ตอนที่ 129 : การลงทุน! การลอบโจมตีของเผ่าโคโบลด์!

โจวโจวมองไปยังชิ้นส่วนคริสตัลพรสวรรค์แห่งลอร์ดในแหวนมิติของเขา

พวกมันประกอบไปด้วย ชิ้นส่วนคริสตัลพรสวรรค์แห่งลอร์ดระดับเหล็กดำ 63 อัน ระดับบรอนซ์เขียว 7 อัน ระดับทองคำเหลือง 3 อัน และระดับตำนาน 2 อัน!

“ฉันสามารถอัพเกรดพรสวรรค์การยุยงแปรพักตร์ได้แล้วตราบใดที่ได้รับชิ้นส่วนคริสตัลพรสวรรค์แห่งลอร์ดระดับเหล็กดำมาอีก 37 อัน หรือไม่ก็ได้ชิ้นส่วนคริสตัลพรสวรรค์แห่งลอร์ดระดับบรอนซ์เขียวมาอีก 3 อัน” โจวโจวคิด

นี่ไม่ได้ยากเลย เขาสามารถทำมันได้หลังจากสู้กับลอร์ดสีชาดอีกไม่กี่ตัว

เขาคุยกับชาวดาวเคราะห์สีน้ำเงินทั้งหกคนนี้ต่อ

“พวกเธอวางแผนอนาคตไว้ยังไงบ้าง?” โจวโจวถามออกมาหลังจากผ่านไปสักพัก

“พวกเราวางแผนที่จะเป็นนักผจญภัยมืออาชีพในทีมนักผจญภัยในช่วงระยะเวลาหนึ่ง เราจะสะสมเงินทุนหลังจากที่เราคุ้นเคยกับสายงานนี้แล้ว จากนั้นเราวางแผนที่จะจัดตั้งทีมนักผจญภัยของเราเอง” สาวแว่นน่ารักคนหนึ่งพูดขึ้น

ชื่อของเธอคือลู่หรูอี้

เธอดูเหมือนจะเป็นผู้นำในหมู่พวกเขาทั้งหกแม้ว่าเธอจะเป็นผู้หญิงก็ตาม

“นักผจญภัยมืออาชีพต้องเผชิญกับอันตรายมากมาย และเป็นเรื่องยากมากที่จะสร้างทีมนักผจญภัยขึ้นมา”

โจวโจวส่ายหัว

“ทุกสิ่งล้วนอันตรายและยากลำบากในโลกนี้ พวกเราทำได้เพียงแค่เลือกเส้นทางที่ค่อนข้างดีกว่าสำหรับพวกเราได้เท่านั้น” ลู่หรูอี้ยิ้มอย่างขมขื่น

“พวกเธอสนใจจะเข้าร่วมกับดินแดนของฉันไหม?” โจวโจวพูดความคิดของเขาออกมา

“ฉันสามารถให้เงินทุนเริ่มต้นแก่พวกเธอได้ 5,000 แกนหมอกระดับเหล็กดำ นอกจากนี้พวกเธอยังสามารถใช้สถานะของชาวเมืองตะวันสาดแสงเพื่อเข้าร่วมระบบแลกเปลี่ยนผลงานและแลกเปลี่ยนสิ่งที่พวกเธอต้องการได้หลังจากกลายเป็นคนของฉัน ถือซะว่านี่เป็นการลงทุนของฉันในตัวพวกเธอเพื่อช่วยให้พวกเธอได้กลายเป็นนักผจญภัยที่ทรงพลังและก่อตั้งทีมนักผจญภัยขึ้นมาได้ พวกเธอสนใจไหม?” โจวโจวถาม

แกนหมอกระดับเหล็กดำ 5,000 ชิ้นย่อมไม่ได้มีค่าอะไรกับเขา

แกนหมอกที่เขาได้รับมาจากการกวาดล้างฟาร์มมอนสเตอร์ในวันนี้เพียงอย่างเดียวก็เป็นจำนวนมากกว่าแกนหมอกระดับเหล็กดำ 500,000 ชิ้นแล้ว

ดังนั้นเขาจึงไม่ได้สนใจกับเงินจำนวนเล็กน้อยแค่นี้เลย

อย่างไรก็ตาม ลู่หรูอี้และคนอื่นๆ ก็อึ้งไป

แกนหมอกระดับเหล็กดำ 5,000 ชิ้นถือว่าเป็นเงินก้อนโตสำหรับพวกเธอ

ด้วยเงินจำนวนนี้ พวกเธอจะสามารถจ้างผู้เชี่ยวชาญระดับบรอนซ์เขียวได้เป็นจำนวนมากเพื่อมาช่วยพวกเธอแม้ว่าพวกเธอจะตัดสินใจจ้างมืออาชีพก็ตาม

“พี่ต้องการให้พวกเราทำอะไรให้พี่?” ลู่หรูอี้สูดลมหายใจเข้าลึกๆ และพูดออกมา

โจวโจวอยากจะพูดว่าพวกเธอได้มอบในสิ่งที่เขาต้องการมาให้แล้ว แต่เขาย่อมไม่สามารถพูดออกไปได้

“พวกเธอช่วยพาลอร์ดจากดาวเคราะห์สีน้ำเงินที่ละทิ้งสถานะลอร์ดไปแล้วมาพบกับฉันทีถ้าเจอพวกเขาในอนาคต นอกจากนี้ ฉันอาจต้องการข้อมูลบางอย่าง พวกเธอสามารถพยายามรวบรวมข้อมูลที่ฉันต้องการมาให้ฉันได้” โจวโจวคิดอยู่ครู่หนึ่งและพูดออกไป

อู๋ตู่ได้รวบรวมข้อมูลบางส่วนมาอยู่เรื่อยๆ แล้ว แต่โจวโจวก็อยากจะกระจายความเสี่ยงออกไป

เขาต้องการหน่วยข่าวกรองมากขึ้นเพื่อช่วยเขา ดังนั้นเขาจึงได้ลงทุนในคนเหล่านี้ที่อยู่ตรงหน้าของเขา

ในกรณีนี้ ราคาก็ไม่ได้สูงเท่าไรเลย

ทุกคนพยักหน้าเข้าใจในทันที

พี่ตะวันสาดแสงต้องการหน่วยข่าวกรองนั่นเอง

นั่นก็สมเหตุสมผล

นักผจญภัยได้ติดต่อกับสิ่งมีชีวิตหลายประเภท ดังนั้นจึงเป็นเรื่องง่ายสำหรับพวกเขาที่จะสัมผัสกับข้อมูลลับที่คนธรรมดาไม่สามารถทำได้

ดังนั้นมันจึงเป็นเรื่องปกติมากที่จะขอข้อมูลจากนักผจญภัยในสายตาของผู้อื่น

“ขอพวกเราหารือกันก่อนได้ไหม? พวกเราจะรีบให้คำตอบพี่นะ” ลู่หรูอี้กล่าว

โจวโจวพยักหน้ารับ

จากนั้นทั้งหกคนก็เดินไปยังห้องที่อยู่ติดกันเพื่อหารือ

พวกเขากลับมาหลังจากผ่านไปไม่นาน

“พวกเรายินดีตอบรับคำขอของพี่เพื่อเข้าร่วมดินแดนของพี่และกลายเป็นคนของพี่ พวกเราจะยอมรับการลงทุนของพี่ด้วยและจะพยายามอย่างหนักเพื่อสร้างทีมนักผจญภัยที่ทรงพลังขึ้นมาให้ได้” ลู่หรูอี้กล่าวด้วยความเคารพ

อึดใจต่อมาก็มีการแจ้งเตือนปรากฏขึ้น

[มนุษย์ 6 คนต้องการเข้าร่วมดินแดนของท่านและกลายเป็นลูกน้องของท่าน ท่านจะยอมรับหรือไม่?]

โจวโจวตกลงอย่างเงียบๆ

หลังจากที่พวกเขากลายเป็นชาวเมืองตะวันสาดแสงแล้ว โจวโจวก็เปิดหน้าต่างข้อมูลของคนทั้งหกขึ้นมาและตระหนักได้ว่าความภักดีของพวกเขาต่างก็มีมากกว่า 75

นี่คงเป็นผลมาจากพรสวรรค์แห่งลอร์ดของเขาด้วย

ความภักดีในตอนแรกของพวกเขานั้นสูงมากเพราะพวกเขาเต็มใจที่จะยอมจำนนต่อเขา

“ยินดีต้อนรับสู่เมืองตะวันสาดแสง ตอนนี้พวกเธอติดอะไรไหม? ถ้าไม่ติดอะไรก็สามารถตามพวกเรากลับไปดูเมืองตะวันสาดแสงได้เลย พวกเธอจะได้รู้ตำแหน่งของเมืองตะวันสาดแสงเพื่อที่จะได้กลับมาได้ถูกในอนาคต ฉันสามารถจัดหาบ้านให้พวกเธอแต่ละคนได้เมื่อฉันกลับไปถ้าพวกเธอต้องการอยู่ในเมืองตะวันสาดแสง” โจวโจวเสริม

ทั้งหกคนมองหน้ากัน

“งั้นพวกเราขอกลับไปเก็บสัมภาระก่อน” จางหลานเซิงเป็นคนแรกที่พูดขึ้นมา

ในทันทีที่เขาพูดจบ คนอื่นๆ ก็พูดออกมาเหมือนกันและกลับไปเก็บสัมภาระของตัวเอง

ใครจะสามารถปฏิเสธความรู้สึกปลอดภัยที่น่าเชื่อถือได้นี้กับการได้ไปอาศัยอยู่ในดินแดนของลอร์ดมือใหม่ที่แข็งแกร่งที่สุด?

โจวโจวอดยิ้มออกมาไม่ได้เมื่อเขาเห็นเช่นนี้

นี่เป็นการชดเชยสำหรับพวกเขาที่เขาไปชิงชิ้นส่วนคริสตัลพรสวรรค์แห่งลอร์ดมาจากคนพวกนี้

หวังว่ามันจะช่วยพวกเขาได้

หลังจากนั้นไม่นาน ทหารดาบโล่ระดับเหล็กดำขั้นกลางคนหนึ่งก็มาปรากฏตัวตรงหน้าของเขาก่อนที่พวกลู่หรูอี้และคนอื่นๆ จะมาถึง

“คาราวะท่านลอร์ด! ข้าคือทหารที่อยู่ในเมืองเวิ้งว้าง! ข้ามาที่นี่ตามคำสั่งของเจ้าเมืองจางเพื่อมารายงานบางอย่างกับท่านลอร์ด!” เขากล่าวด้วยความเคารพ

“จางไคชานมีเรื่องอะไรงั้นเหรอ?” โจวโจวเลิกคิ้วขึ้น

“ข้ามีเรื่องมารายงานท่านลอร์ด จู่ๆ เผ่าโคโบลด์ในที่รกร้างโกบิก็ได้โจมตีเมืองเวิ้งว้างเมื่อเช้าวันนี้! อย่างไรก็ตาม ความแข็งแกร่งในการโจมตีของพวกมันก็อ่อนแอมาก และพวกมันก็มีจำนวนแค่ 100 ตัวเท่านั้น ดังนั้นพวกเราจึงสามารถไล่พวกมันไปได้ง่ายๆ พวกเรากังวลว่ามันจะเป็นกับดัก ดังนั้นพวกเราจึงไม่ได้ไล่ตามพวกมันไป จากนั้นเจ้าเมืองจางก็สั่งให้ข้ามารายงานท่านลอร์ดเกี่ยวกับเรื่องนี้”

ทหารผู้นั้นกล่าวด้วยความเคารพ

โจวโจวหรี่ตาลง

เขารู้จักเผ่าโคโบลด์นี้

แผนที่ที่รกร้างโกบิที่ถูกวาดโดยอู๋ตู่ได้บันทึกตำแหน่งและความแข็งแกร่งของกองทัพของพวกมันเอาไว้

ในเวลานั้น โจวโจวรู้สึกว่าความแข็งแกร่งของอีกฝ่ายนั้นด้อยกว่าเขามากและไม่สามารถเป็นภัยคุกคามต่อเขาได้ นอกจากนี้ เขายังต้องจดจ่ออยู่กับการผ่านการทดสอบลอร์ดมือใหม่และไม่ได้สนใจเกี่ยวกับเผ่าโคโบลด์ในเวลานั้น

เขาไม่คาดคิดเลยว่าอีกฝ่ายจะมาเคาะประตูบ้านเขาก่อนที่เขาจะทันได้โจมตีพวกมัน!

“พวกมันช่างรนหาที่ตาย!”

สายตาของโจวโจวเย็นชาขึ้นมา

เขาวางแผนที่จะโจมตีที่รกร้างโกบิและที่ราบขวากหนาม

อย่างไรก็ตาม เขาก็คงจะต้องเริ่มจากพวกโคโบลด์ก่อนในเมื่ออีกฝ่ายเริ่มกับพวกเขาก่อน!

ครึ่งชั่วโมงต่อมา ลู่หรูอี้และคนอื่นๆ ก็กลับมาพร้อมกับสัมภาระของพวกเขา

โจวโจวไม่เสียเวลาอีก เขานำทั้งหกออกไปจากเมืองบ่อปลาและมาเจอกับทหาร 5,000 คนที่มีอู๋ซินเป็นผู้นำทัพ

เมื่อลู่หรูอี้และคนอื่นๆ เห็นทหารจำนวนมากกว่า 5,000 คน พวกเขาก็อึ้งไปในทันที

“เชี่ย! มีทหารมากมายขนาดนี้เลยเหรอ?”

“พระเจ้าช่วย นี่คือความแข็งแกร่งของลอร์ดของพวกเรางั้นเหรอ? ไม่แปลกเลยที่เขานำหน้าลอร์ดชั้นยอดคนอื่นๆ ไปแล้ว”

ทั้งหกคนอึ้ง

“ยังไม่กลับไปที่เมืองตะวันสาดแสงนะ อ้อมไปที่ที่รกร้างโกบิก่อนและกำจัดศัตรูกันก่อนที่จะกลับไป” โจวโจวกล่าว

ลู่หรูอี้และคนอื่นๆ อึ้งไปชั่วขณะก่อนที่จะพยักหน้าออกมา

2 ชั่วโมงต่อมา ณ ดินแดนของเผ่าพันธุ์โคโบลด์ในที่รกร้างโกบิ

โจวโจวยืนอยู่ในระยะไกล

เขามองไปยังกลุ่มทหารโคโบลด์ที่กำลังลาดตระเวนอยู่ไกลๆ

พวกมันมีหัวเป็นสุนัขและตัวเป็นมนุษย์ และแต่ละตัวก็สูง 2-3 เมตร พวกมันสวมชุดเกราะสีดำที่มีลวดลายแปลกๆ สลักอยู่บนเกราะหน้าอก และถืออาวุธหลากหลายรูปแบบ

ข้อมูลของพวกมันปรากฏขึ้นมา

[ชื่อมอนสเตอร์: โคโบลด์]

[ระดับความแข็งแกร่ง: ระดับเหล็กดำขั้นต้น]

[รายละเอียดมอนสเตอร์: สิ่งมีชีวิตในที่รกร้างโกบิที่บูชาเทพแห่งความตาย ร่างกายของพวกมันมีพรสวรรค์แห่งความตายที่แปลกประหลาดที่สามารถปลุกให้ตื่นขึ้นได้หลังความตายและเก็บเกี่ยววิญญาณของสิ่งมีชีวิตอื่นในช่วงเวลาสั้นๆ!]

[ไอเท็มดรอป: แกนหมอกระดับเหล็กดำ 2 ชิ้น (อัตราการดรอป: 100%), หนังสือทักษะระดับเหล็กดำขั้นต้น-วิญญาณคำราม 1 เล่ม (อัตราการดรอป: 5%), ลูกแก้วพรสวรรค์เผ่าพันธุ์ประเภทเติบโต 1 อัน (อัตราการดรอป: 0.00001%)]