นั่นคือแมลงเคียวยักษ์สีดำขนาดใหญ่เท่าครึ่งหนึ่งของต้นไม้แห่งโลก
ท้องของมันถูกหอกสายฟ้าแทงทะลุ
มันกำลังดิ้นรนอย่างรุนแรงบนพื้น
ทุกที่ที่เคียวยักษ์สีดำกวาดผ่าน พื้นดินถูกไถเป็นร่องลึกนับพันเมตร!
ป่าล้มครืน
ภูเขาถล่ม
แม่น้ำระเหย!
ภูมิประเทศเริ่มเปลี่ยนแปลงอย่างมหาศาลจากการโจมตีของหอกสายฟ้าและอิกส์
นี่คือการต่อสู้ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในดาวอิสเดนา!
หลินอี้กำลังใช้เวทมนตร์ต้องห้ามสังหารจอมมารระดับจักรพรรดิที่แท้จริงจากห้วงลึก!
บนร่างแมลงยักษ์ของอิกส์ มีดวงตาสีแดงขนาดใหญ่นับพันดวงที่ดูน่าสะพรึงกลัวและคลั่ง!
การโจมตีทะลวงของหอกสายฟ้าแห่งการทำลายล้างทำให้ดวงตายักษ์นับพันบนร่างของอิกส์ระเบิดไปกว่าครึ่ง!
ดวงตาเหล่านี้ปิดลงอย่างถาวร ไม่มีวันลืมตาขึ้นมาอีก!
ส่วนดวงตาสีแดงที่เหลือต่างหลั่งน้ำตาเป็นเลือด พวกมันกำลังส่งพลังงานให้กับอิกส์อย่างไม่หยุดยั้ง เพื่อช่วยให้เขาหลุดพ้นจากหอกสายฟ้า!
สิ่งที่หลินอี้ไม่รู้คือ
ทุกครั้งที่ดวงตาบนร่างของอิกส์ปิดลง ฝูงแมลงในอิสเดนาจะตายไปนับร้อยล้านตัว!
ตอนนี้เขาไม่ได้ต่อสู้เพียงลำพัง
แต่กำลังสละฝูงแมลงทั้งหมดของอิสเดนาเพื่อต่อสู้กับหลินอี้!
ในขณะเดียวกัน ตาข่ายยักษ์สีแดงที่เกิดจากจิตสำนึกของฝูงแมลงก็กำลังพยายามห่อหุ้มหอกสายฟ้าแห่งการทำลายล้างขนาดมหึมา
พยายามจะถอนหอกสายฟ้าที่ทำให้ราชาของพวกมันเจ็บปวดอย่างไม่มีที่สิ้นสุดออกไป!
หลินอี้ยังคงลอยอยู่กลางอากาศ
มองดูอิกส์ที่ยังคงดิ้นรนอย่างเย็นชา
มือขวาที่กำแน่นไม่มีทีท่าว่าจะคลายออกแม้แต่น้อย!
"หอกสายฟ้า ระเบิด!!"
หลินอี้เปล่งเสียงออกมาอีกไม่กี่พยางค์
ในชั่วขณะถัดมา สายฟ้าอันน่าสะพรึงกลัวก็แผ่ขยายออกจากปลายหอกสายฟ้า!
นี่คือการโจมตีต่อเนื่องของหอกสายฟ้าที่ถูกเรียกออกมาด้วย [ความโกรธของเทพสายฟ้า]
ความเสียหายและการโจมตีของทักษะนี้แบ่งเป็นหลายช่วง!
ช่วงแรกคือความเสียหายจากสายฟ้าอันมหาศาลที่เกิดจากการที่หอกสายฟ้าพุ่งทะลวงลงมา
จากนั้นหอกสายฟ้าจะคงอยู่เป็นเวลา 10 นาทีเต็ม
ทุกๆ ช่วงเวลาหนึ่ง
สายฟ้าที่สะสมบนหอกจะแผ่ขยายออกไป
ก่อให้เกิด [พายุสายฟ้าสะท้านฟ้า]!
ความเสียหายจากพายุสายฟ้าอาจไม่รุนแรงเท่าการทะลวงของหอกสายฟ้า แต่มันมีข้อได้เปรียบคือความยืดเยื้อ!
และในตอนนี้ หอกสายฟ้าได้แทงทะลุร่างของอิกส์อย่างสมบูรณ์แล้ว พายุสายฟ้าสะท้านฟ้าครั้งแรกทำให้เขาเจ็บปวดแทบตาย!
"ฮี้ออออ——!"
เสียงร้องครวญครางอย่างทรมานดังออกมาจากปากของอิกส์
ในขณะเดียวกัน ดวงตาสีแดงขนาดใหญ่บนร่างของเขาก็ระเบิดออกอีกหลายดวง!
นั่นหมายความว่า ฝูงแมลงอีกส่วนหนึ่งได้สูญสิ้นไปเพื่อราชาของพวกมัน!
"ฮ่าฮ่า..."
"ฮ่าฮ่าฮ่า...!!"
"ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า...!!!"
ไม่รู้ว่าเป็นเพราะความเจ็บปวดทำให้สมองเสียหรืออย่างไร
อิกส์หัวเราะออกมาเสียงดังอย่างกะทันหันในยามคับขัน เหมือนกับตัวร้ายคลาสสิกทั้งหลาย
"หลินอี้! เจ้าสังหารข้าไม่ได้หรอก!!"
"ฝูงแมลงของข้า ไม่มีวันสิ้นสุด!"
"ชีวิตของข้า ไม่มีวันสิ้นสุด!"
"เจ้าเป็นเพียงมนุษย์ ผ่านช่วงชีวิตเพียงแค่ชั่วแมลงเกิดแมลงตาย แต่ข้าผ่านการเวียนว่ายตายเกิดมานับครั้งไม่ถ้วน!"
"ทุกครั้งที่เวียนว่ายตายเกิด คือการเกิดใหม่ ข้ายิ่งแข็งแกร่งขึ้นทุกที!"
"รอให้ข้าเกิดใหม่ครั้งหน้า ข้าจะฉีกร่างเจ้าเป็นหมื่นชิ้น เปลี่ยนเจ้าให้เป็นหุ่นเชิดของข้า ให้เจ้าเป็นทาสชั่วนิรันดร์ เพื่อชดเชยความเจ็บปวดของข้า!"
"อ๊ากกก——!"
พายุสายฟ้าสะท้านฟ้าระเบิดออกอีกครั้ง
ทำให้อิกส์ทรมานแสนสาหัส
แม้ว่าหลินอี้จะยังคงแสดงสีหน้าเย็นชาภายนอก
แต่ในใจกลับรู้สึกตกตะลึงอย่างยิ่งกับสิ่งที่อิกส์พูด
เขาเชื่อว่าอิกส์น่าจะผ่านการเวียนว่ายตายเกิดมาหลายครั้งจริงๆ
เพราะก่อนหน้านี้เทอร์ริสก็เคยบอกเขาไว้
เมื่อหลายร้อยปีก่อน ตอนที่กองกำลังต่อต้านยังรุ่งเรือง และฝูงแมลงยังไม่ได้ครอบครองอิสเดนาอย่างสมบูรณ์
พวกเขาเคยมีการรบปราบปรามครั้งหนึ่ง
ในการต่อสู้ครั้งนั้น เพื่อปกป้องแม่แมลง อิกส์เลือกที่จะสู้กับกองกำลังต่อต้านจนถึงที่สุด
ทำให้กองกำลังต่อต้านบอบช้ำอย่างหนัก
และหลายปีผ่านไป อิกส์ก็กลับมาเกิดใหม่อีกครั้ง
คราวนี้ เขาก้าวขึ้นสู่ระดับจักรพรรดิที่แท้จริง
ถ้าเช่นนั้น ครั้งต่อไปที่อิกส์เกิดใหม่ เขาจะไม่วิวัฒนาการไปถึงระดับจักรพรรดิสูงสุดหรอกหรือ?
หลินอี้หลับตาลง
เขานึกถึงประโยคหนึ่งขึ้นมาอย่างฉับพลัน
แมลงไม่เคยถูกกำจัดอย่างแท้จริง!
แม้ว่าเขาจะสังหารราชินีแมลงไปแล้ว
แต่อิกส์อาจจะมีวิธีบางอย่างที่เขาไม่รู้ ที่สามารถเกิดใหม่ได้?
หลินอี้ไม่รู้
แม้ว่าอิกส์จะไม่สามารถถูกกำจัดได้อย่างสิ้นเชิงจริงๆ หลินอี้ก็มั่นใจว่า เมื่อถึงเวลาที่อิกส์กลับมา
บางทีเขาอาจจะก้าวขึ้นเป็นเทพไปแล้วก็ได้
พายุสายฟ้าสะท้านฟ้านับครั้งไม่ถ้วน ทำให้ร่างของอิกส์เต็มไปด้วยรอยเล็กๆ มากมาย
หลังจากทรมานเป็นเวลา 10 นาที
หอกสายฟ้าทำลายล้างก็ระเบิดออกอย่างรุนแรง!
การระเบิดของสายฟ้าที่เทียบเท่ากับระเบิดนิวเคลียร์ เกิดขึ้นบนดาวอิสเดนา!
ร่างของอิกส์สลายหายไปในแสงสายฟ้า
ตาข่ายแมลงสีแดงขนาดใหญ่นั้นก็แตกสลายไป
จบแล้ว
หรืออาจจะพูดได้ว่า จบชั่วคราว...
ติ๊ง...
เสียงใสกังวานดังขึ้น
หลินอี้เห็นแผ่นบางใสปรากฏขึ้นที่ตำแหน่งที่ร่างของอิกส์เพิ่งสลายไป
แผ่นบางนั้นเปล่งประกายเจ็ดสี แสงระยิบระยับ ดูเหมือนจะมีพลังบางอย่างซ่อนอยู่ภายใน...
...
ในสวนดอกไม้ที่เต็มไปด้วยพืชพรรณเขียวชอุ่มและดอกไม้บานสะพรั่ง
อิกส์ลืมตาขึ้น
เขาตะลึง
เขารู้สึกว่าสถานที่แห่งนี้คุ้นตามาก
แต่กลับนึกไม่ออกว่าที่นี่คือที่ไหน และเขาเคยมาที่นี่เมื่อไหร่
ขณะเดินเล่นในสวน อิกส์รู้สึกว่าจิตใจของเขาสงบนิ่ง
กาลเวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว
ในชั่วพริบตา หลายยุคสมัยก็ผ่านพ้นไป
อิกส์ยังคงอยู่ในสวนแห่งนี้
ดอกไม้ที่นี่บานสะพรั่งในรูปแบบที่สวยงามที่สุดตลอดเวลา
ไม่มีวันเหี่ยวเฉาหรือเสื่อมโทรม
ต้นไม้ที่นี่เติบโตอย่างเขียวชอุ่มตลอดกาล
ไม่มีใบไม้ร่วงสักใบในสวนแห่งนี้
สิ่งมีชีวิตที่นี่ผ่านยุคสมัยนับไม่ถ้วน แต่ก็ไม่มีร่องรอยของความชราภาพแม้แต่น้อย
ทุกสิ่งยังคงอยู่ในสภาพที่สมบูรณ์ที่สุด เติบโตและดำรงอยู่อย่างไม่มีที่สิ้นสุด
เวลาเหมือนถูกยืดออกไปไม่มีที่สิ้นสุดในสวนแห่งนี้
อิกส์ไม่รู้ว่าเขาอยู่ที่นี่มานานเท่าไหร่แล้ว
จนกระทั่งวันหนึ่ง——
หึ่ง หึ่ง หึ่ง...
เขาได้ยินเสียงปีกแมลงบินสั่นอากาศเบาๆ
ตัวอ่อนแมลงสีดำสนิทไร้สีอื่นปนเปื้อนตัวหนึ่ง บินเข้ามาในสวนอย่างซุ่มซ่าม แล้วทรุดตัวลงบนใบไม้เพื่อพักผ่อน
ความทรงจำมากมายพลันทะลักเข้ามาในสมองของอิกส์
ในชั่วขณะนั้น เขาเหมือนนึกอะไรออกทั้งหมด
ตัวอ่อนแมลงสีดำที่อ่อนแอและไร้เดียงสานี้ ไม่ใช่อดีตของเขาหรอกหรือ?
"แม่จ๋า..."
"แม่จ๋า...!"
"ดูสิ มีอะไรสีดำๆ บินเข้ามา..."
อิกส์เห็นเด็กหญิงตัวน้อยสวมชุดกระโปรงสีเขียวมรกต กระโดดโลดเต้นมาด้วยสายตาเต็มไปด้วยความอยากรู้อยากเห็น จ้องมองตัวอ่อนแมลงสีดำบนใบไม้
"ขออภัยด้วย คุณหนูเอเลน่า ผมจะจัดการทันที"
ชายวัยกลางคนในชุดคนรับใช้ก้มศีรษะขอโทษ
เขาก้าวเข้าไปข้างหน้า หยิบอุปกรณ์ออกมา พร้อมที่จะกำจัดชีวิตของแมลงที่บังเอิญบินเข้ามาในสวน
"แม่จ๋า มันตัวเล็กจังเลย น่าสงสารจัง..."
"หนูให้อาหารมันหน่อยได้ไหมคะ?"
เด็กหญิงเอเลน่าห้ามคนสวน
แล้วหันไปมองคนข้างๆ
อิกส์เงยหน้ามอง เห็นว่าคนที่ยืนอยู่ข้างเอเลน่าถูกห่อหุ้มด้วยแสงสีเขียวมรกต มองไม่เห็นใบหน้า ไม่รู้ว่าเป็นใคร
"ไปเถอะ เอเลน่า"
เสียงของคนที่มองไม่เห็นใบหน้านั้นอ่อนโยน ราวกับมีความเมตตาและความรักไม่สิ้นสุดแฝงอยู่
เด็กหญิงเอเลน่ากระโดดโลดเต้นไปหยิบขนมปังบนโต๊ะ
ฉีกเป็นเศษเล็กๆ แล้วโยนไปตรงหน้าตัวอ่อนแมลงสีดำ
อิกส์มองดูตัวเองกลืนกินเศษขนมปังที่เปลี่ยนแปลงชะตาชีวิตของเขา
และเปลี่ยนแปลงชะตากรรมของอิสเดนาทั้งหมด
Copyright © 2025 xxxxx.com, All Right Reserved