“จากนี้เป็นต้นไป ฉันก็ถือได้ว่ามีรากฐานที่ใกล้เคียงกับอาณาจักรแล้ว”

โจวโจวมองไปยังทหารกว่า 500,000 คนที่เขามีและถอนหายใจออกมา

ในอดีต เมื่อเขาพบในตอนแรกว่าอาณาจักรทาฮันอยู่ไม่ไกลจากดินแดนของเขาและอาณาจักรออโรร่าในฐานะเพื่อนบ้านของเขาก็ไม่สามารถต่อต้านอาณาจักรทาฮันได้ เขาก็เป็นกังวลกับเรื่องนี้มาก

นั่นเป็นเพราะเมื่ออาณาจักรออโรร่าถูกทำลายและถูกยึดครองโดยอาณาจักรทาฮัน เป้าหมายต่อไปของอาณาจักรทาฮันก็ย่อมเป็นการกวาดล้างฝ่ายของลอร์ดจากเจตจำนงสูงสุดที่อยู่รอบๆ

เมืองตะวันสาดแสงของโจวโจวก็คงจะกลายเป็นเป้าหมายต่อไปของอาณาจักรทาฮันทันที

มันเป็นเพราะเหตุนี้ที่ทำให้เขาเปิดตัวหอคอยออโรร่าระดับเพชรขั้นต้นให้อาณาจักรออโรร่าได้ทราบ เขาอยากจะใช้โอกาสนี้เพื่อทำให้อาณาจักรออโรร่ายื้อศึกนี้ออกไปได้อีกเพื่อที่เขาจะสามารถถ่วงเวลาไว้ได้

และตอนนี้เขาก็มีทหารถึง 500,000 คนแล้ว!

นอกจากนี้มันยังมีผู้กล้าสองคนที่มีกำลังรบในระดับเหนือสามัญ ซึ่งก็คืออู๋ซินและเนซาริโอ้!

อีกทั้งเขายังมีหอคอยออโรร่าระดับเพชรขั้นต้นและค่ายกลหมาป่าละโมบเห่าหอนจันทรา และไพ่ตายอื่นๆ อีกด้วย

ด้วยความแข็งแกร่งนี้ แม้ว่าอาณาจักรทาฮันจะทุ่มสุดกำลัง แต่เขาก็มีความแข็งแกร่งพอที่จะต้านทานได้

ในที่สุดเงาที่ปกคลุมศีรษะของเขาก็ถูกเขายกออกไปแล้ว

เขาจะไม่มีความสุขได้ยังไง?

ในเวลานั้นเอง เขาก็เห็นฟังก์ชั่นตลาดซื้อขายส่งการแจ้งเตือนมา เขาเปิดมันขึ้นมาและพบว่าการแลกเปลี่ยนที่เขาเพิ่งประกาศออกไปได้ถูกขายจนหมดแล้ว มันทำให้เขาได้รับแกนหมอกระดับเหล็กดำอีก 250 ล้านชิ้นทันที

นี่ทำให้โจวโจวเลิกคิ้วขึ้น

“เร็วขนาดนี้เลยเหรอ?”

ในอดีต แม้ว่าการแลกเปลี่ยนที่เกี่ยวกับใบเปลี่ยนอาชีพทหารจะถูกขายไปจนหมดอย่างรวดเร็ว แต่มันก็ไม่เร็วเท่าวันนี้

ดูเหมือนว่าการเปิดสมรภูมิสุดท้ายจะทำให้ลอร์ดหลายๆ คนไม่อาจนิ่งเฉยได้

โจวโจวไม่ได้เก็บมาคิดนัก

เขาเก็บแกนหมอกระดับเหล็กดำทั้งหมดลงไปในถุงสมบัติหมอกสวรรค์และมองไปยังประตูอัญเชิญอีกครั้งเพื่อเตรียมอัญเชิญลูกน้องของวันนี้

[หมายเหตุ: ท่านต้องการอัญเชิญหรือไม่?]

“ต้องการ!”

โจวโจวพูดออกมา

อึดใจต่อมา ประตูอัญเชิญก็เปล่งแสงสีขาวเจิดจ้า จากนั้นลูกน้องกลุ่มใหญ่ก็เดินออกมา

หลังจากผ่านไปกว่าครึ่งชั่วโมง ลูกน้องใหม่ 725 คนก็เดินออกมาจากประตูอัญเชิญจนครบ

“คาราวะท่านลอร์ด!” x725

ลูกน้องใหม่ 725 คนกล่าวด้วยความเคารพ

“ยินดีต้อนรับสู่เมืองตะวันสาดแสง”

โจวโจวพยักหน้า

จากนั้นเขาก็บอกให้ผู้เชี่ยวชาญทุกคนก้าวออกมาและพบว่าวันนี้เขาได้อัญเชิญผู้เชี่ยวชาญออกมา 40 คน

ในจำนวนนี้ประกอบไปด้วยทหารม้าระดับทองคำเหลืองขั้นกลาง 1 คน ทหารดาบโล่ระดับทองคำเหลืองขั้นกลาง 1 คน นักเวทวารีระดับทองคำเหลืองขั้นกลาง 1 คน และพลธนูระดับทองคำเหลืองขั้นกลาง 1 คน!

นอกจากนี้ยังมีทหารราบระดับทองคำเหลืองขั้นต้น 5 คน ผู้ฝึกยุทธ์ระดับทองคำเหลืองขั้นต้น 3 คน และทหารโล่ปฐพีหนักระดับทองคำเหลืองขั้นต้น 3 คน

ส่วนที่เหลือก็เป็นผู้เชี่ยวชาญระดับเหล็กดำ ระดับบรอนซ์เขียว และระดับเงินขาว

โจวโจวประหลาดใจเล็กน้อย

วันนี้ทำไมเขาโชคดีจัง?

ภายใต้สถานการณ์ปกติ เขาน่าจะอัญเชิญผู้เชี่ยวชาญออกมาได้แค่ 24 คนเท่านั้น ส่วนผู้เชี่ยวชาญคนอื่นๆ ที่เขาอัญเชิญออกมาได้ก็คือของแถม

เขาไม่คิดเลยว่าเขาจะอัญเชิญผู้เชี่ยวชาญออกมาได้ถึง 40 คน

นอกจากนี้ผู้เชี่ยวชาญระดับทองคำเหลืองทั้งหมดยังเป็นผู้เชี่ยวชาญในสายต่อสู้ด้วย

หรือว่าประตูอัญเชิญจะรู้ว่าเขากำลังจะไปต่อสู้บนสมรภูมิสุดท้ายในวันนี้ ดังนั้นมันจึงส่งความช่วยเหลือพิเศษมาให้กับเขา

โจวโจวคิดกับตัวเองอย่างสนุกสนาน อย่างไรก็ตาม เขาก็รู้ว่ามันย่อมไม่ใช่แบบที่เขาคิด มันน่าจะเป็นเพราะวันนี้เขาโชคดีมากจึงสามารถอัญเชิญผู้เชี่ยวชาญออกมาได้มากมายขนาดนี้ในครั้งเดียว

เขาไม่ใส่ใจ ตอนนี้เขามีทหารระดับทองคำเหลืองกว่า 57,000 คนในกองทัพแล้ว ดังนั้นเขาจึงไม่ตื่นเต้นอีกเมื่ออัญเชิญทหารระดับทองคำเหลืองออกมาได้

เขาบอกให้เหล่าผู้เชี่ยวชาญในสายต่อสู้ไปรายงานตัวกับกองทัพตะวันสาดแสง จากนั้นเขาก็เดินไปที่ร้านค้าแห่งลอร์ดเพียงลำพัง

…

หน้าร้านค้าแห่งลอร์ด

“ผู้อาวุโสโจว ขอดูสินค้าใหม่ของวันนี้หน่อยขอรับ”

โจวโจวมองไปยังโจวเฉิงมินที่กำลังทำอาหารอยู่และพูดพร้อมกับกัดฟัน

ไม่ว่ายังไง ร้านค้าแห่งลอร์ดก็เป็นพรสวรรค์แห่งลอร์ดระดับเทวะ แต่พฤติกรรมของเจ้าของร้านนี้ก็ทำให้โจวโจวที่มาที่นี่ทุกครั้งรู้สึกว่าเหมือนเขามาที่ร้านเล็กๆ ธรรมดาๆ

ครั้งต่อไปที่เขามา ถ้าจู่ๆ ภรรยาที่อ้างตัวว่าเป็นภรรยาของเขาก็ปรากฏตัวขึ้นข้างๆ โจวเฉิงมิน เขาก็คงไม่ตลกเลย

“เข้ามาสิๆ”

โจวเฉิงมินเช็ดมือของเขา และถอดผ้ากัดเปื้อนออก จากนั้นก็รีบเดินเข้ามา

จากนั้นเขาก็หยิบเอาไอเท็มสามชิ้นออกมาจากใต้เคาน์เตอร์

เมื่อเขาเห็นไอเท็มชิ้นแรก โจวโจวก็เงียบไป

นั่นเป็นเพราะมันคือทักษะทหารราบที่ถูกใช้โดยทหารราบระดับเหล็กดำขั้นต้น

เพื่อป้องกันไม่ให้ตัวเองมองผิดไป โจวโจวก็มองดูรายละเอียดของมันและพบว่ามันคือทักษะทหารราบระดับเหล็กดำขั้นต้นจริงๆ

โจวโจว “...”

มันจะพูดอะไรได้อีก?

สินค้าของร้านค้าแห่งลอร์ดจะมาจากการสุ่ม

โจวโจวไม่สามารถกำหนดมันได้

เขาสูดลงหายใจเข้าลึกๆ และมองไปยังไอเท็มอีกสองชิ้น เขาตั้งความหวังว่าไอเท็มสองชิ้นนี้จะไม่ทำให้เขาผิดหวัง

ไอเท็มชิ้นที่สองคือหนังสือเล่มหนึ่ง โจวโจวหยิบมันขึ้นมาดู

[ไอเท็ม: เคล็ดวิชาหลอมสร้าง 36 รูปแบบระดับเหนือสามัญขั้นสูง]

[ระดับไอเท็ม: ระดับเหนือสามัญขั้นสูง]

[เอฟเฟกต์: หลังจากใช้มัน ท่านจะได้รับสืบทอดมรดกของช่างตีเหล็กจากปรมาจารย์ช่างฝีมือทหารจิ๊บบอน เวลล่า และกลายเป็นช่างตีเหล็กระดับเหนือสามัญขั้นสูงทันที!]

[รายละเอียดไอเท็ม: ผลิตภัณฑ์จากร้านค้าแห่งลอร์ด มันบรรจุทักษะของผู้เชี่ยวชาญระดับเหนือสามัญขั้นสูงเอาไว้]

เมื่อโจวโจวเห็นสิ่งนี้ เขาก็อ้าปากค้างเล็กน้อย

โคตรดี!

หนังสือที่สามารถสร้างช่างตีเหล็กระดับเหนือสามัญขั้นสูงได้ทันที?!

ช่างเป็นไอเท็มที่สุดยอดจริงๆ

เขารู้สึกสงสัยว่าเหล่าช่างตีเหล็กที่ต้องพยายามอย่างหนักมาทั้งชีวิตเพื่อให้ก้าวขึ้นสู่ระดับเหนือสามัญขั้นสูงจะรู้สึกยังไงเมื่อพวกเขาได้เห็นไอเท็มชิ้นนี้

สำหรับแหล่งที่มาของเคล็ดวิชาหลอมสร้าง 36 รูปแบบระดับเหนือสามัญขั้นสูง โจวโจวก็ต้องคิดอยู่สักพักก่อนที่จะนึกออก

เขาเคยเห็นมันจากผู้มีพรสวรรค์ที่ถูกดึงดูดมาโดยคะแนนชื่อเสียงเมื่อนานมาแล้ว

ชื่อของเขาคือคาร์เตอร์ และเขาก็คือช่างตีเหล็กระดับทองคำเหลืองขั้นสูงที่มีสายเลือดของยักษ์ภูเขาอยู่ในร่าง

ในบรรดาทักษะต่างๆ ของอีกฝ่าย มันก็มีเคล็ดวิชาหลอมสร้าง 36 รูปแบบระดับเหนือสามัญขั้นสูงอยู่ด้วย

ในตอนนั้นอีกฝ่ายยังเขินอายอยู่เล็กน้อย

อย่างไรก็ตาม ในตอนนั้นโจวโจวก็ไม่ได้สนใจเกี่ยวกับนิสัยของอีกฝ่าย เขายังได้มอบงานช่างตีเหล็กทั้งหมดในดินแดนให้อีกฝ่าย และให้เขารับผิดชอบการวางแผนและพัฒนาช่างตีเหล็กมืออาชีพในดินแดน ตลอดจนการผลิตและซ่อมแซมอุปกรณ์สวมใส่ของทหาร

และอีกฝ่ายก็ไม่ทำให้เขาผิดหวังเลย

ตอนนี้การผลิตและการซ่อมแซมอุปกรณ์สวมใส่ทั้งหมดของทหารของเขาดำเนินการโดยอีกฝ่ายและช่างตีเหล็กภายใต้คำสั่งของเขาอยู่ และมันก็ไปได้สวยมาก

ไม่เพียงแต่มันจะไม่มีปัญหาอะไรเลย แต่ก็มีนวัตกรรมเป็นครั้งคราวที่ทำให้ชุดเกราะ อาวุธ และอุปกรณ์อื่นๆ ของทหารแข็งแกร่งขึ้นด้วย

ในเวลาไม่ถึงครึ่งเดือน อีกฝ่ายก็ได้กลายเป็นผู้นำในใจของช่างตีเหล็กทุกคนในดินแดนของเขา โชคดีที่ระดับช่างตีเหล็กของอีกฝ่ายได้มาถึงระดับแพลตตินั่มขาวขั้นสูงแล้วด้วย

ว่ากันว่าเมื่อเร็วๆ นี้ ช่างตีเหล็กในดินแดนกำลังเตรียมที่จะจัดตั้งสมาคมช่างตีเหล็กที่เป็นของดินแดนตะวันสาดแสงขึ้นมา และคาร์เตอร์ก็เป็นคนเดียวในใจของช่างตีเหล็กทุกคนที่เหมาะสมจะเป็นประธาน

เกี่ยวกับเรื่องนี้ โจวโจวย่อมไม่เข้าไปยุ่งเกี่ยว เพราะคาร์เตอร์ก็เป็นหนึ่งในลูกน้องที่ภักดีจนตายของเขา

เขาย่อมยินดีที่จะสนับสนุนคนเช่นนี้

โจวโจวมองไปยังหนังสือเล่มนี้และให้คนไปเรียกคาร์เตอร์มา

ในไม่ช้าคาร์เตอร์ก็มาถึง

“คาราวะท่านลอร์ด!”

คาร์เตอร์กล่าวด้วยความเคารพ

เขามาจากเผ่าพันธุ์โนมและดูบอบบางและอ่อนโยน ถ้าเขาไม่ใช่ลอร์ดของอีกฝ่าย ใครจะไปคิดว่าอีกฝ่ายไม่เพียงแต่จะมีสายเลือดของยักษ์ภูเขาอยู่ในร่างกาย แต่เขายังมีหัวใจที่หลงใหลในการเหวี่ยงค้อนยักษ์ด้วย?

โจวโจวไม่รีรอและมอบหนังสือเล่มนี้ให้กับอีกฝ่ายทันที

เขาไม่สนใจจะเป็นช่างตีเหล็ก เพราะเขาไม่มีเวลาในการบ่มเพาะวรยุทธ์อยู่แล้ว เขาจะไปมีเวลามาสนใจเรื่องอื่นอีกได้ยังไง?

การมอบมันให้กับศิษย์คนสุดท้ายของจิ๊บบอนย่อมเป็นทางเลือกที่ดีที่สุด

เมื่อคาร์เตอร์รับหนังสือเล่มนี้ไปด้วยความสับสนและเห็นความสามารถของมัน เขาก็อึ้งไปในทันที

“ท่านลอร์ด นี่… นี่มัน…”

เขายังเด็ก แต่เมื่อเขาเห็นไอเท็มชิ้นนี้ เขาก็รู้สึกทำอะไรไม่ถูกขึ้นมาในทันที