บทที่ 158 : การมาถึงของเซียน

โลกสูญสวรรค์ มณฑลเจียงตง

ตระกูลหวังอยู่ที่นี่มาเป็นเวลานานมาก

นับตั้งแต่สำนักเซียนทั้งเก้าได้เรืองอำนาจเมื่อ 5,000 ปีก่อน ตระกูลหวังก็ได้หยั่งรากลงที่นี่

ตระกูลหวังแห่งเจียงตงในปัจจุบันเป็นหนึ่งในเก้าตระกูลที่โด่งดังอยู่แล้ว

พวกเขาเฝ้าดูการถือกำเนิดและการล่มสลายของรางวงศ์ต่างๆ มามากมาย

อย่างไรก็ตาม ในช่วงร้อยปีที่ผ่านมา ตระกูลหวังแห่งเจียงตงก็ไม่ได้มีช่วงเวลาที่ดีเลย

ในหายนะเมื่อ 300 ปีที่แล้ว ตระกูลหวังแห่งหลางหยาในโลกเบื้องล่างเกือบจะถูกกำจัด ชื่อเสียงของพวกเขาพลอยตกต่ำ และสิ่งนี้ก็ทำให้ตระกูลหวังแห่งเจียงตงสูญเสียแหล่งที่มาของผลึกน้ำค้างสวรรค์

สำหรับสำนักหลักของโลกสูญสวรรค์ หากชื่อเสียงของสาขาในโลกเบื้องล่างต่ำต้อยเกินไป แม้ว่าพวกเขาจะสืบเชื้อสายมา แต่พวกเขาก็จะไม่สามารถรวบรวมผลึกน้ำค้างสวรรค์ได้มากมาย เผลอๆ พวกเขาอาจจะสูญเสียด้วยซ้ำ

ท้ายที่สุดแล้ว การลงมายังโลกเบื้องล่างนั้นก็มีค่าใช้จ่าย นอกจากนี้ มันก็ยังต้องใช้ผลึกน้ำค้างสวรรค์

การเปิดเส้นทางสู่โลกเบื้องล่างสำหรับเซียนมนุษย์นั้นต้องใช้ผลึก 20 ชิ้น และสำหรับเซียนปฐพีต้องใช้ผนึก 70 ชิ้น

ทุกครั้งที่พวกเขาลงมายังโลกเบื้องล่าง พวกเขาก็จะเก็บได้มากที่สุด 70 ถึง 80 ผลึก และนี่คือตอนที่สาขาโลกเบื้องล่างอยู่ที่จุดสูงสุด

หากชื่อเสียงของสาขาโลกเบื้องล่างเสียหายหรือลดลง มันก็เป็นไปได้ที่พวกเขาจะสามารถรวบรวมผลึกน้ำค้างสวรรค์ได้เพียง 30 ถึง 40 ชิ้นเท่านั้น

อย่างไรก็ตาม ด้วยสถานการณ์อย่างตระกูลหวังแห่งหลางหยาซึ่งเกือบจะถูกกำจัดลง พวกเขาจึงไม่มีชื่อเสียงอีกต่อไป ดังนั้นมันจึงเป็นไปได้ที่พวกเขาจะไม่สามารถรวบรวมผลึกน้ำค้างสวรรค์ได้แม้แต่ชิ้นเดียว

มันเป็นการสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่

นี่คือสาเหตุที่ตระกูลหวังแห่งเจียงตงไม่ส่งใครลงไปยังโลกเบื้องล่างกว่า 200 ปีแล้ว

อย่างไรก็ตาม สิ่งนี้ก็ยังทำให้พวกเขารู้สึกโชคดีที่สามารถหลีกเลี่ยงภัยพิบัติครั้งใหญ่เมื่อร้อยปีก่อนได้

ถึงกระนั้น ตระกูลหวังแห่งเจียงตงก็ยังไม่มีความสุข

สำนักเซียนที่ปกครองตระกูลหวังแห่งเจียงตงโดยตรง ตำหนักสวรรค์ทมิฬกาลได้ประสบกับความสูญเสียอย่างหนักในหายนะเมื่อร้อยปีที่แล้ว เซียนปฐพีหนึ่งคนและเซียนมนุษย์เจ็ดคนเสียชีวิต และศพของเซียนปฐพีคนนั้นก็ยังถูกทำลาย

เพื่อที่จะฟื้นฟูพลังของพวกเขา พวกเขาจึงยืม 500 ผลึกน้ำค้างสวรรค์มาจากตระกูลหวังแห่งเจียงตงและบอกว่าจะคืนให้เต็มจำนวนในอีก 500 ปีต่อมา

ถึงกระนั้น มันก็ยังยังไม่มีข่าวใดๆ จากพวกเขา

ตระกูลหวังแห่งเจียงตงช่างน่าสงสารจริงๆ

ตั้งแต่ 3,000 ปีที่แล้วจนถึงปัจจุบัน พวกเขาก็รวบรวมผลึกน้ำค้างสววรรค์มาได้เพียง 2,000 กว่าชิ้นเท่านั้น

ผลึกมากกว่า 600 ชิ้นถูกใช้เพื่อเปิดทางไปสู่โลกเบื้องล่าง และมากกว่า 1,000 ชิ้นถูกใช้เพื่อแลกเปลี่ยนเป็นยา

ดังนั้นเมื่อร้อยปีที่แล้ว พวกเขาจึงเหลืออยู่เพียงประมาณ 500 ชิ้นเท่านั้น

และหลังจากนั้น พวกเขาก็ถูก "ยืม" ไปโดยตำหนักสวรรค์ทมิฬกาล

ตระกูลหวังแห่งเจียงตงซึ่งได้รับการจัดอันดับให้เป็นหนึ่งในเก้าตระกูลที่โด่งดังได้กลายมาเป็นตระกูลที่ยากจนโดยสมบูรณ์

ผลึกน้ำค้างสวรรค์ที่ใช้เปิดทางมาเดินสู่โลกเบื้องล่างในครั้งนี้ล้วนถูกยืมมาทั้งหมด!

และมันก็มีอัตราดอกเบี้ยที่สูงมาก

แม้จะบอกให้โลกรู้ มันก็ไม่มีใครเชื่อ

โชคดีที่ตระกูลหวังแห่งหลางหยาในโลกเบื้องล่างได้ฟื้นฟูชื่อเสียงของพวกเขาขึ้นมาแล้วเมื่อร้อยปีที่แล้ว

ดังนั้นพวกเขาก็น่าจะสามารถรวบรวมผลึกน้ำค้างสวรรค์ได้เป็นจำนวนมากในครั้งนี้

ด้วยเหตุนี้เอง ตระกูลหวังแห่งเจียงตงจึงให้ความสำคัญอย่างมากกับการเดินทางไปยังโลกเบื้องล่าง

นอกคฤหาสน์บรรพบุรุษของตระกูลหวัง

มีคนมากกว่าร้อยคนที่มาทำการเลี้ยงส่ง ผู้ฝึกตนขอบเขตเซียนปฐพีสามคนอยู่ในหมู่พวกเขา และพวกเขาก็เต็มไปด้วยความคาดหวังในตัวเซียนมนุษย์สามคนที่กำลังจะลงไปยังโลกเบื้องล่าง

หวังเจิงจื่อเป็นหัวหน้าตระกูลหวังแห่งเจียงตงคนปัจจุบัน เขาอายุเกือบ 300 ปีแล้ว และดูเหมือนจะอยู่ในวัยหกสิบถึงเจ็ดสิบเท่านั้น

เขาเดินมาหาชายหนุ่มและเตือนอีกฝ่ายอย่างจริงจังว่า “ ตงหยาง ในฐานะพี่ใหญ่แห่งสาขาหลัก เจ้าก็จะต้องระมัดระวังเอาไว้ให้ดี”

หวังตงหยางดูเหมือนจะอยู่ในวัยยี่สิบเท่านั้น เขาพยักหน้าและพูดว่า “ ท่านพ่อไม่ต้องกังวล ข้าจะไม่ทำให้ท่านผิดหวัง!”

เขาเป็นลูกชายโดยชอบของหวังเจิงจื่อ และแม้ว่าเขาจะยังดูหนุ่ม แต่จริงๆ แล้วเขาก็มีอายุมากกว่า 200 ปีแล้ว

อันที่จริง หวังตงหยางก็ได้กลายเป็นเซียนมนุษย์ไปแล้วตั้งแต่เมื่อร้อยปีก่อน อย่างไรก็ตาม เนื่องจากการขาดแคลนผลึกน้ำค้างสวรรค์ เขาจึงไม่สามารถก้าวหน้าต่อไปได้

ในครั้งนี้ เขามาที่โลกเบื้องล่างเพื่อรวบรวมผลึกน้ำค้างสวรรค์ มันไม่เพียงแต่เพื่อตระกูลหวังทั้งหมด แต่ยังเพื่อสำหรับตัวเขาเองด้วย

“ พ่อเชื่อในตัวเจ้า” หวังเจิงจื่อพยักหน้าและใช้พลังปราณเพื่อส่งสัญญาณเสียงลับๆ “ ระวังโถงพุทธมามกะและสำนักเซียนที่ปิดล้อมตำหนักเต๋าอี้กับสำนักเซียนอรุณเอาไว้ด้วย”

“ เนื่องจากคำสั่งของตำหนักสวรรค์ทมิฬกาล เจ้าจึงต้องเข้าร่วมด้วย อย่างไรก็ตาม เจ้าก็ต้องจำเอาไว้เสมอว่าสิ่งที่สำคัญที่สุดคือชีวิตของเจ้าเอง”

“ ท่านพ่อไม่ต้องห่วง” หวังตงหยางพยักหน้าและพูดว่า “ คราวนี้เราจะไปที่เฟิงโจว มันไม่ได้มีมรดกอันทรงพลังที่นั่น และมันก็อยู่ติดกับหยานโจว ดังนั้นมันก็น่าจะปลอดภัยมาก”

ในฐานะตระกูลชนชั้นสูงที่อยู่ภายใต้ตำหนักสวรรค์ทมิฬกาล พวกเขาก็ต้องไปที่โลกเบื้องล่างพร้อมกับภารกิจช่วยผู้ฝึกตนของโถงพุทธมามกะเป่าหลินในการจักการกับตำหนักเต๋าอี้

ยิ่งไปกว่านั้น จักรพรรดินีแห่งต้าโจวก็ยังได้เสด็จไปยังตำหนักสวรรค์ทมิฬกาลเมื่อครึ่งเดือนก่อน และสังหารเซียนปฐพีของพวกเขาไปสองคนด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียว เพราะเหตุนี้เอง นางจึงปลุกเหล่าเทวาให้ตื่นตระหนก มันทำให้ตำหนักสวรรค์ทมิฬกาลต้องตกที่นั่งลำบาก และในครั้งนี้ มันก็ไม่มีเซียนปฐพีจากตำหนักสวรรค์ทมิฬกาลร่วมเดินทางไปกับพวกเขาในการเดินทางไปยังโลกเบื้องล่าง

นอกจากนี้ มันก็ยังหมายความว่าหวังตงหยางและคนอื่นๆ จะไม่มีใครดูแลพวกเขาเมื่อพวกเขาอยู่ในโลกเบื้องล่าง ดังนั้นหากพวกเขามีส่วนร่วมในการต่อสู้ครั้งยิ่งใหญ่ ความอันตรายที่พวกเขาจะต้องเผชิญก็จะพุ่งสูงขึ้นอย่างแน่นอน

“ เห้อ… ตระกูลหวังแห่งเจียงตงในปัจจุบันอยู่ในสถานะที่ยากลำบากจริงๆ โชคดีที่ตำหนักสวรรค์ทมิฬกาลเมตตาเราและยอมให้เราไปที่เฟิงโจวแทน”

หวังตงหยางถอนหายใจในใจ แต่เขาก็ยังคงแสดงความมั่นใจต่อหน้าพ่อของเขา เขาโค้งคำนับและกล่าวอำลา “ ท่านพ่อ หมดเวลาแล้ว ข้าต้องไปที่โลกเบื้องล่างแล้ว”

ทันทีที่เขาพูดจบ เขาและคนอีกสองคนที่อยู่ข้างๆ เขาก็ถูกห่อหุ้มด้วยแสงสีทองที่ส่องลงมาจากท้องฟ้า

ในชั่วพริบตา ทั้งสามคนก็หายไปจากโลกนี้

….