ตอนที่ 150 : แผนที่ของอู๋ตู่! ทหารรับจ้างดับดารา!

“ท่านลอร์ด นี่คือแผนที่ที่ข้าวาดในวันนี้ นอกจากนี้ข้ายังได้ตรวจสอบสถานการณ์ทั่วไปของบริเวณโดยรอบด้วยขอรับ”

อู๋ตู่ยื่นแผนที่ให้กับเขาด้วยความเคารพ

โจวโจวรับมันมาดู

แผนที่นี้แทบจะเหมือนกันกับเมื่อวาน อย่างไรก็ตาม มันก็มีข้อมูลใหม่ๆ เพิ่มขึ้นมา

ยกตัวอย่างเช่น พื้นที่ที่ไม่รู้จักทางตอนเหนือถูกค้นพบแล้วว่าเป็นพื้นที่ระดับเงินขาว เมืองหมิงกวง และทางเหนือของเมืองหมิงกวงก็คือพื้นที่ระดับทองคำเหลือง

พวกมันทั้งหมดเป็นดินแดนอย่างเป็นทางการภายใต้เขตอำนาจของอาณาจักรออโรร่า

โจวโจวเลิกคิ้วขึ้นเมื่อเห็นเช่นนี้

เขาสามารถเดินทางไปยังพื้นที่ระดับทองคำเหลืองนั้นได้ ด้วยวิธีนี้ เขาก็จะสามารถซื้อคริสตัลออโรร่าระดับทองคำเหลืองด้วยสัญญาแลกเปลี่ยนคริสตัลออโรร่าที่เขาเพิ่งได้รับมา หลังจากนั้นเขาก็จะสามารถอัพเกรดหอคอยออโรร่าระดับบรอนซ์เขียวทั้งหมดในดินแดนของเขาให้กลายเป็นหอคอยออโรร่าระดับทองคำเหลืองได้!

เมื่อเวลานั้นมาถึง แม้ว่าผู้เชี่ยวชาญระดับเพชรจะกล้าบุกเมืองตะวันสาดแสงของเขา เขาก็สามารถรับประกันได้เลยว่าอีกฝ่ายจะไม่ได้กลับไปแน่ๆ

จากนั้นเขาก็มองดูที่อื่นๆ

ทางเหนือของเมืองตะวันสาดแสงและทางตะวันตกของเมืองบ่อปลาต่างก็เป็นดินแดนระดับภูมิภาคภายใต้อาณาจักรออโรร่า!

ทางตะวันออกของเนินทรายขวากหนามมีดินแดนภูมิภาคระดับบรอนซ์เขียวและดินแดนภูมิภาคระดับเงินขาว!

ทั้งสองด้านของแดนต้องห้ามพายุทรายและทางใต้ของพงไพรเขียว มันมีดินแดนระดับเหล็กดำ 1 แห่ง ดินแดนระดับบรอนซ์เขียว 2 แห่ง และดินแดนระดับเงินขาว 1 แห่ง

ไกลออกไปเป็นที่ตั้งของดินแดนภูมิภาคระดับทองคำเหลืองในการปกครองของอาณาจักรทาฮัน เมืองรัตติกาลทมิฬ!

เริ่มต้นที่นี่ไปทางใต้เป็นอาณาเขตของอาณาจักรสีชาด—อาณาจักรทาฮัน

“อาณาจักรออโรร่าถือได้ว่าเป็นมิตรอยู่ นอกจากนี้พวกเขาก็ยังไม่ได้อ่อนแอ พวกเราย่อมไม่อาจโจมตีพวกเขาได้ สำหรับอาณาจักรทาฮันที่สามารถต่อสู้กับอาณาจักรออโรร่าได้เป็นเวลาหลายร้อยปี ความแข็งแกร่งของพวกมันย่อมไม่ด้อยไปกว่าอาณาจักรออโรร่าอย่างแน่นอน มันจึงไม่อยู่ในการพิจารณาของฉันเช่นกัน งั้นพวกเราก็สามารถโจมตีได้แค่ 7 ดินแดนภูมิภาคทางตะวันออกของเนินทรายขวากหนามและทางใต้ของแดนต้องห้ามพายุทราย”

โจวโจวครุ่นคิด

“อย่างไรก็ตาม แดนต้องห้ามพายุทรายนี้ก็ยังมีปัญหาอยู่นิดหน่อย หากปัญหาเรื่องการเดินทัพผ่านยังไม่สามารถแก้ไขได้ล่ะก็ งั้นฉันก็สามารถขยายดินแดนไปทางตะวันออกของเนินทรายขวากหนามได้เท่านั้น”

โจวโจวขมวดคิ้วเล็กน้อย

สำหรับลอร์ดเช่นเขา การถูกจำกัดทิศทางแบบนี้ไม่ใช่เรื่องที่ดีเลย

เขาคิดอยู่ชั่วขณะ จากนั้นเขาก็คิดถึงลู่หรูอี้และคนที่เหลือขึ้นมาทันที

“ในฐานะนักผจญภัย พวกเธออาจสามารถหาข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับแดนต้องห้ามพายุทรายได้จากนักผจญภัยท้องถิ่น มันอาจมีทางอื่นให้ผ่านไปได้”

โจวโจวส่งคนไปเรียกจางหลานเซิงเข้ามาโดยไม่ลังเล

ก่อนหน้านี้ หลังจากที่ลู่หรูอี้และคนอื่นๆ ได้ตามกองทัพของเขากลับมายังเมืองตะวันสาดแสง พวกเธอก็พักเพียงหนึ่งวันก่อนที่จะกลับมาเพื่อเตรียมจัดตั้งทีมนักผจญภัยขึ้น

ส่วนจางหลานเซิงนั้นยังอยู่ในเมืองต่อ เพราะมันจะทำให้โจวโจวและลู่หรูอี้ติดต่อกันได้สะดวกขึ้น

ตอนนี้ดูเหมือนว่ามันจะมีประโยชน์ขึ้นมาแล้ว

ในไม่ช้า จางหลานเซิงก็เดินเข้ามา

“คาราวะท่านลอร์ด!”

จางหลานเซิงกล่าวด้วยความเคารพ

ในเวลานี้ ท่าทีของเขาก็ต่างไปเป็นอย่างมากจากเมื่อเขามาถึงเป็นครั้งแรก

โจวโจวสามารถบอกได้อย่างชัดเจนว่าอีกฝ่ายเคารพเขาอย่างสุดหัวใจแล้ว

จางหลานเซิงรู้เหตุผลดี

หลังจากอยู่ในดินแดนมาสักพัก เขาก็เข้าใจเกี่ยวกับเมืองตะวันสาดแสงและเจ้าตะวันสาดแสงมากยิ่งขึ้น

โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ดินแดนของอีกฝ่ายเห็นได้ชัดว่าเป็นเพียงดินแดนทะเลทราย แต่มันก็สามารถพัฒนาไปถึงขนาดนี้และประสบความสำเร็จเช่นนี้ได้ เขาได้กลายเป็นลอร์ดเผ่าพันธุ์มนุษย์ที่แข็งแกร่งที่สุดของดาวเคราะห์สีน้ำเงิน!

นอกเหนือจากความตกใจแล้ว จางหลานเซิงยังรู้สึกชื่นชมจากก้นบึ้งของหัวใจ

พูดตามตรง ถ้ามันเป็นเขา ถ้าเขาถูกกำหนดให้มาอยู่ในดินแดนทะเลทรายตอนแรก เขาคงจะสละสถานะลอร์ดในวันเดียวกันนั้นและเปลี่ยนอาชีพเป็นนักผจญภัยไปแล้ว

ใครจะคิดว่าดินแดนที่มีทรัพยากรแห้งแล้ง รายล้อมไปด้วยมอนสเตอร์และทรายจะพัฒนามาได้ถึงระดับนี้?

โจวโจวย่อมไม่รู้ว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่

“แดนต้องห้ามพายุทราย… ข้าเคยได้ยินเกี่ยวกับมันมาก่อน เพราะสถานที่แห่งนั้นเป็นแดนต้องห้ามภัยธรรมชาติ มันดูเหมือนจะมีตำนานแปลกๆ มากมาย แต่ส่วนใหญ่ก็ถูกบอกเล่าโดยนักผจญภัย เรนเจอร์ และผู้ฝึกยุทธ์ ข้าสงสัยเหมือนกันว่ามันเป็นความจริงไหม”

จางหลานเซิงครุ่นคิด

“มันสำคัญมากสำหรับข้า! ให้ลู่หรูอี้และคนอื่นๆ พักงานทั้งหมดชั่วคราวและมุ่งความสนใจไปที่การสืบสวนเกี่ยวกับแดนต้องห้ามพายุทราย!”

โจวโจวสั่งโดยไม่ลังเล

“ขอรับท่านลอร์ด!”

จางหลานเซิงกล่าวอย่างจริงจัง

นี่เป็นครั้งแรกที่ท่านลอร์ดมอบหมายภารกิจให้กับพวกเขา! เขาย่อมต้องทำมันให้ดี เขาเตือนตัวเอง

“พวกเจ้าเป็นยังไงกันบ้าง?”

โจวโจวถาม

“ด้วยเงินสนับสนุน 5,000 แกนหมอกระดับเหล็กดำที่ท่านลอร์ดมอบให้ หัวหน้าลู่ก็ได้ก่อตั้งทีมนักผจญภัยขึ้นมาแล้ว ชื่อของทีมนักผจญภัยก็คือ ‘ทีมทหารรับจ้างดับดารา’ ชื่อของมันเป็นคำเปรียบเทียบว่าเราคือทีมนักผจญภัยอย่างเป็นทางการของเมืองตะวันสาดแสง อย่างไรก็ตาม มันก็มีผู้ก่อตั้งเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่รู้เรื่องนี้ พวกเรายังไม่ได้ประกาศมันออกไปแบบสาธารณะ”

“เพราะมันมีบางสิ่งที่ทีมนักผจญภัยอย่างเป็นทางการจะพบอุปสรรคหากพวกเขาต้องการจะทำ ทีมนักผจญภัยส่วนตัวจะดำเนินการไปได้ง่ายยิ่งกว่า นอกเหนือจากนั้น พวกเรายังได้รับสมัครสมาชิกระดับเหล็กดำและระดับบรอนซ์เขียวบางส่วนเข้ามาด้วย ทหารรับจ้างดับดารามีสมาชิก 50 คนแล้วตอนนี้”

จางหลานเซิงกล่าวด้วยความเคารพ

โจวโจวพยักหน้ารับ

พวกเขาพอใจกับชื่อของทีมทหารรับจ้างดับดาราเป็นพิเศษ

โจวโจวครุ่นคิดอยู่ชั่วขณะ

เขาหยิบเอาแกนหมอกระดับบรอนซ์เขียว 50 ชิ้น ใบเปลี่ยนอาชีพทหาร 100 ใบ และใบเปลี่ยนอาชีพนักอัญเชิญศพทราย 50 ใบออกมาจากแหวนมิติและยื่นพวกมันให้กับอีกฝ่าย

“ทีมนักผจญภัยของพวกเจ้าเพิ่งก่อตั้ง พวกเจ้าน่าจะใช้แกนหมอกระดับเหล็กดำ 5,000 ชิ้นไปเกือบหมดแล้ว รับพวกนี้ไปและใช้พวกมันเป็นทรัพยากรสำหรับการพัฒนาต่อไป ถ้าพวกเจ้าสามารถทำงานที่ข้ามอบหมายในวันนี้ได้สำเร็จ ข้าจะตบรางวัลให้อีก!”

โจวโจวกล่าว

เพราะนี่คือทีมนักผจญภัยแรกในเมืองตะวันสาดแสง ถ้าเขาไม่ตบรางวัลให้อีกฝ่าย โจวโจวก็คงจะรู้สึกว่ามันคงจะไม่ค่อยดีเท่าไร

หากไม่ใช่เพราะพวกเขาอ่อนแอเกินไปและไม่สามารถรับรางวัลมากกว่านี้ได้ โจวโจวก็คงจะมอบแกนหมอกระดับทองคำเหลืองให้กับพวกเขาไปแล้ว

“ขอบคุณมากขอรับท่านลอร์ด!”

จางหลานเซิงพูดออกมาด้วยความประหลาดใจ

โจวโจวพยักหน้ารับ

จากนั้นทั้งสองก็คุยกันต่อสักพักก่อนที่จางหลานเซิงจะจากไป

เมื่อโจวโจวเห็นเช่นนี้ เขาก็เรียกผู้ฝึกยุทธ์ระดับทองคำเหลืองขั้นกลาง ลั่วเฟิง เข้ามา

“ผู้อาวุโสลั่ว ข้ามีเรื่องอยากให้ท่านไปทำ”

โจวโจวกล่าว

จากนั้นเขาก็เล่าเรื่องทีมทหารรับจ้างดับดาราให้อีกฝ่ายฟัง

“ทีมทหารรับจ้างดับดาราเพิ่งถูกก่อตั้ง มันคงมีบางสิ่งและกฎบางอย่างที่พวกเขาอาจไม่เข้าใจ นั่นเป็นเหตุผลที่ข้าอยากให้ท่านไปแอบคุ้มกันพวกเขาเป็นระยะเวลาหนึ่ง หากพวกเขาบังเอิญตกอยู่ในสถานการณ์ที่สิ้นหวัง… เมื่อถึงเวลานั้นก็จงช่วยพวกเขาด้วย แน่นอน ถ้าสภาพแวดล้อมไม่อันตรายเกินไป ก็ปล่อยให้พวกเขาเห็นเลือดบ้าง การฝึกฝนย่อมมีอันตรายเป็นธรรมดา”

โจวโจวพูดด้วยความสุภาพ

“สบายมากขอรับ เมื่อข้ายังเด็ก ข้าได้เข้าร่วมกับทีมนักผจญภัยมากมาย หลังจากกลายเป็นอาชญากรที่ถูกหมายหัว ข้ายังได้เห็นด้านมืดของโลกใบนี้ใกล้เข้ามาทุกทีแล้ว ให้ข้าจัดการเรื่องนี้เองท่านลอร์ด ไม่ต้องเป็นห่วง”

ลั่วเฟิงกล่าวด้วยความมั่นใจและไม่เย่อหยิ่งเลยแม้แต่น้อย

โจวโจวพยักหน้ารับ

หลังจากนั้นโจวโจวก็ไม่ได้พูดอะไรต่ออีก เมื่อเห็นเช่นนี้ ลั่วเฟิงก็ขอตัวลาและจากไป

โจวโจวคิดขึ้นมา มันมีอะไรให้เขาทำอีกนะ?

ในไม่ช้าเขาก็คิดบางสิ่งที่เกือบจะลืมไปแล้วขึ้นมาได้

“มาลองดูกัน”

เขาเปิดรายชื่อเพื่อนขึ้นมา และเขียนชื่อของเจ้าอุตสาหกรรมการทหารลงไปในช่องคำขอเป็นเพื่อน

เดิมทีเขาก็คิดว่ามันคงจะยากมากๆ ที่จะเพิ่มเพื่อนกับอีกฝ่าย เพราะอีกฝ่ายได้กลายเป็นลอร์ดชั้นยอดที่มีชื่อเสียงไม่ต่างไปจากนางพญามังกรและลอร์ดคนอื่นๆ แล้ว

โดยเฉพาะอย่างยิ่ง พันธมิตรทางทหารและอุตสาหกรรมของอีกฝ่ายได้รับความนิยมอย่างมากบนกระดานสนทนาเมื่อเร็วๆ นี้

มันเป็นธรรมดาที่เขาจะไม่สามารถเพิ่มเพื่อนกับอีกฝ่ายได้

แต่ก็ไม่น่าเชื่อว่าเขาจะได้รับการแจ้งเตือนว่าเขาสามารถเพิ่มอีกฝ่ายเป็นเพื่อนได้สำเร็จในทันทีที่เขากดยืนยัน

โจวโจวอึ้ง

จากนั้นอีกฝ่ายก็ส่งข้อความมาหาเขาทันที

[เจ้าอุตสาหกรรมการทหาร: นายคือเจ้าตะวันสาดแสงจริงๆ งั้นเหรอ? (⊙_⊙)]

โจวโจว “...”

Kaimah - ทรานสเลท (กลุ่มลับ/อ่านล่วงหน้า)