“ฝ่าบาท! มีเรื่องดีขอรับ!”

เจิ้งหยวนฉีพูดออกมาอย่างมีความสุขในทันทีที่เขามาถึง

“เรื่องดีอะไร?”

โจวโจวประหลาดใจเล็กน้อย

“ตอนนี้มีผู้ลี้ภัยกลุ่มใหญ่ต้องการเข้าร่วมกับอาณาจักรตะวันสาดแสงอยู่นอกประตูเมืองขอรับ ข้าเห็นจำนวนของพวกเขาแล้ว มันมีประมาณ 5 ล้านคนเลย! และที่สำคัญที่สุด ผู้ลี้ภัยกว่า 70% ก็เป็นผู้หญิงด้วยขอรับ!”

เจิ้งหยวนฉีพูดด้วยความตื่นเต้น

โจวโจวอ้าปากเล็กน้อย

สุดยอด!

มันมีผู้ลี้ภัยทั้งหมด 5 ล้านคน!

นอกจากนี้ 70% ยังเป็นผู้หญิงด้วย!

นี่ไม่เกินจริงไปหน่อยเหรอ? พรสวรรค์แห่งลอร์ดรูปงามสุดยอดขนาดนั้นเชียว?

โจวโจวสับสนเล็กน้อย

อย่างไรก็ตาม นี่ก็เป็นสิ่งที่ดีและก็เป็นสิ่งที่พอจะเดาได้อยู่แล้ว

จากนี้ไปมันก็จะมีผู้ลี้ภัยมาที่อาณาจักรตะวันสาดแสงมากขึ้นเรื่อยๆ ในอนาคต เนื่องจากนี่เป็นแค่วันที่สองเท่านั้นหลังจากที่ความสามารถของรูปงามแพร่ออกไป และจำนวนผู้ลี้ภัยยังได้เพิ่มขึ้นจากหนึ่งล้านคนเป็นห้าล้านคนแล้ว

“ดูแลพวกเขาให้ดี จัดการให้ผู้ลี้ภัยเหล่านี้กลายเป็นชาวอาณาจักรตะวันสาดแสงด้วยวิธีที่ราบรื่นและรวดเร็วที่สุด และจากวันนี้เป็นต้นไปให้ส่งทหารไปยังเส้นทางที่ผู้ลี้ภัยต้องผ่านและจัดเตรียมมาตรการการคุ้มกันเอาไว้ พยายามอย่าให้อะไรเกิดขึ้นกับพวกเขาในขณะที่รักษาความสงบเรียบร้อยในหมู่พวกเขาเอาไว้ ให้พวกเขารู้สึกว่าอาณาจักรตะวันสาดแสงเป็นห่วงเป็นใยพวกเขาก่อนที่พวกเขาจะได้กลายเป็นชาวอาณาจักรตะวันสาดแสงด้วยซ้ำ”

“ฝ่าบาทฉลาดยิ่งนัก!”

เจิ้งหยวนฉีกล่าวด้วยรอยยิ้ม

อันที่จริงเขาก็คิดแบบนี้อยู่เหมือนกัน

เดิมทีเขาเองก็อยากจะพูดเรื่องนี้ขึ้นมา แต่ในเมื่อฝ่าบาทก็คิดเหมือนกัน ดังนั้นเขาจึงไม่โง่พอที่จะเอาหน้ากับฝ่าบาท

“ข้าฝากเรื่องการรับผู้ลี้ภัยไว้กับเจ้าด้วยในอนาคต”

โจวโจวพูดอย่างจริงจัง

“ข้าจะทำให้ดีที่สุดขอรับ”

เจิ้งหยวนฉีพูดอย่างจริงจัง

โจวโจวพยักหน้า

หลังจากนั้นทั้งสองก็คุยกันต่อสักพักก่อนที่เจิ้งหยวนจะจากไป

มันมีผู้ลี้ภัยกว่าห้าล้านคน เขาต้องได้รับมือกับสถานการณ์นี้

โจวโจวมองดูเจิ้งหยวนฉีเดินจากไปและยิ้มออกมา

ด้วยชาวเมืองที่เพิ่มขึ้นมาขนาดนี้ ในที่สุดบรรยากาศในดินแดนของเขาก็จะผ่อนคลายลง

ในความเป็นจริง เขาก็รู้สึกได้อย่างชัดเจนตั้งแต่เมื่อวานแล้ว

เมื่อมีชาวเมืองเพิ่มขึ้นหนึ่งล้านคน ดินแดนของเขาก็เห็นได้ชัดว่ามีชีวิตชีวาขึ้นมาก

รอยยิ้มบนใบหน้าของชาวเมืองทุกคนเพิ่มขึ้น

และความภักดีโดยเฉลี่ยของชาวเมืองก็ได้เพิ่มขึ้นด้วย

เขาเปิดข้อมูลของสุขสงบขึ้นมาดู

[พรสวรรค์แห่งลอร์ด: สุขสงบ (ระดับเพชร)]

[สุขสงบ: ประเภทประเพณีพื้นบ้านในดินแดน! ดินแดนของท่านจะปลอดภัยและสงบสุข และชีวิตความเป็นอยู่ของลูกน้องของท่านจะมั่นคงและมีความสุข ลูกน้องทุกคนจะพึงพอใจมากกับชีวิตปัจจุบันของพวกเขา ดังนั้นพวกเขาก็จะเคารพและรักท่าน ลูกน้องของท่านจะมีพื้นฐานของความจงรักภักดีต่อท่าน ยิ่งพวกเขาอยู่ในดินแดนมากเท่าไร ความภักดีของพวกเขาก็จะเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ]

[เอฟเฟกต์พิเศษ 1: ความภักดีของลูกน้องของท่านจะเริ่มต้นที่ 71]

[เอฟเฟกต์พิเศษ 2: ลูกน้องที่มีความภักดีระหว่าง 71-80 ในแต่ละวันที่ลูกน้องคนนั้นอยู่ในดินแดนของท่าน ความภักดีของพวกเขาจะเพิ่มขึ้นวันละ 1]

[เอฟเฟกต์พิเศษ 3: ลูกน้องที่มีความภักดีระหว่าง 81-90 ในทุกๆ 3 วันที่ลูกน้องคนนั้นอยู่ในดินแดนของท่าน ความภักดีของพวกเขาจะเพิ่มขึ้น 1]

[เอฟเฟกต์พิเศษ 4: ดินแดนของท่านเป็นดินแดนที่มีชื่อเสียง สิ่งมีชีวิตทั้งหลายจะรู้ว่าดินแดนของท่านคือดินแดนแห่งสันติ เพิ่มความเป็นไปได้ที่จะดึงดูดความสนใจจากสิ่งมีชีวิตจากเผ่าพันธุ์อื่นๆ เล็กน้อย]

[เอฟเฟกต์พิเศษ 5: เมื่อจำนวนลูกน้องที่มีความภักดี 90 หรือสูงกว่าครบ 1,000,000 คน ดินแดนของท่านจะมีชื่อเสียงขึ้นมา สุขสงบจะเลื่อนระดับขึ้นเป็นพรสวรรค์แห่งลอร์ดระดับเหนือสามัญ ช่วงเวลาแห่งสันติ! (จำนวนผู้ที่เข้าเกณฑ์ในปัจจุบัน: 961,299/1,000,000)]

“961,299 คนแล้วเหรอ?”

โจวโจวพยักหน้าด้วยความพึงพอใจ

ด้วยอัตราการเติบโตเช่นนี้ เขาน่าจะบรรลุเงื่อนไขนี้ได้ในวันสองวันนี้

เมื่อเวลานั้นมาถึง เขาก็จะได้รับพรสวรรค์แห่งลอร์ดระดับเหนือสามัญมาฟรีๆ!

แค่คิดก็ทำให้เขารู้สึกดีได้แล้ว

จากนั้นเขาก็เดินไปที่ประตูอัญเชิญ

…

หน้าประตูอัญเชิญ โจวโจวมองไปยังสิ่งปลูกสร้างที่อยู่ตรงหน้าของเขา

[ท่านต้องการอัญเชิญหรือไม่?]

“ต้องการ!”

อึดใจต่อมา ประตูอัญเชิญก็เปล่งแสงสีขาวสว่างเจิดจ้า จากนั้นลูกน้องใหม่ 4,000 คนก็เดินออกมาจากประตูอัญเชิญ

“คาราวะฝ่าบาท!” x4,000

ลูกน้องใหม่ทุกคนกล่าวแสดงความเคารพ

“ยินดีต้อนรับสู่อาณาจักรตะวันสาดแสง”

โจวโจวยิ้ม

จากนั้นเขาก็บอกให้ผู้เชี่ยวชาญทุกคนยืนขึ้นและพบว่าคราวนี้เขาอัญเชิญผู้เชี่ยวชาญออกมาได้ 241 คน!

มันมีผู้เชี่ยวชาญมากกว่าปกติ 35 คน!

จากนั้นเขาก็เริ่มตรวจสอบข้อมูลของผู้เชี่ยวชาญเหล่านี้

ในบรรดาผู้เชี่ยวชาญ 241 คน มันมีนักล่าปีศาจระดับเพชรขั้นกลาง 1 คน ผู้ฝึกยุทธ์ระดับเพชรขั้นกลาง 1 คน ช่างตีเหล็กระดับเพชรขั้นกลาง 2 คน ช่างตัดเสื้อระดับเพชรขั้นกลาง 1 คน และคนทำสวนระดับเพชรขั้นกลาง 1 คน!

ส่วนที่เหลือก็เป็นผู้เชี่ยวชาญตั้งแต่ระดับเพชรขั้นต้นลงไป

“นักล่าปีศาจเหรอ?”

โจวโจวเลิกคิ้วขึ้น

มันนานมากแล้วที่เขาไม่ได้เห็นอาชีพใหม่แบบนี้

เขามองไปที่อีกฝ่าย

คนผู้นี้สูงและมีใบหน้าฮึกเหิม ดวงตาที่สงบนิ่งของเขามีนัยน์ตาสีแดงที่ซ่อนอยู่ลึกเข้าไป

เขาถือดาบปีศาจไว้ในมือและสะพายธนูปีศาจไว้บนแผ่นหลัง มันมีขวดและเหยือกห้อยอยู่ที่เอวของเขา ทำให้เขาดูแตกต่างไปจากมนุษย์ทั่วไป

โจวโจวเปิดข้อมูลของอีกฝ่ายขึ้นมาดู

[ลูกน้อง: เกอร์ตัน]

[ดินแดน: อาณาจักรตะวันสาดแสง]

[อาชีพ: นักล่าปีศาจ]

[ระดับความแข็งแกร่ง: ระดับเพชรขั้นกลาง]

[ความสามารถโดยรวม: เกอร์ตันในวัยเด็กตั้งใจที่จะเป็นนักล่าปีศาจเมื่อเขาเติบโตขึ้นหลังจากพ่อแม่ของเขาเสียชีวิตด้วยน้ำมือของปีศาจอเวจีเพราะภัยพิบัติจากปีศาจ หลังจากการค้นหาอย่างหนัก เกอร์ตันก็ได้พบกับปรมาจารย์นักล่าปีศาจในตำนานอย่างเกราลท์ และได้รับการยอมรับเป็นลูกศิษย์ ต่อมาเมื่อเกราลท์หายตัวไป ในขณะที่เกอร์ตันยังคงออกค้นหาอาจารย์ของเขา เขาก็ได้ไปที่ขุมนรกเพื่อล่าปีศาจไปด้วย จนกระทั่งในวันหนึ่งเขาก็ถูกอัญเชิญมาโดยลอร์ดผู้หนึ่ง ดังนั้นเขาจึงมาอยู่ที่อาณาจักรตะวันสาดแสงและกลายเป็นชาวอาณาจักรตะวันสาดแสง!]

[ทักษะ: พรสวรรค์–สัมผัสปีศาจ, พรสวรรค์–โลหิตกระหายเลือด, ยุทธภัณฑ์ปีศาจระดับเพชรขั้นกลาง, ศรสังหารปีศาจระดับเพชรขั้นกลาง, เกราะกระหายเลือดระดับเพชรขั้นกลาง, วิญญาณกระหายเลือดระดับเพชรขั้นกลาง, แมววิญญาณระดับเพชรขั้นกลาง, ล่องหนเงียบระดับเพชรขั้นกลาง, ซ่อมแซมยุทธภัณฑ์ระดับเพชรขั้นกลาง…]

[ความภักดี: 85]

[ศักยภาพ: ระดับมหากาพย์ขั้นสูง]

โจวโจวมองดูหน้าต่างข้อมูลของอีกฝ่ายและพยักหน้าเล็กน้อย

ไม่เลว

อย่างไรก็ตาม มันก็ไม่ได้โดดเด่นมาก

มาตรฐานของโจวโจวสูงขึ้นแล้วในตอนนี้

ถ้าเขาเห็นความสามารถเช่นนี้ในตอนแรกๆ ที่เขามาถึงทวีปจื้อเกา เขาก็คงจะตกใจไปแล้ว

แต่ในตอนนี้ เขาก็รู้สึกว่ามันธรรมดามากๆ แต่ถึงกระนั้นเขาก็ยังสนใจในอาชีพนักล่าปีศาจอยู่ดี ดังนั้นเขาจึงเริ่มคุยกับการ์ตัน

ในระหว่างการสนทนา โจวโจวก็ค่อยๆ รู้ที่มาของอาชีพนักล่าปีศาจ

นักล่าปีศาจคือกลุ่มสิ่งมีชีวิตที่ถือว่าปีศาจเป็นศัตรูตัวฉกาจ ในเวลาเดียวกัน เพื่อรับพลังในการทำลายล้างปีศาจมา พวกเขาก็ต้องหลอมรวมกับสายเลือดปีศาจเพื่อรับความสามารถของปีศาจและเดินบนเส้นทางของผู้เชี่ยวชาญ

ศักยภาพของนักล่าปีศาจเหล่านี้จะขึ้นอยู่กับสายเลือดปีศาจที่หลอมรวมเข้ากับตัวเอง

ยิ่งสายเลือดปีศาจที่หลอมรวมแข็งแกร่งเท่าไร ศักยภาพและความสำเร็จในอนาคตของพวกเขาก็จะสูงยิ่งขึ้น

อาชีพที่ไม่ธรรมดาเช่นนี้ที่ไม่จำเป็นต้องใช้ใบเปลี่ยนอาชีพหรือการฝึกฝนในระยะยาวเพื่อให้ได้รับมันมานั้นอาจจะดูดี แต่ในความเป็นจริงแล้วมันก็มีอันตรายซ่อนอยู่

ประการแรกคืออายุขัยของนักล่าปีศาจทุกคนนั้นสั้นมาก

ในโลกที่ไม่ธรรมดาเช่นนี้ นักล่าปีศาจที่แข็งแกร่งที่สุดยังมีอายุไม่เกิน 50 ปีเลย

ประการที่สอง เนื่องจากนักล่าปีศาจต้องรับพลังมาจากการหลอมรวมสายเลือดปีศาจ มันจึงเป็นเรื่องง่ายมากที่พวกเขาจะถูกล่อลวงโดยพลังอันชั่วร้ายในสายเลือดปีศาจในระหว่างการเติบโต ทำให้พวกเขาสูญเสียสติและกลายเป็นปีศาจที่รู้จักแต่การเข่นฆ่าไปในที่สุด

ประการสุดท้ายคือสายเลือดปีศาจนั้นเป็นตัวตัดสินระดับความสำเร็จของพวกเขา

อาจกล่าวได้ว่านักล่าปีศาจคืออาชีพที่มีศักยภาพสูงมากและเติบโตได้อย่างรวดเร็ว แต่มันก็มีข้อเสียอยู่มากมายด้วย

หลังจากโจวโจวเข้าใจข้อมูลของอาชีพนี้แล้ว เขาก็อดครุ่นคิดไม่ได้