หลังจากนั้นไม่นาน โจวโจวและไป่อี้ก็ขี่เนซาริโอ้มาถึงเมืองทรายทองคำ

เมื่อเฉียนเจียงเซิง จางไคชานและน้องชายของเขาพบว่าโจวโจวมาถึง พวกเขาก็ออกมาต้อนรับทันที

“คาราวะท่านลอร์ด!”

“คาราวะท่านแม่ทัพไป่!”

พวกเขาสามคนกล่าวออกมาด้วยความเคารพ

“จางยู่เต๋อล่ะ?”

โจวโจวพยักหน้าและตรงเข้าประเด็น

“จางยู่เต๋อ?”

เฉียนเจียงเซิงคิดอยู่ชั่วขณะและนึกออกอย่างรวดเร็ว

“ท่านลอร์ด เดิมทีจางยู่เต๋ออยากจะเป็นลูกน้องธรรมดาๆ หลังจากมาที่เมืองทรายทองคำ อย่างไรก็ตาม เขาก็เข้าใจระบบความดีความชอบของกองทัพเราและเข้าร่วมกองทัพของพวกเราทันที เขาน่าจะอยู่ในค่ายทหาร”

เฉียนเจียงเซิงกล่าวด้วยความเคารพ

“พาพวกเราไปหาเขาที”

โจวโจวกล่าว

“ขอรับ ตามข้ามาได้เลย”

เฉียนเจียงเซิงเดินนำหน้าพวกเขาทั้งคู่และนำทางไป

หลังจากนั้นไม่นาน ณ ค่ายทหารในเมืองทรายทองคำ

โจวโจวและไป่อี้พบตัวจางยู่เต๋ออย่างรวดเร็วภายใต้การนำทางของเฉียนเจียงเซิง

เขากำลังฝึกกับทหารคนอื่นๆ อยู่

เฉียนเจียงเซิงเรียกเขาเข้ามาทันที

“คาราวะท่านลอร์ด”

จางยู่เต๋อประหลาดใจเล็กน้อยในตอนแรก แต่เขาก็แสดงความเคารพออกมาทันทีที่เห็นโจวโจว

“เจ้าเป็นยังไงบ้างกับการใช้ชีวิตอยู่ในเมืองทรายทองคำ?”

โจวโจวมองไปที่เขาและพูดออกมา

“ดีมากเลย! ข้ารู้สึกปลอดภัยขึ้นมากกว่าครั้งยังเป็นลอร์ด” จางยู่เต๋ออดยิ้มออกมาไม่ได้

เขาอดถอนหายใจออกมาไม่ได้เมื่อเขานึกถึงยามที่เป็นลอร์ด

ในเวลาเดียวกัน เขาก็รู้สึกเสียใจที่หมกมุ่นอยู่กับการเป็นลอร์ด

การเป็นทหารในเมืองทรายทองคำตอนนี้ไม่ดีกว่าเหรอ?

ไม่เพียงแต่เขาจะได้รับความคุ้มครองจากเจ้าตะวันสาดแสงเท่านั้น แต่เขายังไม่ต้องกังวลเรื่องปัญหาของลอร์ดทั้งวัน นอกจากนี้เขายังไม่ต้องกังวลว่าเจตจำนงสูงสุดจะให้เขาไปทำอะไรอีก และเขาก็ไม่ต้องกังวลว่าจะมีลอร์ดคนอื่นๆ มาโจมตีดินแดนของเขา

ชีวิตเช่นนี้ช่างปลอดภัยจริงๆ เมื่อเทียบกับวันคืนที่เขาต้องเป็นลอร์ด

ตอนนี้เขาใช้ชีวิตค่อนข้างสบายโดยเฉพาะกับระบบการแลกเปลี่ยนความดีความชอบของทหาร

โจวโจวพยักหน้ารับ

จากนั้นเขาก็บอกจางยู่เต๋อถึงสิ่งที่เกิดขึ้นในกระดานสนทนา

จางยู่เต๋ออึ้งไปชั่วขณะก่อนที่จะพูดออกมาด้วยความโกรธในทันที “ข้ายังไม่ตายซะหน่อย คนพวกนี้กล้าสาปแช่งให้ข้าตายงั้นเหรอ? ได้โปรดสั่งมาเลยว่าจะให้ข้าทำอะไรท่านลอร์ด! ข้าจะทำตามคำสั่งของท่านในทันที!”

ตอนนี้เขาคือคนของเมืองตะวันสาดแสงแล้ว

เขาย่อมรู้ว่าเขาควรอยู่ในตำแหน่งใดในตอนนี้

“มันไม่มีอะไรร้ายแรงหรอก เพียงแค่โพสต์วิดีโอพิสูจน์ว่าเจ้ายังมีชีวิตอยู่ก็พอ”

โจวโจวกล่าว

“ง่ายมากขอรับ”

จางยู่เต๋อรับคำในทันที

โจวโจวพยักหน้ารับ

จากนั้นเขาก็เปิดฟังก์ชั่นบันทึกวิดีโอบนกระดานสนทนา

หลังจากนั้นเจ้าตะวันสาดแสงก็โพสต์วิดีโอนี้ลงไปบนตลาดซื้อขาย

เพราะข้อเสนอนี้ฟรี คนอื่นๆ จึงสามารถซื้อมันและได้รับสินค้าที่อยู่ภายในไปโดยไม่เสียอะไร

ซึ่งสินค้าก็คือวิดีโอๆ หนึ่ง

มันคือวิดีโอพิสูจน์ว่าจางยู่เต๋อยังมีชีวิตอยู่!

หลังจากวิดีโอนี้ปรากฏขึ้น มันก็แซงหน้าข้อเสนอก่อนหน้านี้อย่างรวดเร็วเพราะมันเกี่ยวข้องกับความวุ่นวายของเจ้าตะวันสาดแสงก่อนหน้านี้ มันถูกผลักขึ้นสู่อันดับหนึ่งในหน้าตลาดซื้อขายทันที

หลังจากวิดีโอนี้แพร่กระจายออกไปโดยลอร์ดบนกระดานสนทนา มันก็เกิดความโกลาหลครั้งใหญ่ในหมู่ลอร์ดทันที

…

ณ เมืองหยูหลิน

จางหยูหลินที่เพิ่งประลองเสร็จในวันนี้และกำลังฟังอยู่ก็เห็นข้อเสนอของโจวโจว

“วิดีโอเหรอ? ฟรีด้วย? เจ้าตะวันสาดแสงจะแจกของฟรีจริงๆ เหรอ?”

เขาย่อมประหลาดใจ

จากนั้นจางหยูหลินก็ซื้อมันด้วยความสงสัย

หลังจากเขาเปิดวิดีโอ มันก็เป็นภาพของชายวัยกลางคนที่ดูธรรมดาคนหนึ่งที่สบถและก่นด่าออกมาซ้ำๆ

“เฉินเฮ่าบิน (ชื่อจริงของเจ้าพายุ) ไอ้บัดซบเอ้ย… ฉัน… เจ้าตะวันสาดแสงไม่ได้ทำร้ายอะไรฉันเลยและกระทั่งให้ฉันมาเป็นคนของดินแดนของเขาด้วย แต่นายกลับแช่งให้ฉันตายงั้นเหรอ? ลอร์ดทั้งหลาย อย่าไปเชื่อเจ้าพายุและคนอื่นๆ นะ ฉันยังไม่ตาย ฉันสบายดี”

“และลอร์ดที่ต้องการเป็นศัตรูกับเจ้าตะวันสาดแสงเพราะปัญหาเรื่องดินแดนล่ะก็ ฉันรู้ว่าพวกนายให้คุณค่ากับสถานะลอร์ดมาก ฉันก็เคยเป็นแบบนั้น แต่ฉันก็ตระหนักได้ว่ามันยังมีลอร์ดอีกมากมายที่ทรงพลัง พูดตามตรงนะ พวกนายจะเทียบชั้นกับเจ้าตะวันสาดแสง เจ้าแห่งแมลง หรือนางพญามังกรได้อย่างนั้นเหรอ?”

“มันยังมีอีกหลายเส้นทางในโลกนี้ มันไม่จำเป็นต้องสู้จนตัวตายเพื่อทางเพียงเส้นเดียว นับประสาอะไรกับทางที่ต้องแลกมาด้วยชีวิต ลองสละสถานะลอร์ดที่แสนอันตรายและกลายมาเป็นนักผจญภัยหรืออาชีพอื่นๆ เถอะ พวกเราจะต้องไปได้ไกลแน่”

“สุดท้ายก็ยินดีต้อนรับทุกคนสู่เมืองทรายทองคำนะ ผลประโยชน์ของที่นี่ดีมากเลย ถ้าพวกนายไม่เชื่อฉัน พวกนายก็ลองมาดูก่อนตัดสินใจก็ได้ พวกนายจะไม่ผิดหวังแน่นอน ฉันไม่ได้โกหกนะ แม้มันจะดูน่าเหลือเชื่อก็ตาม! ถ้าพวกนายยังยืนกรานที่จะเป็นศัตรูกับเจ้าตะวันสาดแสงอยู่ล่ะก็ พวกเราก็คงจะต้องเป็นศัตรูคู่อาฆาตกันเมื่อพวกเราพบกันในครั้งต่อไป!”

…

วิดีโอหยุดลงในทันใด

วิดีโอนี้สั้น แต่จางหยูหลินก็เข้าใจสถานการณ์โดยทั่วไปแล้ว

“งั้นคนจากสมาคมทลายตะวันก็จงใจใส่ร้ายเจ้าตะวันสาดแสงด้วยการแพร่ข่าวลือว่าเจ้าขวากหนามถูกเจ้าตะวันสาดแสงฆ่าสินะ น่าสนใจจริงๆ!”

จางหยูหลินตื่นเต้นเล็กน้อย

การต่อสู้ระดับลอร์ดเผ่าพันธุ์มนุษย์จากดาวเคราะห์สีน้ำเงินเกิดขึ้นเป็นครั้งคราวหลังจากที่พวกเขาถูกย้ายมายังทวีปจื้อเกา แต่ลอร์ดเหล่านี้ที่ต่อสู้กันเองล้วนเป็นลอร์ดที่ไม่เป็นที่รู้จัก

ลอร์ดคนอื่นๆ จึงไม่ได้ให้ความสนใจกับปัญหาเล็กๆ น้อยๆ พวกนี้แม้ว่ามันจะเกิดขึ้นจริงๆ

นี่เป็นเพราะทุกคนรู้มานานแล้วว่าความขัดแย้งภายในเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้

ลอร์ดจากเผ่าพันธุ์เดียวกันมักจะรับมือได้ง่ายที่สุดเมื่อเทียบกับเผ่าพันธุ์อื่นๆ ที่ไม่เป็นที่รู้จักเลย

ดังนั้น แม้ว่าจะมีการพูดคุยเรื่องดังกล่าวในกระดานสนทนาอยู่บ่อยครั้ง แต่ก็ไม่มีใครทำอะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้

ไม่มีใครเอาจริงเอาจังกับเรื่องนี้เลย

อย่างไรก็ตาม มันก็ต่างออกไปหากเป็นเจ้าตะวันสาดแสง นางพญามังกร และท่านจ้าว

ในสายตาของลอร์ดอย่างจางหยูหลิน พวกเขาต่างก็เทียบได้กับบุคคลสาธารณะหรือแม้แต่คนดังบนดาวเคราะห์สีน้ำเงิน

คนธรรมดามักจะเรียกร้องและวิพากษ์วิจารณ์บุคคลสาธารณะด้วยมาตรฐานทางศีลธรรมที่สูงขึ้น

นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมเรื่องที่เจ้าตะวันสาดแสงฆ่าลอร์ดจากเผ่าพันธุ์เดียวกันจึงทำให้เกิดความวุ่นวายขึ้นมา

เมื่อพูดถึงสิ่งนี้ จางหยูหลินก็ตระหนักได้ว่านี่เป็นเรื่องใหญ่และเปิดกระดานสนทนาขึ้นมาทันทีเพื่อติดตามเรื่องนี้

จากนั้นเขาก็เห็นลอร์ดบนกระดานสนทนาเป็นจำนวนมากที่กำลังพูดถึงเรื่องนี้อยู่

[ฉันรู้สึกแย่จริงๆ ที่ฉันคิดว่าเจ้าตะวันสาดแสงได้ฆ่าลอร์ดจากเผ่าพันธุ์เดียวกัน ฉันกระทั่งเพิ่มเจ้าพายุเป็นเพื่อนและปลอบเขาไปแล้วด้วย]

[ฉันก็เหมือนกัน ฉันกระทั่งด่าเจ้าตะวันสาดแสงไปแล้ว บ้าเอ้ย ฉันจะถูกเจ้าตะวันสาดแสงขึ้นบัญชีดำไหม?]

[ฉันไม่คิดแบบนั้นนะ เจ้าตะวันสาดแสงไม่ใช่หุ่นยนต์ เขาจะเฝ้าดูกระดานสนทนาอยู่ตลอดเวลาและคอยขึ้นบัญชีดำทุกคนได้ยังไง?]

[คนที่ใช้ประโยชน์จากความเห็นอกเห็นใจของเราช่างน่าขยะแขยงจริงๆ!]

[เจ้าตะวันสาดแสง ฉันขอโทษนะ! ขอโทษที่พูดไม่ดีกับนายก่อนหน้านี้นะ!]

[ขอโทษ+1!]

[ฉันไม่เชื่อว่าคนๆ นี้คือเจ้าขวากหนาม เขาไม่มีหลักฐาน อย่าไปเชื่อเขา บางทีคนๆ นี้อาจจะเป็นนักแสดงที่เจ้าตะวันสาดแสงจ้างมาก็ได้!]

[เขาคือเจ้าขวากหนามจริงๆ ฉันเคยได้รับวิดีโอจากเขามาก่อน เป็นเขาจริงๆ]

[ใช่ ฉันเจอเพื่อนสนิทหลายๆ คนของเจ้าขวากหนาม และก็พิสูจน์แล้วว่าเป็นเขาจริงๆ]

[ช่างน่าขันจริงๆ…]

…

ในแชทกลุ่มของสมาคมทลายตะวัน

ลอร์ดในกลุ่มต่างก็พากันตื่นตระหนกขึ้นมาแล้ว

[ฉันจบเห่แล้ว มันมีลอร์ดมากกว่า 700,000 คนเพิ่งเพิ่มเพื่อนฉันมา พวกเขาต่างพากันมาด่าฉันเมื่อฉันเห็นการแจ้งเตือนของพวกเขา…]

[ฉันก็เหมือนกัน!]

[ฉันก็ถูกทัวร์ลงเหมือนกัน]

[เจ้าพายุ: อย่าตื่นตระหนกไปเลย สิ่งที่พวกมันพูดไม่ได้ส่งผลอะไรกับพวกเราเลย มันก็แค่คำด่า การคุกคามของเจ้าตะวันสาดแสงต่างหากที่เป็นของจริง อย่าลืมความตั้งใจเดิมของเราในการรวมตัวกัน!]

[ฉันจะไม่เป็นลอร์ดแล้ว! ไม่ใช่ว่าเจ้าขวากหนามก็ใช้ชีวิตสบายดีเหรอ?]

[ใช่แล้ว เจ้าตะวันสาดแสงไม่ได้น่ากลัวอย่างที่ฉันคิดเลย ฉันจะละทิ้งสถานะลอร์ดและกลายเป็นนักผจญภัยดีกว่า หรือไม่ก็ไปหาเจ้าตะวันสาดแสงเพื่อขอพึ่งพิงก็ได้]

[เจ้าพิภพหนาออกจากแชทกลุ่ม!]

[เจ้าตีหน้ามึนออกจากแชทกลุ่ม!]

ในดินแดนของเจ้าพายุ

เจ้าพายุเห็นการแจ้งเตือนทั้งสองนี้ที่ทั้งสองคนกดออกจากกลุ่มพร้อมกับโมโหขึ้นมา

จากนั้นเขาก็อึ้งไป และหัวใจของเขาก็รู้สึกเจ็บปวดในทันที

มันไม่ได้มีลอร์ดจำนวนมากเท่าไรในสมาคมทลายตะวัน และเหลือลอร์ดเพียง 8 คนหลังจากที่ทั้งสองคนนี้ออกไป

อย่างไรก็ตาม มันก็ยังไม่จบ

ลอร์ดอีก 5 คนได้ออกจากสมาคมทลายตะวันไปหลังจากนั้น

ในพริบตามันก็เหลือลอร์ดแค่ 3 คน รวมทั้งตัวเขาเองเท่านั้นในสมาคมทลายตะวัน

สำหรับลอร์ดสามคนนี้ พวกเขาคือลอร์ดสามคนที่ก่อตั้งสมาคมทลายตะวันขึ้นมาด้วยกัน

เมื่อเห็นเช่นนี้ และ ‘คำชม’ นับแสนจากคำขอเป็นเพื่อนของเขา ทั้งสามคนก็อดรู้สึกไม่ได้ว่าสมาคมทลายตะวันได้จบเห่แล้ว

…

ในเวลาเดียวกัน ณ เมืองทรายทองคำ

“ท่านลอร์ด วิดีโอของข้าเป็นยังไงบ้าง?” จางยู่เต๋อถามออกมาด้วยรอยยิ้ม

“ทุกอย่างเรียบร้อยดี ยกเว้นว่ามันหยาบคายเกินไปหน่อย” โจวโจวหัวเราะเบาๆ

เขารู้สึกสบายใจมากแล้ว

สมาคมทลายตะวันคงไม่สามารถสร้างปัญหาได้อีกต่อไปแล้ว หรืออาจจะพินาศไปแล้วด้วยซ้ำ

แม้ว่าเขาจะไม่ได้สนใจศัตรูเหล่านี้ในตอนแรก แต่มันก็ยังน่าพอใจมากหากเขาสามารถหยุดคนเหล่านี้ไม่ให้กระโดดโลดเต้นไปมาได้และพูดเรื่องไร้สาระได้

“ข้าเป็นคอนเทนต์ครีเอเตอร์เมื่อตอนที่อยู่บนดาวเคราะห์สีน้ำเงิน” จางยู่เต๋อพูดอย่างเขินๆ

โจวโจวพยักหน้ารับ

จากนั้นเขาก็บอกให้เฉียนเจียงเซิงตบรางวัลให้อีกฝ่ายด้วยความดีความชอบทางทหาร จากนั้นเขาก็จากไปพร้อมกับไป่อี้

ระหว่างทาง

“การกวาดล้างมอนสเตอร์รอบๆ ดินแดนทรายทองคำช่วงนี้เป็นยังไงบ้าง?”

โจวโจวถามขึ้นมา

“ท่านลอร์ดไม่ต้องเป็นห่วง พวกเราได้จัดการกับมอนสเตอร์แห่งหมอกทั้งหมดที่อยู่รอบๆ เมืองทรายทองคำแล้ว ในตอนนี้พ่อค้าหลายคนและกระทั่งคาราวานจากเมืองตะวันสาดแสงและเมืองบ่อปลาได้เริ่มมาที่เมืองทรายทองคำและค้าขายผ่านเส้นทางการค้าแล้ว สิ่งต่างๆ กำลังไปได้สวยเลย” เฉียนเจียงเซิงกล่าว

โจวโจวพยักหน้ารับ

จากนั้นเขาก็คุยกันต่อสักพักก่อนที่จะขี่เนซาริโอ้อีกครั้ง และบินไปยังทิศทางของดินแดนภูมิภาคระดับทองคำเหลือง เมืองตะวันฉาย

เขาต้องการซื้อคริสตัลออโรร่าระดับทองคำเหลืองสักหน่อยและเปลี่ยนหอคอยออโรร่าทั้งหมดในเมืองตะวันสาดแสงให้กลายเป็นระดับทองคำเหลือง

ในเวลานั้นเขาก็คงจะไม่ต้องเป็นกังวลเท่าไรแม้จะเจอกับคู่ต่อสู้ที่แข็งแกร่งในสมรภูมิสรรพเผ่าพันธุ์