"ฉันได้ยินมาว่าก่อนหน้านี้แท่นหินจัดอันดับถูกรีเซ็ต ในที่สุดเจ้าพวกตัวใหญ่พวกนั้นก็เริ่มลงมือกันแล้ว"

ขณะที่ หลิน ยู กำลังสังเกตแท่นหินจัดอันดับอยู่นั้น เสียงของราชันคนอื่นๆ ก็ดังขึ้น

"ทำไมมันถึงรีเซ็ตละ?"

"หรือว่านายหมายถึง ... การจลาจลของเหล่ามอนเตอร์?"

"ไม่ผิดหรอก หลังจากการจลาจลของเหล่ามอนสเตอร์ปรากฏขึ้น อาณาจักรลับก็ได้รับผลกระทบเช่นกัน ความยากของมันเพิ่มขึ้นอย่างมาก มันไม่ง่ายเลยที่จะได้รับทรัพยากรเหล่านั้นมา"

"ใช่แล้ว ไม่ต้องพูดถึงอาณาจักรลับเลย แม้แต่การจะไปที่ภูมิภาคหลักของเหล่ามอนสเตอร์เพื่อรวมต้นกำเนิดดินแดนยังยาก"

"คิดว่าคนใหญ่คนโตเหล่านั้นต้องการใช้ทรัพยากรมากขึ้นในช่วง 2 3 วันที่ผ่านมา"

"หืมม ต้นกำเนิดดินแดน ฉันก็อยากได้มันเหมือน แต่น่าเสียดายที่ความแข็งแกร่งของฉันไม่พอ"

ขณะที่พวกเขาพูดคุยกัน ราชันเหล่านั้นก็หัวศรีษะอย่างพร้อมเพรียงกัน ไปยังเกาะขนาดใหญ่ที่อยู่ใจกลางของหมู่เกาะลอยฟ้าที่อยู่ไกลๆด้วยใบหน้าอิจฉา

หลิน ยู ที่ยืนอยู่ข้างๆ มองดูด้วยความสงสัย

มอนสเตอร์จลาจล?

หรือว่ามันจะเป็นอันตรายที่จี้หยุนซวงบอกเขาก่อนหน้านี้

เขานั้นรู้สึกกังวลว่า สุดท้ายแล้วมันจะมีมอนสเตอร์ที่อยู่เหนือกว่าระดับ 10 ออกมา

แต่หลังจากที่ได้ การพูดคุยของราชันที่อยู่ด้านหน้าเขา ดวงตาของเขาก็เปล่งประกายออกมา

ต้นกำเนิดดินแดน!

ดูเหมือนว่าพวกเขากำลังพูดถึงที่มาของต้นกำเนิดดินแดนเมื่อครู่นี้!

นั้นคือวัสดุสำหรับอัพเกรดดินแดนระดับ 7 ไปยังระดับ 8

มันเป็นเรื่องยาก ที่จะหาเจาะทะลุรองเท้าเหล็กโดยไม่ต้องใช้ความพยายามใดๆเพื่อให้ได้มันมา

เดิมที หลิน ยู คิดว่าจะสืบหาแหล่งที่มาของมันอยู่พอดี แต่เขาไม่คิดว่าจะได้ยินเกี่ยวกับเรื่องนี้รวดเร็วขนาดนี้

ด้วยความอยากรู้อยากเห็น เขาเดินเข้าไปหาราชันตรงหน้าทันทีและถามเขาด้วยเสียงที่แผ่วเบา

"พี่ชาย ฉันถามอะไรหน่อย ต้นกำเนิดของดินแดนที่พูดถึงเมื่อกี้มันคืออะไรกัน"

น้ำเสียงของสุภาพอย่างมากดึงดูดสายตาของชายคนนั้นทันที

"นี้นายไปอยู่ไหนมา ถึงได้ไม่รู้จักต้นกำเนิดดินแดนด้วยซ้ำ?"

คำพูดของเขามันเหมือนคำดูถูกของชนเผ่าพื้นเมือง

หลิน ยู ยิ้มออกมาอย่างเขินอาย "ฉันไม่รู้จริงๆ ฉันเพิ่งอัพเกรดมายังระดับ 7 เมื่อไม่นานมานี้เอง มีอีกหลายสิ่งที่ฉันยังต้องเรียนรู้"

"แบบนี้นี่เอง" จู่ๆ ชายคนนั้นก็เข้าใจ อดไม่ได้ที่จะมองไปที่ หลิน ยู ร่องรองคิดถึงความหลังปรากฏในดวงตาของเขา

ในฐานะหน้าใหม่ มีหลายสิ่งหลายอย่างที่เขาไม่รู้ในตอนแรก

เขาไม่คิดมากนักอธิบายให้หลิน ยู ฟังทันที

"ต้นกำเนิดดินแดนเป็นวัสดุพิเศษที่ใช้ในการอัพเกรดดินแดนหลังจากระดับ 7 มีทั้งหมด 10 ชนิด เช่น ต้นกำเนิดธรรมชาติของเผ่าพฤกษา ต้นกำเนิดแสงศักดิ์สิทธิ์ของเผ่าเทวดา หรือ ต้นกำเนิดทำลายล้างของเผ่าปิศาจ"

"แล้วฉันจะหามันได้จากที่ไหน" หลิน ยู ถามด้วยความสงสัย

"มันง่ายมาก นายสามารถหามันได้จากการสังหารมอนสเตอร์ระดับบอสในภูมิภาคหลักของเหล่ามอนสเตอร์"

"ภูมิภาคหลักของเหล่ามอนสเตอร์!!?"

"ใช่มันคือที่ภูมิภาคหลักของมอนสเตอร์" ชายคนนั้นพยักหน้า

"นายอาจไม่รู้ว่า เมื่อมาที่นี้เป็นครั้งแรก ภูมิภาคหลักของมอนสเตอร์นั้นเชื่อมต่อกับอาณาจักรลับแห่งนี้ ดังนั้นราชันที่อยู่เหนือกว่าระดับ 7 มักจะไปที่นั้นเพื่อล่าสังหารมอนสเตอร์ต้นกำเนิดดินแดน มองไปที่เกาะลอยฟ้าที่อยู่ตรงกลางนั้นซิ นั้นละประตูมิติที่นำไปสู่ภูมิภาคหลักของมอนสเตอร์"

ขณะที่ชายคนนั้นพูด เขาชี้นิ้วออกไปไกล

หลิน ยู มองตามไป แน่นอนว่าเขาเห็นเกาะที่ใหญ่ที่นี้หลายเท่าอย่างเห็นได้ชัด มันเป็นเกาะลอยฟ้าที่อยู่ตรงกลาง ปกคลุมไปด้วยแสงศักดิ์สิทธิ์

เมื่อมองจากที่ไกล เขาก็รู้สึกได้ถึงแรงกดดันอย่างรุนแรง

ใบบางครั้ง เขาก็ยังสามารถมองเห็นมังกรที่น่าสะพรึงกลัว 2 3 ตัวบินวนอยู่รอบเกาะ

บนเกาะมีรอยแยกขนาดใหญ่ที่ดูเหมือนจะกลืนกินทุกสิ่งรอบๆได้ เหล่ามอนสเตอร์คำรามออกมาจากภายใน

"เป็นยังไงบ้าง น่าตื่นเต้นใช่ไหมละ ถ้ามีโอกาสนายคงต้องไปดูเอง" ชายคนนั้นพูดขึ้น "แต่ฉันแนะนำว่านายอย่าเพิ่งไปที่นั่นเลยในตอนนี้"

"ทำไมละ?"

"เพราะมีข่าวว่าที่นั่นเกิดความโกลาหลเมื่อไม่กี่วันก่อน รอยแยกมิติระหว่างพวกเรากับภูมิภาคหลักของเหล่ามอนสเตอร์นั้นอ่อนแอลงมา ซึ่งมันเป็นช่วงเวลาที่อันตรายอย่างมาก"

"มีเรื่องแบบนี้ด้วยงั้นเหรอ"

หลิน ยู ตกตะลึง

สิ่งที่เขาคาดเดานั้นถูกแล้ว ความโกลาหลของเหล่ามอนสเตอร์นั้นเป็นสิ่งที่เขาคุ้นเคยเป็นอย่างดี

มันมีมอนสเตอร์ระดับ 8 ระดับ 9 จำนวนมาก อีกทั้งยังมีระดับ 10 อีกด้วย ไม่แน่พวกเขาอาจจะเจอเหล่าราชันจากโลกอื่นด้วย

หากเขาไม่ระวังตัวก็มีสิทธิ์ที่เขาต้องตายได้จริงๆ

หลังจากได้รับรู้ข่าวที่น่าตกใจ เขาก็ขอบคุณชายคนนั้นทันที "ขอบคุณพี่ชายที่บอกสิ่งต่างให้ฉันรู้ ฉันจะศึกษามันให้มากขึ้น"

"ฮ่าฮ่าๆ มันเป็นแค่เรื่องเล็กน้อย ไม่ต้องสุภาพกับฉัน ยังไงก็ตาม ฉันชื่อเมิ่งเจี้ยน ต้องเรียกน้องชายท่านนี้ว่าอย่างไรดี"

"หลิน ยู"

"หลิน ยู งั้นเหรอ เป็นชื่อที่ดีนิ"

เมิ่งเจี้ยน ยิ้มให้เขา

จากนั้นเขาก็พูดคุยกับหลิน ยู อย่างกระตือรืนร้นเดียวกับต้นกำเนิดดินแดน เขาก็ออกจากลานกว้างมุ่งหน้าไปยังอาณาจักรลับพร้อมกับเพื่อนของเขา

ส่วน หลิน ยู ผู้ได้รับรู้ข่าวเกี่ยวต้นกำเนิดดินแดนเขาไม่ได้หยุดอยู่กับที่ เขาออกจากที่นี้ เข้าเทเลพอร์ตที่อยู่ใกล้กลางเมืองมุ่งหน้าไปยังเมืองที่อยู่ด้านล่าง

เนื่องจากมีอันตรายมากมายนักในภูมิภาคหลักของมอนสเตอร์ เขาจึงจำเป็นต้องใช้โอกาศนี้ในการพัฒนาความแข็งแกร่ง

ในปัจจุบัน วิธีที่เร็วที่สุดสำหรับเขาในการพัฒนาความแข็งแกร่งคือการสร้างมอสชีวภาพจำนวนมากและคักลอกสถานะ จากนั้นจึงรวบรวมแก่นแท้ดินแดนและอัพเกรดเหล่าทหารพืชให้เป็นระดับ 8 มากขึ้น

ไม่ว่าจะอย่างไหนก็ต้องใช้ทรัพยากรและเวลาเป็นจำนวนมาก

โดยเฉพาะการทำเหล่ามอสชีวภาพขึ้นมา

หากเข้าโชคดี เขาอาจกลายพันธุ์มันได้ตัวหนึ่งด้วยพลังเวทย์เพียง 300000 แต้ม แต่ถ้าหากเขานั้นโชคร้ายต่อให้ใช้พลังเวทย์ถึง 600000 แต้มเขาก็ไม่ได้สามารถกลายพันธุ์มันออกมาได้แม้แต่ตัวเดียว

ด้วยพลังเวทย์ที่เขาเพิ่งได้รับมาถึง 2 ล้านแต้มจากการเคลียร์อาณาจักรลับสามารถสร้างพวกมันได้เพียง 4-5 ตัวเท่านั้น อีกทั้งการพัฒนาอาณาเขตของเขายังต้องใช้พลังเวทย์อีกเป็นจำนวนมากด้วย

เวลาเริ่มเหลือน้อยลงไปทุกที

พลังเวทย์ของเขานั้นยังขาดอีกมากกว่าล้าน เขาชั่งยากจนยิ่งนัก

"เฮ้ออ ดูเหมือนฉันต้องหาอะไรมาขายเพื่อให้ได้เงินมาก่อนซินะ"

หลิน ยู ถอนหายไปใจออกมามองไปยังกระเป๋ามิติของเขา

ก่อนหน้านี้ เขาได้รับสมบัติมาจากสนามรบหมื่นโลก มันคือวัตถุศักดิ์สิทธิ์ของเผ่าเทวดา โทเค็นทหารซัคคิวบัส และลูกบอลค่าประสบการณ์ที่เขาเพิ่งได้รับมา

ทั้งหมดนี้สามารถขายได้

อย่างไรก้ตามเขานั้นไม่ต้องการพวกมัน ที่สำคัญคือแทนที่มันด้วยพลังเวทย์นำมาพัฒนาตัวเอง

หลังจากที่คิดเรื่องนี้ เขาออกจากลานเทเลพอร์ตใจกลางเมืองมุ่งหน้าเข้าในถนนสายหนึ่งที่มีชีวิตชีวา

เขาค่อยถูกดึกดูดด้วยสิ่งต่างๆ มากมายบนท้องถนน

ต้องบอกว่า

เมื่อที่เป็นใจกลางของอาณาจักรลับชั่งคึกคักจริงๆ

บนท้องถนนมีราชันและผู้ฝึกตนจำนวนมากเดินผ่านไปมา เสียงกรีดร้องและเสียงตระโกนดังก้องอยู่ในหูของเขา

ในบางครั่ง เขาก็สามารถเห็นกลุ่มผู้ฝึกตนหลายกลุ่มเดินผ่านไปมา ทุกคนต่างแบกอาวุธวิเศษไว้บนหลัง ทำให้เขารู้สึกราวกับอยู่ในโลกแฟนตาซี

ทั้ง 2 ฝั่งของถนนมีร้านค่ามายมาก ผู้คนเข้าออกประตูอย่างต่อเนื่อง จำนวนประชากรเยอะจริงๆ

หลิน ยู มองไปๆจากนั้นเลือกร้านที่มีชื่อว่า ว่านเป่าโหลว เดินเข้าไปด้านใน

เนื่องจากมันเป็นร้านที่เรียบง่ายและหรูหรา เห็นได้จากสมบัติที่วางขายอยู่ทั้งหมด อีกทั้งยังเป็นร้านที่ใหญ่สุดบนถนนเส้นนี้อีกด้วย

อยากที่คิดไว้

ทันทีที่เขาเดินผ่านประตูเข้ามาห้องโถง เขาก็ตกใจกับสมบัติมากมายที่อยู่ตรงหน้าเขา

มองไปยังอย่างรวดเร็ว เขามองเห็นสมบัติจำนวนมากที่เขาไม่เคยเห็นมาก่อน

เขายังเห็นวัตถุศักดิ์สิทธิ์กองทัพและวัตถุศักดิ์สิทธิ์ดินแดนวางขายอยู่ในม่านแสงป้องกัน มันมีแท้กระทั่งโทเค็นทหาร

เขาตามคนอื่นๆ เข้าไปในร้าน เปิดดูข้อมูลของหนึ่งวัตถุศักดิ์สิทธิ์เพื่อดูรายละเอียด

[วัตถุศักดิ์สิทธิ์กองทัพ : พลังแห่งสัตว์ร้าย]

[ประเภทสมบัติ : เสริมพลัง]

[ระดับสมบัติ : ระดับ A]

[ความสามารถ : เพิ่มความแข็งแกร่ง 2.5% และมีโอกาศ 25% ที่จะเพิ่มผลลัพธ์กระเด็นเมื่อโจมตีออกไป ซึ่งทหารเผ่าสัตว์ร้ายเท่านั้นที่สามารถใช้งานได้]

[หมายเหตุ : วัตถุศักดิ์สิทธิ์ที่ใช้ในการเพิ่มความแข็งแกร่งให้กับทหาร สามารถใช้กับฐานทัพ เพื่อความแข็งแกร่งให้กับทหารประเภทนั้น]

[ราคา : 4999999]

นี้มัน!

วัตถุศักดิ์สิทธิ์กองทัพระดับ A มันขายได้ถึง 5 ล้านเลยงั้นหรอ

มันจะแพงเกินไปแล้ว!

หลิน ยู อดที่จะดีใจไม่ได้

ถ้าอย่างนั้น วัตถุศักดิ์สิทธิ์กองทัพระดับ A ที่เขาเพิ่งได้รับมามันจะไม่ขายในราคานี้งั้นหรอ

นี้ทำให้เขาประหลาดใจไม่น้อย

แต่ทันใดนั้นเขาก็โยนความคิดนั้นทิ้งไป

เพราะวัตถุศักดิ์สิทธิ์กองทัพนั้นมันเหมาะกับเขาอย่างมาก เขาคงจะโง่บัดซบหากขายมันออกไป

หลังจากนั้น เขาก็ตรวจสอบชุดเกราะที่เปล่งประกายสีทองเข้มอยู่ด้านข้าง

[อุปกรณ์ : เสื้อเกาะทอง]

[ระดับอุปกรณ์ : ระดับ 8]

[สะท้อนกลับ : เมื่อถูกโจมตีมีโอกาศ 20% ที่จะสะท้อนความเสียหายกลับยังผู้โจมตี]

[พิเศษ : ไม่สามารถเสริมพลังได้]

[ราคา : 500000]

"นี้มัน!?"

อุปกรณ์ระดับ 8 ชิ้นหนึ่งสามารถขายได้ 500000 เลยงั้นเหรอ

หลิน ยู ตกตะลึง

ทันใดนั้นดวงตาของเขาก็รู้สึกร้อนผ่าว เขาได้ค้นพบโอกาสทำการค้าที่ยอดเยี่ยมเข้าแล้ว

นั้นคือการล่าสังหารมอนสเตอร์ระดับ 8 รวมรวมวัตถุดิบกลับไปให้เหล่าคนแคระสร้างมันขึ้นมา

ก่อนหน้าที่นี้เนื่องจากต้นทุนวัตถุดิบสูงเกินไป รวมถึงตัวเขายังไม่สามารถจัดการกับมอนสเตอร์ระดับ 8 ได้ ทำให้เขาเลิกคิดทำเงินจากวิธีนี้ไป

แต่ตอนนี้มันแตกต่างออกไป เขามีความแข็งแกร่งพอจะจัดการกับมอนสเตอร์ระดับ 8 ได้แล้ว นี้มันทำให้เขาสามารถเริ่มต้นแผนเดิมได้อีกครั้ง

ยิ่งไปกว่านั้น อุปกรณ์ที่ผลิตโดยเหล่าคนแคระมีคุณภาพดีกว่าที่ผลิตโดยช่างฝีมือทั่วไปมากอีกด้วย ดังนั้นเขาจึงไม่ต้องกังวลว่าจะขายมันไม่ได้เลย

สิ่งเดียวที่เขาขาดในตอนนี้คือช่องทางปล่อยของ

หลังจากที่คิดเรื่องนี้แล้วเขาก็พยักหน้าอย่างเงียบๆ

จากนั้นก็เดินผ่านฝูงชนเข้าไปในห้องโถง เพื่อพบกับเจ้าหน้าที่ๆกำลังคิดเงินอยู่ด้านหลังเคาเตอร์

"หวัดดี ฉันต้องการพบกับเจ้าของร้าน เขาสะดวกอยู่ไหม?"

ทันทีที่เขาเดินเข้าไป หลิน ยู ก็บอกจุดประสงค์ของเขาทันที

เจ้าหน้าที่คนนั้นกำลังคิดเงินอยู่ หลังจากที่ได้ยินเสียงของ หลิน ยู เขาก็เงยหน้าขึ้น

"หะ? เจ้าของร้านของเรา เขาไม่ค่อยพบปะคนแปลกหน้าซักเท่าไร ถ้ามีอะไรก็บอกข้ามาได้เลย"

แต่คำพูดของเขาจะดูสุภาพ แต่ก็ไม่สามารถปิดบังความไม่พอใจที่แฝงอยู่ในนั้นได้

ดูเหมือนเขาจะคำราญที่หลิน ยู มา ขัดจังหวะเขา

โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเขาเห็นว่า หลิน ยู มีพลังเพียงแค่ระดับ 7 เท่านั้น สีหน้าของเขายิ่งเย็นชาเข้าไปใหญ่

หลิน ยู รู้ตัวทันทีว่าเขาถูกไม่ชอบหน้าเขาแล้ว แต่ไม่ได้สนใจอะไรมากนัก เขาพูดต่อ "ฉันอยากถามเจ้าของร้านของนายว่าเขารับซื้ออุปกรณ์หรือไม่ เหล่าช่างฝีมือของฉันสามารถสร้างอุปกรณ์ระดับ 8 ได้หน่ะ"

"อุปกรณ์ระดับ 8?"

เจ้าหน้าที่คนนั้นวางปากกาในมือของเขาลงในทันที แววตาของเขากลายเป็นดูถูกเหยียดหยาม

อย่างไรก็ตาม เขาก็ยังคงทำตามหน้าที่ต่อไป

"ขออภัยด้วย หอว่านเป่าของเรามีอุปกรณ์อยู่มากมายนัก เราจะรับซื้อเฉพาะอุปกรณ์ที่สร้างมากอย่างดีเท่านั้น หากเป็นอุปกรณ์ระดับ 8 ทั่วไปเจ้าเอาไปขายที่อื่นซะเถอะ"

หอว่านเป่าโหลว ของเรามีชื่อเสียงอย่างมาก พวกเขาไม่อยากรับซื่ออุปกรณ์ขยะจากเจ้าหน้าใหม่!!!

ราชันกลายพันธุ์ตอนที่ 234