ในเวลานั้นเอง อู๋ตู่ก็เดินเข้ามาและกล่าวด้วยความเคารพและละอายใจ

“ฝ่าบาท ข้าได้ดูดซับคัมภีร์จิตวิญญาณเทพเจ้าที่ท่านมอบให้ข้าแล้วขอรับ” อู๋ตู่ไม่คาดคิดถึงเรื่องนี้เลย

เขาที่ได้ทำผิดพลาดครั้งใหญ่ในพิธีสถาปนากลับได้รับการลงโทษแค่วันเดียว ไม่เพียงแค่นั้น แต่เขายังได้รับมอบมรดกอันล้ำค่าอย่างหาที่เปรียบไม่ได้อย่างคัมภีร์จิตวิญญาณเทพเจ้าจากฝ่าบาท

นี่คือเกียรติที่แม้แต่ไป่อี้ อู๋ซิน และเหล่าแม่ทัพทหารผ่านศึกยังไม่ได้รับมาเลย!

แต่เขากลับได้รับมา

สิ่งนี้ทำให้เขาทั้งซาบซึ้งและหวาดกลัว

โจวโจวมองดูใบหน้าอันซาบซึ้งและหวาดกลัวของอู๋ตู่และถอนหายใจออกมาเบาๆ

“แม้ว่าเจ้าจะบกพร่องในการลาดตระเวนเมื่อวาน แต่อีกฝ่ายก็แข็งแกร่งเกินไป มันไม่ใช่ความผิดของเจ้าซะทีเดียว ส่วนคัมภีร์จิตวิญญาณเทพเจ้าของเทพอสูรเหมันต์ป้าอี้ก็เหมาะสมกับมรดกผู้กล้าของเจ้า ดังนั้นก็จงใช้มันให้ดี ถ้าเจ้าไม่อยากทำให้ข้าผิดหวังก็จงกลายเป็นเทพเจ้าให้เร็วที่สุดซะ”

โจวโจวกล่าว

“ขอรับฝ่าบาท!” อู๋ตู่พยักหน้าอย่างจริงจัง

กองทัพวาดสวรรค์ภายใต้การบัญชาการของเขามีนักทำแผนที่ระดับสูงอยู่เป็นจำนวนมากแล้ว ดังนั้นเขาจึงไม่จำเป็นต้องออกไปวาดแผนที่เองทุกครั้งอีกต่อไป

ในฐานะผู้นำและหนึ่งในผู้กล้าของอาณาจักรตะวันสาดแสง มันจึงได้เวลาแล้วที่เขาจะเพิ่มความแข็งแกร่งของตัวเอง

เพราะความแข็งแกร่งในระดับเพชรขั้นสูงนั้นไม่เพียงพอแล้วที่จะโน้มน้าวใจมวลชนต่อหน้าผู้กล้าในอาณาจักรคนอื่นๆ ที่ไม่อยู่ในระดับเหนือสามัญก็อยู่ในระดับมหากาพย์

โจวโจวไม่ได้พูดอะไรอีก เขาตบไหล่อีกฝ่ายและบอกให้เขากลับไป

จากนั้นเขาก็เปิดกระดานสนทนาของอาณาจักรขึ้นมาและเข้ากลุ่มเล็กๆ ที่ลอร์ดจากพันธมิตรดาราทุกคนมารวมกัน

เขาย่อมเป็นหัวหน้ากลุ่มของกลุ่มเล็กๆ กลุ่มนี้

[หัวหน้าพันธมิตร: @ทุกคน ยังไม่มีใครเลือกฝ่ายใช่ไหม?]

คำตอบนับร้อยปรากฏขึ้นทันที

[ยังครับ]

[ฉันละอายใจจริงๆ มันไม่มีฝ่ายไหนให้เลือกเลยจากตัวเลือกของฉัน…]

[ฉันมีอยู่หนึ่งฝ่าย แต่ฉันก็ไม่อยากเลือก มันคืออาณาจักรก็อปลิน ก็อปลินที่อยู่ในนั้นต่างก็เป็นพวกที่ชอบรังแกคนที่อ่อนแอและหวาดกลัวต่อคนที่แข็งแกร่ง บ้าเอ้ย ถ้าฉันเข้าร่วมฝ่ายของพวกมัน ฉันน่าจะไม่มีโอกาสได้รับคะแนนฝ่ายแน่ๆ เมื่อเวลานั้นมาถึง พวกมันคงจะลากฉันลงเหวไปด้วยแน่]

[+1 คิดเหมือนกัน แม้ว่าฝ่าบาทจะก่อตั้งอาณาจักรขึ้นมาแล้ว แต่มันก็ไม่ใช่ฝ่ายดั้งเดิม มันย่อมไม่มีอยู่ในตัวเลือก…]

[ใช่ อยากติดตามฝ่าบาทจัง!]

[+1!]

[+2!]

[+11,111!]

…

โจวโจวมองดูคำตอบของลอร์ดทั้งหลายและพยักหน้าด้วยความพึงพอใจ

ดูเหมือนว่าลอร์ดจากพันธมิตรดาราจะไม่ใช่คนรีบร้อน พวกเขายังไม่บุ่มบ่ามเลือกเข้าร่วมกับฝ่ายไหนในทันทีที่กิจกรรมเริ่มขึ้น

เขาเริ่มพิมพ์ลงไป

[หัวหน้าพันธมิตร: พาทหารมาที่อาณาจักรตะวันสาดแสง จากนั้นฉันจะพาพวกนายไปยังจักรวรรดิสองแห่งเพื่อดูว่าพวกนายจะพอสร้างความสัมพันธ์ทางการทูตขึ้นมาได้ไหม ถ้าได้ พวกนายก็น่าจะได้เข้าร่วมฝ่ายพวกนี้]

ในทันทีที่เขาส่งข้อความออกไป ลอร์ดจากพันธมิตรดาราก็พากันกู่ร้องออกมา

[ฝ่าบาทสุดยอดจริงๆ ฝ่าบาทถึงกับมีเส้นสายกับสองจักรวรรดิเลย!]

[ดีใจจัง โชดดีที่ฉันไม่เลือกอาณาจักรก็อปลิน]

[ฝ่าบาทจงเจริญ! ฝ่าบาทจงเจริญ!]

[หัวหน้าพันธมิตร: เบาๆ หน่อย]

…

จากนั้นเขาก็บอกให้ไป่อี้พาทหารไปเตรียมตัว ในเวลาเดียวกัน เมื่อลอร์ดจากพันธมิตรดาราพาทหารมา พวกเขาก็จะรวมกองทัพเข้าด้วยกัน

จากนั้นเขาก็ไปรอที่จุดนัดพบ

ลอร์ดจากพันธมิตรดาราทยอยมาถึงเรื่อยๆ

“ฝ่าบาท!”

“คาราวะฝ่าบาท!”

“ฝ่าบาท พวกเรามาแล้ว!”

…

หลังจากที่เหล่าลอร์ดมาถึง พวกเขาก็มาล้อมโจวโจวเอาไว้และพูดด้วยความเคารพและความตื่นเต้น

“พวกนายจัดระเบียบทหารเสร็จแล้วเหรอ?”

โจวโจวมองไปที่พวกเขาและถาม

“เรียบร้อยแล้วครับ ผู้บัญชาการไป่ได้รับช่วงต่อไปแล้ว ฝ่าบาทไม่ต้องเป็นห่วง”

“ฝ่าบาท พวกเราจะออกเดินทางตอนไหนเหรอ?”

…

“เวลาไม่คอยท่าแล้ว ไปกันเถอะ”

โจวโจวได้ยินคำถามจากฝูงชนและพูดออกมาด้วยรอยยิ้มบางๆ

จากนั้นเขาก็นำทุกคนไป และในไม่ช้าพวกเขาก็มาถึงค่ายกลข้ามมิติสองอัน

“ค่ายกลข้ามมิติใหญ่อะไรขนาดนี้… มันพาคนข้ามมิติได้มากขนาดไหนกัน?”

“ค่ายกลข้ามมิตินี้ใหญ่โตมากจริงๆ มันคู่ควรแล้วที่จะเป็นค่ายกลข้ามมิติที่เชื่อมต่อกับฝ่ายจักรวรรดิ”

“เอ่อ พวกนายเห็นไหม? ความสามารถของค่ายกลข้ามมิตินี้ช่างสุดยอดจริงๆ”

“จู่ๆ ฉันก็รู้สึกกลัวขึ้นมาแปลกๆ แฮะ… พวกนายคิดไหมว่าพวกเราอาจถูกซุ่มโจมตีและถูกกวาดล้างในคราวเดียวเลยเมื่อพวกเราไปถึง?”

“มันไม่น่าจะเป็นแบบนั้นหรอกน่า?”

…

ลอร์ดจากพันธมิตรดาราอดอุทานออกมาไม่ได้เมื่อพวกเขาเห็นค่ายกลข้ามมิติทั้งสองอันที่อยู่ตรงหน้า

โจวโจวไม่ได้พูดอะไรออกมา

เขาเองก็กำลังมองไปยังค่ายกลข้ามมิติทั้งสองอันนี้ด้วยเหมือนกัน

ค่ายกลข้ามมิติสองอันนี้มีขนาดใหญ่มากๆ

ค่ายกลข้ามมิติแต่ละอันกินพื้นที่กว่า 10 ตารางกิโลเมตรเลย!

พื้นที่นี้เพียงพอที่จะรองรับทหารหลายสิบล้านคนเพื่อข้ามมิติได้เลย

โจวโจวมองไปที่ค่ายกลข้ามมิติ และข้อมูลของมันก็ปรากฏขึ้นมา

[ชื่อค่ายกล: ค่ายกลข้ามมิติ (จักรวรรดิอัศวิน)]

[ระดับ: ระดับพิเศษ]

[เอฟเฟกต์: สุดยอดการข้ามมิติ: ชาวเมืองและทรัพยากรทุกชนิดของลอร์ดสรรพเผ่าพันธุ์ภายในรัศมีของค่ายกลสามารถข้ามมิติไปยังดินแดนของจักรวรรดิอัศวินได้ทุกเมื่อผ่านค่ายกลข้ามมิตินี้

อีกทั้งลอร์ดสรรพเผ่าพันธุ์ยังสามารถข้ามมิติกลับมาจากค่ายกลในดินแดนของอีกฝ่ายได้ แต่สิ่งมีชีวิตจากอีกฝ่ายจะไม่สามารถข้ามมิติมายังดินแดนของลอร์ดสรรพเผ่าพันธุ์ผ่านค่ายกลข้ามมิตินี้ได้

พลังงานที่ค่ายกลข้ามมิติต้องใช้จะถูกจัดหามาโดยเจตจำนงสูงสุด]

[รายละเอียด: ค่ายกลข้ามมิติเฉพาะสำหรับกิจกรรมราชันหมื่นราชา มันจะหายไปโดยอัตโนมัติหลังจากกิจกรรมราชันหมื่นราชาสิ้นสุดลง]

…

เขามองดูค่ายกลข้ามมิติอีกอัน ซึ่งเป็นค่ายกลข้ามมิติของจักรวรรดิเอลฟ์

“น่าเสียดายที่มันจะหายไปหลังจากกิจกรรมจบลง ฉันคิดว่าจะได้ค่ายกลข้ามมิติมาฟรีๆ อีกสองอันซะแล้วเชียว” โจวโจวพึมพำอยู่ภายในใจ

ความสามารถของค่ายกลข้ามมิติทั้งสองอันนี้ช่างสุดยอดจริงๆ

ไม่เพียงแต่มันจะมีขนาดกว้างใหญ่มาก ซึ่งทำให้มันสามารถวาร์ปทหารและทรัพยากรเป็นจำนวนมากได้ในคราวเดียว แต่สิ่งที่สำคัญที่สุดก็คือ มันสามารถใช้ได้แบบฟรีๆ

เจตจำนงสูงสุดจะรับผิดชอบเรื่องพลังงานที่ต้องใช้ในการข้ามมิติ มันจะเห็นได้เลยว่าเจตจำนงสูงสุดให้คุณค่ากับกิจกรรมนี้แค่ไหน

เขาหันไปมองลอร์ดจากพันธมิตรดาราที่กำลังพูดคุยกัน

เขาได้ยินเรื่องแปลกๆ บางอย่าง

กลัวว่าพวกเราจะถูกกวาดล้างในคราวเดียวหลังจากข้ามมิติไปเหรอ?

โจวโจวอึ้งไปเล็กน้อย

จากนั้นเขาก็ตอบสนอง

อืม คนพวกนี้คงไม่รู้ว่าความสัมพันธ์ทางการทูตระหว่างเขากับสองจักรวรรดินี้นั้นเป็นยังไง มันเป็นธรรมดาที่พวกเขาจะเป็นกังวลเล็กน้อยเกี่ยวกับการเดินทางที่ไม่รู้อะไรเลย

เขาขี้เกียจอธิบาย ดังนั้นเขาจึงเปิดหน้าต่างความสัมพันธ์ทางการทูตระหว่างเขากับสองจักรวรรดิ จากนั้นเขาก็ถ่ายภาพหน้าจอและส่งมันลงกลุ่มเพื่อบอกให้ทุกคนไม่ต้องกังวล

ด้วยความสัมพันธ์ทางการทูตในระดับนี้ มันย่อมไม่มีอันตรายอะไรถ้าพวกเขาจะข้ามมิติไปหาอีกฝ่ายเว้นเสียแต่ว่ามันจะมีอุบัติเหตุไม่คาดฝันเกิดขึ้นจริงๆ

แม้ว่ามันจะมีอันตรายจริงๆ แต่โจวโจวก็ยังมีไพ่ตายที่สามารถส่งทุกคนกลับมาได้อย่างปลอดภัย

“ทุกคน มาเถอะ ไปที่จักรวรรดิอัศวินก่อนละกัน”

โจวโจวหยุดคิดเกี่ยวกับมัน

หลังจากเขาพูดจบแล้ว เขาก็ก้าวไปที่ค่ายกลข้ามมิติเป็นคนแรก

ซื่อซวนเถียนและซวีอันตามเขาไปติดๆ

ส่วนลอร์ดจากพันธมิตรดาราคนอื่นๆ ก็เดินตามเขาไปหลังจากเห็นเช่นนี้

หลังจากที่ลอร์ดทุกคนเดินไปที่ค่ายกลข้ามมิติแล้ว โจวโจวก็เอ่ยคำว่า ‘ข้ามมิติ’ อยู่ภายในใจ

อึดใจต่อมา ค่ายกลข้ามมิติทั้งอันก็เปล่งแสงสีเงินสูงเสียดฟ้าก่อนที่จะค่อยๆ หายไป

จากนั้นโจวโจวและคนอื่นๆ ก็หายตัวไป