มันแพร่ออกไปทั่วทิศทาง

ราชันเผ่าพฤกษาที่หยิ่งยโส คนนั้นเอามือบังปากจมูกทันทีใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความหวาดกลัว

"เร็วเข้า! ทูตสวรรค์รีบใช้สกิลชำระล้าง! รีบกำจัดหมอกพิษบ้านี้ออกไปซะ!"

ราชันหมีประจันบาน ที่เป็นผู้นำตะโกนขึ้นอย่างร้อนใจ

ราชันเทวดาที่อยู่ด้านหลังก็รีบตอบสนองอย่างรวดเร็ว เขาสั่งให้ทตูสวรรค์ที่อยู่ข้างๆเขาใช้สกิล ชำระล้างทันที

ในชั่วพริบตา แสงศักดิ์สิทธิ์ก็สาดส่องลงมา ชำระล้างหมอกพิษโรคระบาดหายไปจนหมด อีกทั้งยังช่วยรักษาอาการบาดเจ็บให้กับพวกเขาอีกด้วย

อย่างไรก็ตามทวีปดึกดำบรรพ์ก็ไม่ได้เปิดโอกาสให้พวกเขาหายใจซักนิด

พวกเขารีบเปิดการโจมตีโต้กลับทันที สังหารทหารที่อยู่แนวหน้าอย่างดุเดือด

ร่างของทหารเหล่านั้นกลายเป็นซากศพ

ศพเหล่านั้นได้ถูกหลอมรวมด้วยลมหายใจแห่งความตายทันที พวกมันค่อยๆถูกซูบเลือดเนื้อลงไปในพื้นดิน

ในวินาทีถัดมา ดอกไม้มรณะที่เต็มไปด้วยเขี้ยวและกรงเล็บก็โผล่ขึ้นมาจากพื้นดิน

ด้วยการลดลงอย่างต่อเนื่องของกองกำลังทหาร ในชั่วพริบตาเดียว ดอกไม้มรณะก็ได้กระจายไปทั่วมุมของสนามรบทั้งหมด

เมื่อพวกเขารู้สึกตัว กองทัพดอกไม้มรณะอันน่าสะพรึงกลัวก็ก่อตัวขึ้นมาแล้ว

"นี้มัน!"

ไม่ใช่เพียงแค่ราชันจากโลกหยวนซาเท่านั้น แม้แต่ราชันจากทวีปดึกดำบรรพ์ ก็ตกตะลึงเมื่อมองไปยังกองทัพดอกไม้มรณะพวกนั้น

พวกเขามองดูร่างของราชันคนหนึ่งที่ยืนอยู่ท่ามกลางกองทัพดอกไม้มรณะเหล่านั้นด้วยสายตาหวาดกลัว

"ไปเถอะ ถึงเปิดม่านการแสดงแล้ว!"

หลิน ยู ที่ท่ามกลางกองทัพดอกไม้มรณะยิ้มออกมาที่มุมปาก

ทันใดนั้นเอง ดอกไม้แห่งความตายที่อยู่รอบตัวเขาก็กลางเป็นกระแสน้ำพุ่งเขากองกำลังของโลกหยวนซาทำให้ใบหน้าของพวกเขาเปลี่ยนไปในทันที

"ถอยย! รีบถอยยเร็วเข้า!"

จำนวนของดอกไม้มรณะนั้นน่าหวาดกลัวเกินไป อีกทั้งพวกมันทั้งหมดยังเป็นทหารระดับ 7!

ไม่คิดมาก่อนว่า ในช่วงเวลาสั้นๆนี้ จะมีใครบ้างคนที่สามารถสร้างกองกำลังที่น่ากลัวขนาดนี้ขึ้นมาได้ มันทำให้เขาอดที่จะหวาดกลัวไม่ได้

ราชันทวีปดึกดำบรรพ์ก็ตอบสนองทันทีพวกเขาส่งเสียงคำราม พุ่งเข้าโจมตีอีกครั้ง

ในชั่วพริบตาเดียว ดอกไม้มรณะจำนวนมากก็เข้าประทะกับกองกำลังทหารเกิดเป็นการต่อสู้อย่างดุเดือดที่แนวหน้า

เมื่อเห็นว่าสถานการณ์เริ่มไม่ดี ราชันหมีประจันบาน สั่งให้หมีประจันบานระดับ 8 ที่อยู่ข้างๆเขาพุ่งไปหาหลิน ยู เพิ่มกำจัดเขาทันที แต่การกระทำของเขามันก็ได้ถูกองค์ชาย ฉางเย่ว หยุดเอาไว้

แม้แต่การลอบโจมตีของราชันคนอื่นก็จบลงด้วยความล้มเหลว

เพราะด้านของหลิน ยู นั้นไม่ได้มีเพียงแค่ดอกไม้มรณะเท่านั้น ยังกองกำลังพืชที่ทรงพลังของเขาอีกหลายตัว เขาไม่เปิดโอกาศให้พวกมันเขาใกล้แม้แต่น้อย

ราชันที่ทรงพลังขนาดนี้ปรากฏขึ้นในทวีปดึกดำบรรพ์ตั้งแต่ตอนไหนกัน?

คำถามนี้ผุดขึ้นในใจของราชันแห่งโลกหยวนซา พวกเขาหวาดกลัวอย่างมาก

ภายใต้แรงกดดันของกองทัพดอกไม้มรณะ ในที่สุดพวกเขาก็เริ่มพายแพ้กองกำลังทหารจำนวนมากถูกสังหารกลายเป็นดอกไม้มรณะ

ช่องว่างความแข็งแกร่งของทั้ง 2 ฝ่ายค่อยๆเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ

มันทำให้ราชันทวีปดึกดำบรรพ์กู่ร้องออกมาด้วยความยินดี

ในช่วงเวลานั้น เสียงแจ้งเตือนดังขึ้นในหัวของ หลิน ยู อย่างต่อเนื่อง

[สังหารราชันต่างโลกระดับ 6 ได้รับพลังเวทย์ 170000 แต้ม คะแนนเกียรติยศ 10 แต้ม แก่นแท้ดินแดนระดับ 6 1 อัน]

[สังหารราชันต่างโลกระดับ 6 ได้รับพลังเวทย์ 50000 แต้ม คะแนนเกียรติยศ 10 แต้ม แก่นแท้ดินแดนระดับ 6 1 อัน]

[สังหารราชันต่างโลกระดับ 7 ได้รับพลังเวทย์ 340000 แต้ม คะแนนเกียรติยศ 100 แต้ม แก่นแท้ดินแดนระดับ 7 1 อัน]

......

เหล่าดอกไม้มรณะสามารถสังหารราชันระดับ 7 ได้สำเร็จ!?

หลิน ยู รู้สึกประหลาดใจไม่น้อย เขาไม่คิดว่า ภายใต้ความวุ่นวายนี้ กองทัพดอกไม้มรณะจะสามารถสังหารราชันระดับ 7 ได้!

ใครจะคิดกันว่าจะมีราชันที่โชคร้ายแบบนั้นอยู่

เขาน่าจะสูญเสียทหารที่ใช้ป้องกันตัวเองไปท่ามกลางการต่อสู้ที่วุ่นวาย ทำให้ ดอกไม้มรณะอาศัยจังหวะจากโอกาสนั้นสังหารเขา

ในขณะที่ทั้ง 2 ฝ่ายกำลังต่อสู้กันอย่างดุเดือดการสู้รบก็เริ่มรุนแรงขึ้นเรื่องๆ สถานที่ๆพวกเขาสู้กันก็เกิดเสียง "แกร๊ง" รอยแยกมิติปรากฏขึ้น

ใบหน้าของคนที่คำรามอย่างฮึกเหิ่มเมื่อกี้ ก็หน้าสีเปลี่ยนสีทันที

"ไม่ดีแล้ว พื้นที่กำลังจะพังทลาย รีบถอยเร็ว!"

เห็นได้ชัดว่าการต่อสู้ในครั้งนี้นั้นรุนแรงเกิน ทำให้บริเวณโดยรอบได้รับผลกระทบอย่างรุนแรง รอยแยกมิติจึงเริ่มปรากฏขึ้น

เขาเห็นว่ารอยแยกมิตินะเริ่มแตกออกเรื่อยๆ เกิดเป็นหลุมดำดูดทหารที่อยู่บริเวณนั้นเข้ามา พวกมันเริ่มแตกเป็นเสี่ยงๆ

แม้แต่ราชันบางคนที่อยู่ใกล้กับหลุดดำ พวกเขาก็ถูกดูดเข้าไประเบิดออกกลางเป็นก้อนเลือดก้อนหนึ่ง มันทำให้ทุกคนต้องตกตะลึง ทำได้เพียงแค่ล่าถอยออกมา ไม่กล้าที่ต่อสู้ต่อไป

โชคดี

หลิน ยู ที่อยู่ด้านหลังเหล่าราชัน การต่อสู้ในครั้งนี้เขาแค่ปล่อยให้ ดอกไม้มรณะ ต่อสู้ไม่ได้เข้าไปยุ่งเกี่ยวกับมันแม้แต่น้อย

เมื่อเห็นว่า หลุมดำนั้นเริ่มใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ ด้วยแรงดูดมหาศาลของมัน พวกเรียกกองทัพพืชของเขากลับยังดินแดนทันที ในขณะที่ตัวเขานั้นขี่มังกรราชาปิศาจบินหนีไปยังด้านนอกเขตกลางทันที

"บรึ้มมม"

ด้วยเสียงระเบิดที่ดังสนั่น ทั้งพื้นที่เขตกลางทั้งหมดพังทลายลงอย่างสมบูรณ์ มันได้กลายเป็นความว่างเปล่าที่น่าสะพรึงกลัวกลืนกินเหล่าราชันและดอกไม้มรณะที่หลบหนีออกมาไม่ทัน

การต่อสู้ของทั้ง 2 โลกก็เป็นอันสิ้นสุดลงอย่างกระทันหัน

พวกเขาใช้เวลาสักพักในการฟื้นคืนสติ

หลิน ยู ใช้ประโยชน์จากช่วงเวลานี้ ตรวจสอบดูพลังเวทย์ที่เขาได้รับมา มันเพิ่มขึ้นเป็น 1.2 ล้านแล้ว

หากเป็นราชันระดับ 7 ทั่วไปคงไมไ่ด้มีพลังเวทย์มากขนาดนี้

"เอาละ งั้นก็กลับกันเถอะ!"

เมื่อมองไปยังรอบๆ หลิน ยู ก็ไม่รอช้า หันหลังจากไปพร้อมทหารพืชของเขา

ราชันคนอื่นๆ ที่ฟื้นคืนสติได้ ก็ศรีษะไปมองเขาจากด้านหลัง สายตาของพวกเขาเต็มไปด้วยความหวาดกลัว

ด้วยความแข็งแกร่งของเขาเพียงคนเดียว ทำให้สามารถพลิกสถานการณ์การต่อสู้ทั้งหมดได้ ทำให้ราชันจากโลกหยวนซาต้องพบกับความพ่ายแพ้

ความแข็งแกร่งระดับนี้แม้แต่ราชันระดับ 7 ก็ยังทำไม่ได้!

มันมีราชันเผ่าพฤกษาที่ทรงพลังขนาดนี้อยู่ในเมืองหลักด้วยงั้นเหรอ?

"พวกเจ้ารู้ไหมคนเมื่อกี้เป็นใครกัน"

องค์ชายฉางเย่ว ก็ลูกน้องที่ข้างๆเขามาถามด้วยเสียงที่แผ่วเบา

สายตาของเขาจับจ้องไปยังทิศทางที่หลิน ยู จากไป เขาดูเท๋ห์เป็นบ้า

"เรียนนายท่าน หากข้าน้อยคิดไม่ผิด เขาน่าจะเป็นหลินยู เขาได้กับการเชื้อเชิญจากองค์ชายสามแห่งจักรวรรดิโถงสวรรค์"

"นั้นคือ เขาเองเหรอ?"

องค์ชาย ฉางเย่ว ขมวดคิ้วมองไปยังทิศทางที่หลิน ยู จากไปอีกครั้ง

ในฐานะที่เป็นองค์ชายแห่งจักรวรรดิเขานั้นย่อมรู้ดีกว่าราชันทั่วไป

มันไม่ใช่ความลับสำหรับเขาที่ ฉิน ลี่ ต้องการให้ หลิน ยู เข้าร่วมกับเขา

เดิมเขานั้นคิดว่า ฉิน ลี่ ให้ความสำคัญกับ หลิน ยู เพราะพรสวรรค์ที่ยอดเยี่ยมของเขาจึงต้องการเชิญให้มาเข้าร่วมด้วยเพื่อที่จะได้พัฒนาขึ้น

ปรากฏว่าเขานั้นคิดผิด

หลิน ยู คนนี้ไม่เพียงแต่มีพรสวรรค์ที่ยอดเยี่ยมเท่านั้น แม้แต่ความแข็งแกร่งเขาก็ยังสะกดข่มระดับเดียวกันอย่างเห็นได้ชัด

แม้แต่คนที่อยู่อันดับ 1 ในรายชื่อการจัดอันดับของจักวรรดิฉางเย่ว เขาก็ยังด้อยกว่า หลิน ยู อย่างมาก

ไม่จำเป็นต้องพูดถึง ฉิน ลี่ แม้แต่ตัวเขาเองก็ประทับใจในตัว หลิน ยู อย่างมาก ต้องการที่เชิญเขาเช้ากองกำลังด้วยเช่นกัน

หลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง เขาจึงได้บอกกับลูกของเขาว่า "ไปสืบข้อมูลของเขามา จำเอาไว้อย่าให้เขารู้เด็ดขาด และอย่าทำให้เขาไม่พอใจ ข้าสังหรณ์ว่าเขาจะเติบโตกลายเป็นราชันที่หวาดกลัวในอนาคตอย่างแน่นอน"

"ได้ขอรับ ข้าน้อยจัดการให้เดี๋ยวนี้เลย!"

ชายคนนั้นตอนรับจากไปอย่างเร่งรีบ เขารีบเดินทางกลับไปยังเมืองหลักทันที

ราชันกลายพันธุ์ตอนที่ 179