต่าง ๆ ที่เด่นชัดที่สุดคือสามารถซื้อทรัพยากรต่าง ๆ จากสมาคมในราคาลดลง 20%

โดยการเปรียบเทียบแล้ว หากยอดการบริจาคของเขาถึง 100 ล้านก็สามารถสมัครสมาชิกสามดาวและซื้อสินค้าได้ในราคาส่วนลด 30%

เฉินฟานยิ้มกว้างมากยิ่งขึ้น

กล่าวคือราคา 20,000 คะแนนดั้งเดิมของเม็ดยาพลังงานเลือดระดับสูง ตอนนี้เขาต้องใช้เงินหรือคะแนนเพียง 16,000 ก็ซื้อมันได้แล้ว

และด้วยคะแนนบริจาค 10.4 ล้านแต้ม เขาสามารถเม็ดยาพลังงานเลือดระดับสูงได้ 650 เม็ด! นั่นคือคะแนนศักยภาพ 7.8 ล้านแต้ม!

แน่นอนว่า ถ้าเขาไม่รู้ว่ายังมีเม็ดยาพลังงานเลือดระดับสูงสุดอยู่ เขาจะซื้อเม็ดยาพลังงานเลือดระดับสูงอย่างแน่นอน แต่ตอนนี้เขารู้แล้วเขาจึงต้องพิจารณาใหม่

ท้ายที่สุดแล้ว ในแง่ของประสิทธิภาพกับด้านต้นทุนนั้นเม็ดยาพลังงานเลือดระดับสูงสุดดีกว่ามาก ถ้าเขาใช้เงินซื้อยาระดับสูงมากเท่าไหร่ เขาก็จะยิ่งสูญเสียมากขึ้นเท่านั้น

เขาครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง และแอบตัดสินวว่า หลังจากกลับไปแล้วเขาจะซื้อสูตรเม็ดยาพลังงานเลือด เพื่อดูว่าเขาสามารถใช้คะแนนประสบการณ์เพื่อเติมเต็มมันหรือเรียนรู้มันได้หรือไม่…

………..