บทที่ 409 : ตำหนักเทวะนภาหลวง!

ไม่นานหลังจากนั้น พระชานตงก็ได้รับคำเชิญจากตำหนักสวรรค์ลับแล

เมื่อสัมผัสได้ถึงพลังที่ทรงพลัง สีหน้าของพระผู้สร้างคนนี้ก็มืดลง และดวงตาของเขาก็ฉายแววเจตนาฆ่าที่เข้มข้นออกมา

“ เป็นพลังที่ทรงพลังอะไรเช่นนี้ ช่างเป็นทัศนคติที่สูงส่งและยิ่งใหญ่ และยังเป็นทัศนคติที่ดื้อรั้นอีกด้วย!” พระซานตงหัวเราะเยาะ “ ไม่แปลกใจเลยที่เขาจะหยิ่งผยองได้มากขนาดนี้ ความแข็งแกร่งนี้มันเกินขอบเขตของกายาเต๋าไปแล้ว”

“ มันคือจ้าวสวรรค์ เขาพยายามจะฆ่าเราจริงๆ จ้าวเทียนอี้ โอ้จ้าวเทียนอี้ เจ้าก่ออาชญากรรมที่ชั่วร้ายจริงๆ สิ่งมีชีวิตนับไม่ถ้วนบนดาวไท่หงจะต้องตายเพราะเจ้า!”

พระซานตงเดินออกจากสถานที่ฝึกตนของเขาและมาถึงพื้นที่ถ้ำต้องห้ามของอาราม

ทางเข้าถ้ำมีพระพุทธรูปแกะสลักอยู่ 18 องค์ พื้นผิวของพระพุทธรูปแต่ละองค์อาบไล้ไปด้วยแสงสีทองจางๆ นอกจากนี้ มันก็ยังมีเสียงสวดมนต์ของชาวพุทธที่ดังก้องอยู่ในความว่างเปล่า ดอกไม้สีทองบานสะพรั่งรอบตัวและกลิ่นหอมของดอกไม้ก็ลอยไปทั่ว ออร่าพุทธมีความหนาแน่นมาก

มันมีแผ่นโลหะสลักอยู่เหนือทางเข้าถ้ำ มันเปี่ยมไปด้วยออร่าพุทธอันเงียบสงบและเคร่งขรึม

ถ้ำนิพพาน!

ตำนานเล่าว่าที่นี่เป็นสถานที่ซึ่งบรรพบุรุษแห่งโถงพุทธอันศักดิ์สิทธิ์ได้เข้าถึงนิพพาน

อย่างไรก็ตาม ความแข็งแกร่งในอดีตของดาวไท่หงก็มีจำกัด บรรพบุรุษของพวกเขาบรรลุแค่ถึงขอบเขตที่สามเท่านั้น สำหรับโถงพุทธอันศักดิ์สิทธิ์ในปัจจุบัน บุคคลหนึ่งก็อาจไม่สามารถแม้แต่จะเข้าสู่นิกายชั้นในได้ด้วยการฝึกตนในระดับนี้ด้วยซ้ำ อย่างไรก็ตาม มันก็เป็นพื้นที่ของบรรพบุรุษของนิกาย ดังนั้นความหมายของมันจึงต่างออกไป

หลังจากที่พระซานตงกลายเป็นผู้สร้างแล้ว เขาก็ได้ปรับเปลี่ยนถ้ำนิพพานนี้อยู่หลายครั้งและระบุว่าที่นี่เป็นพื้นที่ต้องห้ามของนิกาย หากไม่ได้รับอนุญาตจากเขา มันก็ไม่มีใครจะสามารถเข้าไปได้

“ อมิตาพุทธ!” พระซานตงพนมฝ่ามือเข้าหากันอย่างเคร่งขรึม และร่างกายของเขาก็เปล่งแสงพุทธจางๆ ออกมาในขณะที่เขาพูดว่า “ เปิด!”

ทันทีที่เขาพูดจบ พระพุทธรูปทั้ง 18 องค์ที่ปากทางเข้าถ้ำนิพพานก็ดูเหมือนกับจะมีชีวิตขึ้นมาในทันที และทุกรูปก็เปิดตาขึ้นในทันใด

อย่างไรก็ตาม สิ่งที่ปรากฏในลูกตานั้นก็ไม่ใช่แสงแห่งความเมตตาของชาวพุทธ แต่เป็นแสงสีแดงที่ชั่วร้าย แสงเหล่านี้กวาดไปรอบๆ และในที่สุดก็มาถึงพระซานตง

จากนั้นพระพุทธรูปทั้ง 18 ก็ผงกศีรษะ จากนั้นพวกมันก็ถอนสายตาสีแดงเข้มและกลับสู่รูปลักษณ์เดิมราวกับว่าพวกมันไม่เคยมีชีวิตอยู่

ในเวลาเดียวกันกับที่พระพุทธรูปกลับคืนสู่สภาพเดิม กระแสน้ำวนที่เกิดจากแสงสีแดงก็ปรากฏขึ้นที่ถ้ำนิพพาน ราวกับว่ามันเป็นประตูสู่อีกโลกหนึ่ง

ในขณะเดียวกัน เสียงสวดมนต์ของชาวพุทธที่แต่เดิมก้องอยู่ที่ปากทางเข้าถ้ำก็ฟังดูแปลกและเข้าใจยากขึ้น มันเหมือนกับเสียงร้องของภูติผีและเสียงหอนของหมาป่า เสียดนั้นแทงหูและไม่มีเสน่ห์อีกต่อไป

ดอกไม้ที่ส่งกลิ่นหอมได้ถูกย้อมเป็นสีแดงสดในบางจุด มีตางอกออกมาจากเกสรดอกไม้ จากนั้นมันก็มีกลิ่นเหม็นเน่าเหมือนซากศพที่เน่าเปื่อยลอยฟุ้งออกมา

“ อมิตาพุทธ!” พระซานตงยิ้มขึ้น เขาก้าวออกไปข้างหน้าและเดินเข้าไปในประตูน้ำวนที่เกิดจากแสงสีแดง

ในช่วงเวลาถัดมา แสงที่ควบแน่นจากกฎจำนวนนับไม่ถ้วนก็สลายไป ในเวลาไม่นาน เขาก็มาถึงโลกที่เต็มไปด้วยแสงสีแดง

แสงนี้ไม่มีที่สิ้นสุด ไม่มีสิ่งใดในโลกนี้ และไม่มีกฎหรือพลังใดๆ นอกจากแสงสีแดงที่ไม่มีที่สิ้นสุด

พระซานตงยืนอยู่ในความว่างเปล่าด้วยสีหน้าเคร่งขรึมและกลั้นหายใจ

ทันใดนั้น ระลอกคลื่นก็ปรากฏขึ้นในแสงสีแดงสดโดยรอบ ทันใดนั้นดวงตาก็เปิดขึ้นในใจกลางของระลอกคลื่นเหล่านี้

ในไม่ช้า ร้อย, พัน, หมื่น, แสน, ล้าน, สิบล้าน, ดวงตาสีแดงจำนวนนับไม่ถ้วนเปิดขึ้น ดวงตาจำนวนนับไม่ถ้วนเติมเต็มความว่างเปล่า และทุกสายตาก็จับจ้องไปที่พระชานตง

เมื่อเผชิญหน้ากับสถานการณ์ที่แปลกประหลาดเช่นนี้ พระซานตงก็ดูเหมือนจะคุ้นเคยกับมันมาก่อนแล้ว เขาหลับตาลงอย่างสงบ พนมฝ่ามือเข้าหากันและพึมพำอะไรบางอย่าง

“ มหาเต๋าบรรพกาลอันยิ่งใหญ่และกว้างไกล พระผู้เมตตา พระผู้รอบรู้ พระผู้เป็นใหญ่ เทพศักดิ์สิทธิ์หยูเทียน”

พระซานตงกำลังท่องคัมภีร์ศักดิ์สิทธิ์ของลัทธิเต๋า

ในเวลาเดียวกัน แสงพุทธก็ปรากฏขึ้นด้านหลังศีรษะของพระชานตง ลำแสงพุ่งออกมาราวกับว่าพวกมันมีชีวิตจริงๆ

ลูกบอลแสงนี้ถูกแสงสีแดงเข้มที่ไม่มีที่สิ้นสุดกลืนกินในทันที

มันเหมือนกับการเสียสละ

หลังจากที่เขาสวดมนต์เสร็จ แสงสีแดงก็กลืนลูกบอลแสงที่เต็มไปด้วยพลังชีวิตและฉากโดยรอบก็เปลี่ยนไป

ดวงตาสีแดงนับไม่ถ้วนปิดลงอย่างช้าๆ และแสงสีแดงที่ไม่มีที่สิ้นสุดรอบตัวเขาก็เริ่มควบแน่นและเปลี่ยนแปลงกลายเป็นตำหนักขนาดใหญ่ในพริบตา

พระซานตงปรากฏตัวขึ้นในตำหนักขนาดใหญ่ ในขณะนี้ เขาก็รู้สึกว่ามุมมองของเขานั้นสูงอย่างไม่มีที่สิ้นสุด เขาสามารถมองเห็นดาวไท่หงทั้งหมดได้อย่างง่ายดายและสัมผัสได้อย่างชัดเจนถึงทุกคนที่เชื่อมต่อกับตำหนักแห่งนี้

การเชื่อมต่อเหล่านี้เปลี่ยนเป็นแสงสีแดงที่ปรากฏขึ้นในดวงตาของพระชานตง

“ อมิตาพุทธ เนื่องจากจ้าวเทียนอี้ดูเหมือนจะเชิญจ้าวสวรรค์มา เราจึงไม่มีทางเลือกนอกจากต้องใช้วิธีนี้” ใบหน้าของพระซานตงเต็มไปด้วยความเมตตา “ ในเวลานั้น สิ่งมีชีวิตนับไม่ถ้วนที่ตายบนดาวไท่หงก็จะเป็นบาปของเจ้า”

จากนั้นเขาก็เปิดไฟสีแดงและปล่อยข้อความ

“ ทุกคนจงมาที่ตำหนักเทวะนภาหลวงเร็วเข้า พวกเรามีเรื่องต้องประชุมกัน!”