โจวโจวถอนหายใจออกมา

หลิงเอ๋อร์ตกลงเร็วกว่าที่เขาคาดไว้จริงๆ

แต่ก็อย่างที่ว่าไป เขาชอบความรู้สึกของการถูกไว้ใจและเชื่อใจ

[เจ้าตะวันสาดแสง: ดินแดนของเธออยู่ในระดับไหนแล้ว?]

[เจ้าโอสถวิญญาณ: ระดับเหล็กดำขั้นสูงแล้วค่ะ เดิมทีหนูว่าจะเลื่อนระดับดินแดนขึ้นเป็นระดับบรอนซ์เขียวขั้นต้นหลังจากรวบรวมตราดินแดนได้พอ แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่าหนูจะทำถูกแล้ว ฮี่ๆ]

[เจ้าตะวันสาดแสง: โอเค เดี๋ยวพี่จะใช้สัญญานะ]

[เจ้าโอสถวิญญาณ: พี่ ถ้าค่ายกลเคลื่อนย้ายทางไกลปรากฏขึ้น พรุ่งนี้หนูไปหาพี่ได้ไหม?]

[เจ้าตะวันสาดแสง: ได้สิ เธอเป็นน้องของฉันแล้ว เธอจะมาตอนไหนก็ได้เลย]

[เจ้าโอสถวิญญาณ: เย่ๆ]

[เจ้าโอสถวิญญาณ: วันนี้ดึกแล้ว ถ้าไปคงรบกวนพี่เปล่าๆ]

[เจ้าตะวันสาดแสง: โอเค]

ทั้งสองคุยกันต่อสักพัก จากนั้นโจวโจวก็หยิบสัญญาดินแดนบ่าวไพรออกมา

จากนั้นก็มีข้อความปรากฏขึ้นมา

[ท่านต้องการใช้มันหรือไม่?]

“ต้องการ”

โจวโจวพูดด้วยโทนเสียงต่ำ

[โปรดเลือกลอร์ดที่ท่านต้องการลงนามในสัญญาดินแดนบ่าวไพร่!]

“เจ้าโอสถวิญญาณแห่งเมืองโอสถวิญญาณ”

[คำขอถูกส่งไปยังเจ้าโอสถวิญญาณแห่งเมืองโอสถวิญญาณเพื่อให้ลงนามในสัญญาดินแดนบ่าวไพร่ โปรดรอสักครู่]

โจวโจวรอ

และในไม่ช้าก็มีข้อความแจ้งเตือนปรากฏขึ้นมา

[เจ้าโอสถวิญญาณแห่งเมืองโอสถวิญญาณได้ลงนามในสัญญาดินแดนบ่าวไพร่และกลายเป็นดินแดนรองของท่านอย่างเป็นทางการ!]

[ท่านได้เปิดใช้งานหน้าต่างข้อมูลเพิ่มเติม – หน้าต่างดินแดนรอง]

[ดินแดนรองใหม่ถูกเพิ่มเข้ามาในหน้าต่างดินแดนรอง – เมืองโอสถวิญญาณ!]

[ท่านมีอำนาจเหนือเมืองโอสถวิญญาณ เจ้าโอสถวิญญาณและชาวเมืองของเธอไม่อาจขัดขืนคำสั่งของท่านในฐานะลอร์ดของดินแดนหลักได้ ในเวลาเดียวกัน ในฐานะลอร์ดของดินแดนหลัก ท่านก็ต้องรับผิดชอบในการปกป้องดินแดนรองของท่าน]

[สิ่งปลูกสร้างพิเศษถูกเพิ่มเข้ามาในดินแดนของท่าน — ค่ายกลเคลื่อนย้ายทางไกล (ระดับเงินขาวขั้นต้น)!]

[ท่านสามารถเลือกแบ่งปันเอฟเฟกต์พรสวรรค์แห่งลอร์ดของท่านกับดินแดนรองได้!]

โจวโจวพยักหน้าด้วยความพึงพอใจ

ในเวลานั้นเอง หลิงเอ๋อร์ก็ส่งข้อความมาหาเขาอีก

[เจ้าโอสถวิญญาณ: พี่ เดี๋ยวหนูจะให้คนไปหาค่ายกลเคลื่อนย้ายทางไกลเดี๋ยวนี้แหละ ไว้เจอกันพรุ่งนี้นะ]

[เจ้าตะวันสาดแสง: ได้เลย]

จากนั้นทั้งสองคนก็คุยกันต่ออีกนิดหน่อย หลังจากตกลงเวลาในวันพรุ่งนี้แล้ว พวกเขาก็กล่าวราตรีสวัสดิ์กันและออฟไลน์

หลังจากนั้นโจวโจวก็บอกให้อาลีย่าไปบอกคนไปหาตำแหน่งของค่ายกลเคลื่อนย้ายระยะไกลในดินแดน

หลังจากนั้นไม่นาน

“ท่านลอร์ด ข้าพบค่ายกลเคลื่อนย้ายระยะไกลแล้ว”

อาลีย่ากล่าวด้วยความเคารพเมื่อเธอกลับมา

“งั้นก็ไปดูกันเถอะ”

โจวโจวยืนขึ้นและพูดออกมา

อาลีย่าพยักหน้าด้วยความเคารพและนำทางโจวโจว

หลังจากเดินออกมาได้กว่า 10 นาที

พวกเขาก็มาหยุดอยู่ใกล้ๆ ประตูเมือง

โจวโจวเห็นค่ายกลสีขาวที่แผ่พลังมิติออกมา ค่ายกลนี้มีขนาด 30,000-40,000 ตารางเมตร มันมีขนาดพอๆ กับสนามฟุตบอล มันถูกสลักด้วยลวดลายที่ซับซ้อนและแปลกประหลาดจำนวนมาก ข้างๆ มีทหารยามคอยตรวจตราอยู่

พวกเขาคือคนที่ค้นพบค่ายกลเคลื่อนย้ายระยะไกลนี้

“ท่านลอร์ด นี่น่าจะเป็นค่ายกลเคลื่อนย้ายระยะไกลที่ท่านพูดถึง”

อาลีย่ากล่าว

โจวโจวพยักหน้ารับ จากนั้นเขาก็เดินเข้าไปดู

“คาราวะท่านลอร์ด”

เมื่อเห็นโจวโจวเดินเข้ามา ทหารที่รับผิดชอบในการเฝ้าค่ายกลเคลื่อนย้ายระยะไกลก็กล่าวแสดงความเคารพออกมาทันที

“ทำได้ดีมาก”

โจวโจวพยักหน้า

จากนั้นเขาก็มองไปยังค่ายกลนี้

[ชื่อค่ายกล: ค่ายกลเคลื่อนย้ายระยะไกล (เจ้านาย)]

[ระดับค่ายกล: ระดับเงินขาวขั้นต้น]

[เอฟเฟกต์ของค่ายกล 1: ใส่แกนหมอกระดับเงินขาว 10 ชิ้นเข้าไปยังค่ายกลเคลื่อนย้ายระยะไกลและท่านจะสามารถเคลื่อนย้ายสิ่งมีชีวิต 1,000 หน่วย และทรัพยากร 1,000 หน่วยไปยังลอร์ดคนอื่นที่ท่านลงนามในสัญญาดินแดนบ่าวไพร่ได้]

[เอฟเฟกต์ของค่ายกล 2: ในฐานะค่ายกลเคลื่อนย้ายของดินแดนหลัก ท่านสามารถเปิดและปิดค่ายกลเคลื่อนย้ายระยะไกลนี้ (เจ้านาย) ได้ตามต้องการ ท่านยังสามารถควบคุมการเปิดและปิดค่ายกลเคลื่อนย้ายระยะไกลในดินแดนรองจากระยะไกลได้ด้วย]

[เงื่อนไขการอัพเกรดค่ายกล: อัพเกรดตามการอัพเกรดของดินแดน]

[รายละเอียดค่ายกล: ค่ายกลเฉพาะตัวที่ถูกสร้างขึ้นโดยสัญญาดินแดนบ่าวไพร่ มันสามารถใช้ในดินแดนทั้งสองแห่งที่ลงนามในสัญญาดินแดนบ่าวไพร่กัน]

โจวโจวพยักหน้าเล็กน้อย

ค่ายกลนี้ไม่เลวเลย

ด้วยวิธีนี้ ถ้ามีอะไรเกิดขึ้นกับหลิงเอ๋อร์ในอนาคต เขาก็จะสามารถไปช่วยเธอได้ในทันที

ในเวลาเดียวกัน หลิงเอ๋อร์ก็จะไม่ต้องส่งสมุนไพรมาให้เขาด้วยตัวเองอีกในอนาคต เธอสามารถให้ลูกน้องในดินแดนทั้งสองจัดการเรื่องนี้ให้ได้ผ่านค่ายกลเคลื่อนย้ายระยะไกล

หลังจากนั้นโจวโจวก็ไม่รั้งอยู่ต่ออีกและกลับไปยังที่พำนักของลอร์ดเพื่อพัก

สำหรับการแบ่งปันพรสวรรค์แห่งลอร์ด เขาคงต้องรอให้หลิงเอ๋อร์มาก่อน

โจวโจวย่อมไม่หวงแหนกับเรื่องนี้ เพราะเขาและหลิงเอ๋อร์ลงนามในสัญญาดินแดนบ่าวไพร่กันแล้ว

จากมุมมองหนึ่ง พรสวรรค์แห่งลอร์ดระดับตำนานของหลิงเอ๋อร์ สวนสมุนไพรเทวะ ก็ถือได้ว่าเป็นของเขาแล้ว

เช้าวันรุ่งขึ้น

โจวโจวตื่นขึ้นมาแต่เช้า

จากนั้นก็มีข้อความแจ้งเตือนปรากฏขึ้นตรงหน้าของเขา

[ท่าได้รับโอกาสในการท้าประลอง +1 (เพิ่มขึ้น 1 ครั้งทุกวัน)]

[โอกาสในการท้าประลองคงเหลือ: 22!]

โจวโจวมองดูและถอนสายตากลับมา

เขาเปิดกระดานสนทนาขึ้นมาดู

ลอร์ดหลายๆ คนก็กำลังพูดคุยกันอยู่

[ในที่สุดฉันก็ไปประลองได้อีกครั้ง]

[โถ่เอ้ย ให้ฉันเลื่อนอันดับจาก -1 เป็นอันดับเหล็กดำได้ซะที]

[มีใครอยากตั้งทีมกับฉันไหม? ฉันมีหมออยู่เยอะเลยในดินแดนและต้องการคนเก่งๆ หน่อย]

[มีสาวสวยอยู่เยอะเลยในดินแดนของคนสวยคนนี้ ฉันรับประกันได้เลยว่าพวกนายจะต้องไม่ผิดหวังแน่ตราบใดที่พวกนายเป็นคนที่แข็งแกร่ง]

[ฉันขอดูได้ไหม? (เขิน)]

[ฉันมีทหารหน่วยโจมตีระยะไกลอยู่เป็นจำนวนมากในดินแดนของฉัน ลอร์ดที่มีการโจมตีที่แข็งแกร่ง มาสร้างทีมกันเถอะ!]

[ตัวช่วยไต่อันดับ! พวกนายจะได้ชัยชนะแน่ๆ! พวกนายกังวลอยู่รึเปล่าที่ไม่สามารถเลื่อนอันดับได้? พวกนายยังกังวลเกี่ยวกับอนาคตของการเป็นลอร์ดอยู่รึเปล่า? ฉันไม่ได้ขอ 1,998 หรือ 998 แกนหมอกระดับเหล็กดำ ฉันขอแค่ 500 แกนหมอกระดับเหล็กดำเท่านั้น และฉันจะนำชัยชนะกลับมาให้แน่ๆ! พวกนายจะได้ลด 20% ด้วยนะถ้าใช้บริการหลายครั้ง]

…

มุมปากของโจวโจวกระตุก

มันเป็นเวลาแค่สองวันเท่านั้น แต่กระทั่งมีคนรับจ้างไต่อันดับด้วยเหรอ?

จะเห็นได้ว่าตอนนี้ไม่มีใครเต็มใจที่จะต่อสู้เพียงลำพังเลย ดังนั้นการตั้งทีมจึงเป็นทางเลือกของลอร์ดหลายๆ คน

“ฉันสงสัยจังว่ามันจะนับคะแนนยังไงถ้าตั้งทีมเข้าไปท้าประลอง”

โจวโจวสงสัยเล็กน้อย

อย่างไรก็ตาม เขาก็ไม่ได้คิดมากเกี่ยวกับมัน เพราะเดี๋ยวเขาก็รู้เองเมื่อเขาตั้งทีมกับหลิงเอ๋อร์

หลังจากนั้นเขาก็ลุกขึ้น ในขณะที่เขาเดินออกมาจากห้อง เขาก็เห็นสองพี่น้องมนุษย์แมวถือเสื้อผ้าชุดใหม่ไว้อยู่

“อรุณสวัสดิ์เจ้าค่ะท่านลอร์ด!” x2

อาลีย่าพูดออกมาด้วยความเคารพ

แอทลีย์ตื่นเต้นมาก

หลังจากทั้งสองคนพูดจบ พวกเธอก็นำเสื้อผ้ามาให้เขาทันที

“ท่านลอร์ด พวกเราได้เตรียมอุปกรณ์อาบน้ำและเสื้อผ้าของท่านไว้แล้ว ให้พวกเราช่วยเปลี่ยนเสื้อผ้านะเจ้าคะ”

ในขณะที่พวกเธอกำลังจะลงมือ โจวโจวก็รีบหยุดพวกเธอทันที

“ไม่จำเป็นๆ ข้าทำเองดีกว่า”

เขาพูดออกมา

“ท่านลอร์ด ข้ารู้ว่าท่านอาจจะยังไม่ชินกับชีวิตเช่นนี้ แต่ไม่เป็นไรนะเจ้าคะ ค่อยๆ เป็นค่อยๆ ไปก็ได้เจ้าค่ะ คนใหญ่คนโตก็เป็นแบบนี้กันทั้งนั้นแหละเจ้าค่ะ”

“ฉันไปเป็นคนใหญ่คนโตตั้งแต่เมื่อไหร่กัน?”

โจวโจวพึมพำ

เขาเป็นแค่ลอร์ดที่เพิ่งผ่านการทดสอบลอร์ดมือใหม่มา เขาเป็นคนใหญ่คนโตซะที่ไหนกัน?

แต่อาลีย่าและคนอื่นๆ ก็ไม่ได้คิดเช่นนั้น

จากนั้นภายใต้การยืนกรานของพวกเธอ โจวโจวก็ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องสวมเสื้อผ้าและล้างหน้าล้างตาด้วยความช่วยเหลือจากพวกเธอ

“ช่างเป็นวิถีของลอร์ดผู้ชั่วร้ายจริงๆ!”

หลังจากเดินออกจากที่พำนักของลอร์ด เขาก็มองไปที่สาวใช้มนุษย์แมวที่ตามหลังเขามา

โจวโจวถอนหายใจออกมาอีกครั้ง

เขากำลังจะเดินไปยังประตูอัญเชิญและเตรียมอัญเชิญลูกน้องของวันนี้ออกมา แต่เขาก็เห็นหลี่ย่าและสาวใช้ของเธอที่กำลังยืนอยู่ไม่ไกลและยิ้มให้เขาอยู่

“อรุณสวัสดิ์ท่านลอร์ด”

หลี่ย่ายิ้ม

“อรุณสวัสดิ์ขอรับ”

โจวโจวเขินนิดหน่อย จากนั้นเขาก็ตรงเข้าประเด็น

เขามองไปยังคนทั้งคู่และกล่าวว่า “พวกท่านจะกลับอาณาจักรออโรร่าแล้วเหรอ?”

“อืม หอคอยออโรร่าระดับเพชรขั้นต้นสำคัญมาก ข้าต้องรีบกลับไปรายงานเรื่องนี้กับท่านพ่อให้เร็วที่สุด อย่างไรก็ตาม คราวนี้พวกเราก็จะกลับไปโดยด่วนผ่านค่ายกลเคลื่อนย้ายระยะไกล บางทีพวกเราอาจจะได้พบกับท่านลอร์ดอีกครั้งในคืนนี้”

หลี่ย่ายิ้ม

โจวโจวพยักหน้ารับ

เขาไม่ได้ประหลาดใจที่อีกฝ่ายเองก็มีค่ายกลเคลื่อนย้ายระยะไกล

มันคงแปลกถ้าอาณาจักรที่ยิ่งใหญ่จะไม่มีค่ายกลเคลื่อนย้ายระยะไกลเลย

ในเวลานั้นเอง หลี่ย่าก็เดินเข้ามา และยืนอยู่ห่างจากโจวโจวไปไม่กี่ก้าว

“ท่านลอร์ด ท่านรู้ไหมว่าจะสร้างอาณาจักรขึ้นมาได้ยังไง?”

เธอถามอย่างจริงจัง