หลังจากผลการจับคู่การแข่งขันคู่ที่สามออกมา

จริงๆ แล้วก็ไม่จำเป็นต้องจับสลากสำหรับคู่ที่สี่อีก

แต่ผู้ตัดสินก็ยังทำตามขั้นตอน

คู่ที่สี่คือสุวะ VS ไอซาวา เทรุโอะ ผู้เข้าแข่งขันอันดับ 3 จากแดนอาทิตย์อุทัย

......

วันรุ่งขึ้น

เก้าโมงเช้า

สนามแข่งขันผิงไหล การแข่งขันรอบ 8 คนสุดท้าย เปิดฉากอย่างเป็นทางการ!

“รินะจัง~!"

"สู้ๆ นะ~!”

"รินะ รินะ น่ารักที่สุด~!"

ผู้ชมมากมายในสนามถือป้ายผ้าสีชมพูขนาดใหญ่น้อย บางคนโบกแท่งเชียร์ กำลังเชียร์และให้กำลังใจคามิโตะ รินะบนเวทีอย่างไม่หยุด

รูปร่างหน้าตาของคามิโตะ รินะนั้นถือว่าสมบูรณ์แบบ

ไม่เพียงแต่มีรูปร่างโค้งเว้าเข้าที่ ใบหน้ายังเป็นสไตล์คาวาอี้ที่ชายหนุ่มจำนวนมากชื่นชอบ

สิ่งที่สำคัญกว่านั้นคือ เธอยังมีเสียงร้องที่ไพเราะจนใครได้ฟังครั้งเดียวก็ยากจะลืม

ตามคำพูดของเธอเอง การเป็นนักมายาเป็นเพียงแค่อาชีพ

การเป็นไอดอลสุดยอดต่างหากคือชีวิต

ก่อนหน้านี้เธอถึงกับประกาศด้วยตัวเองในคอนเสิร์ตทัวร์ว่าจะเข้าร่วมการแข่งขันสุดยอดผู้ปลุกอาชีพเยาวชนแห่งเอเชียในปีนี้

ดังนั้นตอนนี้ทั้งอัฒจันทร์จึงคึกคักไม่น้อย

"ความนิยมของคุณคามิโตะ รินะในสนามแข่งขันนี้ก็ไร้เทียมทานเช่นกัน!”

"เอ่อ... รินะจัง หลังจบการแข่งขัน ช่วยเซ็นชื่อให้ผมหน่อยได้ไหมครับ จริงๆ แล้ว... ผมก็เป็นแฟนคลับตัวยงของคุณเหมือนกัน~!"

ดวงตาของอาเหลียงเกือบจะเป็นรูปหัวใจแล้ว

"แน่นอนค่ะ ไม่มีปัญหาเลย~!”

“ดีจังเลยครับ!"

"แต่การแข่งขันกำลังจะเริ่มแล้ว วันนี้คู่ต่อสู้ของคุณคือหัวหน้าทีมของคุณเอง คุณมีอะไรอยากจะพูดไหมครับ?"

คามิโตะ รินะเอามือเท้าสะเอว ทำท่าโพสต์ที่เป็นเอกลักษณ์ที่สุดของเธอให้กับผู้ชมด้านล่าง ก่อเสียงเชียร์ดังสนั่น

แล้วจึงมองไปทางมิตสึอิ ชิเงรุที่อยู่อีกฝั่งของเวที

"หัวหน้าทีมมิตสึอิคะ รินะจะไม่ยอมออมมือแน่นอนค่ะ”

"ไอดอลน่ะไม่ยอมแพ้ง่ายๆ หรอกนะคะ!"

สำหรับเรื่องนี้ มิตสึอิ ชิเงรุไม่ได้แสดงท่าทีใดๆ

เมื่อไมโครโฟนส่งมาถึงปาก เขาก็ไม่พูดอะไร

แต่ทุกคนสามารถเห็นได้ว่า วันนี้อารมณ์ของเขานิ่งขึ้นมาก

และไม่ได้ตื่นเต้นเหมือนเมื่อวานนี้ด้วย

ถ้าพูดว่าแพจุนฮีเผยด้านที่แท้จริงของตัวเองออกมาเป็น “ความบ้าคลั่ง"

ตอนนี้มิตสึอิ ชิเงรุก็คือความ "เย็นชา" ที่แท้จริง

ในสายตาของเขาไม่มีคนอื่น

ทุกอย่างดูเหมือนไม่สำคัญ ไม่มีความหมาย

ด้านล่างเวที หลินอี้รู้สึกสะดุดใจ

คนอื่นอาจไม่เห็น แต่หลินอี้สังเกตเห็นความผิดปกติ

สมกับเป็นไอดอลแห่งศตวรรษ ไม่ธรรมดาจริงๆ

กฎการแข่งขันห้ามไม่ให้ใช้ทักษะก่อนเริ่มนับถอยหลัง

แต่เธอก็ยังฝ่าฝืนกฎนี้

ก่อนหน้านี้กวนสิงอู๋บอกว่าตัวเองไม่รู้ว่าติดมายาตั้งแต่เมื่อไหร่ ตอนนี้ก็พอจะรู้แล้ว

เป็นไปได้ว่าพอเขาขึ้นเวที ก็ติดมายาแล้ว

วิธีการร่ายเวทของคามิโตะ รินะคือผ่าน “เสียง"

แน่นอนว่าไม่ใช่เสียงที่หูคนได้ยิน แต่เป็นคลื่นเสียงความถี่สูงที่มีการสั่นสะเทือนมากกว่าหลายหมื่นครั้งต่อวินาที

คลื่นเสียงความถี่สูงเหล่านี้ถูกซ่อนอยู่ในการสนทนาปกติของเธอเมื่อครู่

จากนั้นก็แทรกซึมเข้าไปในหูของคู่ต่อสู้อย่างมีเป้าหมาย

ทำให้คู่ต่อสู้ติดกับดักโดยไม่รู้ตัว

แต่ในตอนนี้ มายายังไม่ได้ระเบิดออกมาอย่างเป็นทางการ ผู้ที่ติดมายายังคงมีการมองเห็นและการได้ยินปกติ สามารถรับข้อมูลได้ตามปกติ

พอการแข่งขันเริ่มขึ้นแล้วค่อยระวังตัว ก็สายไปแล้ว

“หนึ่ง!"

"เริ่มการแข่งขัน!"

พร้อมกับการนับถอยหลังสิ้นสุดลง

มุมปากของคามิโตะ รินะยกขึ้นเป็นรอยยิ้ม

"ท่านหัวหน้าทีมคะ อย่าโทษรินะนะคะ~”

"ยอมแพ้ดีๆ เถอะค่ะ!"

มายา เริ่มทำงาน!

ก่อนหน้านี้เมื่อเจอกับกวน ซิ่งอู่ เธอก็ทำให้เขายอมแพ้ด้วยตัวเองทันทีที่การแข่งขันเริ่มขึ้น

แล้วยังจงใจไม่ยกเลิกมายา หวังจะให้เขาหลับไปตลอดกาล

จนกระทั่งตายในความฝัน

แต่ตอนนี้ผ่านไปหลายวินาทีแล้ว

มิตสึอิ ชิเงรุกลับยังคงไม่ขยับเขยื้อน

และไม่มีท่าทีว่าจะยอมแพ้ด้วยตัวเอง

คามิโตะ รินะชะงัก

หรือว่ามายาของเธอไม่สำเร็จ?

ไม่ใช่นะ เมื่อกี้เธอแน่ใจว่า...

"รินะ เธอถอยหลังแล้วนะ”

ทันใดนั้น เสียงเย็นชาดังขึ้นข้างหูของคามิโตะ รินะ

"คุณ... คุณพ่อ?”

ภาพของมิตสึอิ ชิเงรุตรงหน้าเปลี่ยนเป็นชายวัยกลางคนที่มีสีหน้าเคร่งขรึม

"เธอทำให้พ่อผิดหวังมาก"

ครั้งนี้ คามิโตะ รินะถึงกับได้ยินเสียงผู้ชมหนึ่งแสนคนด้านล่างพูดพร้อมกัน

พูดประโยคนี้

ท้องฟ้ามืดลงตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ เหลือเพียงดวงจันทร์สีเลือดดวงเดียว

ทุกคนบนอัฒจันทร์ก็เปลี่ยนเป็นร่างที่มีสภาพน่าสยดสยองหลังความตาย

ดวงตาที่เบิกกว้างไม่หลับไม่ปิดกำลังจ้องมองคามิโตะ รินะตรงๆ

ปากก็พูดซ้ำๆ ประโยค "เธอทำให้พ่อผิดหวังมาก" ไม่หยุด

คามิโตะ รินะตกใจ

ตัวเองติดมายาเสียเอง?! ตั้งแต่เมื่อไหร่...

อย่างไรก็ตาม ไม่ว่าเธอจะพยายามดิ้นรนแค่ไหน เธอก็ไม่สามารถตื่นขึ้นมาได้

......

“คุณคามิโตะ...?"

"รินะจัง อย่านะ!"

อาเหลียงตะโกนอย่างเจ็บปวดรวดร้าว

เพราะหลังจากการแข่งขันเริ่มขึ้น ไอดอลสุดยอดคามิโตะ รินะตรงหน้า กลับถอดกระโปรงของตัวเองต่อหน้าผู้ชมกว่าหนึ่งแสนคนในสนาม และผู้ชมหลายล้านคนที่รับชมผ่านการถ่ายทอดสด

วันนี้เธอถึงกับไม่ได้ใส่กางเกงนิรภัยมาด้วย

จากนั้นก็คลานไปบนพื้น ตาเหลือก น้ำลายไหลออกจากมุมปาก น้ำตาไหลออกจากหางตา

ยังส่งเสียงร้องเหมือนแมวไม่หยุด

“เหมียว~!"

"เหมียว เหมียว เหมียว~!"

อาเหลียงรู้สึกว่าภาพลักษณ์ของนางฟ้าในดวงใจของเขาพังทลายลงอย่างสิ้นเชิง

เขาไม่กล้าคิดว่านี่จะเป็นข่าวเชิงลบที่ส่งผลกระทบต่อเธอมากแค่ไหน

ส่วนผู้ชมด้านล่างเวที หลังจากตกตะลึงในตอนแรก

พวกโอตาคุนับไม่ถ้วนกลับหยิบโทรศัพท์ออกมา

แล้วเริ่มถ่ายวิดีโอเวทีการแข่งขัน

เมื่อยอมรับสถานการณ์แบบนี้แล้ว...

จะทำอย่างไรถ้ายิ่งรู้สึกตื่นเต้น?

......

การประลองมายาครั้งนี้จบลงอย่างรวดเร็ว

เพราะผู้จัดการของคามิโตะ รินะทนดูต่อไปไม่ไหวแล้ว

ร้องไห้โฮ ขอร้องให้หัวหน้าทีมญี่ปุ่นช่วยยอมแพ้แทน

จนกระทั่งลงจากเวที คามิโตะ รินะยังคงคิดว่าตัวเองเป็นแมว

ส่วนมิตสึอิ ชิเงรุบนเวที

อีกครั้งที่สร้างความตกตะลึงให้กับผู้เข้าแข่งขันคนอื่นๆ อย่างลึกซึ้ง

ความสามารถด้านมายาของคามิโตะ รินะ

แม้แต่ในประเทศญี่ปุ่นทั้งหมด ก็ถือว่าเป็นระดับสุดยอดในหมู่คนรุ่นใหม่

แต่มิตสึอิ ชิเงรุก็ใช้มายาได้เช่นกัน

และยังสามารถทำให้นักมายาระดับคามิโตะ รินะติดกับดักโดยไม่รู้ตัว

การเอาชนะในพริบตาเมื่อวาน

มายาวันนี้

ผู้ที่แข็งแกร่งที่สุดในหมู่คนรุ่นใหม่ทั่วประเทศญี่ปุ่นคนนี้

มีอะไรที่เขาทำไม่ได้บ้าง?

ถ้าเจอเขาในภายหลัง ต้องจัดการกับมายาของเขาให้ได้ก่อน ถึงจะมีคุณสมบัติเผชิญหน้ากับวิธีการอื่นๆ ที่หลากหลายและน่ากลัวยิ่งกว่าของเขา!

“ฟี้..."

ในที่นั่งผู้เข้าแข่งขันฝ่ายเกาหลี

แพจุนฮีที่เผยด้านที่แท้จริงของตัวเองออกมาหมดแล้ว

ไม่ต้องแกล้งทำอีกต่อไป

มองมิตสึอิ ชิเงรุ แล้วก็เลียริมฝีปากเช่นกัน

อยากกิน

หลังจากกินอาหารจานใหญ่อย่างหลินอี้แล้ว

ก็เอามิตสึอิ ชิเงรุมาเป็นของหวานหลังอาหารดีกว่า

การแข่งขันนี้ช่างวิเศษจริงๆ

แทบจะรอไม่ไหวแล้ว!

การแข่งขันคู่ที่สอง

เริ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว

การปะทะภายในทีมต้าเซี่ย

โจวซินหยูสาวแปลกที่มีค่าพลังสูงผิดปกติ ปะทะกับรองหัวหน้าทีมกัวอิ่งหลง

เจ้าเอินเฉวียนสั่งให้ทั้งสองคนไม่ให้ยอมแพ้ทันที

เพราะถึงแม้ฝ่ายจัดการแข่งขันจะไม่ได้กำหนดอย่างชัดเจน

แต่การกระทำแบบนี้ขัดกับจิตวิญญาณของการแข่งขัน

ดังนั้นทั้งสองคนจึงใช้ความสามารถเต็มที่

โจวซินหยูตอนที่เผชิญหน้ากับคิมมีเฮวก่อนหน้านี้ ไม่รู้เลยว่าบัฟที่หลินอี้ให้เธอมานั้นเหนือธรรมดาแค่ไหน

จึงได้แต่กรีดร้องวิ่งหนีตลอด

ตอนนี้เธอรู้แล้วว่าตัวเองเป็นคนที่มีค่าพลังผิดปกติ

จึงเริ่มร่ายเวทโจมตีกัวอิ่งหลงอย่างกล้าหาญ

ส่วนกัวอิ่งหลงนั้น ชักปืนพกสองกระบอกออกมา ใช้เทคนิคอันงดงาม ทั้งหลบหลีกการโจมตีของโจวซินหยู ทั้งหาโอกาสโจมตีเธอ

โดยปกติแล้ว มีเพียงอาชีพอย่างนักยิงปืนพเนจรเท่านั้นที่จะใช้ปืนพก

แต่กัวอิ่งหลงที่เป็นนักยิงปืนใหญ่ ก็ใช้ปืนพกได้เช่นกัน

และทุกนัดที่เขายิงออกไป ล้วนมีพลังทำลายล้างระดับปืนใหญ่

นี่เป็นเพราะพรสวรรค์ของเขา

ด้านหนึ่งคือค่าพลังที่สุดขีด

อีกด้านหนึ่งคือเทคนิคที่สุดยอด

สุดท้าย เทคนิคการต่อสู้ที่ฝึกฝนจนถึงขีดสุดของกัวอิ่งหลง ก็นำชัยชนะมาให้เขา

การเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็ว ยิง หลบหลีก เป็นเวลากว่า 20 นาที

เขาไม่โดนโจมตีแม้แต่ครั้งเดียว

แต่กลับโจมตีออกไปนับหมื่นครั้ง

ในที่สุดเลือดของโจวซินหยูก็เหลือน้อย และทุกครั้งที่พยายามรักษาตัวเอง ก็ถูกขัดจังหวะ

จนไม่มีทางเลือก เธอจึงต้องยอมแพ้

การต่อสู้ครั้งนี้ น่าจะเป็นการต่อสู้ที่สนุกที่สุดสำหรับผู้ชมทั้งหมดนับตั้งแต่เริ่มการแข่งขัน

แม้จะจบลงแล้ว ก็ยังคงพูดถึงกันไม่หยุด

และในขณะที่ทุกคนยังหลงใหลอยู่กับการต่อสู้ครั้งก่อน

การแข่งขันคู่ที่สามของวันนี้

ซึ่งเป็นการปะทะที่ทุกคนจับตามอง มีความเข้มข้นระดับรอบชิงชนะเลิศ ก็เริ่มขึ้นอย่างเงียบๆ

แพจุนฮีและหลินอี้ขึ้นเวที

ทั้งสนามค่อยๆ เงียบลง

การต่อสู้ระดับสุดยอด การปะทะครั้งยิ่งใหญ่มาถึงแล้ว!