ตอนที่ 265 ก๊าซระเบิดเปลวเพลิง

หลิน ยู ได้เปรียบอย่างมากเพราะตัวเขานั้นอยู่ใกล้ จึงใช้เวลาไม่นานก็มาถึงลำแสง

เขาพบกับหลุมขนาดใหญ่ที่นั้น

ภายใต้ผืนทรายสีเหลืองที่ปกคลุม มีแมงป่องสีดำแดงขนาดใหญ่หลายตัวคานออกมาจากก้นหลุมทราย ที่ล้อมรอบด้วยก๊าซสีดำที่น่าสะพรึงกลัว

ที่ก้นหลุมทราย แมงป่องสีดำจำนวนมากโผล่ออกมาจาก ปกคลุมทะเลทรายเกือบทั้งหมดเอาไว้ มันน่าหวาดกลัวอย่างมาก

[ชื่อ : แมงป่องดำเพลิงปฐพี (ราชัน)]

[เผ่าพันธุ์ : สัตว์ร้าย]

[ระดับ : ระดับ 8 (ระดับ A)]

[ความแข็งแกร่ง : 4100 (+2870)]

[ร่างกาย : 4000 (+2800)]

[ความว่องไว : 4500 (+3150)]

[วิญญาณ : 4200 (+2940)]

[สกิล : จู่โจมใต้ดิน , หมอกทราย , เพลิงปฐพี]

[พลังความโกหาหล : ค่าสถานะทั้งหมดเพิ่มขึ้น 70%]

[หมายเหตุ : สิ่งมีชีวิตที่อยู่อาศัยอยู่ในพื้นที่ทะเลทรายที่ได้รับการกลายพันธุ์จากการกลืนกินเปลวเพลิงจำนวนมาก การโจมตีของมันจึงสร้างความเสียเป็นไฟพิษที่กัดกร่อน]

โชคดีที่มีนเป็นแค่มอนสเตอร์ระดับ A เท่านั้น

ทำให้ค่าสถานะของมันต่ำว่าภายฉายปิศาจ

หากมันอยู่ระดับ S หรือสูงกว่านั้น หลิน ยู คิดว่าเขาคงต้องรอให้ราชันคนอื่นมาถึงก่อนจึงค่อยหาโอกาศเริ่มการต่อสู้

แต่ตอนนี้มันแตกต่างออกไป ก่อนที่ราชันคนอื่นจะมาถึง เขาสามารถจัดการมอนสเตอร์ราชันตัวนี้ได้ก่อนแล้ว

ด้วยวิธีนี้ เขาสามารถรับสมบัติและแก่นแท้ดินแดนทั้งหมดไปได้อย่างง่ายดาย

หลังจากที่ครุ่นคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ เขาก็โบกมือทันที เรียกกองทัพพืชทั้งหมดออกมา ค่อยๆเข้าใกล้หลุมทรายนั้น

ทันใดนั้น กองทัพแมงป่องสีดำที่กระจัดกระจายออกไปก็พบกับพวกเขาเข้า พวกมันพุ่งเข้ามาหาเขาราวกับกระแสน้ำหลาก เกิดเป็นเสียงดังกร๊อบแกรบ

เกิดเป็นภาพอันน่าหวาดกลัวที่ทำให้ผู้คนต้องสั่นสะท้านเมื่อพอเจอ

"ไป สังหารพวกมันให้หมด!"

ด้วยคำสั่งของเขา กองทัพภูติไม้โบราณก็พุ่งออกไปด้านหน้า สกัดเหล่าแมงป่องดำทั้งหมดเอาไว้จากนั้นก็ใช้สกิลเหยียบย่ำพสุธา สังหารเหล่าแมงป่องดำที่อยู่ในระยะ

กองทัพแมงป่องดำยกหางของพวกมันขึ้นทีละตัว

หวือ!

หวือ!

หวือ!

พ่นพิษออกจากปลายหางของมันกลายเป็นห่าฝนสีดำ ตกลงใส่เหล่าภูติไม้โบราณเกิดเป็นเสียงฉ่าๆ กัดกร่อนทหารพืชแนวหน้าของเขา

"รักษาพวกเขาเร็วเข้า!"

หลิน ยู ตะโกนออกคำสั่งอย่างใจเย็นไปยังกองทัพเอลฟ์ผู้ส่งสาสน์ที่อยู่ด้านหลัง

ในวินาทีต่อมา ลำแสงสีเขียวก็กระจายออกมา ห่อหุ้มร่างของภูติไม้โบราณเหล่านั้นเอาไว้เริ่มรักษาอาการบาดเจ็บให้กับพวกเขา

ทหารพืชตัวอื่นที่อยู่ด้านหลังก็เริ่มเคลื่อนไหวแล้วเหมือนกัน เถาวัลย์พุ่งผ่านผืนทรายไปอย่างรวดเร็ว เข้าปะทะกับแมงป่องดำที่พุ่งเข้ามา

บนท้องฟ้าเห็ดระเบิดจำนวนมาก ถูกโยนลงมา

ระเบิดเหล่าแมงป่องดำอย่างต่อเนื่อง เกิดเป็นหลุมลึกกลางผืนทะเลทรายระเบิดแมงป่องดำบริเวณนั้นทั้งหมด

บริเวณรอบๆหลุมลึกนั้นเต็มไปกลุ่มพิษจากเห็ดพิษพิศดาร

เมื่อรวมเข้าไปกับหมอกพิษของเหล่าแบนชีแล้ว มันจึงกลายเป็นหมอกพิษสีเทาคอยบดบังสายตา

เพียงแต่ว่าแมงป่องดำปฐพีเป็นแมลงที่มีพิษร้ายแรง ดังนั้นมันจึงไม่ได้รับผลจากหมอกพิษ

ในทางตรงกันข้าม ดูเหมือนพวกเขาจะได้รับการกระตุ้นจากหมอกพิษ ทำให้ความเร็วของพวกมันเพิ่มขึ้น

รอยไหม้จากเปลวไฟเริ่มปรากฏขึ้นที่ใต้เท้าของพวกเขามันทีละน้อย เริ่มมากขึ้นเรื่อยๆ

ไม่ว่าพวกมันจะเดินไปทางไหนก็จะมีรอยไหม้เปลวไฟหลงเหลืออยู่ มันคำรามพ่นเปลวไฟออกมา

"ไม่ดีแล้ว รีบถอยเร็วเข้า!"

การแสดงออกของ หลิน ยู ไปเปลี่ยนทันที เขารีบสั่งให้กองกำลังของเขาล่าถอย

แต่มันก็ยังช้าไปก้าวหนึ่งอยู่ดี

"ตูม!!"

เกิดเป็นเสียงดังสนั่น

ก๊าซพิษร้ายแรงที่พวกมันปล่อยออกมาถูกจุดระเบิดโดยเปลวไฟที่เผาไหม้

ทำให้ก๊าซพิษที่พวกมันปล่อยออกมากลายเป็นระเบิดเปลวเพลิงทันที

เหล่าทหารพืชที่ขยายพันธุ์ออกมา ซึ่งไม่สามารถถอยออกมาได้ทันถูกระเบิดกลายเป็นเถ้าถ่านในทันที

แม้แต่ทหารพืชตัวหลักที่มีมอสชีวภาพอยู่บนร่างกายพวกเขาก็ยังได้รับแรงระเบิด จนร่างกายของพวกมันได้รับบาดเจ็บสาหัส

"เร็วเข้า! รีบรักษาพวกเขาเร็ว"

หลิน ยู ตะโกนออกมาอย่างร้อนรน

ทหารพืชกลายพันธุ์ที่มีสกิลขยายพันธุ์นั้นมีค่าอย่างมาก

ส่วนทหารพืชที่ขยายพันธุ์ออกมานั้นเขาสามารถใช้สกิลขยายพันธุ์เพื่อนำมันออกมาเมื่อไรก็ได้

แต่ถ้าหากเหล่าทหารพืชที่มีสกิลขยายพันธุ์ตายไปลงจริงๆ เขาก็ต้องใช้พลังเวทย์จำนวนมากในการอัญเชิญมันออกมาอีกครั้ง ซึ่งมันจะทำให้ค่าประสบการณ์ที่เขาสะสมทั้งหมดสูญเปล่าในทันที

โชคดีที่ ณ ใจกลางดงระเบิดนั้นกองทัพภูติไม้โบราณนั้นมีเกราะหนา ส่วนกระบองเพรชยอดนักมวยมันมีสัมผัสที่ว่องไวพวกมันจึงไม่ได้โดนระเบิดเปลวเพลิงเข้าไป

แม้ว้าจะมีทหารพืชหลายตัวบาดเจ็บหนัก แต่เขาก็สามารถช่วยมันเอาไว้ได้

หลังจากรักษาอย่างง่ายๆ อาการบาดเจ็บของมันก้ค่อยๆคงที่ หลิน ยู ส่งทหารพืชที่บาดเจ็บไปกลับยังดินแดนเพื่อพักฟื้น จากนั้นก็เรียกกองทัพพืชตัวอื่นๆออกมา

ด้วยการเคลื่อนไหวของเมื่อครู่ทำให้ดึงดูดความสนใจของ ราชาแมงป่องดำ ที่อยู่ใจกลางหลุมในที่สุด มันก็คำรามขึ้นไปบนท้องฟ้า พุ่งเข้าหาเขาพร้อมกับกองทัพแมงป่องดำที่เหลือ

จำนวนของพวกมันมากถึงเจ็ดร้อยตัว

อีกทั้ง ทั้งหมดยังเป็นทหารระดับ A

แม้กระทั่งมอนสเตอร์บอสที่อยู่ตรงกลาง

มันก็ยังน่ากลัวยิ่งกว่ามอนสเตอร์ตัวใดในอาณาจักรลับระดับ 7 ซะอีก

หลิน ยู ไม่กล้าประมาท สั่งให้ ชิง กัง ใช้สกิลเสียงคำรามแห่งโทสะทันที

ในวินาทีต่อมา แสงสีแดงก็กระจายออกไป เหล่าทหารพืชที่อยู่รอบตัวเขาก็เพิ่มความแข็งแกร่ง จนกระทั่งไปอยู่จุดสูงสุดของระดับ 8 เข้าสังหารฝูงแมงป่องดำ

รวมไปถึงดอกไม้มรณะที่กำเนิดขึ้นมาจากซากศพอย่างต่อเนื่อง โดยพื้นฐานแล้วพวกมันมีจำนวนที่พอๆกัน พวกมันเขาปะทะอย่างดุเดือดกับแมงป้องดำที่อยู่ข้างหน้า

"ตูม!"

เสียงระเบิดดังสนั่น

เป่าปิงที่อยู่บน ชิง ถัง ใช้สกิลสั่งตายเล็งไปที่ราชาแมงป่องที่พุ่งเข้ามา

กระสุนที่รายล้อมด้วยเปลวเพลิงมังกรทำลายล้างพรุ่งออกไปในอากาศ ด้วยความรุนแรงของมัน มันยิงผ่านหัวของภูติไม้โบราณไป ตกลงที่หัวของราชาแมงป่องดำ ทำให้เลือดสีเขียวจำนวนไหลออกมา

ภายใต้ความเจ็บปวดนี้ ราชาแมงป่องคำรามออกมาครั้งแล้วครั้งเล่า เสียงคำรามด้วยความเจ็บปวดของมันดังออกมาไม่หยุด จากนั้นมันก็พุ่งเข้าหาพวกเขาด้วยกับคำรามออกมาอย่างบ้าคลั่ง

ทุกที่ๆมันเดินไปจะเกิดเป็นเปลวเพลิงลุกโชน

แม้แต่เหล่าแมงป่องดำทั่วไปยังต้องหลีกทางให้

"มันยังไม่ตาย!?"

หลิน ยู ตกตะลึงอย่างมาก

พลังชีวิตของมอนสเตอร์ราชันนี้เทียบกับมอนสเตอร์ธรรมดาทั่วไปไม่ได้จริงๆ แม้ว่ามันจะถูกโจมตีด้วยสกิลสั่งตายของเป่าปิง แต่ก็ทำให้มันบาดเจ็บสาหัสได้เพียงเท่านั้น

ดูเหมือนว่าพลังชีวิตที่มหาศาลของมันจะทำให้กลายเป็นข้อได้เปรียบอย่างหนึ่งเช่นกัน

เมื่อเห็นว่าราชาแม่งป่องกันตามหาเขา เขาก็ออกคำสั่งกับชิง ถัง ที่อยู่ใกล้ๆเขา

"ชิง ถัง เข้าไปรัดมันเอาไว้!"

เมื่อเสียงของเขาดังขึ้น เถาวัลย์ยักษ์ก็เลือยผ่านผืนทรายไป พุ่งไปที่ขาของราชาแมงป่อง และรัดมันเอาไว้ ทำให้มันหยุดเคลื่อนที่ในที่สุด

"โจมตี!!"

ในตอนนั้นเอง

ก็ได้มีการโจมตีจากท้องฟ้าตกลงมาระเบิดใส่ราชาแม่งป่อง

ราชาแม่งป่องพยายามดิ้นรนอย่างสุดฤทธิ์ พละกำลังอันมหาศาลของมันทำให้เถาวัลยยักษ์เริ่มฉีกขาดมันหลุดออกมาอย่างรวดเร็ว

ทันใดนั้นก็เกิดเสียง "บูม" บริเวณรอบๆ เกิดยุบตัวเป็นหลุมขนาดใหญ่ กองทัพพืชที่อยู่ใกล้ๆซึ่งเป็นทหารพืชขยายพันธุ์ร่างหลักทั้ง 3 ตัวไม่สามารถตอบสนองได้ทัน ถูกฝังอยู่ในหลุมทรายทันที

ในเวลาเพียงไม่กี่ลมหายใจ การเชื่อมต่อระหว่างมันกับ หลิน ยู ก็ถูกตัดขาดไป

มันตายลงทันที

สีหน้าของ หลิน ยู กลายเป็นเคร่งขรึม

มอนสเตอร์ราชันตัวนี้ ไม่ง่ายเลยที่จะจัดการ

ในขณะที่เขากำลังมองหาที่อยู่ของราชาแม่งป่อง จู่ๆ เขาก็รู้สึกได้ถึงอันตราย เขาก็พุ่งออกไปด้านข้างราวกับลูกศร

"ตูมมม!!"

เงาสีดำขนาดใหญ่เขาได้พุ่งขึ้นมาจากตำแหน่งที่เขายืนอยู่เมือครู่ เศษทรายปลิวว่อนไปทั่วท้องฟ้า

แม้ว่าหลิน ยู จะตอบสนองได้ทันเวลา แต่เขาก็ได้รับผลจากสกิลของมันกระเด็นกลิ่งไปบนผืนทะเลทรายหลายสิบเมตร

นอกจากกองทัพพืชที่อยู่รอบตัวมันแล้ว เขาก็รีบถอยไป

ด้วยเหตุนี้ ทำให้ราชาแม่งป่องถูกกองทัพพืชของเขาล้อมเอาไว้

"อาศัยโอกาสนี้ละ! สังหารมันให้ได้"

ตูมม ตูมมมม ตูมมม!!

เถาวัลย์ยักษ์ขนาดใหญ๋ปรากฏขึ้น พันธนาการราชาแมงป่องเอาไว้

ชิงถังรัดร่างของมันและกดลงบนผืนทราย

หลังจากนั้นก็ให้กองทัพภูติไม้โบราณของเขาสกัดฝูงแมงป่องดำเอาไว้ก่อนชั่วคราว

หลิน ยู ออกคำสั่งทหารพืชตัวอื่นๆทันที ให้พวกเขาใช้การโจมตีที่รุนแรงที่สุดใส่ราชาแมงป่องอีกครั้ง ทำให้กระดองที่แข็งบนร่างกายของมันแตกออกเป็นเสี่ยงๆ

กองทัพเห็ดระเบิดได้โยนเห็ดลงมาเป็นจำนวนมากเช่นกัน

เพียงแต่คราวนี้พวกมันไม่ได้ขว้างเห็ดพิษที่ระเบิดได้ออกมา

ครั้งนี้เป็นเห็ดพิษโรคระบาดที่มีพิษร้ายแรงหลายชนิดก็ได้โยนเห็ดของมันใส่ราชาแมงป่องดำ เกิดเป็นหมอกพิษหนาทึบ

แม้แต่เหล่า แบนชี ก็ยัง พ่นหมอกพิษออกมาจำนวนมากอีกด้วย

พร้อมกับดอกแดนไรอัลที่ลอยอยู่บนท้องฟ้า พวกมันลอยไปรอบๆราชาแมงป่อง ก่อตัวเป็นหมอกพิษที่รุนแรงกว่าเดินหลายเท่า

จนกระทั้งถึงตอนนี้ บัพจากเสียงคำรามแห่งโทสะก็ได้หมดลง

อย่างไรก็ตาม หลิน ยู ไม่ได้กังวลแม้แต่น้อย

เขาเริ่มสังเกตเห็นว่าเริ่มมีเปลวเพลิงปะทุออกมาจากร่างกายของราชาแมงป่อง

"ถอยย ถอยก่อน!"

หลิน ยู ตะโกนออกมารีบนำกองทัพพืช ปลดพันธนาการที่รัดมันเอาไว้

และในวินาทีถัดมา

"บูมมม" เกิดเสียงดังสนั่น ทั่วทั้งผืนทะเลทรายสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง

พลังอันมหาศาลของมันกลายเป็นคลื่นที่สะกดข่ม จู่ๆ ก็ระเบิดขึ้นบนท้องฟ้าลุกเป็นไฟ ทำใหเกิดลมกรรโชกที่น่าสะพรึงกลัวในทะเลทราย

รวมถึงกองทัพแม่งป่องดำพวกมันทั้ง ถูกกลบฝังไว้ใต้ผืนทราย

โชคดีที่หลิน ยู ได้เตรียมพร้อมเอาไว้แล้วเขาทำการส่งกองทัพพืชทั้งหมดไปยังดินแดนไม่ได้รับผลกระทบแม้แต่น้อย

เมื่อเขาลุกขึ้นจากพื้นทราย เสียงแจ้งเตือนก็ดังขึ้นในหัวของเขา

[ขอแสดงความยินดีด้วย ท่านได้สังหารมอนสเตอร์ราชันระดับ 8 ได้สำเร็จได้รับพลังเวทย์ 100000 แต้ม]

ภายใต้อาการบาดเจ็บจากสกิลสั่งตายและระเบิดแก๊ซพิษ

ในที่สุดราชาแมงป่องก็ถูกสังหารลง!

ในขณะที่เสียงแจ้งเตือนดังขึ้น ร่างที่อยู่ใจกลางหลุมลึกก็กลายเป็นละออกแสง

หลิน ยู ตื่นเต้นอย่างมาก เขารีบไปขึ้นจากผืนทรายวิ่งไปยังหลุมลึกจ

จากนั้นเขาก้เห็นสมบัติที่เปล่งแสงออกมา 2 ชิ้นและแก่นแท้ดินแดนระดับ 8 นอนนิ่งอยู่ภายในหลุม

เขามองเห็นเหล่าราชันเข้ามาใกล้ทุกที

ในหมู่พวกเขา มี 1 คนเป็นราชันระดับ 8 และมีราชันระดับ 7 อีก 7 คน

เมื่อมองกลับมาที่สมบัติ ดูเหมือนสมบัติจะน้อยลงหนึ่งชิ้นแหะ

ด้วยสิ่งนี้ จำนวนของสมบัติและแก่นแท้ดินแดนจะแตกต่างกันตามระดับของพลังโกลาหลภายในมอนสเตอร์ตัวนั้น

มอนสเตอร์ราชันระดับ S ก่อนหน้านี้ได้สมบัติถึง 3 ชิ้น แต่ระดับ A นี้มีเพียงแค่ 2 ชิ้นเท่านั้น ดูเหมือนจะมีความแตกต่างกันในทุก 3 ระดับ

แต่ถึงอย่างนั้ หลิน ยู ก้ยังตื่นเต้นอย่างมาก

เขารีบกระโดดลงไปในหลุม หยิบทุกอย่างขึ้นมา สำรวจสิ่งของตรงนั้น

"เร็วเข้า! เมื่อกี้ข้าได้ยินเสียงการเคลื่อนไหวข้างหน้านี้!"

"ดูเหมือนจะมีคนต่อสู้กับเจ้ามอนสเตอร์นั้นอยู่"

"รีบไปดูที่นั้นกันเร็วเข้า!"

ทันใดนั้นก็เสียงตะโกนออกจากระยะไกล ขัดจังหวะ หลิน ยู ที่กำลังจะตรวจสอบสมบัติที่เขาได้รับมา

ด้วยสีหน้าที่เคร่งขรึม เขารีบเก็บสมบัติในทันที

เขาไปยังรอบๆ นำกระดองด้านหน้า และหางหนามของราชาแมงป่องที่ยังคงสมบูรณ์อยู่ออกไป เรียกมังกรราชาปิศาจออกมา จากนั้นก็บินออกจากหลุมลึกนี้มุ่งหน้าไปยังทิศทางอื่น

แม้ว่าเขาจะไม่กลัวราชันเหล่านั้น แต่เขาไม่ต้องการให้มันยุ่งยาก

นอกจากนี้ การเคลื่อนไหวของมอนสเตอร์ราชันในตอนนั้นรุนแรงอย่างมากมันต้องมีราชันหลายคนถูกดึงดูดมาที่นี้

รีบไปก่อนดีกว่า

แน่นอนว่า ไม่นานหลังจากที่เขาจากไป ก็ได้มีราชันระดับ 7 ผู้แข็งแกร่งหลายคนปรากฏตัวขึ้นใกล้ๆ ในที่สุดพวกเขาก็พบกับร่องรอยการต่อสู้และซากศพที่กระจัดกระจายไปทั่ว

เมื่อพวกเขาเห็นหลุมลุกที่น่าสะพรึงกลัว ซึ่งถูกระเบิดออกพร้อมกับร่างของราชาแมงป่องที่นอนนิ่งอยู่ด้านใน ดวงตาของพวกเขาก็เบิกกว้างด้วยความตกตะลึง

"นี้มัน..ศพของมอนสเตอร์ราชันงั้นเหรอ!?"

"เป็นไปได้ยังไงกัน! เวลามันผ่านไปไม่ถึง 5 นาทีด้วยซ้ำ!"

"ใครกันที่สามารถสังหาร มอนสเตอร์ราชันในเวลาอันสั้นขนาดนี้ได้"

"หรือว่าเขาจะเป็นราชันระดับ 8!?"

"ต่อให้เป็นราชันระดับ 8 ก็คงไม่สามารถสังหารได้เร็วขนาดนี้หรอก!"

น่าเสียดายที่พวกเขาเดาไม่ถูกเลยแม้แต่น้อย

ในเวลานี้นั้น หลิน ยู ได้ขี้มังกรราชาปิศาจ หลบหนีออกมาไกลแล้ว

หลังจากหลีกเลี้ยงกลุ่มราชันอีกหลายกลุ่ม ในที่สุดเขาก็ออกมจากพื้นที่ทะเลทรายบินไปยังทิศทางอื่น