ภายในวิหาร

คนเฝ้าประตูได้พาโจวโจวไปยังพื้นที่เปิดโล่งของวิหาร

ณ ที่แห่งนี้ มันมีหมาป่าเทวะที่สูงกว่าหนึ่งพันเมตรและมีสีขาวราวกับหิมะพร้อมลวดลายเกล็ดหิมะระหว่างคิ้วของมันได้ปักหลักอยู่ที่นี่

มันไม่ขยับเลย

อย่างไรก็ตาม พลังเทวะที่ปลดปล่อยออกมาตามธรรมชาตินั้นก็เพียงพอที่จะทำให้สิ่งมีชีวิตจำนวนนับไม่ถ้วนสั่นสะท้านด้วยความกลัว

ในเวลานั้นเอง เสออู๋ก็เงยหัวหมาป่าของมันขึ้นมาและจ้องมองมาที่โจวโจวอย่างเย็นชาด้วยดวงตาสีฟ้าน้ำแข็งของมัน

“คาราวะท่านเสออู๋” โจวโจวไม่ได้พูดออกมาอย่างประจบประแจงหรือกดหัวอีกฝ่ายเมื่อเผชิญหน้ากับการจ้องมองโดยตรงของจิตวิญญาณเทพเจ้า

เสออู๋ไม่ได้พูดอะไรออกมา เขามองมาที่โจวโจวและค่อยๆ เผยความประหลาดใจออกมา

นี่เป็นเพราะมันเห็นได้ชัดว่าโจวโจวในตอนนี้มีความแข็งแกร่งในระดับมหากาพย์ขั้นต้นเท่านั้น แต่โจวโจวกลับทำให้เขารู้สึกได้ถึงภัยคุกคามจางๆ

มันราวกับว่าอีกฝ่ายสามารถคุกคามชีวิตของเขาได้

สัญชาตญาณนี้ทำให้เสออู๋รู้สึกว่ามันไร้สาระ

มันต้องรู้ว่าเขาคือจิตวิญญาณเทพเจ้าระดับเทพชั้นกลางขั้นต้น

ไม่ต้องพูดถึงยอดฝีมือระดับมหากาพย์เลย แม้แต่ยอดฝีมือระดับเทพชั้นต่ำยังไม่สามารถทำให้เขารู้สึกแบบนี้ได้เลย

อย่างไรก็ตาม ลอร์ดมนุษย์ที่อยู่ตรงหน้าของเขาก็ทำให้เขารู้สึกน่าเหลือเชื่อแบบนี้ได้

เขาจะไม่ประหลาดใจได้ยังไง?

ในฐานะจิตวิญญาณเทพเจ้าร่างหมาป่า เขาจึงเชื่อในสัญชาตญาณนี้มาเสมอ

ดังนั้นเขาจึงไม่กล้าดูแคลนลอร์ดเผ่าพันธุ์มนุษย์ผู้นี้ที่อยู่ตรงหน้า

“ราชาตะวันสาดแสง เจ้าช่างน่าสนใจจริงๆ บอกข้าหน่อยสิว่าเจ้ามาที่นี่ทำไม?”

เทพแห่งทุ่งหิมะและหมาป่าขาวเสออู๋พูดด้วยโทนเสียงต่ำ

“งั้นข้าขอตรงเข้าประเด็นนะ จากวันนี้เป็นต้นไป ในหนึ่งเดือน มันจะมีกิจกรรมราชันหมื่นราชาถูกจัดขึ้นโดยเจตจำนงสูงสุด ข้าอยากขอให้ท่านเสออู๋คอยคุ้มครองอาณาจักรตะวันสาดแสงของข้าเป็นการชั่วคราวในระหว่างนี้จนกว่ากิจกรรมจะสิ้นสุดลงอย่างเป็นทางการในหนึ่งเดือน”

“แน่นอนว่าข้าไม่ได้ขอให้ท่านเสออู๋ลงมือฟรีๆ ข้าจะไม่ทำให้ท่านเสออู๋ผิดหวังกับค่าตอบแทนอย่างแน่นอน”

โจวโจวกล่าว

“ขอให้ข้าคุ้มครองอาณาจักรตะวันสาดแสงงั้นเหรอ? เจ้ารู้ไหมว่าตอนนี้โลกภายนอกนั้นอันตรายแค่ไหน? เจ้ารู้ไหมว่ามันมีจิตวิญญาณเทพเจ้ากี่ตนที่จับตามองโลกภายนอกอยู่? แม้ว่าข้าจะเป็นจิตวิญญาณเทพเจ้า แต่ข้าก็ไม่อาจทำอะไรได้นักถ้าข้าถูกล้อมไว้โดยจิตวิญญาณเทพเจ้าสีชาดหลายตน ข้าอาจจะตายก็ได้”

“นอกจากนี้เจ้ายังเป็นลอร์ดที่เพิ่งมาถึงทวีปจื้อเกาได้ไม่ถึงหนึ่งเดือน แม้ว่าเจ้าจะได้รับรางวัลจากเจตจำนงสูงสุดมาบ้าง แต่มันจะมีสมบัติอะไรที่เจ้าจะทำให้จิตวิญญาณเทพเจ้าระดับเทพชั้นกลางเช่นข้าสนใจได้?”

“ไม่ต้องพูดถึงแกนหมอกเลย ข้าไม่ได้ต้องการของพวกนั้น เจ้ามีลูกแก้วเทวะไหมล่ะ? เจ้าเคยได้ยินชื่อมันไหม?”

เสออู๋เยาะเย้ย

“ข้ามีลูกแก้วเทวะอยู่จริงๆ”

ภายใต้สายตาอันตกตะลึงของเสออู๋ โจวโจวได้หยิบเอาลูกแก้วเทวะระดับเทพชั้นกลางออกมาจากกล่องสมบัติแห่งราชาของเขา

แต่จากนั้นเขาก็เก็บมันไป

“แต่ข้าคิดว่าท่านเสออู๋น่าจะชอบของชิ้นนี้มากกว่า”

โจวโจวพลิกมือขวาของเขา

ผ้าคลุมที่มีสีฟ้าน้ำแข็งทั้งหมดและเปล่งออร่าพลังเทวะอันทรงพลังจางๆ ออกมาได้ปรากฏขึ้นในมือของเขา

เมื่อเห็นผ้าคลุมสีฟ้านี้ เสออู๋ที่มีสีหน้าเย็นชาและไม่แยแสก็ลุกขึ้นทันทีราวกับว่าเขาถูกล่อลวงด้วยสมบัติชิ้นนี้ เขามองมายังผ้าคลุมนี้ด้วยดวงตาที่เต็มไปด้วยความโลภ

“ไอเท็มเทวะ!”

เขาพูดออกมาด้วยความตื่นเต้น

“ใช่แล้ว นี่คือไอเท็มเทวะระดับเทพชั้นต่ำขั้นต้น ชื่อของมันคือผ้าคลุมบูชายัญเทพอสูรเหมันต์ มันน่าจะเพียงพอต่อความสนใจของท่านแม้ว่าระดับของมันจะต่ำไปหน่อยก็เถอะ”

โจวโจวยิ้ม

ผ้าคลุมบูชายัญเทพอสูรเหมันต์นี้เป็นหนึ่งในหกไอเท็มเทวะซ้ำที่เขาดรอปมาจากการสังหารผู้กล้าจากอาณาจักรอสูรเหมันต์

ถ้าไม่รวมกับผ้าคลุมบูชายัญเทพอสูรเหมันต์นี้ เขาก็ยังมีผ้าคลุมบูชายัญเทพอสูรเหมันต์เหลืออีก 2 อัน ดังนั้นเขาจึงไม่ได้สนใจนักที่จะใช้มันเป็นของแลกเปลี่ยน

เพราะไม่ว่ายังไงมันก็เป็นแค่ไอเท็มเทวะระดับเทพชั้นต่ำเท่านั้น

มันมีศัตรูระดับตำนานอีกมากมายที่สามารถดรอปมันได้

บนทวีปจื้อเกาแห่งนี้ มันอาจจะมีจิตวิญญาณเทพเจ้าเพียงน้อยนิด แต่มันก็มียอดฝีมือระดับตำนานอยู่เป็นจำนวนมากมาย

ดังนั้นเขาจึงไม่ได้รู้สึกว่ามันน่าเสียดายเลย

อย่างไรก็ตาม ในสายตาของเสออู๋ ไอเท็มเทวะนี้ก็ล้ำค่ามาก

ในโลกสรรพเผ่าพันธุ์ นอกเหนือจากไอเท็มเทวะจำนวนน้อยนิดที่เติบโตขึ้นมาโดยธรรมชาติ ไอเท็มเทวะส่วนใหญ่ก็ถูกหลอมสร้างโดยนักหลอมไอเท็มเทวะระดับเทพเท่านั้น

นักหลอมไอเท็มเทวะระดับเทพหายากแค่ไหนเหรอ?

พวกเขาเป็นเหมือนหมีแพนด้ายักษ์ในหมู่จิตวิญญาณเทพเจ้าที่จะพบได้เพราะโชคดีเท่านั้น

ดังนั้นมันจึงเป็นเรื่องยากมากๆ ที่จิตวิญญาณเทพเจ้าจะได้รับไอเท็มเทวะมา

จิตวิญาณเทพเจ้าส่วนใหญ่จะมีแค่ 3 วิธีเท่านั้นที่จะได้รับไอเท็มเทวะมา

วิธีแรกก็คือการที่จิตวิญญาณเทพเจ้าสืบทอดไอเท็มเทวะที่เป็นตัวแทนของตัวเอง

วิธีการที่สองคือการใช้พลังแห่งศรัทธาและพลังเทวะเพื่อบ่มเพาะตัวอ่อนไอเท็มเทวะเป็นเวลานาน ซึ่งหลังจากผ่านช่วงเวลานี้ไปนานแล้ว มันก็มีโอกาสที่จะสร้างไอเท็มเทวะขึ้นมาได้

ส่วนวิธีการสุดท้ายก็ง่ายมาก นั่นก็คือการสังหารจิตวิญญาณเทพเจ้าตนอื่นเพื่อช่วงชิงไอเท็มเทวะมา!

นอกเหนือจากนั้น พวกเขาก็สามารถพึ่งพาได้แค่โชคและวิธีการพิเศษบางอย่างเท่านั้น

เสออู๋อาจจะโชคดี เผ่าพันธุ์หมาป่าขาวที่เป็นต้นกำเนิดของเขานั้นเคยให้กำเนิดเทพหมาป่าขาวซึ่งกลายเป็นเทพเจ้าผ่านศรัทธาอันนานแสนนาน อีกฝ่ายได้ใช้พลังแห่งศรัทธาและพลังเทวะเพื่อควบแน่นขึ้นเป็นไอเท็มเทวะอย่างเขี้ยวหมาป่าขาว หลังจากผ่านไปนับพันปี ไอเท็มเทวะนี้จึงได้รับการอัพเกรดเป็นระดับเทพชั้นต่ำขั้นสูง

แต่ถ้ามีข่าวแพร่ออกไปว่าเขาในฐานะจิตวิญญาณเทพเจ้าชั้นกลางขั้นต้นมีเพียงไอเท็มเทวะระดับเทพชั้นต่ำขั้นสูงเท่านั้น สิ่งมีชีวิตที่ไม่รู้ดีกว่าอาจรู้สึกว่าเทพหมาป่าขาวตนนี้กระจอกยิ่งนัก

อย่างไรก็ตาม ถ้าจิตวิญญาณเทพเจ้าตนอื่นรู้เรื่องนี้ พวกเขาก็น่าจะรู้สึกว่าเทพหมาป่าขาวนั้นโชคดีจริงๆ และปรารถนาว่าจะเป็นแบบนี้บ้าง

นั่นคือเหตุผลว่าทำไมเขาถึงตื่นเต้นมากเมื่อเขาเห็นไอเท็มเทวะระดับเทพชั้นต่ำขั้นต้นนี้

เขาจะไม่ตื่นเต้นได้ยังไงในเมื่อไอเท็มเทวะระดับเทพชั้นต่ำอีกอันสามารถเพิ่มความแข็งแกร่งของเขาที่มีไอเท็มเทวะระดับเทพชั้นต่ำเพียงชิ้นเดียวได้ไม่ต่ำกว่า 30%!

นอกจากนี้นี่ยังเป็นไอเท็มเทวะประเภทผ้าคลุมธาตุน้ำแข็งอีก มันมีโอกาสสูงที่มันจะเป็นไอเท็มเทวะประเภทป้องกันที่มีธาตุน้ำแข็ง

ถ้าเขาได้มันมา เขาก็จะไม่มีข้อบกพร่องในการโจมตีและป้องกันอีกต่อไป

มันไม่เกินจริงไปเลยที่จะบอกว่าความแข็งแกร่งของเขาจะเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่า!

เขาอาจจะสามารถใช้มันเพื่อเรียนรู้กฎเกณฑ์ธาตุน้ำแข็งเพิ่มเติมได้ด้วย

“เจ้าคิดจะมอบไอเท็มเทวะนี้ให้กับข้าเพื่อเป็นการแลกเปลี่ยนกับการคุ้มครองอาณาจักรของเจ้าเป็นเวลาหนึ่งเดือนใช่ไหม?” เสออู๋เลียริมฝีปากของเขาและพูดออกมา

“ใช่” โจวโจวพยักหน้า

“ตกลง!” เสออู๋พูดออกมาโดยไม่ลังเล

โจวโจวพึมพำอยู่ภายในใจ

ดูเหมือนว่าเขาจะเสียเปรียบซะแล้วสิ บางทีอีกฝ่ายอาจจะตกลงก็ได้เหมือนกันถ้าเขาใช้ลูกแก้วเทวะเป็นสิ่งแลกเปลี่ยน

อย่างไรก็ตาม โจวโจวก็ไม่ได้ขาดแคลนไอเท็มเทวะ สิ่งที่เขาขาดแคลนกลับเป็นสกุลเงินพื้นฐานของจิตวิญญาณเทพเจ้าอย่างลูกแก้วเทวะซะมากกว่า ดังนั้นเขาจึงไม่ได้รู้สึกว่าขาดทุนเลย

“ให้ข้าบอกเจ้าไว้ก่อนนะ ข้าจะไม่เสี่ยงชีวิตเพื่ออาณาจักรตะวันสาดแสงของเจ้าถ้าข้าพบกับอันตรายที่ข้าไม่สามารถต้านทานได้” เสออู๋เสริม

“ได้ งั้นข้าก็มีเงื่อนไขเหมือนกัน ท่านต้องมอบศพศัตรูที่สังหารได้ให้กับพวกเราด้วย ตกลงไหม?” โจวโจวกล่าว

เสออู๋ลังเล

อย่างไรก็ตาม หลังจากคิดถึงสิ่งที่เขาเพิ่งพูดออกไป เขาก็รู้สึกว่าเขาเอาเปรียบอีกฝ่ายอยู่ ดังนั้นเขาจึงพยักหน้าและตกลง

เสออู๋ ‘ข้าได้รับไอเท็มเทวะระดับเทพชั้นต่ำมาด้วยการปกป้องอาณาจักรแห่งหนึ่งเป็นเวลาหนึ่งเดือน กำไรจริงๆ’

โจวโจว ‘ฉันใช้ไอเท็มเทวะระดับเทพชั้นต่ำที่ไร้ประโยชน์และเป็นส่วนเกินเพื่อแลกเปลี่ยนกับการคุ้มครองของจิตวิญญาณเทพเจ้าระดับเทพชั้นกลาง กำไรจริงๆ’

ชายหนุ่มและจิตวิญญาณเทพเจ้ามองหน้ากันและยิ้มออกมา พวกเขาต่างก็พากันรู้สึกผิดเล็กน้อย