บทที่ 150 เพิ่มระดับเทคนิคการเคลื่อนไหวทั้งสอง!

“ครั้งนี้เป็นการปรับปรุงความสามารถในการกระโดดงั้นหรือ?”

เฉินฟานรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย

ความสามารถในการกระโดดที่เกี่ยวข้องกับค่าสถานะความคล่องตัว

ระยะกระโดดในแนวตั้งของคนปกติอยู่ระหว่าง 50-60 เซนติเมตร และคนที่มีความสามารถบางคนสามารถสูงถึง 80-90 เซนติเมตร แต่เห็นได้ชัดว่าคนที่มีพรสวรรค์ประเภทนี้จะต้องมีค่าสถานะความคล่องตัวที่สูงกว่าคนทั่วไปอย่างมาก

ก่อนที่เขาจะพัฒนา ค่าสถานะความคล่องตัวของเขาอยู่ในช่วงต้น 100 ต้นๆเท่านั้น ดังนั้นเขาจึงสามารถกระโดดสูงได้ถึงห้าถึงหกเมตร แต่ตอนนี้ค่าสถานะความคล่องตัวของเขาคือ 300 แต้มแล้ว อย่างน้อยๆเขาก็สามารถกระโดดข้ามกำแพงซงเจียเป่าที่สูงถึง 15 เมตรได้!

หากนับโบนัสของคุณสมบัติกระโดดสูงก็สามารถสูงถึง 20 เมตร!

“ทำไมไม่ลองกระโดดขณะวิ่งล่ะ?”

เขาคิดเกี่ยวกับมันแต่ก็ยังคงละทิ้งความคิดนี้ไป

เนื่องจากถ้าเกิดอุบัติเหตุหรือทำให้ถุงข้าวหล่นทับใส่ร่างกาย จะทำให้รู้สึกเขินอายป่าวๆ

“อุปกรณ์ออกกำลังกายหายากเกินไปจริงๆ”

เขาถอนหายใจเบาๆ แล้ววิ่งต่อไป

เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว

มาพร้อมกับกระแสพลังอบอุ่นเล็กน้อย ท่าร่างขั้นพื้นฐานก็ได้รับการยกระดับเป็นระดับ 9

【ท่าร่างขั้นพื้นฐาน: ระดับ 9 (0%) ตัวเบาระดับ 9 หลบหลีกระดับ 6 กระโดดสูงระดับ 3 】

เฉินฟานเหงื่อออกมากราวกับพึ่งอาบน้ำเสร็จ

หลังจากที่ยกระดับขึ้นอีกสองระดับมาเป็นระดับ 11 แล้ว และตอนนี้หลังจากวิ่งครบหนึ่งรอบ ความเชี่ยวชาญที่เพิ่มขึ้นเพียง 0.5% ซึ่งเท่ากับวิ่ง 200 รอบเพื่อเพิ่มหนึ่งระดับ

มันเริ่มดึกแล้ว ดังนั้นเขาจึงกลับไปพักผ่อนก่อน

เมื่อกลับถึงบ้านพักเขาก็อาบน้ำก่อน แล้วก็ทานอาหารมื้อใหญ่

หลังจากได้รับการเลื่อนขั้นเป็นนักรบขอบเขตหมิงจินแล้ว ความอยากอาหารในปัจจุบันของเขามากกว่าสองเท่าของเมื่อก่อน และแต้มศักยภาพที่เพิ่มขึ้นหลังมื้ออาหารอยู่ที่ราว 100 แต้มต้นๆ

สามร้อยแต้มต่อวันก็ไม่เลวเลย

หลังจากรับประทานอาหารแล้ว เฉินฟานก็มองไปที่แถบทักษะ [ตัวเบาเดินบนน้ำ], [บินบนยอดหญ้า] เทคนิคการต่อสู้ทั้งสองนี้ดูเหมือนจะคล้ายกัน

"มาเริ่มต้นด้วยเทคนิคบินบนยอดหญ้ากันเถอะ"

เฉินฟานนึกถึงสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อเขาต่อสู้กับจ้าวต้าในตอนเช้า และอดไม่ได้ที่จะอยากรู้อยากเห็น

ก่อนอื่นเขาเพิ่มแต้มค่าประสบการณ์ก่อน 1 แต้ม และความเชี่ยวชาญของ [บินบนยอดหญ้า] เพิ่มขึ้นหนึ่งในสาม

หลังจากเพิ่มอีกสองจุด เฉินฟานก็รู้สึกได้ทันทีว่าร่างกายของเขาเบาขึ้น และความทรงจำเกี่ยวกับเทคนิคก็ปรากฏขึ้นในใจของเขาอย่างเป็นธรรมชาติ

เขามองไปที่แถบทักษะนี้อย่างกระตือรือร้น

【บินบนยอดหญ้า: ขั้นเริ่มต้น (0%) คุณสมบัติเฉพาะ: ตัวเบาระดับ 1 】

【ตัวเบา: ทุกครั้งที่ทักษะได้รับการเพิ่มหนึ่งระดับ ค่าสถานะความคล่องตัวจะเพิ่มขึ้นอย่างถาวร 5 แต้ม】

“เพิ่มค่าสถานะ 5 แต้มเลยเหรอ ไม่เลวๆ”

เฉินฟานพยักหน้า ในกรณีนี้หากเขาทำให้เทคนิคเข้าสู่ขั้นสมบูรณ์แบบ ค่าสถานะความคล่องตัวจะเพิ่มขึ้น 25 แต้ม ซึ่งใกล้เคียงเกือบ 10% เลยทีเดียว

นี่แค่คุณสมบัติเฉพาะอันนี้เท่านั้นนะ แล้วถ้ารวมอันอื่นอีกล่ะ? มันจะมากมายขนาดไหน

เขาขยี้ตาแล้วมองอีกครั้ง

หลังจากยืนยันสองครั้งแล้ว ว่ามันมีคุณสมบัติเดียวเท่านั้น

เฉินฟานก็ส่ายหัว ดังนั้นเขาจึงต้องเพิ่มแต้มค่าประสบการณ์ 1 แต้มลงที่เทคนิคนี้อีกครั้ง คราวนี้ความเชี่ยวชาญเพิ่มขึ้น 20%

เขาจึงแต้มประสบการณ์ 5 แต้มอีกครั้ง และจากนั้นก็มีความรู้สึกผ่อนคลายและก็หายไป

"...?"

เฉินฟานมองไปที่แถบทักษะ

【บินบนยอดหญ้า: สำเร็จเล็กๆน้อยๆ (0%) คุณสมบัติเฉพาะ: ตัวเบาระดับ 2 】

แน่นอนว่าไม่มีการปลดล็อคคุณสมบัติใหม่

เฉินฟานเกาหัวแคร้กๆ

มันจะต้องมีการคุณสมบัติใหม่ของเทคนิคทางกายภาพนี้ เมื่อเพิ่มอีกขั้นหรือป่าว?

จากนั้นเขาก็ใช้แต้มประสบการณ์ 10 แต้ม คราวนี้เขารู้สึกแปลกๆในใจ และในที่สุดก็ปลดล็อคคุณสมบัติใหม่จริงๆ

【บินบนยอดหญ้า: ขั้นผู้เชี่ยวชาญ (0%) คุณสมบัติเฉพาะ: ตัวเบาระดับ 3 การเดินเหมือนบินระดับ 1]

【การเดินเหมือนบิน: ทักษะเปิดใช้งาน หลังจากเปิดใช้งานแล้วจะใช้พลังงานเพียงเล็กน้อย และความเร็วในการวิ่งจะเพิ่มขึ้น 50% แต่ละระดับจะเพิ่มความเร็วเพิ่มอีก 10% มันจะใช้งานไม่ได้ในสถานะการต่อสู้]

"มันคือสิ่งนี้!"

ดวงตาของเฉินฟานเป็นประกาย

ความเร็วของจ้าวต้าเพิ่มขึ้นอย่างมากในเวลานั้น ดังนั้นเขาจึงควรใช้ทักษะนี้ จากมุมมองนี้ความสามารถของเขาควรจะอยู่ในขั้นผู้เชี่ยวชาญเลยงั้นเหรอ?

สามารถเพิ่มความเร็วในการวิ่งงั้นหรือ? กล่าวอีกนัยหนึ่ง ในระหว่างการต่อสู้ระยะประชิด ทักษะนี้ก็ไม่มีประโยชน์งั้นสินะ?

เฉินฟานพอใจอยู่ในใจ เขาคิดว่ามันเป็นทักษะที่มีประโยชน์อย่างมากหากเขามีค่าสถานะความคล่องตัวที่มากขึ้น มันก็จะมีประสิทธิภาพมากขึ้นเนื่องจากมันคำนวนเป็นเปอร์เซ็นต์ไม่ว่าจะวิ่งระยะไกลหรือระยะสั้นมากแค่ไหนก็ตาม

จากนั้นเขาก็สังเกตเห็นบางสิ่งบางอย่างและขยับมองไปข้างหน้า

“ใช้พลังงานเพียงเล็กน้อย?”

เขาแปลกใจเล็กน้อย

มันไม่ได้ใช้พลังงานเลือดหรือ?

จ้าวต้า ผู้ชายคนนั้นเป็นเพียงนักรบในขอบเขตการปรับแต่งกล้ามเนื้อเท่านั้น แล้วเขาไปพลังงานมาจากที่ไหนกัน?

เฉินฟานขมวดคิ้ว และทันใดนั้นเขาก็ตระหนักว่าทำไมเมื่อเขามองไปที่ทักษะเปิดใช้งานของเทคนิคอื่นๆ

แล้วเขาก็ได้ค้นพบว่า

ไม่ว่าจะเป็นไท่จี้ฉวน, ปาจี้ฉวน หรือเทคนิคการยิงลูกศรดาวตก คำอธิบายทักษะดั้งเดิมที่ใช้พลังงานเลือดกลายเป็นการใช้พลังงานแทน

อย่างไรก็ตาม ทักษะที่แต่เดิมใช้พลังจิตวิญญาณไม่เปลี่ยนแปลง

"นี่หมายความว่า.."

เฉินฟานตระหนักได้ทันที

หลังจากกลายเป็นนักรบขอบเขตหมิงจิน พลังงานเลือดในร่างกายของเขาก็เปลี่ยนไปเป็นพลังงานความแข็งแกร่ง

ตอนนี้ถ้าเขาเปิดใช้งานทักษะเหล่านี้ เขาจะไม่ต้องกังวลกับการตกอยู่ในสภาวะอ่อนแออีกต่อไป

แม้ว่าความกังวลนี้จะไม่จำเป็นสำหรับเขาเลยก็ตาม

“หืม.. ปริมาณที่ใช้ก็เปลี่ยนไปเช่นกัน”

เฉินฟานจ้องมองไปที่ลักษณะของหอกครอบจักรวาล คำอธิบายดั้งเดิมคือต้องใช้พลังงานเลือดจำนวนมากเพื่อระเบิดการโจมตีที่รุนแรงที่สุดออกมา

ตอนนี้กลายเป็นการใช้พลังงานในระดับปานกลางแล้ว

แต่ในขณะที่ระยะไม่มีการเปลี่ยนแปลง

“พลังงานความแข็งแกร่งนี้เป็นพลังงานรูปแบบหนึ่งที่อยู่ในระดับที่สูงกว่าพลังงานเลือด” เฉินฟานคิดกับตัวเอง หากพลังปราณที่แท้จริงปรากฏขึ้นในร่างกายของเขา คำอธิบายของทักษะเปิดใช้งานเหล่านี้ก็อาจจะเปลี่ยนไปอีกครั้ง

ไท่จี้ฉวน, ปาจี้ฉวน เทคนิคการชกมวยเหล่านี้สามารถใช้ในขอบเขตการชำระล้างร่างกาย สามารถใช้ได้ในขอบเขตการปรับแต่งกล้ามเนื้อ และในขอบเขตหมิงจินที่เขาพึ่งบรรลุถึงก็สามารถใช้ได้เช่นกัน เกินกว่าขอบเขตหมิงจินพวกมันก็ยังควรจะใช้งานได้เช่นกัน

อย่างไรก็ตามในขอบเขตหมิงจินนี้อาจเป็นขอบเขตที่ทำให้เทคนิคเหล่านี้มีพลังมากที่สุด

นอกจากนี้ พลังงานในร่างกายของนักรบในขอบเขตต่างๆอาจไม่เหมือนกัน

แน่นอนว่านี่เป็นเพียงการคาดเดาของเขาโดยอิงจากสิ่งที่อยู่ตรงหน้าเขาเท่านั้น และจะไม่ทราบรายละเอียดเฉพาะจนกว่าเขาจะเข้าสู่ขอบเขตใหญ่ถัดไป

เฉินฟานสูดหายใจเข้าลึกๆ และสายตาของเขาก็มองไปที่แถบทักษะอีกครั้ง

ทำการเพิ่มระดับต่อไป

คราวนี้ใช้เขาแต้มประสบการณ์ไป 20 แต้ม และความรู้สึกคุ้นเคยก็กลับมาอีกครั้ง

[บินบนยอดหญ้า: ขั้นความสำเร็จอันยิ่งใหญ่ (0%) คุณสมบัติเฉพาะ: ตัวเบาระดับ 4 การเดินเหมือนบินระดับ 2]

ไม่มีการปลดล็อคคุณสมบัติใหม่

เฉินฟานเตรียมใจไว้แล้วสำหรับสิ่งนี้

“ยังมีขั้นความเชี่ยวชาญขั้นสุดท้ายที่เหลืออยู่ ข้าหวังว่ามันจะปลดล็อคคุณสมบัติอื่นได้”

หลังจากใช้ 30 แต้มประสบการณ์เพิ่มเขาได้ เทคนิคบินบนยอดหญ้าของเขาในที่สุดก็มาถึงขั้นความสมบูรณ์แบบ

【บินบนยอดหญ้า: ขั้นความสมบูรณ์แบบ (ไม่สามารถปรับปรุงได้) คุณสมบัติเฉพาะ: ตัวเบาระดับ 5 การเดินเหมือนบินระดับ 3 บินบนยอดหญ้าระดับ 1]

【บินบนยอดหญ้า: ทักษะใช้งาน หลังจากเปิดใช้งาน จะใช้พลังงานความแข็งแกร่งจำนวนหนึ่งไปเรื่อยๆ และเพิ่มค่าสถานะความคล่องตัวพื้นฐานขึ้น 50% และเมื่อเดินบนยอดหญ้า การใช้พลังงานจะลดลง 50% การปรับปรุงแต่ละระดับจะเพิ่มประสิทธิภาพเพิ่มเติม 50% 】

ดวงตาของเฉินฟานเป็นประกาย นี่คือทักษะสำคัญของเทคนิคนี้

เพิ่มค่าสถานะความคล่องตัว 50%! ไม่ว่าจะระยะไกลหรือระยะสั้นมันก็มีประโยชน์อย่างมาก

ในด้านการบริโภคพลังงานก็จะมากขึ้นเล็กน้อย

อย่างไรก็ตามหากอยู่บนยอดหญ้า พลังงานจะลดลง 50%! สิ่งนี้ไม่ใช่ว่าเหมาะกับสภาพแวดล้อมความเป็นป่าในปัจจุบันหรอกหรือ

“ไม่เลวๆ และแต้มค่าประสบการณ์ที่ใช้ทั้งหมดน้อยกว่า 70 แต้มด้วยซ้ำ และยังมีแต้มเหลืออีกมากกว่า 80 แต้ม ก็น่าจะเพียงพอที่จะเติมเต็มเทคนิคตัวเบาเดินบนน้ำได้”

ดวงตาของเฉินฟานจ้องมองไปที่ [ตัวเบาเดินบนน้ำ] เพิ่มแต้มลงไป

เขาประหลาดใจที่คราวนี้เขาใช้เพียงสองแต้มเท่านั้นก็สามารถเพิ่มขั้นความสำเร็จของมันได้

เขาคิดว่าเทคนิคตัวเบาเดินบนน้ำจะไม่สามารถตามการบินบนยอดหญ้าได้ เขาเหลือบมองดูท่าย่างก้าวขั้นพื้นฐาน ก็พบว่ามันได้รับการเพิ่มระดับจากระดับ 9 เป็นระดับ 11 และคุณสมบัติใหม่ได้รับการปลดล็อคแล้ว

【ท่าร่างขั้นพื้นฐาน: ระดับ 11 (13%) ตัวเบาระดับ 11 หลบหลีกระดับ 8 กระโดดสูงระดับ 5 การเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วระดับ 1 】

【การเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็ว: ทุกครั้งที่ทักษะเพิ่มระดับ ความเร็วในการเคลื่อนไหวของท่านจะเพิ่มขึ้น 30% และจะไม่ทำงานเมื่อท่านอยู่ในการต่อสู้】

คุณสมบัติการเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็ว

มันเหมือนกับทักษะการเดินเหมือนการบินของเทคนิคบินบนยอดหญ้า และมันจะไม่ถูกใช้งานถ้าเขาอยู่ในระหว่างการต่อสู้

"ยอดเยี่ยม"

เฉินฟานคิดในใจ

เมื่อเทียบกับการเดินเหมือนบน นี่เป็นการเคลื่อนไหวเฉยๆ และไม่ต้องใช้พลังงานมากนัก

ดวงตาของเขาตกลงไปที่ [ตัวเบาเดินบนน้ำ] อีกครั้ง เช่นเดียวกับบินบนยอดหญ้าก่อนหน้านี้ มันถูกปลดล็อคคุณสมบัติเดียวเท่านั้น

นั้นคือตัวเบานั่นเอง

"งั้นก็ต่อกันเลย"...

………………..