ตอนที่ 541 : เยือนอาณาจักรออโรร่า! ประกาศโลก!

โจวโจวมองไปยังเวทมนตร์มรรคทั้งหกของเขาที่ได้มาจากเคล็ดวิชาโกลาหลต้นกำเนิด

ตามเคล็ดวิชาโกลาหลต้นกำเนิด มันเรียกได้ว่าเป็นเวทมนตร์หรือเต๋าแห่งความโกลาหลก็ได้

ในจำนวนเคล็ดวิชาเต๋าแห่งความโกลาหลทั้งหกนี้ เคล็ดวิชาหอกโกลาหลโบยบิน เคล็ดวิชาขวานโกลาหลล่าอสูร เคล็ดวิชาเกราะโกลาหลบรรพกาล และความโกลาหลระบำศึกต่างก็เป็นเคล็ดวิชาที่มีไว้ใช้สำหรับการต่อสู้

ส่วนเคล็ดวิชาความโกลาหลฟื้นกายก็มีไว้ใช้สำหรับรักษาอาการบาดเจ็บ

จากข้อมูลของเคล็ดวิชาโกลาหลต้นกำเนิด เดิมทีมนุษย์แห่งความโกลาหลนั้นอาศัยอยู่ในความโกลาหล

ชีวิตของพวกเขาค่อนข้างคล้ายกับชนเผ่าดั้งเดิม พวกเขาจำเป็นต้องล่าอสูรแห่งความโกลาหลในสภาพแวดล้อมแห่งความโกลาหลเพื่อดำรงชีพ

และด้วยเหตุนั้นเอง เคล็ดวิชาเต๋าและเคล็ดวิชาการรักษาของพวกเขาจึงถือกำเนิดขึ้นมา

สิ่งที่พิเศษเพียงอย่างเดียวก็คือพิธีเต๋าโกลาหล

โจวโจวมองดูข้อมูลของทักษะนี้

[ชื่อทักษะ: พิธีเต๋าโกลาหล]

[ระดับ: ระดับมหากาพย์ขั้นต้น]

[รายละเอียด: ทำพิธีสังเวยที่ยิ่งใหญ่ให้กับสิ่งมีชีวิตไร้นามเพื่อเพิ่มระดับสายเลือดมนุษย์แห่งความโกลาหลของท่าน]

[หมายเหตุ: สิ่งมีชีวิตไร้นามได้ตายไปแล้ว ทักษะนี้ไม่สามารถใช้งานได้]

โจวโจวมองดูทักษะนี้และขมวดคิ้วเล็กน้อย

“งั้นมันก็เป็นทักษะไร้ประโยชน์สินะ ว่าแต่สิ่งมีชีวิตไร้นามมันคืออะไรกันแน่?”

เขาสงสัย

จากนั้นเขาก็ส่ายหัวและไม่คิดมากเกี่ยวกับมัน

เห็นได้ชัดว่าสิ่งมีชีวิตไร้นามนี้อยู่ไกลเกินเอื้อมสำหรับเขา มันจึงไม่มีประโยชน์อะไรที่จะไปคิดมากเกี่ยวกับมัน

ในเวลานั้นเอง อาลีย่าก็เดินเข้ามาและบอกว่าซวีอันมาขอเข้าพบ

“คาราวะฝ่าบาท!” ซวีอันกล่าวด้วยความเคารพ

“การใช้คัมภีร์จิตวิญญาณเทพเจ้าเป็นยังไงบ้าง?” โจวโจวถาม

“ข้าคงไม่ทำให้ฝ่าบาทผิดหวังแล้ว ข้าได้ดูดซับพลังทั้งหมดจากคัมภีร์จิตวิญญาณเทพเจ้าแล้วขอรับและได้รับมรดกของเทพแห่งเงาและการลอบสังหารมา”

ซวีอันกล่าวด้วยความเคารพ

นอกจากนี้ รายละเอียดข้อมูลของเขายังบอกว่าอีกฝ่ายได้รับมรดกของจิตวิญญาณเทพเจ้าและกำลังเดินไปบนเส้นทางของการเป็นเทพเจ้าแล้วด้วย

โจวโจวยิ้มออกมา

ด้วยศักยภาพระดับเทพอาวุโสขั้นสูงของซวีอัน การกลายเป็นเทพเจ้าในอนาคตย่อมเป็นเรื่องที่ถูกกำเนิดไว้แล้ว

เมื่อรวมกับพรแห่งเทพสงครามระดับมหากาพย์ ความเร็วในการกลายเป็นเทพเจ้าของซวีอันก็จะเพิ่มขึ้นอย่างแน่นอน!

บางทีมันคงจะใช้เวลาไม่นานก่อนที่จะมีจิตวิญญาณเทพเจ้าปรากฏขึ้นในดินแดนของเขา

หลังจากนั้น ซวีอันและเขาก็เดินออกมาจากวังของลอร์ดและมาพบกับไป่อี้ จากนั้นพวกเขาก็บอกให้เธอเตรียมกองทัพและเตรียมพร้อมสำหรับสงครามกับอาณาจักรรัตติกาลเห่าหอน

ในขณะเดียวกัน เขาก็เดินทางไปยังอาณาจักรออโรร่าเพียงลำพังผ่านค่ายกลข้ามมิติ

ณ เมืองหลวงแห่งอาณาจักรออโรร่า ภายในวังเจิ้งเฉียน

โจวโจวเห็นหลี่หยวนกันและเสนาบดีนับร้อยคนของอาณาจักรออโรร่า

เมื่อเขาเข้าไป สายตาทุกคนก็จดจ้องมาที่เขาทันที

สิ่งที่ทำให้โจวโจวประหลาดใจก็คือ เขาคิดว่าเสนาบดีบางคนจะมองมาที่เขาด้วยความเป็นปรปักษ์และความเย็นชา เพราะเขามาที่นี่เพื่อมาแทนที่ราชาองค์ก่อนอย่างหลี่หยวนกัน

แต่สุดท้าย สายตาของเสนาบดีเหล่านี้กลับเต็มไปด้วยความคาดหวัง

มันราวกับว่าพวกเขากำลังคอยต้อนรับเขาเข้าสู่อาณาจักรออโรร่า

โจวโจวรู้สึกแปลกๆ

อย่างไรก็ตาม เขาก็ไม่ได้พูดอะไรออกมา

ในเวลานั้นเอง หลี่หยวนกันที่นั่งอยู่บนบัลลังก์ก็ยืนขึ้นในทันใดและประสานมือคาราวะ “คาราวะท่านราชาตะวันสาดแสง”

“คาราวะท่านราชาตะวันสาดแสง!!!”

เหล่าเสนาบดีปฏิบัติตามและกล่าวแสดงความเคารพ

“พวกท่านสุภาพเกินไปแล้ว”

โจวโจวอึ้งไปชั่วขณะก่อนที่จะยิ้มออกมา

เขาไม่ใช่มีคนรับใช้ตามมาด้วยและไม่ได้วางมาดอะไร แต่เขาก็สวมเสื้อคลุมจักรพรรดิมังกรและมีกระบี่ซวนหยวนอยู่ที่เอว ดังนั้นเขาจึงได้สำแดงอำนาจแห่งจักรพรรดิอันยิ่งใหญ่ออกมา ทำให้เสนาบดีแห่งอาณาจักรออโรร่าต้องก้มหัวให้เขา

เหล่าเสนาบดีแห่งอาณาจักรออโรร่าทั้งประหลาดใจและเหลือเชื่อ

“หากข้าไม่รู้เส้นทางการเติบโตของพระองค์ ข้าคงยากที่จะเชื่อว่านี่คือราชาองค์ใหม่ที่เพิ่งขึ้นสู่บัลลังก์”

“ดูท่วงท่าของพระองค์สิ เหล่าคนที่ไม่รู้อาจจะคิดว่าท่านคือจักรพรรดิผู้ไร้เทียมทานที่ดูแลบ้านเมืองมานานหลายปีแล้ว”

“ช่างหาได้ยากจริงๆ”

“บางทีนี่อาจจะเป็นความหมายของคำว่าโอรสสวรรค์ก็ได้”

เหล่าเสนาบดีแห่งอาณาจักรออโรร่าลอบถอนหายใจออกมา

“ราชาตะวันสาดแสง ขึ้นมานั่งตรงนี้เถอะ”

หลี่หยวนกันชี้ไปยังบัลลังก์ที่อยู่ข้างๆ เขา

โจวโจวหยักหน้า จากนั้นก็ขึ้นไปนั่งบนบัลลังก์

หลี่หยวนกันมองไปที่โจวโจว

ยิ่งเขามองดูอีกฝ่ายเท่าไร เขาก็ยิ่งพึงพอใจขึ้นเท่านั้น

ตามที่คาดไว้จากราชาที่เขายอมรับ

เดิมทีเขาคิดว่าแม้ว่าอีกฝ่ายจะโจมตีอาณาจักรทาฮัน แต่พวกเขาก็คงจะโจมตีอาณาจักรทาฮันหลังจากที่รับช่วงต่ออาณาจักรออโรร่าไปแล้วเพื่อรวมสองกองกำลังเข้าด้วยกัน

แต่ไม่น่าเชื่อ ไม่เพียงแต่โจวโจวจะไม่ทำแบบนั้น แต่เขายังได้พึ่งพาความแข็งแกร่งของตัวเองเท่านั้นในการบดขยี้อาณาจักรทาฮันทั้งหมด และยังจัดการกับกองกำลังต่างเผ่าพันธุ์ของอาณาจักรทาฮันและอาณาจักรรัตติกาลเห่าหอนได้ด้วย

เขาบดขยี้กองทัพระดับแนวหน้าของสามอาณาจักรแบบซึ่งๆ หน้าด้วยความแข็งแกร่งของเขาเอง นอกจากนี้เขายังประสบกับความเสียหายไปเพียงเล็กน้อยเท่านั้น

สิ่งที่สำคัญที่สุดก็คือในเวลานั้นเจ้าตะวันสาดแสงยังไม่ได้ก่อตั้งอาณาจักรของตัวเองขึ้นมาด้วยซ้ำ

มันช่างเป็นประวัติการต่อสู้ที่น่าสะพรึงกลัวอะไรเช่นนี้!

มันไม่เคยมีมาก่อนในประวัติศาสตร์ของเผ่าพันธุ์มนุษย์เลย!

มันคงเป็นเรื่องยากมากจนไม่มีใครทำได้อีก

นอกจากนี้ เขายังเพิ่งรู้มาว่าอีกฝ่ายได้กลายเป็นลอร์ดสรรพเผ่าพันธุ์ที่แข็งแกร่งที่สุดในกิจกรรมของลอร์ดสรรพเผ่าพันธุ์

ยิ่งหลี่หยวนกันคิดถึงเรื่องนี้มากเท่าไร เขาก็ยังรู้สึกว่าชายหนุ่มผู้นี้ช่างน่าเหลือเชื่อจริงๆ!

ในตอนนี้เขาคือยอดฝีมือที่โดดเด่นที่สุดของเผ่าพันธุ์มนุษย์เลย!

ในอนาคต เขาคงจะกลายเป็นกระดูกสันหลังที่แข็งแกร่งที่สุดของเผ่าพันธุ์มนุษย์แน่ๆ!

หลี่หยวนกันจินตนาการไปไกลเกี่ยวกับอนาคตของโจวโจว

เมื่อนึกถึงเรื่องนี้ เขาก็ยิ่งสบายใจที่จะมอบอาณาจักรออโรร่าให้กับอีกฝ่าย

ภายใต้การนำของอีกฝ่าย ชาวอาณาจักรออโรร่าจะต้องมีชีวิตความเป็นอยู่ที่ดีขึ้นและใช้ชีวิตได้อย่างสงบสุขยิ่งขึ้นแน่นอน

เมื่อคิดได้เช่นนี้ หลี่หยวนกันก็ลุกขึ้นในทันใดพร้อมกับรอยยิ้มบนใบหน้าและเดินมาหาโจวโจว

เขาพลิกมือขวาและตราอาณาจักรอันหนึ่งก็ปรากฏขึ้นในมือของเขา

ความสนใจของทุกคนถูกดึงดูดเข้ามาทันที

โจวโจวเองก็ไม่ได้ตั้งตัว

“นี่คือตราอาณาจักรออโรร่าของพวกเรา”

หลี่หยวนกันมองมาที่โจวโจวและยิ้ม

“ถ้าเจ้าอยากจะเก็บอาณาจักรออโรร่าเอาไว้และกลายเป็นราชาของสองอาณาจักรก็ไม่เป็นไร หรือเจ้าจะผนวกดินแดนอาณาจักรออโรร่าที่ไม่สมบูรณ์เข้ากับดินแดนตะวันสาดแสงก็ได้ เจ้าเลือกได้เลย ข้าจะไม่เข้าไปแทรกแซง”

“นับจากนี้เป็นต้นไป ข้าไม่ใช่ราชาแห่งอาณาจักรออโรร่าอีกแล้ว แต่เป็นแค่ชาวเมืองธรรมดาๆ เจ้าจะสามารถตัดสินใจทุกสิ่งในอาณาจักรออโรร่าได้เลย!”

ด้วยเหตุนั้นเอง เขาจึงมอบตราอาณาจักรให้กับโจวโจว

โจวโจวยืนขึ้นและรับตราอาณาจักรออโรร่ามาด้วยมือทั้งสองข้าง จากนั้นการแจ้งเตือนก็ปรากฏขึ้นมา

[ประกาศถึงลอร์ดจากดาวเคราะห์สีน้ำเงินทุกคน: ขอแสดงความยินดีกับเจ้าตะวันสาดแสงที่พิชิตฝ่ายระดับอาณาจักรได้สำเร็จ คะแนนชื่อเสียง +3!]

[ประกาศถึงลอร์ดจากดาวเคราะห์สีน้ำเงินทุกคน: ขอแสดงความยินดีกับเจ้าตะวันสาดแสง…]

[ประกาศถึงลอร์ดจากดาวเคราะห์สีน้ำเงินทุกคน: ขอแสดงความยินดีกับเจ้าตะวันสาดแสง…]

เมื่อโจวโจวเห็นประกาศโลกของดาวเคราะห์สีน้ำเงิน เขาก็อดเลิกคิ้วขึ้นมาไม่ได้

มันกลายเป็นว่าการพิชิตอาณาจักรกระตุ้นให้เกิดประกาศโลกด้วย?

ดูเหมือนว่าลอร์ดคนอื่นๆ คงมีโอกาสปรากฏตัวขึ้นบนประกาศโลกบ้างแล้วในอนาคต

โจวโจวไม่ได้ให้ความสนใจกับมันนัก

เขาเคยทำให้เกิดประกาศโลกมาหลายครั้งแล้ว ดังนั้นเขาจึงไม่ได้สนใจอะไรนักกับประกาศเล็กๆ ที่ปรากฏขึ้นในเผ่าพันธุ์ของเขาเท่านั้น เพราะมันก็ไม่ได้มีรางวัลมากมายอะไร

“คาราวะราชาองค์ใหม่!”

ในเวลานั้นเองหลี่หยวนกันก็พูดอย่างจริงจังกับเสนาบดีในห้องโถง

“คาราวะองค์ราชา!”

เมื่อเหล่าเสนาบดีได้ยินเช่นนี้ พวกเขาก็คุกเข่าลงโดยไม่ลังเลและตะโกนออกมา

การกระทำของพวกเขาเรียบร้อย และเห็นได้ชัดว่าถูกเตรียมพร้อมมาเป็นอย่างดี

โจวโจวมองไปยังเสนาบดีเหล่านี้และยิ้มออกมา

เพียงแค่เหลือบตามอง เขาก็พบว่าคนที่มีระดับต่ำที่สุดก็คือระดับเพชรขั้นต้นแล้ว

มันมีเสนาบดีระดับเหนือสามัญอีกกว่า 20 คนด้วย แม้ว่าส่วนใหญ่จะเป็นผู้เชี่ยวชาญสายอาชีพ แต่มันก็ยังหายากมากอยู่ดี

ตามที่คาดไว้จากเหล่าหัวกะทิของอาณาจักรออโรร่า

หลังจากเขาบอกให้ทุกคนยืนขึ้น เขาก็มองไปที่หลี่หยวนกัน

“ท่านพ่อตา ท่านมีห้องเก็บสมบัติไหม?”

เขาถามผ่านการสื่อสารทางจิต

คลังสมบัติของอาณาจักรออโรร่าสามารถกล่าวได้ว่าเป็นสถานที่ที่ทำให้เขาให้คุณค่ากับอาณาจักรออโรร่ามากที่สุด

หลี่หยวนกันอึ้ง จากนั้นเขาก็ยิ้มออกมา

“มีสิ เดี๋ยวข้าพาไปเอง!”

“ขอรับ!”

ทั้งสองคนไม่ได้พูดอะไรกันมาก หลังจากที่ปล่อยให้เหล่าเสนาบดีกลับไปแล้ว พวกเขาก็เดินไปยังห้องเก็บสมบัติแห่งอาณาจักรออโรร่าด้วยกัน