เหล่าสาวกค่อยๆแยกตัวออกไป

ภายใต้การจ้องมองของ หลิน ยู พวกเขาผ่านม่านแสงหายไปจากสายตา

ผ่านไปซักพัก

ในที่สุด หลิน ยู ก็ผ่อนคลายลง ใบหน้าของเขาเคร่งขรึมขึ้นมาทันที

จากการพูดคุยของคนเหล่านั้นเมื่อซักครู่  เขาจึงได้รู้ว่าโลกทั้งหมดนั้นได้เชื่อมต่อกับภูมิภาคหลักของมอนสเตอร์แห่งนี้

แม้แต่จักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่ก็ยังมุ่งหน้าไปยังส่วนลึกเพื่อค้นหาความจริงเกี่ยวกับดินแดนแห่งนี้

นี้เพียงพอจะทำให้เห็นว่าภูมิภาคหลักของมอนสเตอร์นั้นกว้างใหญ่แค่ไหน

ด้วยความแข็งแกร่งในปัจจุบันของเขา เขาไม่อาจจะค้นพบมันได้แม้จะต้องใช้เวลาเป็นชาติก็ตาม

สิ่งเหล่านั้นยังไม่เกี่ยวข้องกับเขาในตอนนี้ ตัวเขาในตอนนี้มาที่นี้เพื่อล่ามอนสเตอร์เท่านนั้น

"เร็วเข้า! ฉันได้ยินมาว่ามีภาพฉายปิศาจอยู่ที่ทุ่งกว้างด้านโน้น พวกเขากำลังเริ่มต่อสู้กันแล้ว"

"ว่าไงนะ? มีภาพฉายปิศาจปรากฏตัวงั้นเหรอ พวกเรารีบไปกันเถอะ จะให้ คนจากโลกอื่นนำหน้าไม่ได้!"

ทันใดนั้นก็มีเสียงตะโกรออกมาจากด้านข้าง

ราชันหลายคนรีบขึ้นทหารของเขามุ่งหน้าออกไปจากม่านแสงทันที

เมื่อเห็นแบบนี้ ราชันคนอื่นๆ ก็หน้าเปลี่ยนสีรีบตามเขาออกไปยังด้านนอกทันที

ท่าทางตื่นเต้นและรีบร้อนออกไปนั้น ทำให้ หลิน ยู ที่เพิ่งมาถึง ถึงกับงุนงง

ภาพฉายปิศาจ?

มันคืออะไรกัน?

ตัวเขาที่เพิ่งมาถึงนี้ มอดแปดด้าน เขาไม่รู้อะไรเลยซักนิด

แต่เมื่อมองเห็นการแสดงออกของราชันเหล่านั้น ทำให้เขารู้ว่ามันต้องเป็นเรื่องที่ดีอย่างแน่นอน ไม่อย่างนั้นคงเป็นไปไม่ได้ที่มันจะดึงดูดราชันจำนวนมากขนาดนั้น ดังนั้นเขาจึงรีบตามไปด้วย

ยิ่งไปกว่านั้น มันยังเกี่ยวข้องกับคำว่า ปิศาจ ที่ไม่ใช่เรื่องง่ายนักที่จะได้ยิน

เขาไม่ลังเลอีกต่อไป เรียก มังกรราชาปิศาจ ทุ่มหน้าตามราชันเหล่านั้นออกจากม่านแสงไปด้านนอก

จนกระทั่งในตอนนั้น

หลิน ยู ก็เพิ่งจะรู้ว่า

ที่ๆเขาอยู่นั้นอยู่บนเสาหินขนาดยักษ์ที่ไม่มีใครสูงเทียบได้

และยังมีต้นไม้โบราณขนาดใหญ่ที่เติบโตอยู่ท่ามกลางเสาหินยักษ์รากของมันพันวนรอบเสาหินกระจายลงไปในพื้นดิน

ราชันที่ไม่มีกองกำลังบินพวกเขากระโดดลงจากรากของต้นไม้โบราณตกลงมายังด้านล่างอย่างรวดเร็ว

หลิน ยู ติดตามราชันเหล่านั้นด้วยกองกำลังบินได้ออกจากเสาหิน

เขาค่อยๆมองเห็นดินแดนที่กว้างใหญ่ มันดูอาณาจักรหวงหวู่ของพวกเขา

ดวงตาของเขามองเห็น ต้นไม้ใหญ่ที่เติบโตอย่างอุดมสมบูรณ์ เช่นเดียวกันกับ ภูเขา แม่น้ำ และก้อนหิน

ในที่ไกลๆ จะเห็นลมเมฆที่ปั่นป่วนรวมตัวกันอยู่สถานที่ต่างๆ สร้างเป็นภาพที่หายากมันน่าทึ่งแถมยังแปลกประหลาด

มีแม้กระทั่งยอดเขาหลายลูกที่พุ่งทะลุท้องฟ้าไป เหลือเพียงครึ่งเดียวที่อยู่เหนือพื้นโลก  มันเต็มไปด้วยความป่าเถื่อน

"นี้คือ ภูมิภาคหลักของมอนสเตอร์งั้นเหรอ"

หลิน ยู ตกใตมาก

เขาพบว่าสิ่งที่เขารู้มาตลอดเกี่ยวกับการเปลี่ยนฤดูกาลของดวงอาทิตย์และดวงจันทร์นั้นมันไร้ประโยชน์สำหรับโลกใบนี้

ราวกับว่ากฏของดินแดนทั้งหมดถูกรบกวน ทำให้แต่ละโลกที่เขาไปนั้นแตกต่างกัน

ตัวอย่างเช่น แม่น้ำที่ติดกับชายขอบทะเลทราย หรือภูเขาไฟที่ปกคลุมด้วยหิมะ

ในขณะที่เขากำลังตกตะลึงกับสภาพแวดล้อมโดยรอบอยู่นั้น เหล่าราชันก็รีบขี่กองกำลังของพวกเขาเร่งความเร็วมากขึ้นเข้าไปยังส่วนลึกของดินแดน

เขาไม่คิดมากนักสั่งให้มังกรราชาปิศาจเร่งความเร็วเพิ่มขึ้นทันทีเพื่อไล่ตามให้ทัน ในไม่ช้าเขาก็ทิ้งที่ราบที่เคยอยู่ไว้เบื้องหลัง

จนกระทั่งหลังจากที่เขาเดินทางมาได้ประมาณครึ่งชั่วโมง

บริเวณมาถึงพื้นที่ๆเรียงรายไปด้วยเสาหิน เสียงตะโกนฆ่าฟันดังก้องอยู่ในหูของเขา

"นั้น มันอยู่ตรงนั้น"

"สังหารมัน!"

"ไปที่นั้นกันเถอะ!"

เหล่าราชันที่เพิ่งมาถึงความตะโกนออกมาคนแล้วคนเล่า รีบมุ่งหน้าไปยังที่ๆเสียงดังขึ้น

ลำแสงสีดำลอยขึ้นไปบนท้องฟ้า ผ่านดวงตาของพวกเขา

ลำแสงนั้นได้ถูกปล่อยออกจากป่าพันหิน นั้น

ราชันกลุ่มใหญ่กำลังต่อสู้อย่างดุเดือดด้วยกองกำลังของพวกเขา พวกเขากำลังปิดล้อมเต่าหินยักษ์ที่มีออร่าสีรุ้งอยู่บนหลัง

[ชื่อ : ภาพฉายเต่าบรรพชนหายนะ (ราชัน)]

[เผ่าพันธุ์ : สัตว์ร้าย]

[ระดับ : ระดับ 8 (ระดับ SSS)]

[ความแข็งแกร่ง : 4500 (+4500)]

[ร่างกาย : 5000 (+5000)]

[ความว่องไว : 3200 (+3200)]

[วิญญาณ : 4500 (+4500)]

[สกิล : กลืนนภา , กำแพงแห่งเต่าบรรชน , อัญเชิญหายนะ]

[พลังความโกหาหล : ค่าสถานะทั้งหมดเพิ่มขึ้น 100%]

[หมายเหตุ : สาวกแห่งเทพปิศาจ ปิศาจสวรรค์ทั้ง 72 ตัว มันนั้นอยู่ในอันดับที่ 69 เป็นตัวตนระดับหายนะที่มีชื่อว่าบรรพชนภัยพิบัติ ด้วยพลังงานของมันที่ตรงค้าง ทำให้เกิดเป็นภาพฉายมอนสเตอร์ เมื่อสังหารมันจะได้รับรางวัลจำนวนมหาศาล]

นี้มัน...

มอนสเตอร์ระดับราชัน

ดวงตาของ หลิน ยู กลายเป็นแข็งค้าง ตัวเขานั้นเต็มไปด้วยความหวาดกลัว

จากคำบอกใบ้ก่อนหน้านี้ของอาณาจักรลับ ทำให้เขาเดาได้ว่ามันอาจมีมอนสเตอร์ระดับสูงกว่าบอสมอนสเตอร์

แต่พอได้เห็นตัวมันจริงๆ มันทำให้เขาตกใจไม่น้อยเลยทีเดียว

ค่าสถานะของมันนั้นแข็งแกร่งเป็นสองเท่าของบอสมอนสเตอร์ในระดับเดียวกัน

เมื่อรวมเข้ากับบัพพลังความโกลาหลระดับ SSS แล้ว ทำให้ค่าสถานะของมันไปแตะ 10000

นี้เป็นมอนสเตอร์ระดับ 8 จริงๆ งั้นเหรอ?

หลิน ยู ไม่อยากจะเชื่อ

ในที่สุดเขาก็เข้าใจว่าคนเหล่านี้บอกว่าภาพฉายปิศาจนั้นมันหมายถึงอะไร

ขนาดภาพฉายของตัวมันยังทรงพลังขนาดนี้ หากเป็นตัวปิศาจทั้ง 72 ตัวละมันจะทรงพลังขนาดไหนกัน

ต้องบอกก่อนว่านี้เป็นเพียงรอบนอกของภูมิภาคหลักของมอนสเตอร์ เขาไม่รู้ว่าที่ใจกลางนั้นมันห่างออกไปอีกแค่ไหน

ภาพฉายที่อยู่ไกลๆ นั้น มันทรงพลังอย่างมาก แข็งแกร่งแบบสุดๆ

และในส่วนของคำแนะนำมันก็แนะนำอย่างตรงไปตรงมาเช่นกัน

สังหารมันเพื่อรับรางวัลจำนวนมหาศาล

ไม่แปลกใจเลยทำไมราชันเหล่านั้นถึงได้ทุ่มเทอย่างหนัก มาจากทุกทิศทาง ราชันเหล่านี้กำลังล่าบอสดินแดนไม่ใช่หรือไงกัน?

หลิน ยู ค่อนข้างคุ้นเคยมาก

เมื่อก่อนนั้น เขาเคยแข่งตกปลาแถมยังได้อันดับสูงอีกด้วย

"เอาละ งั้นพวกเราไปดูกันเถอะ"

ทันใดนั้น หลิน ยู ก็ได้สั่งให้มังกรราชาปิศาจที่เขาใต้เขาให้มุ่งหน้ายังที่นั้น พร้อมกับที่เขาเรียก หลิง ซี และมังกรพืชที่เหลือตามไปทิศทางของการต่อสู้

"ัสังหาร!"

"รีบมาเร็ว!"

ก่อนที่ผู้คนจะมาถึง เสียงกรีดร้องแห่งการสังหารก็ดังก้องไปทั่วท้องฟ้า

อากาศเหนือป่าพันหินสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง

เขาเห็นว่าภาพฉายปิศาจที่สูงกว่า 100 เมตร กำลังถูกเหล่าราชันโจมตีอย่างเมามันด้วยกองกำลังของพวกเขา

บ้างก็โจมตีไปยังร่างของภายฉายปิศาจ บ้างก็โจมตีไปยังราชันจากโลกอื่น พื้นที่บริเวณนั้นวุ่นวายอย่างหนัก เสาหินภายในป่าพันหินระเบิดออกอย่างต่อเนื่อง ทำใหเกิดเป็นเสียงที่ดังกึกก้อง

ในตอนนั้นเอง หลิน ยู ก็ได้พบกับกลุ่มของราชันจากทวีปดึกดำบรรพ์ อย่างรวดเร็ว เขาสั่งให้มังกรราชาปิศาจมุ่งหน้ายังที่นั้นทันที

แต่คิดไม่ถึงว่าก่อนที่เขาจะไปถึง เหล่าราชันระดับ 7 จากโลกอื่นก็จ้องมองมาที่เขาชี้นิ้วมาที่เขาอย่างเงียบ

"จัดการมันซะ!"

เมื่อได้ยินเสียงที่แหบพลาก จู่ๆ รอบๆ หลิน ยู ก็มีโครงกระดูกจำนวนนับไม่ถ้วนโผล่ขึ้นมาอย่างต่อเนื่อง

จำนวนของมันมหาศาล มันมีเป็นพันๆตัว บางตัวเป้นถึงระดับ 8

อีกทั้งรอบตัวราชันคนนั้นยังมีเนโคแมนเซอร์ระดับ 8 อีกกว่า 10 กว่าตัวอยู่รอบๆ

ภายใต้การโบกคถาของเหล่าเนโคแมนเซอร์ ก็ทำให้ทหารโครงกระดูกทั้งหมดเปล่งประกายสีแดงในดวงตาของออกมาทันที ด้วยกองกำลังที่โผล่ขึ้นมากระทันหัน หลิน ยู ได้ถูกล้อมเอาไว้ทันที

ช่างเป็นราชันอัพเดดที่ทรงพลังซะจริง

หลิน ยู ถึงกับตกตะลึง เขาไม่คิดว่าจะพบกับศัตรูที่แข็งแกร่งขนาดนี้ตั้งแต่แรกเมื่อเขามาถึง

อย่างไรก็ตาม ก่อนที่เขาจะได้มีเวลาคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ ทันใดนั้นก็เสียงตะโกนออกมาจากทางด้านข้าง

"พวกชั่วโลกจิตวิญญาณแท้จริง นี้พวกเจ้าคิดจริงๆหรือว่าจะหนีพ้น ยังไงพวกเจ้าก็ต้องตายวันนี้!!"

คนที่ปรากฏตัวขึ้นมานั้นมีอายุมากกว่า หลิน ยู เล็กน้อย มีกองกำลังจักรกลแปลกๆอยู่ข้างๆ เขา

เขาเห็นว่าภายใต้คำสั่งของชายหนุ่มคนนั้น กองทัพบินได้ของเขาหลายคนร่อนลงอย่างรวดเร็ว เมื่อพวกมันรวมร่างกับจักรกลยักษ์ระดับ 8 ที่อยู่ข้างๆ เขา มันก็ลายเป็นกระบอกปืนขนาดใหญ่อยู่บนไหล่ของจักรกลยักษ์

ทันใดนั้นเปลวไฟก็ปะทุออกมา

จรวดพุ่งออกไปหนึ่งลูกตกลงใส่กองทัพโครงกระดูกที่อยู่ข้างๆ หลิน ยู

.บรึ้ม!"

เสียงระเบิดดังกึกก้องอย่างต่อเนื่อง โครงกระดูกเหล่านั้นถูกระเบิดเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย แม้แต่ทหารระดับ 8 ก็ไม่รอด

ทำให้บริเวณรอบตัวหลิน ยู กลายเป็นว่างเปล่าทันที

"เหวิน หยางหมิง! นี้เป็นการโจมตีที่ดีที่สุดของเจ้าอย่างนั้นหรือ"

ราชันอันเดดดูมืนมนเมื่อจ้องมองไปที่ชายหนุ่มที่เพิ่มปรากฏตัว

เห้นได้ชัดว่าทั้ง 2 นั้นรู้จักกัน

อาศัยโอกาศนี้ หลิน ยู รีบก้าวออกไปและเรียกทหารพืชของตัวเองออกมาป้องกันตัวทันที

ภูมิภาคหลักของมอนสเตอร์นั้น สมควรแล้วที่เป็นดินแดนที่เชื่อมต่อกับโลกอื่นๆทั้งหมด แต่พวกมันก็เริ่มแข็งแกร่งขึ้นเรื่องๆ

ความแข็งแกร่งของราชันระดับ 7 ทั้ง 2 คนนั้นเพียงอย่างเดียวก็แข็งแกร่งกว่าราชันระดับ 7 ทั่วไปมาก

หลังจากที่ตกลงกันไม่ลงตัว พวกเขาก็เริ่มทะเลาะกันทันที

"ไป! แยกชิ้นส่วนเจ้าเศษเหล็กนั้นให้กับเขา"

ราชันอัดเดตตะโกนออกมาดังลั่น โครงกระดูกจำนวนมากปรากฏขึ้นบนพื้นบริเวณนั้นอีกครั้ง

อีกทั้งจำนวนของมันก็เพิ่มขึ้นเป็น 3000 กว่า

ทำให้มันกลายเป็นทะเลโครงกระดูกขนาดใหญ่ล้อมรอบพวกเขา

ภาพที่คุ้นเคยนีทำให้หัวใจของ หลิน ย ตื่นตัวขึ้น เขาอดไม่ได้ที่จะมองไปยังเนโคแมนเซอร์ที่อยู่ข้างๆราชันอันเดด

ถ้าหากเขาเดาไม่ผิด นี้น่าจะเป็นทหารอันเดตหายากตัวเดียวที่มีสกิลในการอัญเชิญโครงกระดูกและฟื้นฟูกองทัพโครงกะดูกที่เขาได้พบที่สงครามเมืองหลักมาก่อน

ต้องหาโอกาศไปตรงนั้นเพื่อกลืนกินมันและคัดลอกสกิลมา

หลิน ยู อดคิดในใจไม่ได้

ในตอนนั้นเองชายหนุ่มที่ชื่อ เหวิน หยางหมิงก็เคลื่อนไหวเช่นกัน

จะเห็นได้ชัดว่าเขาไม่กลัวกองกำลังของอีกฝ่ายแม้แต่น้อย ด้วยการโบกมือของเขา สุนัขล่าเนื้อระดับ 8 หลายตัววิ่งเข้ามาพร้อมกัน จากนั้นก็กระโดดขึ้นบน หุ่นยนต์ยักษ์รวมตัวอย่างรวดเร็วตัวมันมีเลื่อยที่ติดมือ กับปืนที่ติดในอยู่มืออีกข้าง

บนหน้าอกมีปืนใหญ่เลเซอร์ที่ทรงพลังมาก

"นี้มันหรือว่า"

"เป็นการรวมร่างของเผ่าจักรกล"

หลิน ยู อดที่จะสถบออกมาไม่ได้ เขาไม่คิดว่าอีกฝ่ายจะมีสกิลที่ดีขนาดนี้

หลังจากที่ประกอบร่างเสร็จ เหวิน หยางหมิง ที่กระโดดขึ้นไปบนหุ่นยนต์ยักก็เข้าในห้องโดยสารเริ่มใช้งานมันทันที ด้วยเสียงฝีเท้าที่ดังสนั่น เขาพุ่งเข้าหากองทัพอันเดดพร้อมกองกำลังจักรกลตัวอื่นๆ

เขาทำแบบนั้นได้อย่างไรกัน??

ใบหน้าของ หลิน ยู เต็มไปด้วยเครื่องหมายคำถาม

ความสงสัยอัดแน่นในหัวใจของเขา

เพราะเขาสามารถสัมผัสได้อย่างชัดเจนถึงความแข็งแกร่งของเจ้าหุ่นยักษ์ตัวนั้นว่ามันเหนือกว่าระดับ 8 ทั่วไปมาก

กล่าวอีกอย่างคือ อีกฝ่ายสร้างทหารที่ทรงพลังเฉพาะของเผ่าจักรกลผ่านสกิลที่คล้ายกับการหลอมรวม

นี้ไม่ใช่สกิลกองกำลังมีแต่เดิมอย่างแน่นอน

คนๆนี้เป็นแบบนี้กับเขาหรือเปล่า?

เขาได้รับรางวัลเริ่มต้นที่เหมือนกับสกิลกลายพันธุ์?

อาจจะใช้ก็ได้

สุดท้ายแล้ว ผู้คนจำนวนมากที่อาศัยอยู่ในหมื่นโลกที่กว้างใหญ่ราวกับท้องทะเล มันคงเป็นไปไม่ได้ที่จะมีเขาเพียงคนเดียวที่มีสกิลพิเศษนี้

แม้แต่ในพื้นที่ต่างๆของแต่ละโลก ก็อาจจะยังมีการผจญภัยแอบซ่อนอยู่มากมายที่เขาไม่รู้

เขาไม่ใช่เพียงคนเดียวที่มีการผจญภัยของตัวเอง

และที่ภูมิภาคหลักของมอนสเตอร์แห่งนี้

ดูเหมือนมันจะไม่ง่ายซะแล้ว

เมื่อเห็นว่ากองกำลังของทั้งสองฝ่ายกำลังปะทะกันอย่างรุนแรง พวกเขาต่อสู้กันอย่างดุเดือดจากระยะไกล ปืนใหญ่เลเซอร์ถูกยิงออกไปอย่างต่อเนื่อง

หลิน ยู เรียกออกกำลังทั้งหมดของเขาออกมาทันที

สำหรับ ชิง ถัง เขาเก็บมันเอาไว้ในดินแดนก่อนเพราะตัวใหญ่เกินไป อาจกลายเป็นเป้าหมายของการโจมตีด้วยไฟได้ง่าย เขาวางแผนที่จะรอจนกว่าสถานการณ์จะถึงจุดพีคสุด

"ไปสังหารเนโครแมนเซฮร์ตัวนั้นซะ!"

หลิน ยู โบกมือจ้องมองไปที่เนโครแมนเซอร์ที่กำลังอัญเชิญโครงกระดูกออกมา

ทันใดนั้นก็มีเถาวัลย์จำนวนมากโผล่ขึ้นมาตรงไปยังทะเลโครงกระดูก

"นี้มัน!??"

ทั้งสองที่กำลังต่อสู้กันอย่างดุเดือนก็ถูกดึงดูดโดยเหล่ากองทัพพืชที่ปรากฏตัวขึ้นอย่างกระทันหัน พวกเขาตกตะลึงไปในทันที

ราชันกลายพันธุ์ตอนที่ 249