บทที่ 237 : ห่างออกไปสามหมื่นล้านลี้

ในปัจจุบัน ตำหนักนักบุญสวรรค์ก็คืออดีตตำหนักเอกาสวรรค์ มันตั้งอยู่มาตั้งแต่ยุคของอาณาจักรเก้าเมฆาสวรรค์ และมันก็เป็นอาวุธเซียนอนันต์ทองที่เทพเต๋าสร้างมันขึ้นมา

ตำหนักนี้ไม่เพียงแต่จะทรงพลังมากเท่านั้น แต่มันยังมีหนังสือทุกประเภทจัดเก็บไว้ภายในด้วย สิ่งนี้จะสามารถช่วยซุยเฮ็งได้อย่างแน่อน

เมื่อเผชิญหน้ากับคำขอของซุยเฮ็ง ยอดนักบุญสวรรค์ก็ย่อมไม่กล้าปฏิเสธ เขารีบพยักหน้าและพูดว่า “ ท่านปราชญ์ โปรดตามข้ามา”

จากนั้น ซุยเฮ็งและยอดนักบุญสวรรค์ก็เดินเข้าไปในตำหนักอันงดงาม

หลายคนในหลินเจียงเห็นฉากนี้

พวกเขาคุกเข่าลงกับพื้นและขอบคุณซุยเฮ็งที่ช่วยพวกเขาเอาชนะศัตรูที่บุกรุกเข้ามา

เปยฉิงซูและหลี่หมิงเฉียงตกอยู่ในความเงียบเป็นเวลานาน

พวกเขามองไปที่ตำหนักนักบุญสวรรค์ที่ยังคงลอยอยู่บนท้องฟ้า ดวงตาของพวกเขาเต็มไปด้วยความไม่เต็มใจ

การได้รับการช่วยเหลือจากซุยเฮ็งในช่วงเวลาแห่งความสิ้นหวังเป็นสิ่งที่ทำให้พวกเขาทั้งสองรู้สึกดีใจมาก แต่เมื่อทุกอย่างกลับคืนสู่ปกติ พวกเขาก็รู้สึกละอายใจที่ทำอะไรไม่ถูก

“ ศิษย์น้อง ในฐานะศิษย์ของอาจารย์ เราก็ไม่สามารถแม้แต่จะปกป้องคนที่อยู่ภายใต้การปกครองของเราได้"

หลี่หมิงเฉียงกัดฟันและกำหมัดแน่น เธอพูดต่อว่า “ ในอนาคต ข้าจะมุ่งเน้นไปที่การฝึกฝนและเพิ่มความแข็งแกร่งของข้า เมื่อเราเจอกับภัยอีกเมื่อไหร่ เราก็จะต้องจัดการมันให้ได้ด้วยตัวเราเอง!”

“ นั่นคือสิ่งที่ข้าเองก็วางแผนไว้เช่นกัน” เป่ยฉิงซูพยักหน้า เขามองไปที่ตำหนักเอกาสวรรค์และพูดอย่างหนักแน่นว่า “ อย่างไรก็ตาม ข้าก็จะขอให้อาจารย์ส่งข้าไปยังสถานที่ที่อันตรายกว่านี้ ข้าต้องต่อสู้เพื่อเพิ่มการฝึกตนและความแข็งแกร่งของข้า”

“ เจ้าต้องการจะออกจากต้าโจวหรอ?” หลี่หมิงเฉียงมองไปที่เป่ยฉิงซูด้วยความประหลาดใจและขมวดคิ้วเล็กน้อย “ สถานที่ที่อันตรายกว่านี้? มันยังมีสถานที่อันตรายในโลกสูญสวรรค์สำหรับเจ้าอีกหรอ?”

“ ข้ากำลังพูดถึงนอกโลกสูญสวรรค์” เป่ยฉิงซูพูดด้วยเสียงต่ำ “ ศิษย์พี่ ท่านรู้ว่าโลกเบื้องล่างเป็นดาวเคราะห์ขนาดใหญ่ ดังนั้นมันก็จะต้องมีโลกที่แตกต่างกันนับไม่ถ้วนอย่างแน่นอน”

“ จากตำนานโบราณ ผู้อาวุโสทั้งเก้าของสำนักเซียนก็มาจากนอกโลกสูญสวรรค์ ทูตสวรรค์คนนี้เองก็น่าจะเป็นคนนอกเช่นกัน นอกจากนี้ ท่านอาจารย์… เขาน่าจะมาจากส่วนลึกของท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยดวงดาว”

“ ในกรณีนั้น โลกบนท้องฟ้าก็จะต้องแข็งแกร่งและอันตรายกว่าโลกสูญสวรรค์อย่างแน่นอน ท่านอาจารย์มีอำนาจทุกอย่าง และมันก็ไม่น่าจะยากสำหรับเขาที่จะส่งข้าไปยังโลกที่เต็มไปด้วยอันตราย”

“ เจ้ากำลังจะออกจากโลกสูญสวรรค์อย่างนั้นหรอ!” หลี่หมิงเฉียงขึ้นเสียงของเธอและขมวดคิ้วมากยิ่งขึ้น “ แล้วตระกูลเป่ยล่ะ?”

“ พวกเขาโตกันหมดแล้ว ข้าไม่จำเป็นต้องดูแลพวกเขาอีกต่อไป นอกจากนี้ ข้าก็ยังมีท่านที่คอยดูแลพวกเขาไม่ใช่หรอ ศิษย์พี่” เป่ยฉิงซูยิ้มและพูดต่อว่า “ ตอนนี้ผู้อาวุโสทั้งเก้าของสำนักเซียนได้ตายกันไปหมดแล้ว ข้าจะกวาดล้างสำนักเซียนทั้งเก้าก่อนที่จะจากไป ลในอนาคต ลูกหลานของข้าก็จะสามารถเดินบนเส้นทางที่พวกเขาต้องการได้อย่างสะดวก”

“ แล้วทำไมมันถึงต้องเป็นสถานที่อันตรายด้วย” หลี่หมิงเฉียงยังคงถามต่อไป “ มันเกี่ยวข้องกับกายาเต๋าของเจ้าไหม?”

“ ถูกต้อง” เป่ยฉิงซูพยักหน้าและกล่าวว่า “ ข้ารู้สึกได้ว่ากายาเต๋านี้มีศักยภาพที่ทรงพลังมาก แต่ข้าก็เกรงว่าจะไม่สามารถแข็งแกร่งขึ้นได้ด้วยวิธีการฝึกตนแบบเดิมๆ มันจะแข็งแกร่งขึ้นในการต่อสู้แทน”

“ ก่อนหน้านี้ในตอนที่ข้าต่อสู้กับผู้อาวุโสทั้งเก้าของสำนักเซียน ข้าก็แข็งแกร่งขึ้นในระหว่างการต่อสู้ เลือดในร่างกายของข้ามันดูเหมือนจะเดือดพล่าน และพลังชีวิตของข้าก็พลุ่งพล่านออกมา การฝึกตนของข้าคือการต่อสู้!”

“ ในกรณีนี้ ข้าก็จะไปกับเจ้าด้วยหลังจากที่ข้าสะสางเรื่องของราชวงศ์ต้าโจวเสร็จ” หลี่หมิงเฉียงกล่าวอย่างหนักแน่น

“ ห้ะ?” เป่ยฉิงซูตกตะลึงเมื่อได้ยินเช่นนั้น เขาถามอย่างอยากรู้อยากเห็น “ ศิษย์พี่ ข้าจำได้ว่าท่านอาจารย์บอกว่าท่านฝึกฝนจิตวิญญาณ วิธีการฝึกตนนี้น่าจะเหมาะสำหรับการทำสมาธิมากกว่านะ”

“ แล้วถ้าเจ้าโดนซ้อมจนตายโดยไม่มีใครรู้ล่ะ?” หลี่หมิงเฉียงเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อยและตะคอก “ เจ้าเป็นศิษย์น้องเพียงคนเดียวของข้า เจ้าไม่สามารถออกไปตายข้างนอกนั่นได้”

“ ท่านอยากให้ข้าอยู่เฉยๆ จะได้ไม่โดนรังแกรึไง” เป่ยฉิงซูยิ้มราวกับว่าเขากำลังนึกถึงบางสิ่งเมื่อนานมาแล้ว “ ในตอนนั้น ในที่พำนักของท่านอาจารย์ ท่านก็ยังต้องการจะฆ่าข้าอยู่เลย”

“ นั่นเป็นคำสั่งจากตำหนักสวรรค์ทมิฬกาล มันไม่ใช่ความผิดของเจ้า” หลี่หมิงเฉียงส่ายหัวของเธอเล็กน้อยและถอนหายใจ “ เฮ้อ แม้ว่าข้าจะพูดแบบนั้น แต่ข้าก็คงจะจากไปไม่ได้ พี่ชายของข้ายังไม่กลับมา ข้ายังต้องรอที่นี่จนกว่าเขาจะกลับมา”

เธอยังคงรอพี่ชายของเธอกลับมา

นี่เป็นความตั้งใจเดิมของเธอตั้งแต่ตอนที่เธอขอเคล็ดวิชาจากซุยเฮ็ง

จนถึงวันนี้ เธอก็ยังคงจดจำมันไว้ในใจ

“ ศิษย์พี่อยู่ที่นี่ไปน่ะดีแล้ว” เป่ยฉิงซูยิ้มและพูดว่า “ ในอนาคต เมื่อข้าออกจากโลกสูญสวรรค์ ข้าก็จะช่วยท่านตามหาหมิงเฉิงให้ บางทีเราอาจจะได้พบกันใหม่อีกก็ได้”

พี่ชายของหลี่หมิงเฉียงมีชื่อว่าหลี่หมิงเฉิง และเป่ยฉิงซูก็เคยเป็นเพื่อนที่ดีของเขามาก่อน

“ ถ้าเจ้าเจอพี่ชายข้าจริง ข้าก็เกรงว่าเขาจะทุบเจ้าจนตายแน่” หลี่หมิงเฉียงยิ้มเมื่อได้ยินสิ่งนี้ คิ้วของเธอผ่อนคลายลงในขณะที่เธอพูดอย่างจริงจัง “ ในเมื่อเจ้าตัดสินใจที่จะจากไป ข้าก็จะไม่หยุดเจ้า”

“ อย่างไรก็ตาม ไม่ว่าเจ้าจะออกไปได้ในที่สุดหรือไม่ เราก็ยังคงต้องรอท่านอาจารย์...”

บู้มมมม!

ในขณะนี้ จู่ๆ ก็มีเสียงดังโครมครามดังมาจากท้องฟ้า ราวกับว่าสายฟ้าหลายพันล้านสายได้ระเบิดออกพร้อมกัน หลี่หมิงเฉียงถูกขัดจังหวะก่อนที่เธอจะพูดจบ

“ มันคืออะไร?”

“ เกิดอะไรขึ้น?!”

หลี่หมิงเฉียงและเป่ยฉิงซูมองหน้ากันก่อนที่จะมองขึ้นไปบนท้องฟ้า จากนั้น สายตาของพวกเขาก็แข็งทื่อ

ทั้งสองคนมองไปที่ตำหนักนักบุญที่ลอยอยู่ในอากาศด้วยความตกใจสุดขีด

จู่ๆ ชั้นของแสงบริสุทธิ์ก็สว่างขึ้นรอบๆ ตำหนักนักบุญสวรรค์อันงดงาม

แสงที่ชัดเจนนี้ดูเหมือนจะไร้มีสี แต่มันก็ให้ความรู้สึกของสีทั้งหมด

แสงทุกดวงดูเหมือนกับจะมีสติสัมปชัญญะเป็นของมันเอง พวกมันลอยไปในความว่างเปล่าราวกับสิ่งมีชีวิตและอ้อยอิ่งอยู่รอบๆ ตำหนักนักบุญสวรรค์

ครู่ต่อมา แสงเหล่านี้ก็ได้ดึงเข้าหากันและค่อยๆ รวมตัวกันกลายเป็นโครงร่างขนาดใหญ่ที่สูงกว่า 100,000 ฟุต

โครงร่างนี้ดูเหมือนกับเด็กทารก และตำหนักนักบุญสวรรค์ก็อยู่ในมือของทารกราวกับของเล่น

ในเวลาเดียวกัน ซุยเฮ็งในตำหนักนักบุญสวรรค์ก็เริ่มควบคุมพลังวิญญาณของเขา!

การฝ่าฟันอุปสรรค!

….

ในท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยดวงดาวอันมืดมิดซึ่งอยู่ห่างจากดาวเต๋าโจวไป 30,000 ล้านลี้ เรือเหาะรูปกระสวยลำหนึ่งกำลังแล่นด้วยความเร็วสูงมาก

ในบางครั้ง แสงลวงตาหลากสีจำนวนนับไม่ถ้วนก็จะสว่างขึ้นรอบเรือเหาะ

เมื่อแสงนี้กะพริบ มันก็จะข้ามระยะทางที่ไกลมากในทันที

ราวกับว่ามันกำลังย้าย

ในขณะนี้ เสียงตื่นเต้นก็ดังขึ้นจากเรือเหาะ

“ ข้าสัมผัสได้ ข้าสัมผัสได้แล้ว! แผ่นบันทึกเฝ้าระวังสวรรค์มีปฏิกิริยา มันอยู่ที่นี่จริงๆ!”

“ ตามบันทึก รอยเชื่อมระหว่างรอยประทับของปู่ทวดหลังจากที่เขาถูกฆ่าก็ได้หายไปในทิศทางนี้!”

“ ในที่สุดเราก็พบมันแล้ว!”