บทที่ 198 เขายังเป็นมนุษย์อยู่หรือป่าว?

อย่างไรก็ตาม สิ่งที่เฉินฟานไม่รู้ก็คือเมื่อเขานำเหยื่อตัวแรกกลับมาเมื่อไม่กี่ชั่วโมงที่แล้ว ผู้คนในสมาคมที่อยู่ในกลุ่มนักรบขอบเขตจิน และมันก็ระเบิดขึ้น

“ให้ตายเถอะ! นี่มันจริงหรือป่าว? นักรบคนนั้นจากสาขาเมืองอันชานได้เพิ่มผลงานของเขาอีกแล้วงั้นเหรอ? มันเพิ่มขึ้นเป็นสิบล้านแล้วด้วยซ้ำ?” นักรบที่ชื่อเกาเหว่ยกล่าวขึ้น

“เจ้าว่าอะไรนะ..สิบล้านงั้นเหรอ?”

"เจ้าล้อข้าเล่นหรือป่าว?"

“ข้าจะโกหกพวกเจ้าทำไม ถ้าไม่เชื่อก็ไปดูเองได้”

“ไม่ ข้าถ่ายรูปหน้าจอไว้แล้ว” มีคนส่งรูปเข้ามาให้ดู..

ในภาพนั้น เฉินฟานกระโดดจากอันดับที่สี่มาอยู่อันดับที่สองด้วยคะแนนการบริจาค 10 ล้านแต้ม ก้าวข้ามอันดับสองและสามขึ้นมา

ในเวลาเดียวกัน จำนวนสัตว์อสูรที่ล่าได้ก็เปลี่ยนจาก 2 เป็น 3 ตัว

ในขณะนี้ คนในกลุ่มที่ให้ความสนใจกับฉากนี้ต่างก็ตกตะลึง

“ถ้าข้าจำไม่ผิด เขาแค่ฆ่าสัตว์อสูรระดับสูงสองตัวเมื่อเช้านี้เท่านั้น และนี่แค่ผ่านไปกี่ชั่วโมงแล้ว เขาก็ล่าได้อีกตัวหนึ่งแล้วงั้นหรือ?”

“ข้าก็สงสัยเหมือนกันว่า? หลังอาหารกลางวันและคะแนนการบริจาคของเขาพุ่งสูงขึ้นถึง 2.5 ล้านเลยงั้นเหรอ?”

“เฉินฟานคนนี้ เขาจะไม่น่ากลัวเกินไปเหรอ?”

บางคนอดไม่ได้ที่จะพูดว่า "คะแนนการบริจาคของพี่หวังห่าวมีไม่ถึง 12 ล้านเท่านั้น เฉินฟานคนนี้กระโดดขึ้นมาเป็น 10 ล้านในเวลาไม่ถึงวัน เจ้าคิดว่าเขาจะก้าวข้ามหวังห่าวที่เป็นอันดับแรกไหม? "

ทันทีที่คำพูดเหล่านี้ทั้งกลุ่มก็เงียบลง

“บางทีนี่อาจเป็นไปได้ แม้ว่าทีมของหวังห่าวจะแข็งแกร่ง แต่พวกเขาทำอย่างนี้ไม่ได้ พวกเขาจะสามารถฆ่าสัตว์อสูรระดับสูงทุกวันงั้นหรือ? เฉินฟานคนนี้มาจากไหน เขากลับสามารถล่าสัตว์อสูระดับสูงสามตัวต่อวัน? แม้แต่นักสู้ทั้งหมด จากสาขาเมืองไท่ซานก็ยังทำไม่ได้ใช่ไหม?”

“ใช่ ข้าสงสัยว่าสาขาเมืองอันซานเป็นคนให้เครดิตทั้งหมดกับคนๆ เดียวหรือเปล่า ตอนนี้ดูเหมือนว่าความเป็นไปได้นี้ไม่น่าจะเป็นไปได้แล้วจริงๆ”

“แน่นอน หากพวกเขามีความสามารถนี้จริงๆ พวกเขาจะไม่อยู่ที่จุดต่ำสุดของทุกสาขาเป็นเวลาสองปีติดกันหรอก”

อย่างที่ทุกคนรู้ นักรบหลายคนจากสาขาเมืองอันชานก็พากันดำดิ่งลงในกลุ่มด้วย และเมื่อเห็นคำพูดเหล่านี้ พวกเขาก็โกรธแทบตาย

“คนพวกนี้มันไม่ดูถูกกันเกินไปเหรอ?” ซูเจี๋ยกัดฟันของเขา

“พวกเขาไม่ได้พูดความจริงเหรอ?” ฟานซุยกล่าวอย่างเงียบ ๆ

“ฟานซุย เจ้าอยู่ฝ่ายไหนกันแน่? เจ้ากลับพูดแทนคนจากสาขาอื่นได้อย่างไร?”

“ถูกต้อง ทำไมเจ้าถึงเพิ่มความทะเยอทะยานของผู้อื่นและทำลายศักดิ์ศรีของตัวเองล่ะ?” พี่น้องแซ่จ้าวพูดด้วยความโกรธ

"เฮ้ พอแล้วๆ"

เกาซานคลี่คลายเรื่องต่างๆ "แต่ในอีกทิศทางหนึ่ง..สิ่งนี้ก็ช่วยขจัดความเข้าใจผิดด้วยใช่ไหม"

"ดูสิ อันดับมีการเปลี่ยนแปลงอีกแล้ว" ตู้เยว่ชี้ไปที่หน้าจอขนาดใหญ่ตรงหน้าเธอ

หลายคนเงยหน้าขึ้นมอง

พวกเขาเห็นว่าหวังห่าวซึ่งอยู่ในอันดับหนึ่งจู่ๆก็มีคะแนนการบริจาคเพิ่มขึ้น 3.5 ล้านคะแนน ใกล้ถึง 16 ล้านคะแแนในทันที

ทำให้ตอนนี้ช่องว่างก็เพิ่มขึ้นจาก 2 ล้านต้นๆเป็นเกือบ 6 ล้าน

“ดูเหมือนว่าไม่เพียงแต่น้องเฉินฟานเท่านั้นที่พยายามตามให้ทัน แต่คนอื่นๆ ก็พยายามอย่างเต็มที่ที่จะถีบตัวเองออกห่างเช่นกัน” เกาซานพูดอย่างถอนหายใจออกมา

“ใช่ แค่มองดู เราก็จะเห็นได้ว่าทีมนักรบที่หวังห่าวอยู่นั้นได้นำคะแนนการบริจาคทั้งหมดมาให้เขาเพียงผู้เดียวใช่ไหม?” ซูเจี๋ยกล่าวอย่างไม่มั่นใจ

“เฮ้ สำหรับเรื่องแบบนี้ พวกเขาเต็มใจที่จะต่อสู้ พวกเขาก็เต็มใจที่จะทนทุกข์ ดังนั้นทางสมาคมไม่มีทางที่จะไล่ตามเรื่องนี้ได้”

“ใช่ ข้าไม่รู้ว่าน้องเฉินฟานจะตามทันหรือเปล่า?”

ทั้งกลุ่มก็สังเกตเห็นฉากนี้เช่นกัน

ทัศนคติของสมาชิกหลายคนในสาขาเมืองอันชานนั้นตรงกันข้ามอย่างสิ้นเชิงกับคนส่วนใหญ่ เพราะทุกคนในกลุ่มล้วนกำลังมีความสุขมาก

"ดูสิ ผลงานของหวังห่าวเกือบ 16 ล้านคะแนนแล้ว!"

“ วัว วัว คะแนนการบริจาคที่แตกต่างกัน 6 ล้านคะแนน ผู้ชายคนนั้นต้องฆ่าสัตว์อสูรระดับสูงอีกสองตัวเพื่อตามให้ทัน สัตว์อสูรระดับสูงสองตัวนี่มันได้แค่ฝันอย่างแน่นอน!”

“สัตว์อสูรระดับสูงสองตัวเหรอ อิอิ ข้าคิดว่าในสองวันที่เหลือ ถ้าเขาสามารถฆ่าอีกคนได้ ก็ต้องขอบคุณพระเจ้ามากแล้ว เจ้าคิดจริงๆ เหรอว่าสัตว์อสูรระดับสูงสองตัวคือผักกาดขาวที่อยู่ข้างถนน?”

“ดูสิ อันดับของเฉิงเว่ยก็เพิ่มขึ้นเช่นกัน!”

มีคนโพสต์ภาพหน้าจอ

จะเห็นว่าเฉิงเว่ยซึ่งเดิมอยู่ในอันดับที่สาม และเดิมทีมีคะแนนการบริจาคเพียง 9 ล้านคะแนน แต่ตอนนี้คะแนนการบริจาคของเขาพุ่งสูงขึ้นเป็น 12 ล้านแต้ม กระโดดไปอยู่อันดับที่สองแล้ว

สำหรับอันดับที่สองตามเดิม เฉินฟาน เขาถูกลดอันดับลงโดยธรรมชาติและอยู่ในอันดับที่สามแทน

“สถานการณ์นี้มันคืออะไร? เฉิงเว่ยก็กระโดดออกมาร่วมวงการแย่งอันดับหนึ่งด้วยเหรอ?”

“นี่เหมือนกับทีมของหวังห่าวที่มอบผลงานทั้งหมดของทีมให้กับคน ๆ เดียวหรือป่าว?”

“เห็นได้ว่าพวกเขาทั้งสามกำลังต่อสู้กัน”

ทุกคนกลั้นหายใจและจ้องมองไปที่การจัดอันดับ

แม้ว่าเฉิงเว่ยจะมาถึงอันดับที่สอง แต่ก็ยังมีช่องว่างขนาดใหญ่กับหวังห่าวที่อยู่ในอันดับหนึ่ง เว้นเสียแต่ว่าเขาสามารถล่าและฆ่าสัตว์อสูรระดับสูงได้ทุกวันเป็นเวลาสองวันข้างหน้า ไม่เช่นนั้นก็จะเป็นการยากที่จะตามทันหวังห่าวทัน

นอกจากนี้ ทีมของหวังห่าวก็ไม่น่าจะอยู่เฉยให้เขาตามทันอย่างแน่นอน

เมื่อพิจารณาจากสถานการณ์ปัจจุบัน ไม่ต้องสงสัยเลยว่าใครจะเป็นผู้ชนะเป็นที่หนึ่ง

“ข้าไม่รู้ว่าด้วยคะแนนการบริจาคของชูเฉียวจะเพิ่มขึ้นได้อีกหรือป่าว?” มีคนกล่าวขึ้น

“ข้าคิดว่ามันน่าจะเพิ่มขึ้นเร็วๆนี้แหล่ะ หวังห่าวและคนอื่น ๆ รวมถึงคนที่ชื่อเฉินฟานได้รับคะแนนการบริจาคมากมาย แน่นอนว่าพวกชูเฉียวและคนอื่น ๆ จะไม่อยู่นิ่งเฉยอย่างแน่นอน รอก่อน..อีกไม่นานคะแนนการบริจาคของเขาจะเพิ่มขึ้น”

"ใช่แล้วล่ะ"

หลายคนต่างพากันแสดงความคิดเห็นของตัวเองออกมา

แม้ว่าพวกเขาจะไม่ได้พูดอย่างชัดเจน แต่พวกเขาก็ยังไม่อยากให้เฉินฟานบุกเข้าไปในสามอันดับแรกได้

ถ้าต้องให้เหตุผลก็อาจเป็นเพราะพวกเขาไม่มีความสุขที่เป็นสาขาระดับต่ำทะยานข้ามหัวพวกเขาไป

สิบนาที

ยี่สิบนาที

ครึ่งชั่วโมงผ่านไป

ตำแหน่งบนสุดในรายการยังไม่มีการเปลี่ยนแปลง

นี่เป็นเรื่องปกติ เพราะท้ายที่สุดแล้ว นักรบก็ออกไปล่าสัตว์อสูรระดับสูงทุกๆสองหรือสามวัน มันง่ายที่จะเผชิญหน้ากับสัตว์อสุรระดับสูง แต่ถ้าพวกเขาต้องการล่าและฆ่าพวกมัน มันต้องขึ้นอยู่กับโชคของพวกเขาด้วย

โชคร้ายไม่เพียงแต่ฆ่ามันไม่ได้เท่านั้น แต่ยังถูกคนหรือถูกสัตว์อสูรระดับสูงตัวอื่นๆลอบฆ่าด้วย

ในชั่วพริบตาผ่านไปอีกสิบหรือยี่สิบนาที

คนในกลุ่มก็พูดคุยกัน

"มันเปลี่ยนแล้ว!"

ทันใดนั้นคำพูดเหล่านี้ก็ปรากฏขึ้นในกลุ่ม และในขณะที่ทุกคนกำลังสับสน ภาพหน้าจอก็ปรากฏขึ้นในกลุ่มทันที

ทุกคนมองอย่างตั้งใจ และทันใดนั้นพวกเขาก็สูดหายใจเข้าลึก ๆ

พวกเขาเห็นว่าเฉินฟานซึ่งแต่เดิมอยู่ในอันดับที่สาม มีอัตราการบริจาคของเขาเพิ่มขึ้นอีกครั้งเป็น 13 ล้าน! กลับมาสู่อันดับที่สองได้อีกครั้ง

สำหรับเฉิงเว่ยซึ่งครองอันดับสอง เขาถูกลดมาให้อยู่อันดับสามโดยธรรมชาติ

อันดับที่สี่ ชูเฉียว ผลงานไม่มีการเปลี่ยนแปลง

“นี่คือ…??”

มีคนแทบไม่เชื่อสายตาตัวเอง “เฉินฟานคนนี้ คะแนนการบริจาคของเขาเพิ่มขึ้นอีกครั้งได้อย่างไร เป็น 13 ล้านคะแนนได้อย่างไร?”

“ข้อสรุปไม่ชัดเจนนัก จำนวนสัตว์อสูรที่เขาล่าเมื่อก่อนคือสามตัว แต่ตอนนี้เปลี่ยนเป็นสี่ตัวแล้ว หมายความว่าภายในเวลาไม่ถึงหนึ่งชั่วโมงในตอนนี้ เขาได้ล่าและฆ่าสัตว์อสูรระดับสูงอีกตัวหนึ่งแล้ว”

“นี่มันบ้ามาก!”

มีคนสบถออกมาโดยตรง

ล่าสัตว์อสูระดับสูงในหนึ่งชั่วโมงงั้นเหรอ?

ผู้ชายคนนี้ยังเป็นมนุษย์อยู่หรือเปล่า?

“ผู้อำนวยการตู้ ผู้ชายที่ชื่อเฉินฟานคนนี้ เขาฆ่าสัตว์อสูรระดับสูงสองตัวเมื่อบ่ายวันนี้จริงๆหรือเปล่า?”

เมื่อเห็นสิ่งนี้ คนอื่นๆ ก็หยุดพิมพ์เช่นกัน

ไม่กี่วินาทีต่อมา จูนิเปอร์ตอบว่า "ใช่ ตัวแรกคือแมวเงาที่มีคะแนนการบริจาค 2.5 ล้านคะแนน และอันที่สองคือราชาหมาป่าวายุที่มีคะแนนการบริจาค 3 ล้านคะแนน รวมเป็น 5.5 ล้านคะแนน"

“ข้ารู้ว่าพวกเจ้ารับไม่ได้ บอกตามตรงข้าก็แปลกใจอย่างมากเหมือนกัน อีกอย่างนี่คือรูปถ่าย พวกเจ้าสามารถดูได้”

หลังจากพูดจบ เขาก็ส่งรูปภาพสองรูปซึ่งเป็นของแมวเงาและราชาหมาป่าวายุ และมีรูปถ่ายของบาดแผลด้วย

“และนี่อีกสองตัวแรก”

อีกสองภาพถูกส่งออกมา

ตัวหนึ่งเป็นหมีคลั่ง และอีกตัวเป็นงูสีเทา

หวังห่าวและอีกสามคนก็พักอยู่ที่สาขาก็กำลังดูรูปถ่ายบางส่วนที่ส่งออกมาในกลุ่ม

“พี่หวัง หากเป็นเช่นนี้ต่อไป เราจะไม่ถูกเด็กคนนี้ตามทันใช่ไหม?”

“ไม่ มันเป็นไปไม่ได้ใช่ไหม? สัตว์อสูรระดับสูงจะจัดการได้ง่ายขนาดนี้ได้อย่างไร?” คนที่พูดนี้เขาถูกหวังห่าวช่วยไว้ในช่วงเวลาสำคัญเมื่อเขาต้องรับมือกับราชาหมาป่าพายุ หน้าอกของเขาคงจะถูกแทงทะลุจะตายไปแล้วถ้าหวังห่าวไม่ดึงเขาออกมา

หวังห่าวจ้องไปที่รายชื่ออันดับประจำเดือน

ตอนนี้เขารู้สึกถึงวิกฤตอย่างมากแล้ว และยังมีความคิดที่ไร้สาระว่าหลังจากนี้ผ่านไปหนึ่งชั่วโมง คะแนนการบริจาคของผู้ชายที่ชื่อเฉินฟานอาจเพิ่มขึ้นอีกครั้ง

อย่างไรก็ตาม ในขณะนี้เขาไม่กล้าพาทีมออกไปล่าสัตว์อสูรอีกต่อไปแล้ว

โดยทั่วไปแล้ว ความถี่ในการล่าสัตว์วันละครั้งก็ถือว่าสูงมากแล้ว เพราะทุกครั้งที่ออกไปข้างนอกพวกเขาก็เหนื่อยแทบตายแล้ว นอกจากนี้ก่อนออกไปพวกเขาต้องเตรียมยาชนิดต่างๆในการรับมือกับทุกสถานการณ์แถมยังเตรียมอาวุธอีกด้วย ดังนั้นไม่ใช่คิดอยากจะไปก็ไปได้

ที่สำคัญคือพวกเขาทั้งสามคนเพิ่งกลับมาจากการล่าสัตว์ และเมื่อพวกเขาออกไปอีกครั้ง ความแข็งแกร่งทางร่างกายและจิตใจของพวกเขาไม่ดีเท่าครั้งที่แล้ว หากสิ่งนี้เกิดขึ้นอันตรายจะเพิ่มขึ้นมากกว่าสิบเท่า

"เรามาพักผ่อนกันก่อน"

เขาเหลือบมองเพื่อนสองคนของเขา อันดับเป็นสิ่งสำคัญ แต่ชีวิตมีค่ายิ่งกว่านั้นมาก

ยิ่งไปกว่านั้น คนที่ชื่อเฉินฟานคนนี้อาจจะตามไม่ทันเขาแล้ว

แม้ว่าความเป็นไปได้นี้ดูไม่น่าเป็นไปได้ก็ตาม

อีกสาขาหนึ่ง

เฉิงเว่ยและคนอื่นๆ มองไปที่รายชื่อการจัดอันดับ ทุกคนแสดงสีหน้าเจ็บปวดใจออกมา

“เฉินฟานเป็นใครกัน? นี่เขาไม่ต้องการให้พวกเราแข่งด้วยใช่ไหม?”

“นี่มันกลั่นแกล้งเกินไปหรือเปล่า พี่เฉิง ทำไมเราไม่ไปล่าสัตว์อีกล่ะ..เราต้องถีบส่งเจ้าเฉินฟานคนนี้ลงมาให้ได้!”

"ใช่แล้วล่ะ!"

"อย่าพึ่งหุนหันพลันแล่น"

เฉิงเว่ยยิ้มอย่างเบี้ยวและพูดว่า "พูดตามตรง ข้าพอใจแล้วหากข้าสามารถเข้าสู่สามอันดับแรกได้ ตอนนี้ปล่อยให้ผู้ชายที่ชื่อเฉินฟานคนนี้แข่งขันกับเจ้าหวังห่าวไปก็แล้วกัน"

“พี่เฉิง..?”

เฉิงเหว่ยโบกมือแล้วพูดว่า "ทุกคน พวกเจ้าไม่ต้องคิดมากและทำอะไรเกินตัว ยิ่งกว่านั้นข้ามีลางสังหรณ์ว่าคะแนนการบริจาค 13 ล้านคะแนนอาจไม่ใช่ขีดจำกัดของเฉินฟานคนนี้ เจ้าจำช่วงเวลานั้นได้ไหม ข้าเดาว่าหลังจากหนึ่งชั่วโมง คะแนนการบริจาคของเขาจะเพิ่มขึ้นอีกอย่างแน่นอน”

“ยังจะขึ้นไปอีกงั้นเหรอ?!”

“มันจะเพิ่มขึ้นอีกจริงๆเหรอ? ถ้าเป็นอย่างนั้นมันก็จะเตะหวังห่าวลงมาไม่ใช่เหรอ? ผู้ชายที่ชื่อเฉินฟานคนนี้เขาจะสามารถขึ้นสู่อันดับหนึ่งได้จริงๆ เหรอ?”

“เป็นไปได้อย่างไร? มันจะง่ายขนาดนี้ได้ยังไง?”

หลายคนรอบตัวเขาแสดงความไม่เชื่อออกมา

“ข้าก็แค่คาดเดาเหมือนกัน”

เฉิงเว่ยยิ้มแล้วมองไปที่หน้าจอขนาดใหญ่ตรงหน้าเขา

เกือบหนึ่งชั่วโมงต่อมา

รายชื่อก็มีการเปลี่ยนแปลงอีกครั้ง

เฉินฟานซึ่งแต่เดิมอยู่ในอันดับที่สอง คะแนนการบริจาคก็เพิ่มขึ้น 3 ล้านคะแนนอีกครั้ง เขาถีบหวังห่าวออกจากอันดับแรกโดยตรง และใส่ชื่อตัวเองแทน

จำนวนสัตว์อสูรที่ถูกเขาฆ่าก็เปลี่ยนจาก 4 เป็น 5 ตัว

ในขณะนี้ นักรบทุกคนที่มองดูหน้าจอก็ตกตะลึงจนพูดไม่ออก

ในใจของพวกเขาตอนี้มีเพียงเสียงเดียวเท่านั้นที่ดังขึ้น

เฉินฟานคนนี้จะได้อันดับที่หนึ่งจริงๆเหรอ?......

..................