บทที่ 294: กลายเป็นปราชญ์ได้ในทันที

“ ท่านประมุขเซียน ผู้คนจากดาวฉิงหยางและดาวไป่จิงกำลังมาโจมตีเราอย่างงั้นหรอ?” หลี่เฉิงถามด้วยความสงสัย

“ พวกเขาไม่น่าจะมาที่นี่เพื่อโจมตี” ซุยเฮ็งส่ายหัวเบาๆ และยิ้ม “ ในช่วงหลายปีที่ผ่านมา ข้อมูลที่ไป่เฉิงเย่เปิดเผยก็ได้อธิบายถึงความแข็งแกร่งของฮุ่ยฉีเอาไว้อย่างชัดเจน ด้วยเหตุนี้เอง ตราบใดที่พวกเขาไม่บ้า พวกเขาก็จะไม่กล้าโจมตีแน่”

“ ถ้างั้นแล้วพวกเขาจะมาที่นี่เพื่ออะไรล่ะ?” หลี่เฉิงถามด้วยความสงสัย ถ้าพวกเขาไม่ได้มาที่นี่เพื่อฉกฉวยอะไร งั้นพวกเขาจะมาที่นี่เพื่ออะไร?”

“ พวกเขามาที่นี่เพื่อแสวงหาโชคลาภ” ซุยเฮ็งหัวเราะเบาๆ “ เจ้าคิดว่าข้าจะต้องมีสมบัติมากมายเท่าไหร่ถ้าข้าต้องการจะซื้อกองกำลังทั้งสามนี้”

“ เอ่อ?” หลี่เฉิงตกตะลึงเล็กน้อยและพูดด้วยความตกใจว่า “ นั่นจะเป็นไปได้อย่างไร?”

“ แม้ว่าสำนักมรณาเก้าสวรรค์จะมีรากฐานที่ลึกล้ำและเก็บสมบัติไว้มากมาย แต่มันก็เป็นไปไม่ได้ที่จะซื้อกลุ่มใหญ่ทั้งสามกลุ่มได้”

“ ทำไมจะไม่ล่ะ?” มุมปากของซุยเฮ็งโค้งขึ้นเล็กน้อยขณะที่เขาพูดกับหลี่เฉิงว่า “ เจ้ามียาไหม? เอาแบบที่ธรรมดาที่สุด”

“ ใช่” หลี่เฉิงรีบพยักหน้า เขาหยิบขวดหยกออกมาจากแขนเสื้อแล้วส่งให้ซุยเฮ็งด้วยมือทั้งสองข้าง “ ท่านประมุขเซียน นี่คือยาน้ำค้างหยก มันใช้รักษาเทวาได้ ข้าปรุงมันขึ้นมาเมื่อสองสามวันก่อนและวางแผนที่จะมอบมันให้กับเหล่าลูกหลานของตระกูลข้า”

“ อืม ใช้ได้เลย” ซุยเฮ็งถือขวดหยกไว้ในมือและเขย่ามันเบาๆ เม็ดยาเจ็ดเม็ดที่อยู่ภายในลอยออกมาและลอยอยู่กลางอากาศ

จากนั้นเขาก็ค่อยๆ เป่าลมไปที่เม็ดยาทั้งเจ็ด มันเปลี่ยนเม็ดยาจากสีเขียวมรกตเดิมเป็นเม็ดสีทองในทันที มันปล่อยออร่าที่ผสมผสานกับเคล็ดวิชามากมาย

“ นี่.. นี่มัน?!” หลี่เฉิงมองดูฉากนี้ขณะที่เขาอ้าปากค้าง ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความตกใจ

ในการรับรู้ของเขา เม็ดยาเหล่านี้แต่ละเม็ดก็ดูเหมือนจะกลายเป็นปราชญ์ที่เปล่งออร่าอันทรงพลังออกมา

“ จากนี้ไป สิ่งเหล่านี้จะถูกเรียกว่า ยาปราชญ์” ซุยเฮ็งใส่ยาเจ็ดเม็ดกลับเข้าไปในขวดหยกและส่งมันให้หลี่เฉิง “ การบริโภคหนึ่งในยาเม็ดเหล่านี้จะสามารถทำให้เซียนอนันต์ทองกลายเป็นปราชญ์ได้ในทันที”

“ อะไรนะ?!” หลี่เฉิงรับขวดยามาด้วยความงุนงง เขารู้สึกหนักอึ้งราวกับกำลังถือภูเขา และมือของเขาก็สั่นเทาไปหมด

ทันทีที่เขาได้รับยามา เหงื่อบางก็เริ่มไหลออกมาจากบนหน้าผากของเขา

เขาประหม่ามาก!

ในตอนแรก นี่ก็คือยาเอาไว้รักษาเทวาเท่านั้น แต่เพียงแต่การเป่าลมของประมุขเซียนเพียงครั้งเดียว พวกมันก็ได้กลายเป็นยาที่สามารถทำให้ผู้คนกลายเป็นปราชญ์ได้ในทันที!”

พวกเขาสามารถกลายเป็นปราชญ์ได้ทันที!

ตั้งแต่สมัยโบราณ มันก็ไม่เคยมีอะไรแบบนี้มาก่อน พวกเขาต้องเพียรพยายามฝึกตนกันแทบตาย

แต่ตอนนี้ พวกเขาก็เพียงต้องกินยาเหล่านี้เพื่อที่จะกลายเป็นปราชญ์?

นี่เป็นพลังของประมุขเซียนอย่างงั้นหรอ?

มันไม่น่าเชื่อเลย!

“ ท่านประมุขเซียน ท่านวางแผนที่จะใช้ยาเหล่านี้เพื่อแลกเปลี่ยนกับพวกเขาหรอ?” หลี่เฉิงอดไม่ได้ที่จะถาม “ แต่ยาเหล่านี้มีค่ามากเกินไปนะท่าน”

ผู้คนจากดาวฉิงหยางและดาวไป่จิงจะสามารถใช้การอะไรเพื่อแลกกัยยาปราชญ์เหล่านี้ได้?

มันมีปราชญ์กี่คนในอาณาจักรห้าทัศนะทั้งหมดกัน?

แม้แต่รวมเว่ยเฉิงที่ตายไปแล้วก็ยังมีเพียงเก้าคนเท่านั้น

แต่ยาขวดนี้ก็สามารถสร้างปราชญ์ได้เจ็ดคน!

“ ขายๆ ไปเถอะ” ซุยเฮ็งหัวเราะเบาๆ “ ในเมื่อทั้งสามกลุ่มใหญ่รวมตัวกันมาแล้ว ข้าก็จะได้ให้ส่วนลดที่เหมาะสมแก่พวกเขาด้วย”

“ นี่... เป็นไปได้ด้วยเหรอ?” หลี่เฉิงรู้สึกสับสนเล็กน้อยในขณะที่เขาพึมพำ “ แต่การให้ส่วนลดนั้นหมายถึงการสูญเสีย แบบนั้นแล้วมันจะดีหรอท่าน?”

“ อันที่จริง ถ้าพวกเขาไม่สามารถจ่ายได้ พวกเขาก็ยังสามารถไปกู้เงินจากสำนักมรณาเก้าสวรรค์และจ่ายดอกเบี้ยได้” ซุยเฮ็งกล่าวอย่างจริงจัง “ อีกสักครู่ จงนำยาปราชญ์หนึ่งเม็ดไปยังสำนักมรณาเก้าสวรรค์และบอกฉิงซูเกี่ยวกับเรื่องนี้ ให้เขาคิดเกี่ยวกับอัตราดอกเบี้ยและจัดการกับเงินกู้”

“ ท่านจะทำแบบนี้จริงๆ ใช่ไหม?” ดวงตาของหลี่เฉิงเบิกกว้าง นี่เป็นพลังของประมุขเซียนหรอ?

“ มันก็เป็นเรื่องปกติไม่ใช่หรอที่จะต้องการกู้เงินเมื่อเจ้าไม่สามารถจ่ายซื้ออะไรบางอย่างได้” ซุยเฮ็งยิ้มและพูดว่า “ แถมพวกเขายังสามารถหากองกำลังอื่นๆ ที่พวกเขาคุ้นเคยเพื่อหยิบยืมจากอีกฝ่ายก็ได้”

“ ถ้าพวกเขายืมมาจากกองกำลังอื่น พวกเขาก็จะเผยแพร่ข่าวนี้ออกไปหรือไม่?” หลี่เฉิงมีความคิด “ ด้วยวิธีนี้ กองกำลังจำนวนมากก็จะต้องการมาซื้อมันแน่”

“ แล้วนั่นไม่ดีหรอ?” ซุยเฮ็งพยักหน้าและยิ้ม หากเป็นเช่นนั้นจริงๆ เขาก็จะสามารถนั่งอยู่บนดาวชงหยางเฉยๆ และรวบรวมหนังสือของโลกนับไม่ถ้วนมาโดยไม่ต้องออกไปไหนเลย

“ ในกรณีนี้ ข้าก็เกรงว่าจะต้องขอให้ท่านประมุขเซียนช่วยเตรียมยาเอาไว้ให้มากขึ้นซะแล้วล่ะ” หลี่เฉิงคิดอยู่ครู่หนึ่งและพูดต่อว่า “ มันจะไม่มีใครสามารถต้านทานการล่อลวงของยาเม็ดนี้ได้แน่”

“ โดยเฉพาะอย่างยิ่งกองกำลังที่มีฐานรากลึกล้ำและมีสมบัติมากมายแต่กำลังเสื่อมถอยลง พวกเขาจำเป็นต้องผลิตปราชญ์ใหม่อย่างเร่งด่วน”

“ มันมีกองกำลังดังกล่าวมากมาย ดังนั้นหากข่าวของยาปราชญ์แพร่กระจายออกไป พวกเขาก็จะต้องวิ่งมารุมล้อมกันแน่”

กล่าวอีกนัยหนึ่ง เมื่อสิ่งนั้นเกิดขึ้น ยาแค่เจ็ดเม็ดนี้ก็จะไม่เพียงพออีกต่อไป

“ ข้าแค่กลัวว่าพวกเขาจะจ่ายไม่ไหว มันจะไม่มีสถานการณ์ที่เรามียาไม่พอแน่” ซุยเฮ็งหัวเราะเมื่อเขาได้ยินสิ่งนี้

ขณะที่เขาพูด เขาก็สร้างขวดหยกมากกว่าร้อยขวดจากอากาศเปล่า

จากนั้นเขาก็ยื่นนิ้วออกมาและแตะมันเบาๆ พื้นดินสั่นสะเทือนเล็กน้อยและทรายก็ลอยขึ้นไปในอากาศ

พวกมันหมุนตัวและเปลี่ยนแก่นแท้ในพริบตา พวกมันผสมผสานกฎกับหลักการและกลายเป็นยาเม็ดสีทองที่ส่งกลิ่นหอมแรงออกมา

พวกมันทั้งหมดกลายเป็นยาปราชญ์

ขวดหยกร้อยขวดลอยขึ้นและเก็บยาเหล่านี้ไว้

120 ขวด ขวดละ 7 เม็ด

มันมียาทั้งหมด 840 เม็ด

หลี่เฉิงตกตะลึงอย่างสมบูรณ์ เขาตกตะลึงจนพูดไม่ออก

เขาไม่ได้เคลื่อนไหวต่อ เห็นได้ชัดว่าเขาตกใจจนสุดขีดกับเหตุการณ์ที่อยู่ตรงหน้าเขา

มันไร้สาระเกินไป!

มันไร้สาระเกินไปจริงๆ!

อะไรคือความแตกต่างระหว่างสิ่งนี้กับการสร้างปราชญ์ขึ้นมาจากอากาศเปล่า?

ไม่สิ ย้อนกลับไปตอนอยู่บนดาวเทียนจู มันก็ดูเหมือนว่าเขาจะได้ปลุกเทพดวงดาวที่ทรงพลังอย่างมากขึ้นมา

ร่างกายที่ใหญ่กว่าดาวเคราะห์และมีพลังไร้ขอบเขตเป็นสิ่งที่แม้แต่ราชาปราชญ์ก็ยังเทียบไม่ได้

เขาสามารถสร้างผู้สร้างได้?

นี่…

หลี่เฉิงไม่กล้าจะคิดต่อ สิ่งนี้เกินจินตนาการของเขาไปแล้ว

ด้วยเหตุนี้เอง เขาจึงปรับอารมณ์เล็กน้อย หายใจเข้าลึกๆ และคำนับ ซุยเฮ็งด้วยความเคารพ “ ท่านประมุขเซียนนั้นทรงพลัง!”

จากนั้นเขาก็ออกเดินทางไปยังสำนักมรณาเก้าสวรรค์

….

เมื่อเรือเหาะเซี่ยเทียนซิง, ซุนลู่ผิงและซือเหยาเข้าสู่ชั้นบรรยากาศของดาวชงหยาง พวกเขาก็ได้รับข้อความแนะนำ

“ ยินดีต้อนรับสู่สำนักมรณาเก้าสวรรค์!”

สิ่งนี้ทำให้พวกเขางุนงงและตื่นตัว

“ ผู้อาวุโสเซี่ย เกิดอะไรขึ้น? เราถูกค้นพบทันทีที่เราเข้ามาเลยหรอ?” ซุนลู่ผิงส่งข้อความถึงเซี่ยเทียนซิงผ่านเรือเหาะ ดูเหมือนว่าเขาจะประหม่าเล็กน้อย “ เราไม่ได้มาตกหลุมพรางใช่ไหม?”

“ เจ้าสำนักเซี่ย ปราชญ์คนนั้นยังอยู่ที่ดาวชงหยางรึเปล่า?” ซือเหยาเองก็ส่งข้อความมา

อย่างไรก็ตาม มันก็ดูเหมือนว่าเธอจะไม่ได้กังวลหรือประหม่าเลย เธอกลับตั้งหน้าตั้งตารอมันแทน

“ ไม่ต้องห่วง ข้อมูลของข้าเชื่อถือได้แน่นอน” เซี่ยเทียนซิงยังคงดูมั่นใจ

อันที่จริง ในใจของเขาเองก็ชักจะไม่แน่ใจแล้วเช่นกัน แต่มันก็สายเกินไปแล้วที่จะถอยกลับ เขาทำได้เพียงลงมือทำต่อไป

อย่างมากที่สุด เขาก็จะวิ่งหนีในนาทีสุดท้าย

พวกเขาทั้งสามคุ้นเคยกับที่ตั้งของสำนักมรณาเก้าสวรรค์ดี ในไม่ช้าพวกเขาก็มาถึงประตูภูเขา

เรือเหาะของพวกเขาบินลงมาอย่างช้าๆ

เซี่ยเทียนซิง, ซุนลู่ผิงและซือเหยาต่างก็นำเซียนอนันต์ทองที่ติดตามตนออกมา

พวกเขาเห็นหลี่เฉิงและเป่ยฉิงซูกำลังรอพวกเขาอยู่หน้าประตูภูเขา

“ สำนักมรณาเก้าสวรรค์ของเราได้รับเกียรติจากการมาถึงของพวกท่าน!” เป่ยฉิงซูเป็นฝ่ายเริ่มที่จะต้อนรับพวกเขาด้วยทัศนคติที่อบอุ่นมาก “ ข้าชื่อเป่ยฉิงซู เจ้าสำนักคนปัจจุบันของสำนักมรณาเก้าสวรรค์”

ในความคิดของเขา คนทั้งสามนี้ก็เป็นห้องเก็บสมบัติของอาจารย์ของเขา ด้วยเหตุนี้เอง ในฐานะศิษย์ของซุยเฮ็ง เขาจึงจะใช้ความพยายามอย่างมากในการทำความสะอาดคลังเก็บสมบัติเหล่านี้ โดยเฉพาะหนังสือและความลับอันล้ำค่าของพวกมัน

นี่คือสิ่งที่อาจารย์ของเขาต้องการมากที่สุด

เซี่ยเทียนซิงและซุนลู่ผิงมองดูเป่ยฉิงซูอย่างระมัดระวังและรู้สึกประหลาดใจ

พวกเขาค้นพบว่าเป่ยฉิงซูเป็นเพียงเซียนอนันต์ทอง กระนั้น ออร่าบนร่างกายของเขาก็หนาแน่นอย่างหาที่เปรียบไม่ได้ มันแข็งแกร่งกว่าเซียนอนันต์ทองธรรมดามาก

นี่อาจจะเป็นศิษย์ของปราชญ์คนนั้นรึเปล่า?

การจ้องมองของซือเหยาเปลี่ยนไปในขณะที่เธอมองไปที่เป่ยฉิงซูด้วยความสนใจ เธอกวาดสายตาไปทั่วใบหน้า ไหล่ แขน เอว และส่วนอื่นๆ ของเขา เธอยิ้มอย่างมีเสน่ห์และพูดว่า “ น้องชาย เจ้าไม่เลวเลย”

เป่ยฉิงซูแสร้งทำเป็นไม่สังเกตเห็นปฏิกิริยาของพวกเขา เขายังคงมีรอยยิ้มบนใบหน้าขณะที่เขาถามว่า “ ท่านปราชญ์ ท่านคงไม่ได้มาที่สำนักมรณาเก้าสวรรค์ของข้าเพียงเพื่อเดินเล่นหรอกใช่ไหม?”

“ เจ้าสำนักเป่ยคิดถูกแล้ว เรามาที่นี่เพื่อถามอะไรบางอย่าง” ในฐานะผู้นำ เซี่ยเทียนซิงก็เป็นคนแรกที่พูดตรงเข้าประเด็น “ เรานำสมบัติมามากมายในครั้งนี้ และต้องการจะแลกเปลี่ยนมันกับบางสิ่งจากสำนักมรณาเก้าสวรรค์ ข้าสงสัยว่ามันจะเป็นไปได้ไหม?”

“ แลกเปลี่ยนกับบางสิ่งจากสำนักมรณาเก้าสวรรค์หรอ?” เป่ยฉิงซู แสร้งทำเป็นคิดอย่างลึกซึ้งเมื่อเขาได้ยินสิ่งนี้ จากนั้นเขาก็ส่ายหัวและยิ้ม “ ข้าเกรงว่าจะไม่”

“ ทำไมจะไม่ล่ะ?” เซี่ยเทียนซิงขมวดคิ้ว สิ่งนี้แตกต่างจากข้อมูลที่เขาได้รับมาก่อนหน้านี้

ซุนลู่ผิงและซือเหยามองไปที่เซี่ยเทียนซิงด้วยความสับสน

“ นั่นก็เพราะข้ามีบางอย่างที่ท่านอาจจะต้องการมากกว่า ข้าเดาว่าพวกท่านคงจะไม่ได้นำสมบัติมามากเพียงพอ” เป่ยฉิงซูหัวเราะเบาๆ และมองไปที่หลี่เฉิงที่อยู่ข้างๆ เขา

“ ถูกแล้ว” หลี่เฉิงพยักหน้าและหยิบขวดหยกออกมาจากแขนเสื้อของเขา เขาเปิดผนึกและกลิ่นหอมของสมุนไพรก็พุ่งออกมาในทันที มันดึงดูดสายตาของปราชญ์ทั้งสาม

“ นี่คือยาปราชญ์เจ็ดเม็ด พวกมันคือเม็ดยาที่สกัดมาจากแก่นแท้ของฟ้าดินและเต๋ามากมาย หลังจากที่เซียนอนันต์ทองได้กินมันเข้าไป พวกเขาก็จะกลายเป็นปราชญ์ได้ในทันที”

ทันทีที่คำพูดเหล่านี้ถูกพูดออกมา ทั้งสถานที่ก็เงียบลง

เซี่ยเทียนซิง, ซุนลู่ผิงและซือเหยาต่างก็ตกตะลึงในขณะที่พวกเขามองไปที่ขวดหยกด้วยความเหลือเชื่อ ดวงตาของเซียนอนันต์ทองทั้งหกที่อยู่ข้างหลังพวกเขาเองก็เปลี่ยนเป็นสีแดง

พวกเขาจะสามารถกลายเป็นปราชญ์ได้ในทันที!