ครึ่งชั่วโมงต่อมา โจวโจวก็มาถึงด้านนอกของเมืองตะวันฉาย

เขาให้เนซาริโอ้บินขึ้นไปบนท้องฟ้าเพื่อที่มันจะไม่ได้เผยตัวออกมาในขณะที่เขากับไป่อี้มองไปรอบๆ

จากนั้นทั้งสองคนก็เดินไปที่ทางเข้าเมืองตะวันฉาย

เขาเห็นประตูเมือง

ผู้คนผ่านไปมาอย่างคึกคัก

ช่างมีชีวิตชีวาจริงๆ

“มันมีคนเยอะจัง!”

ไป่อี้อุทานออกมา

โจวโจวพยักหน้า

ตามที่คาดไว้จากดินแดนภูมิภาคระดับทองคำเหลืองของอาณาจักรออโรร่า

มันมีชีวิตชีวามากกว่าเมืองตะวันสาดแสงของเขาเยอะเลย

อย่างไรก็ตามสีหน้าของเขาก็ยังคงใจเย็นเพราะเขาเชื่อว่าเมืองทรายทองคำของเขาจะต้องมีชีวิตชีวายิ่งกว่านี้แน่ในอนาคตอันใกล้

พวกเขาสองคนถูกสแกนด้วยเครื่องตรวจจับหมอกสีชาดที่ประตูเมือง พวกเขาเข้าไปในเมืองตะวันฉายได้สำเร็จหลังจากยืนยันแล้วว่าทั้งสองคนไม่ใช่มอนสเตอร์แห่งหมอกที่ปลอมตัวมา

หลังจากเข้ามาในเมือง ทั้งสองก็คนอดไม่ได้ที่จะถูกดึงดูดด้วยภาพอันวุ่นวายในเมือง

อย่างไรก็ตาม พวกเขาก็ไม่ได้ลืมธุระและมุ่งหน้าตรงไปยังโถงปกครองทันที

หลังจากนั้นไม่นาน ณ หนึ่งในห้องรับแขกของโถงปกครอง

โจวโจวและไป่อี้นั่งอยู่ด้วยกัน

ส่วนอีกฝั่งคือเจ้าเมืองของเมืองตะวันฉาย อู๋ไป่เหลียน ที่เพิ่งมาถึง

เขาสวมชุดเกราะแม่ทัพและมีรูปร่างที่แข็งแรง เขามีเคราและรอยแผลเป็นที่ปกคลุมใบหน้าครึ่งหนึ่ง

นี่ไม่ได้ทำให้เขาดูน่าเกลียดเลย แต่มันทำให้เขาดูเหมือนแม่ทัพที่ดุดันยิ่งขึ้นไปอีก

อย่างไรก็ตาม โจวโจวและไป่อี้ก็ไม่ใช่คนธรรมดา ดังนั้นพวกเขาจึงไม่ได้ถูกอีกฝ่ายข่มขวัญ

“งั้นท่านก็คือเจ้าตะวันสาดแสงสินะ ข้าได้ยินเรื่องของท่านมาเยอะเลย ขอข้าทราบหน่อยได้ไหมว่าพวกท่านมีเรื่องอะไรถึงมาถึงที่นี่?”

อู๋ไป่เหลียนยิ้ม

“เจ้าเมืองอู๋ก็สุภาพเกินไปแล้ว พวกเรามาที่นี่ก็เพื่อซื้อคริสตัลออโรร่าระดับทองคำเหลืองจากท่านเท่านั้น”

หลังจากโจวโจวพูดจบ เขาก็หยิบเอาสัญญาซื้อขายคริสตัลออโรร่าที่หลี่ย่ามอบให้เขาออกมา

อู๋ไป่เหลียนเริ่มขมวดคิ้วออกมาหลังจากเขาได้ยินคำพูดของโจวโจว

เขารู้สึกไม่ค่อยดีเท่าไรเมื่ออีกฝ่ายหยิบเอาสัญญาซื้อขายคริสตัลออโรร่าออกมา

อู๋ไป่เหลียนอ่านสัญญาและเงียบไปในทันที

โจวโจวและไป่อี้สามารถบอกได้เลยว่ามีบางสิ่งแปลกๆ กับการแสดงออกของอีกฝ่าย แต่พวกเขาก็ไม่ได้พูดอะไรออกมา

หลังจากนั้นไม่นาน อู๋ไป่เหลียนก็ส่ายหัวออกมา

“เจ้าตะวันสาดแสง พูดตามหลักการแล้วข้าก็ควรจะขายคริสตัลออโรร่าให้กับท่านตามสัญญาซื้อขายนี้ แต่เมื่อเร็วๆ นี้ กองทัพที่สี่แห่งอาณาจักรทาฮันได้โจมตีเมืองตะวันฉายของข้าและล้อมดินแดนภูมิภาค 16 แห่งของอาณาจักรออโรร่าเอาไว้”

“ดังนั้นคริสตัลออโรร่าของพวกเราจึงขาดแคลนมาก ดังนั้นได้โปรดให้อภัยข้าด้วยที่ข้าไม่อาจขายคริสตัลออโรร่าที่มีอยู่มือให้กับท่านได้”

อู๋ไป่เหลียนกล่าว

แม้ว่าโจวโจวจะพอสังหรณ์ใจไว้อยู่บ้าง แต่เขาก็ยังรู้สึกหมดหนทางเล็กน้อยเมื่อได้ยินอีกฝ่ายพูดแบบนี้

“ไม่เป็นไร ท่านเจ้าเมืองอู๋ก็มีความลำบากใจของตัวเองอยู่ งั้นข้าขอถามได้ไหมว่าดินแดนภูมิภาคระดับทองคำเหลืองที่อยู่ใกล้ที่สุดอยู่ที่ไหน? เผื่อข้าจะไปหาคริสตัลออโรร่าจากที่นั่นเอา”

โจวโจวรีบปรับอารมณ์และถามออกมา

“ข้าเกรงว่าข้าจะทำให้ท่านผิดหวังแล้วเจ้าตะวันสาดแสง ดินแดนภูมิภาคระดับทองคำเหลืองและเหนือกว่านี้ที่อยู่ใกล้ๆ ก็กำลังต่อสู้กับกองทัพสีชาดของอาณาจักรทาฮันอยู่เหมือนกัน สถานการณ์ของพวกเขาอาจจะเลวร้ายยิ่งกว่าข้าด้วยซ้ำ”

“พวกเขาก็ไม่น่าจะขายคริสตัลออโรร่าให้กับท่านด้วยเหมือนกัน อย่างไรก็ตาม ห่างออกไปทางตอนใต้ 3,000 กิโลเมตรมีดินแดนระดับเพชรของอาณาจักรออโรร่าอย่างเมืองยุคสมัยทองคำอยู่ สถานที่นั้นอยู่ในแผ่นดินของอาณาจักรออโรร่าและไม่ได้รับผลกระทบจากสงครามชั่วคราว ท่านน่าจะซื้อคริสตัลออโรร่าระดับสูงจากที่นั่นได้ถ้าท่านต้องการใช้มันอย่างเร่งด่วน”

อู๋ไป่เหลียนกล่าว

โจวโจวขมวดคิ้วเล็กน้อย

มันต้องใช้เวลาเดินทางนานขนาดไหนกัน?

เขาสามารถใช้พรสวรรค์กลับสู่เมืองได้เพื่อประหยัดเวลาถ้าเขาไปคนเดียว

อย่างไรก็ตาม ถ้าเขาไปกับเนซาริโอ้และไป่อี้ กลับสู่เมืองก็จะไม่พาพวกเขากลับมาด้วย

“อันที่จริงข้าขอเสนอนะ แต่ท่านจะได้ในสิ่งที่ต้องการไหมก็ขึ้นอยู่กับท่านแล้ว”

อู๋ไป่เหลียนครุ่นคิดอยู่ชั่วขณะก่อนที่จะพูดออกมาราวกับว่าเขาเห็นสีหน้ากลืนไม่เข้าคายไม่ออกของโจวโจว

“ว่ามาได้เลย?”

โจวโจวถามทันที

“คริสตัลออโรร่ามาจากร่างของชาวออโรร่าและมันคือแหล่งพลังชีวิตของพวกเขา ในเวลาเดียวกัน มันก็ยังสามารถใช้ขับเคลื่อนพลังงานของอาวุธพิเศษอย่างหอคอยออโรร่าได้ อาณาจักรของพวกเราจะยอมให้ชาวเมืองบริจาคศพของตนแก่อาณาจักรหลังจากที่พวกเขาตายลงได้เพราะนี่คือทรัพยากรด้านกลยุทธ์ที่เกี่ยวข้องกับความปลอดภัยของอาณาจักร ซึ่งอาณาจักรก็จะมอบค่าตอบแทนก้อนโตให้กับครอบครัวของชาวเมืองคนดังกล่าว นอกจากนี้พวกเรายังจะมอบเกียรติให้กับคนผู้นั้นด้วย”

“ในตอนนี้มันมีศพของชาวออโรร่าระดับทองคำเหลืองและระดับแพลตตินั่มขาวอยู่ส่วนหนึ่งในห้องนิรภัยของเมืองตะวันฉาย ถ้าเจ้าตะวันสาดแสงเชื่อในโชคของตัวเอง ท่านก็สามารถลองเก็บไอเท็มดรอปจากศพเหล่านี้และลองดูได้ว่าท่านจะได้รับคริสตัลออโรร่าที่ท่านต้องการหรือไม่”

“แต่มันก็มีราคาพอตัวเลยนะ ศพของชาวออโรร่าระดับทองคำเหลืองราคา 1 แกนหมอกระดับแพลตตินั่มขาวต่อร่าง และศพของชาวออโรร่าระดับแพลตตินั่มขาวราคา 1 แกนหมอกระดับเพชรต่อร่าง! นี่คือราคาไม่ว่าท่านจะเก็บคริสตัลออโรร่าออกมาได้หรือไม่ก็ตาม ข้าสงสัยว่าเจ้าตะวันสาดแสงจะยินดีจะยอมรับหรือไม่?” อู๋ไป่เหลียนถาม

เดิมทีเขาคิดว่าเจ้าตะวันสาดแสงจะไม่ยอมรับเงื่อนไขที่รุนแรงเช่นนี้ แต่เขาก็ไม่คิดเลยว่าดวงตาของอีกฝ่ายจะเปล่งประกายขึ้นมาและตกลงทันที

“ตกลง!”

อู๋ไป่เหลียน: ???

“แต่ข้าสามารถซื้อได้แค่ศพของระดับแพลตตินั่มขาวลงมาได้เท่านั้นใช่ไหม”

โจวโจวถามด้วยความสงสัย

“ใช่แล้ว ตราบใดที่ไม่ใช่คริสตัลออโรร่าพร้อมใช้และเป็นศพของชาวออโรร่าระดับแพลตตินั่มขาวลงมา” อู๋ไป่เหลียนกล่าว

โจวโจวพยักหน้ารับ

อึดใจต่อมา ในห้องนิรภัยของเมืองตะวันฉาย

“ศพของชาวออโรร่าระดับทองคำเหลือง 312 ร่าง และระดับแพลตตินั่มขาว 112 ร่างอยู่ที่นี่แล้ว พวกเขาต่างก็เคยเป็นทหารของอาณาจักรออโรร่าเมื่อครั้งยังมีชีวิต พวกเขาเลือกที่จะบริจาคร่างของตนหลังจากตาย ท่านตะวันสาดแสงลองดูได้เลย ท่านสามารถเก็บไอเท็มดรอปจากศพได้ แต่ได้โปรดอย่าทำอะไรที่เป็นการดูหมิ่นศพ”

อู๋ไป่เหลียนชี้ไปยังศพของชาวออโรร่า

“ได้เลย”

โจวโจวพยักหน้ารับ

จากนั้นเขาก็มองไปยังศพเหล่านี้และเห็นอย่างรวดเร็วว่าศพเหล่านี้แตกต่างจากศพอื่นๆ

ศพของชาวออโรร่าเหล่านี้สีขาวซีดและโปร่งใสไปแล้ว นอกจากนี้ศพของพวกเขายังดูเหมือนจะหดตัวลงและดูเล็กลงมาก

นอกจากนี้ยังมีแสงสีขาวจางๆ อยู่บนหน้าผากของพวกเขา

โจวโจวคิดถึงองค์หญิงหลี่ย่าแห่งอาณาจักรออโรร่าทันที

มันมีบางสิ่งที่คล้ายกันนี้อยู่ระหว่างคิ้วของเธอ อย่างไรก็ตาม ของเธอก็เป็นคริสตัลปริซึมสีขาว

ส่วนศพเหล่านี้มีแค่จุดแสงสีขาว

โจวโจวไม่ได้คิดอะไรมากเกี่ยวกับความแตกต่าง

เขามองดูข้อมูลของศพร่างหนึ่ง

[ชื่อไอเท็ม: ศพของเฟิงหยู]

[ระดับไอเท็ม: ระดับทองคำเหลือง]

[เอฟเฟกต์ไอเท็ม: บรรจุไอเท็มดรอปเอาไว้]

[รายละเอียดไอเท็ม: ศพของชาวออโรร่าผู้ทรงเกียรติที่ถูกรักษาสภาพไว้ด้วยน้ำยาพิเศษ มันสามารถรักษาพลังงานคริสตัลออโรร่าในศพได้ในระดับสูงสุด นอกจากนี้ ยังสามารถเก็บรักษาศพไว้ได้นานถึงหนึ่งปี]

[หมายเหตุ: ศพนี้จะกลายเป็นหมอกและถือกำเนิดใหม่ในอนาคตภายใน 2 ชั่วโมง]

[ไอเท็มดรอป: คริสตัลออโรร่าระดับทองคำเหลือง (อัตราการดรอป: 5%)]

“มันมีไอเท็มดรอปแค่อันเดียวเหรอ?”

โจวโจวเลิกคิ้วขึ้น

นี่คือราคาที่ต้องใช้แลกเปลี่ยนกับการเก็บรักษาคริสตัลออโรร่าให้ได้นานขนาดนี้งั้นเหรอ? เขาคาดเดาแต่ไม่ได้ไตร่ตรองนานเกินไปเกี่ยวกับเรื่องนี้

“ทำไมศพพวกนี้ถึงยังอยู่ที่นี่? ไม่ใช่ว่าท่านควรพยายามเก็บคริสตัลออโรร่าให้เร็วที่สุดเหรอ?”

โจวโจวถามด้วยความสงสัย และไม่ได้รีบเก็บไอเท็มดรอปทันที

“ตามกฎของอาณาจักร ภายใต้สถานการณ์ปกติ ศพเหล่านี้สามารถเก็บไอเท็มดรอปได้จากบุคคลนำโชคเท่านั้น” อู๋ไป่เหลียนกล่าว

สีหน้าของโจวโจวแปลกไป

นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เขาได้ยินเกี่ยวกับอาชีพบุคคลนำโชค

มันคล้ายคลึงกับตอนที่เขาซื้อเตาหลอมผู้พิชิตครั้งแรก

ดูเหมือนว่าคนในทวีปจื้อเกาจะเชื่อเรื่องนี้จริงๆ

หลังจากนั้นโจวโจวก็วางแผนจะเก็บคริสตัลออโรร่าออกมาจากศพ

เขาบอกว่าเขาจะใช้วิธีการบางอย่างเพื่อเก็บไอเท็มดรอป ทำให้มันไม่สะดวกที่จะให้คนอื่นๆ อยู่ดู

อู๋ไป่เหลียนเชื่อเหตุผลนี้อย่างง่ายดาย

เขาออกจากห้องนิรภัยไปหลังจากเตือนเขาอีกครั้งว่าอย่าทำอะไรที่หยาบคายกับศพ

โจวโจวไม่เสียเวลาอีก

เขาเก็บไอเท็มดรอปออกมาจากศพโดยตรง

หลังจากนั้นไม่นาน โจวโจวก็เดินออกมาจากห้องนิรภัย

“เรียบร้อยแล้ว”

เขากล่าว

อู๋ไป่เหลียนพยักหน้าและกำลังจะเดินเข้าไปในห้องนิรภัยเพื่อตรวจสอบว่ามีศพกี่ร่างที่ถูกเก็บไอเท็มดรอปไป

และเขาก็อึ้งไปในทันทีที่เขาเข้าไป

ศพทั้งหมดในห้องนิรภัยได้หายไปแล้ว!

“ท่านเก็บไอเท็มดรอปหมดเลยเหรอ?”

อู๋ไป่เหลียนหันมามองโจวโจวด้วยความงุนงง

โจวโจวพยักหน้ารับ

เขามองเข้าไปในแหวนมิติของเขา

มันมีคริสตัลออโรร่าระดับทองคำเหลือง 312 อัน และคริสตัลออโรร่าระดับแพลตตินั่มขาว 112 อันในแหวนมิติของเขา! [ป.ล.ตรงนี้ทำไมคริสตัลออโรร่าไม่ระดับ+1 ก็ไม่ทราบเหมือนกันนะครับ ต้นฉบับมาอย่างนี้เลย]

“ฉันสามารถสร้างหอคอยออโรร่าระดับแพลตตินั่มขาวได้แล้วเมื่อฉันกลับไป!” เขาคิดด้วยความพึงพอใจ