ดังคำที่กล่าว ผู้พูดไม่ได้เจตนา ผู้ฟังได้ประโยชน์

การพูดคุยจากระยะไกลนี้ ทำให้ดวงตาของ หลิน ยู สว่างวาบขึ้น

แท่นเทเลพอร์ตระยะไกล

อีกทั้งมันยังเชื่อมต่อกับแท่นเทเลพอร์ตที่แนวหน้าอีกด้วย!

ถ้าหากพวกเขาใช้งานมัน ไม่ใช่ว่าพวกเขาจะสามารถเทเลพอร์ตไปยังแนวหน้าโดยตรงได้เลยงั้นเหรอ

หลิน ยู และ จี้ หยุนซวง มองหน้ากัน ความตื่นเต้นปรากฏขึ้นในดวงตาของทั้ง 2

หลังจากที่ผู้คนเหล่านั้นเดินทางผ่านไป ในที่สุด หลิน ยุ ก็ไม่ได้ที่จะพูดออกมา "แท่นเทเลพอร์ตระยะไกลนั้นพวกเราที่เป็นคนจากโลกอื่นก็ควรจจะใช้มันได้เหมือนกันใช่ไหม"

"มันควรจะเป็นแบบนั้นนะ" จี้ หยุนซวงพยักหน้า "แท่นเทเลพอร์จมันก็เหมือนกันหมด ตราบใดที่มีแหล่งพลังงาน ไม่ว่าจะเป็นอะไรก็ตาม มันก็สามารถเทเลพอร์ตไปได้หมด แต่หากใช้พลังงานที่แตกต่างออกไป มันก็ไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องกับของสิ่งนั้น"

"เยี่ยม" หลิน ยู ถอนหายใจออกมา "ในเมื่อเป็นแบบนั้น ตัดสินใจได้แล้ว พวกเขาตจะใช้แท่นเทเลพอร์ตระยะไกลนั้นเพื่อเดินทางกลับ"

"ใช้มันงั้นเหรอ" จี้ หยุนซวงถามด้วยความประหลาดใจ "แล้วพวกเราจะซ่อนตัวจากราชันโลกหยวนซา และใช้แท่นเทเลพอร์ตโดยที่พวกเขาไม่รู้ตัวได้ยังไงกัน"

ต้องรู้ก่อนว่านี้เป็นช่วงเวลาที่รุนแรงที่สุดของสงครามระหว่าง 2 โลก

แน่นอนว่ามีราชันระดับสูงจำนวนของโลกหยวนซาได้มารวมตัวกันที่รอบๆแท่นเทเลพอร์ต มันแทบจะเป็นไปไม่ได้เลยที่เข้าไปในใกล้แท่นเทเลพอร์จ ที่อยู่ภายใต้จมูกของพวกเขา

มันไม่ต่างกับการฆ่าตัวตาย

"ไม่ต้องเป็นห่วงฮันมีวิธีของฉัน"

หลิน ยู ยิ้มออกมาเล็กน้อย

"พูดง่ายๆคือพวกเราจะไปที่แท่นเทเลพอร์ตนั้นเพื่อดูลาดราวก่อน ถ้าฉันคิดถูก แผนของพวกเราต้องได้ผลอย่างแน่นอน"

"เอาล่ะ ไหนขอฟังแผนหน่อย"

จี้ หยุนซวงไม่ได้พูดอะไรมากนัก

หลังจากที่เธอได้อยู่กับ หลิน ยู มานาน ทำให้รู้ว่า เขานั้นเป็นคนที่มีแผนการอยู่มากมายในหัว

ยิ่งไปกว่านั้น ด้วยสถานการณ์ในปัจจุบัน มีเพียงแท่นเทเลพอร์ตนี้เท่านั้นมีเป็นความหวังในการหลบหนีของพวกเขา

เธอจึงไม่ได้คิดอะไรมาก

หลังจากที่ได้พูดคุยกัน ทั้ง 2 ก็ออกเดินทางอีกครั้ง ผ่านเมืองใกล้ๆ ไป มุมหน้ายังเมืองหลวง

....

นี้คือเรื่องราวทั้งหมด

ทั้ง 2 หาข่าวสารไปตลอดทาง

ในที่สุดก็เป็นช่วงเที่ยงของวันที่ 3 พวกเขาก็มาถึงเมืองหลวงของอาณาจักรฮุนหยวน

"นี้คือเมืองฮุนหยวนงั้นเหรอ"

จี้หยุนซวงทื่ซ่อนตัวอยู่หลังก้อนหิน มองยังเมืองขนาดใหญ่ที่ทอดยาวเกือบ 100 กิโลเมตรด้วยสีหน้าที่เคร่งเครียด

"ไม่ผิดแน่ มีราชันจำนวนมากไปยังที่นอน และลำแสงที่อยู่ในเมืองนั้นมันควรจะเป็นแท่นเทเลพอร์ตระยะไกล"

หลิน ยู ที่ซ่อนตัวอยู่ข้างๆ คอยสังเกตุการณ์ในระยะไกล

แต่สิ่งที่เขาเห็นนั้นมันมากกว่าราชันที่เดินทางไปมา

เขาไม่รู้ว่าเป็นเพราะสงครามหรือเปล่า แต่มีราชันจำนวนมากจากทุกสารทิศมุ่งหน้ามาที่เมืองหลวงทำให้มันดูมีชีวิตชีวาอย่างมาก

บนประตูเมืองและกำแพงเมือง มีกลุ่มผู้ฝึกตนลาดตะเวนไปทั่ว ดูเหมือนมันจะได้รับการคุ้มกันอย่างแน่นหนา

"ด้วยทหารคุ้มกันและเหล่าราชันจำนวนมากนี้ ฉันคิดว่ามันไม่ง่ายเลยที่จะเข้าไปยังที่นั้น วิธีการของนายจะได้ผลจริงๆงั้นเหรอ!?" จี้ หยุน อดไม่ได้ที่จะถามออกมา

สุดท้ายแล้วพวกเขา 2 คนก็เป็นเพียงราชันระดับ 7 เท่านั้น ดังนั้นการแอบเข้าไปในเมืองอย่างหุนหันนี้ หากถูกพบเข้าก้ยากที่หนีได้

เธอรู้สึกเสียใจไม่น้อย

ถ้าเธอรู้ว่าสิ่งนี้จะเกิดขึ้น เธอคงนำของบางอย่างที่เก็บซ่อนกลิ่นอายใส่ไว้ในกระเป๋ามิติของเธอด้วย เธอจะไม่ถูกจำกัดเหมือนอย่างในตอนนี้

เมื่อคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ เธอก็พบว่าจู่ๆ กลิ่นอายของ หลิน ยู ที่อยู่ข้างๆเธอก็หายไปกลายเป็นกลิ่นอายที่ไม่คุ้นเคยอย่างสิ้นเชิง

เมื่อเธอหันไปมอง หลิน ยู ก็ยังคงยืนอยู่ตรงนั้นนี้ทำให้เธอประหลาดใจไม่น้อง

"นี่นายย... นายสามารถเปลี่ยนกลิ่นอายของนายได้ยังไงกัน"

"อ่อ นี้มันเป็นสกิลของ 1 ในทหารของฉันไง มันสามารถเปลี่ยนกลิ่นอายให้เหมือนกับอีกอีกฝั่ง ทำให้พวกเขาไม่สังเกตุเห็นเรา"

เมื่อพูดอย่างนั้น หลิน ยู ก็โบกแขนของเขา พลังธรรมชาติก็โอบลอบ จี้ หยุนซวงเอาไว้ข้างใน กลิ่นซ่อนกลิ่นอายของราชันแห่งทวีปดึกดำบรรพ์เอาไว้

สกิลนี้เป็นสกิลของ ต้นวิลโลว์ลวงตา ได้มาหลังจากที่เลื่อนขั้นขึ้นเป็นระดับ 7

เนื่องเขาได้ครอบครองชิ้นส่วนเทวะ หลิน ยู จึงสามารถใช้สกิลนี้ได้เช่นกัน

อีกทั้งนี้ยังเป็นการทดลองครั้งแรกของเขาอีกด้วย เขาไม่คิดว่ามันจะประสบความสำเร็จ

เมื่อเห็นว่าดวงอาทิตย์ที่อยู่เหนือหัวเขาเริ่มค่อยๆ เคลื่อนไปทางทิศตะวันตก เขาจึงพูดว่า "ไปกันเถอะ สกิลนี้น่าจะสามารถหลอกเหล่าราชันและผู้ฝึกตนระดับ 6 ระดับ 7 ได้ไม่ยาก แต่ระวังอย่าไปเจอกับราชันระดับ 8 เข้าละ"

"ได้"

จี้ หยุนซวง พยักหน้าอย่างตกตะลึง ในที่สุดเธอก็ตอบสนอง รู้สึกได้ถึงการเปลี่ยนของกลิ่นอายของเธออย่างน่าประหลาด

เธอเคยเห็นพลังแบบนี้จากท่านพ่อของเธอและกษัตริย์คนอื่นๆเท่านั้น เป็นไปได้ไหมว่า หลิน ยู สามารถหลอมรวมชิ้นส่วนเทวะเข้าไปได้แล้ว!?

แต่มันเป็นไปได้ยังไงกัน

เขาเป็นเพียงราชันระดับ 7 เท่านั้น

อย่างไรก็ตาม เธอไม่มีเวลาครุ่นคิดเรื่องรี้มากนัก ตามหลิน ยู ออกไปจากที่ซ่อนตัวเดินไปบนถนนสายหลักปะปนไปกับฝูงชน

จี้ หยุนซวง ไม่กล้าประมาทก้าวตามเข้าไปอย่างใกล้ชิด

จากนั้นทั้ง 2 ก็แสร้งทำเป็นผู้ฝึกตนที่เดินทางผ่านมา ค่อยๆเข้าใกล้ประตูเมือง

"หลิน ยู นายแน่ใจนะว่าวิธีนี้ได้ผลจริงๆ?"

จี้ หยุนซวงพูดด้วยเสียงที่มีเพียงพวกเขา 2 คนเท่านั้นที่ได้ยิน

โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมืองเห็นทหารเฝ้าประตูเมืองเข้ามาใกล้ขึ้นเรื่อยๆ เธอก็ยิ่งรู้สึกประหม่า

"ใจเย็น พวกทหารเฝ้าประตูนั้นอยู่แค่ระดับ 7 เท่านั้น พวกเขามองการปลอมตัวของพวกเราไม่ออกหรอก"

หลิน ยู โบกมืออีกครั้งเริ่มความแข็งแกร่งให้กับการปลอมแปลงกลิ่นอายของพวกเขาทั้ง 2

พวกเขาค่อยๆเดินเข้าไปหลีกเลี้ยงราชันระดับ สูงเหล่านั้นเดินไปตามฝูงชนมายังนอกประตูเมือง เข้าหาเหล่าทหาร

จากนั้นภายใต้การจ้องมองอย่างเข้มงวดของทหารเฝ้าประตูเหล่านั้น เขาก็เดินผ่านเข้าในประตูเมืองอย่างช้าๆ

ไม่ต้องพูดถึงคนอื่น แม้แต่ตัว หลิน ยู เองก็อดไม่ได้ที่จะหัวใจเต้นรัว เมื่อถูกมองมา

แต่เพื่อให้ไม่ผิดสังเกต เขาถึงกับกลั้นหายใจ พยายามทำตัวให้เป็นธรรมชาติมากที่สุดเพื่อไม่ให้อีกฝ่ายค้นพบความผิดปกติ

โชคดี

ที่กระบวณการทั้งหมดใช้เวลาไม่นานนัก

อาจมีเป็นเพราะมีคนจำนวนมากเกินไป เหล่าทหารที่เฝ้าประตู ก็แค่เหลือบมองพวกเขาและปล่อยให้พวกเขาเข้าไปทันที

"สำเร็จ!!"

ทั้ง 2 มองหน้ากัน สัมผัสได้ถึงความดีใจที่ออกมาทางคำพูด

พวกเขาไม่กล้าอยู่นาน หลังจากก็ค่อยๆมุ่งหน้าไปตามถนนที่จอแจตรงหน้าเขา แสร้งทำเป็นตื่นเต้นเลี้ยวเข้าซอยไป เลือกสถานที่ๆมีคนอยู่น้อย

หลังจากที่เดินไปท้องถนน พวกเขาก็ยังได้พบกับราชันและผู้ฝึกตนระดับ 8 จำนวนมากทำให้พวกเขาถูกบังคับให้เปลี่ยนเส้นทาง

จนกระทั่งในช่วงบ่าย ทั้ง 2 คนก็มาถึงใจกลางเมืองหลวง ข้างๆจัตุรัสนั้นมีการป้องกันอย่างแน่นหนา

"หลิน ยู ดูนั้นมันคือแท่นเทเลพอร์ตระยะไกล"

จี้ หยุนซวง มองเห็นแท่นเทเลพอร์ตขนาดยักษ์มีลำแสงสีขาวลอยอยู่เหนือจัตุรัส เธออดไม่ได้ที่จะร้องออกมาเบาๆ

หลิน ยู เองก็ตื่นเต้นเช่นกัน เขาพยักหน้าด้วยดวงตาที่สั่นไหว

และในตอนนั้น

เขาต้องตกใจกับกองทหารรักษาการณ์ที่อยู่รอบๆจัตุรัส

นอกจากนั้นที่ด้านนอกของจัตุรัสยังมีผู้ฝึกตนระดับ 8 ลาดตระเวนไปมาอีกด้วย

ไม่จำเป็นต้องพูดถึงบริเวณรอบๆแท่นเทเลพอร์ตนั้น พวกเขาทั้งหมดคือราชันโลกหยวน ที่เรียงแถวกันทีละคนเพื่อนเข้าสู่แท่นเทเลพอร์ต

"ดูเหมือนจะลำบากแล้ว..."

หลิน ยู ขมวดคิ้วพรางพูดออกมา

"ใช่ แต่ถ้าพวกเรายังอยู๋แบบนี้ พวกเราต้องถูกค้นพบอย่างแน่นอน"

จี้ หยุนซวงตอบทันที ความตื่นเต้นบนใบหน้าของพวกเขาค่อยๆหายไป

เพราะในที่สุดพวกเขาก็มาถึงที่นี้

แต่ไม่สามารถเทเลพอร์ตออกไปได้

ยิ่งไปกว่านั้นยังมีราชันระดับสูงอยู่ทุกหนทุกแห่ง ยิ่งพวกเขาอยู่นานก็ยังอันตรายมากขึ้นเท่านั้น พวกเขาก็รีบดำเนินการให้เร็วที่สุดก่อนที่จะมีใครมาพบเข้า

"ดูเหมือนว่าต้องเดินหน้าต่ออย่างเดียวเท่านั้น"

ใบหน้าของ หลิน ยู กลายเป็นเคร่งขรึมพูดว่าเสียงที่แผ่วเบา

"นายจะ.. ไปตรงนั้นจริงๆ?"

"ใช่ นี้เป็นเพียงวิธีเดียว" หลิน ยู หยักหน้าอย่างจริงจัง "ตราบใดที่เราสามารถเทเลพอร์จไปยังสนามรบแนวหน้าได้เราก็สามารถติดต่อกับดินแดนได้ เรายังมีโอกาศที่จะหลบหนีไปได้ ซึ่งดีกว่าเฝ้ารอความตายอยู่ที่นี้"

"นอกจากนี้ ตราบใดที่เราไปถึงสนามรบ เราควรจะติดต่อกับดินแดนได้แล้ว"

จี้ หยุนซวง จำความคิดของ หลิน ยู ได้แต่ในขณะเดียวกันก็รู้สึกหวาดกลัว

นี้อาจเป็นสิ่งที่บ้าที่สุดที่เธอเคยทำมาให้ชีวิต

แต่เมื่อเธอคิดถึงความฝันอันสูงส่งก่อนหน้านี้ของเธอ มันทำให้เธออดที่จะจิงจังไม่ได้

หากเธอไม่สามารถผ่านช่วงเวลาที่ยากลำบากเช่นนี้ไปได้ เธอจะกลายเป็นจักรพรรดินีได้อย่างไรกัน

"เธอพร้อมหรือยัง!?"

หลิน ยู พูดอีกครั้ง

"เอาละ งั้นเรามาเริ่มกันเลย"

จี้ หยุนซวงสงบสติอารมณ์และหายใจเข้าลึก

"ไป!"

หลังจากที่พูดแบบนั้น หลิน ยู ก็เป็นผู้นำออกจากซอยมุ่งหน้าไปยังจัตุรัสอย่างช้าๆ

ในไม่ช้าพวกเขาเดินผ่านทางเข้าที่มีทหารรักษาการณ์แลกราชันระดับ 7 หลายคนเข้าไปในจัตุรัส พลางแอบสังเกตความเคลื่อนไหวของคนรอบข้างไปด้วย

เมื่อเห็นว่ามีกลุ่มคนค่อยๆเข้ามาใกล้พวกเขาเรื่องๆ ทั้ง 2 ก็รู้สึกกระวนกระวายเป็นอย่างมาก ราวกับพวกเขาได้ยินเสียงหัวใจที่เต็นอย่างรุนแรงของตัวเอง

"เจ้าสองคนนั้น รอก่อน!"

โดยไม่คาดคิด

เมื่อเดินหน้าไปได้เที่ยงครึ่งทางของจัตุรัส ทันใดนั้นก็มีเสียงตระโกนออกมาจากระยะไกล

ราชันระดับ 8 ที่เป็นผู้นำเดินเข้ามาหาพวกเขาอย่างช้าๆ

หลิน ยู และจี้หยุนซวง รู้สึกหายใจไม่ออก

เพราะพวกเขารู้สึกได้อย่างชัดเจนถึงสายตาของราชันคนนั้นที่จับจ้องมาที่พวกเขา

ด้วยควาเฉียบคมให้สายตาของราชันผู้นำคนนั้น เห็นได้ชัดว่าเขาสังเกตเห็นความผิดปกติในตัวพวกเขา

แน่นอนว่า มันคงยากเกินไปสำหรับสกิลระดับ 7 ที่จะซ่อนตัวจากราชันระดับ 8

อย่างไรก็ตามทั้ง 2 ไม่ได้หยุดตามคำสั่งของอีกฝ่าย แต่แสร้งทำเป็นไม่ได้ เดินหน้าต่อไปโดยเร่งความเร็วขึ้นเล็กน้อย

"เจ้าไม่ได้ยินข้างั้นเหรอ หยุดเดี๋ยวนี้!"

สีหน้าของราชันระดับ 8 กลายเป็นมืดขรึมลง ในที่สุดเขาก็ได้ยืนยันการคาดเดาในใจของเขา แล้วแถมมันยังได้ดึงดูดความสนใจของผู้คนโดยรอบอีกด้วย

"รีบไปเร็ว!"

โดยไม่ลังเล หลิน ยู ตะโกนออกมา พร้อมกับ จี้ หยุนซวง ที่พุ่งตรงไปยังแท่นเทเลพอร์ตที่อยู่ใจกลางเมือง

เมื่อเห็นสิ่งนี้ ราชันระดับ 8 ก็คำรามออกมาทันที "เร็วเข้าหยุดพวกมันเอาไว้! พวกมันเป็นสายลับจากโลกอื่น!"

"อะไรนะ!? สายลับจากโลกอื่น"

"ชั่งกล้านักนะ! กล้าดียังไงถึงได้หนีเข้ามาในเมืองหลวง!"

"จับพวกมันเดี๋ยวนี้"

ราชันเหล่านั้นตะโกนออกมาครั้งแล้วครั้งเหล่า ออกคำสั่งไปยังกองกำลังของพวกเขาให้ล้อมรอบพวก หลิน ยู เอาไว้

โดยไม่คาดคิด จู่ๆ กำแพงกระจกหลายอันก็ปรากฏขึ้นป้องกันพวกเขาเอาไว้

เมื่อถึงตอนที่พวกเขาทำลายกำแพงกระจกได้แล้ว หลิน ยู และ จี้ หยุนซวงก็ได้วิ่งเข้าไปในแท่นเทเลพอร์ตแล้ว

"แย่แล้ว! พวกเขาต้องการเทเลพอร์ตออกไป! ปิดการใช้การแท่นเทเลพอร์ตเร็วเข้า"

น่าเสียดายที่ไม่ว่าพวกเขาจะตะโกนอย่างไร พวกเขาก็ยังช้าไปก้าวหนึ่ง

แสงสีข่าวขนาดใหญ่สว่างขึ้นในตอนนั้นเอง

หลิน ยู และจี้ หยุนซวง หายไปต่อหน้าพวกเขาเทเลพอร์ตไปยังสนามรบแนวหน้า

ราชันกลายพันธุ์ตอนที่ 226