บทที่ 214 : ระเบิดตัวเอง ยังไม่ตาย

ในฐานะเทพลึกลับไท่อี้ที่มีผ่านโลกมานานกว่า 7,000 ปี

เย่หยุนก็มั่นใจในการตัดสินใจของเขาเสมอ เขาตั้งใจไว้แล้วตั้งแต่เขาเลือกที่จะเป็นทูตของแม่ทัพศักดิ์สิทธิ์

เขาผ่านอะไรมามากมายระหว่างทาง และทุกครั้งที่เขาเผชิญกับเหตุการณ์สำคัญ เขาก็เชื่อมั่นในการตัดสินใจของเขา

โดยไม่มีข้อยกเว้น ทุกครั้งเขาก็ประสบความสำเร็จ

โดยเฉพาะเมื่อ 3,000 ปีที่แล้ว

ถ้าเขาไม่เชื่อวิจารณญาณของเขาในเวลานั้น เขาก็คงจะตายไปนานแล้ว มันเป็นไปไม่ได้ที่เขาจะบุกทะลวงมาถึงยังขอบเขตเทพลึกลับไท่อี้ แล้วนับประสาอะไรกับมีชีวิตจนถึงที่สุด

ทั้งหมดนี้เป็นเพราะเขาเชื่อในการตัดสินใจของเขา

นี่คือความมั่นใจอันทรงพลังที่เขาสร้างขึ้นในช่วง 7,000 ปีที่ผ่านมา

ดังนั้น เขาจึงเชื่อมั่นในวิจารณญาณของเขา และรู้สึกว่าปีศาจร้ายที่มาจากโลกเบื้องล่างนั้นไม่น่าจะเป็นเซียนทองครึ่งขั้นได้ แล้วนับประสาอะไรกับเซียนทองแห่งขอบเขตที่ห้า

นั่นคือสุดยอดเซียนทอง!

แม้จะอยู่ในโลกอันกว้างใหญ่ มันก็ยังเป็นจุดสูงสุด

บุคคลดังกล่าวจะมาปรากฏในสถานที่เช่นนี้ได้อย่างไร?

“ ออกไปก่อนดีกว่า”

เย่หยุนคิดกับตัวเองในขณะที่เขาเริ่มปรับสภาพร่างกายของเขา

ร่างกายที่เหี่ยวเฉาของเขาเริ่มฟื้นตัวขึ้นอย่างรวดเร็ว

“ ซากศพแห้งๆ” ที่แต่เดิมมีเพียงหนังหุ้มกระดูกค่อยๆ งอกเนื้อขึ้นทีละนิด ศีรษะ ลำตัว และแขนขาของเขากลับมาเป็นปกติด้วยความเร็วที่รวดเร็วมาก

ในชั่วพริบตา เขาก็กลายเป็นชายวัยกลางคนที่อายุประมาณสี่สิบถึงห้าสิบปี เขาไม่ดูเหมือนกับซากศพแห้งๆ อีกต่อไป

“ หลังจากที่ข้าจับปีศาจร้ายจากโลกเบื้องล่างได้แล้ว ข้าก็จะเค้นบางอย่างออกมาจากมันให้ได้” เย่หยุนคำนวณในใจและคิดกับตัวเองว่า “ คนที่สามารถบุกทะลวงไปยังขอบเขตเทพลึกลับไท่อี้ด้วยตัวเองได้จะต้องมีความลับอะไรบางอย่างแน่ๆ”

จากนั้นเขาก็เดินออกจากถ้ำที่อยู่และมาถึงถ้ำที่เต็มไปด้วยอักษรรูน

ในเวลาเดียวกัน ฮั่วซื่อซึ่งรออยู่ข้างนอกมาเป็นเวลาครึ่งเดือนแล้วก็เบิกตากว้าง มันสัมผัสได้ว่ามีอะไรบางอย่างเปลี่ยนแปลงไปในถ้ำ

มีคนปรากฏตัวขึ้นข้างในนั้น!

นี่ใช่เป็นบุคคลที่ประมุขเซียนสั่งมาหรือเปล่า!

“ ในที่สุดก็มาสักที!”

ร่างกายทั้งหมดของฮั่วซื่อรู้สึกตื่นเต้น

อย่างไรก็ตาม มันก็อดทนมากและไม่ได้ผลีผลาม มันยังคงรออยู่ข้างนอก

ไม่นาน เย่หยุนก็เดินออกมา

ทันทีที่เขาเห็นแสงแดด เขาก็หลับตาลงโดยไม่รู้ตัวและขมวดคิ้วราวกับว่าเขาไม่พอใจกับแสงแดดมาก

และในขณะที่เย่หยุนกำลังจะหมุนเวียนพลังในร่างกายของเขาและบินออกไป...

จู่ๆ ฮั่วซื่อก็เคลื่อนไหว!

“ โฮกกกก!”

เสียงคำรามของมังกรดังก้องไปทั่วโลก ฮั่วซื่อซึ่งแต่เดิมอยู่ในรูปของงูขนาดจิ๋วได้ขยายขนาดใหญ่ขึ้นในทันที มันกลายเป็นมังกรเพลิงขนาดใหญ่ยาว 5,000 ฟุตที่กระโจนเข้าหาเย่หยุนที่เพิ่งจะทะยานขึ้นสู่ท้องฟ้า

พลังปราณอันยิ่งใหญ่ขอบเขตแก่นแท้ทองคำขั้นปลายได้ห่อหุ้มความว่างเปล่าในรัศมีมากกว่าสิบลี้เอาไว้ในทันที

ในพริบตาเดียว บริเวณโดยรอบก็กลายเป็นทะเลเพลิง

อย่างไรก็ตาม มันก็ไม่มีต้นไม้ต้นใดที่ถูกไฟไหม้ และมันก็ไม่มีสิ่งมีชีวิตใดที่ถูกเปลวเพลิงเผา เปลวเพลิงเหล่านี้ดูเหมือนจะมีสติปัญญาและรู้ว่าสิ่งใดสามารถเผาได้และไม่สามารถเผาได้

เมื่อเผชิญหน้ากับการโจมตีอย่างกะทันหันและทรงพลัง เย่หยุนก็ตกตะลึงอย่างสมบูรณ์

เขารู้สึกตกใจอย่างหาที่เปรียบมิได้ในขณะที่เขาเฝ้าดูฮั่วซื่อกางกรงเล็บมังกรของมัน ราวกับว่ามันกำลังจะจับลูกไก่ตัวน้อย และเขาก็ถูกคว้าไว้ในมือในทันที

ยิ่งไปกว่านั้น พลังของกรงเล็บมังกรนี้ก็ยังทรงพลังมาก มันเป็นไปไม่ได้เลยที่จะหลุดพ้นด้วยพลังของเทพลึกลับไท่อี้

“ เกิดอะไรขึ้น? นี่คืออะไร มังกรตัวนี้มาจากไหน? มันมีพลังที่ทรงพลังเช่นนี้ในโลกได้อย่างไร? เซียนทองครึ่งขั้น?!” เย่หยุนรู้สึกหวาดกลัวมากในขณะที่ความคิดมากมายปรากฏขึ้นในใจของเขา อย่างไรก็ตาม เขาก็ตระหนักได้อย่างรวดเร็วว่าเขาได้ตกเป็นเป้าหมายมานานแล้ว มังกรตัวนี้คงจะรออยู่ที่นี่มาเป็นเวลานานแล้วเพื่อที่จะจับเขาในทันทีหลังจากที่เขาออกมา

“ เป็นเพราะข้าทำลายหนังสือในสำนักเอกาสวรรค์อันศักดิ์สิทธิ์ในครั้งที่แล้วหรอ?” เย่หยุนหันศีรษะของเขา “ เจ้าสามารถหาข้าพบได้ด้วยพลังที่ผันผวนเพียงเล็กน้อยแค่นั้นอย่างนั้นหรอ? เป็นไปได้ยังไงกัน!”

แต่ไม่ว่าเขาจะไม่เชื่อมากแค่ไหน แต่มันก็เป็นความจริงที่ว่าฮั่วซื่อได้จับตัวเขาได้แล้ว

และเขาก็ไม่มีทางหนี

“ น่าขัน! ข้าเย่หยุนมีชีวิตอยู่มา 7,000 ปีและครองทั้งจักรวาล ข้าจะโดนจับแบบนี้ได้ยังไง!” เย่หยุนยังคงกัดฟันและต่อสู้ดิ้นรนขัดขืนต่อไป

แต่กระนั้น สิ่งเหล่านี้ก็ล้วนไร้ประโยชน์

ฮั่วซื่อครอบครองพลังขอบเขตแก่นแท้ทองคำขั้นปลาย และในแง่ของขอบเขต อย่างน้อยมันก็เทียบเท่ากับเซียนทอง ระดับการฝึกตนของมันแข็งแกร่งกว่าของเย่หยุนมาก และมันก็สามารถกักขังเขาไว้ได้ อย่างไรก็ตาม นี่ก็ไม่ได้หมายความว่าเขาจะไม่สามารถทำอะไรได้อีก

“ บัดสบ!” ใบหน้าของเย่หยุนมืดมน และดวงตาของเขาก็เต็มไปด้วยเจตนาฆ่า “ มันเป็นใครกัน? ปีศาจจากโลกเบื้องล่างนั่นน่ะหรอ? ไอ้บ้าเอ้ย! รอก่อนเถอะ!”

บู้มมมมม!

ทันใดนั้นก็มีเสียงดังโครมคราม เย่หยุนผู้ซึ่งถูกกรงเล็บมังกรเพลิงจับแน่นก็ระเบิดออก

เมื่อแสงสีม่วงดำที่สว่างจ้ามากส่องขึ้นไปในอากาศ ผลกระทบอันมหาศาลที่หาที่เปรียบมิได้ก็ได้กระจายออกไปในท้องฟ้า มันก่อตัวเป็นลูกไฟสีม่วงดำขนาดใหญ่บนท้องฟ้าในทันที

ในเวลาเดียวกัน ทุกคนในรัศมี 50 ลี้ก็มองขึ้นไปบนท้องฟ้าและเห็นลูกไฟขนาดใหญ่ที่แปลกประหลาดนี้กับมังกรเพลิงขนาดใหญ่ที่ลอยอยู่ด้านบน

ยิ่งไปกว่านั้น เนื่องจากผลกระทบของการระเบิดนั้นรุนแรงเกินไป เมฆบนท้องฟ้าจึงเกือบถูกเจาะทะลุและเกิดเป็นรูกลมขนาดใหญ่

ราวกับฟ้ารั่ว

เมื่อรวมกับลูกไฟสีม่วงดำและมังกรเพลิง มันก็ทำให้ผู้คนที่เห็นฉากนี้รู้สึกว่าจุดจบของโลกได้มาถึงแล้ว ใบหน้าของพวกเขาทั้งหมดเผยให้เห็นถึงความสิ้นหวัง

“ อะไรน่ะ?!”

ฮั่วซื่อเองก็ตกใจมากเช่นกัน

มันเพิ่งจะเกิดขึ้นมาได้เพียงครึ่งเดือนและมีประสบการณ์ไม่มากนัก มันไม่คาดคิดเลยว่าเย่หยุนจะทำลายตนเองเช่นนี้

และครู่ต่อมา ลูกไฟสีม่วงดำก็ค่อยๆ สลายไป และผลกระทบที่แผ่กระจายออกไปก็ค่อยๆ สงบล ฮั่วซื่อกลับมาสูง 7 ฟุต และถือแขนที่ไม่สมบูรณ์เอาไว้ในกรงเล็บมังกร

นี่เป็นส่วนหนึ่งของร่างกายของเย่หยุนที่มันรีบใช้พลังปราณเพื่อปกป้องในตอนที่เขาทำลายตัวเอง ขณะที่ส่วนที่เหลือได้ถูกเป่าเป็นผงและหายไปหมดแล้ว

“ เขาน่าจะพยายามหลอกให้ข้าคิดว่าเขาจะตายในการทำลายตัวเอง เขาน่าจะฟื้นขึ้นมาหลังจากที่ข้าจากไป?” การจ้องมองของฮั่วซื่อขยับออกห่างจากแขนและมันก็เยาะเย้ยขึ้น “ ข้าคือมังกรเพลิงที่ฉลาดที่สุด ข้าจะไปตกหลุมพรางโง่ๆ แบบนี้ได้ยังไง!”

ด้วยเหตุนี้เอง มันจึงไม่ได้จากไป

มันยังคงวนเวียนอยู่รอบป่าเพื่อรอให้เย่หยุนฟื้นขึ้นมา

สำหรับฮั่วซื่อแล้ว มีเพียงการจับบุคคลนี้ทั้งเป็นเท่านั้นมันจึงจะสามารถทำภารกิจสำเร็จได้

“ ครั้งหน้า ข้าจะไม่ให้โอกาสเจ้าได้ขัดขืนแน่!”

...

ในถ้ำ

เหนือตำหนักกลาง จู่ๆ แมลงสีม่วงดำก็คลานออกมาจากความว่างเปล่าและร่อนลงบนพื้นอย่างหนาแน่น จากนั้นพวกมันก็รวมตัวกันอย่างรวดเร็วและกลายเป็นลูกบอลโคลนสีม่วงดำ

ทันทีหลังจากนั้น ก้อนโคลนก็ดิ้นทุรนทุรายและค่อยๆ ขยายแขนขา ลำตัว หัว และใบหน้า

ครู่ต่อมา ก้อนโคลนนี้ก็กลายเป็นเย่หยุนที่แห้งผาก

เขาฟื้นขึ้นมาแล้ว!

“ ให้ตายเถอะ ให้ตายเถอะ!”

เย่หยุนคำราม ดวงตาสีเข้มของเขาเต็มไปด้วยความโกรธ

ในช่วง 7,000 ปีที่ผ่านมา นี่ก็เป็นครั้งแรกที่เขาถูกบังคับให้ต้องทำลายตัวเองและหลบหนีออกมา!

แต่กระนั้นเขาก็ยังไม่สามารถออกไปได้ในตอนนี้

มังกรเพลิงตัวนั้นทรงพลังเกินไป มันเหนือความคาดหมายของเขาไปโดยสิ้นเชิง

ในตอนที่เขาถูกจองจำโดยกรงเล็บมังกร เขาก็สามารถสัมผัสได้อย่างชัดเจนว่าความแข็งแกร่งของมันนั้นแข็งแกร่งเพียงใด เขาไม่สามารถต้านทานได้เลย

“ แจ้งทุกคนในทันที ข้าต้องแจ้งให้ทุกคนทราบในทันที!” ร่างกายทั้งหมดของเย่หยุนกำลังสั่นสะท้าน เขาหอบหายใจอย่างหนัก และตุ่มหนองก็ปูดโปนขึ้นตามใบหน้าและลำตัว

“ เราต้องฆ่าพวกมัน เราต้องฆ่าพวกมันให้หมด! ข้าต้องแจ้งทุกคนว่ามันมีเซียนทองครึ่งขั้นปรากฎตัวขึ้นที่นี่!”

...

วังหลวงต้าโจว ห้องบรรทมของจักรพรรดินี

จู่ๆ หลี่หมิงเฉียงก็ลุกขึ้นจากเตียงด้านหลังฉากและถามหยูเว่ยด้วยความเหลือเชื่อ “ เจ้าพูดว่าอะไรนะ? เป่ยฉิงซูยังไม่ตาย?!

“ นอกจากนี้ เขายังพา 'อาจารย์' กลับมาที่หลินเจียงด้วยหรอ!”