บทที่ 192 เขามาอยู่ที่ห้าได้อย่างไร!!

ถ้าเป็นไปได้ เขาเพียงต้องใช้คะแนนการบริจาคเพื่อซื้อวัสดุการปรุงยาจากสมาคม และการทำปรุงยาด้วยตัวเอง เช่นนี้เมื่อเทียบกับราคาที่จ่ายออกกับอัตราการได้รับคะแนนศักยภาพจะคุ้มค่าอย่างมาก

รอจนกระทั่งวันหนึ่ง เมื่อเม็ดยาพลังงานเลือดระดับสูงสุดไม่มีประโยชน์สำหรับเขาแล้ว เขาก็จะขายสูตรนี้ให้กับสมาคมและนั่งรับส่วนแบ่งก็พอ

นอกจากนี้ในสมาคมเขาจะซื้อเทคนิคการต่อสู้พื้นฐานต่างๆที่เขาไม่เคยฝึกฝนมาก่อน!

เทคนิคการต่อสู้พื้นฐานเหล่านั้นน่าจะไม่เกินแสนใช่ไหม?

ตอนที่เขาดูตอนนั้นน่าจะแค่ 80,000 กว่าๆ เท่านั้น ต่อหน้าคะแนนการบริจากหลายสิบล้านยังจะมีปัญหาอะไรอยู่อีกล่ะ?

“ยังไงก็ดูรายชื่อประจำเดือนก่อนแล้วกัน”

เฉินฟานคลิกที่กระดานผู้นำ จากนั้นคลิกที่นักรบขอบเขตจิน และเมื่อมองแวบเดียว เขาก็เห็นชื่อของเขาอยู่ในรายชื่อ

ชื่อ : เฉินฟาน

ขอบเขต: นักรบฮัวจิน

เครือสาขา: สาขาเมืองอันชาน

จำนวนสัตว์ที่ถูกฆ่า: 2

ผลงานสะสม : 7.5 ล้านคะแนน

อันดับ: 4

“อันดับ 4 เลยงั้นเหรอ?”

เฉินฟานมองขึ้นและลง

หากเขาจำไม่ผิด อันดับที่สี่เดิมคือ 5 ล้านบริจาคเมื่อวานนี้ แต่ตอนนี้กลายเป็น 5.6 ล้านแล้ว และจำนวนสัตว์ที่ถูกฆ่าเพิ่มขึ้นจาก 12 เป็น 13 ตัว

เห็นได้ชัดว่าวันนี้เขาเพิ่งฆ่าไปตัวเดียวเท่านั้น แต่มันน่าจะเป็นการร่วมมือแบบหลายคน ดังนั้นเขาจึงเพิ่มได้เพียง 600,000 คะแนนเท่านั้น

อันดับ 3 ยังคงเป็นอันดับ 3 คนเดิม แต่ยอดคะแนนการบริจาคเพิ่มจาก 8 ล้านเป็น 8.8 ล้าน ซึ่งห่างจากอันดับ 2 ไม่ถึง 200,000

ที่หนึ่งยังคงเป็นหวังห่าว

คราวที่แล้วคะแนนการบริจาคของเขาไม่ถึง 10 ล้าน ครั้งนี้เพิ่มขึ้นเกือบ 1.5 ล้าน และจำนวนสัตว์ที่เขาฆ่านั้นเพิ่มขึ้นสองหรือสามตัว

ซึ่งหมายความว่าทีมของฝ่ายตรงข้ามอาจมีเพียงสองหรือสามคนเท่านั้นและเขาอาจจะเป็นคนที่แข็งแกร่งมากที่สุดด้วย

แต่ไม่สำคัญว่า เพราถ้าเขาสามารถฆ่าสัตว์อสูรระดับสูงได้อีกสองตัว อันดับหนึ่งในรายชื่อประจำเดือนจะกลายเป็นชื่อของเขาอย่างแน่นอน

ณ สมาคมนักรบสาขาหลินเฉิง

เหอเยจุนเพิ่งอาบน้ำเสร็จ เขานุ่งผ้าเช็ดตัวออกมา เผยให้เห็นร่างกายส่วนบนที่มีกล้ามของเขา

ในขณะที่เดินออกจากห้องน้ำนั้นมีรอยยิ้มที่มุมปากของเขาและเห็นว่าเขาอารมณ์ดีอย่างมาก

ใช่แล้วล่ะ

เมื่อสองชั่วโมงที่แล้ว เขาได้พาสมาชิกสี่คนของสมาคมเข้าไปในป่าเพื่อตามล่าและสังหารราชาหมาป่าวายุ

หมาป่าวายุเป็นสัตว์อสูรระดับกลาง แต่ราชาหมาป่าวายุนั้นเป็นสัตว์อสูรระดับสูง

ด้วยความเร็วที่ใกล้เคียงกับความเร็วของเสียง และผิวหนังที่อยู่ยงคงกระพัน แม้ว่าเจ้าจะเป็นนักรบฮัวจินก็ตาม ถ้าเจ้าถูกกรงเล็บของมันตะบบ เจ้าก็จะต้องตายอย่างไม่ต้องสงสัย

โชคดีที่ภารกิจของพวกเขาไม่มีอันตรายอะไร และพวกเขาก็สามารถยิงราชาหมาป่าวายุลงไปนอนนิ่งได้

ราคาซื้อของราชาหมาป่าวายุอยู่ที่ 3 ล้าน

พวกเขามีทั้งหมดห้าคน และแต่ละคนก็ได้รับคะแนนการบริจาค 600,000 คะแนน

มันยอดเยี่ยมมาก

“หากข้าสามารถทำการเก็บเกี่ยวผลผลิตเช่นนี้ได้ภายในสองวันข้างหน้า อาจจะเป็นไปได้ที่ข้าจะเข้าสู่สามอันดับแรกได้”

เมื่อนึกถึงสิ่งนี้ เหอเยจุนก็ขมวดคิ้ว เพราะความหวังของเขาดูเหมือนจะห่างไกลมากอยู่

เขาจำได้ว่าครั้งสุดท้ายที่เขาตรวจสอบ คะแนนของอันดับที่สามดูเหมือนจะมี 8 ล้าน และเขามีเพียง 5 ล้าน ซึ่งต่างกันอยู่ 3 ล้าน

เว้นแต่ในอีกสองวันข้างหน้า สหายของเขาเต็มใจที่จะเสียสละเหยื่อโดยการขึ้นเป็นชื่อของเขา เขาก็จะสามารถเข้าสู่สามอันดับแรกได้

แต่การทำเช่นนั้น พูดง่ายกว่าทำอย่างมาก?

ถ้าเป็นเขา เขาคงไม่อยากเอาคะแนนบริจาคนับแสนที่เขาได้รับจากความเป็นละความตายไปเป็นชื่อของคนอื่นหรอกใช่ไหม? แม้จะเป็นเพียงชั่วคราว และเขาก็จะคืนมันให้ในเดือนหน้า แต่ไม่มีอะไรรับประกันได้

“แต่นั่นเป็นโอกาสที่จะได้เข้าห้องแรงโน้มถ่วงฟรี”

เขารู้สึกไม่เต็มใจที่จะยอมแพ้เล็กน้อย

เขาเข้าร่วมสมาคมมามากกว่าสองปีแล้วและเขาเข้าห้องแรงโน้มถ่วงมาหลายครั้งแล้วในช่วงนี้ เรียกได้ว่าประโยชน์ของการฝึกในห้องแรงโน้มถ่วงทุกครั้งนั้นเกินจินตนาการของเขาอย่างมาก

แต่ในเดือนนี้ เขามีโอกาสน้อยมากที่จะบุกเข้าไปในสามอันดับแรก และเขาทนไม่ได้ที่จะยอมแพ้กับมันจริงๆ

“ตอนนี้ไม่มีอะไรให้เสียแล้ว งั้นก็ไปบอกพวกเขาก่อนก็แล้วกัน ถ้ามันเป็นไปไม่ได้จริงๆ ข้าจะลองทุ่มเงินให้กับพวกเขาก็แล้วกัน พวกเราร่วมมือกันมานานแล้ว และพวกเขาน่าจะไว้หน้าข้าบ้างไม่มากก็น้อย”

คะแนนการบริจาคของสมาคมนั้นสามารถซื้อได้ด้วยเงินแต่ยอดกำหนดในการเติมเข้า ยกตัวอย่างสมาชิกระดับหนึ่งดาว สามารถเติมเงินได้สูงสุดคือ 100,000 หยวนต่อเดือน ซึ่งจะแลกเป็นคะแนนการบริจาค 100,000 คะแนน

สมาชิกระดับสองดาวเติมได้ถึง 200,000 คะแนน

แต่ในความเป็นจริง 200,000 คะแนนไม่สามารถซื้อของได้มากมาย แค่เม็ดยาพลังงานเลือดระดับสูงสิบเม็ดก็เพียงพอแล้ว

ดังนั้นจากมุมมองนี้ จริงๆ แล้วสมาคมไม่สนับสนุนให้มีพฤติกรรมแบบนี้ แต่ก็ยังเหลือช่องว่างให้ทำอยู่เล็กน้อย

ดังนั้นเงินสดจึงไม่เป็นที่นิยมในหมู่นักรบ

เขาตัดสินใจเปิดโทรศัพท์ เข้าสมาคม พบรายชื่อประจำเดือนก็คลิกไปที่มัน

“หวังห่าว คะแนนการบริจาคของเดือนนี้ถึง 12 ล้านแล้วงั้นเหรอ? ข้าจำได้ว่าเมื่อวานมีแค่ 10 ล้านเองไม่ใช่เหรอ?”

เหอเยจุนเต็มไปด้วยความอิจฉาอย่างมาก

ถ้าไม่นับวันนี้ก็ยังมีเวลาอีกสองวันก่อนสิ้นเดือน เขามั่นใจว่าคนนี้จะได้อันดับหนึ่งอย่างแน่นอน

แน่นอนว่ามีเหตุผลว่าทำไมคะแนนการบริจาคของผู้ชายคนนี้ถึงเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว

ก่อนอื่นความแข็งแกร่งส่วนตัวของผู้ชายคนนี้แข็งแกร่งมาก ในบรรดานักรบหลายร้อยคนในเขตเจียงหนาน เขาเป็นสามอันดับแรกอย่างแน่นอน หรือแม้แต่คนแรกด้วยซ้ำ

จากนั้นเขาก็ก่อตั้งทีมนักรบสามคนขึ้นมา

สมาชิกทีมนักรบอีกสองคนก็แข็งแกร่งมากเช่นกัน สิ่งที่สำคัญที่สุดคือพวกเขาทั้งสองทุ่มเทให้กับเขาอย่างมาก ทุกครั้งที่พวกเขาล่า พวกเขาสามารถให้เขาได้ครึ่งหนึ่ง นี่คือสิ่งที่น่ากลัวที่สุด

“เฮ้ ข้าอิจฉาไปก็ไร้ประโยชน์”

เหอเยจุนส่ายหัว

เขาได้ยินมาว่าคนสองคนนี้ได้รับการฝึกฝนโดยชายที่ชื่อหวังห่าวเอง และพวกเขาก็นิสัยดีทั้งคู่

ด้วยคะแนนระดับหนึ่งคงไม่มีใครตามทันแล้ว

อันดับสอง 9 ล้าน

เหอเยจุนเหลือบมอง และไม่มีการเปลี่ยนแปลงจากครั้งที่แล้ว

ยิ่งกว่านั้นเขาไม่มีความทะเยอทะยานในสองอันดับนี้ แค่เขาสามารถมาถึงอันดับสามได้เขาก็พอใจมากแล้ว

"หือ..."

เขาหายใจเข้าลึกๆ มองลงไป และผงะไปทันที

“ชูเฉียว คะแนนของเขาเพิ่มขึ้นเป็น 8.8 ล้านแล้วงั้นเหรอ?”

ดวงตาของเขาเบิกกว้าง

หลังจากนั้นไม่นาน รอยยิ้มเบี้ยวก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเขา

ในตอนแรกเขาก็ยังคงมีความสุขอยู่ และคะแนนการบริจาคของเขาเพิ่มขึ้นอีก 600,000 คะแนน และเขาก็เข้าใกล้อันดับสามเข้าไปอีกก้าวหนึ่ง ผลก็คือในขณะที่เขากำลังไล่เพิ่มคะแนน คนอื่นๆก็เพิ่มไปด้วยเช่นกัน ทำให้ระยะห่างเว้นออกไปอีก

“ยังไงก็ตาม เป็นไปได้ไหมที่ข้าจะตามผู้ชายคนนี้ทัน?”

เขายิ้มอย่างเบี้ยว ลึกๆ ในใจเขามีความสงสัยในตัวเขาอย่างลึกซึ้ง

“ช่างมันเถอะ ค่อยหาวิธีใหม่”

หลังจากนั้นครู่หนึ่งเขาก็ส่ายหัว

ตามแผนการเมื่อกี้คือให้สหายสละคะแนนการบริจาคของพวกเขาทั้งหมดในอีก 2 วันข้างหน้า ไม่เช่นนั้นเขายากที่จะตามทันอย่างแน่นอน

“ลำดับต่อไปคือข้า”

เขาถอนหายใจออกมา และมองลงไป

เดิมทียังอารมณ์ดีอยู่แต่พอเห็นคะแนนการบริจาคของอันดับ 3 มันก็หายเลย

"อา?"

อย่างไรก็ตามชั่วครู่ต่อมา เขาก็ส่งเสียงร้องอย่างตกใจออกมา และเมื่อดูคะแนนการบริจาคด้านขวาสุดของโทรศัพท์ และเขาก็ต้องตกตะลึงมากขึ้นไปอีก

7.5 ล้านคะแนนการบริจาคงั้นเหรอ?

เมื่อไหร่คะแนนการบริจาคของเขาสูงขนาดนี้?

ควรจะเป็น 5.6 ล้านไม่ใช่เหรอ?

เป็นไปได้ไหมที่สมาคมลงทะเบียนผิด?

ในขณะนี้ หัวใจของเขาทั้งตื่นเต้นและทั้งไม่สบายใจ

หากมีการลงทะเบียนผิดจริงๆนั่นจะดีมาก เพราะเขาจะมีคะแนนการบริจาคเพิ่มขึ้นเกือบสองล้านคะแนนในคราวเดียว นอกจากนี้ช่องว่างระหว่างอันดับที่ 3 จะแคบลงอย่างมาก ถ้าเขาทำงานหนักเขาก็สามารถก้าวข้ามชูเจียวได้

แต่คนในสมาคมนักรบนั้นไม่ใช่ง่ายๆ แม้ว่าเขาจะสามารถซ่อนมันได้ซักพัก แต่เมื่อพวกเขาตรวจสอบพบความจริงและสำนักงานใหญ่ก็จะส่งคนไปตามหาเขา และยังถือว่าเบาที่จะให้คืนคะแนนการบริจาคพิเศษเหล่านี้ เพราะอาจมีค่าปรับอีกมากมายอีกด้วย

ไม่ใช่ว่าเรื่องแบบนี้ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน

“ข้าควรทำอย่างไร ข้าควรรายงานข้อผิดพลาดนี้หรือแสร้งทำเป็นไม่รู้ต่อไปดี?”

เขามีความยุ่งเหยิงอยู่ในใจและมองไปข้างหน้าโดยไม่ตั้งใจและทันใดนั้นก็ตกตะลึง

เพราะชื่อของบุคคลนั้นไม่ใช่ชื่อของเขาเลย แต่เป็นชื่อเฉินฟาน

จู่ๆ เขาตื่นขึ้นมา มองลงไปก็พบว่าชื่อของเขาอยู่ในอันดับที่ห้าทันที

“เขาเลื่อนไปอันดับที่ห้างั้นเหรอ?”

เขาอ้าปากกว้างด้วยความไม่อยากเชื่ออย่างมาก

เขาจำได้อย่างชัดเจนมากว่าเมื่อเขาออกไปล่าสัตว์ในตอนเช้า เขายังอยู่ในอันดับที่สี่ แต่ตอนนี้คะแนนการบริจาคของเขาเพิ่มขึ้น แต่ทำไมอันดับของเขาจึงลดลง?

สิ่งที่สำคัญที่สุดคือ เฉินฟานคนนี้มาจากไหน? ก่อนหน้านี้เขาไม่มีความทรงจำอะไรเกี่ยวกับคนๆนี้เลยไม่ใช่เหรอ?

เขามองดูไม่มั่นใจอย่างมาก และถึงกับออกจากแอปสมาคมและกลับเข้ามาใหม่ แถมยังทำการรีเฟรชหลายครั้ง และในที่สุดก็ยอมแพ้อย่างไม่เต็มใจ

กล่าวอีกนัยหนึ่ง ทั้งหมดนี้ไม่ใช่ภาพลวงตาของเขา อันดับที่สี่ถูกพรากจากเขาโดยชายที่ชื่อเฉินฟานผู้นี้

เฮอเยจุนรู้สึกละอายใจอยู่ครู่หนึ่ง

ทำไมเขายังต้องคิดถึงสามอันดับแรกด้วยล่ะ?

ตอนนี้เขาไม่สามารถได้อันดับที่สี่ด้วยซ้ำ

“ให้ตายเถอะ เฉินฟานมาจากไหน? ทำไมเขาถึงมีคะแนนการบริจาคมากมายขนาดนี้?”

เขามองพร้อมสาปแช่งออกมา

“นักรบฮัวจินสาขาเมืองอันซานงั้นหรือ? สาขาเมืองอันซานนั้นนะเหรอ?”

เขาถึงกับผงะ

สาขานี้ค่อนข้างดังในสมาคมใหญ่เพราะมันติดสามอันดับแรกตลอดทั้งปีแน่นอนว่าเป็นสามอันดับล่างสุด

“เฉินฟานคนนี้เป็นของสาขาเมืองอันซานงั้นหรือ? เป็นไปได้อย่างไร? ตัวตนระดับนี้จะไปปรากฏในสาขานี้ได้อย่างไร?”

เขามองย้อนกลับไปด้วยความสับสน และเมื่อเขาเห็นจำนวนสัตว์อสูรที่ถูกฆ่า เขาก็ตกตะลึงอย่างมาก

จำนวนสัตว์อสูรที่ถูกฆ่า: 2

"...???"

นี้มันอะไรกัน?!...

…………..