"นั้นมันตัวบ้าอะไรน่ะ"

ด้านบนอัฒจันทร์ สายตาของเหล่าราชันได้ถูกดึงดูดโดยสัตว์ประหลาดที่ปรากฏตัวขึ้นบนสนามต่อสู้

พวกเขาเห็นภายในสนามต่อสู้ป่าทั่วทุกที่ จู่ๆ ก็มีเถาวัลย์จำนวนมากโผล่ขึ้นมาปกคลุมพื้นที่เกือบครึ่งหนึ่งในพริบตาเดียว แถมยังแผ่ขยายออกไปด้านนอกป่าอีกด้วย

ภาพที่อลังกาลนี้ได้ดึงดูดความสนใจของเหล่าราชันทันที

"มันเกิดอะไรขึ้น?"

"ไม่ นี้มันไม่ถูกต้อง! ดูเหมือนจะมีคนเรียกมันออกมานะ"

"ทหารบ้าอะไรตัวใหญ่ไปถึงครึ่งสนามต่อสู้"

"ข้าคิดว่าข้าคงไม่ใช่ทหารที่ราชันเรียกออกมาหรอกใช่ไหม!?"

เหล่าราชันต่างร้องออกมาอย่างต่อเนื่อง แต่เนื่องจากมันเป็นสนามต่อสู้ป่า พวกเขาจึงไม่สามารถมองเห็นสถานการณ์ภายในป่าได้อย่างชัดเจน

พวกเขาเห็นเพียงต้นเถาวัลย์ขนาดใหญ่ที่บิดไปมาปกคลุมไปทั่วทั้งป่า โดยมีดอกไม้ขนาดใหญ่ปรากฏอยู่ด้านบน ดูน่าสะพรึงกลัวอย่างยิ่ง

ไม่ต้องพูดถึงราชันธาตุที่อยู่ในภายในสนามต่อสู้ป่า เขาหวาดกลัวจะต้องถอยไปถึงชายขอบป่า เขามองอย่างตกตะลึง

"ระวัง!!"

ทันใดนั้นก็มีเสียงตะโกนออกมาจากอัฒจันทร์

ก่อนที่ราชันธาตุจะทันได้ตอบสนอง ในตอนนั้นก็ได้เสียงระเบิดแหวกอากาศดังขึ้น

เถาวัลย์ยักษ์หลายสายพุ่งขึ้นมาจากพื้นโจมตีเขาด้วยความเร็วที่ดุจดั่งสายฟ้า

"อั่ก!?"

ราชันธาตุคนนั้นหน้าเปลี่ยนสีไปทันที

เขาไม่ได้คิดว่าการโจมตีของอีกฝ่ายจะมาเร็วขนาดนี้ เขายังไม่มีเวลาคิดเกี่ยวกับมันด้วยซ้ำ เถาวัลย์ยักษ์ได้มาถึงเขาแล้ว

"วงแหวนแห่งไฟ!"

ในขณะที่เขาตะโกนออกไป

ในเวลานั้น ธาตุไฟที่อยู่ข้างกายของเขาก็ระเบิดพลังขึ้น ปลดปล่อยเปลวเพลิงเป็นวงกลมทำลายเถาวัลย์ยักษ์ที่พุ่งเข้ามาทิ้งไป ทำให้เข้าหลบหนีออกมาจากการโจมตีของเถาวัลย์ยักษ์นั้นสำเร็จ

เขาตัดสินใจได้อย่างเด็ดขาดในเวลาเพียงแค่ชั่วพริบตาเดียว

เป็นอย่างที่คิดไว้ราชันที่สามารถเอาชนะศัตรูและอยู่ในสนามต่อสู้ต่อได้ไม่มีใครเป็นคนที่อ่อนแอ

หลิน ยู ยืนอยู่บนตัวของ ชิง ถัง มองไปยังธาตุไฟที่อยู่ข้างตัวอีกฝ่ายกังวลเล็กน้อย

แม้ว่า ชิง ถัง จะไม่มีบัพออร่าและบัพเสริมค่าสถานะเหมือนกับ หลิง ซี

แต่ด้วยค่าสถานะพื้นฐานของมัน ยกเว้นความว่องไว โดยพื้นฐานแล้วมันมากถึง 2500 แต้ม

เมื่อรวมกับบัพ 20% จากชิ้นส่วนเทวะ ทำให้มันน่ากลัวกว่ามอนสเตอร์บอสเล็กน้อย

การที่จะสามารถป้องกันการโจมตีนั้นได้ เห็นได้ชัดว่าความแข็งแกร่งของราชันธาตุนั้นไม่ได้อ่อนแอ

"โจมตีต่อได้!"

หลิน ยู พูดออกมาเบาๆ มองไปยังทิศทางอื่น

หลังจากนั้น เถาวัลย์จำนวนนับไม่ถ้วนก็พุ่งออกมาจากป่าอย่าบ้าคลั่ง ล้อมรอบราชันธาตุเอาไว้ในระยะไกล

จำนวนอันมหาศาลของมันปิดกั้นเส้นทางหลบหนีทั้งหมดของเขาเอาไว้

"เป็นไปได้ยังไงกัน!"

ราชันธาตุถึงกับตกตะลึงมองไปยังเถาวัลย์ขนาดยักษ์ที่ปรากฏตัวขึ้นจากทุกทิศทาง

นี้ภายในสนามต่อสู้สามารถเรียกทหารได้เพียงตัวเดียวไม่ใช่หรอ?

ทำไมถึงได้มีเถาวัลย์มากมายขนาดนี้?

ด้วยปริมาณขนาดนี้

เขาคิดว่าหากมันมาจากทหารนับ 10 ตัวก้ไม่ใช่เรื่องแปลก

นี้มัน!

แสดงว่าเจ้านี้แกร่งพอๆกับทหารนับสิบตัวเลยงั้นเหรอ!

เขาไม่กล้าคิดมากอีกต่อไป ออกไปคำสั่งไปยังธาตุไฟที่อยู่ข้างกายเขาทันที  ปลดปล่อยทะเลเพลิงไปบนพื้นดินโดยรอบบ

ฟู่บบ....

เปลวเพลิงอันร้อนแรงได้แผดเผาเถาวัลย์รอบๆกลายเป็นเถาถ่านตกลงสู่พื้น

แต่ราชันธาตุยังไม่ทันได้มีความสุข

เถาวัลย์ที่ถูกไฟไหม้ก็งอกออกมาอีกครั้ง จากนั้นก็พุ่งผ่านเปลวเพลิงเข้าไปหาเขา

มันคือสกิลติดตัวของ ชิง ถัง

ความเร็วในการฟื้นฟูเพิ่มขึ้น 50%!

นอกจากนี้ยังมีซากศพของเหล่าราชันและทหารจำนวนมากอยู่ในสนามต่อสู้ มันช่วยเพิ่มความสามารถในการฟื้นตัวให้กับ ชิง ถัง อย่างมาก

ราชันธาตุไม่เคยเห็นการต่อสู้แบบนี้ที่ไหนมาก่อน

เมื่อเห็นว่าพืชที่น่ากลัวตัวนี้ไม่กลัวไฟ เขาก็ตกใจและรีบตะโกนออกมาทันที

"ข้ายอมแพ้!"

เมื่อสิ้นเสียง ทั้งคนและทหารของเขาก็หายไป สนามต่อสู้กับมาว่างเปล่าอีกครั้ง

"นี้มัน..."

ด้านบนอัฒจันทร์ เหล่าราชันต่างมองกันด้วยความตกตะลึงจิตใจของพวกเขาถึงกับสั่นไหว

ภายในการจ้องมองของพวกเขา เถาวัลย์ยักษ์เหล่านั้นค่อยๆถอยกลับเข้าไปในป่าราวกับว่าพวกมันไม่เคยปรากฏขึ้นมาก่อน

"เขายังมีทหารตัวอื่นที่แข็งแกร่งอีกงั้นเหรอ?"

บนอัฒจันทร์โลกดึกดำบรรพ์

ซือถู เจี้ยน พูดออกมาอย่างแผ่วเบา เต็มไปด้วยความตกตะลึง

ต้นเถาวัลย์ขนาดยักษ์นั้น เขาเคยเห็น หลิน ยู เรียกออกมาก่อน

แต่ในตอนนั้นเขากำลังจดจ่อกับการต่อสู้กับ ราชันโลกอู๋ซาง ดังนั้นเขาจึงไม่ได้สนใจมากนัก

เมื่อเขาเห็นมันอีกครั้ง เขาก็รู้สึกหวาดกลัวเจ้าทหารพืชตัวนี้มากยิ่งขึ้น มันทำให้เขาถึงกับใจสั่น

.....

"เจ้าคิดว่ายังไง?"

ที่ด้านบนอัฒจันทร์ของโลกนิรันดร์ หนุ่มสาวสองคนที่เคยให้ความสนใจกับ หลิน ยู มาก่อนด้วยดวงตาที่ล้ำลึกของเขามองไปยังสนามต่อสู้ที่หลิน ยู อยู่

"แข็งแกร่งมาก"

จินเป่า พูดออกมาด้วยเสียงที่แผ่วเบา

"ข้าคิดว่าจิตวิญญาณดอกได้จะเป็นทหารที่แข็งแกร่งที่สุดของเขาแล้วนะ ข้าไม่ได้คิดว่าเขาจะมีทหารตัวที่สองที่แข็งแกร่งแบบนี้อีกด้วย มันเป็นทหารที่แข็งแกร่งราวกับสัตว์ประหลาด"

"ดูเหมือนว่าจะมีราชันที่โดดเด่นกำเนิดขึ้นบนโลกอื่นด้วย"

มีร่องรอยความเคร่งขรึมในคำพูดของเขา

เห็นได้ชัดว่าเขารู้สึกประหลาดใจกับทหาร 2 ตัวที่หลิน ยู เรียกออกมา

การสนทนาที่คล้ายกันก็ได้ปรากฏขึ้นบนอัฒจันทร์ของแต่ละโลกในเวลานั้น

โดยเฉพาะอย่างยิ่งเหล่าราชันที่เพิ่งเห็นการโจมตีของ หลิน ยู มันทำให้พวกเขาหวาดกลัวไม่กล้าที่จะท้าทายหลิน ยู แต่เลือกที่จะรอดู

แต่ถึงอย่างนั้น

ในบนอัฒจันทร์ราชันอมนุษย์หลายคน ก็ยังมีคนที่หยิ่งผยองไม่เชื่อในความแข็งแกร่งอันน่าหวาดกลัวนั้น

"ไอ้พวกขี้ขลาด! มาดูกันว่าข้าจะสังหารเจ้ามนุษย์นั้นอย่างไร!"

ทันใดนั้น ด้านบนอัฒจันทร์ที่มีเหล่าราชันออร์ตฝั่งตรงข้าม ทอเร็นผู้แข็งแกร่งได้เดินออกมาจากลุ่มเข้าไปในประตูมิติมุ่งหน้าไปยังสนามต่อสู้ที่ หลิน ยู อยู่

"เจ้ามนุษย์ รีบมาพบท่านปู่ของเจ้าเร็วเข้า!"

ทอเร็นตะโกนออกมาพร้อมเรียกทหารของเขาออกมาทันที

ชุดเกราจักรกลโลหะผสมไททาเนียมที่มีรูปร่างแปลกประหลาดได้แยกร่างออกมาเป้นชิ้นส่วน สวมไปบนร่างของเขาในชั่วพริบตาเดียวกลายเป็นร่างเป็นขวานศึกและชุดเกราะจักรกล

"ชุดเกราะจักรกล!?"

"เป็นอาวุธที่เจ๋งเป็นบ้า!"

เสียงร้องของเหล่าราชันดังขึ้นด้านบนอัฒจันทร์

บางคนอิจฉารู้สึกเกลียดที่เขาไม่ใช่ราชันเผ่าจักรกล

นั้นเป็นเพราะว่า

การที่มีชุดเกราะจักรกลและกลายเป็นมนุษย์จักรกลนั้นเป็นความฝันของพวกเขาหลายๆคน

อย่างไรก็ตาม ในบรรดาราชันเหล่านั้น ยังมีผู้รอบรู้ที่สามารถจดจำทหารของทอเร็นได้ในพริบตา

"นั้นมันเป็นทหารหายากของเผ่าจักรกล ตัวมันนั้นไม่มีความสามารถในการต่อสู้ แต่มันสามารถนำไปสวมใส่บนร่างของราชันและเพิ่มความสามารถในการต่อสู้ให้กับราชันได้เป็นอย่างมาก"

"ข้าเคยเห็นทหารตัวนี้ครั้งหนึ่งในสงครามหมื่นโลก แต่ข้าไม่คิดว่าจะได้เห็นมันอีกในวันนี้"

"สิ่งที่สำคัญเลยคือ ทอเร็นเองก็ไม่ได้อ่อนแอในการต่อสู้ด้วยตัวเอง"

"ตอนนี้มีการต่อสู้ที่ดีให้ได้ดูแล้ว"

เสียงการพูดคุยยังคงดังก้องไปทั่วอัฒจันทร์

บนสนามต่อสู้ หลิน ยู มองไปยังคนที่อยู่ตรงหน้าด้วยความประหลาดใจ

ทอเร็นนั้น...

เขาไม่รู้ว่ามันทำแบบนั้นได้ด้วย

น่าเสียดายที่เขาไม่ได้มีเวลาคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้แม้แต่น้อย

หลังจากที่สวมชุดเกราะจักรกลแล้ว ทอเร็น ก็คำรามออกมาทันทีวิ่งเข้าไปป่าพร้อมกับเสียงฝีเท้าที่ดังสนั่น

"เจ้ามนุษย์! จงตายซะ!"

เมื่อเสียงเงียบลง ขวานยักษ์ในมือของเขาก็แทกเข้าไปที่ต้นเถาวัลย์ยักษ์ที่อยู่ตรงหน้าเขา

ตูมมม!

ปัง

ต้นไม้ยักษ์ที่มีขนาด 5-6 คนกอดได้นั้นถูกตัดขาดลงอย่างง่ายดาย ค่อยๆล้มลงเกิดเป็นควันฟุ้งไปทั่ว

หวือ!

ในขณะนั้น เถาวัลย์ยักษ์ก็ปรากฏขึ้นล้อมรอบทอเร็นจากทุกทิศทาง

ความเร็วของมันสูงมากราวกับงูหลามที่แหวกว่ายอยู่ในน้ำ

"ฮ่าฮ่า เจ้าต้องการเอาชนะข้าด้วยความแข็งแกร่งเพียงแค่นี้งั้นเหรอ ไปให้พ้นหน้าข้าซะ!!"

ทอเร็นตะโกนออกมาอย่างรุนแรง ขณะนั้นเขาถือขวานด้วยมือทั้ง 2 ข้างหมุนตัวอย่างรวดเร็ว

ในชั่วพริบตาเดียว ลมกระโชกแรกก็พัดออกมา ขวานยักษ์ที่มีพลังแผ่ดพุ่งออกมาโดยมี ทอเร็น เป็นจุดศูนย์กลาง ตัดเถาวัลย์โดยรอบออกไปทั้งหมด

แม้แต่ต้นไม้ขนาดใหญ่ที่อยู่รอบๆก็ยังถูกตัดออกไป พื้นที่โดยรอบค่อยๆพังทลายลง

"นั้นมันสกิล พายุฟาดฟัน ของทหารจักรกลตัวนั่น!"

"ช่างเป็นสกิลที่ทรงพลังจริงๆ!"

"ข้าเกรงว่าพลังที่ปล่อยมานี้น่าจะเกิดอะไรระดับ 8 ไปแล้ว?"

"ข้าคิดว่าเจ้าต้นไม้ยักษ์จบสิ้นแล้ว อย่างแน่นอน"

เหล่าราชันที่เผ่ามองการต่อสู้อยู่ในตอนแรกคิดว่า หลิน ยู มีโอกาศชนะสูงกว่า

แต่หลังจากที่ทอเร็นเรียกทหารของเขาออกมาพร้อมกับใช้สกิล ความคิดของพวกเขาก็เปลี่ยนไปในทันที

ไม่ว่าเขาจะมีต้นเถาวัลย์ที่สูงใหญ่แค่ไหน

เขาก็คงต้องพ่ายแพ้ไปอย่างง่ายดาย ใช่ไหม?

ภายใต้การโจมตีที่โหมกระหน่ำนี้ มันเป็นไปไม่ใด้เลยที่จะเข้าใกล้ศัตรู

"ครั้งนี้เขาลำบากแล้ว นี้เป็นครั้งที่สองแล้วที่เขาต้องเจอกับคู่ต่อสู้ที่แข็งแกร่งแบบนี้"

ซือถู เจี้ยน ซึ่งกำลังพักผ่อนมองดูการต่อสู้อยู่บนอัฒจันทร์ ขมวดคิ้ว

เดิมทีเขานั้ต้องการพึ่งพา หลิน ยู หยาน ลี่ และอีก 2 3 คนเพื่อนเอาชนะการต่อสู้ให้มากขึ้นเพื่อให้ได้อันดับที่สูงขึ้น

แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่ามันจะแย่ซะแล้ว

หาก หลิน ยู พ่ายแพ้ พวกเขาคงไม่สามารถเข้าสู่ 100 อันดับแรกได้อย่างแน่นอน ไม่ต้องพูดถึงรางวัลเลย

ในทางกลับกัน หลี่ เหนียนและคนอื่นๆในโลกอู๋ซางมีสีหน้าเคร่งขรึม เขาหวังว่า หลิน ยู จะถูก ทอเร็น โจมตีจนพ่ายแพ้ไป

แต่จะดีกว่าหากสังหารเขาได้โดยตรง

นี้ถือเป็นการแก้ปัญหาใหญ่ทางอ้อมสำหรับพวกเขา

"หืม! มีบางอย่างผิดปกติ! ดูนั้นมันคืออะไรกัน!?"

ทันใดนั้นก็มีเสียงร้องดังขึ้นขัดจังหวะการสนทนาของทุกคน

เหล่าราชันที่อยู่บนอัฒจันทร์มองไปยังสนามต่อสู้ป่าทีละคน เขาพบว่าด้วยเหตุผลบางอย่างที่ไม่ทราบสาเหตุ จู่ๆ เถาวัลย์ก็ระเบิดออร่าสีแดงขนาดใหญ่ออกมา ทันใดนั้นตัวมันก็แข็งแกร่งแม้แต่ความเร็วก็ยังเพิ่มขึ้นอย่างมาก

โกร่ววว!

เกิดการปะทะกันอย่างดุเดือดภายในป่า

ทอเร็น ซึ่งหมุนตัวอย่างรวดเร็ว ถึงกับหยุดลงถูกเถาวัลย์ยักษ์มีแดง 2 3 สายหยุดเอาไว้

ขวานศึกในมือถูกเถาวัลย์ยักษ์ยึดไปครึ่งหนึ่ง เขารักษามันไว้อย่างยากลำบาก

"เป็นไปได้ยังไงกัน"

ดวงตาของทอเร็นเบิกกว้าง

ด้วยความแข็งแกร่งที่เกิดกว่าระดับ 8 ของเขายังไม่สามารถทะลวงการโจมตีของอีกฝ่ายได้งั้นเหรอ?

น่าเสียดายที่ หลิน ยู ไม่ได้เป็นโอกาศให้เขาครุ่นคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้

ทันทีแสงสีแดงสาดกระจายออกมา เถาวัลย์รอบๆตัวเขาก็ดูเหมือนจะบ้าคลั่งพุ่งออกมาจากส่วนลึกของป่า ในชั่วพริบตาเดียวก็ฝ่าทะลวงแนวป้องกันของ ทอเร็น เข้ามาล้อมเขาเอาไว้

"ต้องการเอาชนะข้างั้นเหรอ มันไม่ง่ายขนาดนั้นหรอก"

ร่างกายของทอเร็นค่อยๆจมลง กีบเท้าระเบิดออกอย่างรุนแรง

ร่างกายอันใหญ๋โตที่อยู่ภายในชุดเกราะพุ่งเข้าไปโจมตีใส่เถาวัลย์ พุ่งขึ้นไปบนท้องฟ้า มองเห็น หลิน ยู ที่อยู่ภายในป่าเถาวัลย์ มี ชิง ถังอยู่ข้างๆเขา

"เอาขวานของปูเจ้าไปกินซะ!"

ดวงตาของทอเร็นหรี่ลง เสียงของเขาตะโกนออกมาอย่างดุเดือด

ขวานศึกขนาดใหญ่ถูกยกขึ้นสูงเหนือหัวของเขากระแทกลงมายังตำแหน่งที่ หลิน ยู อยู่

"ป้องกันมันเอาไว้!"

หลิน ยู สั่ง ชิง ถัง ที่อยู่ข้างๆ อย่างใจเย็น

ในวินาทีต่อมา เถาวัลย์ยักษ์ก็ปกคลุมท้องฟ้าพุ่งออกไปหลายเป็นหนวาดระยางเข้าปะทะกับ ทอเร็น ที่อยู่ในอากาศ

"ตูมม!"

สนามต่อสู้ทั้งหมดถึงกับสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง

คลื่นกดอากาศอันทรงพลังที่หาใดเปรียบได้กระจายออกมา โดยมีจุดศูนย์อยู่ที่จุดปะทะของทั้ง 2 คน พุ่งออกไปรอบๆกระแทกเข้าไปฝาผนังที่เกิดจากม่านแสง ทำให้เหล่าราชันต่างตกตะลึง

เมื่อมองขึ้นไปบนท้องฟ้า ขวานศึกของทอเร็นได้หักลง เขาบินออกไปพร้อมกับเลือดที่ไหลหลิน

พ่ายแพ้?

ทอเร็นผู้แข็งแกร่งคนนั้นแพ้แล้วจริงๆ

เหล่าราชันตกตะลึงถึงขีดสุดอ้าปากกว้าง

เห็นได้ชัดว่าตอนนั้นสถานการณ์ยังเป็นไปด้วยดี ทำไมจู่ๆ เขาถึงได้แพ้ละ ?

แถมยังพ่ายแพ้อย่างย่อยยับ