บทที่ 231 : การปรากฏขึ้นอีกครั้งของราชสำนักสวรรค์!

เป่ยฉิงซูเห็นว่าพื้นดินใต้ฝ่าเท้าของยักษ์กำลังแตกออกทีละนิ้ว รอยแตกที่สามารถมองเห็นได้กระจายตัวออกไป และพวกมันทั้งหมดก็ลึกจนมองไม่เห็นก้นบึ้ง แม้แต่ภูเขาที่อยู่ห่างออกไปกว่าสิบลี้ก็ยังสั่นไหวราวกับว่ามันสามารถถล่มลงมาได้ทุกเมื่อ

อย่างไรก็ตาม หลังจากเห็นฉากนี้แล้ว เขาก็ไม่ได้ตกใจแต่กลับมีความสุข เขาเบิกตากว้างและมองไปที่ยอดนักบุญสวรรค์ “ นี่.. นี่มัน?!”

ในขณะนี้ ยอดนักบุญสวรรค์ก็จมอยู่ในสภาวะเสียใจ ออร่าและท่าทีอันสูงส่งและยิ่งใหญ่ของเขาก่อนหน้านี้ได้หายไปหมดแล้ว มันถูกแทนที่ด้วยความโกรธที่ยากจะอธิบาย และทั้งร่างกายของเขาก็แสดงเจตนาฆ่าที่รุนแรงมากออกมา

นี่เป็นเพราะหมัดที่สั่นสะเทือนโลกเมื่อกี้นี้ไม่ได้โจมตีโดนจักรพรรดินียักษ์ที่หลี่หมิงเฉียงแสดงออกมา ด้วยเหตุผลบางอย่าง จู่ๆ มันก็เปลี่ยนทิศทางและพุ่งเข้าใส่หน้าตัวเขาเอง

ในที่สุดหมัดนี้ก็ซัดเข้าไปที่หน้าของเขาจริงๆ!

พั๊วะ!

หมัดของยอดนักบุญสวรรค์นั้นทรงพลังมากจนทำให้ปากของเขาบิดงอโดยทันที และเลือดสีทองก็ไหลออกมาจากมุมปากของเขา

ฉากทั้งหมดนี้ดูเหมือนกับเขากำลังทรมานตัวเอง

เมื่อเย่หยุนและผู้อาวุโสคนอื่นๆ เห็นฉากนี้ พวกเขาก็ตกตะลึงในทันที พวกเขาทั้งหมดจ้องมองไปที่ยอดนักบุญสวรรค์ด้วยความไม่เชื่อ พวกเขาไม่เข้าใจว่าทำไมเขาถึงต่อยตัวเองแบบนั้น

เกิดอะไรขึ้น?

มีเพียงเป่ยฉิงซูเท่านั้นที่เข้าใจว่ามันเกิดอะไรขึ้น หลังจากตกใจในตอนแรก เขาก็เข้าใจได้ทันทีว่ามันเกิดอะไรขึ้น

นี่จะต้องเป็นเพราะหลี่หมิงเฉียงที่ใช้พลังวิญญาณของเธอในการทำให้ประสาทสัมผัสของยอดนักบุญสวรรค์เข้าใจผิดแน่ๆ มันทำให้เขาคิดว่าเขากำลังโจมตีหลี่หมิงเฉียง แต่จริงๆ แล้วเขาก็กำลังโจมตีตัวเอง

เธอปิดประสาทการรับรู้ของเซียนทองและทำให้อีกฝ่ายทำได้เพียงโจมตีตัวเอง นี่คือพลังของแก่นแท้วิญญาณทอง!

“ เป็นไปได้ยังไงกัน!” ยอดนักบุญสวรรค์ตกตะลึงมาก

เขาตระหนักได้แล้วว่าการรับรู้ของเขาดูเหมือนจะถูกสะกด แต่เขาก็ไม่สามารถคิดถึงข้อเท็จจริงที่เกิดขึ้นได้

ด้วยเหตุนี้เอง เขาจึงโจมตีอีกครั้ง

ในครั้งนี้ ยอดนักบุญสวรรค์ก็ไม่เพียงแต่จะปล่อยหมัดธรรมดาออกมาเท่านั้น เขายังใช้เคล็ดวิชายุทธ์อีกด้วย กฎของโลกเองก็ยังได้รับผลกระทบและทำให้การโจมตีของเขารุนแรงขึ้นกว่าเดิมถึงสิบเท่า!

บู้มมมม!

พร้อมกับเสียงระเบิดที่ดังขึ้นอีกครั้ง ยอดนักบุญสวรรค์กลายเป็นยักษ์ไร้หัวในครั้งนี้ เขาได้ระเบิดหัวของเขาเอง!

ฉากนี้ทำให้โลกเงียบงัน

หลี่หมิงเฉียงนั่งลงบนไหล่ของจักรพรรดินียักษ์ของเธอและมองไปที่ยอดนักบุญสวรรค์ด้วยรอยยิ้ม “ ทำไมล่ะ? เจ้าเป็นพวกโรคจิตหรอ?”

“ สารเลว!!”

ปากงอกออกมาจากคอของยอดนักบุญสวรรค์ในขณะที่เขาตะโกนด้วยความโกรธ

หลังจากนั้น หัวของเขาก็งอกออกมาอีกครั้ง เขากัดฟันและจ้องมองไปที่ หลี่หมิงเฉียง เขาตะโกนอย่างโหดเหี้ยม “ ตำหนักนักบุญสวรรค์!!”

ก่อนที่เขาจะพูดจบประโยค เสียงกึกก้องก็ดังมาจากประตูแสงขนาดใหญ่ โครงร่างของตำหนักมองเห็นได้ลางๆ ราวกับว่ามันสามารถพุ่งทะยานออกมาได้ทุกเมื่อและร่อนลงสู่ท้องฟ้าเหนือหลินเจียง

สีหน้าของหลี่หมิงเฉียงเปลี่ยนไปอย่างมาก เธอแน่ใจแล้วว่าอันตรายที่เธอสัมผัสได้ก่อนหน้านี้นั้นมาจากตำหนักหลังนี้!

….

ในตำหนักเต๋าอี้

ทันใดนั้นซุยเฮ็งก็หยุดพลิกอ่านหนังสือและขมวดคิ้วเล็กน้อย เขามองไปทางหลินเจียงและพึมพำว่า “ ออร่านี้ดูเหมือนว่าจะมาถึงขอบเขตแก่นแท้ทองคำขั้นสมบูรณ์แล้ว”

ในเวลาเดียวกัน นักพรตสามหยางก็รีบวิ่งเข้ามาและพูดกับซุยเฮ็งว่า “ ผู้อาวุโส ด้วยเหตุผลบางประการ จู่ๆ แท่นสู่สวรรค์ของตำหนักเต๋าอี้ก็ได้สว่างขึ้น มันกำลังเชื่อมต่อกับตำหนักเอกาสวรรค์ของราชสำนักสวรรค์เต๋าอี้!”