ตอนที่ 73 : เตาหลอมผู้พิชิต! ผู้โชคดีมืออาชีพ!?

ตลาดท่านลอร์ด!

โจวโจวมองไปยังฉากตรงหน้าของเขา

มันมีแผงขายทุกประเภททั้งสองด้านของถนนที่นี่ เจ้าของแผงขายของส่วนใหญ่เป็นมนุษย์ และยังมีสิ่งมีชีวิตจากหลายๆ เผ่าพันธุ์ด้วย

“จากที่จางบันกล่าว สินค้าส่วนใหญ่ที่ถูกขายอยู่ที่นี่คือสิ่งที่ลอร์ดทั้งหลายต้องการ พ่อค้าส่วนใหญ่หากไม่ใช่ลอร์ดก็เป็นตัวแทนที่ถูกลอร์ดส่งมาเพื่อขายสินค้าในดินแดนของตัวเอง”

“นอกจากนี้ยังมีสมาชิกของกลุ่มต่างๆ ขายสินค้าอยู่ที่นี่เพื่อผูกมิตรกับลอร์ดที่ค้าขายอยู่ที่นี่ด้วย”

“เขาบอกว่ามันน่าจะมีสิ่งที่ข้าต้องการขายอยู่ที่นี่ หวังว่าพวกเราจะเจอพวกมันนะ” โจวโจวคิดกับตัวเอง

จากการพูดคุยกับจางบันทำให้เขาได้รู้ว่าลอร์ดแห่งทวีปจื้อเกาที่ถูกอัญเชิญมาโดยเจตจำนงสูงสุดและลอร์ดสีชาดภายใต้เจ้าแห่งลอร์ดสีชาดไม่ใช่แค่ลอร์ดพวกเดียวที่อยู่ที่นี่!

ถ้าชาวทวีปจื้อเกาเอาชนะลอร์ดสีชาดได้และได้รับตราแห่งลอร์ดของพวกมัน พวกเขาก็จะได้กลายเป็นลอร์ดที่ถูกแต่งตั้งโดยเจตจำนงสูงสุดเหมือนกัน ไม่เพียงแต่พวกเขาจะได้กลายเป็นลอร์ด แต่พวกเขายังมีโอกาสปลุกพรสวรรค์แห่งลอร์ดขึ้นมาได้ด้วย

สิ่งมีชีวิตภายใต้เจตจำนงสูงสุดได้ต่อสู้กับลอร์ดสีชาดภายใต้เจ้าแห่งลอร์ดสีชาดมานานหลายปีแล้ว

ลอร์ดจำนวนมากมายได้ถือกำเนิดขึ้นด้วยวิธีนี้!

สำหรับกองกำลังระดับอาณาจักรขึ้นไป!

พวกเขาจะออกล่าลอร์ดสีชาดเป็นพิเศษเพื่อหาเหรียญตราแห่งลอร์ด เมื่อพวกเขามอบตำแหน่งให้กับเจ้าหน้าที่ พวกเขาก็จะมอบเหรียญตราแห่งลอร์ดให้ด้วยเพื่อที่คนเหล่านั้นจะได้ปลุกสถานะลอร์ดของพวกเขาและทะยานขึ้นสู่ท้องฟ้าในทีเดียว!

ยกตัวอย่างเช่น เจ้าเมืองควบเมฆาที่โจวโจวได้ยินมาว่าลอร์ดผู้นั้นได้ปลุกพรสวรรค์แห่งลอร์ดเกี่ยวกับการเลี้ยงม้าขึ้นมาผ่านการเอาชนะลอร์ดสีชาด!

สำหรับนายกเทศมนตรี จางบัน เขาได้รับมอบตราแห่งลอร์ดมาจากอาณาจักรออโรร่าและปลุกพรสวรรค์แห่งลอร์ดของเขาขึ้นมา

พรสวรร์แห่งลอร์ดของเขามีชื่อว่าบ่อปลา มันคือพรสวรรค์แห่งลอร์ดระดับเหล็กดำ!

มันช่วยทำให้ดินแดนมีทะเลสาบที่ชื่อว่าทะเลสาบบ่อปลาถือกำเนิดขึ้นมา

ทะเลสาบบ่อปลาจะสร้างฝูงปลาเล็กๆ โดยอัตโนมัติทุกวันและเติบโตในทะเลสาบบ่อปลา นอกจากนี้ปลาที่เติบโตขึ้นในทะเลสาบนี้ก็จะมีขนาดใหญ่กว่าและมีรสชาติที่อร่อยกว่าปลาทั่วไปด้วย

สิ่งนี้ทำให้เมืองนี้ซึ่งแต่เดิมอยู่ใกล้ทะเลทรายและมีสภาพอากาศแห้งแล้ง กลายเป็นเมืองที่หาได้ยากในบริเวณใกล้เคียงที่สามารถผลิตอาหารจากปลาได้ มันทำให้รายได้ต่อปีของเมืองบ่อปลาค่อนข้างสูงเลย และทำให้ลูกน้องในเมืองมีความเป็นอยู่ที่ดี

เขาหยุดคิดถึงมัน

โจวโจวและไป่อี้เดินเข้าไปในตลาดท่านลอร์ดและเริ่มมองหาคนขายเตาหลอมผู้พิชิต พวกเขายังต้องการดูว่ามีของมีค่าอื่นให้ซื้ออีกหรือไม่

หลังจากถามลอร์ดที่ดูแปลกๆ สามคน โจวโจวก็เดินไปหาชายวัยกลางคนผู้หนึ่ง

อีกฝ่ายสวมหมวกหนัง ชุดเกราะเก่า และมีดาบขนาดใหญ่ที่ด้านหลังของเขา ใบหน้าของเขาถูกปกคลุมไปด้วยน้ำแข็ง และเขาก็ดูเหมือนกับนักผจญภัยเลย

ข้างๆ เขาคือชายหนุ่มที่ดูเหมือนเพิ่งจะเข้าสู่วงการ เขาหมอบอยู่กับพื้นและมองไปรอบๆ เป็นครั้งคราวราวกับว่าเขาอยากรู้อยากเห็นเกี่ยวกับทุกสิ่งรอบตัวเขา

“ข้าได้ยินมาว่ามีเตาหลอมผู้พิชิตอยู่ที่นี่?” โจวโจวเหลือบมองสินค้าบนแผงของเขา

ส่วนใหญ่เป็นชุดเกราะมือสอง อาวุธ น้ำยา และอื่นๆ

เขาไม่ได้สนใจของพวกนี้เลย

“ท่านอยากได้เตาหลอมผู้พิชิตงั้นเหรอ?” อีกฝ่ายเงยหน้าขึ้นมองโจวโจวด้วยความประหลาดใจ

มีคนซื้อของประเภทนี้เพียงไม่กี่คนเท่านั้น

โดยปกติแล้วมันจะมีแค่องค์กรต่อสู้ที่มีสมาชิกเป็นจำนวนมากเท่านั้นที่จะต้องการพวกมัน

“ใช่ ท่านมีไหม?”

“มีสิ! เตาหลอมผู้พิชิตสำริดระดับต่ำ 1 อันราคา 20 แกนหมอกระดับบรอนซ์เขียว มันสามารถทำงานได้ต่อเนื่องเป็นเวลาหนึ่งชั่วโมงหากท่านใช้แกนหมอกระดับบรอนซ์เขียว 1 ชิ้นเป็นพลังงาน ถ้าท่านเร็วพอ ท่านก็จะสามารถเก็บไอเท็มดรอปจากศพ 1,000 ศพได้ต่อชั่วโมง”

“เนื่องจากท่านเป็นลูกค้าใหม่ของฮารัส ข้าจะมอบส่วนลดให้ 20% ข้าจะขายให้ท่านในราคา 16 แกนหมอกระดับบรอนซ์เขียว โปรดช่วยอุดหนุนพวกเราบ่อยๆ ด้วย” รอยยิ้มปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเขา

“แพงจัง! มันมีคนจะซื้อของสิ่งนี้เพราะอยากประหยัดพลังงานด้วยเหรอ? หมอนี่มาจากตระกูลไหนกัน?” เด็กหนุ่มที่อยู่ข้างๆ เงยหน้าขึ้นมองโจวโจวและอดเดาะลิ้นไม่ได้

ดวงตาของเขาเปล่งประกายขึ้นเมื่อเขาเห็นไป่อี้ที่อยู่ข้างๆ โจวโจว

อย่างไรก็ตาม เขาก็ไม่กล้ามองต่อไปอีกและรีบถอนสายตากลับมา

โจวโจวเหลือบมองเขาโดยไม่ทิ้งร่องรอยเอาไว้

เขากำลังใช้ภาษากลางของทวีปจื้อเกาในการสื่อสารอยู่

ชายหนุ่มคนนี้กำลังพูดภาษาของดาวเคราะห์สีน้ำเงินอยู่จริงๆ

เขาพบคนจากบ้านเก่าด้วยงั้นเหรอ?

“เจ้าพึมพำอะไร?”

“ขอโทษขอรับนายท่าน น้องใหม่ผู้นี้เพิ่งมาถึง ทุกอย่างยังใหม่สำหรับเขาอยู่” ฮารัสตบไหล่ของเขาและยิ้มให้กับโจวโจว

“ไม่เป็นไร ลดอีกได้ไหม?” โจวโจวถาม

“ลดกว่านี้ไม่ได้แล้ว นี่คือไอเท็มแปรธาตุระดับบรอนซ์เขียวเชียวนะท่าน”

“นักเล่นแร่แปรธาตุในสมาคมสามารถสร้างได้เพียงห้าหรือหกอันต่อเดือน ข้าจะไม่สามารถรายงานกลับไปได้ถ้ามันถูกกว่านี้ไปอีก” ฮารัสส่ายหัว

นักเล่นแร่แปรธาตุงั้นเหรอ?

หัวใจของโจวโจวเต้นผิดจังหวะ

จากนั้นเขาก็ไม่ต่อรองอีก

“ข้าไม่มีแกนหมอกระดับบรอนซ์เขียวมากมายขนาดนั้น ข้าสามารถใช้เป็นแกนหมอกระดับเหล็กดำจ่ายแทนได้ไหม?”

“ได้สิ แกนหมอกระดับเหล็กดำ 10 ชิ้นจะเท่ากับแกนหมอกระดับบรอนซ์เขียว 1 ชิ้น”

“งั้นข้าเอา 3 อัน”

“ไม่มีปัญหา สหาย ไปเอามันที่สมาคมนักผจญภัยกับข้าได้เลย ข้ามีพื้นที่ไม่พอสำหรับวางเตาหลอมผู้พิชิตสามอันในพื้นที่เล็กๆ เช่นนี้” ดวงตาของฮารัสเปล่งปรกายขึ้นเมื่อเขาได้ยินคำพูดของโจวโจว

นี่คือลูกค้าชั้นดี!

“ท่านมาจากสมาคมนักผจญภัยงั้นเหรอ?” โจวโจวถาม

“ใช่แล้ว พวกเราทั้งคู่เลย”

“เด็กคนนี้เพิ่งเข้าร่วมกับพวกเราเมื่อสองวันก่อน เขาเคยเป็นลอร์ดมาก่อนด้วย แต่ตอนนี้เขาได้ละทิ้งสถานะลอร์ดของเขาและกลายมาเป็นนักผจญภัยแล้ว”

“ท่านคิดว่าเขาโง่ไหม? คนอื่นกระทั่งไม่กล้าฝันถึงการกลายเป็นลอร์ด แต่เขากลับละทิ้งสถานะลอร์ดของตัวเองด้วยความสมัครใจ”

“ตามที่เขาบอก มันมีคนมากมายที่ยอมละทิ้งสถานะลอร์ดเหมือนกับเขา ท่านคิดว่าคนพวกนี้กำลังคิดอะไรอยู่? พวกเขากำลังทำให้ของขวัญจากเจตจำนงสูงสุดต้องเสียเปล่า” ฮารัสดูเศร้าใจ

“เจ้าอยากเป็นลอร์ดก็เป็นไปสิ ข้าไม่อยากตายซะหน่อย ไม่ใช่ว่าการมีชีวิตอยู่ย่อมดีกว่าเหรอ?” นักผจญภัยจากดาวเคราะห์สีน้ำเงินพึมพำด้วยภาษาของดาวโลก

สีหน้าของโจวโจวไม่ได้เปลี่ยนไปเลย ราวกับว่าเขาไม่ได้ยินอะไร

จากนั้นฮารัสก็เก็บแผงของเขาและพาเขากับไป่อี้ไปยังสมาคมนักผจญภัย

ครู่ต่อมา ตรงหน้าของสมาคมนักผจญภัย

โจวโจวกำลังมองไปยังภาพตรงหน้าของเขา

นี่คือหอคอยที่สูงสี่ถึงห้าชั้น นักผจญภัยที่มีอายุแตกต่างกัน เครื่องแต่งกายแตกต่างกัน และแม้แต่เผ่าพันธุ์แตกต่างกันล้วนกำลังเดินไปเดินมา

โจวโจวและไป่อี้ถูกนำไปยังสวนหลังบ้านอย่างรวดเร็วและเห็นเตาหลอมผู้พิชิตสามอัน

นี่คือเตาหลอมสีแดงเพลิงสามเตาที่สูงห้าถึงหกเมตร

มันมีบันไดอยู่ข้างๆ และมีสายพานลำเลียงไอเท็มดรอปอยู่ด้านล่าง มันถูกใช้เพื่อส่งไอเท็มดรอปออกมาโดยเฉพาะ

โจวโจวมองไปที่มัน และข้อความแจ้งเตือนก็ปรากฏขึ้นมา

[ชื่อไอเท็ม: เตาหลอมผู้พิชิต]

[ระดับไอเท็ม: ระดับบรอนซ์เขียวขั้นต้น]

[เอฟเฟกต์ไอเท็ม: ใช้แกนหมอกระดับบรอนซ์เขียวเป็นพลังงานและเปิดใช้งานด้วยพลังงานในร่างกายของท่าน เตาหลอมผู้พิชิตสามารถเพิ่มความเร็วการเก็บไอเท็มดรอปผ่านการเผาไหม้ได้ ระยะเวลา: 1 ชั่วโมง]

[รายละเอียดไอเท็ม: ผลิตภัณฑ์เทคโนโลยีการเล่นแร่แปรธาตุจากอาณาจักรโนม มันมีประโยชน์มากๆ เมื่อต้องจัดการกับซากศพมอนสเตอร์เป็นจำนวนมาก]

ดวงตาของโจวโจวเปล่งประกายขึ้น

ถ้าอย่างนั้น อัตราการดรอป 100% ของเขาสามารถใช้ได้ผ่านเตาหลอมผู้พิชิตนี้ไหม?!

ในเวลานั้นเอง มันก็มีชายวัยกลางคนผู้หนึ่งกำลังยืนอยู่ข้างๆ เตาหลอมผู้พิชิต

หลังจากการแนะนำของฮารัส โจวโจวและไป่อี้ก็รู้ว่าเขาคือนักเล่นแร่แปรธาตุที่สร้างเตาหลอมผู้พิชิตขึ้นมา

“นายท่าน ท่านต้องการใช้บริการของบุคคลโชคดีไหม?” เขากล่าวด้วยรอยยิ้ม

“บุคคลโชคดีเหรอ?” โจวโจวอึ้งไป

“ใช่แล้ว ก็อย่างที่ท่านทราบ อัตราการดรอปของมอนสเตอร์แห่งหมอกในทวีปจื้อเกานั้นต่ำมาก ของที่จะดรอปแน่ๆ ก็มีแค่แกนหมอกและไอเท็มพิเศษบางอย่างเท่านั้น แต่มันก็ยังมีคนที่โชคดีอยู่บ่อยๆ ดังนั้นผู้ที่มีศพของมอนสเตอร์เป็นจำนวนมากก็จะตามหาบุคคลโชคดีเหล่านี้เพื่อเก็บไอเท็มดรอปจากศพของมอนสเตอร์โดยเฉพาะ โดยหวังว่าจะเพิ่มกำไรของพวกเขาผ่านวิธีการนี้ เมื่อเวลาผ่านไป คนเหล่านี้จึงกลายเป็นมืออาชีพอย่างเป็นทางการ กล่าวอีกนัยหนึ่ง พวกเขาได้กลายเป็น ‘บุคคลโชคดี’ ไปแล้ว” นักเล่นแร่แปรธาตุพูดอย่างตรงไปตรงมา

โจวโจวทำสีหน้าแปลกๆ

ช่างเปิดหูเปิดตาจริงๆ

สิ่งนี้กลายเป็นอาชีพได้ยังไง?

“แล้วพวกเขาโชคดีแค่ไหน?” เขาถามด้วยความสงสัย

“นายท่าน เนื่องจากท่านถามคำถามนี้ ข้าจึงต้องพูดถึงบุตรแห่งโชคของพวกเราโดยเฉพาะ ไมเออร์ เขาคือคนที่โชคดีที่สุดในสมาคมนักผจญภัยของพวกเรา เขาเคยได้ใบเปลี่ยนอาชีพทหารดาบโล่ 4 ใบจากศพของกิ้งก่าหมอกทะเลทราย 100 ตัว! เขาเป็นคนที่สร้างสถิติบุคคลที่โชคดีที่สุดของสมาคมนักผจญภัยของพวกเรา! ฮ่าฮ่า ข้าเกรงว่าท่านจะไม่เคยได้ยินด้วยซ้ำว่ามีใบเปลี่ยนอาชีพทหารดาบโล่ดรอปออกมาจากศพของกิ้งก่าหมอกทะเลทราย ใช่ไหมล่ะ? ”

“มันไม่น่าแปลกใจเลย พวกเราก็คงไม่รู้เหมือนกันถ้าไม่ใช่เพราะบันทึกในสมาคมนักผจญภัยของพวกเรา ท่านอยากใช้บริการหน่อยไหม? ไมเออร์ว่างอยู่พอดี ถ้าท่านให้เขาจัดการเตาหลอมผู้พิชิต เขาจะต้องสร้างผลกำไรอันน่าตกตะลึงให้กับท่านได้แน่ๆ!” นักเล่นแร่แปรธาตุมองมาที่โจวโจวด้วยดวงตาเป็นประกาย

โจวโจว “...”

ไม่ใช่ว่าใบเปลี่ยนอาชีพทหารดาบโล่ดรอป 100% อยู่แล้วเหรอ?

ฉันจะต้องการคนโชคดีไปทำไม?

โจวโจวพึมพำอยู่ในใจ แต่ใบหน้าของเขาก็ยังเรียบเฉยอยู่

เขาปฏิเสธความหวังดีของอีกฝ่ายไป และมอบแกนหมอกระดับเหล็กดำ 480 ชิ้นให้ไปเพื่อซื้อเตาหลอมผู้พิชิตระดับบรอนซ์เขียวขั้นต้น 3 อันนี้

เขามีแกนหมอกระดับเหล็กดำอยู่ในมือทั้งหมด 33,231 ชิ้น การใช้ 480 ชิ้นเพื่อซื้อเตาหลอมผู้พิชิต 3 อันนี้จึงมากเกินพอ

หลังจากนั้นเขาก็ถามอีกฝ่ายว่าเขาต้องการซื้อพิมพ์เขียวของเตาหลอมผู้พิชิต

มันน่าเสียดายที่อีกฝ่ายเห็นว่ามันเป็นวิธีหาเลี้ยงชีพ ดังนั้นจึงปฏิเสธไป

โจวโจวไม่ได้ตื๊อ

ในอนาคตยังมีโอกาสอยู่เสมอ

หลังจากนั้นพวกเขาก็ฝากเตาหลอมผู้พิชิตทั้งสามอันนี้ไว้ที่สมาคมนักผจญภัยชั่วคราวและบอกว่าพวกเขาจะมาเอาไปทีหลัง

ไม่เพียงแต่ฮารัสจะตกลงในทันที แต่เขายังบอกว่าพวกเขาสามารถจัดส่งไปให้แบบฟรีๆ ได้อีกด้วย อย่างไรก็ตาม โจวโจวก็ปฏิเสธไป

จากนั้นโจวโจวและไป่อี้ก็ออกจากสมาคมนักผจญภัยและกลับมายังตลาดท่านลอร์ด

หลังจากนั้นครู่หนึ่ง พวกเขาก็มาหยุดอยู่ตรงสถานที่ที่ชื่อว่าตลาดค้าทาสของคุนท์

โจวโจวมองไปยังภาพอันวุ่นวายตรงหน้าของเขาด้วยความคาดหวัง

การที่ “ใบเปลี่ยนอาชีพทหารดาบโล่” และ “ใบเปลี่ยนอาชีพทหารหน้าไม้พิษ” จะเปลี่ยนเป็นกำลังรบที่แท้จริงได้หรือไม่นั้นก็ขึ้นอยู่กับผลกำไรในตลาดค้าทาสครั้งนี้แล้ว

พวกเขาทั้งสองคนเดินเข้าไป