[ท่านต้องการใช้พลังเวทย์ 70000 แต้มเพื่อเปลี่ยนร่าง "ดอกไม้แห่งการทำลายล้าง" เป็นทหารขุนพลหรือไม่?]
"จัดการเลย"
ภายในสระน้ำวิวัฒนาการ หลิน ยู ยืนอยู่ตรงนั้นพร้อมกับดอกไม้แห่งการทำลายล้างที่เพิ่งกลายพันธุ์ได้มา เขามายังที่นี้เปลีย่นทำให้มันกลายเป็นทหารขุนพล
ทันทีที่เสียงของเขาเงียบลง ดอกไม้แห่งการทำลายล้างก็ได้ลงไปในสระและถูกห่อหุ้มด้วยลำแสง ร่างของมันราวกับเกิดใหม่อีกครั้ง ตัวดูสูงกว่าดอกไม้แห่งการกลืนกินทั่วไป
แม้แต่ดวงตาและฟันของมันก็ยังดูแหลมคมกว่าดอกไม้แห่งการกลืนกินถึงสองเท่า
เมื่อเห็นการแจ้งเตือนแปลงร่างเสร็จสิ่งดังขึ้น หลิน ยู ก็เปิดหน้าต่างเพื่อดูข้อมูล แน่นอนว่ามันได้รับสกิลติดตัวมารวมถึงค่าสถานะที่เพิ่มขึ้นมาเล็กน้อย
[ชื่อ : ดอกไม้แห่งการทำลายล้าง (ราชวงศ์)]
[เผ่าพันธุ์ : พฤกษา (ขุนพล)]
[ระดับ : ระดับ 7 (0/2500)]
[ความแข็งแกร่ง : 860 ]
[ร่างกาย : 1000 ]
[ความว่องไว : 805 ]
[วิญญาณ : 935 ]
[สกิล : เกราะป้องกันผู้พิทักษ์ , กลืนกินความตาย , คัดลอกสกิล , ระเบิดศพ]
[ราชาแห่งดอกไม้ : ทหารประเภทดอกไม้แห่งการกลืนกินจะได้รับผลดูดเลือด 10%]
[หมายเหตุ : ทหารพืชอันน่าสะพรึงกลัวที่ปลุกพลังแห่งการทำลายล้างขึ้นมาได้ มันสามารถกลืนกินได้ทุกสรรพสิ่งและพรากเอาทุกอย่างไปเป็นของมัน]
อย่างที่คิดเอาไว้สำหรับดอกไม้แห่งการกลืนกินสายเลือดราชวงศ์นั้น สกิลติดตัวของมันจะเพิ่มให้กับดอกไม้แห่งการกลืนกินทั้งหมดเช่นกัน
ด้วยความสามารถดูดเลือด 10% นั้น ช่วยเพื่อการเอาตัวรอดให้กับดอกไม้แห่งการกลืนกินไปอีกขั้น
และหลังจากมังดอกไม้มรณะตายลง มันมีโอกาส 25% ที่สกิลระเบิดตัวเองจะทำงาน
จากนั้นก็ให้ดอกไม้แห่งการทำลายล้างใช้สกิลระเบิดศพที่อยู่เหลืออยู่ ในที่สุดเขาก็มีความสามารถพอที่จะสังหารมอนสเตอร์ราชันพร้อมกับพวกหยาน ลี่ และคนอื่นๆ
ยิ่งไปกว่านั้น ดอกไม้แห่งการทำลายราชวงศ์นี้ยังมีเกาะป้องกันผู้พิทักษ์ ซึ่งเป็นหนึ่งในสกิลที่ดีที่สุดในการต่อสู้แบบกลุ่ม
ดูเหมือนว่าจำเป็นต้องรีบไปคัดลอกสกิลอาณาจักรแหละความตายซะแล้ว
เสียดายอย่างเดียว
นั้นคือสกิลกลายพันธุ์ที่มาที่เดียวกันกับสกิลดั้งเดิมไม่สามารถใช้ทับซ้อนกันได้
ไม่อย่างนั้นเขาก็จะอัญเชิญ จิตวิญญาณผู้พิทักษ์ออกมาเพิ่มอีกหนึ่งตัวและเป็นใช้งานสองสกิลพร้อมกัน
เมื่อรู้ว่าสามารถกลายพันธุ์ทหารราชวงศ์ได้อย่างราบรื่น เขาจึงจะกลายพันธุ์ทหารราชวงศ์อีกครั้งเมื่อก้าวขึ้นไปสู่ระดับ 8 แถมมันยังช่วยประหยัดแก่นแท้ดินแดนระดับ 7 ไปได้อีก 10 อัน
แน่นอนว่า
นั้นคือในกรณีที่เขาไม่ต้องกลายพันธุ์มากเกินไป
เพราะแม้ว่าต้องกลายพันธุ์เป็นระดับ 8 จริง หากต้องใช้พลังเวทย์ครั้งละ 25000 แต้ม กลายพันธุ์ทั้งหมด 600 ครั้ง นั้นหมายถึงพลังเวทย์ 15 ล้าน! เขาคงไม่กล้าทำเป็นเล่นๆแบบในตอนนี้
นี้เขาโชคยังดีที่ได้รับทหารพืชราชวงศ์ไวขนาดนี้
ในกรณีที่เขาต้องกลายพันธุ์สองหรือสามพันครั้ง ตัวเขาคงไม่เหลือแม้แต่กางเกงใน ดังนั้นทำไมต้องอัญเชิญกองกำลังระดับ 8
"โลภมากเกินไปแล้ว..."
หลิน ยู หัวเราะเยาะตัวเองเขาไม่ได้คิดถึงเรื่องนี้อีกต่อไป มองไปยังดอกไม้แห่งการทำลายล้างอยู่ข้างๆเขามันมีขนาดใหญ่ขึ้นมาก
หลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง เขาก็พูดว่า "นับจากนี้ข้าจะเรียกเจ้าว่า .. ทงเทียน"
หลังจากที่เสียงเงียบลง ตัวของดอกไม้แห่งการทำลายล้างก็แกว่งไปมา คำว่า "ทงเทียน" พูดสลักลงบนหน้าต่างข้อมูล
หลังจากนั้นเขาก็ให้ทหารราชวงศ์ทั้ง 7 มารวมตัวกัน
นอกเหนือจากตัวตนพิเศษอย่างปราชญ์แห่งพงไพร ก็มี หลิง ซี , ชิง ถัง , ชิง กัง , ราชาปิศาจเห็ด , เป่าปิง และทงเทียนเป็นตัวแทวของทหารทั้งหกประเภท อีกทั้งพวกเขายังเหมือนทหารขุนพลทั้งหกตัวที่เป็นกำลังรบหลักให้กับเขาในปัจจุบัน
บางทีซักวันหนึ่งในอนาคต
เมื่อเขาสร้างอาณาจักรขึ้นมา ทหารพืชราชวงศ์เหล่านี้อาจจะกลายเป็นทหารขุนพลที่มีความสามารถอยู่ข้างกายเขา
เช่นเดียวกับปิศาจสวรรค์ทั้งเจ็บสิบสองตัว
แต่สิ่งเหล่านี้มันยังห่างไกลนักสำหรับ หลิน ยู ในตอนนี้ ดังนั้นมันจึงเป็นเพียงแค่จินตนาการของเขาเท่านั้น
หลังจากพยายามกลายพันธุ์อีกนับสิบครั้งใต้ต้นไม้โลกแต่ก็ไม่ได้อะไร เขาก็ลุกขึ้นแลกออกจากดินแดนเพื่อตรวจสอบพัฒนาการล่าสุดของเมืองหวงซา
มันเป็นเวลานานกว่าสองเดือนแล้วตั้งแต่ที่เขาอัพเกรดเป็นระดับ 7
สิ่งอำนวยความสะดวกต่างๆ ทั้งภายในและภายนอกเมืองหวงซา ค่อยๆถูกสร้างขึ้นทีละน้อย
ไม่เพียงแต่ปัญหาทรัพยากรอาหารที่ส่งผลกระทบต่อการเติบโตของประชากรได้รับการแก้ไข แต่ถึงกระนั้น เสบียงในคลังก็ยังเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง ซึ่งเพียงพอที่จะเอาไว้ใช้จัดการกรณีเกิดเหตุการณ์ไม่คาดฝันขึ้น
นอกจากนี้ยังมี ฟาร์มเพาะพันธุ์ที่เขาสร้างไว้ก่อนหน้านี้ หมูป่าที่ถูกเพาะพันธุ์รวมไปถึงมอนสเตอร์ทุกตัวที่อยู่ในนั้นต่างให้กำเนิดลูกอย่างต่อเนื่อง
ภายใต้พลังสนับสนุนจากโลกใบนี้ ดูเหมือนเขาต้องขยายฟาร์มในเร็วๆนี้ เนื่องจากอัตราการเติบโนนั้นรวดเร็วอย่างมาก เนื้อของเหล่ามอนสเตอร์เริ่มเสิร์ฟขึ้นโต๊ะพร้อมขายกันแล้ว
นอกจากนั้นยังมีร้านช่างตีเหล็ก
เนื่องจากการปรากฏตัวของเหล่าคนแคระ จึงทำให้ทีลูกค้ามากมายในแต่ละวัน อีกทั้งที่นี้ยังเป็นแหล่งผลิตเงินทุนรายใหญ่ของเมืองหวงซา นอกเหนือจากการเก็บภาษีและการค้า
มันยังมีพวกร้านค้าอื่นๆ กระทั่งโรมเตี๊ยมและหอความรู้ พรสวรรค์ของชาวเมืองจำนวนมากเริ่มปรากฏขึ้น ในที่สุดพวกเขาก็ไม่ต้องไปเป็นคนขุดเหมืองดั่งเช่นเมื่อก่อน
เขาสามารถอธิบายเมืองหวงซา ในปัจจุบันได้ด้วยคำสี่คำ
เจริญรุ่งเรืองง!
ใครจะคิดว่าเมื่อครึ่งปีก่อน ที่นี้จะเป็นเพียงแค่เมืองชายแดนเล็กๆ ที่กำลังล่มสลาย
เมื่อมองไปยังผู้คนที่มีชีวิตชีวารอบๆ หลิน ยุ ก็อดไม่ได้ที่จะมีความสุข
หลังจากออกสำรวจรอบๆ ดูแล้วไม่พบว่ามีปัญหาใดๆ เขาก็ออกจากดินแดนไปพร้อมกับกองทัพพืช เข้าไปล่ามอนสเตอร์ที่อยู่ส่วนลึกของทะเลทรายโกบี
แม้ว่ามอนสเตอร์ในทะเลทรายโกบี จะไม่แข็งแกร่งเท่ากับมอนสเตอร์จากภูมิภาคหลัก แต่มันก็ยังมีมอนสเตอร์ระดับ 7 จำนวนมาก
การกวาดล้างพวกมันจะสามารถลดแรงกดดันที่มีกองรักษาการณ์ของเมืองหวงซาได้อีกด้วย อีกทั้งเขายังคิดที่จะลองใช้สกิลใหม่ๆอีกด้วย
"เอาละ ไปกันเถอะ"
หลิน ยู ขี่ราชสีห์เงามรณะนำหน้าเข้าไปในส่วนลึกของทะเลทรายโกบี
ไม่ไกลจากเขา มีกลุ่มของดาร์ยฮอนระดับ 7 ซึ่งอยู่คล้ายกับแรด เชี่ยวชาญในการป้องกันและพุ่งเข้าจู่โจม
เดิมที ดาร์ยฮอนเหล่านี้จะวิ่งไปมาในดินแดนรกร้างเพื่อค้นหาเหยื่อ
เมื่อเห็น หลิน ยู ปรากฏตัว พวกมันก็แลบลิ้นทันที กลุ่มของพวกมันทั้งหมดเปลี่ยนทิศทางพุ่งมาเข้ามาหาเขา
ไม่ว่าพวกมันจะมุ่งหน้าไปที่ไหน พื้นดินก็จะสั่นสะเทือนควันพวยพุ่งออกมา
พร้อมกับเสียงที่ดังสนั่นตามมาด้วย ในชั่วพริบตาเดียว พวกมันก็อยู่ห่างจากเขาไม่ถึง 100 เมตร
"ทงเทียน"
หลิน ยู ไม่ลังเล ออกคำสั่งโดยตรงแก่ทงเทียนที่อยู่ข้างๆเขา
ในวินาทีถัดมา
ทงเทียน ก็เปิดปากของมันและดูดอากาศเข้ามา
แสงสีน้ำตาลบนตัวของดาร์ยฮอนเหล่านั้นกลายเป็นลำแสง เข้าไปรวมอยู่ในปากของทงเทียน สกิลพุ่งเข้าใส่ก็หยุดลง ความเร็วก็ค่อยๆช้าลง
มันกลืนกินสกิลทั้งหมดของเหล่ามอนสเตอร์
และสกิลนี้เหล่านั้นพูดกลืนกินเพื่อกลายเป็นพลังงาน เข้าไปหล่อเลี้ยงร่างกายของทงเทียนอย่างต่อเนื่อง ลำแสงจำนวนมากเจิดจ้าขึ้นบนตัวของมัน
"เอาละ ทำได้ดีมาก"
หลิน ยู อดไม่ได้ที่จะชื่นชมออกมา
ในตอนนั้น พลังธรรมชาติก็ปะทุออกมจากร่างของจิตวิญญาณชีวิตและทงเทียนที่อยู่ข้างๆ พร้อมกับเสียง "หวืดด!" ท่านแสงขนาดใหญ่รูปครึ่งวงกลมขนาดใหญ่ 2 อันที่มีพวกมันอยู่จุดศูนย์กลางกระจายออกไป ครอบคลุมรัศมีทั้งหมดในทันที ระยะของพวกมันมากกว่า 200 เมตร
ม่านแสงนี้ค่อนข้างคล้ายกับม่านแสงที่ทางเข้าของภูมิภาคหลักของมอนสเตอร์
หลิน ยู ซึ่งยืนอยู่ด้านใน เขาสัมผัสได้ถึงออร่าแห่งพลังชีวิตอันแข็งแกร่งที่ลอยอบอวนอยู่รอบตัว ไหลเวียนอยู่ข้างกายเขาตลอดเวลา แม้แต่พลังแห่งกฏก็ยังฟื้นฟูอย่างรวดเร็ว
และเมื่อใช้สกิลรักษาหมู่ผลของมันก็เพิ่มขึ้นเป็นสองเท่าจากเมื่อก่อน
ฝูงดาร์ยฮอนก็ตกตะลึงกับการเปลี่ยแปลงที่เกิดขึ้นอย่างกระทันหันนี้เช่นกัน ศรีษะของพวกมันกระแทกเข้ากับม่านแสง
หลังจากนั้นก็ 5 วินาที ก็มีเสียง "แกร๊ก" เกาะป้องกันผู้พิทักษ์ก็แตกออก
อย่างไรก็ตามเนื่องจากทหารของเขาไม่ได้รับบาดเจ็บ จึงมีเพียงเกราะแสงเท่านั้นที่ห่อหุ้มร่างกายของพวกเขาเอาไว้
"เอาละ ไปสังหารพวกมันกันเถอะ"
หลังจากที่ทดสอบสกิลเสร็จสิ้น หลิน ยู ก็ไม่เสียเวลาอีกต่อไปออกไปยังทงเทียนที่อยู่ข้างๆ เขา
ทันใดนั้น
ดอกไม้แห่งการทำลายล้างก็เปิดปากของมันออก สังหารดาร์ยฮอนที่พุ่งเข้ามา
ดาร์ยฮอนไม่ได้เป็นมอนสเตอร์โกลาหล มันเป็นเพียงแค่มอนสเตอร์ธรรมดา มันจึงไม่สามารถเป็นคู่ต่อสู้ของทงเทียนแม้แต่น้อย พวกมันถูกสังหารทันทีที่โดนโจมตี
[สังหารมอนสเตอร์ระดับ 7 ได้รับพลังเวทย์ 494 แต้ม]
[สังหารมอนสเตอร์ระดับ 7 ได้รับพลังเวทย์ 500 แต้ม]
[สังหารมอนสเตอร์ระดับ 7 ได้รับพลังเวทย์ 499 แต้ม]
.....
จากการเผชิญหน้ากัน มอนสเตอร์มากกว่า 10 ตัวถูกกำจัดไป ทำให้ หลิน ยู ได้รับพลังเวทย์มามากถึง 7-8 พันซึ่งไม่เลวเลยทีเดียว
จากนั้นเขาก็ยังมุ่งหน้าเข้าไปยังส่วนลึกของทะเลทรายโกบีพร้อมกับกองทัพพืช มองหาเหยืออย่างต่อเนื่อง
จนกระเวลาล่วงเลยมาถึง ช่วงเย็น
เขาเก้บซากศพของมอนสเตอร์มากองหนึ่งและรีบกลับไปยังดินแดนเรียก ซู จง มาหา
"นายท่าน ท่านกำลังตามหาข้าอยู่งั้นหรือขอรับ?"
หลังจากที่ได้รับข่าว ซู จงก็รีบมาหา หลิน ยู
"วันนี้ข้าได้ไปสังหารมอนสเตอร์มา เจ้าสามารถให้ใครสักคนมาเอาร่างของพวกมันกลับไปแจกจ่ายแก่ผู้คนได้ ว่ากันว่าการก่อสร้างเมืองเมื่อเร็วๆนี้ ค่อนข้างลำบากเลยทีเดียว"
ด้วยการโบกมือเพียงครั้งเดียวของ หลิน ยู ซากของมอนสเตอร์ก็กองออกมาเป็นภูเขาบนพื้นที่โล่งด้านนอกอาณาเขตในทันที ทำให้ ซู จง ถึงกับตกตะลึง
"นายท่าน นี้ ท่านจะให้แจกทุกคนเลยงั้นหรือ ขอรับ?"
ซู จง กลืนน้ำลายดังเฮือก ดวงตาของเขาถึงกับเบิกกว้าง
แม้ว่าผู้คนที่สัญจรผ่านไปมาบริเวณใกล้ๆก็ยังถูกดึงดูดโดยภาพที่อลังกาลนี้เข้ามารวมตัวทีละคน
เมื่อพวกเขาเห็นว่าซากศพเหล่านี้เป็นของมอนสเตอร์ระดับ 7 พวกเขาก็อดไม่ได้ที่จะร้องอุทานออกมาและรวมตัวกันอยู่ไกลเพื่อพูดคุยกัน
"ใช่แล้ว มันเป็นรางวัลสำหรับการทำงานหนักของทุกคนในเวลานี้ อย่าลืมเรียกกลุ่มอื่นมาอีกสองสามกลุ่มละ" หลิน ยู สั่งการ
ซู จง ตกตะลึงทันทีเขารีบตอบกลับ "ขอรับ! ข้าน้อยจะรีบพาคนมายังที่นี้ทันที"
หลังจากพูดจบ เขาก็รีบออกไปและเรียกเจ้าหน้าที่ ที่อยู่ใกล้ๆมา
ผู้คนในดินแดนเหล่านั้น ได้ยินว่านายท่านของพวกเขามอบเนื้อมอนสเตอร์ระดับ 7 แจกจ่ายให้กับทุกคน พวกเขาต่างตั้งแถวอย่างเป็นระเบียบ แต่ละคน ถืออุปกรณ์มุ่งหน้ามายังที่นี้ มันดูมีชีวิตชีวาอย่างมาก
อย่างไรก้ตาม ในเวลานี้ หลิน ยู ได้กลับยังดินแดนแล้ว ไม่ได้สนใจเรื่องนี้อีกต่อไป
เมืองหวงซาในคืนนี้ถูกกำหนดให้เป็นค่ำคืนความสุข
....
เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว
ห้าวันผ่านไปในชั่วพริบตาเดียว
ในตอนที่ หลิน ยู กำลังยุ่งอยู่กับการจัดการดินแดนและออกไปสังหารมอนสเตอร์รอบๆ
ในที่สุดเสียงแจ้งเตือนที่หายไปนานก็ดึงขึ้นในหัวของเขา
[ขอแสดงความยินดีกับท่านราชัน พลังความศรัทธามาถึงจุดสูงสุดแล้ว]
[พลังความศรัทธาสามารถสะสมต่อไปได้หลังจากที่เต็มแล้ว โดยไม่ส่งผลกระทบต่อระดับ]
[โปรดตรวจสอบข้อมูลอาณาจักรเพื่อดูรายละเอียด]
ในที่สุดพลังความศรัทธาก็เต็มซักที
เมื่อได้ยินเสียงแจ้งเตือนที่น่ายินดีนี้ หลิน ยู ก็รู้สึกตื่นเต้นอย่างมาก
เขาละทิ้งสิ่งที่กำลังทำอย่างรวดเร็ว ขี่ มังกรราชาปิศาจ กลับอย่างรวดเร็ว
ด้วยท่าทางที่เร่งรีบนั้นทำให้ชาวเมืองโดยรอบตื่นตระหนกทันที ซึ่งคาดเดาไปต่างๆนาๆว่าจะเกิดอะไรขึ้น
"นายท่านจากไปอย่างเร่งรีบขนาดนั้น เป็นไปได้ไหมว่ามีศัตรูบุกโจมตี"
"ดูแล้วไม่น่าจะใช่นะ"
"หรือว่าเป็นไปได้ไหมว่านายท่านกำลังจะทะลวงระดับ?"
"เลื่อนขั้นงั้นเหรอ? จะเป็นไปได้อย่างไร? นายท่านเพื่อเลื่อนขึ้นสู่ระดับ 7 เมื่อสองเดือนก่อนเอง ข้าได้ยินมาว่ากว่าจะอัพเกรดเป็นระดับ 8 อย่างเร็วที่สุดต้องใช้เวลามากกว่าครึ่งปีเลยนะ"
"ดินแดนระดับ 8 ข้าไม่รู้ว่าเมื่อใดที่เมืองหวงซาของเราจะสามารถก้าวขึ้นไปสู่ระดับ 8 ได้"
ในเมืองหวงซา มีผู้คนจำนวนมากที่รู้เกี่ยวกับดินแดนระดับ 8
เมื่อเห็น หลิน ยู จากไปอย่างเร่งรีบ พวกเขาก็อดที่จะสั่นสะท้านไม่ได้
หลิน ยู กลับยังดินแดนอย่างรวดเร็วและเริ่มอัพเกรดดินแดน
Copyright © 2025 xxxxx.com, All Right Reserved