"เป็นยังไงกันบ้าง ยังอยู่ดีกันนะ"

หลิน ยู มองไปที่ หยาน หวู่ แน่คนอื่นๆ ข้างๆเขา

"สบายมาก"

หยาน หวู่ โศกเศร้าเขาส่ายหัว

"ดูเหมือนฉัน จะเสียทหารไปมากทีเดียว"

หยิน เทียนเก่อ เห็นด้วย เขามองไปที่ข้างๆ เขา

หลังจากที่ผ่านต่อสู้มา เขาสูญเสียกำลังพลไปเกือบทั้งหมด เหลือเพียงแค่ปิศาจระดับ 6 4 ตัวเท่านั้น

สถานการณ์ของ หยาน หวู่ และ ไป๋ ไห่ถัง ไม่ต่างกัน พวกเขาเหลือทหารเพียง 3 ถึง 4 ตัวเท่านั้น

พวกเขาไม่คาดคิดว่าอาณาเขตสายหมอกระหว่างภูมิภาคจะแฝงไปด้วยอันตรายมากขนาดนี้ ระหว่างอาจเรียกได้ว่าพวกเขาผ่านประสบการณ์เฉียดตายมา

โชคดีที่พวกเขาสามารถหลบหนีจากมอนสเตอร์ระดับ 10 มาได้

"ไปกันเถอะ ที่นี้คงจะเป็นใจกลางของอาณาเขตสายหมอก พวกเราควรรีบออกไป"

หลังจากที่พักได้เพียงไม่นาน พวกเขาก็ออกเดินทางต่อพร้อมกองทัพที่ยังเหลืออยู่เพียงน้อยนิด

หลังจากผ่านหุบเขามา สายฟ้าและเสาลาวาโดยรอบและรอยแยกของมิติก็ปรากฏขึ้นอีกครั้ง พวกเขาต้องไม่ประมาท ทำทุกอย่างด้วยความระมัดระวัง

ทั้ง 4 คนค่อยๆ เดินหายไปเข้าไปในสายหมอก...

....

หลังจากนั้นผ่านไป 1 วัน

ณ อีกด้านหนึ่งของอาณาเขตสายหมอก

ชายป่าใกล้อาณาเขตสายหมอก

มีกลุ่มราชัน 5 คน ปรากฏตัวขึ้นที่นั้นพวกตรวจสอบสถานการณ์ในอาณาเขตสายหมอก

"พี่กวง ดูเหมือนที่นี้จะไม่มีอะไรนะ"

ในทีม ชายหนุ่มที่มีกองทัพแมลงอยุ่ด้านหลังพูดขึ้น

"แมร่งไม่มีอะไรเลย! ฉันมาเสียเที่ยวงั้นหรอ ฉันคิดว่ามันจะมีสมบัติอยู่ซะอีก!"

ชายหนุ่มคนี้ เขาเป็นที่รู้จักกันในชื่อ พี่กวง ดูเหมือนจะอยู่ในช่วงอายุ 30 ท่าทางเหมือนนักเลง มีทหารเผ่าสัตว์ร้ายอยู่ข้างๆเขา

เหตุผลที่พวกเขามาที่นี้เพราะพวกเขาเห็นการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นอย่างกระทันหันของท้องฟ้า และทันใดนั้นก็มีสายหมอกปรากฏขึ้น พวกเขามาที่นี้เพราะคิดว่ามีสมบัติถือกำเนิดขึ้น

ท้ายที่สุด เขาไม่ได้คาดคิดว่าจะไม่พบสิ่งใดเลย แต่กลับสูญเสียกองกำลังทหารไปถึง 2 3 ตัว หลังจากที่เขาเข้าไปสำรวจในสายหมอกไม่ถึงครึ่งนาที

"หมอกที่นี้ค่อนข้างลึกลับ มันสามารถสังหารทหารระดับ 5 ได้ในเวลาเพียงไม่นาน พี่กวง ผมว่าพวกเราควรจะถอยกันก่อน?"

ชายหนุ่มอีกพูดขึ้นด้วยท่าทีหวาดกลัว

การปรากฏขึ้นของสายหมอกนี้แปลกมาก แม้แต่กองกำลังระดับ 5 ยังไม่สามารถที่จะต้านทานมันได้ อย่างนี้ คงมีแต่ผีเท่านั้นที่รู้ว่าอะไรอยู่ข้างใน

พี่กวง รู้ว่าไม่ควรแช่อยู่ที่นี้นานนัก ดังนั้นเขาจึงมองไปสายหมอกเป็นครั้งสุดท้ายด้วยสีหน้าบูดบึ้ง ตัดสินใจถอยกลับ

"พี่กวง ดูนั้น ดูเหมือนจะมีคนอยู่ตรงนั้น!"

ในขณะนั้น ก็มีเสียงอุทานดังออกมาจากด้านข้าง

พี่กวงและกลุ่มของเขา มองเข้าไปพร้อมเพรียงกัน

ชาย 3 คน และ หญิง 1 คนปรากฏตัวขึ้นที่ขอบของอาณาเขตสายหมอกพร้อมกับกองกำลังทหารเพียงไม่กี่ตัว สภาพพวกเขาดูย่ำแย่มีบาดแผลมากมายตามร่างกาย

ทันทีที่พวกเขาเห็นคนเหล่านั้น ดวงตาของพี่ดวงก็สว่างขึ้นทันที

"ฮ่าๆ ไม่คิดเลยว่าที่นี้จะมีคนอื่นอยู่อีก ดูเหมือนว่าทหารของพวกใกล้จะตายกันหมดแล้ว ไปกันเถอะ! ไปปล้นทรัพยากรของพวกมันกัน!"

ในตอนนั้น ความสนใจของพวกจดจ่ออยู่ที่สายหมอก พวกเขาไม่ได้คิดว่า ชาย 3 คนและ หญิง 1 คนปรากฏตัวขึ้นที่นั่นได้อย่างไร พวกเขาแค่คิดว่าคนพวกนี้ก็เหมือนกับเขา พึ่งมาถึงที่นี้หลังจากผ่านการต่อสู้ครั้งใหญ่มา

เมื่อเห็นอีกฝ่ายอยู่ในสภาพที่ย่ำแย่ กลุ่มของพี่กวงก็แสดงความมุ่งร่ายออกมา พวกมันค่อยๆล้อมรอบพวกเขาด้วยกองกำลัง จำนวนหลายสิบคน ค่อยๆแสดงรอยยิ้มที่โหดเหี้ยมออกมาบนใบหน้า

ในตอนนั้นเอง

หลิน ยู และพวกที่เพิ่งออกมาจากสายหมอก มองเห็น พี่กวงและคนอื่นๆ กำลังพวกมาใกล้ การแสดงออกของเขาเต็มไปด้วยจิตสังหาร

"ดูเหมือนพวกเขาทั้งหมดจะอยู่ระดับ 5 นะ จะจัดการยังไงดี"

หยาน หวู่ ถามขึ้น

"ทำให้มันเงียบซะ!" การแสดงออกของ หลิน ยู กลายเป็นเย็นชา

แม้พวกเขาจะเพิ่งผ่านอาณาเขตสายหมอก สภาพของพวกเขาเหมือนกับพึ่งผ่านความตายมา

แต่พวกเขาก็ไม่ใช่สิ่งที่ราชันระดับ 5 เพียงไม่กี่คนจะมากลั่นแกล้งได้

ยิ่งไปกว่านั้น ไม่ควรมีใครรู้ว่าเขาข้ามมาจากภูมิภาคอื่น!

เนื่องจากคนพวกนี้ต้องการที่ปล้นพวกเขา เขาจึงไม่มีความเห็นอกเห็นใจเลยแม้แต่น้อย

เมื่อเขาเหลือบไปมอง พวกเขาก็ออกคำสั่งไปยังทหารระดับ 6 ที่เหลือเพียงไม่กี่ตัวรอบๆตัวพวกเขาทันที

ทันใดนั้น ก็มีแสงศักดิ์สิทธิ์สาดส่องลงมา เถาวัลย์เลือดพุ่งออกไป ปิศาจระดับ 6 2 ตัว กับทหารธาตุดินระดับ 6 2 ตัวก็พุ่งเข้าหาพี่กวงและพวกของเขา

"หือ? มันกล้าดียังไงมาโจมตีพวกเราก่อนกัน? เอาเลยพี่น้องทั้งหลายไปกำจัดพวกมันอย่างให้เหลือ!!"

มันบ้าจริงๆ

ด้วยเสียงตะโกนที่ดังลั่น กองกำลังทหารทั้งหลาย 10 ตัวได้ล้อมรอบ หลิน ยู และพวกทันที

อย่างไรก็ตามใน วินาทีต่อมา สิ่งที่พวกเขาหวาดกลัวก็ได้เกิดขึ้น

เขาเห็นว่าปิศาจทั้ง 2 ตัวได้ควบม้ามายา พุ่งเข้ากระแทกกับกองกำลังของพวกเขา

"ตูมมมม!!"

แสงสีดำระเบิดออกทำให้พื้นดินสั่นสะเทือน ด้วยความรุนแรงของมัน ทำให้กองทหารระดับ 5 มากกว่า 1 โลตายในทันที

มันยังไม่จบเพียงเท่านี้

หลังจากที่ปิศาจเริ่มโจมตี ธาตุดินอีก 2 ตัวก็ยกแขนของมันขึ้นมา และทุบลงพื้นด้วยกำลังที่ยากจะต้านทาน

"บรึ้มมมม!!"

พื้นดินบริเวณนั้นแตกเป็นเสี่ยงๆ กองกำลังของพวกพี่กวงมากว่า 10 ตัวที่พุ่งเข้ามาถูกบดขยี้ตายในทันที

ในตอนนั้นเอง มีแสงสว่างพุ่งลงมาอากาศ เป็นลูกธนูศักดิ์สิทธิ์ได้พุ่งทะลวงร่างกายของทหารเหล่านั้น มันสังหารพวกเขาก่อนจะทันได้ส่งเสียงร้องด้วยซ้ำ

พี่กวงและคนอื่นๆจ้องมองด้วยดวงตาที่เบิกกว้าง เฝ้ามองดูกองกำลังทหารของตัวเองที่กำลังถูกสังหารอย่างต่อเนื่องด้วยการโจมตีอันทรงพลัง ด้วยดวงตาของพวกเขา

จากนั้นพี่กวงดูเหมือนจะคิดอะไรขึ้นมาได้บางอย่าง หัวใจของเขาก็เต็มไปด้วยความหวาดกลัวทันที

"ไม่ใช่! พวกนี้มันไม่ใช่ระดับ 5 แต่เป็นระดับ 6! นี้มันทหารระดับ 6 ทั้งหมดเลยย! รีบหนี!!!"

ระดับ 6

ทั้งหมดนั้นเป็นกองกำลังระดับ 6!

เป็นไปได้ยังไงกัน

ตัวตนที่น่าสะพรึงกลัวเช่นนี้มาปรากฏตัวที่นี้ได้ยังไง

พวกเขามีถึง 4 คน

ไม่จำเป็นต้องคิดมากพวกเขาวิ่งหนีเข้าไปในป่าอย่างรวดเร็ว

สหายของเขารอบตัวถูกปลุกให้ตื่นขึ้นด้วยเสียงร้องของเขา พวกเขาต่างพากันหนีตายด้วยความตื่นตระหนก ไม่สนใจกองกำลังของตัวเองแม้แต่น้อย

อย่างไรก็ตาม สิ่งที่พวกเขาคาดไม่ถึงก็คือมีเถาวัลย์หลายสายปรากฏขึ้นที่เท้าของพวกเขา หลังจากที่วิ่งออกไปได้เพียงไม่นาน มันพันรอบเท้าพวกเขา ร่างที่กำลังหลบหนีถููกลากลงพื้นและถูกเถาวัลย์ลากกลับมา

"ไม่!! ฉันยังไม่อยากตาย! ได้โปรด! ยกโทษให้ฉันด้วย!"

"ไม่!!"

เสียงร้องขอความเมตตาหยุดลงทันที

พวกเขาทั้ง 4 ถูกแทงทะลุหน้าอกด้วยหนามไม้ที่หลิง ซี เสกออกมา เลือดไหลนองทั่วพื้น

พวกเขาทั้งหมดร้องคร่ำครวญและสิ้นใจตายไปพร้อมกับกองกำลังที่เหลืออยู่

การต่อสู้ที่ไม่เท่าเทียมถูกแก้ไขอย่างง่ายดาย

หลิน ยู มองไปรอบๆ และตรวจสอบให้แน่ใจว่าไม่ได้พลาดอะไรไป ก่อนจะพูดว่า "ดูเหมือนว่าพวกเราจะถึงอีกภูมิภาคได้สำเร็จ!"

"เยี่ยม ในที่สุดฉันก็มาถึง ฮ่าๆ" หยาน หวู่ หายใจเข้าลึกๆด้วยเสียงที่สั่นคลอนของเขา

เพื่อที่จะผ่านอาณาเขตสายหมอกมาได้ พวกเขาได้ตกอยู่ในอันตรายต้องวางแผนกันตั้งมากมาย

ตอนนี้เขาสามารถผ่าการปิดล้อมของภูมิภาคเดิมมาได้แล้ว มันคงเป็นจะเป็นเรื่องโกหกถ้าจะบอกว่าเขาไม่ตื่นเต้น

ในตอนนี้ กองกำลังที่อยู่รอบตัวเขาเหลือน้อยเต็มที

ยกเว้น หลิน ยู ที่มี หลิง ซี กับ นางพญาปิศาจโลหิต 2 ตัว และมังกรปิศาจพฤกษา ส่วนอีก 3 คนนั้นเหลือทหารระดับ 6 เพียงคนละ 2 ตัวนี้เป็นเรื่องที่น่าอนาจจริงๆ

"ฉันไม่รู้ว่าภูมิภาคนี้จะถูกปิดกั้นไว้หรือเปล่า"

ขณะนั้นเอง หยิน เทียนเก่อ พูดด้วยสีหน้าที่เคร่งขรีม

ทันทีคำพูดนั้นออกมา หลิน ยู และคนอื่นๆก็พลันเปลี่ยนสีหน้าของเขา จากบรรยากาศที่เริ่มจะผ่อนคลายกลับมาตึงเคลียดอีกครั้ง