"ว่าไงน้องชาย? มีอะไรที่เจ้าแลกได้บ้างไหม? ถ้ามี เจ้าจะได้เงินสิบเท่าทันที นี่ไม่ใช่จำนวนน้อยๆ เลยนะ!"

"มีเงินถึงจะซื้อบ้านในเมืองได้ แต่งงานได้ ทำให้ครอบครัวมีชีวิตที่ดีได้ ใช่ไหมล่ะ?"

โจวต้าฉงเห็นเว่ยฮั่นลังเล!

รีบใช้ลิ้นที่คมกริบของตนพยายามโน้มน้าวสุดกำลัง

แต่เขาไม่รู้ว่าตอนนี้เว่ยฮั่นมีแต้มบุญที่น่าสงสารแค่ 80 แต้ม ไม่สามารถแลกอะไรดีๆ ได้เลย

เว่ยฮั่นเคยรู้มาก่อนว่า ค่าตอบแทนของแผนกชำระล้างวิญญาณคือเดือนละ 50 ตำลึงเงิน บวกกับ 100 แต้มบุญ นอกจากนี้ทุกครั้งที่ล้างกล่องปนเปื้อนหนึ่งใบ จะได้ 1 แต้มบุญ

ถ้าคิดตามอัตราแลกเปลี่ยนสิบเท่าของโจวต้าฉง หนึ่งเดือนก็ยังทำเงินได้มากทีเดียว

แน่นอน นี่จำกัดเฉพาะคนอย่างเว่ยฮั่นเท่านั้น พวกนักโทษประหารและคนหลบหนีไม่มีสิทธิ์แบบนี้

"ข้าเพิ่งเข้าร่วมกรมปราบปรามสิ่งชั่วร้าย มีแต้มบุญไม่มาก" เว่ยฮั่นชำเลืองมองสมุด พูดกับโจวต้าฉง "แต่ข้ามีเพื่อนคนหนึ่งอยากแลกของบางอย่าง และเขาไม่ขัดสนเงินทองแน่นอน ไม่ทราบว่าพี่โจวจะช่วยได้ไหม? ค่านายหน้าไม่ขาดแน่นอน"

"โอ้?" โจวต้าฉงได้ยินแล้วก็สนใจขึ้นมาทันที "เพื่อนของเจ้าชื่ออะไร? มาจากไหน? อยากแลกอะไร?"

"เขาเป็นคนถ่อมตัว ไม่อยากติดต่อกับคนนอก งั้นแบบนี้แล้วกัน" เว่ยฮั่นยิ้มแนะนำ "เดี๋ยวข้าจะถามเขาว่าอยากแลกอะไร แล้วค่อยส่งคนมาติดต่อกับท่านที่บ้าน? พี่โจวอยู่ที่ไหนขอรับ?"

"ได้ แบบนั้นก็ได้!" โจวต้าฉงยิ้มกว้าง พูดว่า "พี่ชายอยู่ที่ตรอกหลิวซวีทางตะวันออกของเมือง บ้านที่หกทางซ้ายมือ เจ้าส่งคนรับใช้มาส่งเงินมัดจำก็พอ ไม่ว่าลูกค้าจะเป็นใคร ข้าเก็บแค่เงินมัดจำ 20% และค่านายหน้า 10%"

"น้องชายอาจจะไม่รู้ ข้ารู้จักกรมปราบปรามสิ่งชั่วร้ายเป็นอย่างดี รู้ว่าทหารคนไหนมีแต้มบุญ ใครขาดเงิน ข้ารู้หมด ถ้าอยากแลกอะไรก็มาหาข้าได้เลย"

"ได้ขอรับ!" เว่ยฮั่นพยักหน้ายิ้ม พูดว่า "ขอตัวก่อนนะพี่โจว!"

"ขอตัว!"

โจวต้าฉงยิ้มแย้มไม่รบกวนอีก

แม้จะไม่ได้แลกแต้มบุญจากเว่ยฮั่น!

แต่ก็ได้ลูกค้ารายใหญ่มาหนึ่งคน ก็ถือว่าเป็นเรื่องดี

โจวต้าฉงพอใจ เริ่มมองหาเป้าหมายต่อไป

เว่ยฮั่นแอบสังเกตสักพัก พบว่าไอ้หมอนี่เป็นคนมีฝีมือจริงๆ ทำการค้าสำเร็จหลายรายการติดต่อกัน ผู้ฝึกยุทธ์ระดับล่างหลายคนเต็มใจขายแต้มบุญให้เขา

ก็ได้เงินสิบเท่านี่!

เอาไปซื้อของที่ต้องการข้างนอกได้ ไม่ดีหรือไง?

แต่ก็มีคนฉลาดบางคนไม่ยอมแลก เพราะหลายอย่างข้างนอกหาไม่ได้เลย แต้มบุญมีค่ามากกว่าที่คิด

ยกตัวอย่างยันต์ขับไล่สิ่งชั่วร้าย ในกรมปราบปรามสิ่งชั่วร้ายแลกหนึ่งแผ่นใช้แค่ 100,000 แต้มบุญ ข้างนอกประมูลราคาประมาณหนึ่งล้าน ดูเหมือนราคาสิบเท่าจะสมเหตุสมผล!

แต่ความจริงแล้ว?

การประมูลไม่ได้มีทุกวัน ไม่ใช่ทุกครั้งจะมียันต์ขับไล่สิ่งชั่วร้าย!

แต่ในกรมปราบปรามสิ่งชั่วร้าย แค่มีแต้มบุญก็แลกยันต์ขับไล่สิ่งชั่วร้ายได้ตลอดเวลา และยังแลกได้ไม่จำกัดจำนวน ความแตกต่างตรงนี้มันใหญ่มาก!

"ด้วยแต้มบุญสามสี่ร้อยต่อเดือนของข้า แลกของขั้นฝึกพลังหรือขัดเกลาผิวหนังยังลำบากเลย จะแลกของที่เหมาะกับตัวเองคงไม่ง่าย!"

"แต่ก็อาจจะทุ่มเงินหาคนอย่างโจวต้าฉง ให้เขาช่วยเป็นตัวกลางแลกของดีๆ ถ้ายอมทุ่มเงิน ก็น่าจะแลกได้ง่าย!"

เว่ยฮั่นยิ้มพอใจ ดูสมุดแลกของต่อ

แม้ว่าช่วงก่อนหน้านี้เขาจะใช้เงินจนตั๋วเงินหมดไปแล้ว

แต่ตอนนี้ธุรกิจโรงสุราน้ำทิพย์อมฤตกำลังรุ่งเรือง มีรายได้เป็นหลายสิบถึงร้อยล้านตำลึงต่อเดือน ทำเงินได้มากกว่าปล้นกลางถนนเสียอีก เว่ยฮั่นจะสนใจค่าใช้จ่ายเล็กน้อยทำไม?

"ยันต์ขับไล่สิ่งชั่วร้ายต้องแลกสักไม่กี่แผ่น ของนี่ดีมาก แม้ระบบจะบันทึกและคาดเดาวิธีวาดได้ แต่ข้าไม่มีวัสดุและไม่รู้วิธีวาดยันต์ ระยะสั้นคงทำเองไม่ได้! ก็เป็นวิชาของเซียน วัสดุธรรมดาอาจหาไม่ครบ ยังไงก็แลกเอาดีกว่า!"

"คัมภีร์ขั้นเทียนกังก็ต้องแลกสักไม่กี่เล่ม เอ๊ะ? กรมปราบปรามสิ่งชั่วร้ายอนุญาตให้แลกแค่สามขั้นแรกของคัมภีร์หนึ่งเล่มด้วยหรือ? เยี่ยมไปเลย แถมราคายังถูกขนาดนี้?"

มือที่พลิกสมุดของเว่ยฮั่นชะงัก!

บนใบหน้าผุดรอยยิ้มโดยไม่รู้ตัว

เห็นคัมภีร์ขั้นเทียนกังนับร้อยเรียงรายอยู่ มากกว่าที่สำนักทั่วไปเก็บไว้ด้วยซ้ำ และแลกเล่มหนึ่งใช้แค่ 200,000 แต้มบุญ

ผู้ฝึกยุทธ์ทั่วไปทำงานให้กรมปราบปรามสิ่งชั่วร้ายสิบปีแปดปี น่าจะเก็บได้พอ!

จุดสำคัญคือกรมปราบปรามสิ่งชั่วร้ายอนุญาตให้แลกคัมภีร์เป็นส่วนๆ

คัมภีร์ขั้นเทียนกังหนึ่งเล่มแบ่งเป็นเก้าขั้น สามขั้นแรกราคาถูกมาก ใช้แค่ 50,000 แต้มบุญก็แลกได้

แบบนี้เว่ยฮั่นไม่เท่ากับหาช่องโหว่หรอกหรือ?

จ่ายเงินให้โจวต้าฉงช่วยแลกสามขั้นแรกของคัมภีร์ขั้นเทียนกัง แล้วใช้แต้มบุญคาดเดาส่วนที่เหลือให้สมบูรณ์ ทำหลายๆ เล่มแล้วรวมกัน ก็จะแก้ปัญหาที่ตัวเองไม่มีคัมภีร์ไม่ใช่หรือ?

"เยี่ยมไปเลย!"

เว่ยฮั่นยิ้มกว้าง ดูสมุดต่อ!

เขาพบว่ากรมปราบปรามสิ่งชั่วร้ายมีช่องให้เอาเปรียบได้เยอะ

พลาดไปคงโดนฟ้าผ่าแน่ ไม่เอาเปรียบให้หมดคงไม่คุ้มกับตัวเอง

ไม่นาน เขาก็พบของดีที่เหมาะกับตัวเองอีกอย่าง - วิชาระเบิดพลัง!

ไม่ต้องสงสัยเลย นี่แน่นอนว่าเป็นวิชาลับเอาชีวิตเป็นเดิมพัน

ตอนนี้เว่ยฮั่นมีวิชาเก้าข้อห้ามเผาเลือด วิชาดูดเลือดพระธรรมราชา วิชาลับระเบิดโลหิต สามไพ่ตาย สิ่งที่เขาชอบทำที่สุดคือหาช่องโหว่ระบบอมตะ หาวิชาลับที่เพิ่มพลังได้

น่าเสียดาย เมื่อพลังของเขาเพิ่มขึ้น!

สามไพ่ตายเริ่มตามไม่ทันยุคสมัย

ส่วนใหญ่เพิ่มพลังร่างกายและสายเลือด

ตอนนี้เว่ยฮั่นต้องเผชิญหน้ากับคู่ต่อสู้ขั้นชำระไขกระดูก เปิดจุดชีพจร ในอนาคตอาจต้องเจอกับคู่ต่อสู้ขั้นเทียนกังด้วย พวกเขาส่วนใหญ่มีชื่อเสียงในด้านพลังลมปราณอันแข็งแกร่ง ยังไม่ทันเข้าใกล้ก็ชอบใช้พลังลมปราณกดดันศัตรู

หากไพ่ตายของเว่ยฮั่นไม่ปรับปรุงใหม่ เกรงว่าจะทำร้ายศัตรูได้ไม่มากนัก ตั้งแต่ครั้งที่ต่อสู้กับชายชราขั้นเปิดจุดชีพจรจากคฤหาสน์หมื่นสัตว์ เขาก็พบข้อบกพร่องนี้แล้ว ถ้าไม่ใช่เพราะเขาจบเรื่องอย่างรวดเร็ว สถานการณ์คงยุ่งยากแน่

ตอนนี้วิชาระเบิดพลังแก้ปัญหานี้ได้อย่างสมบูรณ์แบบ!

มันเป็นวิชาลับเอาชีวิตเป็นเดิมพันที่ในยามคับขัน ยอมเสี่ยงทำลายเส้นลมปราณในร่างกายเพื่อระเบิดพลังลมปราณออกมาอย่างบ้าคลั่ง เมื่อใช้แล้วอย่างเบาคือเส้นลมปราณเสียหาย อย่างหนักคือตายคาที่

ที่น่าทึ่งที่สุดคือ มันมีถึงสิบแปดขั้น!

ขั้นแรกระเบิดพลังลมปราณเพิ่มขึ้นหนึ่งเท่า หากฝึกจนถึงขั้นสูงสุดคือขั้นสิบแปด สามารถระเบิดพลังลมปราณทั้งร่างออกมาในพริบตา ศัตรูได้ยินเพียงชื่อก็ต้องตกใจ

ขณะเดียวกันนี่ก็เป็นไพ่ตายที่ช่วยให้ผู้อ่อนแอเอาชนะผู้แข็งแกร่งได้!

น่าเสียดายที่วิธีนี้ คนทั่วไปไม่กล้าใช้

เส้นลมปราณเป็นจุดอ่อนสำคัญของร่างกาย ปกติฝึกพลังยังต้องระมัดระวัง กลัวว่าพลาดนิดเดียวจะเกิดปัญหา

นอกจากในศึกชีวิต ใครจะกล้าใช้มันส่งเดช?

มีแต่คนอย่างเว่ยฮั่นเท่านั้นที่จะสนใจมัน ถึงขนาดจินตนาการว่าตัวเองจะฝึกมันถึงขั้นสิบแปด แล้วจะได้ท่าทางเท่ๆ แบบเทพฆ่าเทพ พระฆ่าพระ

"เก้าขั้นแรกสามหมื่น เก้าขั้นหลังห้าหมื่น รวมแปดหมื่นแต้มบุญ!"

"ก็ไม่แพงเกินไป มีเวลาต้องให้ไอ้โจวต้าฉงนั่นช่วยแลก ต้องทุ่มเงินให้ได้มาให้ได้!"

เว่ยฮั่นพึมพำอย่างยิ้มแย้ม

มุมปากอดไม่ได้ที่จะเผยรอยยิ้มคาดหวัง!